System Motywacyjny W Przedszkolu Chomikuj | Dlaczego Pies Nie Słucha? | #Shorts 35 개의 자세한 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “system motywacyjny w przedszkolu chomikuj – Dlaczego pies NIE słucha? | #Shorts“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Projekt Pies 이(가) 작성한 기사에는 조회수 2,306회 및 좋아요 196개 개의 좋아요가 있습니다.

system motywacyjny w przedszkolu chomikuj 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Dlaczego pies NIE słucha? | #Shorts – system motywacyjny w przedszkolu chomikuj 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Cały FILM o tym dlaczego pies nie słucha znajdziesz tu: https://youtu.be/bFjdcIHbjvQ
Psie Przedszkole KURS VIDEO DLA SZCZENIAKÓW: https://projektpies.pl/psie-przedszkole
KURSY GRUPOWE w naszej Szkole w Katowicach: https://projektpies.pl/kursy-grupowe

Pozostałe KURSY VIDEO dla psiaków:
NIE SKACZ: https://projektpies.pl/nie-skacz
NIE CIĄGNIJ: https://projektpies.pl/nie-ciagnij
NIE RUSZ: https://projektpies.pl/nie-rusz
DO MNIE: https://projektpies.pl/do-mnie
USPOKÓJ SIĘ: https://projektpies.pl/uspokoj-sie

KONSULTACJE ONLINE przez Skype: https://projektpies.pl/kursy-indywidualne

Projekt Pies. Wychowujemy szczęśliwe psiaki! 🐾🐾

Music: Artlist License

system motywacyjny w przedszkolu chomikuj 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

System motywacyjny w przedszkolu – Akademia Inso

Nie jest to nową wiedzą dla nauczycieli, że wewnętrzny system motywacji stanowi fundament dla rozwoju dziecka. Jednak, pedagogika w swoich …

+ 여기에 보기

Source: akademia.inso.pl

Date Published: 8/26/2022

View: 3746

Jeszcze gorszy sposób na motywację dziecka niż “tablica …

Ja wiem, że mnóstwo ludzi kocha tablice motywacyjne i że tym wpisem wiele osób … bo mają w przedszkolu wybory ucznia miesiąca i jego syn znowu tego nie …

+ 여기에 표시

Source: www.blogojciec.pl

Date Published: 11/18/2021

View: 4783

SYSTEM MOTYWACYJNY STOSOWANY W PRZEDSZKOLU

SYSTEM MOTYWACYJNY STOSOWANY W PRZEDSZKOLU. NAGRADZAMY ZA: Podporządkowanie się regułom i zasadom wspólnie ustalonym i zawartym w „Kodeksie grupowym”.

+ 더 읽기

Source: www.img.blizej.info

Date Published: 1/30/2022

View: 575

SYSTEM MOTYWACJI DZIECI – Zespół Szkolno-Przedszkolny

2. Odniesienie do Podstawy Programowej Wychowania Przedszkolnego. 3. Zasady zachowania obowiązujące w przedszkolu. 4. Zasady budowania systemu motywacji.

+ 여기에 자세히 보기

Source: zspm.hekko24.pl

Date Published: 7/29/2022

View: 3588

System motywacyjny – Przedszkole Samorządowe w Trąbkach

System motywacyjny. Absolwent przedszkola: … aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy; …

+ 여기에 보기

Source: przedszkolewtrabkach.eprzedszkola.pl

Date Published: 11/17/2022

View: 1454

Tablice motywacyjne dla dzieci. Jak stosować, żeby działały?

System żetonowy. W zależności od wieku dziecka, dane zachowanie umieszczamy na tablicy w postaci zalaminowanego obrazka lub napisu. Metoda …

+ 더 읽기

Source: mamadu.pl

Date Published: 12/30/2021

View: 7814

„Motywowanie pracowników w placówce oświatowej”

Dlatego systemy motywacyjne powinny oferować szeroką gamę rozwiązań, dostosowanych do różnych potrzeb pracowniczych. Należy dążyć do tego, aby.

+ 여기에 표시

Source: edukacja2001.pl

Date Published: 8/13/2021

View: 1355

Pani Monia – inspiracje pedagogiczne

Jestem nauczycielką przedszkola. Na stronie znajdziesz bezpłatne materiały do druku, inspiracje, propozycje, do pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym. 🙂

+ 여기를 클릭

Source: panimonia.pl

Date Published: 2/24/2021

View: 79

주제와 관련된 이미지 system motywacyjny w przedszkolu chomikuj

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Dlaczego pies NIE słucha? | #Shorts. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

---

주제에 대한 기사 평가 system motywacyjny w przedszkolu chomikuj

• Author: Projekt Pies
• Views: 조회수 2,306회
• Likes: 좋아요 196개
• Date Published: 2022. 8. 16.
• Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=bjM8deplGBQ

System motywacyjny w przedszkolu

System motywacyjny w przedszkolu

Dydaktyczna zabawa w przedszkolu stanowi inicjację dla systemowej edukacji. To właśnie tam, niczym nieograniczona zabawa staje się zabawą ukierunkowaną, coraz mocniej nacechowaną dydaktycznie. To w przedszkolu dziecko tworzy matrycę rówieśniczych relacji społecznych, ma szansę porównania się z innymi dziećmi z grupy, a także uświadomienia sobie swoich mocnych i słabych stron. Dla osób dorosłych pozostających z dzieckiem w relacji pedagogicznej, wartość tego etapu to szansa, ale i zagrożenie. Dlaczego?

