당신은 주제를 찾고 있습니까 “przykładowa rozmowa z psychologiem – 120 ZŁ ZA GODZINĘ?! CO TAK NAPRAWDĘ ROBI PSYCHOLOG? | DO ROBOTY“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Do Roboty 이(가) 작성한 기사에는 조회수 150,724회 및 좋아요 5,682개 개의 좋아요가 있습니다.
przykładowa rozmowa z psychologiem 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 120 ZŁ ZA GODZINĘ?! CO TAK NAPRAWDĘ ROBI PSYCHOLOG? | DO ROBOTY – przykładowa rozmowa z psychologiem 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Zawód dobrze znany, ale chyba mało kto się przyznaje, że korzysta z jej usług.
Czym tak naprawdę zajmuje się psycholog i w czym Ci może pomóc?
Szczególne podziękowania dla Natalii za chęć przedstawienia zawodu – https://www.instagram.com/mojapsycholog/
Subskrybuj Do Roboty: https://www.youtube.com/channel/UCF5Ug3YNz41qauWNMacdLgw?sub_confirmation=1
A jeśli chcecie zobaczyć backstage nagrań kolejnych odcinków wbijajcie na instagram https://www.instagram.com/onkaczmarczyk
Współpraca komercyjna: [email protected]
przykładowa rozmowa z psychologiem 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Przykładowa rozmowa z psychologiem – Teraz Terapia
Kategoria: Przykładowa rozmowa z psychologiem … zapewnia otoczenie wspierające, które umożliwia otwartą rozmowę z kimś, kto jest obiektywny, …
Source: terazterapia.pl
Date Published: 12/5/2022
View: 3494
Czym różni się rozmowa z psychologiem od rozmowy z …
Niektórzy mówią: po co ci psycholog, przecież o swoich problemach możesz porozmawiać z przyjacielem. Czy mają rację?
Source: www.dom-rozwoju.pl
Date Published: 3/7/2021
View: 6149
Jak przebiega rozmowa z psychologiem? | WP abcZdrowie
Czy istnieje możliwość rozmowy z psychologiem ogólnie? Dziękuję za odpowiedź. KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu. Psychologia Problemy psychologiczne.
Source: pytania.abczdrowie.pl
Date Published: 2/8/2022
View: 9786
Przykładowy wywiad psychologiczny – Blog Poznaj Siebie
Zamieszczona poniżej przykładowa rozmowa — wywiad z psychologiem, został nagrany wcześniej na nośnik audio i przepisany. Poniżej znajdziesz wzór wywiadu …
Source: poznaj-siebie.pl
Date Published: 8/23/2021
View: 3051
Jak wygląda wizyta u psychologa? Krok po kroku wyjaśniamy …
Pierwsza wizyta u psychologa – krok po kroku; Jak rozmawiać z psychologiem? Jak zacząć rozmowę z psychologiem? O czym …
Source: www.glamour.pl
Date Published: 9/2/2021
View: 7289
Rozmowa z psychologiem – kiedy jest potrzebna? – Avigon.pl
Kiedy jeszcze warto skorzystać ze wsparcia psychologa? Rozmowa z psychologiem przy niskiej samoocenie. Wydawać by się mogło, że współczesny …
Source: avigon.pl
Date Published: 7/15/2021
View: 8984
Rozmowa z psychologiem to nic strasznego – Rozwój osobisty
Przed pierwszą wizytą u psychologa może pojawić się niepokój, lęk, a także obawa. Okazuje się, że rozmowa z psychologiem to nic strasznego, …
Source: edukuj.pl
Date Published: 7/28/2021
View: 5597
Etapy rozmowy psychologicznej – Psychoterapia
Etapy rozmowy psychologicznej. Etap I – Stworzenie protodiagnozy. Wstępne określenie problemu np. podczas rozmowy telefonicznej w trakcie umawiania się.
Source: psychoterapeutic.weebly.com
Date Published: 8/7/2022
View: 6719
주제와 관련된 이미지 przykładowa rozmowa z psychologiem
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 120 ZŁ ZA GODZINĘ?! CO TAK NAPRAWDĘ ROBI PSYCHOLOG? | DO ROBOTY. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 przykładowa rozmowa z psychologiem
- Author: Do Roboty
- Views: 조회수 150,724회
- Likes: 좋아요 5,682개
- Date Published: 2021. 4. 8.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=v_l7psRj8kY
Jak psycholog zaczyna rozmowę?
Pierwszą wizytę można porównać (nieco na wyrost) do spowiedzi – to ty musisz się uzewnętrznić, a psycholog ci w tym umiejętnie pomoże i poprowadzi przez kolejne etapy. Ważne jednak jest na samym początku zorientowanie się, jaki rodzaj terapii wybierasz. Może być to taka, kiedy to wyłącznie ty musisz rozpocząć rozmowę.
