당신은 주제를 찾고 있습니까 “nocne ataki padaczki u dzieci – What’s Benign Rolandic Epilepsy (BRE)? | Epilepsy“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Howcast 이(가) 작성한 기사에는 조회수 169,483회 및 좋아요 427개 개의 좋아요가 있습니다.
Padaczka u rocznego dziecka lub u starszych dzieci, występująca w godzinach nocnych, objawia się m.in. zaciskaniem dłoni, drgawkami ciała oraz podkurczaniem kolan do brody. Mały epileptyk może wówczas płakać lub krzyczeć przez sen.Podczas snu mogą występować padaczki ogniskowe łagodne (padaczka rolandyczna, potyliczna), ale najczęściej występuje czołowa. Może mieć ona charakter idiopatyczny, czyli uwarunkowany genetycznie, lub objawowy.Podczas napadu padaczkowego może dojść do utraty świadomości, upadku, oddania moczu, wystąpienia ślinotoku, krótkiego bezdechu. Po napadzie chory może się czuć senny i zasnąć nawet na kilka godzin. Jednak nie wszystkie napady padaczkowe przebiegają z obecnością drgawek.
nocne ataki padaczki u dzieci 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 What’s Benign Rolandic Epilepsy (BRE)? | Epilepsy – nocne ataki padaczki u dzieci 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Watch more Epilepsy \u0026 Seizure Disorders videos: http://www.howcast.com/videos/502013-Whats-Benign-Rolandic-Epilepsy-BRE-Epilepsy
Speaker 1: Benign Rolandic is an epilepsy that starts in childhood.
The child often presents for the first time having had a seizure in the middle of the night which is really scary for parents. The child will wake out of sleep, often soon after going to sleep or soon before it’s time to get up, with this horrible gurgling, guttural noise, drooling, being disoriented.
Speaker 2: So benign rolandic epilepsy is a syndrome. It’s how it presents clinically and what the EEG looks like. The seizure starts in one area of the brain and spreads so when I look at the EEG I can see it. It has a special, funny look on the EEG that tells me it’s benign rolandic. But, as you mentioned, these typically happen out of sleep, early in the morning, scare the daylights out of the parents with that gurgling sound.
Speaker 1: Right. We call that the semiology of the seizure. They very commonly present in the same way. They can be treated very easily. We decide about whether or not to treat them with medication based on what the EEG findings are. How often there’s abnormalities on the EEG, whether the child is doing poorly in school, and, of course, how many seizures they have as well as how old the child is.
Speaker 2: What’s so interesting is that a lot of these kids are triggered by sleep deprivation. The parents don’t get them to bed early, they’re up really late, they are overtired, and that’s when the seizures come out. Many of these kids we don’t have to treat with medication because if they get sleep, they’re perfectly fine.
Speaker 1: We just make sure they get enough sleep. The problem with that is a lot of these kids end up being restricted from sleepovers where they’re staying up until 2:00 in the morning. Parents who have weddings and the kids are up late, they feel like they can’t take their children to the wedding. So they miss out on some social opportunities.
There is also an incidence, bigger than what we thought, we describe it as benign rolandic epilepsy, but actually the latest literature and the latest research shows that it may not be so benign. These children having a lot of abnormalities in their brains in sleep may be having more school and academic problems than we initially thought.
Speaker 2: It’s very important to speak to your neurologist about not only the seizures, but how they’re doing in school, what the learning is like, and what the attention is like. Even though they may not be clinically having seizures and are on no medication, it may be effecting their learning.
Speaker 1: Their school, the acquisition of knowledge, the memory that takes place during sleep at night.
Speaker 2: So benign rolandic epilepsy may not be that benign. It’s a seizure that usually happens late at night caused by sleep deprivation. You may or may not need medication. You can discuss that with your neurologist. But check out what’s going on in school because that’s an important part of the whole picture.
Speaker 1: These kids are prime candidates for having a real neuropsychological evaluation which tests for learning disabilities, attention issues, and memory, to really keep on top of it and make sure nothing is happening that we can’t prevent with medication.
nocne ataki padaczki u dzieci 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Pediatria po Dyplomie – Lęki nocne u dzieci – Podyplomie.pl
Do takich schorzeń należy przede wszystkim padaczka z napadami nocnymi … Opisywano u dzieci napady prowokowane przez ruch i bodźce akustyczne.
Source: podyplomie.pl
Date Published: 10/8/2021
View: 5399
Zaburzenia napadowe niepadaczkowe u dzieci
Ponad 20% a nawet 30% chorych zgłaszających się do ośrodka specjalistycznego z rozpoznaniem padaczki w rzeczywistości ma inne napady. Większość z nich ma …
Source: padaczka.pl
Date Published: 7/21/2021
View: 524
Padaczka u dziecka – przyczyny i jej rodzaje oraz leczenie
W padaczce Rolanda napady padaczkowe są ogniskowe, pojawiają się one najczęściej w porze nocnej i zwykle dotyczą mięśni twarzy, przez co pacjenci mogą …
Source: onkolmed.pl
Date Published: 9/30/2021
View: 1020
Nocna padaczka czołowa u dzieci – co to za choroba? – testDNA
Nocna padaczka czołowa to rodzaj epilepsji, która wywołuje napady wyłącznie podczas snu. · Nocna padaczka czołowa objawia się poprzez ataki padaczkowe podczas …
Source: www.testdna.pl
Date Published: 3/28/2021
View: 8221
Lęki nocne – drpleskot.pl
Taki atak może trwać od kilku do piętnastu minut, po czym dziecko – które tak naprawdę … lęki nocne) są złożone, różnorodne, podczas gdy napady padaczkowe …
Source: www.drpleskot.pl
Date Published: 8/8/2022
View: 3485
Nocne ataki padaczki u dzieci – Badania genetyczne
Nocne ataki padaczki u dzieci. Napady padaczkowe mogą być wywoływane przez różne czynniki. Jednym z nich jest sen. Powoduje on zmiany w pracy mózgu i w …
Source: badamydzieci.pl
Date Published: 11/1/2021
View: 2550
Wykrywacz nocnych napadów padaczkowych sposobem na …
U około 20 % pacjentów z padaczką występują nocne napady. … jedynym sposobem na zachowanie czujności jest lekki sen umożliwiający wyczucie ruchów dziecka.
Source: cordis.europa.eu
Date Published: 5/23/2022
View: 6561
Padaczka u dzieci to nie zawsze drgawki | Pediatria – mp.pl
Atak padaczki u dziecka może wyglądać jak chwilowe zamyślenie – mówi prof. Sergiusz Jóźwiak, kierownik Kliniki Neurologii Dziecięcej …
Source: www.mp.pl
Date Published: 3/12/2021
View: 8355
Niepadaczkowe zaburzenia napadowe u dzieci – Neurosphera
Dlatego tak ważne jest dokładne poznanie innych chorób przypominających napady padaczkowe i wykluczenie ich przed rozpoznaniem padaczki.
Source: neurosphera.pl
Date Published: 7/25/2022
View: 510
주제와 관련된 이미지 nocne ataki padaczki u dzieci
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 What’s Benign Rolandic Epilepsy (BRE)? | Epilepsy. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 nocne ataki padaczki u dzieci
- Author: Howcast
- Views: 조회수 169,483회
- Likes: 좋아요 427개
- Date Published: 2012. 7. 27.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=02_I4tToeLo
Czy można dostac ataku padaczki podczas snu?
Podczas snu mogą występować padaczki ogniskowe łagodne (padaczka rolandyczna, potyliczna), ale najczęściej występuje czołowa. Może mieć ona charakter idiopatyczny, czyli uwarunkowany genetycznie, lub objawowy.
Jak się zachowuje dziecko po ataku padaczki?
Podczas napadu padaczkowego może dojść do utraty świadomości, upadku, oddania moczu, wystąpienia ślinotoku, krótkiego bezdechu. Po napadzie chory może się czuć senny i zasnąć nawet na kilka godzin. Jednak nie wszystkie napady padaczkowe przebiegają z obecnością drgawek.
Jak rozpoznać zbliżający się atak padaczki?
Objawy padaczki
napad mały – osoby zastygają w bezruchu podczas wykonywania jakieś czynności, tracą kontakt z otoczeniem; napady miokloniczne-charakteryzują się skurczami mięśni, ale nie chory nie traci przytomności; napady atoniczne:oprócz utraty przytomności dochodzi do zwiotczenia mięśni oraz upadku pacjenta.
Jak sprawdzić czy dziecko ma padaczkę?
Neurolog diagnozuje padaczkę na podstawie wywiadu z rodzicami oraz badania EEG. Zapis EEG pozwala na ocenę zmian w mózgu. Takie badanie łącznie z opisem napadu pomaga rozpoznać rodzaj padaczki i typ napadu.
Jak wygląda atak padaczki w nocy?
Czołowa postać padaczki ma tendencję do pojawiania się u dzieci właśnie w nocy. Padaczka u rocznego dziecka lub u starszych dzieci, występująca w godzinach nocnych, objawia się m.in. zaciskaniem dłoni, drgawkami ciała oraz podkurczaniem kolan do brody. Mały epileptyk może wówczas płakać lub krzyczeć przez sen.
Czego nie wolno robić przy padaczce?
- nie przenosić chorego.
- nie szarpać chorego ani klepać po twarzy.
- nie wkładać niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) …
- nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk.
- nie wkładać niczego choremu do ust.
- nie powstrzymywać na siłę drgawek.
Co poprzedza atak padaczki?
Często poprzedzają je inne objawy, które są określane mianem aura. Są to np. wrażenia wzrokowe lub słuchowe. Dawniej dzielono je na napady proste i napady częściowo złożone – obecnie nie jest to zalecane.
Czy atak padaczki uszkadza mózg?
Każdy napad padaczki nieodwracalnie niszczy struktury mózgu. W ciągu dziesięciu lat iloraz inteligencji dziecka cierpiącego na tę chorobę może się obniżyć nawet o 40 proc. Najnowsze leki nie tylko złagodzą ataki, lecz również ochronią komórki mózgowe.
Czy padaczka u dzieci mija?
Zazwyczaj jest chorobą przewlekłą, a chorzy borykają się z nią zwykle przez całe życie. Padaczka jest zespołem objawów o wielu możliwych przyczynach, a w czasie leczenia należy podejść do każdego pacjenta indywidualnie. Leczenie padaczki głównie polega na farmakoterapii.
Jakie witaminy na padaczkę?
Leki na padaczkę bez recepty
Witaminy z grupy B (np. Vitaminum B Compositum), wzmacniające układ nerwowy, choć są dostępne bez przepisu lekarza i tak powinny być przyjmowane pod jego nadzorem.
Czy jeden atak to już padaczką?
Jeden napad to nie padaczka
Warunkiem postawienia rozpoznania jest powtarzalność napadów. Przyjmuje się, że co najmniej 2 napady występujące bez uchwytnej przyczyny oraz odpowiednie zmiany w zapisie EEG dają podstawę do rozpoznania padaczki.
Czy badanie krwi wykryje padaczkę?
Badania laboratoryjne i poza laboratorium wykonuje się w celu rozpoznania i monitorowania padaczki, w celu określenia rodzaju napadów u danego pacjenta oraz rozpoznania przyczyn choroby, takich jak toksyny, infekcje, odstawienie alkoholu lub narkotyków, gorączka (u dzieci) lub cukrzyca też mogąca powodować epizody …
Czy padaczka mija?
Padaczkę trzeba leczyć, ponieważ inaczej może prowadzić do nieodwracalnych zmian w mózgu i skończyć się zgonem. W zależności od typu, przebiegu i przyczyn choroby – lekarz wybiera odpowiednią terapię. Jeśli przyczyną padaczki są inne schorzenia, jak np.
Jakie są pierwsze objawy padaczki?
Objawy takiego napadu są powszechnie znane: utrata przytomności, wyprężenie ciała, a następnie drgawki, sinica, „piana z ust”, przygryzienie języka, niekiedy bezwiedne oddanie moczu. Napad padaczkowy trwa krótko, z reguły 2-3 minuty, niekiedy kilkanaście sekund.
Czy padaczka u dzieci jest groźna?
Najczęściej występującym rodzajem padaczki u dzieci i dorosłych jest tak zwana padaczka uogólniona. Jest bardzo niebezpieczna, ponieważ wprowadza całe ciało w drganie, może ono mieć różne natężenie, a przy tym wyłącza choremu świadomość.
Co się czuje podczas ataku padaczki?
Są również napady padaczkowe polegające na specyficznym odczuciu pacjenta. To może być np. uczucie fali unoszącej się od żołądka i towarzyszący temu dyskomfort czy nudności. Może to być lęk, mrowienie w ręce, zaburzenie czucia, drgawki jednej kończyny.
Co może wywołać atak epilepsji?
W jej przebiegu dochodzi do gwałtownych, nieprawidłowych i nadmiernych wyładowań elektrycznych w komórkach nerwowych. U większości chorych na padaczkę nie udaje się ustalić, co jest przyczyną choroby. Możliwe, że ma ona podłoże genetyczne i jest związana z defektem jednego genu lub kilku genów.
Jak długo żyją ludzie z padaczką?
Chorzy na padaczkę znacznie częściej umierają przedwcześnie. Przed 56. rokiem życia tracą życie aż dziesięciokrotnie częściej niż ogół populacji – wynika badań opublikowanych przez “Lancet”.
Jak wyglądają ataki padaczki?
Jak wygląda atak padaczki? U dorosłych najczęściej występują ataki toniczno-kloniczne, charakteryzujące się drgawkami ciała, utratą przytomności i upadkiem chorego. Możliwe jest również nieświadome oddanie moczu lub stolca, przegryzieniem języka czy „pianą z ust”.
Padaczka u dzieci – jakie są pierwsze objawy padaczki?
Padaczka u dzieci, inaczej epilepsja, to choroba dotycząca centralnego układu nerwowego. Padaczka dziecięca nie zawsze musi wiązać się z drgawkami. Prawdopodobieństwo wystąpienia jest największe na dwóch etapach życia człowieka: pierwszy raz do piątego roku życia, a drugi po ukończeniu 65 roku życia.
Padaczka u dzieci jest skutkiem powstawania zaburzeń w komunikowaniu się komórek nerwowych w mózgu. Powoduje to gwałtowne wyładowania, które mogą pojawić się o każdej porze dnia i nocy. Atak padaczki u dziecka porównać można do elektrycznej burzy, obejmującej mózg. Napadom epileptycznym mogą towarzyszyć drgawki, ale nie jest to warunek konieczny. Im wcześniej wykryje się epizody padaczkowe i skonsultuje dziecko z neurologiem, tym lepsze rokowania na przyszłość malucha.
W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność, Beauty Naturell Cynk Organiczny + C, 100 tabletek 12,99 zł Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł
Jakie są przyczyny występowania padaczek u dzieci? Stan padaczkowy u dzieci nie przyczynia się do spadku inteligencji dziecka i nie ma żadnego związku z jego późniejszymi zdolnościami naukowymi czy językowymi. Padaczka dziecięca nie jest chorobą zaraźliwą i nie ma możliwości przenoszenie jej między osobą chorą a zdrową. Przyczyny padaczki u dzieci są trudne do jednoznacznego określenia. Naukowcy nie są w stanie ustalić jednej przyczyny padaczki skroniowej u dzieci. Jedna z teorii mówi o tym, że epilepsja jest chorobą dziedziczną genetycznie z pokolenia na pokolenia. Inne sugerują, że występują one przy urazach i guzach mózgu, silnym niedotlenieniu tkanki nerwowej, zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych lub wadach rozwoju mózgu powstałych w okresie płodowym. Rodzaje padaczek u dzieci dzielą się na uogólnione oraz częściowe. W przypadku tych pierwszych epilepsja występuje w całym mózgu, podczas gdy napady częściowe obejmują jedną z jego części np. skronie lub potylicę. Padaczka wczesnodziecięca może mieć różny przebieg, występować w krótkich lub długich odstępach czasu i mieć różne nasilenie. Czas trwania pojedynczego epizodu padaczki oscyluje pomiędzy kilkoma sekundami a kilkunastoma minutami. Podczas napadu dziecko miewa problemy z koordynacją ruchów oraz oddychaniem. Objawy padaczki u dzieci mogą przybierać różne formy. Często przed atakiem pojawiają się objawy zwiastujące takie jak splątanie lub braku kontaktu z dzieckiem. Bywa ono zdezorientowane, senne albo bardzo osłabione. Czasami na kilka sekund przed atakiem epilepsji dziecko odczuwa nagły wzrost energii. Bardzo ważne jest, aby w czasie pojawienia się napadu, rodzic zachował spokój, ponieważ gwarantuje to dziecku bezpieczeństwo. W czasie ataku należy ułożyć dziecko w bezpiecznej pozycji, podsuwając pod głowę poduszkę i przewrócić do na prawą stronę. Nie wolno krępować jego ruchów, wkładać mu do ust ciał obcych ani powstrzymać drżenia.
Padaczka u dzieci w czasie snu Padaczka u dzieci w czasie snu mylona bywa z koszmarami sennymi. Czołowa postać padaczki ma tendencję do pojawiania się u dzieci właśnie w nocy. Padaczka u rocznego dziecka lub u starszych dzieci, występująca w godzinach nocnych, objawia się m.in. zaciskaniem dłoni, drgawkami ciała oraz podkurczaniem kolan do brody. Mały epileptyk może wówczas płakać lub krzyczeć przez sen. Taki rodzaj epilepsji jest chorobą genetyczną, dziedziczoną w sposób autosomalny dominujący. Pomiędzy 4 a 12 rokiem życia rozwijać się może tzw. dziecięcy napad nieświadomości. Epizody trwają po kilkanaście sekund i towarzyszą im szybkie ruchy żucia oraz mrugania gałkami ocznymi. Ten rodzaj padaczek zazwyczaj mija wraz z wiekiem lub ich częstotliwość jest znacznie mniejsza. Pomiędzy 8 a 20 rokiem życia najczęściej występuje padaczka miokloniczna, cechująca się napadami toniczno-klonicznymi tuż po obudzeniu. Niestety, zazwyczaj zostaje z pacjentem przez większość życia, jednakże leczenie farmakologiczne może zapobiec częstemu pojawieniu się objawów. Leczenie padaczek u dzieci Leczenie padaczki u dzieci koniecznie musi być poprzedzone badaniem lekarskim u pediatry oraz lekarza neurologa. Neurolog po wykonaniu badania i zebrania wywiadu od rodziców dziecka kieruje je na badanie elektroencefalograficzne (EEG). Maluch zostaje wyposażony w specjalny czepek z elektrodami, które rejestrują aktywność mózgową w czasie spoczynku. Diagnoza ta nie wiąże się z bólem, ponieważ jest w całości bezinwazyjna. Dodatkowo zleca się wykonanie badań za pomocą rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. Ciężko jest odpowiedzieć na pytanie, czy padaczka u dzieci jest wyleczalna, ponieważ wszystko zależy od jej rodzaju oraz stopnia zaawansowania. Leki na padaczkę u dzieci nierzadko prowadzą do pojawienia się objawów niepożądanych: wahań nastroju, obniżenie koncentracji oraz uwagi lub chronicznego zmęczenia. Kiedy padaczka ma postać bardzo zaawansowaną lekarz może zadecydować o zastosowaniu inwazyjnej metody elektrycznego drażnienia nerwu błędnego. Stymulator prądu wczepia się pod skórę w okolicy klatki piersiowej. Efekty tej metody zostały już potwierdzone klinicznie i cieszą się dużą skutecznością również u dorosłych.
Udostępnij
Pediatria po Dyplomie
Sen NREM można podzielić na 4 stadia. Stadium pierwsze – najpłytszego snu – jest typowym okresem związanym z przejściem ze stanu czuwania do snu. Stadium drugie stanowi fazę przejściową i zajmuje około połowy całego snu nocnego, podczas gdy stadia trzecie i czwarte stanowią najgłębszą fazę snu (sen wolnofalowy, w zakresie fal delta, czyli o częstotliwości poniżej 4 Hz). Głębokość snu można ocenić nasileniem bodźca, który powoduje wyjście z danej fazy i obudzenie się dziecka. Nasilenie tej stymulacji określa tzw. próg przebudzenia. Podczas fazy snu wolnofalowego, w zakresie fal delta, bardzo trudno wybudzić dziecko. Stanowi ona około 10% snu nocnego. Gdy wybudzimy z niej dziecko, często wykazuje ono cechy zaburzeń orientacji i spowolnienie myślenia i mowy, a odpowiedź na zadawane pytania wykazuje cechy splątania.5 Takie stany zdarzają się w fizjologii, trwają na ogól tylko kilka minut i są prowokowane przez nagły bodziec powodujący obudzenie ze snu wolnofalowego. Jest to łagodny stan, który stopniowo ustępuje. Lękom nocnym występującym u 3% dzieci na skutek samoistnego nagłego wybudzenia ze snu wolnofalowego oprócz lęku i dezorientacji towarzyszą wyżej opisane nasilone objawy wegetatywne.
Badając dzieci z zaburzeniami snu (635 w wieku 6-8 lat) przesiewowym testem oceniającym ich zachowanie, autorzy szwedzcy (badanie z 2001 roku) stwierdzili zaburzenia zachowania u 36% dzieci, a problemy ze snem u 15% dzieci z zaburzeniami zachowania.12 Autorzy podnoszą w dyskusji problem znany z praktyki medycznej neurologów, że w grupie dzieci z lękami nocnymi po ich całkowitym lub częściowym ustąpieniu spotykać można inne parasomie w większym odsetku niż w ogólnej populacji w tym wieku. Dotyczy to również lęków nocnych, które mogą współwystępować z sennowłództwem lub mówieniem przez sen. Nawiązując do odpowiednich faz i okresów snu na podstawie badania EEG, międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń snu wśród parasomii wyróżnia wymienione w tabeli 3.