Każdy z nas potrafi ocenić rolę pierwszego wrażenia. Tym razem nie chodzi jedynie o uświadomione opinie dzieci na temat przedszkola, ale także o wszystkie elementy, które pozostają niedostępne ich świadomości. Poczucie własnej wartości, pewność siebie, poczucie bezpieczeństwa, odwaga w wyrażaniu poglądów, satysfakcja, ciekawość poznawcza dzieci, chęć samorozwoju – na te wszystkie aspekty przedszkole ma znaczący wpływ. Równocześnie wszystkie te aspekty łączą się w całość tworząc system motywacji dziecka.

Nie jest to nową wiedzą dla nauczycieli, że wewnętrzny system motywacji stanowi fundament dla rozwoju dziecka. Jednak, pedagogika w swoich rozwiązaniach zaoferowała niefortunne narzędzie, które jak wirus zainfekowało placówki przedszkolne, sprawiając, że motywowanie dzieci w przedszkolu sprowadzone zostało do przydzielania punktów, naklejek, koralików i temu podobnych (np. tablica motywacyjna dla dzieci), często we współpracy z rodzicami.

Szukając przyczyn – nagroda kojarzy się z czymś przyjemnym. Z tego względu, wychowawcy lub rodzice, często nie wiążą działania np. tablicy motywacyjnej z działaniem na niekorzyść dzieci.

Zewnętrzny system motywacyjny, którego element stanowi nagroda (naklejka, pochwała), choćby wspiął się na wyżyny twórczości – wpływa negatywnie na budowanie wewnętrznej motywacji dziecka. Skala tego wpływu jest nieograniczona w czasie – myślę, że wielu dorosłych wciąż mierzy się z brakiem chęci do działania, rozwoju lub zmiany zachowania, które są echem negatywnych doświadczeń pedagogicznych.

Zewnętrzne systemy motywacyjne dla dzieci – dlaczego nie?

Działanie dziecka (lub zmiana nieaprobowanych zachowań) zostaje sprowadzone do nagrody i kary (brak nagrody to także kara). Działanie takie dyktowane jest strachem, nacechowane chęcią jak najszybszego osiągnięcia celu, co sprawia, że sam proces osiągania go, tak cenny, staje się zupełnie niedostrzeżony przez dziecko i niedoceniony przez nauczyciela. Dodatkowo, potęguję rywalizację w grupie i nie prowadzi do realnej zmiany zachowania.

Nagrody i kary (brak nagrody) powodują stres. Serwowany w stresie kortyzol blokuje i ogranicza zdolności poznawcze dziecka – pamięć, koncentrację uwagi, zdolność do myślenia twórczego. Co więcej – zewnętrzne systemy motywacyjne są często niczym innym jak mechanizmem kontroli nad drugą osobą (np. nagroda za przestrzeganie kodeksu grupy, za przestrzeganie reguł ustalonych z rodzicami) i prowadzą do budowania u dziecka postawy biernego podporządkowania lub buntu, który utrudnia innym współdziałanie w grupie.

Przykłady można mnożyć, a każdy z nich pokazuje, że punktowanie zachowań dziecka lub pochwała za jego pracę np. na forum grupy, prowadzi do tego, że wygasza ono wewnętrzną motywację do działania – odczuwa mniejszą satysfakcję z edukacyjnej zabawy, nie odczuwa sukcesu związanego z samorozwojem, nie dąży świadomie do zmiany zachowania, nie odczuwa satysfakcji.

Maluch traci autonomię, która pozwala mu samodzielnie dokonywać oceny swojego zachowania lub pracy, a także odbiera szansę do dalszej pracy nad nim.

Systemy motywacyjne oferowane grupie przedszkolnej bywają różne.

Punkty przyznawane są jako pochwała pozytywnych zachowań, czasem za brak negatywnego zachowania. Choć próbują ujednolicić wpływy wychowawcze – są w swoim założeniu bardzo niesprawiedliwie i z zasady ignorują fakt różnic między dziećmi.

Jak czuje się dziecko doświadczające rodzinnych deprywacji, gdy nie dostaje przykładowej naklejki, bo nieodpowiednio odezwało się do kolegi? Jak ta naklejka wpływa na jego system motywacji wewnętrznej?

Co czuje nienagrodzone dziecko z problemami sensorycznymi, gdy po raz kolejny straciło uwagę podczas zabawy i omija je pochwała? Jak brak punktu wpłynie na jego możliwość skoncentrowania się kolejnym razem?