Jak powinna wygladac rozmowa z psychologiem?
Otwórz się na specjalistę i pozwól sobie na swobodną rozmowę. Pamiętaj, że psycholog nie będzie Cię osądzał ani oceniał. Pamiętaj że psychologowie są zobowiązani zachować tajemnicę zawodową, więc nic, co im powiesz, nie zostanie przekazane nikomu innemu. Nie bój się dyskutować na trudne lub kłopotliwe tematy.
O czym rozmawia się z psychologiem?
Powiedz o tym psychologowi, a on z pewnością pomoże ci odkryć powód złego samopoczucia i rozwiązać problem. Na pierwszej wizycie mówi przede wszystkim pacjent. Dopiero po uzyskaniu informacji na jego temat i rozpoznaniu problemów, psycholog może zdecydować, jakie metody pracy sprawdzą się najlepiej.
Jak zaczac rozmowe z psychoterapeutą?
Wiele osób decyduje się na spotkania z psychoterapeutą, wymagając innej rodzaju pomocy psychologicznej i psychiatrycznej. Warto na pierwszym spotkaniu zadawać dużo pytań, gdyż to istotnie pomaga podjąć terapeucie tego rodzaju działania. Oczywiście wszystko o czym jest mowa jest objęte dyskrecją.
O czym nie mówić psychologowi?
Tajemnicą objęte są wszelkie informacje, które psycholog uzyska w związku z wykonywaniem zawodu, dane wrażliwe, dokumentacja, a nawet sam fakt tego, że rozmowa miała miejsce. Co ciekawe, spotykając psychologa poza gabinetem w codziennej sytuacji, może on nawet pierwszy nie przywitać się ani nie inicjować rozmowy.
Czego nie powinien robić psycholog?
Psychoterapeuta ma obowiązek powstrzymać się od działań wynikających z wszelkich uprzedzeń rasowych, religijnych, narodowościowych oraz z jego stosunku do płci, wieku i orientacji seksualnych pacjenta, zarówno w toku terapii jak i w swoim życiu zawodowym.
Co mówić u psychoterapeuty?
- Przeszłe doświadczenia i relacje. …
- Aktualne problemy. …
- „Tu i teraz” – czyli wszystko to, co dzieje się pomiędzy Tobą a terapeutą podczas sesji.
Czy psycholog może mówić o sobie?
Ważne. To, że psychoterapeuta nie ujawnia wiele na temat własnego życia osobistego, nie oznacza, że nie powinien się dzielić informacjami na temat swojego życia zawodowego. Zawsze możesz zapytać swojego terapeutę o jego wykształcenie, doświadczenie, odbyte staże, superwizje, rodzaj prowadzonej psychoterapii.
Co mówić na terapii?
Na terapii warto wracać do tych doświadczeń i szukać tych które aktualnie mogą być źródłem problemów. Warto zwrócić uwagę kiedy problemy się zaczęły, na historię i przekazy rodzinne. Jak wyglądały relację z innymi ważnymi osobami.
O co pytać na terapii?
Podczas pierwszego spotkania psychoterapeuta może zadać Ci kilka pytań, np. o powód umówienia wizyty, o to, co sprawia Ci trudność, dlaczego chciałbyś podjąć leczenie, czym się zajmujesz, jak wygląda Twoja sytuacja rodzinna. Może również zapytać o cele, jakie chciałbyś osiągnąć.
Od czego zacząć rozmowę z psychiatra?
Możesz zacząć rozmowę od tego, co aktualnie dzieje się w Twoim życiu i co Twoim zdaniem najbardziej wpływa na to, że aktualnie czujesz się źle. Psychiatrę, w przeciwieństwie do lekarzy innych specjalności, „interesuje” Twoje życie prywatne, bo ma ono ogromne i kluczowe przełożenie na zdrowie psychiczne.
Co powiedzieć psychoterapeucie?
W czasie spotkania konsultujący cię psychoterapeuta powinien powiedzieć ci jak rozumie twój kłopot, jak cię diagnozuje i czy widzi możliwość psychoterapii. Może uzna, że powinieneś jeszcze spotkać się z lekarzem ogólnym, jeśli twoje dolegliwości mogą mieć podłoże somatyczne.
Jak zacząć rozmowę na terapii?
- Zweryfikowanie swoich wyobrażeń i oczekiwań na temat psychoterapii.
- Uzyskanie informacji i odpowiedzi na wszelkie nurtujące pytania.
- Zorientowanie się o możliwościach rozwiązań danej sytuacji problemowej.
- Poznanie osoby terapeuty.
