당신은 주제를 찾고 있습니까 “jak pisać prace zaliczeniowe na studiach – Pierwsza praca zaliczeniowa na studiach“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Akademia Belfra 이(가) 작성한 기사에는 조회수 18,924회 및 좋아요 512개 개의 좋아요가 있습니다.
Inne cytaty są mniej istotne, można je omówić, nie zapomnij jednak, tak jak wypadku cytatów opatrzyć ich odpowiednim adresem bibliograficznym. Wreszcie teksty, które odzwierciedlają Twoją opinię pogląd lub widzenie sprawy. Tych powinno być w pracy najwięcej.Praca zaliczeniowa zawiera zazwyczaj kilka stron maszynopisu. Dotyczy różnej tematyki, a jej zadaniem jest pokazanie znajomości i zrozumienia danego zakresu tematycznego. Często jej celem jest praktyczne zastosowanie wiedzy przekazanej na wykładach w połączeniu z zakresem ćwiczeń z danego przedmiotu.Praca pisemna musi być przejrzysta jeśli chodzi o formę. Zawsze są trzy podstawowe części składowe: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Wstęp wprowadza w temat ogólnie. Zakończenie ma z zasady być pewnym podsumowaniem, wnioskami – najlepiej własnymi.
jak pisać prace zaliczeniowe na studiach 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Pierwsza praca zaliczeniowa na studiach – jak pisać prace zaliczeniowe na studiach 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Jak napisać pracę zaliczeniową? Od czego zacząć? Jak uniknąć blokady twórczej? W jaki sposób przejść bezboleśnie przez proces pisania? Na te i inne pytania odpowie Michał Januszewski – Belfrer.
Zachęcamy do odwiedzenia profilu Akademii Belfra na Facebooku! www.facebook.com/akademiabelfra
Zobacz też koniecznie stronę www.studia.net, aby uzyskać dostęp do ciekawych artykułów i porad!
Dzięki za obejrzenie filmu! Mam dla Ciebie jeszcze coś, co Cię zainteresuje. Przejdź do artykułu!
https://studia.pl/pierwsza-praca-zaliczeniowa-na-studiach/
jak pisać prace zaliczeniowe na studiach 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
5 wskazówek jak zacząć, czyli sztuka pisania i edycji tekstu …
Prace dyplomowe i zaliczeniowe: 5 wskazówek jak zacząć, czyli sztuka pisania i edycji tekstu.
Source: studia.pl
Date Published: 3/29/2021
View: 8058
Moja metoda na napisanie eseju, pracy zaliczeniowej i …
… po raz pierwszy pracy semestralnej/zaliczeniowej na studiach, … Zanim zaczniecie pisać, miejcie już gotowy temat, tytuł pracy, …
Source: mayazann.wordpress.com
Date Published: 12/13/2022
View: 1532
Praca zaliczeniowa – Metodyka filozofii – Wikidot
Praca zaliczeniowa jest krótką formą, z którą student filozofii spotyka się najczęściej w trakcie studiów. Prace tego typu bywają warunkiem zaliczenia …
Source: metodyka.wikidot.com
Date Published: 4/4/2022
View: 2136
Jak przygotować pracę roczną/semestralną – poradnik dla …
Napisanie pracy zaliczeniowej na studiach to poważne i wymagające zadanie. Jak wybrać temat pracy? Jak właściwie przeprowadzić kwerendę?
Source: histmag.org
Date Published: 10/28/2022
View: 7008
Pisanie prac zaliczeniowych | solidnepisanie.pl
Jednym z pierwszych kroków na studiach, tak innych od znanej dotąd form pisemnych, jest przygotowanie przez studenta pracy zaliczeniowej.
Source: www.solidnepisanie.pl
Date Published: 3/10/2022
View: 1301
Przykładowa praca zaliczeniowa
Zamieszczam dla Państwa jedną z moich prac zaliczeniowych. … W internecie znaleźć można prace na bardzo różnym poziomie.
Source: www.wrobelmaciek.info
Date Published: 9/12/2021
View: 885
주제와 관련된 이미지 jak pisać prace zaliczeniowe na studiach
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Pierwsza praca zaliczeniowa na studiach. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 jak pisać prace zaliczeniowe na studiach
- Author: Akademia Belfra
- Views: 조회수 18,924회
- Likes: 좋아요 512개
- Date Published: 2018. 1. 12.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=zgXjJlNw2Ww
Co zawiera praca zaliczeniowa?
Praca zaliczeniowa zawiera zazwyczaj kilka stron maszynopisu. Dotyczy różnej tematyki, a jej zadaniem jest pokazanie znajomości i zrozumienia danego zakresu tematycznego. Często jej celem jest praktyczne zastosowanie wiedzy przekazanej na wykładach w połączeniu z zakresem ćwiczeń z danego przedmiotu.
Jak napisać pracę pisemną na zaliczenie?
Praca pisemna musi być przejrzysta jeśli chodzi o formę. Zawsze są trzy podstawowe części składowe: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Wstęp wprowadza w temat ogólnie. Zakończenie ma z zasady być pewnym podsumowaniem, wnioskami – najlepiej własnymi.
Na czym polega praca semestralna?
Odpowiedź: Praca semestralna inaczej zaliczeniowa pisana jest zazwyczaj na studiach. W pracy takiej uczeń wybiera sobie temat w zakresie przerobionego tematu. W roku akademickim mamy dwa semestry, zimowy i letni.
Jak zacząć pisać pracę zaliczeniową?
Zacznij przepisywać ze źródeł
Niektóre teksty są na tyle ważne, że powinny znaleźć się w pracy jako cytaty. Warto rozpocząć właśnie od ich przepisania do edytora tekstu. Oczywiście pracujemy już we wcześniej utworzonym konspekcie, więc cytaty wprowadzasz w odpowiednie dla niech miejsca.
Ile kosztuje napisanie pracy zaliczeniowej?
| USŁUGA | CENA |
|---|---|
| Praca Zaliczeniowa | od 15 zł/strona |
| Praca Licencjacka | od 20 zł/strona |
| Praca Inżynierska | od 30 zł/strona |
| Praca Magisterska | od 30 zł/strona |
Ile to jest 200 słów?
200 słów to trochę więcej niż pół strony znormalizowanego tekstu w Wordzie, 350 – ok. 1 strona, 500 – ok. 1,5 strony, natomiast 2500 – ok. 7,5 strony.
Jakie słowa nie liczą się w wypracowaniu?
Według twórców nowej matury “wypracowanie z języka polskiego powinno być nie krótsze niż dwie strony, tj. około 250 słów. W wypracowaniu krótszym będzie oceniane tylko rozwinięcie tematu, natomiast styl, kompozycja, język pracy i jej zapis nie będą oceniane”.
Jak nauczyć się dobrze pisać wypracowania?
Zacznij od końca albo od środka. Schemat wypracowania jest istotny, ale nie musi wcale ograniczać cię podczas pisania. Większość osób na pytanie, jak pisać wypracowanie, odpowiada zgodnie ze schematem: najpierw wstęp, później rozwinięcie i zakończenie.
Jak napisać esej przykład?
Wstęp – wprowadzenie czytelnika w temat, informacja o tym, jaki jest pogląd autora; Rozwinięcie – rozważanie autora na dany temat, przy pomocy odwołań do różnych utworów, cytatów itp.; Zakończenie – podsumowanie głównych tez eseju, wnioski, podkreślenie własnego stanowiska w danej sprawie.
Jak poprawnie napisać esej?