Jak czuje się dziecko normatywne, które zawsze dąży do zgodnej zabawy, gdy nauczyciel wspaniałomyślnie motywuje inne dziecko, pomimo nieaprobowanych zachowań, dodatkowym punktem na tablicy motywacyjnej? Czy buduje to jego motywację do szacunku wobec zasad?

Te drobne dla dorosłego epizody, dla dziecka, które jest bacznym obserwatorem, mają niebagatelną rolę. Każdy, kto ma możliwość obserwować grupy (nawet w trakcie zabawy), w których funkcjonują zewnętrze systemy (de)motywacyjne, szybko zorientuje się, że w takich grupach częściej z ust nauczyciela padnie Straciłeś szansę na słoneczko! Za takie zachowanie dostaniesz chmurkę! niż Dlaczego tak się stało? Porozmawiajmy. Wytłumacz, dlaczego jesteś zdenerwowany. W takich grupach skarżenie pojawia się zdecydowanie częściej, bo dziecko straciło kompetencje do samodzielnej oceny i rozwiązania problemu.

Każdy rodzic, którego dziecko doświadcza zewnętrznego systemu motywacyjnego, usłyszy Dostałem słoneczko. Nie dostałem gwiazdki, częściej niż Zrobiłem koledze krzywdę. To co koduje dziecko to Źle, że nie dostałem słoneczka, a nie Źle, że uderzyłem kolegę. Było mu przykro. Taki system modyfikowania zachowań dzieci oddala nas od celu.

Kolejny mankament tego systemu to fakt, że pochwała, nagrody i inne gratyfikacyjne symbole są atrakcyjne dla dziecka… do czasu. Czas minie i podążając za systemem powinniśmy nagrodę zwiększać, czynić ją bardziej atrakcyjną, dążąc małymi krokami do nagród za dobre sprawowanie i innych kuriozów.

Jak motywować dziecko w przedszkolu?

Co zamiast tablicy motywacyjnej? Nic. Nie brawa, nie oklaski, nie pochwały w nadmiernej ilości – sporadycznie, w wyjątkowej sytuacji, by podkreślić rangę niektórych zachowań, by docenić realizację celu. To, co warto zrobić, to uczyć dziecko samooceny, uczyć umiejętności koncentrowania się na swojej pracy. I warto to robić we współpracy z rodzicami.

Jakie sposoby motywowania dzieci w przedszkolu warto zastosować?

Brawo, piękna praca! – to klasyczna pochwała. W odpowiedniej dawce nie jest zabójcą motywacji. Ale to wciąż ocena, zewnętrzny werdykt. Można go zastąpić słowami: O, skończyłeś pracę! I jak, zadowolony? Co było najtrudniejsze do narysowania? Wyszło tak, jak zaplanowałeś?

Nie zasłużyłeś dzisiaj na gwiazdkę – to negatywna ocena, dodatkowo często – odroczona w czasie. Można ją zastąpić rozmową, wsparciem w samodzielnym rozwiązaniu problemu od razu po jego wystąpieniu. Jak myślisz, czy twoje zachowanie było w porządku? Czy chciałbyś być potraktowany w ten sposób? Co mógłbyś teraz zrobić? Spróbuj zastanowić się jak to naprawić. Porozmawiaj z kolegą, a gdy skończycie rozmowę, powiedzcie mi co ustaliliście. Efekty, jakie osiągniemy działając w ten sposób są nieporównywalne z tym, co możemy osiągnąć, stosując np. tablice motywacyjne. Stosując go, osiągniemy, co najwyżej, dostosowanie i uległość.

Czy warto?

W zależności od tego, czy chodzi nam o motywację do wykonywania danego zadania (np. ćwiczenie wycinania) czy o motywację do zmiany zachowania (np. zabieranie zabawek innym dzieciom) – efekty naszej rozmowy i wsparcia w samodzielnych rozmowach dzieci przyjdą później lub szybciej, ale będą przejawem realnej zmiany w myśleniu i postępowaniu dziecka.

W gruncie rzeczy, kolokwialnie rzecz ujmując, to jedyna mądra droga. Mądra, bo nie odbiera dziecku autonomii i nie czyni z wychowania tresury. Mądra, bo pozwala dziecku rozwijać się – rozumieć siebie, mieć chęć do działania, mieć wiarę w siebie.

Jeśli wierzymy, że warto budować wychowanie na szacunku do dziecka i pomagać mu realnie rozwijać się, a wierzę, że tak jest, nie tylko warto – tak trzeba.

Każdy z nas potrafi ocenić rolę pierwszego wrażenia. Tym razem nie chodzi jedynie o uświadomione opinie dzieci na temat przedszkola, ale także o wszystkie elementy, które pozostają niedostępne ich świadomości. Poczucie własnej wartości, pewność siebie, poczucie bezpieczeństwa, odwaga w wyrażaniu poglądów, satysfakcja, ciekawość poznawcza dzieci, chęć samorozwoju – na te wszystkie aspekty przedszkole ma znaczący wpływ. Równocześnie wszystkie te aspekty łączą się w całość tworząc system motywacji dziecka.