Różnicowanie lęków nocnych
W różnicowaniu lęków nocnych należałoby wykluczyć lub potwierdzić obecność u dziecka innych napadowych, przemijających zaburzeń ruchowych występujących w ciągu nocy, zwłaszcza jeżeli towarzyszą im częściowe zaburzenia świadomości, objawy wegetatywne i objawy lęku. Do takich schorzeń należy przede wszystkim padaczka z napadami nocnymi hiperkinetycznymi, napadowe zaburzenia pozapiramidowe z ruchami dystonicznymi oraz tzw. lęk nocny, napady paniczne występujące w nocy i koszmary senne. Ze względu na potencjalne możliwości terapeutyczne największe znaczenie ma różnicowanie z nocnymi napadami padaczkowymi.13-15 Podczas snu mogą występować padaczki ogniskowe łagodne (padaczka rolandyczna, potyliczna), ale najczęściej występuje czołowa. Może mieć ona charakter idiopatyczny, czyli uwarunkowany genetycznie, lub objawowy. Szczególną uwagę w różnicowaniu z parasomiami należy poświęcić nocnej padaczce czołowej o dominującym sposobie dziedziczenia (ADNFLE). Ujawnia się ona głównie u starszych dzieci w wieku 7-12 lat, ale może wystąpić w szerokiej granicy wieku od 2 miesiąca życia do dorosłości.15 Napady występują prawie każdej nocy, są krótkie, trwają 20-50 sekund. Świadomość w czasie napadu jest przeważnie zachowana. Ruchy hiperkinetyczne mają charakter toniczny i dystoniczny z nałożonymi kloniami, czasami napady przybierają morfologię ruchów pedałowania, skręcania obręczy barkowej i miednicy. Pobudzenie ruchowe jest tak nasilone, że dziecko może wypaść z łóżka. Zdarzają się także napady bardziej podobne do lęków nocnych polegające na napadowych wybudzeniach w fazie snu wolnofalowego z mało nasilonymi drgawkami, bez tzw. ruchów dystonicznych. Większość chorych odczuwa aurę sensoryczną lub somatosensoryczną. Zaburzeniom ruchowym mogą towarzyszyć napadowe objawy psychiczne i autonomiczne. Napad rozpoczyna się i kończy nagle i przebiega dość często w zgrupowaniach. Opisywano u dzieci napady prowokowane przez ruch i bodźce akustyczne. Schorzenie ma charakter genetyczny, dziedziczony autosomalnie dominująco z niepełną penetracją.
ADNFLE jest związana z mutacją neuronalnego receptora nikotynowego acetylocholiny. W tym genetycznym schorzeniu wynik MR głowy jest prawidłowy, zapis elektroencefalograficzny międzynapadowy na ogół również. W czasie napadu obserwuje się rytmiczne wyładowania fal wolnych nad okolicami czołowymi. Różnicowanie z łagodnymi parasomiami, do których należą także lęki nocne, jest trudne i według dawniejszego piśmiennictwa nieprawidłowe rozpoznania dotyczyły nawet 80% chorych.15 Rozpoznanie opieramy na wywiadzie (rodzinne występowanie padaczki), prawidłowym badaniu MR i zapisie wideo EEG napadu. Nawiązując do znaczenia obrazów wideo dla rozpoznania, należy polecać rodzicom zarejestrowanie zaburzeń nocnych na kamerze w przypadku podejrzenia lęków nocnych. Padaczka nocna czołowa poddaje się dość dobrze leczeniu pochodnymi karbamazepiny. Bywają jednak przypadki napadów lekoopornych. Do innych padaczek czołowych o podobnej morfologii należą padaczki objawowe z tzw. dodatkowego pola ruchowego. Różnicowanie przeprowadzone przez neurologa może dotyczyć także nocnych napadów dystonicznych po wybudzeniu się ze snu (zaburzenie niepadaczkowe z zakresu rzadkich schorzeń układu pozapiramidowego). Coraz więcej pojawia się także w piśmiennictwie w ostatnich latach opisów dotyczących współwystępowania w padaczce zaburzeń o charakterze parasomii, w tym również lęków nocnych, zwłaszcza w padaczce czołowej. Obecnie podejrzewa się, że parasomie związane z trudnościami wybudzania w fazie snu NREM mogą stanowić czynnik ryzyka tej padaczki.16 Lęki nocne mogą być mylone z zaburzeniami snu określanymi jako lęk nocny. Zgłaszane przez rodziców dolegliwości związane ze snem polegały na tym, że dzieci nie mogły zasnąć same lub wybudzały się w nocy z lękiem i domagały obecności któregoś z rodziców. Dzieci mają potrzebę fizycznej bliskości rodziców w czasie zasypiania i snu, która utrzymuje się dłużej niż u małego dziecka. Schorzenie to dotyczyło w przypadkach Talarczyk dzieci 7-12-letnich i wymagało indywidualnej i rodzinnej psychoterapii.11
Niezależnie od rozpoznania lęku nocnego w czasie snu obserwuje się także wiele stereotypowych ruchów występujących już od wczesnego dzieciństwa, mogących utrzymywać się do okresu dojrzewania (obracanie rytmiczne głowy, tułowia i inne stereotypie). Jest to zaburzenie łagodne, niezwiązane tylko z fazą wybudzania ze snu NREM. Z kolei niektóre zaburzenia psychiczne, takie jak napady paniczne, mogą też ujawnić się w nocy.17,18 Według Craske i Tsao kryteria klasyfikacji tych napadów charakteryzują 4 z wymienionych objawów, które występują w okresie przebudzenia się w nocy ze snu: uczucie skrócenia oddechu w czasie dławienia, uczucie utraty kontroli nad oddychaniem, uczucie umierania, tachykardia, pocenie się, ucisk w klatce piersiowej, żołądku, nudności, zawroty głowy, uczucie depersonalizacji lub derealizacji, uczucie zimna, gorąca, drżenia, parestezje. Napady nocne dotyczą 65-70% młodzieży z napadami panicznymi. Występują raczej u młodzieży, najczęściej w okresach wybudzania się ze snu wolnofalowego, przechodzenia z 2 do 3 fazy. Zwykle skuteczną metodą leczenia jest psychoterapia.
Koszmary senne
Według DSM IV są to powtarzające się epizody wybudzania ze wspomnieniem przerażającego snu, którego treść zazwyczaj związana jest z wydarzeniami lękowymi nawiązującymi do zagrożenia życia czy bezpieczeństwa. Dzieci łatwiej się wybudzają niż w lękach nocnych. Mogą przywołać treść snu. Atak nie jest związany z pobudzeniem ruchowym i objawami autonomicznymi. Koszmary senne pojawiają się we śnie REM w drugiej połowie nocy. Początek występuje najczęściej w 3-6 roku życia. Szczyt zapadalności przypada na 7-9 rok życia. Zaburzenia mogą przetrwać do wieku dorosłego.
Podsumowanie
1. Lęki nocne są częstym napadowym, nawracającym zaburzeniem snu u dzieci występującym od 12 miesiąca do 5 roku życia, u 50% chorych epizody lęku mogą z niewielką częstością przetrwać do wieku dorosłego.
2. Lęki nocne są związane z nieprawidłowym wybudzaniem się ze snu wolnofalowego.
3. W postępowaniu diagnostycznym istotne znaczenie ma wywiad dotyczący czasu ujawniania się, morfologii epizodu, powtarzalności i stereotypowości napadu, a także ewentualny wywiad rodzinny (lęki nocne w dzieciństwie u rodziców i rodzeństwa).
4. Przed ustaleniem rozpoznania należy ocenić ogólny stan dziecka, a następnie neurologiczny i neurorozwojowy. Napady lęków nocnych mogą jednak występować także u dzieci z innymi zaburzeniami snu, jak również u dzieci ocenianych nieoptymalnie przez pediatrę. W tabelach 1 i 2 podaliśmy niezbędne kroki w postępowaniu diagnostycznym i terapeutycznym.
5. Z punktu widzenia neurologa dziecięcego i epileptologa najważniejsze jest wykluczenie napadów padaczkowych hiperkinetycznych nocnych, najczęściej o umiejscowieniu czołowym (padaczka objawowa lub genetycznie uwarunkowana, padaczka nocna, padaczka czołowa rodzinna o dominującym typie dziedziczenia).
6. W przypadkach nietypowych objawów lub wątpliwości diagnostycznych konieczna jest konsultacja neurologa dziecięcego z wykonaniem badania wideoelektroencefalograficznego podczas snu oraz polisomnografii.
7. Na zakończenie należy jeszcze raz pokreślić, że lęki nocne są schorzeniem łagodnym o dobrym rokowaniu.
Pediatria po Dyplomie
Sen NREM można podzielić na 4 stadia. Stadium pierwsze – najpłytszego snu – jest typowym okresem związanym z przejściem ze stanu czuwania do snu. Stadium drugie stanowi fazę przejściową i zajmuje około połowy całego snu nocnego, podczas gdy stadia trzecie i czwarte stanowią najgłębszą fazę snu (sen wolnofalowy, w zakresie fal delta, czyli o częstotliwości poniżej 4 Hz). Głębokość snu można ocenić nasileniem bodźca, który powoduje wyjście z danej fazy i obudzenie się dziecka. Nasilenie tej stymulacji określa tzw. próg przebudzenia. Podczas fazy snu wolnofalowego, w zakresie fal delta, bardzo trudno wybudzić dziecko. Stanowi ona około 10% snu nocnego. Gdy wybudzimy z niej dziecko, często wykazuje ono cechy zaburzeń orientacji i spowolnienie myślenia i mowy, a odpowiedź na zadawane pytania wykazuje cechy splątania.5 Takie stany zdarzają się w fizjologii, trwają na ogól tylko kilka minut i są prowokowane przez nagły bodziec powodujący obudzenie ze snu wolnofalowego. Jest to łagodny stan, który stopniowo ustępuje. Lękom nocnym występującym u 3% dzieci na skutek samoistnego nagłego wybudzenia ze snu wolnofalowego oprócz lęku i dezorientacji towarzyszą wyżej opisane nasilone objawy wegetatywne.
Badając dzieci z zaburzeniami snu (635 w wieku 6-8 lat) przesiewowym testem oceniającym ich zachowanie, autorzy szwedzcy (badanie z 2001 roku) stwierdzili zaburzenia zachowania u 36% dzieci, a problemy ze snem u 15% dzieci z zaburzeniami zachowania.12 Autorzy podnoszą w dyskusji problem znany z praktyki medycznej neurologów, że w grupie dzieci z lękami nocnymi po ich całkowitym lub częściowym ustąpieniu spotykać można inne parasomie w większym odsetku niż w ogólnej populacji w tym wieku. Dotyczy to również lęków nocnych, które mogą współwystępować z sennowłództwem lub mówieniem przez sen. Nawiązując do odpowiednich faz i okresów snu na podstawie badania EEG, międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń snu wśród parasomii wyróżnia wymienione w tabeli 3.
Różnicowanie lęków nocnych
W różnicowaniu lęków nocnych należałoby wykluczyć lub potwierdzić obecność u dziecka innych napadowych, przemijających zaburzeń ruchowych występujących w ciągu nocy, zwłaszcza jeżeli towarzyszą im częściowe zaburzenia świadomości, objawy wegetatywne i objawy lęku. Do takich schorzeń należy przede wszystkim padaczka z napadami nocnymi hiperkinetycznymi, napadowe zaburzenia pozapiramidowe z ruchami dystonicznymi oraz tzw. lęk nocny, napady paniczne występujące w nocy i koszmary senne. Ze względu na potencjalne możliwości terapeutyczne największe znaczenie ma różnicowanie z nocnymi napadami padaczkowymi.13-15 Podczas snu mogą występować padaczki ogniskowe łagodne (padaczka rolandyczna, potyliczna), ale najczęściej występuje czołowa. Może mieć ona charakter idiopatyczny, czyli uwarunkowany genetycznie, lub objawowy. Szczególną uwagę w różnicowaniu z parasomiami należy poświęcić nocnej padaczce czołowej o dominującym sposobie dziedziczenia (ADNFLE). Ujawnia się ona głównie u starszych dzieci w wieku 7-12 lat, ale może wystąpić w szerokiej granicy wieku od 2 miesiąca życia do dorosłości.15 Napady występują prawie każdej nocy, są krótkie, trwają 20-50 sekund. Świadomość w czasie napadu jest przeważnie zachowana. Ruchy hiperkinetyczne mają charakter toniczny i dystoniczny z nałożonymi kloniami, czasami napady przybierają morfologię ruchów pedałowania, skręcania obręczy barkowej i miednicy. Pobudzenie ruchowe jest tak nasilone, że dziecko może wypaść z łóżka. Zdarzają się także napady bardziej podobne do lęków nocnych polegające na napadowych wybudzeniach w fazie snu wolnofalowego z mało nasilonymi drgawkami, bez tzw. ruchów dystonicznych. Większość chorych odczuwa aurę sensoryczną lub somatosensoryczną. Zaburzeniom ruchowym mogą towarzyszyć napadowe objawy psychiczne i autonomiczne. Napad rozpoczyna się i kończy nagle i przebiega dość często w zgrupowaniach. Opisywano u dzieci napady prowokowane przez ruch i bodźce akustyczne. Schorzenie ma charakter genetyczny, dziedziczony autosomalnie dominująco z niepełną penetracją.
ADNFLE jest związana z mutacją neuronalnego receptora nikotynowego acetylocholiny. W tym genetycznym schorzeniu wynik MR głowy jest prawidłowy, zapis elektroencefalograficzny międzynapadowy na ogół również. W czasie napadu obserwuje się rytmiczne wyładowania fal wolnych nad okolicami czołowymi. Różnicowanie z łagodnymi parasomiami, do których należą także lęki nocne, jest trudne i według dawniejszego piśmiennictwa nieprawidłowe rozpoznania dotyczyły nawet 80% chorych.15 Rozpoznanie opieramy na wywiadzie (rodzinne występowanie padaczki), prawidłowym badaniu MR i zapisie wideo EEG napadu. Nawiązując do znaczenia obrazów wideo dla rozpoznania, należy polecać rodzicom zarejestrowanie zaburzeń nocnych na kamerze w przypadku podejrzenia lęków nocnych. Padaczka nocna czołowa poddaje się dość dobrze leczeniu pochodnymi karbamazepiny. Bywają jednak przypadki napadów lekoopornych. Do innych padaczek czołowych o podobnej morfologii należą padaczki objawowe z tzw. dodatkowego pola ruchowego. Różnicowanie przeprowadzone przez neurologa może dotyczyć także nocnych napadów dystonicznych po wybudzeniu się ze snu (zaburzenie niepadaczkowe z zakresu rzadkich schorzeń układu pozapiramidowego). Coraz więcej pojawia się także w piśmiennictwie w ostatnich latach opisów dotyczących współwystępowania w padaczce zaburzeń o charakterze parasomii, w tym również lęków nocnych, zwłaszcza w padaczce czołowej. Obecnie podejrzewa się, że parasomie związane z trudnościami wybudzania w fazie snu NREM mogą stanowić czynnik ryzyka tej padaczki.16 Lęki nocne mogą być mylone z zaburzeniami snu określanymi jako lęk nocny. Zgłaszane przez rodziców dolegliwości związane ze snem polegały na tym, że dzieci nie mogły zasnąć same lub wybudzały się w nocy z lękiem i domagały obecności któregoś z rodziców. Dzieci mają potrzebę fizycznej bliskości rodziców w czasie zasypiania i snu, która utrzymuje się dłużej niż u małego dziecka. Schorzenie to dotyczyło w przypadkach Talarczyk dzieci 7-12-letnich i wymagało indywidualnej i rodzinnej psychoterapii.11
Niezależnie od rozpoznania lęku nocnego w czasie snu obserwuje się także wiele stereotypowych ruchów występujących już od wczesnego dzieciństwa, mogących utrzymywać się do okresu dojrzewania (obracanie rytmiczne głowy, tułowia i inne stereotypie). Jest to zaburzenie łagodne, niezwiązane tylko z fazą wybudzania ze snu NREM. Z kolei niektóre zaburzenia psychiczne, takie jak napady paniczne, mogą też ujawnić się w nocy.17,18 Według Craske i Tsao kryteria klasyfikacji tych napadów charakteryzują 4 z wymienionych objawów, które występują w okresie przebudzenia się w nocy ze snu: uczucie skrócenia oddechu w czasie dławienia, uczucie utraty kontroli nad oddychaniem, uczucie umierania, tachykardia, pocenie się, ucisk w klatce piersiowej, żołądku, nudności, zawroty głowy, uczucie depersonalizacji lub derealizacji, uczucie zimna, gorąca, drżenia, parestezje. Napady nocne dotyczą 65-70% młodzieży z napadami panicznymi. Występują raczej u młodzieży, najczęściej w okresach wybudzania się ze snu wolnofalowego, przechodzenia z 2 do 3 fazy. Zwykle skuteczną metodą leczenia jest psychoterapia.
Koszmary senne
Według DSM IV są to powtarzające się epizody wybudzania ze wspomnieniem przerażającego snu, którego treść zazwyczaj związana jest z wydarzeniami lękowymi nawiązującymi do zagrożenia życia czy bezpieczeństwa. Dzieci łatwiej się wybudzają niż w lękach nocnych. Mogą przywołać treść snu. Atak nie jest związany z pobudzeniem ruchowym i objawami autonomicznymi. Koszmary senne pojawiają się we śnie REM w drugiej połowie nocy. Początek występuje najczęściej w 3-6 roku życia. Szczyt zapadalności przypada na 7-9 rok życia. Zaburzenia mogą przetrwać do wieku dorosłego.
Podsumowanie
1. Lęki nocne są częstym napadowym, nawracającym zaburzeniem snu u dzieci występującym od 12 miesiąca do 5 roku życia, u 50% chorych epizody lęku mogą z niewielką częstością przetrwać do wieku dorosłego.
2. Lęki nocne są związane z nieprawidłowym wybudzaniem się ze snu wolnofalowego.
3. W postępowaniu diagnostycznym istotne znaczenie ma wywiad dotyczący czasu ujawniania się, morfologii epizodu, powtarzalności i stereotypowości napadu, a także ewentualny wywiad rodzinny (lęki nocne w dzieciństwie u rodziców i rodzeństwa).
4. Przed ustaleniem rozpoznania należy ocenić ogólny stan dziecka, a następnie neurologiczny i neurorozwojowy. Napady lęków nocnych mogą jednak występować także u dzieci z innymi zaburzeniami snu, jak również u dzieci ocenianych nieoptymalnie przez pediatrę. W tabelach 1 i 2 podaliśmy niezbędne kroki w postępowaniu diagnostycznym i terapeutycznym.
5. Z punktu widzenia neurologa dziecięcego i epileptologa najważniejsze jest wykluczenie napadów padaczkowych hiperkinetycznych nocnych, najczęściej o umiejscowieniu czołowym (padaczka objawowa lub genetycznie uwarunkowana, padaczka nocna, padaczka czołowa rodzinna o dominującym typie dziedziczenia).
6. W przypadkach nietypowych objawów lub wątpliwości diagnostycznych konieczna jest konsultacja neurologa dziecięcego z wykonaniem badania wideoelektroencefalograficznego podczas snu oraz polisomnografii.
7. Na zakończenie należy jeszcze raz pokreślić, że lęki nocne są schorzeniem łagodnym o dobrym rokowaniu.
Padaczka u dziecka
Co to jest padaczka i jakie są jej przyczyny?
Padaczka jest chorobą mózgu charakteryzującą się skłonnością do generowania napadów padaczkowych. Napad padaczkowy to występujące nagle i przemijające (czyli napadowe) dolegliwości lub objawy spowodowane nieprawidłową czynnością komórek mózgu.
Jeżeli grupa komórek mózgu, czyli neuronów, ulega nieprawidłowej aktywacji i wysyła błędne informacje do części ciała, z którą ma połączenia drogą włókien nerwowych, ta część ciała zachowa się w sposób nieprawidłowy, odczuwalny lub widoczny dla pacjenta czy jego opiekunów. Jeśli na przykład nieprawidłowy sygnał zostanie wysłany z obszaru mózgu odpowiedzialnego za ruchy mięśni twarzy i gardła, napad padaczkowy może polegać na wystąpieniu zaburzeń mowy i połykania. Jeśli zaburzony jest obszar kory wzrokowej, odpowiedzialny za tworzenie obrazu widzianych przedmiotów, chory może odbierać nietypowe doznania wzrokowe (np. obrazy lub barwne koła). Przy zajęciu obszarów odpowiedzialnych za funkcje ruchowe, mogą się pojawić drgawki. Jeżeli zaburzenie rozszerza się (uogólnia) na większy obszar mózgu, dochodzi zazwyczaj do objawów zajmujących całe ciało i do utraty przytomności. Zazwyczaj po okresie od kilkunastu sekund do kilku minut objawy mijają – samoistnie lub pod wpływem podanych leków. Po jakimś czasie – dniach, tygodniach, miesiącach – wracają ponownie i powtarzają się, najczęściej w podobnej postaci.
Przyczyną padaczki jest nieprawidłowa funkcja komórek mózgu (neuronów). Ponieważ mózg koordynuje wiele różnych funkcji organizmu, objawy padaczki u poszczególnych pacjentów mogą być bardzo różnorodne. Różne są też sposoby leczenia i rokowanie.
Przyczyny wystąpienia padaczki mogą być uwarunkowane genetycznie lub nabyte. W niektórych rodzinach może występować dziedziczna predyspozycja do tej choroby. Może też dojść do rozwoju padaczki w wyniku uszkodzenia neuronów po przebytej chorobie zapalnej, naczyniowej, metabolicznej lub po urazie głowy. Nie zawsze udaje się ustalić przyczynę choroby, dlatego często rozpoznawana jest tak zwana „padaczka o nieustalonej etiologii”.