- Pamiętaj, że w eseju musisz przedstawić swój punkt widzenia. …
- W eseju nie chodzi o przekonywanie odbiorcy do swoich poglądów. …
- W eseju należy tylko nakreślić temat i podać go własnym rozważaniom. …
- Pamiętaj o używaniu ładnego języka podczas pisania. …
- Nie bój się używać w swoim eseju cytatów i aforyzmów.
Jak zacząć pisać esej naukowy?
Rozpocznij pisanie – napisz wstęp, przedstaw kolejne argumenty w logicznym porządku, podpieraj się zebranymi materiałami (odwołuj do literatury, badań itp.), wyciągnij wnioski i odnieś krytycznie do problemu, który rozważałeś (rozważałaś).
Jak zabrać się za pisanie pracy zaliczeniowej na studiach?
Praca zaliczeniowa to nieco mniejsze wyzwanie niż praca dyplomowa, czy przygotowanie do egzaminu, dlaczego więc stanowi tak poważny problem?
Prawdziwa skala problemu
Niestety taki stan rzeczy jest uwarunkowany psychologicznie. Bo jak inaczej wyjaśnić, że studenci biorąc pod uwagę poważne konsekwencje, oddają nierzadko prace stworzone w kilka minut na zasadzie kopiuj wklej lub nie oddają ich wcale. Liczby mówią tu same za siebie, doświadczenie wykładowców pokazuje, że nawet 20% pisemnych prac zaliczeniowych oddawanych jest po terminie!
Zapoznaj się z literaturą
Zakładam, że masz już zgromadzone materiały, tzn. na Twoim biurku znajdują się odpowiednie kserokopie, książki i czasopisma a pasek zakładek w Twojej przeglądarce pełen jest ciekawych materiałów. Jeśli nie wiesz jak zgromadzić bibliografię, zapraszam do tekstów Akademii Belfra, które poświęcone są tylko tej tematyce!
Proponuję Ci zatem początkowy etap, który nie polega na zgłębieniu tekstów i dokładnej lekturze, chodzi raczej o to, by zorientować się jakie zagadnienia pojawiają się w zebranych przez Ciebie materiałach.
Lista zagadnień gotowa
Spisz sobie wszystkie tematy, które występują w Twoich źródłach na małych karteczkach i postaraj się je odpowiednio ułożyć na biurku. Chodzi o to, by powstała konfiguracja umożliwiająca rozpoczęcie pracy nad planem tekstu. Warto wyodrębnić części dotyczące – genezy, istoty oraz skutków jakie rodzi opisywany przez Ciebie proces. Jeśli masz za zadanie scharakteryzować coś bardziej statycznego, możesz się odwołać do podziału na dane z literatury, samodzielne obserwacje i wnioski. Możliwości jest naprawdę bardzo wiele. Jestem pewien, że już sam temat naprowadzi Cię na dobre rozwiązania.
Zacznij przepisywać ze źródeł
Niektóre teksty są na tyle ważne, że powinny znaleźć się w pracy jako cytaty. Warto rozpocząć właśnie od ich przepisania do edytora tekstu. Oczywiście pracujemy już we wcześniej utworzonym konspekcie, więc cytaty wprowadzasz w odpowiednie dla niech miejsca.
Inne cytaty są mniej istotne, można je omówić, nie zapomnij jednak, tak jak wypadku cytatów opatrzyć ich odpowiednim adresem bibliograficznym.
Wreszcie teksty, które odzwierciedlają Twoją opinię pogląd lub widzenie sprawy. Tych powinno być w pracy najwięcej.
Kilka ważnych porad
Porady, które mogą się przydać w trakcie edycji tekstu:
Albo piszesz, albo poprawiasz. Nie można dokonywać tych dwóch czynności jednocześnie! Pozwól sobie na błędy – lepiej mieć akapit z niedociągnięciami niż nie mieć akapitu, który w zamiarach jest perfekcyjny! Jeśli nie potrafisz znaleźć odpowiednich słów użyj innych mniej precyzyjnych i zaznaczając je odpowiednio przejdź do dalszej pracy. Nie ma niczego gorszego niż wstrzymanie pracy na pół godziny, by odszukać w pamięci synonim słowa autor!
Podsumowanie
Nie obiecałem, że powiem jak skończyć. Obiecałem, że powiem jak zacząć. Myślę, że już teraz dobrze się rozumiemy. Kiedy nie tworzysz traktatu filozoficznego, który odmieni oblicze świata, warto postawić na dynamikę działania – chodzi o to by pisać, nie zaś by pisać od razu dobrze! Pisz, po prostu pisz! Poprawisz później!
Prace dyplomowe i zaliczeniowe: 5 wskazówek jak zacząć, czyli sztuka pisania i edycji tekstu
Doświadczenie nauczyło mnie, że bardzo wielu studentów ma wielki problem z rozpoczęciem pisania pracy albo nawet z rozpoczęciem pisania każdego kolejnego akapitu. Jak pokonać te trudności? Pewnie nie ma uniwersalnej recepty, ale z pewnością kilka wskazań odnajdziesz w tym tekście.
Wykorzystaj przewagę, którą daje edytor tekstu
Pamiętaj, że używasz edytora tekstu a nie piszesz na maszynie do pisania i nie piszesz ręcznie. Edytor tekstu jest bardzo elastycznym narzędziem. Pozwala na pisanie, poprawianie i wykreślanie bez śladu. Dlaczego więc na początku nie dać się ponieść i po prostu pisać… Poprawić można zawsze. Nie warto zbierać się do pierwszego zdania przez 15 minut, skoro tak naprawdę możesz napisać byle co i później poprawić. Nie dość że oszczędza się 15 minut, to jeszcze wchodzisz w nawyk pisania, który pozwala Ci później osiągać bardzo dobre efekty i pisać świetne teksty. Pamiętaj – poprawić i skreślić możesz zawsze.
Wirtualny papier – nieograniczony papier
Kartka w edytorze tekstu jest miejscem wirtualnym. Nie ma więc potrzeby oszczędzania miejsca na etapie wstępnej redakcji tekstu. Wpuść do swojej pracy nieco światła. Ustaw w opcjach akapitu inter linię przynajmniej na 1,5 a najlepiej na 2,0. Wtedy o wiele lepiej zobaczysz swój własny tekst. Dostrzeżesz też struktury, które są w nim umieszczane i łatwiej będzie ci pracować nad poprawkami oraz łatwiej będzie Ci czytać wybrane akapity.
Widok konspektu
Koniecznie musisz nauczyć się pracy w widoku konspektu i pracy nad konspektem tekstu. Jest to bardzo ważne z wielu powodów. Już na początku pisania pracy musisz przecież zaplanować strukturę swojego wywodu. Jeżeli zrobisz to od początku w widoku konceptu i oznaczysz odpowiednie poziomy, będzie Ci o wiele łatwiej później zrobić automatyczny spis treści oraz zautomatyzować inne czynności.
Spacje i inne znaki
Czy masz absolutną pewność że właściwie używasz spacjii i innych znaków? Sprawdź teksty które piszesz w widoku znaków niedrukowanych. Spacja jest oznaczona tam kropką, która jest na środku linii a enter to przełamana strzałka. Jeżeli te znaki pojawiają się kilkakrotnie bezpośrednio po sobie, to znaczy najprawdopodobniej, że nie posługujesz się nimi właściwie. Ucz się swojego edytora tekstu, aby uniknąć konieczności stosowania tych znaków kolejno po sobie.
Kiedy formatować tekst?
Zajmij się formatem tekstu dopiero na końcu pracy. Zbyt wczesne sformowanie spowoduje to, że nie będziesz mógł się skupić na pisaniu i będziesz raczej uważał na odpowiednie łamanie wierszy, akapitaów.