Nie jest to nową wiedzą dla nauczycieli, że wewnętrzny system motywacji stanowi fundament dla rozwoju dziecka. Jednak, pedagogika w swoich rozwiązaniach zaoferowała niefortunne narzędzie, które jak wirus zainfekowało placówki przedszkolne, sprawiając, że motywowanie dzieci w przedszkolu sprowadzone zostało do przydzielania punktów, naklejek, koralików i temu podobnych (np. tablica motywacyjna dla dzieci), często we współpracy z rodzicami.

Szukając przyczyn – nagroda kojarzy się z czymś przyjemnym. Z tego względu, wychowawcy lub rodzice, często nie wiążą działania np. tablicy motywacyjnej z działaniem na niekorzyść dzieci.

Zewnętrzny system motywacyjny, którego element stanowi nagroda (naklejka, pochwała), choćby wspiął się na wyżyny twórczości – wpływa negatywnie na budowanie wewnętrznej motywacji dziecka. Skala tego wpływu jest nieograniczona w czasie – myślę, że wielu dorosłych wciąż mierzy się z brakiem chęci do działania, rozwoju lub zmiany zachowania, które są echem negatywnych doświadczeń pedagogicznych.

Zewnętrzne systemy motywacyjne dla dzieci – dlaczego nie?

Działanie dziecka (lub zmiana nieaprobowanych zachowań) zostaje sprowadzone do nagrody i kary (brak nagrody to także kara). Działanie takie dyktowane jest strachem, nacechowane chęcią jak najszybszego osiągnięcia celu, co sprawia, że sam proces osiągania go, tak cenny, staje się zupełnie niedostrzeżony przez dziecko i niedoceniony przez nauczyciela. Dodatkowo, potęguję rywalizację w grupie i nie prowadzi do realnej zmiany zachowania.

Nagrody i kary (brak nagrody) powodują stres. Serwowany w stresie kortyzol blokuje i ogranicza zdolności poznawcze dziecka – pamięć, koncentrację uwagi, zdolność do myślenia twórczego. Co więcej – zewnętrzne systemy motywacyjne są często niczym innym jak mechanizmem kontroli nad drugą osobą (np. nagroda za przestrzeganie kodeksu grupy, za przestrzeganie reguł ustalonych z rodzicami) i prowadzą do budowania u dziecka postawy biernego podporządkowania lub buntu, który utrudnia innym współdziałanie w grupie.

Przykłady można mnożyć, a każdy z nich pokazuje, że punktowanie zachowań dziecka lub pochwała za jego pracę np. na forum grupy, prowadzi do tego, że wygasza ono wewnętrzną motywację do działania – odczuwa mniejszą satysfakcję z edukacyjnej zabawy, nie odczuwa sukcesu związanego z samorozwojem, nie dąży świadomie do zmiany zachowania, nie odczuwa satysfakcji.

Maluch traci autonomię, która pozwala mu samodzielnie dokonywać oceny swojego zachowania lub pracy, a także odbiera szansę do dalszej pracy nad nim.

Systemy motywacyjne oferowane grupie przedszkolnej bywają różne.

Punkty przyznawane są jako pochwała pozytywnych zachowań, czasem za brak negatywnego zachowania. Choć próbują ujednolicić wpływy wychowawcze – są w swoim założeniu bardzo niesprawiedliwie i z zasady ignorują fakt różnic między dziećmi.

Jak czuje się dziecko doświadczające rodzinnych deprywacji, gdy nie dostaje przykładowej naklejki, bo nieodpowiednio odezwało się do kolegi? Jak ta naklejka wpływa na jego system motywacji wewnętrznej?

Co czuje nienagrodzone dziecko z problemami sensorycznymi, gdy po raz kolejny straciło uwagę podczas zabawy i omija je pochwała? Jak brak punktu wpłynie na jego możliwość skoncentrowania się kolejnym razem?

Jak czuje się dziecko normatywne, które zawsze dąży do zgodnej zabawy, gdy nauczyciel wspaniałomyślnie motywuje inne dziecko, pomimo nieaprobowanych zachowań, dodatkowym punktem na tablicy motywacyjnej? Czy buduje to jego motywację do szacunku wobec zasad?

Te drobne dla dorosłego epizody, dla dziecka, które jest bacznym obserwatorem, mają niebagatelną rolę. Każdy, kto ma możliwość obserwować grupy (nawet w trakcie zabawy), w których funkcjonują zewnętrze systemy (de)motywacyjne, szybko zorientuje się, że w takich grupach częściej z ust nauczyciela padnie Straciłeś szansę na słoneczko! Za takie zachowanie dostaniesz chmurkę! niż Dlaczego tak się stało? Porozmawiajmy. Wytłumacz, dlaczego jesteś zdenerwowany. W takich grupach skarżenie pojawia się zdecydowanie częściej, bo dziecko straciło kompetencje do samodzielnej oceny i rozwiązania problemu.