W licznej grupie różnorodnych padaczek szczególne miejsce zajmują padaczki wieku dziecięcego. Są wśród nich takie, które występują w charakterystycznych przedziałach wieku dziecka, mają typowe objawy i charakterystyczny obraz zapisu EEG. Niektóre z nich zostały szczegółowo opisane jako zespoły padaczkowe, dzięki czemu wiadomo jakiego przebiegu choroby można się spodziewać i jak najskuteczniej leczyć daną postać choroby.
Jak często występuje padaczka?
Padaczka występuje u około 1% ludzi. Jest więc chorobą częstą.
Jak się objawia padaczka?
Powszechnie znanym objawem padaczki jest napad drgawek. Może dotyczyć całego ciała lub jednej okolicy. U niektórych chorych wystąpienie napadu bywa poprzedzone tak zwaną aurą, czyli nietypowymi odczuciami zwiastującymi nadchodzący napad padaczkowy. Podczas napadu padaczkowego może dojść do utraty świadomości, upadku, oddania moczu, wystąpienia ślinotoku, krótkiego bezdechu. Po napadzie chory może się czuć senny i zasnąć nawet na kilka godzin. Jednak nie wszystkie napady padaczkowe przebiegają z obecnością drgawek. Niektóre mogą polegać na znieruchomieniu pacjenta, chwilowym zwrocie gałek ocznych, opadnięciu głowy lub upadku z powodu chwilowego zmniejszenia napięcia mięśni. Rodzice zgłaszają zazwyczaj, że w zachowaniu ich dziecka pojawił się jakiś nowy, nieznany wcześniej element, który powtarza się wielokrotnie, trwa krótko, ustępuje i powraca. U małych dzieci oraz u pacjentów z zaburzeniami rozwoju, rozpoznanie obecności tego rodzaju napadów może być szczególnie trudne.
Co robić w przypadku wystąpienia objawów padaczki?
W razie wystąpienia napadu padaczkowego należy przede wszystkim zapewnić dziecku bezpieczeństwo. Należy je ułożyć w tak zwanej pozycji bezpiecznej, na boku, aby w razie wymiotów lub wycieku śliny nie doszło do zachłyśnięcia, zapewnić dostęp świeżego powietrza, chronić przed urazami.
Pozycja bezpieczna
Jeśli u dziecka już rozpoznano chorobę, opiekun powinien być w posiadaniu preparatu podawanego w celu przerwania napadu drgawek w razie napadu przedłużającego się do ponad 3–5 minut. Jeśli drgawki zostały sprowokowane przez gorączkę, należy stosować leki przeciwgorączkowe, najlepiej w postaci doodbytniczej.
Wystąpienie pierwszego w życiu napadu padaczkowego jest wskazaniem do pilnej konsultacji z lekarzem. W zależności od stanu dziecka należy wezwać pogotowie lub pilnie zgłosić się do lekarza.
Sprawując opiekę nad dziećmi z już rozpoznaną padaczką należy zachowywać środki ostrożności chroniące przed skutkami upadku lub utraty przytomności, które mogą towarzyszyć napadowi padaczkowemu. Dlatego zaleca się spanie bez dużej poduszki, kąpiel wyłącznie pod nadzorem osoby dorosłej, unikanie czynników wyzwalających wystąpienie napadu, jeśli takie istnieją. Zakazane są zabawy na wysokości (np. chodzenie po drzewach) i przy otwartym ogniu.
W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie padaczki?
Rozpoznanie padaczki ustala się na podstawie charakterystycznych objawów klinicznych oraz zapisu EEG (elektroencefalografia). Badanie EEG służy do oceny funkcji bioelektrycznej mózgu. Podczas badania na głowę osoby badanej zakłada się komplet elektrod, które rejestrują sygnały elektryczne wysyłane przez neurony. Zebrane informacje są zapisywane w postaci wykresu. Wynik badania ocenia się w odniesieniu do normy ustalonej dla poszczególnych grup wiekowych. Badanie wykonuje technik przeszkolony w tej metodzie, zaś interpretację jego wyniku przygotowuje lekarz posiadający odpowiednie uprawnienia w postaci właściwego certyfikatu.
Dodatkowo zazwyczaj wykonuje się obrazowanie mózgu techniką rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. Oprócz tego zleca się badania krwi i moczu w zależności od podejrzewanej przyczyny choroby.
Jakie są metody leczenia padaczki?
Leczenie padaczki polega przede wszystkim na farmakoterapii, czyli stosowaniu leków. Leczenie pierwszym lekiem jest skuteczne u około 60% pacjentów. U pozostałych chorych konieczna jest zmiana leku, wprowadzenie więcej niż jednego leku lub zastosowanie innych metod leczenia. W niektórych postaciach padaczek lekoopornych stosuje się dietę ketogenną; można też rozważyć użycie stymulatora nerwu błędnego lub zastosowanie leczenia operacyjnego.
Celem leczenia jest jak najlepsza redukcja napadów padaczkowych oraz umożliwienie dziecku jak najlepszego rozwoju. Należy pamiętać, że napady padaczkowe mogą być przeszkodą w prawidłowym rozwoju dziecka, a niektóre postacie padaczek doprowadzają do jego regresu. Za optymalne leczenie przeciwpadaczkowe uznaje się takie, przy którym dziecko robi postępy rozwoju, napady są dobrze kontrolowane, a działania niepożądane stosowanych leków – akceptowalne dla pacjenta i jego rodziców.
Czy jest możliwe całkowite wyleczenie padaczki?
Jeśli po wprowadzeniu leczenia udaje się opanować występowanie napadów padaczkowych, zapis EEG normalizuje się, a dziecko rozwija się dobrze, można po 2–3 latach leczenia zastanowić się nad odstawieniem leków przeciwpadaczkowych. Wiadomo jednak, że u części pacjentów istnieje ryzyko nawrotu napadów. Dlatego decyzję o odstawieniu leków podejmuje się zawsze indywidualnie, nie wcześniej jednak niż po 2–3 letnim okresie wolnym od napadów.
Według zaleceń Międzynarodowej Ligi Padaczkowej, o ustąpieniu padaczki mówimy w przypadku osób, u których występował zależny od wieku zespół padaczkowy, a które z upływem lat znalazły się poza grupą wiekową zagrożoną napadami, a także u osób chorych na padaczkę, które przez co najmniej 5 lat nie przyjmowały leków przeciwpadaczkowych i u których przez co najmniej 10 lat nie występowały napady padaczkowe.
Co trzeba robić po zakończeniu leczenia padaczki?
W przypadkach, gdy leczenie musi być prowadzone przewlekle, pacjent pozostaje pod opieką poradni neurologicznej. W zależności od rodzaju przyjmowanych leków pacjent otrzymuje zalecenia co do rodzaju i częstości wykonywania badań kontrolnych. Najczęściej są to badania krwi wykonywane co około pół roku. W zależności od potrzeb może być zalecane podawanie witaminy D 3 , B 6 , kwasu foliowego, według zaleceń lekarza prowadzącego.
Istotna jest również opieka psychologa, ocena rozwojowa i poradnictwo co do wyboru rodzaju szkoły i zawodu.
Dziewczęta w wieku pokwitania i młode kobiety przyjmujące leki przeciwpadaczkowe powinny porozmawiać ze swoim lekarzem o wpływie przyjmowanych leków na przebieg ewentualnej ciąży. Ciąża u kobiety leczonej takimi lekami powinna być zaplanowana i poprzedzona odpowiednim przygotowaniem pacjentki, tak aby uzyskać jak najlepsze warunki dla rozwoju dziecka.
objawy, przyczyny i leczenie
Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność.
Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online
SPIS TREŚCI
Co to jest padaczka? Padaczka to choroba mózgu, która powoduje zaburzone funkcjonowanie pewnych komórek nerwowych znajdujących się w mózgu. Jest zespołem symptomów psychicznych, wegetatywnych i somatycznych, które pojawiają się na skutek zmian morfologicznych i metabolicznych w mózgu.
Napady padaczkowe są niejednorodną grupą i mają różne objawy, dlatego nie każde zaburzenie świadomości czy napady drgawkowe będziemy zaliczać do padaczki. Padaczka wynika ze zmienionej reaktywności lub stanu fizjologicznego części lub całości mózgu. Należy pamiętać, że każde nagłe, a nawet krótkotrwałe zaburzenie układu nerwowego występujące bez wyraźnej przyczyny może być padaczką.
Częstotliwość występowania padaczki
Według skali zachorowań, około 1% społeczeństwa choruje na padaczkę, jest to około 50 milionów ludzi na całym świecie. Jeżeli chodzi o Polskę – padaczka występuje u około 400 tys. ludzi. Padaczka może zaatakować każdego, niezależnie od wieku, jednak większość napadów padaczkowych pojawia się u dzieci do 1 roku życia natomiast u ludzi starszych wzrost zachorowania występuję po 65 roku życia.
Ważne! Padaczka stanowi jedną z najczęstszych chorób neurologicznych, ponieważ jest dziesięć razy częstsza niż stwardnienie rozsiane i sto razy częstsza niż choroby neuronu ruchowego.
Padaczka – przyczyny
Przyczyna powstawania padaczki nie jest jednoznaczna, U prawie 65% pacjentów przyczyna padaczki nie jest rozpoznawana. W Polsce najczęstszą przyczyną występowania padaczki są wszelkiego rodzaju urazy głowy, które stanowią 20% wszystkich przypadków. U mężczyzn padaczka występuje znacznie częściej niż u kobiet. Padaczka może powstawać w wyniku:
nowotworu, krwotoku podpajęczynówkowego udaru, zapalenia mózgu i opon mózgowych toksyczno-metabolicznego uszkodzenia tkanki mózgowej, uwarunkowań genetycznych – najczęściej w wieku dziecięcym.
Przyczyną padaczki może być również uraz mózgu, który pojawił się już w okresie okołoporodowym lub na późniejszym etapie życia. Najczęściej jest to uszkodzenie, a u ludzi starszych niedokrwienie mózgu. Większość przypadków padaczki u dzieci nie ma ustalonej przyczyny – mówi się wtedy o padaczce idiopatycznej. Padaczka u dorosłych najczęściej jest związana z inną chorobą lub uzależnieniem od alkoholu.
Podłożem padaczki są zaburzenia w czynności bioelektrycznej mózgu, która może się rozwijać w określonym miejscu (ognisko padaczkorodne), a następnie rozprzestrzenić na cały mózg (uogólnione wyładowania). Napady padaczkowe dzielimy na:
uogólnione – wyładowania obejmują obie półkule; częściowe – wyładowania obejmują część jednej półkuli.
Chociaż padaczka to bardzo częsta dolegliwość, to rozpoznanie pojedynczego czynnika genetycznego nie jest łatwym zadaniem. Predyspozycje genetyczne wykazano w oparciu o liczne obserwacje oraz dane rodzin, u których dochodziło do konkretnego rodzaju padaczki. Znacznie czynników genetycznych zmniejszać się wraz ze stopniem pokrewieństwa.
Objawy padaczki
Charakterystycznym objawem padaczki są napady drgawkowe, wśród których wyróżniamy:
napad duży -czyli napad toniczno-kloniczny, wówczas chory traci przytomność i upada, jego mięśnie ulegają silnemu napięciu, a głowa odgina się do tyłu. Ponadto pacjent przestaje oddychać, pojawiają się drgawki kończyn i głowy; w wyniku drgawek może dojść do przegryzienia języka, mimowolnego oddania moczu lub stolca; napad mały – osoby zastygają w bezruchu podczas wykonywania jakieś czynności, tracą kontakt z otoczeniem; napady miokloniczne-charakteryzują się skurczami mięśni, ale nie chory nie traci przytomności; napady atoniczne:oprócz utraty przytomności dochodzi do zwiotczenia mięśni oraz upadku pacjenta.
Niebezpieczną sytuacją jest stan padaczkowy podczas, którego napad przedłuża się powyżej pół godziny lub krótsze napady występujące bez przerwy, jeden po drugim. Gromadzące się niedotlenienie mózgu prowadzi do jego obrzęku i może być przyczyną śmierci. Natomiast pojedynczy napad padaczkowy o typowym przebiegu nie zagraża życiu pacjenta. Niebezpieczeństwo może potencjalnie pojawiać się, gdy napad pojawi się, np. w czasie kąpieli, pracy na wysokości lub posługiwania się ostrym narzędziem.
Podział napadów padaczkowych
Wśród padaczki wyróżniamy:
NAPADY CZĘŚCIOWE
Stanowią najpopularniejszą i najczęściej występującą grupę padaczki, która bierze swój początek w danym obszarze mózgu. Następnie zanikają lub wtórnie rozszerzają się na cały mózg powodując kliniczny napad padaczkowy wtórnie uogólniony. Napady częściowe dzielimy na:
proste – z towarzyszącymi objawami autonomicznymi i ruchowymi oraz zaburzeniami psychicznymi i somatosensorycznymi; złożone – początek jest najpierw prosty,a potem pojawiają się zaburzenia świadomości; napady częściowe rozwijające się ogólnie.
NAPADY UOGÓLNIONE
napady kloniczne; napady nieświadomości – charakteryzują się nagłą utratą świadomości, ale bez upadku pacjenta. Tego rodzaju napady mogą występować często (nawet kilkanaście razy dziennie) i łączyć się z innymi objawami towarzyszącymi, np. zmianami w napięciu mięśniowym; napady miokloniczne i zrywy miokloniczne – są krótkim i gwałtownym zrywaniem mięśni. Pojawiają się zwykle nad ranem po nieprzespanej nocy, dotykają dzieci i młodzież, mogą trwać kilka sekund (bez utraty świadomości); napady atoniczne – dochodzi do gwałtownej utraty napięcia mięśniowego, co w konsekwencji powoduje upadek chorego i ewentualny uraz głowy. Napady atoniczne mogą pojawiać się w połączeniu z np. miokloniczno-astatycznymi; napady toniczne; napady toniczno-kloniczne – dotykają pacjentów w każdym wieku, a ich cechą charakterystyczną jest utrata przytomności, która może trwać nawet 3 minuty. Chory na początku napadu krzyczy, a następnie odgina głowę do tyłu i prostuj kończyny. Gałki oczne skierowane są ku górze natomiast dłonie zaciśnięte.
Napady wtórnie uogólnione – zaczynają się razem z symptomami ogniskowymi i w badaniu elektroencefalograficznym.
Rozpoznanie wyżej wymienionych napadów nie jest proste, ponieważ pojawiające się na początku napadu wtórnie uogólnionego symptomy ogniskowe, mogą być tak delikatne, że pozostają niezauważone. Wówczas wykorzystuje się tzw. techniki mapowania.
NAPADY CZĘŚCIOWE (ogniskowe)
Napady częściowe biorą swój początek z określonych okolic mózgu i mogą pozostać w formie częściowej, a mogą rozprzestrzeniać się pozostałe okolicy kory lub przekształcić się napad uogólniony. Pacjenci z napadem ogniskowym nie mają zaburzeń świadomości, może natomiast pojawić się niedowład w różnych częściach ciała, np. porażenie Todda, czyli niedowład ponapadowy, który samoistnie ustępuje w ciągu doby. Jeżeli dojdzie do porażenia kory czuciowej – pojawiają się napady czuciowe oraz zmysłowe. Chorzy odczuwają ponadto ból, drętwienie oraz nieprzyjemne zapachy i smaki.
Napady wegetatywne – charakteryzują się uciskiem gardła, klatki piersiowej, blednięciem, zaczerwienieniem oraz poceniem się. Natomiast napady psychiczne składają się z różnych objawów na podłożu intelektualnym, np. natrętne myśli, omamy.
Napady częściowe złożone mogą przybierać postać:
stanów zamroczenia w prostych czynnościach takich jak: żucie czy połykanie, znieruchomienia, skubania lub składania rąk, czynności rzekomo celowych jak mycie i rozbieranie się.
Czym jest stan padaczkowy? Stan padaczkowy to napad, który utrzymuje się dłużej niż pół godziny, albo kilka napadów pomiędzy którymi nie świadomość nie zostaje odzyskana. Stany padaczkowe występują zwykle u pacjentów z padaczką, którzy zaniedbują przyjmowanie leków lub nagle zaprzestają jego przyjmowania.
Również spożywanie alkoholu i zatrucia mogą prowadzić do stanów padaczkowych. Do najczęściej występującego stanu padaczkowego zaliczamy napad toniczno-kloniczny. Dolegliwość ta powoduje groźne zaburzenia oddechowo-krążeniowe, co może skończyć się niedotlenieniem mózgu. Wśród pacjentów ze stanem padaczkowym, śmiertelność wynosi około 80 proc., dlatego uważany jest za stan zagrażający życiu. W każdym przypadku konieczna jest hospitalizacja pacjenta.
Padaczka wymaga leczenia neurologicznego i częstych wizyt u neurologa. Pamiętaj, że wizyty u tego specjalisty możesz obecnie szybko i wygodnie umawiać za pośrednictwem portalu halodoctor.pl.
Padaczka – rozpoznanie
Podstawą rozpoznania jest wywiad lekarski przeprowadzany z pacjentem. Pomaga on nie tylko rozpoznać dolegliwość, ale również dobrać odpowiedni sposób leczenia.
Badaniami dodatkowym zlecanymi w diagnostyce padaczki są:
badania EEG – będące badaniami rutynowymi, niezbędnymi przy podejrzeniu padaczki. Zapis przeprowadzony podczasnapadu uzyskuje największą wartość. Wartozaznaczyć, że prawidłowy zapis EEG nie oznacza stuprocentowego wykluczenia padaczki, odnosi się to głównie do padaczki z napadami częściowymi. Zapis EEG w trakcie utraty świadomości jest patologiczny, leczy gdy pacjent odzyska świadomość wraca do stanu sprzed napadu (w odróżnieniudo napadu padaczkowego); tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny – to metody pozwalające szybciej oraz dokładniej znaleźć przyczynę padaczki, jej lokalizację oraz charakter; badanie SPECT – pozwala na ocenę przepływu mózgowego przy użyciu radioaktywnie znakowanych cząstek. Tego rodzaju badanie przeprowadzane jest podczas napadu chorego, gdzie przepływ mózgowy jest znacznie zwiększony oraz po napadzie (przepływ zmniejszony). SPECT pomaga również w lokalizacji ognisk padaczkowych; PET (pozytonowa emisja tomograficzna) – przy pomocy tlenu i glukozy pozwala na określenie metabolizmu mózgu.
Rezonans magnetyczny głowy możesz umówić i wykonać prywatnie. Badanie jest dostępne w ofercie prywatnej placówce MRI Diagnostyka.
Leczenie padaczki
Leczenie padaczki ma przede wszystkim pomóc choremu normalnie, a przynajmniej zadawalająco funkcjonować w żuciu codziennym. Ważne jest złagodzenie napadów lub spowodowanie ich całkowitego ustąpienia. Wszystkie preparaty przeciwpadaczkowe działają na dwa sposoby:
podnoszą próg drgawkowy, ograniczają rozprzestrzenianie się odogniskowych wyładowań na inne obszarymózgu przeciwdziałającw ten sposób wtórnemu, uogólnionemu wyładowaniu charakteryzującemusię uogólnionymi drgawkami toniczno-klonicznymi.
Lek powinien być dopasowany przez lekarza do odpowiedniego rodzaju napadu, a jeżeli jeden preparat nie przynosi skuteczności – wdraża się drugi. Ważne jest również przyjmowanie leków o określonych dawkach oraz porach (jeżeli lek ma przedłużone działanie, należy go stosować co 12 godzin). Skuteczność terapii zależy nie tylko od leku, ale również przyjmowania go zgodnie z zaleceniami specjalisty.
Organizacja systemu opieki nad chorym na padaczkę w Polsce nie nadąża za możliwościami wiedzy medycznej. Istniejące przepisy uniemożliwiają lekarzom indywidualizację leczenia. Refundacja leczenia padaczki lekami tzw. pierwszego rzutu ogranicza się jedynie do czterech klasycznych substancji, które powodują wiele działań niepożądanych. Wszystkie pozostałe leki, przyjmowane w leczeniu padaczki, należą do preparatów nowszej generacji i podlegają refundowaniu tylko po rozpoznaniu padaczki lekoopornej. Około 5-10 procent chorych nie reaguje na leczenie farmakologiczne i wymaga leczenia neurochirurgicznego.
Leczenie chirurgiczne to zabieg na tkance mózgowej, który ma za zadanie zmniejszyć częstość napadów padaczkowych lub zmienić ich charakter na mniej uciążliwy. Jednak nie można mieć pewności, że leczenie chirurgiczne całkowicie uwolni chorego od napadów padaczkowych. Nową metodą leczenia padaczki jest stymulacja nerwu błędnego. Polega ona na wszczepieniu pod lewym obojczykiem stymulatora nerwu błędnego, który hamuje czynność napadową mózgu. Urządzenie to przypomina rozrusznik serca. Stymulator nerwu błędnego polecany jest u chorych z aurą, kiedy to pacjent czując, że zbliża się napad może zapobiec wystąpieniu drgawek przez uruchomienie magnesem stymulatora. Ta metoda jest jednak bardzo droga.
Inne metody neurochirurgiczne w terapii padaczki:
lobektomia skroniowa lub resekcje pozaskroniowe -wykonywana zazwyczaj w napadach częściowych; usunięcie jednej półkuli mózgu (hemisphaerectomia) – zwykle w sytuacjiporażenia mózgowego oraz w przypadku ciężkich klinicznie napadach; przecięcie ciała modzelowatego (callosotomia)- wykonywanew napadach częściowych, uogólniających się, tonicznych.