Najważniejsze to rozumieć zasady pracy
Z pewnością zauważyliście, że wszystkie zasady, które tu podałem można sprowadzić do jednej prostej reguły: poznaj dobrze swoje narzędzie pracy – edytor tekstu. Oczywiście można wprowadzać dłuższe przerwy między wyrazami poprzez kilkakrotne spacje albo łamać każdorazowo linijki enterem. Tego rodzaju jednak postępowanie z pewnością przyniesie wiele problemów na etapie ostatecznej edycji tekstu. Stracisz mnóstwo czasu i nerwów Warto znać swoje narzędzie pracy!
Moja metoda na napisanie eseju, pracy zaliczeniowej i semestralnej na studiach? – Maya Zann. Blog
Jeśli przed wami stoi napisanie po raz pierwszy pracy semestralnej/zaliczeniowej na studiach, to pewnie jesteście trochę zaniepokojeni. Jak to zrobić i od czego zacząć? Wcale nie tak trudno.
Bądź ze mną i kliknij Instagram Maya Zann
A tu wpis o tym jak zrobić dobrą ankietę na studiach część 1. oraz 2. część artykułu o ankietach na studiach.
Pierwszą rzeczą jest wyczucie terenu, czyli poszukajcie informacji, popytajcie, wyczujcie czego oczekuje od was osoba, która zadaje wam napisanie eseju. Jakie ma kryteria, czego chce, co woli. Zacznijcie od zapytania samego zainteresowanego jakie są kryteria, często podczas zadawania mówi ogólnie, bo sądzi, że to jasne, ale póki nie jest to dzień przed terminem, to macie prawo dopytać co bierze pod uwagę w ocenie, czy to ma być bardzo formalne czy wasza własna interpretacja, ile ma wynieść objętościowo, czy chce suchej analizy, a na koniec osobistego zdania albo (co się zdarza) zadaje pracę na temat na który sam napisał książkę. I to może być przekaz podprogowy, żeby ją przeczytać i napisać dokładnie po jego myśli. Zbadajcie grunt, by wiedzieć, którą droga podążać pisząc.
Druga rzecz, to temat. U mnie na studiach zazwyczaj mamy pewien obszar danego przedmiotu i tutaj możemy dowolnie wybierać i tworzyć własne tematy prac. Ważne, aby był związany z zagadnieniami oraz literaturą poruszanymi na zajęciach. Pamiętajcie o kreatywności, bo czasami można poszaleć i jeśli ten akurat przedmiot wam nie leży, to pisanie pracy nie musi być totalną udręką. Dajmy na to, ja miałam przedmiot dotyczący polityki i historii idei. I wiecie co napisałam? Połączyłam “Księcia” Machiavellego z moim ulubionym serialem “Lost. Zagubieni” i opisała bohatera Benjamina Linusa, jako ideał władcy z tej książki. Zanim zaczniecie pisać, miejcie już gotowy temat, tytuł pracy, bo nie da się pisać, jak nie wiadomo o czym pisać. Jednak jeśli, macie już z góry narzucony dokładnie temat, to cała robota wam odchodzi, bo nie możecie tego zmieniać.
Znamy oczekiwania wykładowcy, temat został umieszczony na górze kartki czas działać. Pierwsze co, to literatura na której się opieracie. Czyli MUSICIE mieć bibliografię. Jeszcze nie spotkałam się z takimi pracami na studiach, gdzie można było pisać co się chce, bez bazowania na literaturze, bez odwołań, bez opierania się na wartościowych tekstach, które można gdzieś dostać i sprawdzić dany cytat. Tak cytat, bo m. in. po to dodaje się bibliografię, by bazować i od czasu do czasu wsadzić cytat, który będzie podpórką dla waszej tezy, potwierdzeniem danych słów. Nawet nie chodzi o to, aby czytać te pozycje, bo czasami są to wielkie tomy, ale zajrzyjcie do spisu treści, wybierzcie te rozdziały, które dotyczą tego o czym piszecie, a potem tylko wyszukajcie odpowiednich linijek. Oczywiście przypominam o odpowiednim oznaczeniu zapożyczeń i umieszczeniu tych informacji w pracy zaliczeniowej.
Teraz zaczyna się właściwa praca nad pisaniem. Pamiętam, że mi kiedyś, w liceum, pewne nauczyciel mówił, jak pisać wypracowanie maturalne na rozszerzonym polskim. To było dawno, jednak ten system sprawdza się idealnie także tutaj. Weźcie oddzielną kartkę, byle jaką, gdzie będziecie pisać konspekt. Czyli od myślników, punktów czy jak wolicie, wypiszcie myśli i hasał, co chcecie umieścić w pracy, co jest istotne, co musi się tam znaleźć, o czym nie zapomnieć. Wypisujcie wszystko w te punkty, potem najwyżej z czegoś zrezygnujecie, gorzej jak zapomnicie, bo nie było tego w konspekcie. Nie zwracajcie też uwagi na ilość, czy to jedna strona czy pięć, to nie ma takiego znaczenia, bo w toku pracy niektóre okażą się zbędne, a poza tym, to że macie taki punkt konspektu, nie oznacza, że zajmie on tyle samo miejsca w pracy, może potem przeredagujecie to na 3 słowa. Konspekt nie tylko porządkuje waszą wiedzę i pozwala niczego nie ominąć, ale także w już w jakiś sposób nasuwa na myśl, jak zbudować cały esej, a dalej przy pisaniu masz świeżo w głowie, że “tu jeszcze trzeba napisać o tym’.
(Ok. Metoda o której wspominam nazywa się „robienie ogniska”. W skrócie polega na tym, że trzeba mieć pomysł że robimy ognisko, potem zbieramy potrzebne rzeczy do ogniska, potem budujemy ognisko, następnie podpalamy ognisko, a na koniec dbamy o nie i pilnujemy aby nie zgasło. Teraz wyobraź sobie, że robisz te same czynności, ale nie do ogniska, lecz do swojego eseju.)
Zobacz też wpis o tym, jak robić notatki na studiach.
Posiadając konspekt piszemy pierwszą wersję naszej pracy zaliczeniowej. Nie chcę nikogo obrazić, ale chyba już nie muszę przypominać o pisaniu na brudno. Oczywiście posługujemy się formą: wstęp – rozwinięcie – zakończenie. To, co ma się znaleźć w każdym z tych elementów, to też zależy od tematu, no i od wyników badania gruntów, o którym pisałam na początku. Zazwyczaj wprowadzenie, ma zaznajomić z tematem, przedstawić to, co znajduje się w środkowej części, po co, dlaczego, o czym mowa, nawiązać do późniejszego tekstu. Pamiętajcie jednak, żeby pozostawać w temacie, a nie szukać dziwnych nawiązań czy wyjaśnień, gdzieś w innej galaktyce. W rozwinięciu dotykamy istotny tematu. Ciężko mi napisać, co tam ma być, bo ile pracy tyle najważniejszych elementów. A zakończenie, to podsumowanie całej pracy. Czasami wydanie swojej opinii, może wskazanie na podstawie powyższej treści, że stawiana teza z początku jest dobra/zła, zgrabne domknięcie tematu.
