당신은 주제를 찾고 있습니까 “jak napisać program w javie – Pierwszy Program w Javie“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 JavaStart 이(가) 작성한 기사에는 조회수 22,132회 및 좋아요 159개 개의 좋아요가 있습니다.
jak napisać program w javie 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Pierwszy Program w Javie – jak napisać program w javie 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
W ramach tego filmu pokazuję jak napisać swój pierwszy program w Javie.
Jeśli preferujesz wersję tekstową to zapraszam do artykułu na stronie https://javastart.pl/baza-wiedzy/baza-wiedzy/java-podstawy-jezyka/pierwszy-program?utm_source=youtube\u0026utm_medium=link\u0026utm_campaign=youtube_darmowe\u0026utm_content=xl5WkrKVowg_pierwszy-program
Zapraszamy również do zapisania się na nasz newsletter gdzie przesyłamy ciekawostki ze świata Javy, zadania do wykonania i informacje o promocjach. Link: https://javastart.pl/newsletter?utm_source=youtube\u0026utm_medium=link\u0026utm_campaign=youtube_darmowe\u0026utm_content=xl5WkrKVowg_pierwszy-program
Instagram: https://www.instagram.com/javastart/
jak napisać program w javie 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Pierwszy program w Java – Samouczek Programisty
Może nie uwierzysz, ale przy pomocy tych kilku skrótów klawiaturowych napisałeś swój pierwszy program, który możemy uruchomić! Jak to zrobić?
Source: www.samouczekprogramisty.pl
Date Published: 12/6/2022
View: 2313
Pierwszy program – JavaStart
Mam Eclipse, mam JDK i jest all. Niby java i javac jest w CMD, ale właśnie tego nie mam. Alex. to zostało zrobione, ale jak kolejny raz uruchomiłem to znowu …
Source: javastart.pl
Date Published: 1/9/2022
View: 6819
Jak napisać swój pierwszy program Java | Kurs Java
Jak uruchomić program w Javie? Pierwszy program Java. Umiejętność kompilacji aplikacji javowej z wykorzystaniem „czystej” konsoli jest niezmiernie ważna, mimo …
Source: stormit.pl
Date Published: 9/8/2021
View: 6399
Wyzwanie Java #1: Hello world! | Kodołamacz.pl
Mając już JDK i wybrane IDE możemy przystąpić do napisania swojego pierwszego programu w języku Java. Po pierwszym uruchomieniu IDEI …
Source: www.kodolamacz.pl
Date Published: 3/15/2021
View: 5620
Programowanie i Java – PJWSTK
Podstawy programowania w języku Java (PRG1, PPJ) … Oczywiście, można napisać program w języku maszynowym. Ale domyślamy się, że jest to zadanie niezwykle …
Source: edu.pjwstk.edu.pl
Date Published: 5/21/2021
View: 6244
Jak napisac program w java??:: 4programmers.net
Witam, Wymyslilem sobie ze bede sie uczyl jezyka Java, ale juz na wstepie mam problem jak do tego si…
Source: 4programmers.net
Date Published: 12/7/2021
View: 159
Java. Zadania z programowania z przykładowymi rozwiązaniami
Zobaczysz, na czym polega programowanie obiektowe i jak działa ono w Javie. Poznasz także zastosowania plików tekstowych. Taki układ książki ułatwi Ci …
Source: helion.pl
Date Published: 3/25/2021
View: 1711
Co muszę zainstalować żeby programować w Javie?
Z JDK i Notatnikiem możesz pisać kod w Javie i kompilować/uruchamiać … CLASSPATH = C:\Program Files\Java\jdk1.8.0_31\lib\tools.jar;.
Source: it-academy.pl
Date Published: 5/28/2022
View: 7167
Java Hello World – już dziś utwórz swój pierwszy program w …
Jak rozpocząć programowanie w języku Java? Kroki, aby napisać prosty program w języku Java …
Source: myservername.com
Date Published: 11/19/2022
View: 9403
주제와 관련된 이미지 jak napisać program w javie
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Pierwszy Program w Javie. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 jak napisać program w javie
- Author: JavaStart
- Views: 조회수 22,132회
- Likes: 좋아요 159개
- Date Published: 2019. 2. 23.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=xl5WkrKVowg
W jakim programie pisać w Javie?
Z JDK i Notatnikiem możesz pisać kod w Javie i kompilować/uruchamiać wszystko z wiersza poleceń. Jeżeli chcesz edytować, kompilować i uruchamiać swój kod przy pomocy aplikacji, możesz pobrać zintegrowane środowisko programistyczne (IDE). Najpopularniejsze to IntelliJ IDEA, Eclipse i Netbeans.
Jak zacząć programować w Javie?
Pierwszym wyborem większości osób na początku jest książka. Jest to wybór dobry i niedobry jednocześnie. Książki najczęściej są niezastąpionym źródłem wiedzy teoretycznej, prawdziwymi kompendiami, do których wraca się nawet po kilku latach programowania.
Jak napisać prosty program?
- program po którym następuje nazwa programu (bez odstępów i znaków interpunkcyjnych)
- begin oznaczająca początek programu.
- end oznaczająca koniec programu.
Jak napisać Hello World?
Hello world (z ang. „Witaj, świecie”) — program, którego jedynym celem jest wypisanie na standardowym wyjściu napisu „Hello World!” lub innego prostego komunikatu.
Czy trudno nauczyć się Javy?
Java to dobry język programowania na początek. Zdecydowanie. Jeśli chcesz zacząć programować i szukasz języka ogólnego zastosowania, to Java będzie dobrym wyborem. Jej nauka nie jest trudna.
Jak najlepiej uczyć się Javy?
Code Academy – bardzo znany serwis z licznymi kursami programowania, od kodowania stron internetowych po obsługę zaawansowanych frameworków. To również dobra propozycja dla osób, które chcą się uczyć Javy. Wystarczy utworzyć darmowe konto i już można zdobywać wiedzę.
Ile trwa nauka programowania od zera?
Jeżeli nigdy nie miałeś styczności z programowaniem, musisz uzbroić się w cierpliwość, ponieważ na nauce podstaw programowania spędzisz prawdopodobnie 300-400 godzin. Ważne, abyś nie stracił na tym etapie motywacji i myślał o powodach, dla których postanowiłeś nauczyć się programować.
Od czego zacząć kodowanie?
Jeśli planujesz spróbować zdobyć pracę jako programista front-end, powinieneś zacząć od nauki JavaScript lub CSS. Jest to dobry wybór dla osób, które cechuje zmysł estetyczny, chciałyby od razu widzieć efekty swojego kodowania oraz niestraszna im współpraca z projektantami i klientami.
Ile zarabia programista Java?
Według raportu firmy Sedlak & Sedlak młodszy specjalista Java może liczyć na wynagrodzenie rzędu 5.527,00 zł brutto. Zarobki programisty Java z doświadczeniem sięgają już 8.719,00 zł. Z kolei tytuł seniorski dla programisty Java to wynagrodzenia pięciocyfrowe. Z raportu Sedlak & Sedlak wynika, że jest to 11.756,00 zł.
W czym napisać program?
Do napisania kodu w JavaScrypt, na początek, potrzebujemy najprostszego tekstowego notatnika (program typu Notatnik, Notepad, Notepad++, gEdit czy coś w tym stylu), który potrafi zapisać najzwyklejszy prosty tekst, bez żadnego formatowania, zniekształcenia, bez nic.
W czym się pisze programy?
- Java.
- C.
- Python.
- C++
- C#
- Visual Basic . NET.
- JavaScript.
- PHP.
Jak tworzy się programy?
- planowanie,
- tworzenie programu,
- kompilacja,
- konsolidacja,
- testowanie,
- optymalizacja.
Gdzie napisać program C++?
Możesz użyć Visual Studio do tworzenia standardowych programów C++. Zgodnie z instrukcjami w tym przewodniku możesz utworzyć projekt, dodać nowy plik do projektu, zmodyfikować plik w celu dodania kodu C++, a następnie skompilować i uruchomić program przy użyciu Visual Studio.
Jak napisać kod?
- Opisowe nazwy. …
- Nazwy na odpowiednim poziomie abstrakcji. …
- Nazwy powinny opisywać efekty uboczne. …
- Komentarze nie powinny istnieć …
- Zakomentowany kod powinien być usunięty. …
- Formatowanie kodu zgodnie z zasadami zespołowymi.
Czy możemy wykonać program bez metody main ()?
Czy możemy wykonać program bez metody main()? Wiele podstawowych pytań w rozmowach kwalifikacyjnych dotyczących języka Java jest naprawdę łatwych. Jak na przykład to. Więc, krótka odpowiedź brzmi: tak, możemy.
Jak stworzyć projekt Java?
- Uruchom Eclipse.
- Wybierz File -> New -> Project.
- Z listy kategorii wybierz “Java“
- Z listy projektów wybierz “Java Project”
- Wpisz nazwę projektu, np. “Hello World”
- Wciśnij “Finish”
Jak uruchomić konsole Java?
Włączanie funkcji Java Console w panelu Java Control Panel
W panelu Java Control Panel wybrać kartę Advanced (Zaawansowane). Rozwinąć opcję Java console. Wybrać opcję Show Console (Pokaż konsolę), po czym nacisnąć przycisk OK.
Pierwszy program w Java
To jest jeden z artykułów w ramach darmowego kursu programowania w Javie. Proszę zapoznaj się z pozostałymi częściami, mogą one być pomocne w zrozumieniu materiału z tego artykułu.
Zaczynamy!
Zaczynamy z grubej rury, bez patyczkowania się:
otwórz IDE,
utwórz nowy projekt,
utwórz nowy pakiet ( Alt + Insert ),
), utwórz nową klasę ( Alt + Insert ).
To już znasz, teraz czas na nowe rzeczy. Wszystkie elementy zostały opisane w poprzednich artykułach z cyklu:
Live templates
W ciele klasy, która została stworzona w poprzednim punkcie naciśnij Ctrl + J . Pokaże się okienko z podpowiedziami. To jest bardzo przydatna funkcja IDE pozwalająca bardzo szybki sposób pisać kod programiście.
Z okienka, które się pokazało wybierz psvm . Bum! Cała metoda już “się napisała” 🙂 Teraz w edytorze wpisz sout i naciśnij Enter. Bum! Znów cała linijka jest gotowa. Napisaliśmy tylko kilka znaków, a całe ciało metody zostało stworzone za nas.
Poprzednie dwa akapity to nic innego jak funkcja Live templates IDE (dosłownie przetłumaczyć można to na żywe szablony). W trakcie kursu będziemy poznawali kolejne szablony pomagające w pisaniu kodu.
Dialog po naciśnięciu skrótu
Tworzenie zmiennych lokalnych
Następnie wewnątrz () wpisz message , bądź cokolwiek innego co nadaje się na nazwę zmiennej.
Jak widzisz IDE zaznacza tę nazwę na czerwono pokazując nam błąd. Oczywiście zmienna nie została jeszcze utworzona. Po naciśnięciu Alt + Enter pokaże nam okienko z możliwymi sposobami rozwiązania problemu.