Jak zapobiegać? 1. Ważna jest opieka nad ciężarną matką i dzieckiem oraz poradnictwo genetyczne. 2. Zapobieganie urazom głowy. 3. Podawanie leków przeciwpadaczkowych u osób z poważnym urazem głowy lub uszkodzeniem mózgu. 4. Zapobieganie skutkom napadów padaczkowych, które już zaistniały. Ważne jest odpowiednie rozpoznanie rodzaju padaczki i dobranie właściwego preparatu przeciwpadaczkowego, aby ograniczyć napady i nie dopuścić do toksycznego uszkodzenia mózgu.
Treści z serwisu medonet.pl mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na halodoctor.pl, gdzie uzyskasz pomoc online – szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu.
Padaczka u dzieci to nie zawsze drgawki
Atak padaczki u dziecka może wyglądać jak chwilowe zamyślenie – mówi prof. Sergiusz Jóźwiak, kierownik Kliniki Neurologii Dziecięcej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Prof. Sergiusz Jóźwiak. Fot. K.Kaminski / PAP
Uważa się powszechnie, że gdy pacjent ma atak padaczki, to upada i ma drgawki. Ale u dzieci takie ataki są rzadkie?
Napad padaczkowy to nagłe, przejściowe zaburzenie czynności mózgu wskutek nadmiernych i gwałtownych wyładowań elektrycznych w komórkach nerwowych. Może różnie się manifestować. U dzieci atak może wyglądać jak chwilowe zamyślenie. To tzw. napady wyłączeń. Dziecko ma napad, ale nie ma drgawek. To u dorosłych dominują napady toniczno-kloniczne, którym towarzyszy utrata przytomności i drgawki. Wtedy człowiek przewraca się i dochodzi napięcia wszystkich grup mięśniowych jednocześnie. Są dwa okresy w życiu człowieka, gdy ryzyko padaczki jest większe: u dzieci do 5 roku życia oraz u osób po 65. roku życia.
Jak wygląda atak padaczki u kilkumiesięcznego niemowlęcia?
Mogą to być powtarzające się wielokrotnie drżenia rączki. Wszystko zależy od lokalizacji w mózgu ogniska padaczkowego, ale także od wieku chorego. U małych dzieci, między 6. miesiącem a 2. rokiem życia, często występują napady zgięciowe. Dziecko nagle przyciąga głowę do klatki. Ręce rozchyla na boki. Nagłych szarpnięć mięśniowych może mieć po 20, 30. Takich serii może mieć od kilku do kilkudziesięciu w ciągu dnia. One bardzo źle wpływają na rozwój poznawczy dziecka. Jeśli takie napady się powtarzają, zdarza się, że dziecko cofa się w rozwoju. Przestaje gaworzyć, mówić.
Jak jeszcze u dzieci może wyglądać napad?
Napady często zaczynają się ogniskowo, w jednym miejscu w mózgu. Wtedy może pojawić się np.: drganie palca, ale gdy bodziec elektryczny rozprzestrzenia się na powierzchni całego mózgu, wtedy dochodzi do pełnego napadu z utratą przytomności i drżeniem całego ciała.
Co jeszcze może świadczyć o tym, że dziecko ma padaczkę?
Najważniejszy objaw to brak reakcji dziecka. Ma ono zaburzenia odbioru bodźców zewnętrznych i na przykład nie słyszy, gdy rodzic go woła. Dziecko w czasie napadu padaczki ma burzę w głowie. Nie jest w stanie odbierać bodźców z otoczenia.
Co z gwałtownymi i nagłymi skurczami poszczególnych grup mięśni, tzw. miokloniami? Takie nagłe skurcze mięśni mogą się zdarzyć podczas zasypiania. Jak odróżnić fizjologiczne nagłe skurcze od tych, które są objawem choroby?
Mioklonie przy zasypianiu są fizjologiczną reakcją organizmu. Takie zrywania grup mięśniowych podczas zasypiania występują u ok. 20 proc. zdrowych ludzi. To są skurcze mięśni, one nie mają charakteru padaczkowego. Rodzice często są zaniepokojeni tym objawem i nagrywają dziecko w czasie takich drgawek. Uspakajamy ich, że mimo że jest szarpnięcie mięśni, to nie jest padaczka.
Czy nagrywanie niepokojących objawów to dobry pomysł?
Bardzo dobry. Gdy neurolog ma szansę na filmie zobaczyć, co dokładnie dzieje się z dzieckiem, łatwiej mu postawić diagnozę. Rodzic, który jest w szoku, nie zawsze potrafi dobrze opisać, co dzieje się z dzieckiem w czasie napadu. Neurolog diagnozuje padaczkę na podstawie wywiadu z rodzicami oraz badania EEG. Zapis EEG pozwala na ocenę zmian w mózgu. Takie badanie łącznie z opisem napadu pomaga rozpoznać rodzaj padaczki i typ napadu.
Lekarz rozpoznaje padaczkę, gdy u chorego wystąpiły dwa lub więcej napady padaczkowe?
W ostatnich latach zmieniło się podejście do leczenia. Przyjmuje się, że jeśli po pierwszym napadzie u danego pacjenta istnieje wysokie ryzyko wystąpienia kolejnego napadu, wtedy można zacząć mu podawać leki przeciwpadaczkowe. Tak może być u chorego, u którego w rezonansie stwierdzono wadę rozwojową lub jakąś inną nieprawidłowość struktur mózgu. Jeśli u takiego pacjenta wystąpił pierwszy atak, jest wielce prawdopodobne, że będą kolejne. Jeśli dziecko nie ma zmian w mózgu, to jest 50 procent szans, że kolejny atak nie nastąpi.
Jakie są przyczyny padaczki wczesnodziecięcej?
Do najczęstszych przyczyn padaczki należą uszkodzenia mózgu powstałe w życiu płodowym lub przy porodzie. Jeśli do niedotlenienia dochodzi przy porodzie, w badaniu USG przezciemiączkowym w kilka tygodni po porodzie można stwierdzić, poszerzenie przestrzeni płynowych lub inne zmiany, na przykład pokrwotoczne. Naturalnym procesem jest to, że te uszkodzone neurony zostają uprzątnięte i robi się więcej miejsca. Niekiedy powstają w tych miejscach torbiele. Czasem widzimy dziecko tuż po urodzeniu, robimy USG przezciemiączkowe i ono jest prawidłowe, bo te procesy są w trakcie. Gdy ponawiamy badanie za miesiąc czy dwa, już widać zmiany. Jest też grupa dzieci, u których doszło do niedotlenienia mózgu w czasie ciąży.
W jaki sposób?
Niektóre stany chorobowe ciężarnej mają wpływ na rozwój mózgu dziecka. Na przykład, jeśli ciężarna miała dużą niedokrwistość i niski poziom hemoglobiny we krwi, wtedy w organizmie brakuje nośnika, który przenosi tlen do komórek ciała, w tym także do mózgu. Podobnie może być w przypadku cukrzycy, zwłaszcza z okresami hipoglikemii. Przed urodzeniem mózg płodu może ulec uszkodzeniu również na skutek niektórych zakaźnych chorób matki np. różyczki czy wirusa opryszczki.
Nie każde dziecko, u którego doszło do niedotlenienia okołoporodowego, będzie mieć padaczkę?
To prawda. Ale gdy niedotlenienie było znaczne, ryzyko wystąpienia padaczki wzrasta.
Gdy rodzic zgłasza się do neurologa zaniepokojony rozwojem dziecka, musi liczyć się z tym, że ten zada mu wiele pytań. Na pewno zapyta o ciążę i jej przebieg, dlatego obowiązkowo powinno się mieć przy sobie książeczkę zdrowia dziecka?
Neurolog stawiając diagnozę, musi przeprowadzić dokładny wywiad z rodzicami. Na pewno zapyta o to, czy poród się przedłużał, czy w trakcie akcji porodowej doszło do wahań tętna płodu i ostatecznie konieczne było cesarskie cięcie. Jeśli poród przebiegał z komplikacjami, wzrasta ryzyko, że doszło do niedotlenienia. Dla neurologa ważna jest także informacja o tym, ile dziecko otrzymało punktów w skali Apgar. Jeśli było ich mniej niż pięć, wtedy ryzyko rozwoju padaczki jest wyższe.
Co jeszcze może być przyczyną padaczki?
Czynniki powodujące padaczkę udaje się zidentyfikować tylko u jednej trzeciej pacjentów. Mogą to być wady wrodzone, w tym niewłaściwa budowa struktur mózgu. Gdy warstwy mózgu są zbudowane nieprawidłowo, powstaje ognisko, w którym wzbudzają się bodźce elektryczne powodujące napady. Padaczka może współistnieć z różnymi chorobami. W chorobie rzadkiej, genetycznej – stwardnieniu guzowatym – u 70 proc. pacjentów współistnieje padaczka. Nasilające się napady padaczkowe u tej grupy chorych związane z występowaniem ognisk nieprawidłowej budowy mózgu – dysplazji.
Przyczyną rozwoju padaczki mogą być także urazy głowy.
Istnieje padaczka pourazowa. Zarówno w okresie rozwojowym, jak i w wieku dojrzałym jedną z częstszych przyczyn padaczek są właśnie urazy mózgu. Napady drgawek po urazie mózgu mogą być wczesne – do 24 godzin po urazie lub w ciągu pierwszego tygodnia po nim. Im cięższy uraz mózgu, tym większe ryzyko wystąpienia napadów padaczkowych. Przy ciężkich urazach głowy dochodzi do stłuczenia tkanki mózgu. Tworzą się krwiaki wewnątrzmózgowe lub wewnątrzczaszkowe, dochodzi do utraty przytomności. Takie urazy mogą wywołać drgawki padaczkowe.
Co jeszcze może powodować padaczkę?
Zbliznowacenia struktur mózgu, które powstały po urazach. Także infekcje mogą wtórnie generować drgawki. Przez wiele lat to była główna przyczyna rozwoju padaczek u dzieci w pierwszych latach życia. Zakażenia meningokokami czy Escherichia coli powodowały zapalenie mózgu i opon mózgowych. Mimo ich wyleczenia, dochodziło do zmian ropnych w mózgu, a te uszkodzenie dawały wtórnie napady padaczkowe.
Czy można zapobiec napadom padaczkowym?
Pacjent przyjmując regularnie leki i zmieniając rytm życia może zredukować znacząco liczbę napadów. Chory powinien unikać czynników prowokujących napady takich jak m. in.: brak snu, nieregularny rytm dobowej aktywności, stres, alkohol czy migające światła. Bardzo ważne jest, by kładł się i wstawał o tej samej porze. Chorzy powinni unikać nieprzespanych nocy. Chory powinien mieć świadomość, że jest aktywną stroną w procesie leczenia. Powinien wiedzieć, dlaczego przyjmuje leki, czego może oczekiwać po leczeniu, o jakich objawach niepożądanych powinien powiedzieć lekarzowi.
Czy dzieci z padaczką mogą oglądać telewizję? W padaczce fotogennej, mrugające światło może wywoływać napady.
Taki rodzaj padaczki ma mały odsetek pacjentów, dlatego nie ma powodu, by dzieci z padaczką nie oglądały bajek. Ważne jest, by dziecko siedziało w dużej odległości od monitora. Ekran nie może być za duży i powinien mieć częstotliwość co najmniej 100 Hz. Dobrze, by w pomieszczeniu nie było za ciemno.
Czy młodzi ludzie z padaczką powinni unikać gier komputerowych?
Niebezpieczna jest ilość godzin, którą młodzież spędza przy monitorze. Jeśli zarwą kilka nocy z rzędu, wtedy może dojść do napadu padaczkowego. Gdy sen jest za krótki i to się powtarza przez kilka dni, organizm jest wyczerpany i stosunkowo niewielkie bodźce mogą spowodować napad.
Prof. Sergiusz Jóźwiak jest koordynatorem międzynarodowego projektu Unii Europejskiej – EPISTOP (www.epistop.eu), którego celem jest poznanie mechanizmów powstawania padaczki i skuteczne leczenie padaczki lekoopornej. W projekcie kierowanym przez prof. Jóźwiaka uczestniczy 17 partnerów z Europy, USA i Australii. Naukowcy szukają nowych możliwości leczenia. Sprawdzają czy warto wprowadzić leczenie przeciwpadaczkowe przed wystąpieniem napadów, by zmniejszyć upośledzenie umysłowe u dzieci z ciężką postacią padaczki. Pod redakcją prof. Jóźwiaka ukazało się ponad 30 podręczników i monografii, jest autorem 107 rozdziałów, ponad 300 prac opublikowanych w recenzowanych czasopismach naukowych.
Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci Chorych na Padaczkę
Dr n. med. Jolanta Bielicka-Cymerman
Padaczka • Pierwsza pomoc • Rozpoznanie • Leczenie i rokowania • Więcej informacji • Przydatne linki • Pytania i odpowiedzi
Wiek niemowlęcy, dzieciństwo, to okres występowania różnorodnych zaburzeń napadowych. Uwarunkowane jest to niedojrzałością rosnącego, rozwijającego się organizmu, a zwłaszcza jego ośrodkowego układu nerwowego.
Dlaczego tyle uwagi poświęca się stanom napadowym niepadaczkowym? Są one nierzadko rozpoznawane i przez wiele lat leczone jako padaczka. Ponad 20% a nawet 30% chorych zgłaszających się do ośrodka specjalistycznego z rozpoznaniem padaczki w rzeczywistości ma inne napady. Większość z nich ma charakter łagodny, ustępują samoistnie i najczęściej nie wymagają leczenia farmakologicznego. Są one dość ściśle związane z przedziałami wiekowymi w których występują i mogą być wyrazem niedojrzałości ośrodkowego układu nerwowego, nieprawidłowej funkcji poszczególnych narządów lub układów lub zaburzeń psychogennych.
We wczesnym okresie niemowlęcym częstym objawem są drżenia mięśniowe, które ustępują w miarę dojrzewania ośrodkowego układu nerwowego. Kliniczne objawy różnicujące drżenia od drgawek polegają na ustępowaniu drżenia po przytrzymaniu kończyny, niewystępowaniu ruchów gałek ocznych ani objawów wegetatywnych i dużej wrażliwości na bodźce z otoczenia.
Napady afektywnego bezdechu tzw. ”sine” są najczęstszą postacią stanów napadowych niepadaczkowych występującą u niemowląt, jakkolwiek występują one również u dzieci w późniejszym wieku. Początek występowania waha się między 6 a 18 miesiącem życia, ze szczytem ok. 1 roku życia. Czynnikiem prowokującym jest płacz, dziecko na szczycie wdechu traci oddech, następuje krótkotrwała utrata świadomości z obniżeniem napięcia mięśniowego, sinica, zwolnienie czynności serca.
Rzadszą postacią napadów afektywnego bezdechu są tzw. ”blade” określane, również mianem odruchowych drgawek anoksemicznych. Rozpoznanie ich i różnicowanie z padaczką może być trudniejsze. Tu również występuje czynnik prowokujący np. łagodny uraz głowy, gorączka, po którym dziecko blednie, następuje bezdech (nie poprzedzony płaczem), utrata świadomości z obniżeniem napięcia mięśniowego. Częstym objawem są krótkotrwałe drgawki. Napady „blade” występują zazwyczaj w wieku poniemowlęcym i wczesnodziecięcym. Częstotliwość napadów afektywnego bezdechu jest bardzo różna i waha się od kilku do kilkunastu na rok. Ustępują zazwyczaj przed 7 rokiem życia. Częściej występują u chłopców.
Częstą przyczyną rozpoznawania padaczki u młodzieży w wieku dojrzewania są omdlenia. Manifestują się krótkotrwałą utratą świadomości, zwiotczeniem i osunięciem na podłoże. Najczęstsze są omdlenia wazowagalne (neurogenne, neurokardiogennne), które występują w ok. 50% przypadków omdleń u dzieci. Czynnikiem wyzwalającym jest długotrwałe utrzymywanie pozycji stojącej (np. w kościele), ale również może do niego prowadzić stres, wysiłek fizyczny, widok krwi, wysoka temperatura otoczenia. Omdlenie wazowagalne najczęściej jest poprzedzone objawami pod postacią szumu w uszach, zaburzeń widzenia, nudności, zawrotów głowy. Około 41% omdleń towarzyszą drgawki.
Z omdleniami wazowagalnymi należy różnicować omdlenia ortostatyczne, które najczęściej są spowodowane nagłą zmianą pozycji z leżącej na stojącą, która prowadzi do spadku ciśnienia.
Dla wieku przedszkolnego charakterystyczne są łagodne napadowe zawroty głowy, które manifestują się powtarzającymi się wielokrotnie w ciągu dnia zawrotami głowy, zaburzeniami równowagi z upadkiem lub bez, oczopląsem, zblednięciem, niepokojem, krzykiem. Objawom tym nie towarzyszą nudności ani wymioty. W czasie napadu dziecko nie traci świadomości, leży bez ruchu lub próbuje przytulić się do matki, czasami przytrzymuje się różnych przedmiotów, co zapewnia mu poczucie równowagi. Jest zazwyczaj przestraszone i blade. Napad trwa nie dłużej niż kilka minut, po czym objawy całkowicie ustępują. Opisane objawy samorzutnie ustępują lub przechodzą w typowe napady migreny.
Cykliczne wymioty, nazywane także migreną brzuszną, charakteryzują się nawracającymi epizodami uporczywych wymiotów, którym towarzyszy bladość skóry. Występują najczęściej w nocy lub nad ranem. Objawy utrzymują się przez kilka godzin i mogą prowadzić do odwodnienia. Dzieci skarżą się na bóle brzucha. Po epizodzie wymiotów dziecko często zasypia i budzi się bez dolegliwości. Występują w wieku od 4-15 lat. Mogą być wyzwalane przez infekcje, stres.
Migrena jest częstym zaburzeniem napadowym niepadaczkowym u dzieci. Szacuje się, że na migrenę choruje 5-10% populacji dziecięcej.
Głównym objawem migreny bez aury jest silny, napadowy ból głowy, któremu towarzyszą nudności i wymioty. Ból głowy najczęściej ustępuje po śnie.
Migrena z aurą charakteryzuje się ostrym, napadowym bólem głowy, obejmującym głównie połowę głowy, połączonym z aurą:
wzrokową: mroczki migocące, układające się zygzakowato, ubytki w polu widzenia, widzenie przedmiotów zmniejszonych lub zwiększonych. Rzadką postacią aury wzrokowej, występującą niemal wyłącznie w wieku dziecięcym jest tzw. zespół Alicji w krainie czarów. Polega on na zaburzeniach postrzegania obrazu własnego ciała (zniekształcenie) i zaburzeniach w percepcji upływającego czasu , któremu mogą także towarzyszyć omamy wzrokowe.
czuciową: odznacza się drętwieniem, najczęściej kącika ust i kończyny górnej.
ruchową: objawia się niedowładem jednej kończyny, rzadziej niedowładem połowicznym
Dużą grupę zaburzeń napadowych niepadaczkowych stanowią zaburzenia snu. Są one dość częstym zjawiskiem w wieku dziecięcym .Mają najczęściej charakter przejściowy i są związane z dojrzewaniem ośrodkowego układu nerwowego.
Lęki nocne występują w pierwszej połowie nocy, najczęściej 2-3 godziny po zaśnięciu. Dziecko budzi się z krzykiem, sprawia wrażenia przerażonego, nie poznaje matki, wykonuje gwałtowne ruchy (bije, wstaje itp.). Mogą temu towarzyszyć objawy wegetatywne. Czas trwania napadu jest różny, najczęściej kilkanaście minut. Po napadzie zasypia spokojnie, rano nie pamięta zdarzenia. Zaburzenie to występuje u ok. 3% populacji, najczęściej między 4 a 12 rokiem życia. Lęki nocne są częstsze u chłopców.
Sennowłóctwo (somnambulizm) – polega na wychodzeniu z łóżka i chodzeniu, któremu może towarzyszyć wykonywanie różnych czynności. Dziecko nie reaguje wówczas na polecenia, ale jest spokojne, nie stwierdza się objawów pobudzenia. Rano ma całkowitą niepamięć zdarzenia. Somnambulizm występuje u ok. 15-40% populacji dziecięcej, z największym nasileniem objawów między 4 a 8 rokiem życia. W obu wymienionych parasomniach obserwuje się predyspozycję genetyczną. Epizody te trwają od 1 do 30 min.
Koszmary senne są najczęstszym z zaburzeń przysennych. Występują między 3-6 r. ż., ale sporadycznie mogą dotyczyć osób w każdym wieku. Występują głównie w drugiej połowie nocy. Zaburzenie polega na występowaniu przerażających marzeń sennych, które prowadzą do wybudzenia dziecka. Dziecko ma całkowitą pamięć zdarzenia. Przy powtarzających się koszmarach, często boi się zasnąć. Ich duża częstość i nasilenie może świadczyć o istotnych problemach emocjonalnych dziecka. Nie należy ich zatem bagatelizować, ale spokojnie porozmawiać z dzieckiem o koszmarach i przeanalizować jego tryb życia , zwracając szczególną uwagę na oglądane filmy, książeczki i przykre zdarzenia. W niektórych przypadkach może być potrzebna pomoc psychologiczna.
Mioklonie zasypiania mogą występować począwszy od okresu niemowlęcego. Występują w I, II fazie snu i polegają na krótkotrwałym skurczu mięśnia lub grup mięśniowych występujących w seriach. Mioklonie mogą być symetryczne lub asymetryczne, trwają kilka minut. Mioklonie periodyczne mogą występować przez całą noc, przy pełnej niepamięci zdarzenia.
Zaburzenia powyższe różnicuje się z drgawkami mioklonicznymi. Bardzo pomocny jest zapis wideoeeg. W miokloniach niepadaczkowych zapis eeg w czasie ich trwania jest prawidłowy.