Juhu. Mamy pracę na brudno. Może się wydawać koślawa, zła, krótka. To nic złego. Bo pierwsze wersje zazwyczaj takie są. Teraz naszym zadaniem jest je dopieścić i rozwinąć. Czyli można przeredagować całą część, dopisywać kolejne zdania, o których zapomnieliśmy lub dopiero nam się ukazały. Nie martwcie się, jeśli tego dopisywania jest dużo, to jest OK. Nasze wypociny na brudno są jakby takim wstępnym szkicem, który potem wzbogacamy o kolejne elementy, aby już nie był taki goły i łysy, a zdobył połysk i bogactwo treści. Nie raz skreślałam wiele, a dopisywałam jeszcze więcej. Jak piszecie, to nie myślcie jednocześnie o redagowaniu, to nie działa, Czas na poprawki jest po napisaniu wszystkiego, po postawieniu ostatniej kropki. Dopilnujcie interpunkcji, ortografii, stylu, języka, czy są akapity, czy przypisy są dobrze zrobione itd. To również jest istotne. I czytajcie swoją pracę. Czytajcie, czytajcie, czytajcie. Dopisujcie, skreślajcie, dopracowujcie i czytajcie.
I teraz bardzo ważna, złota rada: napiszcie swoją pracę zaliczeniową przynajmniej kilka dni wcześniej, najlepiej tydzień lub jeszcze więcej. Dlatego by, po napisaniu i redakcji na świeżo odłożyć swoje dzieło na kilka dni. Nie pisać tam nic, nie ruszać, nie czytać. Zostawić w spokoju, niech odpocznie, a wasza głowa zapomni. I dopiero po około 3-4 dniach przeczytajcie to ponownie. Zupełnie inaczej będziecie patrzeć na ten tekst, zobaczycie inne błędy, dostrzeżecie rzeczy, których wcześniej nie było widać. Ten odpoczynek i świeżość nada końcowy sznyt waszemu esejowi. Moim zdaniem ta przerwa jest konieczna i potrzebna, aby sfinalizować tekst. Wiele jeszcze można zmienić i poprawić na lepsze. Jeśli macie kogoś, kogo zdanie cenicie i wiecie, że może dać wam dobre rady, to poproście o przeczytanie tego i wystawienie opinii. Nie musicie się słuchać, lecz chociaż przemyślcie, czy to prawda czy nie.
Zobacz także: Jak poradzić sobie na studiach?
Polecam też wpis: Jak pisać pracę dyplomową? Jaka była moja droga?
Praca zaliczeniowa
Praca zaliczeniowa jest krótką formą, z którą student filozofii spotyka się najczęściej w trakcie studiów. Prace tego typu bywają warunkiem zaliczenia niektórych ćwiczeń i wykładów monograficznych. Przed taką pracą stawiamy określone wymagania – warto je poznać, aby uniknąć niepotrzebnych nieporozumień.
Co należy wiedzieć o pracy zaliczeniowej?
Pisanie prac zaliczeniowych jest doskonałą wprawką do pisania poważniejszych prac, takich jak praca dyplomowa i artykuły naukowe. Pisanie prac niesie z sobą różne trudności, wynikające głównie z wcześniejszych problemów edukacyjnych. Jednak praktyka dydaktyczna pokazuje, że przy systematycznej pracy każdy student może nauczyć się pisania poprawnych prac.
Głównym celem pracy zaliczeniowej jest sprawdzenie, czy student opanował przewidziany zakres materiału i czy jest w stanie samodzielnie przedstawić go w krótkiej formie pisemnej. Poza tym sprawdzane są również umiejętności ogólnofilozoficzne:
umiejętność argumentacji,
analizy zagadnienia,
prezentacji problemu z różnych stanowisk,
zdolności pisarskie.
Jak widać, zakres kryteriów oceny może być szeroki, w praktyce jednak jest on bardziej zacieśniony. W związku z tym konieczne jest zdobycie informacji o kryteriach oceny pracy i wymaganiach. Wykładowca zobowiązany jest udzielić wyczerpujących wyjaśnień podczas konsultacji.
Kluczowym zagadnieniem metodycznym jest prawidłowe rozplanowanie czasu na przygotowanie pracy. Jest to bowiem proces, który powinien rozpocząć się od studiów i namysłu nad zagadnieniem, czyli o wiele wcześniej niż napiszemy pierwsze słowa. Typowy czas potrzebny na przygotowanie pracy zaliczeniowej to kilka tygodni. Jeżeli rozpoczynamy ten proces na tydzień przed terminem oddania pracy, jest już za późno na powstanie rzetelnego opracowania!
Uwaga! Przed przystąpieniem do pisania prac naukowych należy koniecznie przemyśleć kwestie etyczne.
Czego należy się dowiedzieć?
Oczywiście namysł nad problemem pozwala sformułować najbardziej interesujące pytania. Oprócz nich warto pamiętać o kilku sprawach, które z punktu widzenia studenta mogą umknąć uwadze.
Termin oddania pracy – aby zaplanować działania.
Wymogi formalne odnośnie pracy (liczba stron, czy chodzi o strony znormalizowane?) – zob. typowe wymogi odnośnie prac.
Jaki ma być format przypisów? – zob. rozdział o przypisach.
Czy dobrze rozumiemy wymagania? (Wszystkie wątpliwości należy wyjaśnić, gdyż często okazują się istotne).
Czy rozumiemy temat?
Czy wiemy jakie teksty należy obowiązkowo przeczytać?
Czy wiemy jak rozpocząć poszukiwania literatury?
Rozpoczynamy pisanie pracy
Temat pracy
W sformułowaniu tematu pracy istotne jest każde słowo. Należy więc temat przeczytać bardzo uważnie, zwracając uwagę na to, czy każde słowo jest zrozumiałe w kontekście całości (czy mamy wyobrażenie problemu). Refleksja nad tematem rozpoczyna proces tworzenia pracy. Od tego, czy dobrze zrozumiemy temat zależy powodzenie całego przedsięwzięcia. Warto poświęcić więc nieco czasu na przemyślenia – najpierw zbieramy różne pomysły.
W przypadku jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować je z prowadzącym. Warto również przedyskutować problem nawet wtedy, gdy wydaje się nam oczywisty.
Studia (poszukiwania literatury)
Po zebraniu pierwszych pomysłów należy sięgnąć do literatury przedmiotu. W tym momencie rozpoczynamy własne studia nad zagadnieniem. Treści podane podczas zajęć powinny być jedynie inspiracją. Samodzielnie należy nauczyć się opracowywanego zagadnienia – to zupełna nowość w stosunku do nauki w szkole średniej. Warto zapoznać się wcześniej z metodami poszukiwania literatury.
NB. Należy ostrożnie korzystać ze źródeł internetowych. Mają one różną wartość, a wiele z nich podaje informacje wątpliwej jakości. Zawężenie poszukiwań tylko do źródeł internetowych jest niedopuszczalne.
Niemniej już dziś można polecić pewne zasoby w Internecie.
Podczas samodzielnych studiów (wymaga to czasu spędzonego w czytelni) pojawiają się pytania i wątpliwości. Warto je notować. Przydadzą się w dalszych etapach pracy. Pytania i konkretne wątpliwości warto omówić podczas konsultacji.
Plan pracy (szkic)
Po zapoznaniu się z zagadnieniem należy zarysować na próbę kształt pracy. Najlepiej w tym celu sporządzić plan pracy. W kolejnych punktach wypisujemy główne zagadnienia, które chcemy poruszyć w pracy. Gotowy plan pozwala na ocenę, czy struktura pracy jest poprawnie (logicznie) zbudowana. Należy liczyć się z tym, że plan pracy może ulec zmianie podczas dalszych studiów i pisania pracy (gdy lepiej zrozumiemy zagadnienie).
Piszemy pracę
Zanim przystąpimy do pisania warto przypomnieć sobie podstawowe zasady pisania i redagowania tekstów naukowych. Zaoszczędzi to później czasu na poprawkach.