Każdy rodzic, którego dziecko doświadcza zewnętrznego systemu motywacyjnego, usłyszy Dostałem słoneczko. Nie dostałem gwiazdki, częściej niż Zrobiłem koledze krzywdę. To co koduje dziecko to Źle, że nie dostałem słoneczka, a nie Źle, że uderzyłem kolegę. Było mu przykro. Taki system modyfikowania zachowań dzieci oddala nas od celu.

Kolejny mankament tego systemu to fakt, że pochwała, nagrody i inne gratyfikacyjne symbole są atrakcyjne dla dziecka… do czasu. Czas minie i podążając za systemem powinniśmy nagrodę zwiększać, czynić ją bardziej atrakcyjną, dążąc małymi krokami do nagród za dobre sprawowanie i innych kuriozów.

Jak motywować dziecko w przedszkolu?

Co zamiast tablicy motywacyjnej? Nic. Nie brawa, nie oklaski, nie pochwały w nadmiernej ilości – sporadycznie, w wyjątkowej sytuacji, by podkreślić rangę niektórych zachowań, by docenić realizację celu. To, co warto zrobić, to uczyć dziecko samooceny, uczyć umiejętności koncentrowania się na swojej pracy. I warto to robić we współpracy z rodzicami.

Jakie sposoby motywowania dzieci w przedszkolu warto zastosować?

Brawo, piękna praca! – to klasyczna pochwała. W odpowiedniej dawce nie jest zabójcą motywacji. Ale to wciąż ocena, zewnętrzny werdykt. Można go zastąpić słowami: O, skończyłeś pracę! I jak, zadowolony? Co było najtrudniejsze do narysowania? Wyszło tak, jak zaplanowałeś?

Nie zasłużyłeś dzisiaj na gwiazdkę – to negatywna ocena, dodatkowo często – odroczona w czasie. Można ją zastąpić rozmową, wsparciem w samodzielnym rozwiązaniu problemu od razu po jego wystąpieniu. Jak myślisz, czy twoje zachowanie było w porządku? Czy chciałbyś być potraktowany w ten sposób? Co mógłbyś teraz zrobić? Spróbuj zastanowić się jak to naprawić. Porozmawiaj z kolegą, a gdy skończycie rozmowę, powiedzcie mi co ustaliliście. Efekty, jakie osiągniemy działając w ten sposób są nieporównywalne z tym, co możemy osiągnąć, stosując np. tablice motywacyjne. Stosując go, osiągniemy, co najwyżej, dostosowanie i uległość.

Czy warto?

W zależności od tego, czy chodzi nam o motywację do wykonywania danego zadania (np. ćwiczenie wycinania) czy o motywację do zmiany zachowania (np. zabieranie zabawek innym dzieciom) – efekty naszej rozmowy i wsparcia w samodzielnych rozmowach dzieci przyjdą później lub szybciej, ale będą przejawem realnej zmiany w myśleniu i postępowaniu dziecka.

W gruncie rzeczy, kolokwialnie rzecz ujmując, to jedyna mądra droga. Mądra, bo nie odbiera dziecku autonomii i nie czyni z wychowania tresury. Mądra, bo pozwala dziecku rozwijać się – rozumieć siebie, mieć chęć do działania, mieć wiarę w siebie.

Jeśli wierzymy, że warto budować wychowanie na szacunku do dziecka i pomagać mu realnie rozwijać się, a wierzę, że tak jest, nie tylko warto – tak trzeba.

Jeszcze gorszy sposób na motywację dziecka niż „tablica motywacyjna”

Jeszcze gorszy sposób na motywację dziecka niż „tablica motywacyjna”

Ja wiem, że mnóstwo ludzi kocha tablice motywacyjne i że tym wpisem wiele osób wpisze mnie na swoje #czarnolisty. Te wszystkie cudowne i kolorowe plusiki, minusiki, słoneczka, chmurki, biedronki i pająki, które nieustannie pokazują naszemu dziecku jego postępy. Trudno im się oprzeć. One są takie proste, takie klarowne, takie oczywiste…

…i najczęściej takie nieskuteczne.

A dzisiaj poznałem coś, co jest jeszcze gorszym pomysłem, który nie tylko należałoby wziąć, wsadzić do sejfu i zakopać bardzo głęboko (najlepiej jeszcze głębiej niż Jumanjii), ale i pokazuje dlaczego sama tablica też należy do tej samej grupy.

Psychologowie po studiach

Ostatnio miałem przyjemność kilka godzin rozmawiać z psychologiem dziecięcym (szykujemy coś ciekawego, cierpliwości 🙂 i to co powiedział mi o psychologicznych studiach nieco mnie załamało. Znaczy sam jestem po studiach pedagogicznych i wiem, że nie uczą tam praktycznie niczego przydatnego w nauczaniu (kto by pomyślał, nie?), ale sądziłem, że to jednak kwestia mojej uczelni i że gdzie indziej jest lepiej.

Tymczasem psycholog po studiach, jeśli sam nie będzie się rozwijał i zdobywał wiedzy, to bardzo możliwe, że jedyną jego radą na każde złe zachowanie dziecka, będzie TABLICA MOTYWACYJNA.