Z okienka wybierz “Create local variable…“. IDE utworzy nam zmienną, musimy wybrać jej typ. Z dostępnej listy wybierz String i przypisz do niego jakiekolwiek zdanie otoczone “” , jak w przykładzie:
String message = “To jest mój pierwszy łańcuch znaków! Potocznie \”string\”.” ;
Pobierz opracowania zadań z rozmów kwalifikacyjnych Przygotowałem rozwiązania kilku zadań algorytmicznych z rozmów kwalifikacyjnych. Rozkładam je na czynniki pierwsze i pokazuję różne sposoby ich rozwiązania. Dołącz do grupy ponad 6147 Samouków, którzy jako pierwsi dowiadują się o nowych treściach na blogu, a prześlę je na Twój e-mail.
Uruchomienie programu
Może nie uwierzysz, ale przy pomocy tych kilku skrótów klawiaturowych napisałeś swój pierwszy program, który możemy uruchomić! Jak to zrobić? Naciśnij skrót Alt + Shift + F10 .
Z okienka, które się pokazało wybierz nazwę klasy i „Run”. To spowoduje uruchomienie programu, który napisałeś.
W dolnej część IDE pokaże się okno wyświetlające nasz program. Proste prawda? Nagrałem też filmik, pokazujący jak doszedłem do gotowej klasy. Możesz go obejrzeć na kanale youtube
Dialog uruchomienia programu
Istnieje również skrót Shift + F10 , który pozwala na uruchomienie aktualnie edytowanej klasy (jeśli taka możliwość istnieje).
Omówienie kodu programu
Najwyższy czas na analizę kodu, który napisaliśmy.
package pl.samouczekprogramisty.kursjava ; public class Main { public static void main ( String [] args ) { String message = “To jest mój pierwszy łańcuch znaków! Potocznie \”string\”.” ; System . out . println ( message ); } }
Linijka z pakietem to dla Ciebie nic nowego, więcej na temat pakietu przeczytasz w artykule o obiektach w języku Java. Później definiujemy klasę, również nic nowego. W tym samym artykule przeczytasz więcej o klasach.
Następna linijka to już dwie nowe rzeczy.
public static void main ( String [] args )
Metody statyczne
Ten fragment kodu to nic innego jak definiowanie metody. Więcej o metodach przeczytasz w artykule o metodach w języku Java. Nowe jest jednak słowo kluczowe static . Przy pomocy tego słowa kluczowego definiujemy metody statyczne.
Jak pamiętasz do wywołania metody potrzebujemy instancji klasy:
Engine engine = new Engine (); engine . start ();
Metody statyczne różnią się od zwykłych metod tym, że do ich wywołania nie potrzebujemy instancji klasy. Taką metodę możemy wywołać na klasie. Biorąc nasza przykładową klasę Main z metodą main wywołanie wyglądałoby następująco.
Main . main ();
Typ tablicowy
Kolejna nowa rzecz to typ przekazywanego argumentu. String[] oznacza tablicę obiektów typu String . O tablicach więcej przeczytasz w jednym z kolejnych artykułów. Klasę String omówimy jednak trochę dokładnej, kilka akapitów poniżej.
System . out . println ( message );
Ta konstrukcja jest trochę bardziej skomplikowana. Odwołujemy się tutaj do atrybutu out klasy System . System.out także jest obiektem, jest to obiekt klasy java.io.PrintStream . Klasa ta definiuje wiele metod, jedną z nich jest println , która wypisuje to co przekażemy jej jako parametr w osobnej linii.
Klasa String
W każdym języku programowania, który znam istnieje sposób na zapisanie łańcucha znaków w sposób zrozumiały dla komputera. W języku Java do tego celu używamy klasy String .
String someRandomWord = “słowo” ;
Jak widzisz w linijce tworzymy zmienną someRandomWord typu String i przypisujemy jej wartość “słowo” . Wszystko co jest otoczone ” oznacza String. Jest to konstrukcja wbudowana w język Java. Do utworzenia instancji obiektu String nie potrzebujemy konstruktora, wystarczy otoczyć łańcuch znaków “” jak w przykładzie wyżej.
Jeśli wewnątrz łańcucha znaków chcesz umieścić ” musisz go poprzedzić ukośnikiem \ jak w przykładzie poniżej.
String escapedCharacter = “This is an \” escaped charecter” ;
Łańcuchy znaków możemy ze sobą łączyć przy pomocy symbolu + .
String productName = “Coca” + “Cola” ;
Kilka metod klasy String
Podobnie jak inne klasy String ma zestaw metod, których możemy użyć. Poniżej kilka z nich:
length – zwraca długość łańcucha znaków
int length = productName . length (); // w naszym przypadku zwraca 8
contains – sprawdza czy w łańcuchu znaków znajduje się ten przekazany jako parametr
productName . contains ( „ ocaCol ” ); // w naszym przypadku zwraca true productName . contains ( „ Pepsi ” ); // w naszym przypadku zwraca false
endsWith – spradza czy łańcuch kończy się przekazanym argumentem
productName . endsWith ( „ ola ” ); // w naszym przypadku zwraca true productName . endsWith ( „ oca ” ); // w naszym przypadku zwraca false
Metod jest sporo. Ponownie z pomocą przychodzi IDE. Wystarczy, że napiszesz . (kropkę) po instancji i od razu dostaniesz podpowiedzi z metodami, które możesz wywołać.
Dialog z metodami klasy String
JavaDoc
Przypadkiem nie próbuj ich zapamiętać! Owszem parę podstawowych wejdzie Ci w krew po pewnym czasie ale zakuwanie ich z kartką w ręku nie ma najmniejszego sensu. Z pomocą przychodzi dokumentacja. Każda klasa z biblioteki standardowej ma dokładną dokumentację opisującą wszystkie metody, ich argumenty i typy zwracane.
Na przykład dokumentację dla klasy String możesz znaleźć pod tym adresem https://docs.oracle.com/en/java/javase/12/docs/api/java.base/java/lang/String.html.
Pewnie pamiętasz jak na początku w artykule opisującym czym jest programowanie przekonywałem, że angielski to podstawa? 🙂
Biblioteka standardowa
String i dużo innych klas są częścią tak zwanej biblioteki standardowej. Jest to nic innego jak zestaw klas dostarczony wraz z językiem dostępny dla programisty. Znajdują się w w niej różne klasy używane na co dzień przez programistów np. java.io.PrintStream , java.lang.String czy java.lang.System , które poznałeś w tym artykule.
Zadanie
Napisz program, który wyświetli trzy różne zdania opisujące aktualną pogodę. W czwartej linii wypisz sumaryczną długość trzech poprzednich zdań.
Podsumowanie
Prawda, że nie było tak strasznie? Jeśli podobał Ci się dzisiejszy artykuł proszę polub stronę na Facebook’u.
Zależy mi na tym, żeby dotrzeć do jak największej liczby osób, które chcą się nauczyć programować, jeśli mógłbyś przekazać im informację o stronie byłbym ogromnie wdzięczny. Do następnego razu!
Pierwszy program
Przyjęło się, że pierwszy program jaki tworzy się w dowolnym języku to zawsze “Hello World”, czyli “Witaj Świecie”. Jest to prosty program który wyświetla na ekranie taki tekst. Omówmy tym momencie omówić jak stworzyć odpowiedni plik. Otwórzmy notatnik i przepiszmy poniższy kod. Podkreślam słowo przepisz, ponieważ kopiując przykłady kompletnie niczego się nie nauczysz. Zastanawiałem się, czy nie wklejać tutaj obrazków z kodem, aby wam tego nie utrudnić i obronić przed lenistwem, ale jednak później kopiowanie będzie dozwolone.
Kod programu
Kod naszego programu:
public class Hello { public static void main(String[] args){ System.out.print(“Hello World”); } }
Przepisz go do nowego pliku notatnika i zapisz w dowolnym miejscu z rozszerzeniem .java, zamiast .txt. Nazwa pliku musi być koniecznie taka sama jak nazwa klasy czyli Hello.java uwzględniając wielkość liter!
To właśnie takie rozszerzenie mają pliki z kodem, które następnie będą kompilowane.
Omówienie kodu
1. public class Hello – jest to nic innego jak publiczna klasa o nazwie Hello.
Klasa to krótko mówiąc komórka informacji, zawiera ona różne dane – zmienne, metody(funkcje) a także inne obiekty. Jeśli na razie tego nie rozumiesz to się nie przejmuj.
2. public static void main(String[] args) – jest to metoda main, to od niej rozpoczyna się działanie programu i w niej wywołujemy inne metody, lub tworzymy obiekty za to odpowiedzialne. W nawiasie podane są argumenty w postaci tablicy Stringów (nie to nie kobieca bielizna). Później przekonamy się jak można to wykorzystać.
3. System.out.print(“Hello World”); – omawiając wyświetl(print) napis podany jako argument(“Hello World”) przy użyciu strumienia wyjścia w biblioteki System. Istnieje także bliźniacza metoda println(string), która dodaje na końcu drukowanego tekstu znak nowej linii ”
” (i właśnie jej będziemy zazwyczaj używali).
Zwróć uwagę na to, że napis podajemy w Znakach cudzysłowu a instrukcję kończymy średnikiem, a również na to, że odpowiednie sekcje kodu – tzw bloki kodu – “akcentujemy” przy pomocy nawiasów klamrowych { }. Ich pominięcie sprawi, że program nie zadziała. W Javie popularniejszą konwencją umieszczania nawiasów jest tak jak w naszym przykładzie linia metody, a nie nowa linia, dzięki temu nie rozwlekamy kodu na wiele dodatkowych linii.
Schematycznie metody wywołujemy w następujący sposób:
nazwa_obiektu.nazwa_metody();
Ważne są tutaj kropka po obiekcie, nawiasy, które odróżniają metody od zmiennych i w których podajemy argumenty oraz średnik na końcu.
Uruchomienie programu
Najpierw uruchom konsolę (cmd), i przejdź do odpowiedniego folderu. Poruszamy się przy pomocy komend:
d: (lub c: ; e: itd) przechodzi na odpowiedni dysk
(lub c: ; e: itd) przechodzi na odpowiedni dysk cd nazwa_folderu – przechodzi do odpowiedniego katalogu
– przechodzi do odpowiedniego katalogu cd.. – przechodzi do katalogu wyższego poziomu
… no i to powinno wystarczyć.
Gdy jesteśmy w odpowiednim katalogu (w moim przypadku d:/java/ musimy skompilować przy użyciu znanej nam już komendy javac. Robimy to wpisując:
javac nazwa_klasy.java
Nie możemy zapomnieć o końcówce .java!
W wyniku tego działania w tym samym folderze powinien ukazać się nowy plik o rozszerzeniu .class o takiej samej nazwie jak nasz utworzony plik. Zawiera on bytecode, który może zostać wykonany przez wirtualną maszynę Javy.
Uruchommy w końcu nasz program wpisując:
java nazwa_klasy
w tym przypadku nie dopisujemy końcówki .class.
W wyniku naszych działań powinniśmy otrzymać coś podobnego:
Jak widzimy nasz program wydrukował tekst Hello World, czyli dokładnie to czego się spodziewaliśmy.