Od razu warto również zwrócić uwagę na jasność wypowiedzi. Autor nie może pozostawiać żadnych kwestii domysłom czytelnika (trzeba założyć, że czytelnik domyśli się odmiennie od naszych intencji). Bardzo często wiele rzeczy wydaje się oczywistych z punktu widzenia piszącego, ale z punktu widzenia czytelnika już takimi być nie muszą – umiejętność dostrzegania takich zagrożeń jest bardzo pomocna.
Innym problemem jest formułowanie zdań wielokrotnie złożonych o skomplikowanej strukturze – należy dzielić dłuższe zdania. Warto zwrócić uwagę, czy kolejne zdania wynikają z poprzednich – pozwala to uniknąć wrażenia przeskoków logicznych. Przeskoki źle świadczą o autorze, bo często ukrywają się w nich nieporozumienia, błędy rozumowania lub wątpliwe założenia.
Obowiązkiem autora jest zadbanie o to, aby został dobrze zrozumiany!
W trakcie pisania należy nieustannie odwoływać się do sporządzonego planu pracy oraz notatek.
Podział na rozdziały (opcjonalne)
Jeżeli dzielimy pracę na rozdziały, to należy zwrócić uwagę na ich logiczne ułożenie. Drugą kwestią jest to, że należy zadbać o połączenie ich w jedną całość odpowiednimi nawiązaniami. Tytuły rozdziałów powinny jak najwierniej odzwierciedlać zawartą tam treść (nie mogą obiecywać zbyt wiele!).
Typowym błędem jest opatrzenie jednego z rozdziałów tym samym tytułem, co cała praca. Taki zabieg sugeruje, że tylko ten rozdział rozwija tytułowe zagadnienie – pozostałe wydają się więc zbędne! Błąd ten ukazuje również to, że autor ma problemy z analizą zagadnienia i nie jest w stanie wyróżnić jego składowych.
Wstęp i zakończenie
Każda poprawnie zbudowana praca musi posiadać te dwa elementy.
Wstęp służy ogólnej prezentacji problematyki (tła) i wprowadza czytelnika w zagadnienie, które jest przedmiotem pracy. W końcowej części wstępu można dać krótkie streszczenie pracy.
Podstawowym błędem przy konstruowaniu wstępu jest przyjmowanie założenia, że całe zagadnienie jest czytelnikowi dobrze znane. Z drugiej strony – wstęp nie może być zbyt długi. We wstępie często wyjaśnia się podstawowe pojęcia lub przedstawia postać, której poglądy analizujemy. Warto sięgnąć do encyklopedii, słowników i innych opracowań, aby wzbogacić wstęp o interesujące wiadomości.
Wstęp musi współgrać z całością pracy, nie może również obiecywać zbyt wiele – z tego względu zaleca się, pisanie go na końcu, gdy cała praca jest już napisana.
Zakończenie ma za zadanie podsumowanie pracy. Powinno ono dawać jasną ocenę problemu albo podsumowywać stan analizy zagadnienia. Niekiedy w zakończeniu sygnalizuje się ujawnione w pracy zagadnienia, które wymagają opracowania w przyszłości (to element typowy dla prac naukowych).
Dobrze napisane zakończenie powinno być jedną z ciekawszych części pracy. Brak zakończenia dezorientuje czytelnika. Innym problemem jest to, że autor nie ma pomysłu na zakończenie, ucieka więc w ogólnikowe sformułowania.
Rozwinięcie
Główna część pracy stanowi najczęściej albo prezentację problemu filozoficznego, albo stawia pewną tezę i poddaje ją krytycznemu opracowaniu.
W pierwszym przypadku należy skupić się na analizie problemu – wyróżniamy jego składowe i relacje między nimi. Szczególną uwagę należy zwrócić na analizę tekstów źródłowych i odwoływać się do nich na poparcie stawianych tez. Przy analizie poglądów trzeba dążyć do jak najlepszego zrozumienia danego autora – jego poglądy próbujemy relacjonować własnymi słowami. Taki zabieg ujawnia często pominięte obszary zagadnienia i pozwala formułować kolejne pytania, które stanowią punkt wyjścia do dalszej analizy.
Uwaga: podczas pisania pracy może zajść konieczność cofnięcia się do wcześniejszych części i przepracowania ich. To oznaka tego, że w miarę jak coraz lepiej rozumiemy problem, zmieniają się nasze poglądy i koncepcja samej pracy. Należy jednak zachować ostrożność w tym względzie (zwłaszcza przy dłuższych pracach).
Bibliografia
Na zakończenie pracy zestawiamy bibliografię wykorzystanej literatury. Podajemy w niej wszystkie prace, do których odwołujemy się w przypisach. Nie podajemy prac bez odwołań!
Poprawiamy pracę
Lektura pracy
Po zakończeniu pisania pracy warto odłożyć ją na pewien czas (minimum tydzień).
Napisaną pracę należy przeczytać. W tym celu należy wydrukować pracę.
Badania psychologiczne pokazują, że poprawki dokonywane w edytorach są mniej dokładne (zapewne wydruk pozwala lepiej skupić uwagę).
NB. Z punktu widzenia wykładowcy doskonale widać prace, które nie przeszły procesu poprawek na wydruku.
Podczas pierwszego czytania należy skupić się przede wszystkim na logicznej strukturze pracy (argumentacja, uzasadnienia tez). Należy czytać uważnie, mimo że tekst wydaje się znany!
Redakcja tekstu
W dalszej kolejności poprawiamy zauważone błędy stylistyczne i inne błędy. Pracę należy przejrzeć pod kątem zgodności z wymogami redakcyjnymi.
Praca ze słownikiem
W pierwszej kolejności korzystamy ze słowników wbudowanych w większość dostępnych edytorów. Słowniki takie pozwalają usunąć wiele błędów literowych, ale nie uwzględniają one kontekstu występowania słowa, mogą więc prowadzić do fatalnych pomyłek.
Poniżej znajduje się przykład wzięty z jednej pracy zaliczeniowej:
Kluczowym momentem w życiu A. Einsteina było sformułowanie ogólnej teorii względności. (Autor znany lecz przemilczany)
Błąd tego typu jest niewykrywany przez automatyczną korektę. Jest on w zasadzie drobny, ale trzeba pamiętać, że tego typu błędy ośmieszają autora i mogą podważać wiarę w rzetelność opracowania!
Koniecznym elementem opracowania jest więc wykorzystanie słownika ortograficznego. Sprawdzamy:
wszelkie wątpliwe miejsca;
pisownię i odmianę nazwisk obcych (oraz zasady);
pisownię łączną i rozdzielną.
Konsultacje
Jeżeli mamy wątpliwości co do tego, czy praca poprawnie rozwija temat, albo czy spełnia wymagania warto udać się na konsultacje. Dyskusja nad spisanym tekstem może być bardzo owocna i może znacząco przyczynić się do pogłębienia filozoficznych treści.
JAK NAPISAĆ DOBRĄ PRACĘ PISEMNĄ
JAK NAPISAĆ DOBRĄ PRACĘ PISEMNĄ
TEMAT
Każda zadana praca pisemna ma określony ściśle temat. Musisz koniecznie o tym pamiętać. Bo przecież praca ma być „na temat” a nie odwrotnie. Jak napisać dobrą pracę – element po elemencie
Więc nie możesz pisać byle czego. Jeśli więc w trakcie pisania zaczynasz od tematu odbiegać to go sobie przypomnij. (możesz nawet wkleić co kilka linijek dla przypomnienia, będzie łatwiej, tylko później pamiętaj żeby zdublowany temat pracy usunąć). Musisz skoncentrować się na zagadnieniach związanych z tematem i Twoim jego odbiorem (nie wystarczy wkleić biografii autora czy danych na temat epoki).