Zespół Sandifera – występuje u dzieci z odpływami żołądkowo-przełykowymi i charakteryzuje się nawracającymi wymiotami z napadami sinicy, bezdechu nasilającymi się lub ustępującymi przy zmianie pozycji ciała , współistniejące z przymusowym ustawieniem głowy i tułowia oraz ruchami przeczenia i potakiwania. Zaburzenie to występuje zarówno w dzień jak i w nocy. Ustępowanie lub nasilanie się tych objawów wraz ze zmianą pozycji ciała dziecka sugeruje rozpoznanie. Badaniem różnicującym jest gastroskopia i 24-godz. PH- metria
Napady wstrząśnienia (Shuddering attacks) są prawdopodobnie tą samą chorobą, którą określa się mianem łagodnych mioklonii niemowlęcych. Napadowe, drżenia głowy, ramion, tułowia, kończyn występują przy zachowanej świadomości. Mogą występować w postaci krótkich napadów, setki razy w ciągu dnia. Intensywność napadów jest różna.. Zazwyczaj są miernie nasilone, ale mogą przybierać postać ciężką, przypominającą napady zgięciowe. Elementem różnicującym napady jest badanie EEG, które w łągodnych miokloniach jest prawidłowe. Schorzenie rozpoczyna się w niemowlęctwie albo we wczesnym dzieciństwie i zwykle ustępuje samoistnie w pierwszej dekadzie życia.
Tiki występują u ok. 4-25 % dzieci w wieku szkolnym i polegają na powtarzających się nierytmicznych, stereotypowych nagłych, szybkich ruchach lub wokalizacjach , które częściowo podlegają kontroli woli. Tiki występują w ciągu dnia, nasilają się pod wpływem stresu, zanikają podczas snu. Tiki ruchowe dzielimy na proste (marszczenie czoła, mruganie oczami, grymasy twarzy, ruchy żucia i in.) oraz złożone (kopanie, podskakiwanie, dotykanie nosa, wąchanie przedmiotów). Tiki wokalne proste polegają na wydawaniu krótkich dźwięków (chrząkanie, pociąganie nosem, cmokanie, gwizdanie, czkawka i in.).
Ze względu na czas trwania choroby dzielimy tiki na przemijające i przewlekłe. Szczególną postacią choroby tikowej jest zespół Gilles’a de la Tourette’a, charakteryzujący się znacznym nasileniem tików ruchowych ze współistnieniem tików wokalnych.
Ostatnią grupę omawianych stanów niepadaczkowych stanowią zaburzenia emocjonalno-psychiczne.
Onanizm niemowlęcy jest zaburzeniem nawykowym przypominającym napady zgięciowe, stąd bywa niekiedy rozpoznawany jako padaczka. Nierzadko spotykany jest zwłaszcza u niemowląt płci żeńskiej często zaniedbanych wychowawczo lub pielęgnacyjnie. Polega na krzyżowaniu i zginaniu kończyn dolnych często z zaczerwieniem twarzy, przyspieszonym oddechem. Zaburzeniom nigdy nie towarzyszy utrata świadomości, niekiedy obserwuje się obniżoną reaktywność na bodźce. Często zdarza się, że bezpośrednim czynnikiem prowokującym może być zakażenie dróg moczowych. Obserwacja niemowlęcia, ustępowanie niepokojących objawów po zainteresowaniu się dzieckiem, wzięcie go na ręce pozwala na zorientowanie się co do ich charakteru. Ponieważ onanizm zazwyczaj występuje w sytuacjach bezczynności, zmęczenia, należy odwracać uwagę dziecka przez zainteresowanie go zabawą oraz unikanie zakładania ciasnych pieluszek.
Napady rzekomopadaczkowe są problemem stale towarzyszącym epileptologii. Najczęściej dotyczą młodzieży w okresie dojrzewania, ale mogą również występować w wieku wczesnodziecięcym. Napady rzekomopadaczkowe są trudnym problemem diagnostyczno-terapeutycznym, zwłaszcza gdy współistnieją z napadami padaczkowymi. Umiejętnie zebrany wywiad odgrywa niezwykle istotną rolę w diagnostyce różnicowej napadów psychogennych i padaczkowych. Istotne są wszystkie okoliczności napadu, czas jego trwania, zaburzenia ponapadowe. O podejrzeniu napadów rzekomopadaczkowych należy myśleć, gdy napady mają charakter demonstracyjny, zawsze występują w obecności osób trzecich, lub przeciwnie są zgłaszane tylko przez chorego, ale zawsze w okolicznościach, w których nikt z otoczenia nie ma możliwości zaobserwowania napadu. O napadach rzekomopadaczkowych myślimy również w przypadku braku efektu terapeutycznego, przy prawidłowym leczeniu przeciwpadaczkowym. Obraz kliniczny napadu jest zazwyczaj zmienny, a jego ekspresja bardziej wyrażona niż w napadach padaczkowych. Dłuższy jest też czas jego trwania, jakkolwiek zdarzają się napady rzekomopadaczkowe trwające kilkadziesiąt sekund. Istotnym elementem różnicującym napady jest fakt, że mięśnie mimiczne twarzy nie są włączone w napad rzekomopadaczkowy, nie występują one również w nocy. Najbardziej użyteczną metodą w diagnostyce napadów padaczkowych i rzekomopadaczkowych jest wideometria.
Podsumowując zagadnienie należy podkreślić, że w wielu przypadkach zaburzeń napadowych niepadaczkowych, dobrze zebrany wywiad pozwala na postawienie rozpoznania bez potrzeby wykonywania wielu specjalistycznych badań, nawet eeg.
Podział zaburzeń niepadaczkowych w zależności od wieku
Wiek noworodkowy drżenia bezdechy noworodkowe mioklenie snu
Wiek niemowlęcy napady afektywnego bezdechu onanizm niemowlęcy zespół Sandifera
Wiek poniemowlęcy i wczesnodziecięcy lęki nocne, koszmary senne mioklenie zasypiania i periodyczne
Wiek szkolny tiki migrena sennowłództwo
Wiek dojrzewania omdlenia napady rzekomopadaczkowe zespół hyperwentylacyjny migrena
Do góry
Padaczka u dziecka – przyczyny i jej rodzaje oraz leczenie
Co to jest padaczka u dziecka?
Padaczka jest chorobą mózgu charakteryzującą się skłonnością do generowania napadów padaczkowych. Napad padaczkowy to występujące nagle i przemijające (czyli napadowe) dolegliwości lub objawy spowodowane nieprawidłową czynnością komórek mózgu.
Jeżeli grupa komórek mózgu, czyli neuronów, ulega nieprawidłowej aktywacji i wysyła błędne informacje do części ciała, z którą ma połączenia drogą włókien nerwowych, ta część ciała zachowa się w sposób nieprawidłowy, odczuwalny lub widoczny dla pacjenta czy jego opiekunów. Jeśli na przykład nieprawidłowy sygnał zostanie wysłany z obszaru mózgu odpowiedzialnego za ruchy mięśni twarzy i gardła, napad padaczkowy może polegać na wystąpieniu zaburzeń mowy i połykania. Jeśli zaburzony jest obszar kory wzrokowej, odpowiedzialny za tworzenie obrazu widzianych przedmiotów, chory może odbierać nietypowe doznania wzrokowe (np. obrazy lub barwne koła). Przy zajęciu obszarów odpowiedzialnych za funkcje ruchowe, mogą się pojawić drgawki. Jeżeli zaburzenie rozszerza się (uogólnia) na większy obszar mózgu, dochodzi zazwyczaj do objawów zajmujących całe ciało i do utraty przytomności. Zazwyczaj po okresie od kilkunastu sekund do kilku minut objawy mijają – samoistnie lub pod wpływem podanych leków. Po jakimś czasie – dniach, tygodniach, miesiącach – wracają ponownie i powtarzają się, najczęściej w podobnej postaci.
Jakie są przyczyny padaczki u dziecka?
Padaczka u dziecka jest chorobą przewlekłą, która nie ma jednej swojej przyczyny. Wśród czynników, które sprzyjają powstawaniu padaczki u dzieci wyróżnić można:
komplikacje w czasie porodu (urazy okołoporodowe mózgu),
infekcje matki w czasie ciąży,
zaburzenia rozwoju płodowego )np. wady wrodzone),
choroby dziecka (np. urazy głowy, krwotok, zapalenie opon mózgowych),
czynniki genetyczne.
Jakie są rodzaje padaczek występujące u dzieci i jak je rozpoznać?
Zespoły padaczkowe wyróżnia się na podstawie przyczyn, które to do nich doprowadziły, a także tego, w jakim wieku u pacjenta doszło do zachorowania.
Nocna padaczka czołowa
Nocna padaczka czołowa typowo rozpoczyna się w wieku dziecięcym. Nazwa jednostki wzięła się stąd, że związane z nią napady padaczkowe pojawiają się podczas snu, przez co mogą one być mylone z doświadczaniem koszmarów przez chorego. W przebiegu nocnej padaczki czołowej pacjent doświadcza napadów o charakterze ruchowym, polegających np. na zaciskaniu dłoni czy na zginaniu kolan. Oprócz zaburzeń ruchowych występować mogą także płacz czy krzyczenie lub jęczenie. Nocna padaczka czołowa jest chorobą o podłożu genetycznym, która jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący.
Padaczka Rolanda
Padaczka Rolanda to jeden z łagodniejszych zespołów padaczkowych. Typowo rozpoczyna się ona u dzieci będących pomiędzy 3. a 13. rokiem życia. W padaczce Rolanda napady padaczkowe są ogniskowe, pojawiają się one najczęściej w porze nocnej i zwykle dotyczą mięśni twarzy, przez co pacjenci mogą doświadczać np. ślinotoku. Napady te zwykle mają łagodny charakter, jednakże istnieje niestety ryzyko, że z ogniskowych staną się one uogólnione. Najczęściej jednak padaczka Rolanda ma łagodny przebieg, napady padaczkowe mogą mieć nawet tendencję do ustępowania wraz z wejściem dziecka w okres pokwitania. Dodatkowo padaczka Rolanda nawet nie zawsze wymaga wdrożenia leczenia – czasami częstość pojawiania się jej napadów jest tak rzadka i są one tak niewielkiego nasilenia, że istnieje możliwość przynajmniej odroczenia na jakiś czas terapii.
Dziecięce napady nieświadomości
Kolejnym zespołem padaczkowym występującym u najmłodszych pacjentów są dziecięce napady nieświadomości. Typowo schorzenie rozpoczyna się pomiędzy 4. a 12. rokiem życia. W tym zespole napady padaczkowe polegają na nawracających i nagłych, trwających kilkadziesiąt sekund, napadach nieświadomości, którym mogą towarzyszyć np. ruchy żucia czy mrugania oczami. Dziecięce napady nieświadomości są zespołem padaczkowym o dobrym rokowaniu, ponieważ zazwyczaj wraz z dorastaniem cierpiącego na nie dziecka dochodzi do znacznego zmniejszenia częstości występowania napadów padaczkowych.
Zespół Dravet (ciężka padaczka miokloniczna niemowląt)
Zespół Dravet zaliczany jest do grupy padaczek lekoopornych. Choroba rozpoczyna się wcześnie, ponieważ pierwsze objawy zespołu Dravet występują najczęściej już w ciągu pierwszego roku życia dziecka. Pierwszy napad padaczkowy w tym zespole (zwykle w postaci uogólnionego napadu toniczno-klonicznego) pojawia się w większości przypadków wtedy, kiedy dziecko gorączkuje. Padaczka miokloniczna niemowląt jest ciężka m.in. z tego względu, że występujące w niej napady mają dość dużą tendencję do przedłużania się i do przechodzenia w stan padaczkowy. Wraz z dorastaniem dziecka schorzenie staje się coraz cięższe: z czasem pojawiają się inne rodzaje napadów padaczkowych, w postaci np. napadów nieświadomości, napadów ogniskowych czy napadów mioklonicznych. Z zespołem Dravet związane są liczne inne, poza napadami padaczkowymi, problemy, takie jak:
zaburzenia integracji sensorycznej
integracji sensorycznej zwiększona częstość infekcji
zaburzenia ze spektrum zachowań autystycznych
spektrum zachowań autystycznych zaburzenia snu
zaburzenia wzrostu i stanu odżywienia
Zespół Westa
Zespół Westa najczęściej rozwija się u dzieci mających od 3 do 12 miesięcy i związany jest z trzema problemami: napadami padaczkowymi, opóźnieniem intelektualnym oraz z charakterystycznymi zaburzeniami w badaniu EEG, określanymi jako hipsarytmia. Schorzenie zaliczane jest do dość ciężkich padaczek przez to, że związane jest z tendencją do pojawiania się napadów padaczkowych nie tylko w okresie dzieciństwa, ale i w późniejszych latach życia. Innym problemem jest z kolei to, że u pacjenta z zespołem Westa może dochodzić do przekształcenia się choroby w inny zespół padaczkowy, którym jest zespół Lennoxa-Gastauta.
Zespół Lennoxa-Gastauta
Typowo zespół Lennoxa-Gastauta rozpoczyna się u dzieci pomiędzy drugim a szóstym rokiem życia. W przebiegu choroby dzieci doświadczać mogą wielu różnych rodzajów napadów padaczkowych, zazwyczaj są nimi napady toniczne oraz napady miokloniczne. Napady padaczkowe nie są niestety jedynym problemem w przebiegu tej jednostki – dzieci z zespołem Lennoxa-Gastauta często cierpią na opóźnienie intelektualne. Rokowanie w zespole Lennoxa-Gastauta jest dość niepomyślne, ponieważ w schorzeniu tym nierzadko spotykany jest brak odpowiedzi na leczenie środkami przeciwpadaczkowymi.
Młodzieńcza padaczka miokloniczna
Młodzieńcza padaczka miokloniczna typowo rozwija się u osób z przedziału wiekowego od 8 do 20 lat. Zgodnie z nazwą schorzenia, najbardziej typowe są dla niego napady miokloniczne, które zazwyczaj pojawiają się w krótkim czasie po przebudzeniu. Innymi spotykanymi w młodzieńczej padaczce mioklonicznej napadami są napady nieświadomości oraz napady toniczno-kloniczne. Schorzenie związane jest z tendencją do występowania napadów padaczkowych przez całe życie, jednakże ogólnie jest to postać padaczki, w której istnieją duże szanse na to, że stosowanie farmakoterapii zapobiegnie pojawianiu się jej objawów.
Zespół Ohtahara
Jedną z cięższych postaci dziecięcych padaczek jest zespół Ohtahara. Objawy choroby pojawiają się bardzo wcześnie, bo nawet w ciągu kilku pierwszych dni lub pierwszych tygodni życia dziecka. Napady występujące w zespole Ohtahara najczęściej przybierają formę napadów tonicznych. Rokowania pacjentów są dość niepomyślne – nawet połowa dzieci z tą jednostką umiera jeszcze przed ukończeniem pierwszego roku życia. U pozostałych pacjentów dochodzi z kolei zwykle do znacznego opóźnienia intelektualnego, nierzadko z zespołem Ohtahara współistnieje też porażenie mózgowe. W przypadku tego zespołu padaczkowego problemem jest również to, że obecnie nie istnieją skuteczne metody jego leczenia.
Zespół Rasmussena
Zespół Rasmussena jest dość tajemniczą chorobą, traktowaną obecnie jako jedno ze schorzeń autoimmunizacyjnych. Zachorowania obserwowane są u dzieci poniżej 10. roku życia. Zespół Rasmussena rozpoczyna się od napadów padaczkowych, którymi zazwyczaj są napady ogniskowe złożone, jednakże u części pacjentów najpierw dochodzi do napadów toniczno-klonicznych. Innymi odchyleniami spotykanymi u dzieci z tą jednostką, pojawiającymi się w różnym czasie od pierwszego napadu padaczkowego, są porażenie połowicze oraz możliwość wykrycia zapalenia mózgu w badaniach obrazowych, a także zaburzenia czynności poznawczych.
Zespół Panayiotopoulos
Kolejną postacią dziecięcego zespołu padaczkowego jest zespół Panayiotopoulos. Na tę jednostkę zapadają najczęściej dzieci mające pomiędzy 3 a 6 lat. W przebiegu zespołu pojawiające się zaburzenia przybierają postać napadów częściowych autonomicznych, polegających m.in. na przyspieszeniu czynności serca czy na nagłej bladości. Do napadów w zespole Panayiotopoulos dochodzi najczęściej podczas snu. Zespół ten zaliczany jest do zespołów padaczkowych o dobrych rokowaniach: nawet 25% spośród wszystkich pacjentów z tą jednostką doświadcza wyłącznie jednego napadu padaczkowego. U innych z kolei chorych schorzenie ustępuje zwykle wraz z wiekiem, zazwyczaj dochodzi do tego przed ukończeniem przez pacjenta 13. roku życia.
Postępujące padaczki miokloniczne
Postępujące padaczki miokloniczne stanowią tak naprawdę nie jeden zespół padaczkowy, a grupę kilku różnych schorzeń. Ich cechami charakterystycznymi są napady miokloniczne oraz towarzyszące im, różnego rodzaju, zaburzenia otępienne. Do grupy postępujących padaczek mioklonicznych zaliczane są m.in.:
zespół MERRF
choroba Unverrichta-Lundborga
Unverrichta-Lundborga choroba Lafora
Jak wygląda diagnoza i leczenie padaczki u dzieci?
Gdy dziecko ma napady padaczkowe, czasami patrzy się w przestrzeń, jest zdezorientowane i trzęsie się, a także coraz gorzej radzi sobie z nauką, należy udać się do lekarza. Jeżeli specjalista będzie podejrzewał padaczkę, zleci wykonanie następujących badań:
EEG – mierzy aktywność elektryczną mózgu za pomocą sensorów przyczepianych do skóry głowy leżącego dziecka. Badanie trwa około godzinę. Dzień wcześniej należy późno położyć się do łóżka i wstać wcześnie rano.
– mierzy aktywność elektryczną mózgu za pomocą sensorów przyczepianych do skóry głowy leżącego dziecka. Badanie trwa około godzinę. Dzień wcześniej późno położyć się do łóżka i wstać wcześnie rano. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego lub tomografia komputerowa mózgu.
Jeśli badania potwierdzą padaczkę, lekarz musi ustalić najlepszą metodę leczenia dziecka. Zwykle stosuje sie leki zapobiegające napadom padaczkowym. Większość dzieci jest skutecznie leczona jednym lekiem, ale jeżeli nie działa on w przypadku danego pacjenta, wypróbowuje się drugi lub trzeci. Niestety, żaden z leków na padaczkę nie jest doskonały i należy liczyć się z ryzykiem skutków ubocznych. Najczęstsze z nich to: uczucie zmęczenia, zmniejszona szybkość reakcji, problemy z nastrojem i zachowaniem. Większość dzieci leczonych obecnie środkami zapobiegającymi napadom padaczkowym nie doświadcza jednak reakcji niepożądanych. Jeśli mimo stosowania medykamentów dochodzi do napadów padaczkowych, konieczne może być zastosowanie dodatkowych metod leczenia. Są to: terapia łączona kilkoma lekami, dieta bogata w tłuszcze i uboga w węglowodany oraz białko, wszczepienie stymulatora nerwu błędnego oraz operacja usunięcia części mózgu odpowiedzialnej za napady padaczkowe.
Gdzie pójść z dzieckiem na konsultację do neurologa dziecięcego?
Onkolmed Lecznica Onkologiczna to przychodnia prywatna, gdzie można przyjść na konsultację do lekarza neurologa dziecięcego. Działa w niej Poradnia Neurologii Dziecięcej gdzie leczone są dzieci. Pracują w niej bardzo dobrzy neurolodzy z wieloletnim doświadczeniem w leczeniu chorób centralnego układu nerwowego i nerwów obwodowych u dorosłych i dzieci.
W celu umówienia się na konsultację u neurologa dziecięcego, skontaktuj się z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337
Źródła:
mp.pl/pacjent/pediatria/choroby/choroby-neurologiczne/138834,padaczka-u-dziecka
parenting.pl/padaczka-u-niemowlat
parenting.pl/padaczka-u-dzieci
poradnikzdrowie.pl/zdrowie/uklad-nerwowy/zespoly-padaczkowe-rodzaje-aa-jtWx-TLwx-ybuk.html
Nocna padaczka czołowa u dzieci
Nocna padaczka czołowa u dzieci
Padaczka jest chorobą, która może przyjąć różne formy. Jedną z nich jest nocna padaczka czołowa. Wywołuje ona ataki padaczkowe podczas snu, podczas których może pojawić się płacz, krzyk, zginanie kolan czy zaciskanie dłoni. Jest to forma padaczki, która jest często mylnie diagnozowana, ponieważ łudząco przypomina zaburzenia snu.
Spis treści:
Nocna padaczka czołowa – co to za choroba?
Nocna padaczka czołowa – przyczyny
Nocna padaczka czołowa – objawy
Nocna padaczka czołowa – badania
Jak leczy się nocną padaczkę czołową?
Najczęściej zadawane pytania dotyczące badań genetycznych na padaczkę
Nocna padaczka czołowa – co to za choroba?
Nocna padaczka czołowa to rodzaj epilepsji, która wywołuje napady wyłącznie podczas snu. Najczęściej zaczynają one się pojawiać w wieku dziecięcym. Napady w przypadku nocnej padaczki czołowej wywoływane są właśnie przez sen. Jest on tzw. wyzwalaczem napadów padaczkowych. Oznacza to, że podczas snu pojawiają się zmiany w aktywności elektrycznej i hormonalnej mózgu.
Nocna padaczka czołowa to rodzaj padaczki ogniskowej. Jest to forma epilepsji, w której napady padaczkowe są wywoływane przez konkretną część mózgu. W tym przypadku ogniskiem napadów są płaty czołowe.