Problemy które możesz napotkać
Problem: Po wpisaniu javac otrzymuję informację: Nazwa ‘javac’ nie jest rozpoznawana jako polecenie wewnętrzne lub zewnętrzne
Rozwiązanie: Masz niepoprawnie zainstalowaną Javę. Upewnij się, że instalujesz ją poprawnie.
Problem: Wpisuję java Hello.class i wyświetla się: Error: Could not find or load main class Hello.class
Rozwiązanie: Masz wpisać java Hello (bez .class)
Jak napisać swój pierwszy program Java
„Hello World!” – Pierwsze słowa raczkującego programisty 👶 🍼. W Javie również tutaj wszystko się zaczyna – Pierwsze linijki kodu, pierwsza kompilacja i uruchomienie programu.
W tym materiale potowarzyszę Ci w Twoich pierwszych krokach tworzenia Javowego kodu – Pomogę Ci zrozumieć podstawowe elementy kodu, które sprawią, że program będzie działał.
Java – Pierwszy program – wprowadzenie
Z tego materiału dowiesz się:
Jak napisać swoje pierwsze linijki kodu w Javie?
Z jakich elementów składa się podstawowy program?
Jak odbywa się kompilacja z wiersza poleceń?
Jak uruchomić program w Javie?
Pierwszy program Java
Umiejętność kompilacji aplikacji javowej z wykorzystaniem „czystej” konsoli jest niezmiernie ważna, mimo iż w praktyce dość rzadko się z niej korzysta. Jednak dzięki temu ćwiczeniu zwiększa się świadomość developera i w przyszłości może to pozwolić uniknąć wielu potencjalnych problemów.
Przykładowa aplikacja będzie składała się z jednej klasy o nazwie: HelloWorld, która będzie umieszczona w pliku tekstowym o nazwie: HelloWorld.java. Nazwa pliku ma bardzo duże znaczenie. W Javie w jednym pliku może znajdować się tylko jedna klasa publiczna, a plik musi mieć nazwę taką samą jak ta klasa i rozszerzenie: java.
⚠️ Należy uważać na wielkość liter oraz żeby nie zostawić pliku z podwójnym rozszerzeniem, np. HelloWorld.java.txt! ⚠️
Ćwiczenie proponuję wykonać w możliwie najprostszym edytorze tekstowym, np. notatniku 🗒️. Otwieramy nowy dokument tekstowy i przepisujemy kod z obrazka.
Omówienie podstawowej struktury programu
W kolejnych krokach prześledzę zawartość pliku: HelloWorld.java.
linijka pierwsza zawiera deklarację publicznej klasy: HelloWorld . Należy pamiętać o klamrach zamykających ciało definicji: na końcu pierwszej linii i w ostatniej linii programu. Klasy zostaną szczegółowo omówione później, na ten moment wystarczy wiedza, że klasa to podstawowa komórka informacji, zawierająca różne dane (zmienne) oraz zachowania (metody).
. Należy pamiętać o klamrach zamykających ciało definicji: na końcu pierwszej linii i w ostatniej linii programu. Klasy zostaną szczegółowo omówione później, na ten moment wystarczy wiedza, że klasa to podstawowa komórka informacji, zawierająca różne dane (zmienne) oraz zachowania (metody). w linijce drugiej znajduje się deklaracja głównej metody aplikacji: main . Ta metoda jest uruchamiana jako pierwsza w aplikacji i dopiero w niej wywoływane są inne metody oraz tworzone kolejne obiekty. Po nazwie metody znajduje się deklaracja przyjmowanych argumentów, w tym wypadku są to również argumenty wejściowe całej aplikacji. Jednak w tym momencie tym również nie musimy się przejmować.
. Ta metoda jest uruchamiana jako pierwsza w aplikacji i dopiero w niej wywoływane są inne metody oraz tworzone kolejne obiekty. Po nazwie metody znajduje się deklaracja przyjmowanych argumentów, w tym wypadku są to również argumenty wejściowe całej aplikacji. Jednak w tym momencie tym również nie musimy się przejmować. linijka trzecia to właściwe ciało naszej aplikacji. Jest to wywołanie metody wyświetlającej tekst na konsoli. Zwróć uwagę na to, że wywołanie metody kończy się znakiem średnika, który można porównać do kropki kończącej zdanie oraz że podany tekst do wyświetlenia został ujęty w cudzysłowie. Tekst (tzw. String): Hello World możesz dowolnie modyfikować.
Kompilacja programu z wiersza poleceń
Po przygotowaniu pliku z programem możemy przejść do jego kompilacji. W tym celu odpalamy konsolę: cmd i przechodzimy do odpowiedniego katalogu, w którym zapisaliśmy plik z kodem.
Po odnalezieniu pliku z naszym programem przystępujemy do jego kompilacji przy pomocy komendy: javac. W konsoli wpisujemy polecenie:
javac HelloWorld.java
Kompilator powinien utworzyć w tym samym katalogu plik o tej samej nazwie, ale o rozszerzeniu class, czyli HelloWorld.class. Plik zawiera bytecode, czyli instrukcje wykonywane przez wirtualną maszynę Javy.
Uruchomienie programu
W tym momencie możemy już uruchomić nasz program. W konsoli wpisujemy polecenie: java [nazwa klasy], czyli w naszym przypadku:
java HelloWorld
⚠️ Nazwa pliku należy podać bez rozszerzenia! ⚠️
Na konsoli powinniśmy zobaczyć efekt działania naszej aplikacji, czyli tekst: Hello World.
Gratulacje! Skompilowałeś i uruchomiłeś swój pierwszy program w Java. 🥳🎉
Java – Pierwszy program – podsumowanie
W ramach tego materiału dowiedzieliśmy się, jak stworzyć pierwszy Javowy program, którego działanie zobaczyłeś w konsoli. Bliżej zapoznaliśmy się z zagadnieniem kompilacji i uruchomienia programu z poziomu konsoli. Jeżeli chcesz kontynuować swoją przygodę z Javą i poznać inne struktury, które oferuję ten język programowania – to zapraszam do kolejnego tematu z serii o Javie. Dowiesz się jak ułatwić sobie pisanie kodu dzięki zintegrowanemu środowisku programistycznemu (IDE).
➡ ZOBACZ 👉: Zintegrowane środowisko programistyczne IDE
Kierunek Java
W serii o Javie zapoznajesz się z podstawowymi tematami o Javie. Jeżeli chcesz bardziej kompleksowo zagłębić się w temat Javy, poczytać, posłuchać o Javie, to zachęcam Cię do zapoznania się z moim kursem „Kierunek Java”:
➡ ZOBACZ 👉: Kierunek Java
Od czego zacząć naukę programowania?
W poprzednim wpisie dotyczącym wyboru języka programowania poruszyliśmy kwestię tego jaki język programowania wybrać. My w tym wpisie oczywiście założymy, że wybraliśmy Javę, ale postaramy się, aby wpis przekładał się na dowolną technologię. Na początku znowu zacznę ponownie od wybrania kilku popularnych i powtarzających się w internecie porad.
Wymyśl sobie jakiś projekt, np. stronę internetową albo grę i go realizuj Zacznij od algorytmów, języka nauczysz się później Po prostu pisz kod i przerabiaj jakiś kurs lub książkę
Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda bardzo fajnie, bo w końcu, czy może być lepszy sposób na naukę programowania niż praktyka? Moim zdaniem nie i dlatego też nasz kurs opieraliśmy właśnie na takiej idei. Przejdźmy jednak po kolei przez typowy proces nauki przeciętnego Kowalskiego.
Jestem zielony
Punkt startowy każdego z nas. Etap ten przychodzi w różnym wieku i z doświadczenia z naszymi kursantami mogę stwierdzić, że najczęściej jest to przedział 18-25 lat, jednak zdarzają się także osoby w wieku gimnazjalnym jak i ludzie ze stabilną pracą i 40 wiosnami za sobą.
Pierwszym wyborem większości osób na początku jest książka. Jest to wybór dobry i niedobry jednocześnie. Książki najczęściej są niezastąpionym źródłem wiedzy teoretycznej, prawdziwymi kompendiami, do których wraca się nawet po kilku latach programowania. Problemem jest jednak ten aspekt teoretyczny. Większość książek, niezależnie od języka programowania prowadzi nas przez kolejne rozdziały, pokazując pojedyncze elementy danego języka. Mikro przykłady napisane w kilku linijkach świetnie obrazują ten pojedynczy element, tylko najczęściej nie pokazują go w szerszym kontekście. Jednym z aspektów, za który ludzie cenią nasz kurs jest to, że pokazujemy jak każdy nowo poznany element wykorzystać nie tylko w teorii, ale też w rozwoju nieco większej “aplikacji krok po kroku” (zarządzanie biblioteką, odtwarzacz mp3). Przed rozpoczęciem opracowywania treści przeprowadziliśmy ankietę wśród osób już korzystających z naszej strony i bezpłatnych materiałów i zdecydowana większość z głosujących uznała taką formę za najbardziej efektywną. Można więc sobie teraz powiedzieć, ok to wraz z przerabianiem książki będą sobie rozwijał swoją aplikację. Z doświadczenia wiem, że cel jest bardzo ambitny i słuszny, jednak w praktyce bardzo trudny do zrealizowania. Odcinając się zupełnie od nauki programowania, załóżmy, że mamy solidny kawałek drewna, wszelkie narzędzia jakie sobie wymarzymy i chcemy zrobić szafę. Pomimo iż mamy wszystko co potrzebne, wiemy jak używać poszczególnych elementów osobno, to najprawdopodobniej bardzo ciężko będzie nam sobie zaplanować pracę, aby dojść do ostatecznego celu. Bez pomocy kogoś, kto będzie nam wskazywał prawidłową drogę lub przynajmniej dobrego pojęcia o całym procesie tworzenia szafy (aplikacji), ciężko będzie nam ją zbudować. Warto więc mieć kogoś, kto chociaż raz pokaże nam prawidłową drogę. Dlatego pierwszy z cytatów przytoczonych na początku uważam za zgubny. Bez znajomości ogólnego przekroju technologii i klocków, które właściwie mamy do ułożenia nie będziemy w stanie zaplanować sobie pracy nad “większym projektem”. Algorytmy o których mowa w drugim punkcie też nam się na nic nie zdadzą, bez możliwości ich wizualizacji. Bez znajomości języka nie będziemy w stanie implementować algorytmów.
Liznąłem Javę, C++, Pythona, Javascript, co dalej?
Ten etap najczęściej przychodzi po ok 1-2 miesiącach nauki. W tym czasie zdążymy przerobić kilkaset stron książki, będziemy mieli za sobą trochę aplikacji napisanych w konsoli w stylu “zgadnij moje imię”, “kalkulator” i podobnych. Często na tym etapie zaczynają się pojawiać rzeczy trochę bardziej skomplikowane, nieznajomo brzmiące słowa jak polimorfizm, coraz więcej klas, obiektów, dziedziczenie. Możliwe, że to bariera psychologiczna, ale wielu ludzi na tym etapie albo zaczyna się uczyć innego języka myśląc, że tam będzie może łatwiej, albo porzuca na jakiś czas naukę programowania całkowicie. Możliwe, że natknęliście się w internecie na takie słowa:
od czego zacząć naukę jeśli do tej pory liznąłem tylko c++, javy i pythona?