KOMPOZYCJA
Praca pisemna musi być przejrzysta jeśli chodzi o formę. Zawsze są trzy podstawowe części składowe: wstęp, rozwinięcie i zakończenie. Wstęp wprowadza w temat ogólnie. Zakończenie ma z zasady być pewnym podsumowaniem, wnioskami – najlepiej własnymi. Tak żeby całość stanowiła układ klamrowy. Rozwinięcie tematu to jego w miarę precyzyjne przedstawienie, tak aby czytelnik mógł dzięki tobie zapoznać się z tematem i go zrozumieć.
PISZ CIEKAWIE
Przemyśl temat, dobierz odpowiednią literaturę i wyciągnij z niej wnioski. Twórcze wnioski. Pisz tak, żeby inni chcieli przeczytać to, co napisałeś. Więc najpierw przemyśl, potem napisz i przeczytaj. Zapytaj sam siebie czy chciałbyć to czytać…
PISZ ZROZUMIALE
To dosyć oczywiste, ale bardzo ważne, więc przypominam. Trzeba pisać z sposób zrozumiały nie tylko dla ciebie, ale przede wszystkich dla czytelnika.
UŻYJ CYTATÓW
Tak, użyj cytatów, ale dla urozmaicenia tekstu, nie z powodu skopiowania tego, co autor napisał sam. Jeśli cytatów będzie zbyt dużo będziesz miał problem z plagiatem, szczególnie wtedy, kiedy cytatu nie oznaczysz przypisem. Poza tym cytaty muszą być ściśle związane z przekazywana treścią a nie wrzucane do tekstu bezcelowo, bez uprzedniego przemyślenia ich konkretnej funkcji.
PISZ SPÓJNIE
Wartościowy tekst stanowi spójną całość tematyczną i kompozycyjną. Poszczególne elementy, argumentacja wyjaśnienia muszą stanowić logiczny ciąg informacji. Inaczej tekst nie będzie zrozumiały. To umniejsza znacznie jego wartość poznawczą. Dlatego kompozycja tekstu nie może być złożona z przypadkowych elementów. Musi być przemyślana i logiczna w ostatecznym wyrazie.
Zawarte w tym tekscie informacje mogą być użytkowane w dowolnej formie jeśli chodzi o pisanie prac. Można je zastosować do takich form jak prace magisterskie i prace licencjackie.
Jeśli spełnisz wszystkie wymienione tu warunki masz szansę na napisanie dobrej pracy pisemnej. Do dzieła więc!
Jak przygotować pracę roczną/semestralną – poradnik dla studentów (część pierwsza)
Jedną z umiejętności, którą studenci kierunków humanistycznych zdobywają w czasie studiów licencjackich i magisterskich, jest przygotowywanie różnego rodzaju tekstów. Katalog ćwiczonych form w dużym stopniu zależy od uczelni, wyróżnić można wśród nich jednak m.in. recenzje, omówienia, artykuły popularnonaukowe, a czasem nawet formy publicystyczne i dziennikarskie. Przykładowo najbardziej tradycyjnymi tekstami pisanymi przez młodych adeptów muzy Klio są jednak typowe prace naukowo-historyczne. Obok najważniejszych z nich – pracy licencjackiej oraz magisterskiej – studenci w ciągu kilku lat studiów przygotowują także mniej obszerne teksty tego typu, przybierające zwykle charakter prac rocznych lub semestralnych.
Celem tego zadania jest wdrożenie studenta w warsztat naukowy charakterystyczny dla jego dziedziny nauki. Praca roczna/semestralna powinna pomóc zdobyć mu wiele przydatnych w różnych sytuacjach umiejętności, począwszy od gromadzenia bibliografii i przeprowadzania kwerendy poprzez analizę źródeł i opracowywanie jej wyników aż do komponowania wypowiedzi, przedstawiania argumentów oraz wysuwania wniosków. Tego typu zadanie wymaga od studenta zdobycia pogłębionej wiedzy na dany wąski temat oraz umiejętności zarządzania własną pracą i planowania projektu, wreszcie zaś rozwija umiejętność pisania tekstów. Warto też docenić typową dla studentów metodę kończenia prac (w mniejszym lub większym stopniu) na ostatnią chwilę – chociaż warto zaczynać pracę odpowiednio wcześniej i być systematycznym, przyśpieszone finiszowanie z zadaniami uczy cenionej dziś tzw. „pracy na deadline”. Jak widać, tego typu zadania dla studentów historii chociaż wydają się archaiczne, niepasujące do „współczesnego rynku pracy”, a przez to całkowicie niepotrzebne, mogą być rozwijające i kształtować nie tylko ściśle warsztatowe umiejętności.
Pisanie pracy rocznej/semestralnej może być, zwłaszcza na pierwszym roku, wymagającym zadaniem. Nie ma uniwersalnych zasad ich przygotowania, bo te są uzależnione od warunków stawianych przez uczelnie, a często też samych wykładowców. Niniejszy poradnik spróbuje jednak pokazać ogólne zasady, których znajomość może pomóc przejść przez tego typu zadanie w sposób jak najmniej bolesny.
Pierwszy krok – wybór tematu
Sposób, w jaki zorganizowane jest pisanie pracy rocznej/semestralnej, w dużym stopniu zależy od zasad organizacyjnych panujących na danej uczelni lub na danym kierunku. W niektórych przypadkach taka praca to oddzielny punkt w programie studiów, którego zaliczenie jest koniecznym warunkiem zaliczenia semestru/roku. W takim wypadku student zwykle wybiera sobie prowadzącego i temat, a prace są organizowane w systemie tutorskim, opierającym się na bezpośrednim kontakcie z prowadzącym, konsultowaniu poszczególnych etapów, poprawek itp. Inną opcją jest powiązanie pisanej pracy z zajęciami, na które uczęszcza student – w takim wypadku stanowi ona podsumowanie treści omawianych w całym cyklu zajęciowym. Wiele też oczywiście zależy od zakładanego rozmiaru zadania – może to być opracowanie o objętości arkusza wydawniczego (40 tys. znaków ze spacjami) z kilkoma różnymi źródłami do analizy, ale też prostsza praca, na podstawie jednego źródła lub bardzo prostego problemu.
W każdym z wymienionych przypadków należy w podobny sposób podejść do wstępnej fazy pisania pracy. Co najważniejsze i oczywiste, ważne jest dokładne spisanie i zrozumienie tematu – zadania tego typu nie zakładają twórczej interpretacji czy impresji na temat, ale realizację konkretnego celu badawczego. Warto dopytać prowadzącego, które źródła powinny być wykorzystane priorytetowo i jaki ich zakres przyjąć. W wypadku prac ze starożytności i średniowiecza istotne znaczenie ma wydanie i tłumaczenie, z którego się korzysta – tu warto zdać się na opinię wykładowcy nadzorującego pracę nad tekstem. Na pierwszym spotkaniu można też zapytać prowadzącego o opracowania, od których poleciłby zacząć pracę. Jeśli praca jest pisana w systemie tutorskim, warto ustalić poszczególne kroki, sugerowane terminy spotkań, wymagane zadania cząstkowe (lista bibliografii, plan pracy) itp. Jeśli finalizacja pracy miałaby mieć miejsce w końcówce roku akademickiego, warto też dopytać o dostępność wykładowcy – może się bowiem okazać, że będzie on pracować normalnie do połowy lipca, a przez następne dwa miesiące będzie podróżować naukowo lub prywatnie.