Nocna padaczka czołowa – przyczyny
Nocna padaczka czołowa może mieć następujące przyczyny:
● Mutacje genetyczne, które mogą być dziedziczne – jest to najczęstsza przyczyna nocnej padaczki czołowej
● Urazy głowy
● Zapalenie opon mózgowych
● Niedotlenienie w trakcie porodu
Nocna padaczka czołowa – objawy
Nocna padaczka czołowa objawia się poprzez ataki padaczkowe podczas snu. W ich trakcie mogą pojawić się następujące symptomy:
● Zaciskanie dłoni
● Zginanie kolan
● Gwałtowne ruchy rąk i nóg, przez które niektórzy chorzy spadają z łóżka
● Niespokojny sen
● Płacz
● Jęk
● Krzyk
● Mimowolne oddanie moczu
Przejście ataku podczas snu może skutkować bólem głowy, krótszym snem oraz pogorszeniem jego jakości.
Wielu chorych nie zdaje sobie sprawy, że w nocy przeszli atak padaczkowy. Z reguły orientują się oni po bólu głowy, zmoczonym łóżku lub obudzeniu się na podłodze.
Nocna padaczka czołowa – badania
Nocna padaczka czołowa jest rzadką chorobą, dlatego jej diagnoza nie jest zbyt prosta. Często jest mylnie diagnozowana jako zaburzenia snu, przez co nie może zostać wdrożone właściwe leczenie.
Po zauważeniu objawów nocnej padaczki czołowej powinniśmy udać się do neurologa. Zada on nam kilka pytań m.in. o przyjmowane leki czy choroby występujące w bliskiej rodzinie. Zleci on nam także wykonanie następujących badań:
● Badanie EEG – badanie to sprawdza aktywność elektryczną mózgu
● Badanie obrazujące struktury mózgu – najczęściej jest to rezonans magnetyczny albo tomografia komputerowa. Dzięki temu badaniu możliwa jest lokalizacja ogniska padaczkowego
● Badania krwi
Badania te są bardzo cennymi narzędziami diagnostycznymi. W przypadku nocnej padaczki czołowej mogą jednak one nie być wystarczające. Warto więc wykonać badanie genetyczne dla dzieci. Jest ono w stanie wykryć epilepsję, która ma podłoże genetyczne, czyli aż 60% przypadków.
Pacjent z podejrzeniem nocnej padaczki czołowej powinien wykonać nowoczesne badanie genetyczne. Najlepsze będzie badanie wykonywane za pomocą sekwencjonowania nowej generacji (NGS) np. Badanie WES. Ten test genetyczny polega na dokładnym sprawdzeniu każdego genu człowieka, czyli 23 000 genów. Do badania potrzebna jest tylko próbka krwi lub wymaz z policzka.
1. Wybierz badanie rozwiń Badanie WES PREMIUM 6 297 zł Badanie WES PREMIUM TRIO 9 797 zł Badanie WES STANDARD 5 597 zł Badanie WES STANDARD TRIO 10 997 zł Badanie WES PROFILAKTYKA 4 597 zł Badanie WES PREKONCEPCJA 9 997 zł Badanie MIKROMACIERZY 2 600 zł Badanie Łamliwego Chromosomu X (Fra-X) 347 zł 2. Wybierz termin rozwiń Wybierz datę
Wybierz preferowane godziny
Jak najszybciej 8:00 – 10:00 10:00 – 12:00 12:00 – 14:00 14:00 – 17:00 3. Wybierz przychodnię rozwiń [ wybierz województwo ] Dolnośląskie Kujawsko-Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Telefon: Adres: Tel: (23) 682 67 03 Ciechanów, Ul Spółdzielcza 2 Tel: (29) 642 30 08 Ostrów Mazowiecka, ul. Słowackiego 6 Tel: (24) 361 74 30 Płock, ul. Dworcowa 2 Tel: (48) 386 13 08 Radom, ul. 1905 roku 20 Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Cybernetyki 7 Tel: (25) 740 50 09 Siedlce, ul. Floriańska 57 Tel: (25) 786 66 64 Garwolin, ul. Jana Pawła II 17 Tel: (48) 685 64 55 Grójec, ul. Kopernika 8a Tel: (29) 642 30 59 Ostrołęka, ul. Pileckiego 14 Tel: 22 100 50 59 Legionowo ul. Sowińskiego 4 Tel: (48) 386 14 16 Kozienice, ul. Lubelska 40 Tel: (24) 361 74 30 Płońsk, ul. Grunwaldzka 11A Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Krzywe Koło 8/10 Tel: (48) 386 13 08 Radom, ul. Królowej Jadwigi 13 Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Sienna 86 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa Kabaty, ul. Ksawerego Bronikowskiego 55 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, Wrocławska 21a/7 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, Książkowa 9 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Adama Branickiego 15 Telefon: Adres: Tel: (32) 445 02 61 Katowice, ul. Bocheńskiego 38A Tel: (32) 445 07 11 Chorzów, Ul. Batorego 19 Tel: (33) 488 02 01 Cieszyn, u. Frysztacka 20 Tel: (34) 343 01 48 Częstochowa, Al. Pokoju 44 Tel: (32) 445 06 31 Gliwice, ul. Szafirowa 18 Tel: (32) 445 06 57 Rybnik, ul. Parkowa 4a Tel: (33) 488 03 16 Ustroń, ul. Stawowa 2A Tel: (32) 445 05 26 Zawiercie, ul. Powstańców Śląskich 8 Tel: (33) 488 00 84 Bielsko Biała, ul. Pszenna 11 Tel: (32) 445 09 77 Jastrzębie Zdrój, ul. Dworcowa 1D Tel: (32) 760 57 87 Racibórz, Ul. Kolejowa 19A Tel: (34) 343 00 49 Lubliniec, Ul. Mickiewicza 14 Tel: (32) 442 01 71 Wodzisław Śląski, ul. Gałczyńskiego 2 Tel: (32) 445 35 66 Mikołów, Os. 30-lecia 8 Tel: (32) 722 07 37 Czechowice-Dziedzice, ul. Sienkiewicza 8 Tel: (32) 445 37 31 Pszczyna, ul. Dobrawy 7 Tel: (32) 445 06 57 Żory, ul.Wojska Polskiego 3C Tel: (32) 445 02 61 Będzin, ul. Małobądzka 141 Tel: (32) 445 02 61 Jaworzno, ul. Grunwaldzka 235 Tel: (32) 445 06 31 Gliwice, ul. Grodowa 1a Tel: (32) 445 02 61 Zabrze, Plac Wolności 311 Tel: (32) 445 02 61 Tychy, ul. Łabędzia 67/18, Polska Tel: 32 718 00 90 Sosnowiec, Al. Wolności 6 Tel: (32) 445 02 61 Szczekociny, ul. Jana Pawła II 6 Tel: (34) 343 01 48 Częstochowa, ul. Brzeźnicka 59 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Wiosny Ludów 24 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Witosa 21 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Radockiego 282 Tel. 533 090 626 Częstochowa, Wieluńska 28 Tel. 533 090 626 Częstochowa, Aleja Wolności 14 Telefon: Adres: Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Słowackiego 28 Tel: (62) 501 35 07 Kalisz, ul. Majkowska 13a Tel: (61) 278 56 55 Nowy Tomyśl, ul. Zbąszyńska 9 Tel: (67) 345 01 77 Piła, ul. Matwiejewa 6 Tel: (63) 220 21 65 Koło, ul. Bolesława Prusa 5 Tel: (63) 220 21 88 Konin, ul. Fryderyka Chopina 23A Tel: (62) 501 35 11 Kępno, ul. Mickiewicza 12 Tel: (62) 501 35 10 Ostrów Wielkopolski, ul. Wrocławska 28 Tel: (62) 594 05 95 Jarocin, ul. Hallera 9 Tel: (62) 501 35 10 Krotoszyn, ul. Wojciechowskiego 3 Tel: (63) 220 21 65 Turek, ul. Dąbrowskiego 7 Tel: (61) 278 50 80 Września, ul. Piastów 16 Tel: (61) 278 50 80 Kościan, ul. Nacławska 15 Tel: (62) 6250135 Leszno, ul. Racławicka 1a Tel: (63) 220 21 65 Koło, ul. PCK 8 Tel: (62) 501 35 10 Ostrów Wielkopolski, ul. Brzozowa 7 Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Braniewska 20 Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Kaspra Drużbickiego 7 Telefon: Adres: Tel: (85) 674 99 06 Białystok, ul. Dziesięciny 12 Tel: (87) 735 10 40 Suwałki, ul. Młynarskiego 9 Tel: (87) 735 10 06 Augustów, ul. Chreptowicza 1 Tel: (86) 225 23 53 Grajewo, Osiedle Południe 9 Tel: (85) 871 03 05 Bielsk Podlaski, ul. 3 Maja 15 Tel: (85) 674 99 06 Mońki, Al. Wojska Polskiego 42 Tel: (86) 225 23 53 Grajewo, ul. Kolejowa 8 TeL: (85) 733 32 22 Białystok, Sobieskiego 13 m 8 Telefon: Adres: Tel: (83) 410 20 36 Biała Podlaska, ul. Królowej Jadwigi 2 Tel: (82) 592 20 41 Chełm, ul.Lipowa 27 Tel: (81) 451 10 20 Lublin, ul. Przyjaźni 13 Tel: (84) 534 34 00 Zamość, ul. Jasna 14 Tel: (84) 534 34 08 Hrubieszów, Ul. Leśmiana 28 Tel: (81) 451 11 44 Kraśnik, Ul. Zygmunta Krasińskiego 16/6 Tel. (83) 410 20 45 Parczew, ul. 11 listopada 48 Tel. (81) 451 11 75 Puławy, ul. Centralna 15 Tel: (25) 740 56 04 Łuków, ul. Sienkiewicza 7A Tel: (84) 534 35 35 Tomaszów Lubelski, ul. Petera 3 Tel: (81) 451 10 20 Lubartów, ul.Mickiewicza 3-5 Tel: (84) 534 35 35 Biłgoraj, ul. Tadeusza Kościuszki 18 Tel: (81) 451 10 20 Lublin, ul. Okopowa 3 Tel: (84) 534 34 00 Zamość, al. Jana Pawła II nr. 19 Telefon: Adres: Tel: (56) 690 40 98 Brodnica, ul.Kopernika 8 Tel: (52) 569 11 16 Bydgoszcz, ul. Karłowicza 3-5 Tel: (56) 690 40 97 Grudziądz, ul. Klasztorna 9/11 Tel: (52) 569 10 93 Inowrocław, ul. Dworcowa 71 Tel: (56) 690 40 95 Toruń, ul. Stefana Srebrnego 1 Tel: (54) 412 41 03 Włocławek, ul. Zduńska 2 Tel: (54) 421 00 07 Ciechocinek, ul. Marii Konopnickiej 37 Tel: (56) 690 41 88 Golub-Dobrzyń, ul. Szosa Rypińska 4a Tel: (52) 569 10 88 Świecie, ul. Bydgoska 1 Tel: (54) 412 41 03 Lipno, ul. Kościuszki 21 Tel: (54) 412 41 03 Wielgie, Wielgie ul. Starowiejska 10 Tel: (52) 569 11 16 Bydgoszcz, ul. M. Skłodowskiej-Curie 26 Telefon: Adres: Tel: (18) 521 14 92 Bukowina Tatrzańska, ul. Długa 145 Tel: (18) 521 12 60 Nowy Sącz, ul. Kochanowskiego 2 Tel: (18) 521 11 84 Nowy Targ, ul. Wojska Polskiego 14 Tel: (33) 488 02 75 Sucha Beskidzka, ul. Mickiewicza 56 Tel: (14) 696 00 79 Tarnów, ul. Niepodległości 3a Tel: (18) 521 10 81 Krynica Zdrój, ul. Reymonta 21 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Kościuszki 44 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Mehoffera 6 Tel: (12) 312 41 53 Krzeszowice, ul. Stolarska 1 Tel. (18) 521 10 74 Zakopane, ul. Orkana 6d Tel: (14) 696 00 79 Tarnów, ul. Goldhammera 10 Tel: (12) 444 68 60 Wieliczka, ul. Wincentego Pola 4a Tel: (33) 488 02 75 Wadowice, osiedle Kopernika 10B Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Zdrowa 1/3 Tel: (12) 638 38 18 Kraków ,ul. Zachodnia 5/12 A Tel: (33) 488 02 75 Myślenice, ul. Osiedle Tysiąclecia 1 Tel: (33) 488 02 75 Bochnia, ul. Krakowska 27 A Tel: (12) 444 68 60 Miechów, ul. Słowackiego 13 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Zacisze 6 Telefon: Adres: Tel: (52) 569 10 67 Chojnice, Ul. Mickiewicza 3 Tel: (58) 739 69 24 Gdynia, ul. Adm.J.Unruga 84 Tel: (58) 739 66 96 Gdańsk, ul. Subisława 24 Tel: (59) 722 84 43 Słupsk, ul. Juliusza Kossaka 22 Tel: (58) 746 34 72 Wejherowo, ul. I Brygady Pancernej 36 Tel: (59) 722 84 26 Czarne, Plac Wolności 10 Tel: (55) 621 23 05 Kwidzyn, ul. 11 Listopada 20/1 Tel: (55) 612 93 10 Malbork, ul.Dworcowa 14 Tel: (58) 739 67 99 Starogard Gdański, ul. Skarszewska 10A Tel: (59) 727 33 15 Człuchów, Os. Wazów 8 Tel: (58) 739 66 96 Kartuzy, ul. Sambora 21A Tel: (59) 722 84 43 Bytów, ul. Lęborska 11 Tel: (58) 739 66 96 Puck, ul. I Armii Wojska Polskiego 27 Tel: (59) 727 33 15 Ustka, ul. Mickiewicza 12 Tel: (59) 722 84 43 Tuchomie, ul. Jana III Sobieskiego 22 Tel: (58) 739 69 24 Gdynia, ul. Warszawska 34/36 Tel: (59) 722 84 43 Słupsk, ul. Zielona 8 Telefon: Adres: Tel: (15) 816 50 20 Gorzyce, ul. Piłsudskiego 17 Tel: (17) 784 00 51 Rzeszów, ul.Architektów 11 Tel. (15) 816 50 66 Stalowa Wola, ul. Okulickiego 36 Tel. (14) 696 06 51 Sanok, ul. Przemyska 24 Tel: (13) 444 01 02 Krosno, ul. 1000 lecia 13 Tel: (16) 736 11 17 Jarosław, ul. Poniatowskiego 53 Tel: (16) 736 11 17 Lubaczów, ul. Kościuszki 141/7 Tel: (17) 784 00 51 Rzeszów, ul.Dąbrowskiego 31 Telefon: Adres: Tel: (95) 783 51 55 Gorzów Wielkopolski, ul. Kombatantów Tel: (68) 414 50 54 Zielona Góra, ul. Wyszyńskiego 99 Tel: (65) 356 82 52 Wschowa, ul. Zygmunta Starego 4 Tel: (95) 783 51 55 Gorzów Wielkopolski, ul. Łużycka 7 Tel: (68) 414 52 72 Żary, ul. Strzelców 10 Tel: (95) 711 70 06 Strzelce Krajeńskie, Al. Wolności 9 K Tel: (68) 414 50 54 Zielona Góra, ul. Kazimierza Wielkiego 6A Telefon: Adres: Tel: (75) 610 60 29 Jelenia Góra, ul. Ogińskiego 1B Tel: (76) 745 40 29 Legnica, ul. Piekarska 7 Tel: (74) 660 62 60 Wałbrzych, ul. Armii Krajowej 22-23 Tel: (71) 723 00 56 Wrocław, Ul. Kunickiego 37A Tel: (71) 723 00 56 Kobierzyce, Ul. Witosa 5 Tel: (74) 660 61 88 Kłodzko, Ul. Wojska Polskiego 18 Tel: (71) 723 01 46 Bystrzyca, Ul. Chrobrego 14 Tel: (71) 723 00 56 Ślęza, ul. Przystankowa 2 Tel. (71) 723 00 56 Wrocław, ul. Trwała 7 Tel: (74) 660 62 55 Świdnica, ul. Kliczkowska 37 Tel: (71) 723 73 40 Oleśnica, ul. gen. J. Hallera 25 Tel: (76) 745 43 03 Złotoryja, ul. Rynek 5/2 Tel: (76) 745 40 29 Jawor, ul. Piłsudskiego 10 Tel: (75) 610 60 29 Kamienna Góra, ul. Władysława Broniewskiego 26A Tel: (71) 723 00 56 Wrocław, ul. Skarbowców 121-123 Tel: (76) 745 40 29 Legnica, ul. Biegunowa 2 Tel: (76) 745 43 03 Ząbkowice Śląskie, ul.Waryńskiego 18 Telefon: Adres: Tel: (41) 519 652 379 Kielce, al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 17a Tel: (41) 241 22 19 Ostrowiec Świętokrzyski, Os. Ogrody 29 Tel: (41) 241 22 01 Starachowice, ul. Jana Pawła II 1 Tel: (41) 241 22 02 Końskie, ul. Południowa 1 Tel: (41) 248 39 99 Pińczów, ul. Batalionów Chłopskich 33 Tel: (41) 241 21 45 Włoszczowa, Ul. Mleczarska 11 Tel: (41) 519 652 379 Kielce, ul. Śląska 13 Tel: (41) 519 652 379 Kielce, ul. Podklasztorna 120/2 Tel: (41) 519 652 379 Sędziszów, ul. Dworcowa 23 Telefon: Adres: Tel: (77) 547 48 08 Kędzierzyn Koźle, ul. Czerwińskiego 3 Tel: (77) 547 44 60 Kluczbork, ul. Grunwaldzka 20 Tel: (77) 547 44 59 Nysa, ul. Ogrodowa 1 Tel. (77) 541 83 66 Prudnik, ul. Ogrodowa 2a Tel: (77) 547 43 14 Brzeg, ul. Trzech Kotwic 6 Tel: (77) 547 43 14 Opole, ul. Kościuszki 2 Tel: (77) 547 43 14 Opole, ul. Katowicka 55 Tel: (77) 547 43 14 Nysa, ul. Marcinkowskiego 2-4 Tel: (77) 547 43 14 Strzelce Opolskie, ul. Marka Prawego 9 Tel: (77) 547 43 14 Głubczyce, ul. M. Skłodowskiej-Curie 26 Telefon: Adres: Tel: (24) 386 21 11 Kutno, ul. Sienkiewicza 16 Tel: (42) 279 72 24 Łódź, ul. Kniaziewicza 20a Tel: (44) 744 13 10 Piotrków Trybunalski, ul. Polna 13/13A Tel: (44) 744 12 75 Radomsko, ul. Mickiewicza 29 Tel: (46) 816 61 99 Skierniewice, ul. Sobieskiego 29 Tel: (44) 744 12 99 Tomaszów Mazowiecki, ul. Barlickiego 15 Tel: (44) 744 13 55 Bełchatów, ul. Edwardów 2A Tel: (43) 655 74 09 Wieluń, ul J.Żubr 30 Tel: (43) 656 43 73 Sieradz, ul. Krakowskie Przedmieście 10 Tel: (42) 279 74 94 Zgierz, ul. Dąbrowskiego 19 Tel: (42) 279 72 24 Pabianice, ul. Warszawska 6 Tel: (42) 279 72 24 Łódź, ul. Bazarowa 9 Telefon: Adres: Tel: (89) 627 16 68 Olsztyn, ul. Wioślarska 4 Tel: (89) 627 12 88 Szczytno, ul. Chrobrego 10 Tel: (89) 627 13 20 Ostróda, ul. Jana Sobieskiego 3C Tel: (89) 627 13 43 Biskupiec, ul. Armii Krajowej 1A Tel: (23) 682 23 32 Mława, ul. Anny Dobrskiej 1 Tel: (87) 735 13 18 Pisz, ul. Sienkiewicza 4 Tel: (89) 627 16 68 Bartoszyce, u. Andrzeja Wajdy 10 Tel: (55) 621 21 99 Braniewo, ul. Żeromskiego 14a Tel: (89) 627 13 43 Biskupiec, ul. Armii Krajowej 8 Tel: (87) 735 13 18 Ełk ul. Nadjeziorna 23/A2 Tel: (89) 627 16 68 Olecko, 11 listopada 23 Tel: (55) 621 21 99 Elbląg, ul. Bema 80/3-4 Tel: (89) 627 13 43 Lidzbark Warmiński, ul. 11 Listopada Telefon: Adres: Tel: (91) 852 22 36 Szczecin, ul. Powstańców Wielkopolskich 66/68 Tel: (94) 716 60 83 Szczecinek, ul. Kilińskiego 7 Tel: (67) 345 01 36 Wałcz, ul. Piastowska 3 tel. (94) 716 63 51 Dębno, ul. Kościuszki 48 Tel. (94) 716 60 72 Koszalin, ul. Traugutta 31/3 Tel. (91) 852 22 67 Świnoujście, ul. Piłsudskiego 23-25 Tel: (91) 831 09 04 Gryfice, ul Ks.Stanisława Ruta 9 Tel: (95) 711 70 38 Myślibórz, ul. Kościelna 15 Tel: (91) 831 09 77 Kamień Pomorski, ul. Kopernika 28 Tel: (91) 852 22 36 Goleniów, ul. Partyzantów 11 Tel: (59) 727 33 15 Sławno, ul. Chełmońskiego 9 Tel: (91) 852 28 06 Stargard, ul. Kilińskiego 3 Tel. (94) 716 60 72 Koszalin, ul. Słowackiego 4 4. Podaj dane rozwiń Administratorem danych podanych w formularzu jest testDNA Ekspertyzy Sp. z o.o. s.k. z siedzibą: ul. Feliksa Bocheńskiego 38 A, 40-859 Katowice, o numerze NIP: 6342822607, REGON: 243413225, e-mail: [email protected] , tel.: 32/ 445-34-26. Przekazane nam dane będą wykorzystane w celu:
1) umówienia wizyty w placówce testDNA Laboratorium lub u któregoś z partnerów współpracujących (podstawa: art. 6 ust. 1 lit b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.04.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 2016, Nr 119) – w dalszej części RODO);
2) dochodzenia i obrony przed ewentualnymi roszczeniami (podstawa: art. 6 ust. 1 lit. f) RODO);
3) odpowiedzi na zadane nam pytania i weryfikacji tożsamości osoby (podstawa: art. 6 ust. 1 lit b) RODO;
Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednakże może stanowić warunek udzielenia odpowiedzi na zadane pytania lub realizację usługi. Dane te mogą zostać przekazane podmiotom współpracującym w celu realizacji zleconej nam usługi. Szczegółowe informacje nt. przetwarzania danych osobowych znajdziesz tutaj https://www.testdna.pl/polityka-prywatnosci/
Oferujemy dwa rodzaje badań WES w kierunku padaczki:
Badanie WES STANDARD ORAZ BADANIE WES PREMIUM. Jaka jest różnica między tymi badaniami?