Jeżeli będziemy się skupiali na “lizaniu” danej technologii, a nie zgłębianiu się w niej naprawdę, to nigdy nie dojdziemy do etapu tworzenia naprawdę użytecznych aplikacji. Na tym etapie skup się przede wszystkim na biegłym poruszaniu się w danym języku, postaraj się poznawać biblioteki danego języka, ucz się pracować z dokumentacją. Jeżeli trafiasz na problem i znajdujesz rozwiązanie w internecie to nie podchodź do tego w sposób “jakoś to działa”, tylko postaraj się to naprawdę zrozumieć. W innym przypadku te same problemy będą wracały bez końca. Wbrew popularnej opinii różne języki i ekosystem wokół nich mocno się różnią i nie da się w krótkim czasie poznać innej technologii na biegłym poziomie. Z tego powodu nikt nie daje ogłoszeń o pracy typu “szukamy programisty”, tylko raczej “szukamy programisty java” albo “szukamy programisty python”.
Już coś potrafię!
Ostatni etap młodego adepta sztuki programowania, który warto wyróżnić, to taki, w którym prawdopodobnie potrafimy już napisać aplikację z graficznym interfejsem użytkownika, obiły nam się o uszy frazy typu wzorce projektowe, czy bazy danych, a polimorfizm i obiekty to już dla nas chleb powszedni. Tutaj najczęściej zaczyna się przyjemniejsza część nauki. Korzystanie z posiadanej wiedzy i jej rozwój. Będziemy tutaj już coraz bliżej podjęcia pierwszej pracy, czy stworzenia “poważnej aplikacji”, ale będziemy już potrafili sprawnie korzystać z narzędzi jakie daje nam konkretny język/technologia, nauka nowych rzeczy będzie rzeczą naturalną. Czytanie kolejnych stron książek, czy dokumentacji nie będzie czarną magią, tylko czymś co układa się w sensowną całość. Jeśli dojdziesz do tego etapu, to można powiedzieć, że najprawdopodobniej dalej pójdzie już z górki. Z doświadczenia naszych kursantów mogę uznać, że etap ten przychodzi najczęściej po ok 4-5 miesiącach nauki, u tych bardzo zaangażowanych nieco wcześniej. Na tym etapie zorientujemy się też, że sam język to dopiero początek. Przeglądając oferty pracy natrafimy na takie pojęcia jak Java EE, Spring, czyli biblioteki i frameworki wymagane w pracy. W zależności od tego z jakiego języka programowania korzystamy będzie się to mocno różniło. Na szczęście na naukę tych dodatkowych rzeczy będziemy poświęcać już raczej czas na stażu, czy w pracy i będzie nam to zajmowało kolejne lata.
Jak ja bym zaczął?
Ja bym chciał zacząć od kursu, który sam stworzyłem, bo połączyliśmy w nim niezbędną teorię z praktyką w postaci zadań i rozwijania większych projektów, ale wiem, że nie każdy musi mi wierzyć 😉 Jeżeli uczę się dziś nowych rzeczy technologicznych to stosuję strategię, która pozwala mi połączyć teorię z jak najszybszą praktyką. Jeżeli korzystam z książki to staram się ją przerabiać szybko, nie po 10 stron, mozolnie przepisując przykłady, tylko czytam ją najczęściej przed snem np. po 40-50 stron. Większości przykładów nie przerabiam, bo książka ma mi pokazać ogólny zarys tego czego się uczę. Bezmyślnie przepisywanie kodu źródłowego nic Ci nie da, skup się na samodzielnym rozwiązywaniu zadań. Jeśli opanujesz większy wycinek technologii (np. nauczysz się co to zmienne, pętle, warunki sterujące, klasy i obiekty) to możesz sobie wymyślić mały projekt podsumowujący. Rozrysuj sobie najpierw ogólne założenia na kartce, nie porywaj się od razu na pisanie kodu, bo najprawdopodobniej szybko się w nim pogubisz. Staraj się nie skupiać zbytnio na teorii. Wiele ludzi wpada w pułapkę tego, że szuka książki, która ma jak najwięcej stron, zakładając, że będzie w niej wszystko. Prawda jest taka, że na co dzień wystarczy Ci prawdopodobnie 20% jej zawartości, cała reszta, a szczególnie tabelki z długimi listingami różnych funkcji języka to zaśmiecanie sobie głowy. Dodatkowo większość ludzi bardzo szybko się zniechęci, jeśli zauważy, że po przerobieniu 200 stron książki nadal tworzy zaledwie trywialne przykłady. Dużo lepiej jest skupić się na rozwoju i tworzeniu czegoś praktycznego, a wiedzę teoretyczną uzupełniać w międzyczasie. Nawet po kilku latach nauki ogromna ilość programistów nie do końca wie jak wszystko działa “pod spodem” i zazwyczaj nie jest to wielkim problemem, jeśli zauważysz, że czegoś Ci brakuje, to będzie dobry moment na “powrót do korzeni”. Na koniec dodam tylko, że w programowaniu liczy się wytrwałość. Nauka programowania jest jak nauka dowolnej innej rzeczy np. gry na instrumencie. Żeby ją opanować należy po prostu poświęcać trochę czasu. Liczy się regularność, praktyka i nieustanna próba bycia coraz lepszym. Nie licz na to, że kiedyś poznasz wszystko co związane jest z danym językiem – możesz być w nim ekspertem, ale nigdy nie będziesz wiedzieć wszystkiego i nie ma w tym nic złego. Więcej na ten temat przeczytasz też w naszym wpisie czy programowanie jest trudne i ile zajmuje czasu. A jak wyglądają wasze początki? Czego próbowaliście? Może macie z czymś problem, w którym możemy wam doradzić?
Prosty program
Prosty program – przykładowy program służący do przedstawienia podstawowych elementów kodu źródłowego napisany w jednym z języków programowania.
Proces uruchomienia programu
Do uruchomienia programu w postaci kodu źródłowego niezbędne jest przeprowadzenie procesu kompilacji którego celem jest przetłumaczenie kodu napisanego w danym języku programowania na kod maszynowy. Wykorzystanie procesu kompilacji pozwala na dostarczenie przez człowieka kodu w czytelnej dla niego postaci. Generowanie kodu maszynowego przekazywanego jako instrukcje dla procesora następuje po analizie leksykalnej (analiza kodu źródłowego na podstawie jego jednostek elementarnych – tokenów), analizie składniowej (sprawdzenie kodu źródłowego pod względem zgodności z regułami danego języka) oraz analizie semantycznej, której celem jest określenie znaczenia tokenów. Ostatnim elementem kompilacji jest generowanie kodu maszynowego. Niektóre kompilatory dokonują kompilacji do języka asemblera a następnie poprzez asembler kod tłumaczony jest do postaci kodu maszynowego.
Prosty program C++
Przykładowy program mający na celu wyświetlenie prostego tekstu w konsoli systemu operacyjnego, napisany w języku C++:
# include
//dodanie pliku biblioteki input-output stream int main () { //główna [[funkcja]] main std::cout << “Prosty program napisany w C++"; //polecenie wypisania na ekran [[system]]("pause"); //zatrzymanie "okienka" konsoli po wykonaniu kodu return 0; //funkcja main domyślnie zwraca zero na znak poprawnego wykonania programu } Efektem działania programu będzie wyświetlenie napisu: Prosty program napisany w C++ Prosty program Java Przykładowy program którego efektem będzie wyświetlenie na ekranie prostego tekstu napisany w kodzie źródłowym Java. Do napisania poniższego programu niezbędne jest wykorzystanie kilku elementów wykorzystywanych przez ten język wysokiego poziomu: modyfikatora dostępu public , który określa zakres widoczności klasy , który określa zakres widoczności klasy class – początek definicji klasy – początek definicji klasy kategorię static określającą, że metodę można wywołać bez konieczności utworzenia obiektu klasy określającą, że metodę można wywołać bez konieczności utworzenia obiektu klasy nazwy metody main - oznaczającej miejsce rozpoczęcia działania programu - oznaczającej miejsce rozpoczęcia działania programu klasy System.out – standardowy strumień wyjścia (ekran) Kod źródłowy wykorzystujący powyższe elementy ma postać: public class PierwszyProgram { Public static void main (String[]args) { System.out.println (Prosty program napisany w Javie”), } } Efektem działania programu będzie wyświetlenie napisu: Prosty program napisany w Javie Prosty program w języku Pascal Kształt programu w języku Pascal w najprostszej postaci można przedstawić za pomocą trzech słów kluczowych: program po którym następuje nazwa programu (bez odstępów i znaków interpunkcyjnych) po którym następuje nazwa programu (bez odstępów i znaków interpunkcyjnych) begin oznaczająca początek programu oznaczająca początek programu end oznaczająca koniec programu oraz ciągu dowolnych instrukcji zawartych pomiędzy słowami kluczowymi begin i end. Przykładowy program wyświetlający ciąg znaków ma postać: program przykładowy, begin writeln (‘Prosty program napisany w Pascalu’), end. / Efektem działania będzie wyświetlenie ciągu znaków:Prosty program napisany w PascaluProsty program w języku C#
Przykładowy program napisany w języku C# jest znacząco podobny do programu napisanego w Java i ma postać:
class PierwszyProgram { Static void Main () { System.Conlose.WriteLine (“Prosty program w C#”), } }
Rownież w tym przykładzie efektem działania program będzie wyświetlenie ciągu znaków:
Prosty program w C#
Prosty program w Perl
W języku Perl programy do napisania kody źródłowego nie jest wymagane wykorzystanie specjalnego środowiska programistycznego. Kod źródłowy można tworzyć i modyfikować za pomocą zwykłego edytora tekstów, jednakże zalecane jest wykorzystanie edytora tekstów dla programistów, który pozwala m.in. na dodawanie wcięć całego bloku czy odnajdywanie nawiasu klamrowego który zamyka jedną z części programu. Przykładowy program w języku Perl składa się z zaledwie dwóch linii:
#!/usr/bin/perl print “Prosty program w Perlu
”
Pierwszy wiersz wskazuje na ścieżkę do interpretera Perla. W środowisku UNIX standardową ścieżką jest:
/usr/bin/perl
natomiast w przypadku Windows domyślna ścieżka to:
c:/perl/bin/perl.exe
Druga linia wykorzystując funkcje print powoduje wyświetlenie na ekranie łańcucha znaków:
Prosty program w Perlu
Prosty program w języku Python
Do napisania programu w języku Python również nie jest konieczne wykorzystanie specjalnego środowiska programistycznego, jednakże wykorzystanie notatnika z funkcją kolorowania składni znacząco ułatwia pisanie kodu. Python jest językiem interpretowanym – oznacza to, że do uruchomienia programu nie jest konieczne wykonywanie kompilacji programu. Jednym narzędziem potrzebnym do uruchomienia programu jest interpreter. Najprostszy program napisany w języku Python, wyświetlający ciąg znaków "Prosty program w Pythonie” to zaledwie jedna linia kodu:
print ‘Prosty program w Pythonie’
Uruchomienie programu zapisanego pod nazwa program.py sprowadza się do wprowadzenia w konsoli polecenia:
python.exe program.py
Bibliografia
Eckel Bruce, Thinking in Java. Edycja polska. Wydanie IV, Helion, Gliwice 2006, s. 81-83.