To byłoby śmieszne, gdyby nie było tak często prawdziwe

Ja nie ukrywam, że nawet po tej rozmowie dalej miałem nadzieję, że to jednak kolejna indywidualna opinia, a nie standard. Jednak kilka dni później dostałem maila od rodziców czteroletniego dziecka, które po pojawieniu się młodszego rodzeństwa, znowu zaczęło „się zapominać” jeśli chodzi o czynności fizjologiczne (co ogólnie bywa dość częstym problemem, bo starsze dziecko widząc jak wiele czułości otrzymuje młodsze rodzeństwo, kopiuje jego zachowania, aby też uzyskać tyle uwagi). I jak się okazało, psycholog zalecił rodzicom korzystanie z tablicy motywacyjnej. Jak się nie posika, to idzie plusik, jak się posika, to idzie minusik. Jak na koniec tygodnia będzie więcej plusów, niż minusów, to będzie nagroda.

Czujecie? Mówimy o podstawowych czynnościach fizjologicznych, a jakiś psycholog stwierdził, że da się to wytrenować tablicą motywacyjną. W sensie, że jak dołożymy dziecku dodatkowego stresu, to będzie mu łatwiej.

Ciekawe czy jak dziecku nie będą szły zęby, to ten psycholog też zaproponuje tablicę motywacyjną…

Jednak to nie tablica jest motywem przewodnim dzisiejszego wpisu

A wybory ucznia miesiąca w przedszkolu. Powtórzę: wybory najlepszego ucznia miesiąca. W przedszkolu.

Jeden z rodziców napisał, że syn ma problem z motywacją, bo mają w przedszkolu wybory ucznia miesiąca i jego syn znowu tego nie dostał, w następstwie czego zachowanie syna się ostatnio pogorszyło. Napisał wręcz, że chyba syn się poddał.

Oto co mu odpisałem:

„Niestety motywacja zewnętrzna ma to do siebie, że zawsze z czasem będzie słabnąć. Takie oznaczenia, nagrody, to trochę tak, jak z premią w pracy – jak dostajesz ją co miesiąc, to w końcu przestajesz ją traktować jak premię. Dodatkowo takie sytuacje jak w waszym przedszkolu, to jest (bez obrazy) początek takiego wyścigu szczurów, kto lepszy, kogo trzeba doceniać itp. I jak ktoś uważa, że zasłużył, a jednak ktoś inny dostanie wyróżnienie, to nic dziwnego, że spada motywacja. Zaczynamy czuć się niesprawiedliwie traktowani i przestaje nam zależeć.

Wręcz cały ten dziwny konkurs może być powodem, że syn źle się zachowuje, bo doszedł do wniosku, że zachowywanie się dobrze jest bez sensu, bo nie dostał nagrody, więc teraz wszystko mu jedno (gdyby natomiast w przedszkolu uczyli, że warto się dobrze zachowywać, bo to jest ważne i to sprawia, że lepiej się czujemy w swoim towarzystwie itp. to taka nagła zmiana raczej by się nie pojawiła).

Więc tu nie do końca jest problem z tym, że syn nie potrafi się zmotywować, ale problem jest z tym, że powstał konkurs, który stawia na rywalizację już u tak małych dzieci i do tego kryteria konkursu są niejasne, co sprawia, że przez wielu jest odbierany jako niesprawiedliwy.”

Niektórzy w komentarzach w odpowiedzi wręcz wprost pisali, że to powrót do komuny i przodowników pracy, co w sumie nie jest tak dalekie od prawdy.

Niestety tablice motywacyjne opierają się o bardzo podobny fundament

Widziałem w swoim życiu tak wiele dzieci, które ze wszystkich sił starały się być „dobre”, żeby dostać ten plusik, ten promyczek czy to słoneczko i widziałem ich wielki zawód, gdy jednak im się nie udało, bo były w wieku zbyt małym, żeby kontrolować wszystkie swoje impulsy.

Widziałem łzy w ich oczach. Widziałem bezradność.

Wiecie jak bardzo przykre to jest dla kilkulatka, gdy stara się z całych sił, żeby coś się stało, a dzieje się coś przeciwnego? I to czasami dzień po dniu? Jak bardzo dołujące to jest doświadczenie? Nie mówię, że mamy ochronić dzieci przed wszystkimi przykrymi emocjami i wszystkimi porażkami, ale jeśli to się dzieje kilka razy w tygodniu i dziecko (z przyczyn czysto biologicznych!) nie ma na to wpływu, to można wprost powiedzieć, że wszelakie konkursy na dziecko miesiąca czy tablice motywacyjne, to ustawione z góry konkursy i dziecięcy wysiłek nie ma w nich żadnego znaczenia.

Tylko, że chyba nie o to nam chodzi.