👉Podstawowe badanie WES analizuje eksony – sekwencje kodujące genów, które są najlepiej poznaną częścią DNA pacjenta. Poszukuje się w nich zmian, które są niebezpieczne i mogą zostać uznane za przyczynę objawów autyzmu u dziecka.
👉 WES PREMIUM to najnowsze osiągnięcie genetyki – to badanie WES o rozszerzonym zakresie. Oprócz zmian w eksonach sprawdza dodatkowo zmiany w dotychczas mało poznanych intronach.
Badanie WES PREMIUM to 11% więcej szans na postawienie diagnozy – tyle % znanych chorób genetycznych ma swoje źródło w intronach, które nie są sprawdzane w standardowym badaniu WES! To najszersze badanie genetyczne, które wykonuje się do celów diagnostycznych autyzmu.
Analiza dotyczy tylko tych zmian w intronach, których działanie jest dobrze poznane przez naukę i mogą mieć realny wpływ na diagnozę pacjenta. W analizie nie raportuje się zmian, o których działaniu nic nie wiemy – takie informacje wprowadziłyby jedynie zamieszanie i utrudniły postawienie rozpoznania.
WES PREMIUM daje więc największą szansę na odkrycie przyczyny problemów zdrowotnych i wprowadzenie leczenia – w szybkim czasie. Każda wykryta zmiana w genie jest ponownie sprawdzana ponad 100 razy dla najwyższej pewności wyniku. Jest to najnowocześniejsze i najbardziej precyzyjne badanie genetyczne.
👉 Badanie WES PREMIUM sprawdza wszystkie znane zmiany w genach, o których wiadomo że mogą powodować rozwój objawów choroby wrodzonej i mogą być podstawą do postawienia diagnozy.
➕ zakres zbliżony do badania mikromacierzy – badanie WES PREMIUM raportuje także zmiany CNV (mikrodelecje i mikroduplikacje w obrębie chromosomów).
👉 Do badania WES PREMIUM jest możliwość dokupienia badania wrażliwości na leki. W badaniu sprawdzana jest wrażliwość pacjenta na 89 substancji leczniczych, które zawarte są w ponad 550 lekach dostępnych na polskim rynku. Wśród nich znajdują się leki przeciwbólowe (np. ibuprofen) , stosowane w leczeniu padaczki i zaburzeń neurologicznych, kardiologiczne, znieczulające, psychiatryczne. Dzięki takiej wiedzy stosowanie leków jest bezpieczniejsze, a terapia dużo skuteczniejsza.
Badanie farmakogenetyczne przy WES PREMIUM – badane leki
Koszt badania farmakogenetycznego to 997zł.
Badania genetyczne, które Państwu proponujemy, wykonywane są przez najlepszych specjalistów w renomowanych ośrodkach. Ich jakość potwierdzają liczne certyfikaty. Każdy wynik badania DNA jest omawiany przez lekarza genetyka (podczas telefonicznej bezpłatnej konsultacji).
Jak leczy się nocną padaczkę czołową?
Genetyczna nocna padaczka czołowa jest chorobą nieuleczalną. Oznacza to, że nie możemy jej wyleczyć, ale możemy zminimalizować jej objawy. Lekarze zalecają w tym celu stosowanie odpowiednich środków farmakologicznych np. kwasu walproinowy lub karbamazepiny.
Przed rozpoczęciem leczenia warto także wykonać badanie wrażliwości na leki. Możemy je wykonać wraz z badaniem WES. Taka możliwość jest dostępna w badaniu WES premium. Umożliwia ono sprawdzenie wrażliwości pacjenta na 89 substancji, które znajdują się w wielu lekach np. przeciwpadaczkowych czy kardiologicznych. Dzięki badaniu wrażliwości na leki lekarz będzie mógł dobrać najbardziej odpowiedni lek na padaczkę. Leczenie nocnej padaczki czołowej będzie więc bezpieczne i skuteczne.
Umów się na badania na padaczkę
Wybierz dogodną formę umówienia na termin badania genetycznego na padaczkę:
Rejestracja telefoniczna czynna 7 dni w tygodniu
1. Wybierz przychodnię lub wizytę domową rozwiń Przychodnia Wizyta domowa 2. Wybierz lokalizację rozwiń [ wybierz województwo ] Dolnośląskie Kujawsko-Pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-Mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie Podaj adres, w którym chciałabyś umówić wizytę domową Miasto:
Kod pocztowy:
Ulica:
Numer domu:
Numer mieszkania: (pole nieobowiązkowe)
Telefon: Adres: Tel: (23) 682 67 03 Ciechanów, Ul Spółdzielcza 2 Tel: (29) 642 30 08 Ostrów Mazowiecka, ul. Słowackiego 6 Tel: (24) 361 74 30 Płock, ul. Dworcowa 2 Tel: (48) 386 13 08 Radom, ul. 1905 roku 20 Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Cybernetyki 7 Tel: (25) 740 50 09 Siedlce, ul. Floriańska 57 Tel: (25) 786 66 64 Garwolin, ul. Jana Pawła II 17 Tel: (48) 685 64 55 Grójec, ul. Kopernika 8a Tel: (29) 642 30 59 Ostrołęka, ul. Pileckiego 14 Tel: 22 100 50 59 Legionowo ul. Sowińskiego 4 Tel: (48) 386 14 16 Kozienice, ul. Lubelska 40 Tel: (24) 361 74 30 Płońsk, ul. Grunwaldzka 11A Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Krzywe Koło 8/10 Tel: (48) 386 13 08 Radom, ul. Królowej Jadwigi 13 Tel: (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Sienna 86 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa Kabaty, ul. Ksawerego Bronikowskiego 55 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, Wrocławska 21a/7 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, Książkowa 9 Tel. (22) 100 32 65 Warszawa, ul. Adama Branickiego 15 Telefon: Adres: Tel: (32) 445 02 61 Katowice, ul. Bocheńskiego 38A Tel: (32) 445 07 11 Chorzów, Ul. Batorego 19 Tel: (33) 488 02 01 Cieszyn, u. Frysztacka 20 Tel: (34) 343 01 48 Częstochowa, Al. Pokoju 44 Tel: (32) 445 06 31 Gliwice, ul. Szafirowa 18 Tel: (32) 445 06 57 Rybnik, ul. Parkowa 4a Tel: (33) 488 03 16 Ustroń, ul. Stawowa 2A Tel: (32) 445 05 26 Zawiercie, ul. Powstańców Śląskich 8 Tel: (33) 488 00 84 Bielsko Biała, ul. Pszenna 11 Tel: (32) 445 09 77 Jastrzębie Zdrój, ul. Dworcowa 1D Tel: (32) 760 57 87 Racibórz, Ul. Kolejowa 19A Tel: (34) 343 00 49 Lubliniec, Ul. Mickiewicza 14 Tel: (32) 442 01 71 Wodzisław Śląski, ul. Gałczyńskiego 2 Tel: (32) 445 35 66 Mikołów, Os. 30-lecia 8 Tel: (32) 722 07 37 Czechowice-Dziedzice, ul. Sienkiewicza 8 Tel: (32) 445 37 31 Pszczyna, ul. Dobrawy 7 Tel: (32) 445 06 57 Żory, ul.Wojska Polskiego 3C Tel: (32) 445 02 61 Będzin, ul. Małobądzka 141 Tel: (32) 445 02 61 Jaworzno, ul. Grunwaldzka 235 Tel: (32) 445 06 31 Gliwice, ul. Grodowa 1a Tel: (32) 445 02 61 Zabrze, Plac Wolności 311 Tel: (32) 445 02 61 Tychy, ul. Łabędzia 67/18, Polska Tel: 32 718 00 90 Sosnowiec, Al. Wolności 6 Tel: (32) 445 02 61 Szczekociny, ul. Jana Pawła II 6 Tel: (34) 343 01 48 Częstochowa, ul. Brzeźnicka 59 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Wiosny Ludów 24 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Witosa 21 Tel. 533 090 626 Katowice, ul. Radockiego 282 Tel. 533 090 626 Częstochowa, Wieluńska 28 Tel. 533 090 626 Częstochowa, Aleja Wolności 14 Telefon: Adres: Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Słowackiego 28 Tel: (62) 501 35 07 Kalisz, ul. Majkowska 13a Tel: (61) 278 56 55 Nowy Tomyśl, ul. Zbąszyńska 9 Tel: (67) 345 01 77 Piła, ul. Matwiejewa 6 Tel: (63) 220 21 65 Koło, ul. Bolesława Prusa 5 Tel: (63) 220 21 88 Konin, ul. Fryderyka Chopina 23A Tel: (62) 501 35 11 Kępno, ul. Mickiewicza 12 Tel: (62) 501 35 10 Ostrów Wielkopolski, ul. Wrocławska 28 Tel: (62) 594 05 95 Jarocin, ul. Hallera 9 Tel: (62) 501 35 10 Krotoszyn, ul. Wojciechowskiego 3 Tel: (63) 220 21 65 Turek, ul. Dąbrowskiego 7 Tel: (61) 278 50 80 Września, ul. Piastów 16 Tel: (61) 278 50 80 Kościan, ul. Nacławska 15 Tel: (62) 6250135 Leszno, ul. Racławicka 1a Tel: (63) 220 21 65 Koło, ul. PCK 8 Tel: (62) 501 35 10 Ostrów Wielkopolski, ul. Brzozowa 7 Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Braniewska 20 Tel: (61) 27 941 03 Poznań, ul. Kaspra Drużbickiego 7 Telefon: Adres: Tel: (85) 674 99 06 Białystok, ul. Dziesięciny 12 Tel: (87) 735 10 40 Suwałki, ul. Młynarskiego 9 Tel: (87) 735 10 06 Augustów, ul. Chreptowicza 1 Tel: (86) 225 23 53 Grajewo, Osiedle Południe 9 Tel: (85) 871 03 05 Bielsk Podlaski, ul. 3 Maja 15 Tel: (85) 674 99 06 Mońki, Al. Wojska Polskiego 42 Tel: (86) 225 23 53 Grajewo, ul. Kolejowa 8 TeL: (85) 733 32 22 Białystok, Sobieskiego 13 m 8 Telefon: Adres: Tel: (83) 410 20 36 Biała Podlaska, ul. Królowej Jadwigi 2 Tel: (82) 592 20 41 Chełm, ul.Lipowa 27 Tel: (81) 451 10 20 Lublin, ul. Przyjaźni 13 Tel: (84) 534 34 00 Zamość, ul. Jasna 14 Tel: (84) 534 34 08 Hrubieszów, Ul. Leśmiana 28 Tel: (81) 451 11 44 Kraśnik, Ul. Zygmunta Krasińskiego 16/6 Tel. (83) 410 20 45 Parczew, ul. 11 listopada 48 Tel. (81) 451 11 75 Puławy, ul. Centralna 15 Tel: (25) 740 56 04 Łuków, ul. Sienkiewicza 7A Tel: (84) 534 35 35 Tomaszów Lubelski, ul. Petera 3 Tel: (81) 451 10 20 Lubartów, ul.Mickiewicza 3-5 Tel: (84) 534 35 35 Biłgoraj, ul. Tadeusza Kościuszki 18 Tel: (81) 451 10 20 Lublin, ul. Okopowa 3 Tel: (84) 534 34 00 Zamość, al. Jana Pawła II nr. 19 Telefon: Adres: Tel: (56) 690 40 98 Brodnica, ul.Kopernika 8 Tel: (52) 569 11 16 Bydgoszcz, ul. Karłowicza 3-5 Tel: (56) 690 40 97 Grudziądz, ul. Klasztorna 9/11 Tel: (52) 569 10 93 Inowrocław, ul. Dworcowa 71 Tel: (56) 690 40 95 Toruń, ul. Stefana Srebrnego 1 Tel: (54) 412 41 03 Włocławek, ul. Zduńska 2 Tel: (54) 421 00 07 Ciechocinek, ul. Marii Konopnickiej 37 Tel: (56) 690 41 88 Golub-Dobrzyń, ul. Szosa Rypińska 4a Tel: (52) 569 10 88 Świecie, ul. Bydgoska 1 Tel: (54) 412 41 03 Lipno, ul. Kościuszki 21 Tel: (54) 412 41 03 Wielgie, Wielgie ul. Starowiejska 10 Tel: (52) 569 11 16 Bydgoszcz, ul. M. Skłodowskiej-Curie 26 Telefon: Adres: Tel: (18) 521 14 92 Bukowina Tatrzańska, ul. Długa 145 Tel: (18) 521 12 60 Nowy Sącz, ul. Kochanowskiego 2 Tel: (18) 521 11 84 Nowy Targ, ul. Wojska Polskiego 14 Tel: (33) 488 02 75 Sucha Beskidzka, ul. Mickiewicza 56 Tel: (14) 696 00 79 Tarnów, ul. Niepodległości 3a Tel: (18) 521 10 81 Krynica Zdrój, ul. Reymonta 21 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Kościuszki 44 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Mehoffera 6 Tel: (12) 312 41 53 Krzeszowice, ul. Stolarska 1 Tel. (18) 521 10 74 Zakopane, ul. Orkana 6d Tel: (14) 696 00 79 Tarnów, ul. Goldhammera 10 Tel: (12) 444 68 60 Wieliczka, ul. Wincentego Pola 4a Tel: (33) 488 02 75 Wadowice, osiedle Kopernika 10B Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Zdrowa 1/3 Tel: (12) 638 38 18 Kraków ,ul. Zachodnia 5/12 A Tel: (33) 488 02 75 Myślenice, ul. Osiedle Tysiąclecia 1 Tel: (33) 488 02 75 Bochnia, ul. Krakowska 27 A Tel: (12) 444 68 60 Miechów, ul. Słowackiego 13 Tel: (12) 444 68 60 Kraków, ul. Zacisze 6 Telefon: Adres: Tel: (52) 569 10 67 Chojnice, Ul. Mickiewicza 3 Tel: (58) 739 69 24 Gdynia, ul. Adm.J.Unruga 84 Tel: (58) 739 66 96 Gdańsk, ul. Subisława 24 Tel: (59) 722 84 43 Słupsk, ul. Juliusza Kossaka 22 Tel: (58) 746 34 72 Wejherowo, ul. I Brygady Pancernej 36 Tel: (59) 722 84 26 Czarne, Plac Wolności 10 Tel: (55) 621 23 05 Kwidzyn, ul. 11 Listopada 20/1 Tel: (55) 612 93 10 Malbork, ul.Dworcowa 14 Tel: (58) 739 67 99 Starogard Gdański, ul. Skarszewska 10A Tel: (59) 727 33 15 Człuchów, Os. Wazów 8 Tel: (58) 739 66 96 Kartuzy, ul. Sambora 21A Tel: (59) 722 84 43 Bytów, ul. Lęborska 11 Tel: (58) 739 66 96 Puck, ul. I Armii Wojska Polskiego 27 Tel: (59) 727 33 15 Ustka, ul. Mickiewicza 12 Tel: (59) 722 84 43 Tuchomie, ul. Jana III Sobieskiego 22 Tel: (58) 739 69 24 Gdynia, ul. Warszawska 34/36 Tel: (59) 722 84 43 Słupsk, ul. Zielona 8 Telefon: Adres: Tel: (15) 816 50 20 Gorzyce, ul. Piłsudskiego 17 Tel: (17) 784 00 51 Rzeszów, ul.Architektów 11 Tel. (15) 816 50 66 Stalowa Wola, ul. Okulickiego 36 Tel. (14) 696 06 51 Sanok, ul. Przemyska 24 Tel: (13) 444 01 02 Krosno, ul. 1000 lecia 13 Tel: (16) 736 11 17 Jarosław, ul. Poniatowskiego 53 Tel: (16) 736 11 17 Lubaczów, ul. Kościuszki 141/7 Tel: (17) 784 00 51 Rzeszów, ul.Dąbrowskiego 31 Telefon: Adres: Tel: (95) 783 51 55 Gorzów Wielkopolski, ul. Kombatantów Tel: (68) 414 50 54 Zielona Góra, ul. Wyszyńskiego 99 Tel: (65) 356 82 52 Wschowa, ul. Zygmunta Starego 4 Tel: (95) 783 51 55 Gorzów Wielkopolski, ul. Łużycka 7 Tel: (68) 414 52 72 Żary, ul. Strzelców 10 Tel: (95) 711 70 06 Strzelce Krajeńskie, Al. Wolności 9 K Tel: (68) 414 50 54 Zielona Góra, ul. Kazimierza Wielkiego 6A Telefon: Adres: Tel: (75) 610 60 29 Jelenia Góra, ul. Ogińskiego 1B Tel: (76) 745 40 29 Legnica, ul. Piekarska 7 Tel: (74) 660 62 60 Wałbrzych, ul. Armii Krajowej 22-23 Tel: (71) 723 00 56 Wrocław, Ul. Kunickiego 37A Tel: (71) 723 00 56 Kobierzyce, Ul. Witosa 5 Tel: (74) 660 61 88 Kłodzko, Ul. Wojska Polskiego 18 Tel: (71) 723 01 46 Bystrzyca, Ul. Chrobrego 14 Tel: (71) 723 00 56 Ślęza, ul. Przystankowa 2 Tel. (71) 723 00 56 Wrocław, ul. Trwała 7 Tel: (74) 660 62 55 Świdnica, ul. Kliczkowska 37 Tel: (71) 723 73 40 Oleśnica, ul. gen. J. Hallera 25 Tel: (76) 745 43 03 Złotoryja, ul. Rynek 5/2 Tel: (76) 745 40 29 Jawor, ul. Piłsudskiego 10 Tel: (75) 610 60 29 Kamienna Góra, ul. Władysława Broniewskiego 26A Tel: (71) 723 00 56 Wrocław, ul. Skarbowców 121-123 Tel: (76) 745 40 29 Legnica, ul. Biegunowa 2 Tel: (76) 745 43 03 Ząbkowice Śląskie, ul.Waryńskiego 18 Telefon: Adres: Tel: (41) 519 652 379 Kielce, al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 17a Tel: (41) 241 22 19 Ostrowiec Świętokrzyski, Os. Ogrody 29 Tel: (41) 241 22 01 Starachowice, ul. Jana Pawła II 1 Tel: (41) 241 22 02 Końskie, ul. Południowa 1 Tel: (41) 248 39 99 Pińczów, ul. Batalionów Chłopskich 33 Tel: (41) 241 21 45 Włoszczowa, Ul. Mleczarska 11 Tel: (41) 519 652 379 Kielce, ul. Śląska 13 Tel: (41) 519 652 379 Kielce, ul. Podklasztorna 120/2 Tel: (41) 519 652 379 Sędziszów, ul. Dworcowa 23 Telefon: Adres: Tel: (77) 547 48 08 Kędzierzyn Koźle, ul. Czerwińskiego 3 Tel: (77) 547 44 60 Kluczbork, ul. Grunwaldzka 20 Tel: (77) 547 44 59 Nysa, ul. Ogrodowa 1 Tel. (77) 541 83 66 Prudnik, ul. Ogrodowa 2a Tel: (77) 547 43 14 Brzeg, ul. Trzech Kotwic 6 Tel: (77) 547 43 14 Opole, ul. Kościuszki 2 Tel: (77) 547 43 14 Opole, ul. Katowicka 55 Tel: (77) 547 43 14 Nysa, ul. Marcinkowskiego 2-4 Tel: (77) 547 43 14 Strzelce Opolskie, ul. Marka Prawego 9 Tel: (77) 547 43 14 Głubczyce, ul. M. Skłodowskiej-Curie 26 Telefon: Adres: Tel: (24) 386 21 11 Kutno, ul. Sienkiewicza 16 Tel: (42) 279 72 24 Łódź, ul. Kniaziewicza 20a Tel: (44) 744 13 10 Piotrków Trybunalski, ul. Polna 13/13A Tel: (44) 744 12 75 Radomsko, ul. Mickiewicza 29 Tel: (46) 816 61 99 Skierniewice, ul. Sobieskiego 29 Tel: (44) 744 12 99 Tomaszów Mazowiecki, ul. Barlickiego 15 Tel: (44) 744 13 55 Bełchatów, ul. Edwardów 2A Tel: (43) 655 74 09 Wieluń, ul J.Żubr 30 Tel: (43) 656 43 73 Sieradz, ul. Krakowskie Przedmieście 10 Tel: (42) 279 74 94 Zgierz, ul. Dąbrowskiego 19 Tel: (42) 279 72 24 Pabianice, ul. Warszawska 6 Tel: (42) 279 72 24 Łódź, ul. Bazarowa 9 Telefon: Adres: Tel: (89) 627 16 68 Olsztyn, ul. Wioślarska 4 Tel: (89) 627 12 88 Szczytno, ul. Chrobrego 10 Tel: (89) 627 13 20 Ostróda, ul. Jana Sobieskiego 3C Tel: (89) 627 13 43 Biskupiec, ul. Armii Krajowej 1A Tel: (23) 682 23 32 Mława, ul. Anny Dobrskiej 1 Tel: (87) 735 13 18 Pisz, ul. Sienkiewicza 4 Tel: (89) 627 16 68 Bartoszyce, u. Andrzeja Wajdy 10 Tel: (55) 621 21 99 Braniewo, ul. Żeromskiego 14a Tel: (89) 627 13 43 Biskupiec, ul. Armii Krajowej 8 Tel: (87) 735 13 18 Ełk ul. Nadjeziorna 23/A2 Tel: (89) 627 16 68 Olecko, 11 listopada 23 Tel: (55) 621 21 99 Elbląg, ul. Bema 80/3-4 Tel: (89) 627 13 43 Lidzbark Warmiński, ul. 11 Listopada Telefon: Adres: Tel: (91) 852 22 36 Szczecin, ul. Powstańców Wielkopolskich 66/68 Tel: (94) 716 60 83 Szczecinek, ul. Kilińskiego 7 Tel: (67) 345 01 36 Wałcz, ul. Piastowska 3 tel. (94) 716 63 51 Dębno, ul. Kościuszki 48 Tel. (94) 716 60 72 Koszalin, ul. Traugutta 31/3 Tel. (91) 852 22 67 Świnoujście, ul. Piłsudskiego 23-25 Tel: (91) 831 09 04 Gryfice, ul Ks.Stanisława Ruta 9 Tel: (95) 711 70 38 Myślibórz, ul. Kościelna 15 Tel: (91) 831 09 77 Kamień Pomorski, ul. Kopernika 28 Tel: (91) 852 22 36 Goleniów, ul. Partyzantów 11 Tel: (59) 727 33 15 Sławno, ul. Chełmońskiego 9 Tel: (91) 852 28 06 Stargard, ul. Kilińskiego 3 Tel. (94) 716 60 72 Koszalin, ul. Słowackiego 4 3. Wybierz termin rozwiń Wybierz datę
Wybierz preferowane godziny
8:00 – 10:00 10:00 – 12:00 12:00 – 14:00 14:00 – 17:00 4. Podaj dane rozwiń Administratorem danych podanych w formularzu jest TESTDNA sp. z o.o. Sp.k. z siedzibą: ul. Bocheńskiego 38 A, 40-859 Katowice, o numerze NIP: 634-282-27-48, REGON: 243413225, e-mail: [email protected] , tel.: 32/ 445-34-26. Przekazane nam dane będą wykorzystane w celu:
1) umówienia wizyty w placówce testDNA Laboratorium lub u któregoś z partnerów współpracujących (podstawa: art. 6 ust. 1 lit b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.04.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 2016, Nr 119) – w dalszej części RODO);
2) dochodzenia i obrony przed ewentualnymi roszczeniami (podstawa: art. 6 ust. 1 lit. f) RODO);
3) odpowiedzi na zadane nam pytania i weryfikacji tożsamości osoby (podstawa: art. 6 ust. 1 lit b) RODO;
Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednakże może stanowić warunek udzielenia odpowiedzi na zadane pytania lub realizację usługi. Dane te mogą zostać przekazane podmiotom współpracującym w celu realizacji zleconej nam usługi. Szczegółowe informacje nt. przetwarzania danych osobowych znajdziesz tutaj https://www.testdna.pl/polityka-prywatnosci/
Pacjenci z nocną padaczką czołową mogą także skorzystać z innej formy leczenia padaczki, czyli stymulacji nerwu błędnego. Jest to jednak bardziej inwazyjne leczenie.