Farbaniec Dawid, Asembler. Leksykon kieszonkowy, Helion, Gliwice 2012, s. 15-16.
Liberty Jesse, Programowanie C#, Helion, Gliwice 2006, s. 22-25.
Martelli Alex, Python Receptury, Helion, Gliwice 2006, s. 92-93.
McBride P.K., Pascal – to proste, Wydawnictwo RM, Warszawa 2001, s. 3-6.
Porębski Wiesław, Język C++ Standard ISO w praktyce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s. 9-14.
Schildt Herbert, Java. Kompendium programisty. Wydanie VIII, Helion, Gliwice 2012, s. 30-33.
Schwartz Randal L., Wprowadzenie Perl, Helion, Gliwice 2006, s. 17,25-27.
Autor: Jarosław Wachel
Hello world – Wikipedia, wolna encyklopedia
Hello world (z ang. „Witaj, świecie”) — program, którego jedynym celem jest wypisanie na standardowym wyjściu napisu „Hello World!” lub innego prostego komunikatu.
Program taki ma na celu jedynie demonstrację języka, środowiska bądź biblioteki, w której był napisany. Nazwą tą określa się też wszystkie inne trywialne programy, dla których jedynym celem istnienia jest demonstrowanie sposobów programowania.
Programiści, ucząc się danego języka lub zaczynając naukę programowania, często piszą samodzielnie Hello world jako swój pierwszy program. Aktualnie w środowiskach informatycznych oraz w wielu kursach jest on swego rodzaju tradycyjnym elementem.
Pierwszy program tego typu prawdopodobnie został opublikowany w roku 1967 i był napisany w języku BCPL[1].
W roku 1972 Brian Kernighan i Stephen Johnson w publikacji A Tutorial Introduction to the Language B przedstawili, jako przykład wykorzystania zmiennych zewnętrznych, kod wypisujący komunikat hello world [2]:
main(){ extrn a,b,c; putchar(a); putchar(b); putchar(c); putchar('!*n'); } a 'hell'; b 'o, w'; c 'orld';
Ten przykład został zaadaptowany do języka C i opublikowany w 1974 roku w publikacji Programming in C: A Tutorial. Kod wypisuje komunikat hello world [3] (bez wielkich liter i wykrzyknika):
main () { printf ( "hello, world" ); }
Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]
Wyzwanie Java #1: Hello world!
Jak zapowiadaliśmy, chcemy Was zachęcić i zmotywować do nauki programowania! Do rozpoczęcia tej przygody potrzebny będzie nam komputer, dostęp do internetu i dużo, dużo chęci i wytrwałości. Naszym pierwszym wyzwaniem będzie napisanie swojego pierwszego programu w Javie!
Przygotujmy się
Zanim zaczniemy cokolwiek programować musimy przygotować nasz komputer do pracy. Będziemy potrzebować na początek wirtualnej maszyny Java (ang. Java Virtual Machine, w skrócie JVM) oraz środowiska dla programistów, tak zwane zintegrowane środowisko programistyczne (ang. integrated development environment, w skrócie IDE).
Wirtualna Maszyna Java
Java to jeden z najpopularniejszych języków programowania na świecie. Jednak Java, to nie tylko język programowania, to także cały ekosystem technologii i języków programowania zorientowanych wokół tak zwanej wirtualnej maszyny Java, czyli środowiska uruchomieniowego, które musimy zainstalować w naszym systemie operacyjnym (np. Windows, Linux, macOS) lub innym dowolnym urządzeniu, na którym chcemy wykonywać nasze programy. Taką maszynę wirtualną znajdziemy na większości komputerach na świecie, telefonach z systemem Android czy nawet na odtwarzaczach Blu-ray. Według strony GoJava obecnie już około 15 miliardów urządzeń korzysta z Javy.
Dlatego zanim zaczniemy cokolwiek robić w Javie, potrzebujemy zainstalować sobie wirtualną maszynę Java, która jest udostępniana w dwóch wersjach; Java Runtime Environment (JRE) zawierająca podstawową instalację maszyny wirtualnej wraz z dodatkowymi bibliotekami i komponentami, służącą przede wszystkim do uruchamiania programów oraz Java Development Kit (JDK) zawierająca wszystko co ma JRE plus dodatkowe narzędzia dla programistów. My oczywiście będziemy potrzebować JDK, które możemy ściągnąć tutaj ze strony Oracle.
Poniżej print screeny z procesu instalacji JDK wersji 10 na systemie Windows:
Zintegrowane środowisko programistyczne
Programowanie w skrócie to tak naprawdę pisanie odpowiednich poleceń w wybranym języku programowania które to polecenia są następnie tłumaczone na instrukcje rozumiane przez komputer, tak zwany kod maszynowy. Tak naprawdę nasz kod, czyli zestaw tych poleceń, możemy pisać w dowolnym narzędziu, począwszy od notatnika. Takie pisanie niestety wymaga od nas dużo większego wysiłku, dlatego z pomocą przychodzą właśnie zintegrowane środowiska programistyczne, które zawierają szereg ułatwień jak podpowiadanie składki, sprawdzanie poprawności naszego programu czy łatwiejsze testowanie.
Najpopularniejszymi IDE dla Javy są:
To które środowisko wybierzemy zależy tak naprawdę od nas, czyli naszych predyspozycji. Z naszej strony polecamy wybranie IntelliJ IDEA i z tego narzędzia będziemy korzystali w przykładach. Oczywiście wystarczy nam darmowa wersja Community.
Poniżej print screeny z procesu instalacji IntelliJ IDEA na systemie Windows:
Pierwszy program
Mając już JDK i wybrane IDE możemy przystąpić do napisania swojego pierwszego programu w języku Java.
Po pierwszym uruchomieniu IDEI powinniśmy zobaczyć okno z wyborem kolorystyki. Wybór według własnych preferencji.
W następnym okienku możemy wybrać różne ustawienia i dodatki - zostawmy te domyślne.
Tutaj również zostawiamy ustawienia domyślne i klikamy “Start using IntelliJ IDEA”.
Pojawia nam się okno startowe:
Wybieramy opcję “Create New Project”.
W nowo otwartym oknie musimy wskazać IDEI lokalizację naszego SDK, klikamy “New” i wybieramy miejsce instalacji SDK w naszym systemie (w przypadku systemu Windows będzie to C:\Program Files\Java\jdk-10). Następnie klikamy dwukrotnie “Next”.
W kolejnym oknie musimy wpisać nazwę naszego projektu, podajemy “kodolamacz-first-challenge” i klikamy “Finish”.
Otworzyło nam się główne okno IDEI z naszym projektem.
To jednak tylko pusty projekt. Teraz musimy napisać swój pierwszy kawałek kodu. W tym celu rozwijamy drzewo z lewej strony z nazwą naszego projektu i na katalogu “src” klikamy prawym przyciskiem myszy i wybieramy opcję “New” a następnie “Java Class”. W nowo otwartym oknie jako nazwę wpisujemy “pl.kodolamacz.MyFirstJavaApplication” i klikamy “Ok”
W rezultacie dostajemy poniższy kod:
package pl . kodolamacz ; public class MyFirstJavaApplication { }
Czym są klasy Java dowiemy się później, na razie potraktujmy je jako sposób organizacji kodu, czyli naszych poleceń, w świecie Java. Klasy będą się znajdować w plikach z rozszerzeniem .java.
W aktualnej wersji nasz kod jeszcze nic nie robi, to tylko szablon. Najprostrszą operacją jaką możemy kazać wykonać komputerowi jest wyświetlenie napisu. By tego dokonać należy najpierw dodać tak zwaną metodę main którą można uruchomić, czyli coś w rodzaju punktu startowego naszego programu. Nasz kod powinien wyglądać tak:
package pl . kodolamacz ; public class MyFirstJavaApplication { public static void main ( String [] args ) { } }
Teraz możemy skorzystać z funkcji println:
package pl . kodolamacz ; public class MyFirstJavaApplication { public static void main ( String [] args ) { System . out . println ( "Witaj świecie!" ); } }
Funkcja println wyświetla dowolny ciąg znaków na tak zwanym standardowym wyjściu. Jest to jeden z możliwych sposobów komunikacji z naszym programem. Więcej o strumieniach możemy przeczytać na Wikipedii. Żeby skorzystać ze standardowego wyjścia musimy skorzystać z klasy System służącą między innymi do obsługi standardowych strumieni w Javie. W tej klasie możemy skorzystać z pola out gdzie mamy dostępną funkcję println. Temat pól w klasach (ang. field) także zostanie szczegółowo omówiony w kolejnych naszych wydarzeniach.
Teraz czas najwyższy by uruchomić nasz program! Klikamy w dowolnym miejscu naszego kodu prawym przyciskiem myszki i wybieramy opcję “Run ‘MyFirstJavaApplication….main()’” lub naciskamy kombinację klawiszy Ctrl+Shift+F10. Na dole ekranu powinniśmy zobaczyć wynik wykonania naszego programu, czyli oczekiwany napis:
Witaj świecie! Process finished with exit code 0
Jeśli napis się nie wyświetlił, trzeba sprawdzić czy wszystkie nawiasy i średniki są na swoim miejscu.
Gratulacje! Udało Ci się napisać i uruchomić swój pierwszy program w języku Java. Jest to tak zwany “Hello world” czyli program wyświetlający napis “Witaj świecie” i najczęściej właśnie od takiego programu zaczynamy naukę nowego lub nawet pierwszego języka programowania lub biblioteki.
Jednak na tym nie skończymy. Do wyświetlenia napisu “Witaj świecie” użyliśmy standardowego wyjścia. Teraz użyjemy standardowego wejścia, żeby pobrać od użytkownika jakiś napis:
package pl . kodolamacz ; import java.util.Scanner ; public class MyFirstJavaApplication { public static void main ( String [] args ) { System . out . println ( "Witaj świecie!" ); Scanner scanner = new Scanner ( System . in ); String userString = scanner . nextLine (); scanner . close (); System . out . println ( "Twój napis to: " + userString ); } }
Wykorzystaliśmy do tego klasę Scanner przekazując do niej standardowe wejście (System.in). W klasie Scanner mamy metodę nextLine() która pozwala nam odczytać linijkę tekstu wpisanego przez użytkownika. Następnie przypisujemy tą linijkę do zmiennej userString i wyświetlamy na standardowym wyjściu. Zmiennym poświęcimy następne wyzwania, na ten moment załóżmy, że jest to jakiś pojemnik na dane tekstowe, które w świecie Javy oznaczamy jako String.