Jak się otworzyć na terapii?
Nie ma konkretnych wskazówek dla pacjenta, co zrobić żeby otworzyć się na terapii. Aczkolwiek obowiązkiem psychologa jest pomóc pacjentowi na początku spotkania otworzyć się, żeby pacjent mógł opowiedzieć o problemie z którym się zgłasza.
Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa?
Pierwsza wizyta u specjalisty jest wizytą zapoznawczą, dlatego nie otrzymasz na niej żadnej konkretnej diagnozy. Psycholog będzie chciał poznać Ciebie oraz problem, jaki Ci dolega, więc będzie Ci zadawał pytania — przeprowadzał wywiad diagnostyczny. Jest to pewna forma rozmowy połączona z obserwacją diagnosty.
O co pyta psycholog nastolatka?
Podczas rozmowy z rodzicami specjalista pyta zazwyczaj o obserwacje rodziców: od kiedy występuje problem, z czym konkretnie się wiąże (jakie objawy występują), co zdaniem rodziców mogło wpłynąć na takie trudności dziecka.
Jak przeprowadzić wywiad psychologiczny?
Podczas przeprowadzenia wywiadu psychologicznego, należy zadawać na raz tylko jedno pytanie. Jeżeli pytamy o jedną sprawę, nie zadajemy kolejnych pytań. Pytania w wywiadzie powinny odnosić się do jednej sprawy. Jeżeli chcemy uzyskać więcej informacji, zadajemy pytanie ogólne.
Co powiedzieć terapeucie?
- NIE WIEM CZY CHCĘ TU BYĆ. …
- TROCHĘ SIĘ CYKAM. …
- CHCĘ CI ZAUFAĆ. …
- BOJĘ SIĘ, ŻE MIMO WSZYSTKO I TAK MNIE OCENIASZ. …
- DENERWUJĘ SIĘ. …
- MAM NADZIEJĘ, ŻE DO SIEBIE PASUJEMY. …
- JESTEM TU, BO O SIEBIE DBAM. …
- BĘDĘ SIĘ STARAĆ.
Przykładowa rozmowa z psychologiem
Celem terapii jest osiągnięcie lepszego kontaktu ze sobą poprzez zrozumienie tego, co się w nas dzieje. Jest to również pomoc w cierpieniu, które ma różne przyczyny, a zatem psychoterapia oferuje
Czym różni się rozmowa z psychologiem od rozmowy z przyjacielem?
Niektórzy mówią: po co ci psycholog, przecież o swoich problemach możesz porozmawiać z przyjacielem. Czy mają rację?
Zdarza się, że w sytuacjach trudnych, kryzysach lub po prostu przy wątpliwościach dot. życiowych wyborów szukamy pomocy i wsparcia u bliskich. To dobre działanie – badania wyróżniają kontakt z innymi (bliskimi) ludźmi jako jeden ze sposobów radzenia sobie ze stresem. Przyjmuje się, że każdy potrzebuje mniej lub bardziej intensywnych i częstych kontaktów z innymi, a osoby, które mają dobre i częste kontakty z przyjaciółmi, lepiej znoszą stres.
Można pomyśleć: skoro mam przyjaciół – czy potrzebuję psychologa? Przy odpowiedzi na to pytanie warto wiedzieć, że role psychologa i przyjaciela są zupełnie odmienne.
Przez zrozumienie problemów do ich rozwiązania
Gdy w sytuacji trudnej, na przykład związanej z obniżonym nastrojem zwracamy się do bliskiej osoby, najczęściej oczekujemy wsparcia: ciepła, rozmowy i akceptacji. To pomaga, jeśli jednak problem wynika z naszych subiektywnych przeżyć i emocji (na przykład silny stres związany z fobią społeczną), taka forma kontaktu, poprzez „zagłaskiwanie” sytuacji („nie przejmuj się”) może okazać się nieskuteczna, a w dłuższej perspektywie nawet utrwalająca niekorzystne mechanizmy psychiczne. W niektórych sytuacjach rady bliskich osób, nieposiadających wykształcenia i doświadczenia psychologicznego, mogą działać odwrotnie do zamierzeń. Rola psychoterapeuty jest odmienna – on nie udziela życiowych porad, za to może pomóc w analizie sytuacji, w zrozumieniu i poradzeniu sobie ze swoimi emocjami.
Dobry psycholog będzie wiedział, jak Ci pomóc i poprowadzi Cię w stronę gruntownego rozwiązania, a nie „załatania problemu”. Jak to zrobi? Będzie starał się stworzyć bezpieczną atmosferę, w której będziesz mógł spojrzeć na swoje problemy i wątpliwości „z zewnątrz”, zrozumieć je i jeśli to potrzebne – skonfrontować się z nimi. Bliscy, działając w dobrej wierze, często chcą uchronić nas przed taką konfrontacją, wzmacniając siłę negatywnych emocji. Przykład: unikanie źródła subiektywnego lęku (np. lęk przed wystąpieniami publicznymi) sprawia, że lęk będzie coraz silniejszy.