Kwerenda, czyli podstawa
Po etapie prac wstępnych i koncepcyjnych przychodzi pora na główny wysiłek, bez którego dane zadanie nie zostanie zrealizowane – zebranie materiałów źródłowych, na podstawie których zostanie napisana praca. W wypadku tego poradnika skupiamy się przede wszystkim na pracach pisanych na studiach historycznych, a więc opierających się bezpośrednio na analizie źródeł i obudowanych wiedzą z opracowań i innych materiałów o charakterze źródłowym. Do tego też charakteru będą dostosowane porady zawarte w kolejnych akapitach, co nie oznacza, że ogólne zasady nie będą przydatne np. w pisaniu prac na innych kierunkach studiów.
Ogród Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie (aut. Adrian Grycuk; CC BY-SA 3.0 pl)
Bez zapoznania się ze źródłami nie da się napisać pracy – tego typu stwierdzenie wydaje się oczywiste. Kluczowym krokiem jest więc po prostu przeczytanie tekstów (bo to te najczęściej składają się na główny materiał źródłowy), które powinny stanowić podstawę źródłową do opracowania tematu. Wiadomo, że historycy posługują się bardzo różnymi rodzajami źródeł, np. kronikami, utworami literackimi, listami, dokumentami, archiwaliami, prasą czy memuarystyką. Celem niniejszego tekstu nie jest przedstawianie charakterystyki poszczególnych źródeł (to rola zajęć na studiach i kwestia własnej pracy) ani metodyki postępowania z nimi. Jakie jednak główne kroki należy podejmować w czasie kwerendy źródłowej?
Ten tekst pochodzi z książki „Poradnik młodego humanisty. Studia bez tajemnic”. Zamów e-booka i wspieraj nasz portal!
praca zbiorowa pod red. Magdaleny Mikrut-Majeranek „Poradnik młodego humanisty. Studia bez tajemnic” 9,90 zł Wydawca: PROMOHISTORIA [Histmag.org] Liczba stron: 183 Format ebooków: PDF, EPUB, MOBI (bez DRM i innych zabezpieczeń) ISBN: 978-83-65156-44-0 9,9 zł – (e-book)
REKLAMA
Bardzo ważna jest świadomość, jak duży objętościowo zasób źródeł należy przeanalizować – czy jest to tylko jedna kronika, czy może dwa teksty różnych autorów, zbiór korespondencji, wybór artykułów prasowych, czy może kilka różnych pamiętników z epoki. Cechą specyficznych prac rocznych/semestralnych jest pewne ograniczenie bazy źródłowej – najważniejsze jest, by student przede wszystkim dobrze przeanalizował dane źródło, nie zaś skupiał się na ciągłym szukaniu nowych materiałów. Dlatego zwykle prowadzący pracę podają podstawę źródłową, którą można delikatnie rozszerzyć w trakcie prac nad tekstem. Świadomość objętości źródeł pomaga też lepiej zapanować nad całym procesem tworzenia pracy.
Tradycyjną metodą przeprowadzania kwerendy jest tworzenie fiszek, czyli zapisywanie poszczególnych informacji ze źródeł na niewielkich karteczkach z jasno zapisanymi namiarami do przypisu oraz ewentualną klasyfikacją. Dzisiaj metodę tę modyfikuje się na różne sposoby, przede wszystkim w związku z upowszechnieniem komputera źródła wynotowuje się w zwykłym pliku tekstowym albo jakiejś formie bazy danych. Istota jednak pozostaje taka sama: każda informacja powinna być uzupełniona namiarem, który można wykorzystać w przypisie (strona, wiersz, rozdział/akapit, numer itp.). Warto też rozważyć stosowanie jakiejś formy klasyfikowania i segregowania wypisów źródłowych po to, by informacje dotyczące podobnych kwestii były łatwe do odnalezienia.
Sala główna Biblioteki Jagiellońskiej (drzeworyt Feliksa Zabłockiego z 1871 roku)
Bibliografia – by wiedzieć, o co chodzi i co już odkryto
Równolegle do kwerendy źródłowej (a czasem nawet przed jej rozpoczęciem) warto zainicjować zbieranie bibliografii opracowań przydatnych do wykorzystania w pracy. Jej celem jest zgromadzenie zasobu publikacji (książek, artykułów naukowych itp.), które będzie można wykorzystać w trakcie tworzenia własnego opracowania. Wyróżnić możemy kilka grup pozycji bibliograficznych:
1. Opracowania na ten i podobny temat, konieczne do poznania stanu badań, aktualnej wiedzy, ale też obszarów nieprzebadanych.
2. Opracowania dotyczące źródeł i ich autorów – w wypadku większych tekstów narracyjnych (dzieł literackich, kronik, pamiętników) należy zwrócić uwagę zwłaszcza na wstępy poprzedzające właściwe źródło.
3. Opracowania pozwalające poznać kontekst epoki/tematu – z założenia raczej nie korzystamy tutaj z podręczników, syntez itp.
4. Opracowania pozwalające zidentyfikować informacje zawarte w źródłach – spisy, słowniki biograficzne i geograficzne, monografie szczegółowe.
Zbieranie bibliografii jest procesem długim, bardzo często trwa aż do napisania pracy. Najlepszą metodą rozpoczęcia jej tworzenia jest „łańcuszek”, opierający się na przeglądaniu przypisów i bibliografii dotychczas wydanych prac na ten temat; pozwala to trafić zarówno do podstawowych, jak i bardziej szczegółowych opracowań, mogących mieć związek z danym tematem. Warto podejmować również inne próby szukania przydatnych nam prac, które bardzo często wydawane są w lokalnych czasopismach naukowych, tomach zbiorowych o niewielkim nakładzie itp.:
1. Przeszukiwanie katalogów bibliotecznych, zwłaszcza dużych placówek, jak np. Biblioteka Narodowa – do wyszukiwarki można wpisywać główne hasła kluczowe związane z tematem (imiona i nazwiska, nazwy miejscowości, charakterystyczne terminy), można próbować też szukać poprzez hasła przedmiotowe, którymi w katalogach opisane są znane nam książki.
2. Przeszukiwanie bibliotek cyfrowych – z każdym rokiem rośnie zbiór zdigitalizowanych publikacji udostępnianych online, często za darmo.
3. Przeszukiwanie baz naukowych – duże biblioteki, np. uniwersyteckie, mają wykupiony dostęp do zagranicznych baz tekstów naukowych, takich jak JSTOR. Dzięki nim można w Polsce (zwykle jednak stacjonarnie na bibliotecznym komputerze, bez możliwości kopiowania) korzystać z materiałów zagranicznych. W Polsce odpowiednikiem tego typu bazy jest projekt Biblioteki Narodowej Academica (https://academica.edu.pl/).
4. Korzystanie z wyszukiwarki internetowej – znaczna część artykułów naukowych czy nawet całych książek jest umieszcza-na w sieci niezależnie od bibliotek – na uniwersytetach funkcjonują cyfrowe repozytoria czasopism, własny projekt podobnej bazy starszych publikacji zainaugurowało Muzeum Historii Polski (http://bazhum.muzhp.pl/), coraz więcej artykułów pojawia się też na profilach badaczy na międzynarodowym portalu Academia.edu (https://www.academia.edu/).
5. Korzystanie z bibliografii – niektóre zagadnienia doczekały się selektywnych zestawień publikowanych prac, w założeniu zawierających pełen zbiór artykułów i książek na dany temat. Także w przypadku zasłużonych historyków mamy do czynienia z osobistymi bibliografiami zawierającymi całość ich dorobku naukowego. Najambitniejsi mogą też skorzystać z Bibliografii Historii Polski, w której każdym tomie jest zebrana cała twórczość historyczna z danego roku.