Gdy uruchomimy nasz program i wpiszemy jakąś linię tekstu (pod napisem Witaj świecie, np. odpowiedź “Witaj”) potwierdzając to klawiszem Enter, program powinien wyświetlić nam wpisaną linijkę tekstu jak poniżej:
Witaj świecie! Witaj Twój napis to: Witaj Process finished with exit code 0
Wyzwanie
Teraz zadanie dla Was! Korzystając ze standardowych strumieni w Javie i zdobytej wiedzy napiszcie program, który wyświetla prośbę o podanie imienia i następnie nazwiska, pobiera te dwa napisy od użytkownika, a następnie wyświetla obydwa jak w przykładzie poniżej:
Proszę podaj swoje imię: Jan Proszę podaj swoje nazwisko: Kowalski Witaj Jan Kowalski
Rozwiązanie wyzwania #1 opublikujemy w piątek na stronie naszego wydarzenia na Facebooku. W międzyczasie będziemy tam też zamieszczać materiały dodatkowe, które uzupełnią Waszą wiedzę na temat Javy i pracy programisty.
Jak uda się Wam poprawnie wykonać zadanie - pochwalcie się tym koniecznie w przeznaczonym do tego poście na FB!
Kolejna część wyzwania za tydzień, 23 kwietnia o godz. 10:00.
Powodzenia!
Wszystkie wspisy z serii #javowewyzwanie:
Wprowadzenie
Wyzwanie 1 - Hello world!
Wyzwanie 2 - Podstawowe instrukcje
Wyzwanie 3 - Programowanie obiektowe
Wyzwanie 4 - Algorytmy i struktury danych w języku Java
Wyzwanie 5 - Interfejsy i dziedziczenie
Wyzwanie 6 - Operacje wejścia - wyjścia
Wyzwanie 7 - Programowanie funkcyjne
Materiały dodatkowe do wyzwania:
Wprowadzenie do świata języka Java
Czego się uczyć by zostać programistą?
Java od środka, czyli jak to wszystko działa?
Wprowadzenie do Apache Maven, czyli jak tworzy się projekty w świecie Java
Wprowadzenie do testowania aplikacji w środowisku Java
6 książek, które powinien przeczytać każdy programista Java
Programowanie i Java
Programowanie i Java
1. Co robi komputer?
pisanie i redagowanie dokumentów
obliczenia w arkuszu kalkulacyjnym
wyszukiwanie w bazach danych
przeglądanie zasobów Internetu
wysyłanie i odbieranie poczty elektronicznej
Program jest zakodowaną sekwencją instrukcji, które ma wykonać procesor (lub za jego pośrednictwem inne elementy sprzętowe). jest zakodowaną sekwencją instrukcji, które ma wykonać procesor (lub za jego pośrednictwem inne elementy sprzętowe).
Mówi się powszechnie, że instrukcje wykonuje program. Np. "program wykonał błędną instrukcję i nie może być kontynuowany". Takie sformułowania są wygodne i w pewnym sensie poprawne, pamiętajmy jednak o tym, że instrukcje są przekazywane do wykonania procesorowi.
System operacyjny - to zbiór programów zajmujących się zarządzaniem zasobami komputera, obsługą systemu plików, uruchamianiem programów, przydzielaniem im czasu procesora i komunikacją między nimi oraz interakcją z użytkownikiem komputera. - to zbiór programów zajmujących się zarządzaniem zasobami komputera, obsługą systemu plików, uruchamianiem programów, przydzielaniem im czasu procesora i komunikacją między nimi oraz interakcją z użytkownikiem komputera.
Przykładowa sekwencja instrukcji maszynowych hipotetycznego komputera może wyglądać tak:
10001010 10001000 00000001 11001010 .....
Najmniejsza ilość informacji, którą może operować komputer - to cyfra 1 lub 0 w binarnej reprezentacji liczby.
Najmniejsza ilość informacji, którą może operować komputer - to cyfra 1 lub 0 w binarnej reprezentacji liczby. Wielkość ta nazywana jest bitem .
Bajt = 8 bitów
Słowo maszynowe - to najmniejsza, adresowalna komórka pamięci operacyjnej, jak również - odpowiadający tej wielkości rozmiar rejestrów procesora, czyli specjalnego wewnętrznego układu pamięciowego, o bardzo szybkim dostępie, w którym procesor przechowuje chwilowo dane aktualnie wykonywanych operacji - to najmniejsza, adresowalna komórkaoperacyjnej, jak również - odpowiadający tej wielkości rozmiarprocesora, czyli specjalnego wewnętrznego układu pamięciowego, o bardzo szybkim dostępie, w którym procesor przechowuje chwilowo dane aktualnie wykonywanych operacji
5830 D252 5A30 D256 5030 D260
Instrukcja assemblera
Wyjaśnienie
L 3, X do rejestru 3 załaduj liczbę znajdującą się w pamięci pod adresem oznaczonym symbolicznie przez X A 3, Y dodaj do zawartości rejestru 3 liczbę znajdującą się w pamięci pod adresem oznaczonym symbolicznie przez Y ST 3, Z zapisz nową zawartość rejestru 3 do pamięci pod adresem oznaczonym symbolicznie przez Z
Z = X + Y ?
2. Algorytmy i języki programowania
ALGORYTM to przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania; zbiór poleceń dotyczących pewnych obiektów (danych) — ze wskazaniem kolejności, w jakiej mają być wykonane; wykonawcą jest układ, który na sygnały reprezentujące polecenia reaguje ich realizowaniem — może nim być człowiek lub urządzenie automatyczne, np. komputer.
(źródło: Encyklopedia PWN) to przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania; zbiór poleceń dotyczących pewnych obiektów (danych) — ze wskazaniem kolejności, w jakiej mają być wykonane; wykonawcą jest układ, który na sygnały reprezentujące polecenia reaguje ich realizowaniem — może nim być człowiek lub urządzenie automatyczne, np. komputer.
Wybierz z cennika procesor, zapisz jego cenę Wybierz z cennika pamięć RAM, zapisz jej cenę Wybierz z cennika płytę główną, zapisz jej cenę Wybierz z cennika kartę graficzną, zapisz jej cenę Wybierz z cennika dysk twardy, zapisz jego cenę Wybierz z cennika CDROM lub DVD, zapisz jego cenę Wybierz z cennika kartę dźwiękową, zapisz jej cenę Wybierz obudowę i potrzebne akcesoria, zapisz ich ceny Zsumuj wszystkie ceny
użytkownik podaje konkretne ceny, program wylicza ich sumę;
użytkownik podaje charakterystyki składników, program odszukuje np. w jakiejś internetowej bazie danych ich ceny i sumuje je;
użytkownik podaje kryteria wyboru konfiguracji sprzętowej, program według tych kryteriów dokonuje wyboru konkretnych opcji sprzętowych i sumuje ich ceny.
1. Zapytaj użytkownika o cenę procesora 2. Zapytaj użytkownika o cenę płyty głównej ... n-1. Zsumuj podane ceny n. Podaj użytkownikowi wynik (cenę komputera)
w jaki sposób ma odbywać się interakcja z użytkownikiem: w jaki sposób pytać go o dane wejściowe i jak pokazywać wynik (dane wyjściowe) ?
w jaki sposób wykonywać sumowanie: czy przechowywać ceny poszczególnych składników, czy składać je inkrementalnie mając na wyjściu do dyspozycji tylko wynikową, sumaryczną cenę?
w jaki sposób reagować na błędy danych ?
sprawdzania jakichś warunków i na tej podstawie podejmowania decyzji o wyborze dalszych kroków algorytmu
sprawdzania jakichś warunków i na tej podstawie o wyborze dalszych kroków algorytmu iteracyjnego wykonania jakichś fragmentów algorytmu (powtarzania ich wykonania wielokrotnie, zadaną liczbę razy lub dopóki spełnione sa jakieś warunki)
1. Zapytaj użytkownika o cenę procesora 2. Jeżeli podana cena nie jest liczbą, powiadom użytkownika o błędzie i wróć do kroku 1 3. Zapisz cenę procesora (do ew. późniejszego użycia) 4. Zapytaj użytkownika o cenę płyty głównej 5. Jeżeli podana cena nie jest liczbą, powiadom użytkownika o błędzie i wróć do kroku 4 6. Zapisz cenę płyty głównej (do ew. późniejszego użycia) ... inne składniki ... inne składniki n-1. Wylicz sumę cen składników n. Pokaż wyniki
jeżeli (warunek) to ...
albo
jeżeli (warunek) to ...
w przeciwnym razie ...
wykonuj dopóki (warunek) ...
wykonuj zmieniając wartość zmiennej i od p do l .. .
czytaj dochód jeżeli (dochód > 74048) to podatek = 17048.44 + 0.4 * (dochód - 74048) w przeciwnym razie jeżeli (dochód > 37024) to podatek = 6541.24 + 0.3 * (dochód - 37024) w przeciwnym razie podatek = 0.19 * dochód - 493.32 pisz podatek
jeżeli (warunek) to {
czynność 1
czynność 2
}
pobieranieDanych1: pisz "Podaj cenę procesora" czytaj cenaProcesora jeżeli (cenaProcesora nie jest liczbą) to { pisz "Wadliwe dane" idź do pobieranieDanych1 } pobieranieDanych2: pisz "Podaj cenę płyty głównej" czytaj cenaPłyty jeżeli (cenaPłyty nie jest liczbą) to { pisz "Wadliwe dane" idź do pobieranieDanych2 } ... cenaWynikowa = suma cen części pisz cenaWynikowa
trzebaPobraćDane = tak wykonuj dopóki (trzebaPobraćDane) { pisz "Podaj cenę procesora" czytaj cenaProcesora jeżeli (cenaProcesora nie jest liczbą) to pisz "Wadliwe dane" w przeciwnym razie trzebaPobraćDane = nie } trzebaPobraćDane = tak wykonuj dopóki (trzebaPobraćDane) { pisz "Podaj cenę płyty głównej" czytaj cenaPłyty jeżeli (cena Płyty nie jest liczbą) to pisz "Wadliwe dane" w przeciwnym razie trzebaPobraćDane = nie } ... cenaWynikowa = suma cen części pisz cenaWynikowa
metodami
programy piszemy po to, by rozwiązywać jakieś problemy lub realizować jakieś zadania;
zanim napiszemy program, który realizuje jakieś zadanie, musimy opracować algorytm postępowania, prowadzącego do realizacji tego zadania;
algorytm jest przepisem, zbiorem poleceń wykonywanych na danych, opisem sposobu przekształcenia danych wejściowych w dane wyjściowe;
program jest zapisem algorytmu oraz danych w konkretnym języku programowania;
w konkretnym języku programowania; po to by program mógł być wykonany przez komputer jego zapis w konkretnym języku programowania musi być przetłumaczony na język instrukcji rozumianych przez procesor; takiego tłumaczenia dokonują specjalne programy nazywane translatorami, kompilatorami i interpreterami.
PROGRAM - to skonkretyzowane sformułowanie abstrakcyjnego algorytmu na podstawie określonej reprezentacji i struktury danych. - to skonkretyzowane sformułowanie abstrakcyjnego algorytmu na podstawie określonej reprezentacji i struktury danych.