Dzieci zachowują się lepiej, kiedy czują się lepiej

Jeszcze nie widziałem dziecka, które zachowywałoby się źle, kiedy wszystkie jego potrzeby były zaspokojone i byłoby szczęśliwe. Tymczasem gdzieś mamy taką pozostałaś, po „tradycyjnym wychowaniu”, że aby dziecko zachowywało się lepiej, to najpierw musi poczuć się gorzej. Tylko, że to po prostu nie działa. Dzieci, które czują się gorzej, zachowują się gorzej. A stres czy presja, jaką na dzieci narzucają właśnie wcześniej wspomniane metody, nie przyczyniają się w najmniejszym stopniu do poprawy zachowania, wręcz przeciwnie – wszystko dodatkowo utrudniają.

Powiem wprost. Dzieci, które otrzymują najwięcej plusików i tak zachowywałyby się odpowiednio, bo po prostu są już w stanie. Natomiast te, które otrzymują minusy, często widząc dysproporcje między sobą i innymi, po prostu się poddają. Tak jak ten chłopczyk, który kolejny raz nie został uczniem miesiąca i stwierdził prawdopodobnie, że teraz to już mu wszystko jedno.

Zapytałem zresztą o to kilku przedszkolanek i wprost powiedziały, że to bardzo często działa jak samospełniająca się przepowiednia – dzieci, które w najmłodszych grupach dostają zwykle pierwsze minusy czy chmurki, w zerówce często są dziećmi najgorzej się zachowującymi (co nie oznacza, że jest to jedynie winą tablic motywacyjnych, ale pokazuje, że ich skuteczność jest mocno wątpliwa, bo chyba założenie miało być całkowicie odwrotne).

Nie wszystko jednak stracone

Na koniec światełko w tunelu. Tak, nie jestem fanem tablic motywacyjnych i mam wrażenie, że ten tekst jasno pokazał skąd się to bierze. Oczywiście to tylko moje podejście i niech każdy wybiera to, co uważa za najlepsze dla swojego dziecka.

Jednak wracając do samych tablic, istnieją też pomocne tablice, np. tablice obowiązków, w której wymienimy „ubranie się, mycie zębów, odrabianie zadań, pakowanie plecaka, wynoszenie śmieci” i jeszcze jakieś inne rzeczy, które w naszym domu robi dziecko, jako przypomnienie dziecku, co jeszcze mógłby zrobić.

Widzicie… oczekiwanie od dziecka, że będzie przez cały dzień idealnie panowało nad własnymi emocjami jest irracjonalne. Nawet jeśli będzie starało się z całych sił i modliło się każdego wieczora, aby nic złego się nie stało (znam co najmniej kilka takich historii), to i tak może mu się nie udać, bo nie jest do tego fizycznie i biologicznie gotowe. Zresztą większość dorosłych jakich znam takiemu zadaniu by nie podołała, więc o czym my tutaj w ogóle mówimy?!

Natomiast wyniesienie śmieci? No tutaj jeśli są chęci to będą i efekty, a gdy na koniec dnia dziecko zobaczy, że wszystko ma wypełnione, to to dodatkowo motywujące może być jak najbardziej 🙂 I tego się trzymajmy 🙂

Prawa do zdjęcia należą do Jose.

Przedszkole Samorządowe w Trąbkach

System motywacyjny

Absolwent przedszkola:

Naszym celem będzie wzmacnianie u dzieci pozytywnych postaw wobec świata i innych ludzi. Chcemy, aby nasi wychowankowie wykazywali następujące cechy:

BADAJĄCY:

odważnie zadaje pytania i szuka na nie odpowiedzi;

chętnie uczestniczy w proponowanych sytuacjach zadaniowych:

wytrwale dąży do rozwiązania postawionego problemu.

WSZECHSTRONNY:

odkrywa i zdobywa wiedzę z różnych dziedzin i źródeł. Zdobyte informacje potrafi połączyć z tymi, które już posiada.

wykazuje zainteresowania czytelnicze;

uczestniczy w różnych formach aktywności (zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych).

MYŚLĄCY:

podejmuje samodzielne i odważne decyzje,

zastanawia się, szuka odpowiedzi na pytania, myśli krytycznie.

KOMUNIKUJĄCY SIĘ:

umie komunikować się z innymi, dzieli się pomysłami, potrafi rozwiązywać konflikty, wyraża swoje opinie przy jednoczesnym szacunku dla poglądów innych.

obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;

zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, mówi poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym lub komunikuje się w inny zrozumiały sposób, w tym z wykorzystaniem języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji.

KIERUJĄCY SIĘ ZASADAMI:

zna swoje prawa i obowiązki;

wie co jest właściwe, zdaje sobie sprawę z wagi obowiązujących zasad i konsekwencji ich nieprzestrzegania.

na co dzień kieruje się szczerością i prawdomównością,

OTWARTY:

słucha innych, jest tolerancyjny, ceni różnorodność kultur, poglądów.

Rozumie i docenia kulturę oraz historię swojego kraju jednocześnie będąc otwartym na wartości i tradycje innych osób i społeczeństw.

rozumie potrzebę poszanowania odmienności i autonomii drugiego człowieka.