Bardzo często zebrana bibliografia jest znacznie szersza niż ta faktycznie wykorzystana przy pisaniu pracy, gdyż wiele odnalezionych opracowań okazuje się nieprzydatnych. Rzetelnie zebrana bibliografia pokazuje jednak, że autor pracy dobrze się przygotował i w mniejszym lub większym stopniu orientuje się w aktualnym stanie badań.
Ten tekst pochodzi z książki „Poradnik młodego humanisty. Studia bez tajemnic”. Zamów e-booka i wspieraj nasz portal!
Pisanie prac zaliczeniowych
Jednym z pierwszych kroków na studiach, tak innych od znanej dotąd form pisemnych, jest przygotowanie przez studenta pracy zaliczeniowej. Prowadzący nierzadko oczekują od swoich podopiecznych, aby ci stworzyli pisemną wypowiedź naukową, na wskazany temat i w określonym, wymaganym przez tok studiów czasem.
Naszym celem jest przekazanie Państwu wiedzy, informacji o tym, jak powinna wyglądać taka praca, na co należy zwrócić uwagę, jak podejść do zagadnienia. Ukierunkowujemy jak przejść przez kolejne etapy tworzenia i pisania prac zaliczeniowych aż do momentu kiedy poczujecie się Państwo usatysfakcjonowani poziomem naszego wsparcia.
Pisanie prac zaliczeniowych – Co możemy zaoferować? Pomoc przy opracowaniu koncepcji Najczęściej temat pracy zaliczeniowej jest już określony przez wykładowcę. Podyktowane jest to problematyką zajęć, a także często nieznajomością tematu wykładów przy pierwszych zajęciach. W przypadku, gdy wykładowca daje możliwość wyboru, pomagamy przy ustaleniu najciekawszego zagadnienia i sformułuwaniu tematu. Proponujemy także stworzenie koncepcji, ustalając wzorcowy konspekt pracy.
Pomoc przy gromadzeniu materiałów Doskonale rozumiemy, że w ramach studiów pojawia się wiele przedmiotów, których tematyka nie musi przypaść Państwu do gustu. W związku z brakiem zainteresowania nie dziwi także brak znajomości literatury przedmiotu. Pomagamy odszukać najważniejsze dla wybranego zagadnienia opracowania o charakterze podstawowym, zaznajamiające w szerszym kontekście z tematem, jak też szczegółowe opracowania monograficzne, dotyczące konkretnych zagadnień.
Pomoc przy sprawdzaniu poprawności treści Rozumiemy, że często pisanie pracy zaliczeniowej może być pierwszą naukową formą wypowiedzi pisemnej dla Państwa. Naturalnym jest więc występowanie błędów stylistycznych oraz merytorycznych z uwagi na brak wprawy w posługiwaniu się fachowym słownictwem i językiem naukowym. Właśnie dlatego dokładnie przeglądamy i sprawdzamy całość treści pod kątem językowym, merytorycznym, stylistycznym, ortograficznym oraz gramatycznym.
Pomoc przy sprawdzaniu wymogów formalnych Jednym z ważnych elementów tej formy wypowiedzi pisemnej jest stosowanie przypisów oraz stworzenie bibliografii, które rządzą się własnymi zasadami. Ponadto dbamy o estetyczny wygląd i układ treści, jak też dochowanie przez Państwa wymagań odnośnie liczby stron, czcionki, marginesów, itp.
Zespół podwykonawców odpowiedzialnych za przebieg procesu przygotowywania dla Państwa materiałów, jak też korygowania błędów, ortograficznych, czy stylistycznych, tworzą osoby z doświadczeniem oraz wiedzą. Każdy specjalista jest ekspertem w innej dziedzinie, dzięki czemu wachlarz naszych możliwości jest naprawdę imponujący.
Dlaczego warto skorzystać z naszej pomocy w pisaniu prac zaliczeniowych? Przede wszystkim dlatego, że działamy na rynku już od wielu lat a z naszej pomocy w zakresie pisania prac zaliczeniowych skorzystały setki osób. Co więcej, chętnie wracają do nas w sytuacji, gdy przygotowują kolejne prace zaliczeniowe na studiach wyższego stopnia a także polecają nas innym. Jesteśmy rzetelni i sprawdzeni a nasz zespół tworzą fachowcy z doświadczeniem w różnych dziedzinach oraz niezbędnym przygotowaniem merytorycznym. Dowód? Proszę bardzo! Współpracujące z nami osoby mają wyższe wykształcenie, docierają do bardzo bogatej literatury w różnych językach, m.in. czeskim, angielskim, rosyjskim, czy też ukraińskim. Ponadto jesteśmy doceniani za słowność, terminowość i jasne zasady współpracy. Mogą mieć też Państwo pewność, że w 100% zrealizujemy powierzone nam zlecenie w związku z pisaniem prac zaliczeniowych – w odróżnieniu od innych, konkurencyjnych serwisów nie „pojawiamy się i znikamy”, działając stabilnie i profesjonalnie, każdego miesiąca zyskując nowych klientów. Doceniają nas oni za rzetelność, ale również za szybki i bezproblemowy kontakt.
Kiedy zgłosić się do nas po wsparcie w pisaniu pracy zaliczeniowej? W sytuacji, gdy nie wiedzą Państwo, od czego zacząć pisanie pracy zaliczeniowej, jak podejść do wyboru tematu i bibliografii, z jakich źródeł najlepiej skorzystać. Zalecamy również, aby skontaktować się z nami odpowiednio wcześnie – wtedy i Państwo i my mamy pewność, że zdążymy zrealizować usługę z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym. Ze względu na dużą liczbę codziennie pojawiających się zapytań, nie warto w tej kwestii zwlekać. Należy również dodać, że gdy już umówimy warunki współpracy, rozpoczynamy realizację zlecenia od razu po przesłaniu przez klienta dowodu wpłaty a nie dopiero w momencie zaksięgowania płatności.
Czy pisanie prac zaliczeniowych musi być trudne? Nie! Dzięki uzyskanemu od nas wsparciu, będziecie Państwo w stanie osiągnąć wytyczony cel! Zachęcamy do kontaktu oraz zadawania dodatkowych pytań.
Przykładowa praca zaliczeniowa
Zamieszczam dla Państwa jedną z moich prac zaliczeniowych. Nie stawiam jej za wzór. Chcę, by była pewną wskazówką, gdy będą Państwo przygotowywać swoje prace. W internecie znaleźć można prace na bardzo różnym poziomie. Niektóre są bardzo dobre, niestety chyba więcej jest dramatycznie słabych. Bez konsultacji z prowadzącym nie zawsze będą Państwo wiedzieć, który styl jest ,,lepszy”, a który ,,gorszy”. Praca którą udostępniam została już ,,zaliczona”, można więc przypuszczać, że jest pracą przynajmniej akceptowalną.
Praca jest moją własnością, proszę więc jej nie dystrybuować inaczej niż z odnośnikiem do mojej strony (http://wrobelmaciek.info lub wrobelmaciek.blogspot.com).
Praca dostępna jest też na https://wrobelmaciek.blogspot.com/2017/06/przykadowa-praca-zaliczeniowa.html.
키워드에 대한 정보 jak pisać prace zaliczeniowe na studiach
다음은 Bing에서 jak pisać prace zaliczeniowe na studiach 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Pierwsza praca zaliczeniowa na studiach
- pisanie prac
- praca zaliczeniowa
- praca pisemna
- wypracowanie
- tworzenie tekstu
- redagowanie tekstu
Pierwsza #praca #zaliczeniowa #na #studiach
YouTube에서 jak pisać prace zaliczeniowe na studiach 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Pierwsza praca zaliczeniowa na studiach | jak pisać prace zaliczeniowe na studiach, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