Kompilator tłumaczy program źródłowy na instrukcje, które mogą być wykonane przez procesor i jednocześnie sprawdza składniową poprawność programu, sygnalizując wszelkie błędy. Proces kompilacji jest więc nie tylko procesem tłumaczenia, ale również weryfikacji składniowej poprawności programu. tłumaczy program źródłowy na instrukcje, które mogą być wykonane przez procesor i jednocześnie sprawdza składniową poprawność programu, sygnalizując wszelkie błędy. Proces kompilacji jest więc nie tylko procesem tłumaczenia, ale również weryfikacji składniowej poprawności programu.
Interpreter wykonuje bezpośrednio tekst programu. Zatem składniowa poprawność jest sprawdzana zazwyczaj dopiero w trakcie działania programu, aczkolwiek niektóre języki interpretowane udostępniają fazę symbolicznej kompilacji do kodu pośredniego, podczas której sprawdzana jest poprawność źródła.
Niektóre interpretery wewnętrznie kompilują fragmenty kodu do postaci binarnej, aby przyspieszyć wykonanie. wykonuje bezpośrednio tekst programu. Zatem składniowa poprawność jest sprawdzana zazwyczaj dopiero w trakcie działania programu, aczkolwiek niektóre języki interpretowane udostępniają fazę symbolicznej kompilacji do kodu pośredniego, podczas której sprawdzana jest poprawność źródła.Niektóre interpretery wewnętrznie kompilują fragmenty kodu do postaci binarnej, aby przyspieszyć wykonanie.
3. Czym jest Java?
3.1. Uniwersalny język programowania
uniwersalnym językiem programowania.
Ścisła k
statyczne typowanie
3.2. Wieloplatformowość i uniwersalność Javy
javac
java
graficzne interfejsy użytkownika (GUI),
dostęp do baz danych,
działania w sieci,
aplikacje rozproszone,
aplikacje WEB,
oprogramowanie pośredniczące (middleware),
zaawansowana grafikę, gry i multimedia,
aplikacje na telefony komórkowe i inne "małe" urządzenia.
standardową - Java Standard Edition (Java SE) - przeznaczoną głównie do standardowych zastosowań dla komputerów personalnych i serwerów, również połączonych w sieci,
- przeznaczoną głównie do standardowych zastosowań dla komputerów personalnych i serwerów, również połączonych w sieci, biznesową - Java Enterprise Edition (Java EE) - dla tworzenia rozbudowanych i zaawansowanych aplikacji biznesowych, w szczególności dla dużych firm,
- dla tworzenia rozbudowanych i zaawansowanych aplikacji biznesowych, w szczególności dla dużych firm, mikro - Java Micro Edition (Java ME) - dla programowania urządzeń elektronicznych, takich jak telefony komórkowe, telewizja, procesory w samochodach czy urządzeniach gospodarstwa domowego.
4. Wprowadzenie do obiektowości
class ElDev { width, height; <-- atrybuty: szerokość, wysokość, stan isOn; ================= Interfejs komunikatów method on() isOn = true; <--- usługa on (włącz), inaczej: metoda o nazwie on method off() isOn = false; <--- usługa off (wyłacz),inaczej: metoda o nazwie on } Uwaga: powyższy zapis jest symboliczny, nie jest to zapis definicji klasy w Javie czy jakimkolwiek innym języku programowania. a.on(); // komunikat: obiekcie a włącz się b.on(); // obiekcie b włącz się a.off(); // obiekcie a wyłącz się Dane (atrybuty) są (powinny być) ukryte i są traktowane jako nierozdzielna całość z usługami - metodami. class Komputer extends ElDev { method run(Program p) if (isOn()) wykonanie_programu_p; } Komputer a, b, c; Program x, y, z; ... a.on(); a.run(x); ... a.off(); 5. Aplikacja powitalna public static void main(String[] args) import javax.swing.*; public class JavaWelcome { public static void main(String[] args) { JFrame frame = new JFrame("Powitanie"); // 1 String htmlText = "" + // 2 "Witaj Javo!
" + "... A witaj!"; Icon icon = new ImageIcon("java_logo.png"); // 3 JLabel label = new JLabel(htmlText, icon, JLabel.CENTER); // 4 frame.add(label); // 5 frame.setDefaultCloseOperation(JFrame.EXIT_ON_CLOSE); // 6 frame.pack(); // 7 frame.setLocationRelativeTo(null); // 8 frame.setVisible(true); // 9 } }Tworzymy okno frame - obiekt klasy JFrame - z tytułem "Powitanie" Tworzymy napis htmlText - obiekt klasy String. - który będzie pokazany w oknie; tekst jest formatowany (wielkość i kolor pisma) za pomocą znaczników HTML. Pobieramy obrazek z pliku java_logo.png; będziemy do niego mieli dostęp za pomocą zmiennej icon . Tworzymy etykietę label (klasa JLabel), w której będzie umieszczony obrazek i wycentrowany tekst. Do okna dodajemy etykietę. Dla okna frame ustalamy, że domyślnie jego zamknięcie ma spowodować zakończenie działania aplikacji. Pakujemy okno, tzn. prosimy o takie ustalenie jego rozmiarów, aby były ono optymalne dla pokazania umieszczonej w nim etykiety. Ustalamy położenie okna: wycentrowane w obszarze pulpitu. Pokazujemy okno.
Uwaga: widoczne logo Javy nawiązuje do pochodzenia nazwy tego języka. James Gossling nazwał go na cześć swojego ulubionego gatunku kawy - dlatego niemal wszystkie loga ukazują filiżankę kawy.
Zobacz demo działania programu powitalnego:
6. Instalacja Javy, pierwszy program i kilka elementów składni
Java SE
JDK 6 Update 7
nie wybierać
Java SE 6 Documentation.
Jeśli nie korzystamy z IDE to:
powinniśmy zapewnić, by katalog, w którym program instalacyjny umieścił kompilator Javy (javac.exe) oraz interpreter - maszynę wirtualną Javy (java.exe) znajdował się na ścieżce dostępu (PATH),
program źródłowy Javy zapisujemy w pliku źródłowym za pomocą dowolnego edytora (np. w pliku Test.java),
program źródłowy Javy zapisujemy w pliku źródłowym za pomocą dowolnego edytora (np. w pliku Test.java), plik źródłowy np. Test.java kompilujemy za pomocą polecenia javac (np. javac Test.java)
plik źródłowy np. Test.java kompilujemy za pomocą polecenia w rezultacie kompilacji otrzymamy plik(i) klasowe (z rozszerzeniem .class) (np. Test.class)
w rezultacie kompilacji otrzymamy plik(i) klasowe (z rozszerzeniem .class) (np. Test.class) wykonanie programu uruchamiamy za pomocą polecenia java (np. java Test) Jeśli nie korzystamy z IDE to:
Program źródłowy może być zapisany w wielu plikach z rozszerzeniem .java; w każdym pliku musi występować pełna definicja jednej lub kilku klas, Nazwa pliku powinna być dokładnie (a więc uwzględniając wielkie i małe litery) taka sama jak nazwa publicznej klasy zdefiniowanej w tym pliku (czyli klasy ze specyfikatorem public; co to jest klasa publiczna - dowiemy się później). W pliku źródłowym może wystąpić tylko jedna klasa publiczna. Uruchamiając maszynę wirtualną (polecenie java) podajemy jako argument nazwę klasy, w której jest zdefiniowana metoda main. Nie podajemy rozszerzenia pliku (".class") czyli: java Test a nie java Test.class
public class Test { public static void main( String[] args ) { System.out.println( "Dzień dobry!"); } }
Słowa kluczowe języka (mające specjalne znaczenie i zarezerwowane, czyli takie, których nie można używać poza ich kontekstem np. dla nazywania zmiennych klas czy metod) zostały pokazane na niebiesko.
Na razie nie przejmujemy się dziwnymi słowami (public, void itp.). Dowiemy się o nich z następnych wykładów.
Program w Javie zawsze składa się z definicji klas. Tu mamy zdefiniowaną jedną klasę o nazwie Test. Do definiowania klas służy słowo kluczowe class. Po nim podajemy nazwę klasy (tu nazywa się Test ale można nazwać ją inaczej). Samą definicję klasy podajemy w następujących potem nawiasach klamrowych. Nawiasy te zaznaczono na czerwono. W klasie Test została zdefiniowana metoda o nazwie main (czyli coś bardzo podobnego do pojęcia funkcji lub procedury, znanego w innych językach). Kod metody zapisujemy w nawiasach klamrowych (zielone).
Wykonanie programu zacznie się właśnie od metody main, ale musi ona mieć dokładnie taki nagłówek jak podano (public static void main(String[] args)), z tym wyjątkiem, że słowo args możemy zastąpić innym (jest to nazwa zmiennej). Jak widać, metoda main ma parametr o nazwie args. Oznacza on tablicę łańcuchów znakowych (obiektów typu String) - która zawiera argumenty przekazane przy uruchomieniu programu (np. podane w wierszu poleceń sesji znakowej). W naszym programie nie korzystamy z tych argumentów.
W metodzie main wywołujemy metodę println (już dla nas przygotowaną i znajdującą się w "bibliotece" standardowych klas języka; zatem użyjemy tej własnej nazwy metody, a nie jakiejś dowolnej). Metoda println wyprowadza przekazany jej argument na konsolę. Wywołanie metody stanowi wyrażenie. Kończąc je średnikiem przekształciliśmy je w instrukcję programu "do wykonania". W Javie średniki obowiązkowo kończą instrukcje. Na razie nie przejmujemy się tym po co i dlaczego trzeba pisać System.out.println. Dowiemy się tego później. Argument podany w wywołaniu metody println - to literał łańcuchowy (napis podany literalnie). Zapisany program musimy skompilować: javac Test.java (lub środkami IDE) W rezultacie otrzymamy plik Test.class Uruchamiamy program ( w IDE lub pisząc: java Test). Program wyprowadzi na konsolę napis "Dzień dobry!"