Najczęściej zadawane pytania dotyczące badań genetycznych na padaczkę
❓Czy jeżeli wynik EEG/rezonansu/tomografu jest prawidłowy jest sens wykonywać badania genetyczne na padaczkę? Zdecydowanie tak. W wielu przypadkach w przebiegu padaczki nie występują niepokojące zmiany w zapisie EEG lub w badaniach obrazowych. Może to oznaczać wykluczenie widocznych, mechanicznych uszkodzeń mózgu. Jest to tym bardziej wskazanie, aby wykonać diagnostykę genetyczną i sprawdzić przyczyny napadów, których nie widać w badaniach obrazowych.
👉 Moje dziecko miało wykonywane badania metaboliczne w szpitalu/poradni metabolicznej. Czy to wystarczy? Jest około 600 poznanych rodzajów chorób metabolicznych. W takiej sytuacji należy poznać dokładny zakres tych badań.
👩❤👨 Czy jeżeli w rodzinie nie było chorób genetycznych to jest sens wykonywać badania genetyczne na padaczkę dziecku? ❗Nie zawsze jest tak, że rodzice, rodzeństwo czy dziadkowie osoby chorej muszą mieć objawów choroby, aby stwierdzić że objawy dziecka mają podłoże genetyczne. W rodzinie mogli być do tej pory jedynie bezobjawowi nosiciele wadliwych genów. Co więcej, część mutacji odpowiadających za występowanie niepokojących objawów to tzw. mutacje ‘de novo’, które nie są dziedziczne. Nie można więc wykluczyć genetycznego podłoża objawów tylko na podstawie faktu, że do tej pory ta choroba nie objawiała się w rodzinie. Nie wyklucza to też ryzyka, ze wadliwe geny zostaną przekazane kolejnemu pokoleniu.
💉 Czy w przypadku wyboru pakietu badań (kilku badań) trzeba pobrać więcej próbek? Nie – jedna próbka krwi wystarczy do wykonania kilku badań. Minimalizujemy więc ilość nakłuć dziecka.
💉 Co w sytuacji jeżeli pobrana próbka nie będzie się nadawać do analizy pod kątem genetycznych przyczyn padaczki? W takiej sytuacji organizujemy ponowne pobranie bez dodatkowych opłat. W rzadkich przypadkach może być konieczne ponowne pobranie próbki do badania, np. na skutek uszkodzenia mechanicznego, niewystarczającej jakości materiału, zanieczyszczenia materiału, problemów technicznych itp. Dotyczy to zarówno próbki krwi jak i wymazu z policzka.
💉Jak należy przygotować dziecko do pobrania krwi? Do pobrania krwi nie trzeba być na czczo, natomiast wskazane jest, aby na kilka godzin przed pobraniem pacjent dużo pił i był nawodniony. Pobranie krwi jest bezpieczne. Natomiast w niektórych przypadkach w miejscu pobrania krwi (wkłucia) może powstać krwiak, bardzo rzadko może dojść do uszkodzenia nerwów. Możliwe, że w trakcie pobrania krwi konieczne będzie przytrzymanie dziecka. U dzieci, u których niemożliwe będzie pobranie krwi z żyły odłokciowej, możliwe jest wkłucie się w nietypowe miejsca (u dzieci jest to częsta główka). Może się również zdarzyć, że zajdzie potrzeba kilkukrotnego wkłucia. Jest to standardowa procedura w przypadku pobrań krwi u dzieci i nie należy się tym niepokoić. Nasze pobrania organizujemy jedynie z personelem medycznym, który ma doświadczenie w pobieraniu krwi u dzieci i noworodków. Osoba pobierająca krew zawsze stara się to zrobić w sposób jak najbardziej komfortowy i przyjazny dla małego pacjenta. Ilość krwi do badania nie jest duża, dlatego najczęściej pobranie przebiega bardzo sprawnie i bezproblemowo. 👉 😷 Pielęgniarki, które współpracują z nami przestrzegają wszelkich zasad bezpieczeństwa i higieny, a zestaw do pobrania próbki jest sterylny i bezpieczny dla dziecka! 😷 OPCJA REKOMENDOWANA W TRAKCIE EPIDEMII.
👉 Jak otrzymam wynik badania genetycznego na padaczkę? Po pobraniu próbki do badania, Pacjent otrzyma dostęp do Panelu Klienta on-line. Wynik zostanie opublikowany w Panelu Klienta w wersji PDF (taki wynik jest w pełni wartościowy, ponieważ zawiera podpis elektroniczny. O terminie publikacji wyniku Pacjent zostanie poinformowany SMSem.
📲 Kiedy odbędzie się konsultacja wyniku badania genetycznego na padaczkę z lekarzem? Po publikacji wyniku w Panelu Klienta, oddzwaniamy do Państwa w przeciągu 2-3 dni roboczych, aby ustalić dogodny termin konsultacji. Terminy konsultacji nie są odległe i zazwyczaj odbywa się ona w przeciągu tygodnia od otrzymania wyniku. Wyniki, które wskazują na podejrzenie choroby wrodzonej są konsultowane w pierwszej kolejności.
💲 Czy jest możliwość płatności ratalnej za badanie genetyczne na padaczkę? Tak – wystarczy się z nami skontaktować, a wyjaśnimy jak uzyskać możliwość płatności ratalnej.
🕒 Ile się czeka na wynik badania genetycznego na padaczkę? Czas oczekiwania na wynik jest uzależniony od rodzaju wybranego badania. Termin otrzymania wyniku jest określony w Panelu Klienta. Badanie WES PREMIUM: 7 tygodni Badanie WES STANDARD: 10 tygodni Badanie FRAX: 4 tygodnie Badanie mikromacierzy: 6 tygodni
✈ Mieszkam za granicą, jak mogę wykonać badanie genetyczne na padaczkę? Badanie WES można wykonać z wymazu z policzka (w takiej opcji nie jest jednak zawarta analiza CNV – mikrodelecji i mikroduplikacji w obrębie chromosomów). Wystarczy, że zamówią Państwo zestaw do pobrania próbek do domu (przesyłamy zestawy również za granicę bez dodatkowych opłat). Natomiast po pobraniu materiału prosimy o jego odesłanie we własnym zakresie do naszego laboratorium. W przypadku badań wymagających pobrania krwi, należy samodzielnie zorganizować takie pobranie w miejscu zamieszkania. Możemy wysłać zestaw do pobrania krwi oraz niezbędną dokumentację na wskazany zagraniczny adres bez dodatkowych opłat. Krew powinna zostać odesłana do Laboratorium w dniu pobrania, dla bezpieczeństwa pobranie powinno się odbyć w poniedziałek lub wtorek.
🚗Czy próbka do badania genetycznego na padaczkę jest bezpieczna w transporcie? WYMAZ Z POLICZKA – tak, ponieważ wymaz z policzka jest bardzo dobrym nośnikiem DNA. Podczas nawet dalekiej podróży (transportem lotniczym) próbka nie traci na jakości. Jeśli jednak podczas analiz okazałoby się, że materiał DNA nie jest wystarczający aby na jego podstawie wydać wynik, oferujemy Państwu ponowne darmowe pobranie próbki.
Takie sytuacje zdarzają się jednak niezwykle rzadko i są raczej związane z nieprawidłowym pobraniem, aniżeli uszkodzeniem próbki podczas transportu. PRÓBKA KRWI – tak, jeżeli zostanie dostarczona do Laboratorium w przeciągu 72 godzin. Do momentu wysyłki próbki powinna być ona przechowywana w lodówce.
Data publikacji: 24/03/2022, Data aktualizacji: 05/05/2022
Lęki nocne
Porady zdrowotne
Lęki nocne
Śpiące dziecko nagle przeraźliwie krzyczy, wygląda
na przerażone i patrzy przed siebie szeroko otwartymi oczami. Próba uspokojenia nie pomaga – brak kontaktu. Malec wypowiada niezrozumiałe słowa, jest czerwony, spocony i ciężko oddycha. Wylękniony może machać rękoma i kopać nogami, czasami próbuje wychodzić z łóżka. Nie rozpoznaje rodzica, a próbującego go przytulić odpycha.
Taki atak może trwać od kilku do piętnastu minut, po czym dziecko – które tak naprawdę ani przez chwilę nie było w pełni rozbudzone – zapada w głęboki, spokojny sen. Innej nocy, po takim zdarzeniu, może sam wybudzić się ze snu. Początkowo nie wie gdzie jest i co się dzieje. Nie pamięta, co się zdarzyło.
Tak wyglądają nocne napady lęku, czyli nawracające zaburzenia snu u dzieci. Występują w pierwszej połowie nocy, w głębokim śnie, zwykle 1-2 godziny po zaśnięciu. Takie sytuacje są typowe dla wieku dziecięcego, ponieważ dzieci znacznie więcej czasu spędzają we śnie głębokim niż dorośli. Najczęściej można je obserwować pomiędzy 12 miesiącem a 5 rokiem życia.
Wystąpienie tych zaburzeń może być związane z niedoborem snu i/lub ze stanami, które powodują zaburzenia ciągłości snu, np. z przewlekłym stresem. Pójście do przedszkola czy konflikty w rodzinie mogą być wystarczającym powodem.
Lęki nocne można podejrzewać na podstawie charakterystycznych zaburzeń, powtarzających się w tym samym czasie od zaśnięcia, których po obudzeniu dziecko nie pamięta. Diagnozę ułatwia ewentualne występowanie lęków nocnych w dzieciństwie u rodziców i rodzeństwa. Ostateczne rozpoznanie ustala lekarz po zbadaniu dziecka i uwzględnieniu jego dotychczasowego rozwoju.
Lekarz badający dziecko musi uwzględnić inne podobnie wyglądające zaburzenia, w tym padaczkę. Ważną cechą pozwalającą na różnicowanie padaczki z lękami nocnymi jest występowanie tych ostatnich tylko podczas snu głębokiego, czyli w pierwszej połowie nocy, najczęściej około 60–90 minut po zaśnięciu. Ponadto ruchy ciała podczas zaburzeń wybudzenia (do których zaliczamy lęki nocne) są złożone, różnorodne, podczas gdy napady padaczkowe powodują powtarzające się, czyli stereotypowe ruchy ciała. Dodatkowo osoby chore przeważnie doświadczają tylko jednego ataku zaburzeń wybudzenia w ciągu nocy, podczas gdy napady padaczkowe mogą powtarzać się kilkukrotnie. Czas trwania napadów padaczkowych przeważnie nie przekracza 2 minut, zaburzenia wybudzenia często trwają dłużej. W odróżnieniu od padaczki zaburzenia wybudzenia nigdy nie zdarzają się w czuwaniu podczas dnia. W ich trakcie nie dochodzi do przygryzienia języka, zanieczyszczenia się moczem lub kałem, nie obserwuje się drgawek. Wyniki badania EEG w przypadku zaburzeń wybudzenia są prawidłowe.
W przypadku podejrzenia padaczki, lub wątpliwości w rozpoznaniu, pediatra skieruje dziecko na konsultację neurologiczną.
CO ROBIĆ?
Nie ma konieczności przerywania snu i uspokajania dziecka w czasie napadu lęku, ponieważ dziecko w rzeczywistości przesypia zdarzenie, a rano go nie pamięta.
Uczęszczanie dziecka do żłobka lub przedszkola warto zawiesić, jeżeli są przyczyną nasilonego stresu.
Należy zadbać o regularne i spokojne zasypiania. Nie należy oglądać, a nawet czytać bajek na godzinę przed snem. Monotonna muzyka lub kołysanki mogą być pomocne.
Dzieci z lękami nocnymi powinny spać dłużej. Zaleca się drzemkę w ciągu dnia. Wydłużenie czasu snu oraz drzemka w ciągu dnia powodują, że sen nocny staje się mniej głęboki i ryzyko wystąpienia zaburzeń znacznie maleje.
Nie stosuje się leczenia farmakologicznego lęków nocnych, w tym również leków ziołowych.
W lękach nocnych u dzieci zalecane jest przez psychologów stosowanie różnych form psychoterapii z dzieckiem i rodzicami.
NAJWAŻNIEJSZE: lęki nocne są zaburzeniem łagodnym, ustępującym samoistnie w 5-6 roku życia.
Nocne ataki padaczki u dzieci
Nocne ataki padaczki u dzieci
Napady padaczkowe mogą być wywoływane przez różne czynniki. Jednym z nich jest sen. Powoduje on zmiany w pracy mózgu i w konsekwencji u dziecka pojawiają się objawy epilepsji. Dzieci po przebudzeniu zwykle nie zdają sobie sprawy z nocnego napadu. Czy rodzice mogą rozpoznać nocne ataki padaczki u dzieci? Jak pomóc dziecku w trakcie napadu? Zobacz poniżej!
Spis treści:
1. Sen wyzwalaczem napadów
2. Choroby wywołujące nocne ataki padaczki u dzieci
3. Objawy nocnych ataków padaczki u dzieci
4. Nocne ataki padaczki u dzieci – rozpoznanie
5. Nocne ataki padaczki u dzieci – leczenie
Sen wyzwalaczem napadów
W wielu przypadkach padaczki atak jest wywołany przez pewien czynnik zewnętrzny. Jest to tzw. wyzwalacz napadu padaczkowego. Może być nim m.in. dieta, stres, światło, a także sen. To właśnie on wywołuje nocne ataki padaczki u dzieci. Dokładniej – sen i każdy inny wyzwalacz napadu padaczkowego powoduje zmiany w aktywności elektrycznej i hormonalnej mózgu. To właśnie one są bezpośrednią przyczyną wystąpienia ataku padaczki u dziecka.
Choroby wywołujące nocne ataki padaczki u dzieci
Nocne ataki padaczki u dzieci najczęściej są wywołane przez nocną padaczkę czołową. Jest to choroba, która zaczyna się objawiać właśnie w wieku dziecięcym. Należy ona do grupy padaczek ogniskowych. Oznacza to, że napady padaczkowe wywoływane są zmianami w konkretnej części mózgu. W tym przypadku są to płaty czołowe.
Nocne ataki padaczki u dzieci może wywoływać również padaczka Rolanda. Jest to łagodna choroba, której objawy zwykle ustępują przed 13 rokiem życia. Padaczka Rolanda może wywoływać napady nie tylko podczas snu dziecka.
Choroby wywołujące nocne ataki padaczki mogą mieć różne przyczyny. Najczęściej są one wywołane przez czynniki genetyczne. Do ich powstania przyczynić się może także uraz głowy, niedotlenienie w trakcie porodu i zapalenie opon mózgowych.
Objawy nocnych ataków padaczki u dzieci
Nocne ataki padaczki u dzieci mogą przebiegać w różny sposób. Zależy to głównie od rodzaju epilepsji, z którą zmaga się dziecko. W przypadku nocnej padaczki czołowej pojawić mogą się następujące objawy:
• Zginanie i prostowanie kolan
• Zaciskanie dłoni
• Nagłe ruchy kończyn
• Płacz i krzyk
• Mimowolne oddanie moczu
Z kolei padaczka Rolanda może wywołać:
• Mrowienie ust i języka
• Zwiększone wydzielanie śliny
• Drgania rąk i nóg
Padaczka Rolanda może wywoływać także inne objawy. Nie pojawiają się one jednak podczas nocnych ataków padaczki u dzieci.
Dzieci po nocnych atakach padaczki zwykle budzą się zdezorientowane. Większość z nich nie wie o napadzie, który pojawił się w nocy. Odczuwać mogą jedynie niewyspanie oraz bóle głowy. Zdarzają się także przypadki, w których dzieci po napadzie budzą się na podłodze.
Nocne ataki padaczki u dzieci – rozpoznanie
Nocne ataki padaczki u dzieci można wyeliminować za pomocą dobrze ukierunkowanego leczenia padaczki. Wcześniej jednak musi zostać postawione rozpoznanie. Zajmują się tym neurolodzy. Warto więc zgłosić się z dzieckiem na konsultację po zauważeniu nocnego ataku padaczki.
Diagnoza padaczki zwykle nie jest skomplikowana. Dziecko musi mieć wykonane jedynie badanie EEG, rezonans magnetyczny oraz badania krwi. Zaleca się również wykonanie badania genetycznego WES. Dzięki niemu dowiemy się, czy padaczka została wywołana przez wady genetyczne. Poznanie przyczyny schorzenia pozwoli lepiej ukierunkować leczenie i wyeliminować nocne ataki padaczki u dzieci. Badanie WES warto wykonać już po pierwszym napadzie. Jego wynik może znacznie skrócić diagnostykę. Samo badanie jest nieinwazyjne i bezpieczne dla dziecka.
Nocne ataki padaczki u dzieci – leczenie
Genetyczne rodzaje padaczki u dzieci niestety są nieuleczalne. Można jednak wprowadzić leczenie objawowe, które będzie stopniowo zmniejszało częstotliwość nocnych ataków padaczki u dzieci. Dobrze dobrane leki mogą nawet całkowicie je wyciszyć.
U dzieci z nocnymi atakami padaczki zwykle stosuje się leczenie farmakologiczne. Konkretny lek jest zawsze dobierany indywidualnie do dziecka. Najczęściej jest to jednak kwas walproinowy lub karbamazepiny. Zalecane jest również stosowanie diety ketogennej. Jest to sposób żywienia obfitujący w tłuszcze i eliminujący węglowodany.
키워드에 대한 정보 nocne ataki padaczki u dzieci
다음은 Bing에서 nocne ataki padaczki u dzieci 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 What’s Benign Rolandic Epilepsy (BRE)? | Epilepsy
- Howcast
- epilepsy
- about epilepsy
- how do you get epilepsy
- what is epilepsy
- seizure
- what is a seizure
- epilepsy seizure
- epileptic seizure
- causes of seizures
- seizure symptoms
- epilepsy signs and symptoms
- benign rolandic epilepsy
- BRE
What’s #Benign #Rolandic #Epilepsy #(BRE)? #| #Epilepsy
YouTube에서 nocne ataki padaczki u dzieci 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 What’s Benign Rolandic Epilepsy (BRE)? | Epilepsy | nocne ataki padaczki u dzieci, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