OPIEKUŃCZY:

w kontaktach z ludźmi potrzebującymi kierują się empatią, współczuciem i głębokim szacunkiem;

troszczy się o świat wokół siebie, o ludzi z lokalnej społeczności, czuje się odpowiedzialny za otoczenie, potrafi przyjąć wsparcie od innych;

pomaga rówieśnikom słabszym, młodszym i mniej sprawnym;

wykazuje też troskę o środowisko naturalne.

PODEJMUJĄCY RYZYKO:

odważnie pyta, bada, szuka odpowiedzi, dąży do celu.

nie boi się, że popełni błąd. Porażkę traktuje jako okazję do uczenia się.

nowe sytuacje podejmuje z odwagą, której towarzyszy spokój i przezorność.

ZRÓWNOWAŻONY:

dba o siebie i rozwija się w 3 aspektach: intelektualnie, społecznie i fizycznie;

dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia i zdrowego trybu życia.

REFLEKSYJNY:

zastanawia się, jak być lepszym, analizuje podjęte decyzje i zachowania;

spokojnie przyjmuje zarówno pochwały jak i krytykę,

zapoznaje się z właściwymi wzorcami zachowania-postawa nauczyciela, rodzica, postacie literackie,

próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma rozeznanie, gdzie można się bezpiecznie bawić, a gdzie nie.

w skupieniu słucha muzyki, w tym także muzyki poważnej.

SYSTEM MOTYWACYJNY

Za bardzo ważny element wychowania uznajemy kształcenie w dziecku wewnętrznej motywacji. Jesteśmy świadomi, iż proces ten wymaga więcej czasu niż edukacja przedszkolna, ale warto pracować nad nią już od najmłodszych lat. Kierując się dobrem dziecka, jego potrzebami i możliwościami, dostrzegamy następujące sposoby motywowania przedszkolaków do nauki, podejmowania wyzwań, prób zmian zachowania itp.:

traktowanie dziecka jako partnera do rozmowy,

stanowienie przez rodziców i nauczycieli wzoru do naśladowania dla dzieci,

czytelny system nagradzania i wyciągania konsekwencji – w miarę możliwości spójny w domu i przedszkolu (szczególnie w przypadku dzieci wymagających dodatkowych działań wychowawczych); przyznawanie niematerialnych nagród; dawanie i odbieranie przywilejów jako sposób wpływania na postawę dziecka,

ustalanie zasad i przestrzeganie czasu (umowa zobowiązuje obie strony),

budowanie u dziecka pozytywnego obrazu siebie,

wykorzystanie motywującego oddziaływania grupy rówieśniczej,

chwalenie dziecka za udzielanie pomocy,

przydzielanie dziecku obowiązków.

Program jest realizowany na wszystkich zajęciach, także tych dodatkowych. Odniesienia do jego realizacji są zaznaczane w planach miesięcznych i dziennikach zajęć.

Przykładowe wzmocnienia stosowane w systemie motywacji:

1) nagrody społeczne:

pochwała bezpośrednia (indywidualna)

pochwała pośrednia (przed grupą)

pochwała przed rodzicem

pochwała przed dyrektorem przedszkola,

atrakcyjna zabawa według pomysłu dziecka,

darzenie dziecka szczególnym zaufaniem np. zwiększając zakres jego samodzielności poprzez pełnienie określonych dyżurów (w łazience, w szatni, podczas posiłków, w kącikach zainteresowań itp.)

2) nagrody rzeczowe:

różnego rodzaju emblematy ( uśmiechnięte minki lub buźki, czerwone serduszka, słoneczka, gwiazdki lub inne znaki),

nagrody rzeczowe, ustalone wspólnie z rodzicami (książeczki do kolorowania, jajko niespodzianka, lizak, maskotka lub inna zabawka),

dyplomy, medale, „Order dobrej zabawy” itp.,

nagroda tygodnia np. opiekowanie się przez weekend maskotką grupy lub inna nagroda wybrana przez grupę.

inspiracje pedagogiczne

Zawodowo – i nie tylko – przyjaźnię się z dziećmi, nauczycielami i rodzicami. Jestem autorem gier, książek, poradników, kursów i warsztatów. Tworzę podcasty. Piszę artykuły. Czasem śpię!

Jeśli masz ciekawy pomysł na współpracę – daj znać. Wierzę, że razem stworzymy coś inspirującego!

키워드에 대한 정보 system motywacyjny w przedszkolu chomikuj

다음은 Bing에서 system motywacyjny w przedszkolu chomikuj 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Dlaczego pies NIE słucha? | #Shorts

• dlaczego pies nie słucha
• dlaczego mój pies mnie nie słucha
• grzeczny pies
• niegrzeczny pies
• psie porady
• jak wychować psa
• wychowanie psa
• dlaczego twój pies cię nie słucha

Dlaczego #pies #NIE #słucha? #| ##Shorts

---

YouTube에서 system motywacyjny w przedszkolu chomikuj 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Dlaczego pies NIE słucha? | #Shorts | system motywacyjny w przedszkolu chomikuj, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.