Trzeba jednak pamiętać, że obowiązuje nas przejrzysty styl programowania. Elementy stylu będziemy poznawać sukcesywnie przy omawianiu języka. W omawianym przykładzie zastosowaliśmy wcięcia i odpowiednie rozmieszczenie nawiasów klamrowych
teksty umieszczone w jednym wierszu programu po znakach // (komentarze jednowierszowe; cały tekst po znakach // do końca wiersza traktowany jest jako komentarz)
(komentarze jednowierszowe; cały tekst po znakach // do końca wiersza traktowany jest jako komentarz) teksty umieszczone pomiędzy znakami /* i */ (teksty te mogą obejmować kilka wierszy)
teksty umieszczone pomiędzy znakami /** i */ (komentarze dokumentacyjne, które są przetwarzane przez oprogramowanie tworzące dokumentację, np. javadoc; mogą obejmować kilka wierszy),
/** Klasa TestComm pokazuje użycie komentarzy (to jest komentarz dokumentacyjny) */ public class TestComm { /* to jest komentarz wielowierszowy */ /* to też jest komentarz */ // a to komentarz jednowierszowy public static void main( String[] args ) { // i tu też komentarz System.out.println( "Zob. komentarze" ); // i tu też } }
nie używać w nazwach znaków _ oraz $,
ograniczać użycie cyfr,
stosować sensowne, coś znaczące nazwy. Najlepiej przyjąć, że nazwy klas, metod, zmiennych zaczynamy od litery, a także:
System.out.println( "Dzień dobry!";
Test.java:4: ')' expected
System.out.println( "Dzień dobry!";
^
1 error
public class TestRTE { static String napis; public static void main( String[] args ) { System.out.println( napis.length() ); }
Exception in thread "main" java.lang.NullPointerException
at TestRTE.main(TestRTE.java:7)
public class TestBad { public static void main( String[] args ) { System.out.println("2 + 2 = " + (2 - 2) ); } }
2 + 2 = 0
tworzenia poprawnych algorytmów
starannego ich zapisu w języku programowania
pieczołowitego testowania gotowego programu, przy różnych danych wejściowych i oceny czy wyniki podawane przez program są poprawne
7. Praca z Eclipse
Workspace
projekty
uruchomić Eclipse,
wybrać Workspace,
utworzyć nowy projekt ("Java project"),
w danym projekcie utworzyć nową klasę ("Java class").
8. Podsumowanie
już dziś utwórz swój pierwszy program w Javie
java hello world create your first program java today
Ten samouczek wyjaśnia, jak napisać swój pierwszy program - Hello World w Javie. Obejmuje tworzenie, kompilację i wykonywanie programu:
W tym samouczku napiszemy i omówimy różne składniki pierwszego programu w Javie, czyli uniwersalnego programu „Hello, World”.
Aby ułatwić zrozumienie koncepcji, w tym samouczku zawarto proste przykłady.
Zaczynajmy!!
Czego się nauczysz:
Jak rozpocząć programowanie w języku Java?
Podstawowe kroki do rozpoczęcia programowania w języku Java są następujące:
Zainstaluj najnowszą wersję Java. Ustaw odpowiednie zmienne ścieżki. Utwórz program Java. Skompiluj i uruchom program.
Do tej pory widzieliśmy samouczki Java związane z pobieraniem Java, instalacją, konfiguracją IDE itp., Omówiliśmy również dwa popularne środowiska IDE Java, tj. Eclipse i IntelliJ IDEA. Następnie omówiliśmy funkcje wprowadzone w Javie 8, która była najważniejszym wydaniem.
Po wykonaniu tych samouczków ustawiłeś najnowszą wersję Java na swoim komputerze wraz ze wszystkimi wymaganymi zmiennymi środowiskowymi i masz Javę działającą na twoim komputerze. Dlatego teraz nadszedł czas, aby rozpocząć rzeczywiste programowanie w języku Java i poznać jego różne konstrukcje programistyczne, tj. W tym samouczku nauczymy się kroków 3 i 4 wymienionych powyżej.
Zacznijmy od programu uniwersalnego, który jest zawsze pierwszym programem, niezależnie od tego, jakiego języka programowania się uczysz. Plik 'Witaj świecie' program.
Najpierw nauczymy się, jak krok po kroku rozwijać program w języku Java, a następnie skompilować go i wykonać za pomocą wiersza poleceń. Zobaczymy również, jak uruchomić ten sam program w środowisku Java IDE.
Kroki, aby napisać prosty program w języku Java
# 1) Otwórz notatnik i wpisz następujący kod.
public class myfirstclass{ public static void main(String[] args) { System.out.println(“Hello,World”); } }
#dwa) Zapisz powyższy plik jako „myfirstclass.java” w swoim katalogu kodu.
Ponieważ klasa „myfirstclass” jest zadeklarowana jako publiczna, nadasz plikowi Java nazwę tej klasy. To jest konwencja Java.
# 3) Otwórz wiersz polecenia i przejdź do katalogu, w którym właśnie zapisałeś plik Java.
# 4) Następnie wpisz polecenie „javac myfirstclass.java” w wierszu poleceń. Wyświetlane są następujące dane wyjściowe. Zauważ, że nie ma błędów i plik został pomyślnie skompilowany.
# 5) Sprawdź folder zawierający plik Java. Zobaczysz, że w wyniku kompilacji generowany jest plik klasy „myfirstclass.class”. Zauważ, że niezależnie od nazwy nadanej plikowi źródłowemu Java, plik klasy zawiera nazwę właściwej klasy.
# 6) Jeśli w źródłowym pliku Java znajduje się więcej niż jedna klasa, dla każdego pliku tworzony jest plik klasy.
# 7) Następnie wróć do wiersza poleceń i wpisz polecenie „java myfirstclass”. Spowoduje to wykonanie pliku klasy i wyświetlonych danych wyjściowych.
Alternatywnie, jeśli chcesz używać IDE, takiego jak Eclipse, do tworzenia programów Java, możesz utworzyć projekt i dodać klasę z funkcją main. Możesz wydać polecenie print, aby wydrukować „Hello, World”, a następnie uruchomić ten projekt jako aplikację Java, jak pokazano na poniższym obrazku.
Wyjaśnienie programu Java „Hello, World”
Już opracowaliśmy i pomyślnie wykonaliśmy program Java „Hello, World”. Przeanalizujmy teraz i zrozummy każdy element programu.
Dla Twojej wygody zawartość programu została zamieszczona poniżej.
public class myfirstclass{ public static void main(String[] args) { System.out.println(“Hello, World”); } }
Pozwól nam zrozumieć program, wymieniając główne używane słowa kluczowe Java:
Publiczny: To jest specyfikator widoczności lub specyfikator dostępu, który definiuje widoczność komponentu. Publiczny oznacza, że parametr lub składnik jest widoczny dla wszystkich. W powyższym programie dwukrotnie używamy specyfikatora „public”, tj. Najpierw przed definicją klasy, a drugi dla funkcji głównej. Oznacza to, że klasa, jak również główna funkcja, są publiczne i widoczne dla wszystkich.
Klasa: To jest słowo kluczowe języka Java i służy do definiowania klasy. Po słowie kluczowym „class” następuje nazwa klasy, która definiuje klasę. Po nazwie klasy definiowany jest blok kodu za pomocą nawiasów klamrowych ({}). Blok kodu będzie zawierał wszystkie metody i dane należące do tej klasy. Tutaj definiujemy nową klasę „myfirstclass” za pomocą słowa kluczowego class.
Statyczny: Słowo kluczowe „static” służy do wskazania, że metoda / obiekt / zmienna występująca po tym słowie kluczowym ma charakter statyczny i można ją wywołać bez użycia obiektu i operatora kropki (.). Słowo kluczowe static przed metodą main oznacza, że metoda main jest statyczna. Metoda Main jest wykonywana przez maszynę JVM i dzięki uczynieniu jej statyczną nie ma potrzeby tworzenia obiektu, a tym samym oszczędzania pamięci.
Unieważnić: Słowo kluczowe „void” wskazuje, że metoda nic nie zwraca.
Główny: Słowo kluczowe „main”, które wskazuje główną metodę, jest punktem wyjścia każdego programu Java. Wykonanie programu Java rozpoczyna się od metody głównej.
Argumenty typu string []: Tablica ciągów args zawiera argumenty wiersza poleceń.
System.out.println: System.out.println służy do drukowania komunikatów na ekranie. System jest klasą w Javie. Parametry „Out” i „println” są członkami klasy PrintStream. Podczas gdy „out” jest obiektem, println jest metodą.
Często Zadawane Pytania
Pytanie 1) Czym jest Hello World w programowaniu?
Odpowiedź: „Hello, World” to prosty program, który wyświetla komunikat „Hello, World”. Jest to ogólny program komputerowy, który demonstruje podstawową składnię używanego języka programowania. Opracowanie tego programu jest dość proste i zwykle jest pierwszym programem napisanym, gdy programista uczy się kodować.
Q # 2) Kto zaczął Hello World?
Odpowiedź: Brian Kernighan, autor książki „Język programowania C” po raz pierwszy odwołał się do wyrażenia „Hello, World” w swojej książce i od tego czasu było ono powszechnie używane do zilustrowania podstawowej składni lub pierwszego programu w większości języków programowania.
Pytanie 3) Co to jest prosty program w języku Java?
Odpowiedź: Prosty program w języku Java jest dobry do oceny podstawowych umiejętności programisty, a także do nauki podstawowej składni języka programowania Java.
Możesz zacząć od prostego programu „Hello, World”, który demonstruje użycie słów kluczowych class, static, public i void, funkcji głównej, argumentów wiersza poleceń, System.out.println itp.
W tym samouczku opisano prosty program w języku Java „Hello, World”.
Q # 4) Gdzie mogę napisać kod Java?
Odpowiedź: Możesz napisać kod Java w prostym edytorze tekstu w notatniku lub notatniku ++, a następnie skompilować go i wykonać za pomocą wiersza polecenia. Alternatywnie istnieje wiele środowisk Java IDE, takich jak Eclipse, Net Beans, IntelliJ IDEA itp., Które mają środowisko Java gotowe do tworzenia prostego programu, a także większych, złożonych projektów.
Poniżej przedstawiono podstawowe kroki tworzenia prostego programu w języku Java.
Napisz kod źródłowy Java w dowolnym edytorze tekstu.
Zapisz plik z rozszerzeniem „.java”.
Otwórz okno wiersza polecenia.
Zmień katalog na taki, w którym jest właśnie utworzony program Java.
Skompiluj swój program, używając polecenia „javac”, po którym następuje nazwa pliku Java.
Uruchom Program, używając polecenia „java”, po którym następuje nazwa klasy.
Pytanie 5) Jaka jest główna klasa w Javie?
Odpowiedź: Główną klasą Javy jest ta, która zawiera metodę „main”. Zgodnie z konwencją Java przynajmniej jedna klasa powinna zawierać główną metodę, która jest punktem wejścia dla programu Java.
P # 6) Jak powiedzieć Hello World w Javie?
Odpowiedź: Poniżej przedstawiono kroki, które należy wykonać, aby powiedzieć „Hello, World” w Javie:
Utwórz klasę HelloWorld.
Zadeklaruj główną metodę w klasie „HelloWorld”.
Wyświetl komunikat „Hello, World” za pomocą System.out.println.
Skompiluj i uruchom program, aby zobaczyć komunikat „Hello, World”.
Wniosek
W tym samouczku opracowaliśmy program „Hello, World”, który był pierwszym programem w języku Java. Omówiliśmy również szczegółowo wszystkie części tego programu.
W następnym artykule dowiemy się więcej o terminach i definicjach w języku Java wraz z podstawową składnią i programowaniem w języku Java.
Miłej nauki !!
키워드에 대한 정보 jak napisać program w javie
다음은 Bing에서 jak napisać program w javie 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Pierwszy Program w Javie
- java
- nauka programowania
- pierwszy program
- java pierwszy program
- java jak zacząć
- java konsola
- java hello world
- javastart pierwszy program
Pierwszy #Program #w #Javie
YouTube에서 jak napisać program w javie 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Pierwszy Program w Javie | jak napisać program w javie, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