Zobaczyć siebie w odbiciu
Dobry psycholog nigdy nie prowadzi terapii swoich bliskich i przyjaciół – wie, że wcześniejsze kontakty i istniejący stosunek interpersonalny uniemożliwiają prawdziwą i dogłębną analizę emocji. Wizyta u psychologa to możliwość uświadomienia sobie, co naprawdę czujemy, bo emocje nie będą zniekształcone przez wcześniejsze doświadczenia (inni jesteśmy wobec przyjaciela, inni wobec księdza, inni wobec rodziców – mamy różne wyobrażenia na temat ich stosunku do nas, ich wrażliwości itd.) – do psychologa przychodzimy jako „czysta karta”. Daje to możliwość dokładnego przyjrzenia się swoim emocjom takim, jakie one są bez „nadbudowy”, wynikającej z sytuacji, doświadczenia, znajomości.
Zakłada się (zwłaszcza w psychoanalizie), że w terapii bardzo ważną rolę odgrywa zjawisko przeniesienia – pacjent przenosi ważne dla siebie emocje i relacje na terapeutę i na tej sytuacji można oprzeć analizę i terapię.
Pokazać te emocje, które ukrywamy
Są takie emocje, które ukrywamy przed innymi ludźmi – bo się wstydzimy, boimy, nie chcemy o nich myśleć. Warto o takich emocjach porozmawiać z psychologiem – relacja z terapeutą wyklucza ocenę, a zakłada pełną akceptację. Na terapii nie musimy się bać – możemy rozmawiać o wszystkim. Dobry psycholog sprawi, że będzie to łatwiejsze. Nie bez znaczenia jest też atmosfera miejsca, w którym odbywa się terapia. Z taką świadomością zaprojektowano Dom Rozwoju.
Są też emocje, myśli i wspomnienia, które ukrywamy sami przed sobą. Rolą psychologa jest uświadomić nam to, czego nie chcemy wiedzieć i skonfrontować nas z tym. Taka konfrontacja często ma walor terapeutyczny – czasem warto porozmawiać o trudnej emocji lub wspomnieniu, żeby przestało wpływać na nasze życie. Nawet jeśli sobie tego wpływu na początku nie uświadamiamy.
Jak przebiega rozmowa z psychologiem? – Na pytanie odpowiada mgr Justyna Szczygłowska
Witam, Postanowiłam udać się na wizytę do psychologa. Jednak moje problemy wydają mi się być tak złożone, że nie jestem pewna dokładnie z czym chcę się do niego udać. Nie jestem też pewna czy istnieją konkretne specjalizacje psychologiczne a jeśli tak to czy muszę skupić się na jednej kwestii o której chcę rozmawiać i dopiero wtedy udać się do psychologa? Czy istnieje możliwość rozmowy z psychologiem ogólnie? Dziękuję za odpowiedź.
KOBIETA, 21 LAT
Jak wygląda wizyta u psychologa? Krok po kroku wyjaśniamy, jak przebiega pierwsza wizyta u psychologa i o czym warto wtedy rozmawiać
Wizyta u psychologa to dla wielu osób ostateczność, wiążąca się z poczuciem wstydu i bezradności. Przez to bardzo często zwleka się z szukaniem pomocy, próbując mierzyć się ze swoimi problemami samodzielnie. Przed wizytą u psychologa często hamuje również obawa przed tym, jak będzie ona wyglądać. Nie bój się i nie wstydź – to specjalista, który chce ci pomóc. Podpowiadamy, jak przygotować się do pierwszej wizyty i w jaki sposób prawdopodobnie ona przebiegnie.
Pierwsza wizyta u psychologa to dla wielu ludzi rzucenie się w nieznane. Obawy i wątpliwości co do tego, czy problem jest na tyle poważny, by ktoś się nim zajął, często powodują odwlekanie decyzji o spotkaniu w nieskończoność.
Boimy się bycia niezrozumianymi, ocenionymi, być może nawet wyśmianymi. Te obawy są zupełnie normalne – w końcu, jakby nie patrzeć, psycholog to zupełnie obca osoba, przed którą mamy się otworzyć i opowiedzieć o nieraz bardzo intymnych kwestiach.
Pamiętaj jednak, że psycholog to specjalista z wykształcenia i powołania, który każdego dnia spotyka się z różnymi przypadkami. Dla takiej osoby nie ma tematów tabu ani tematów nieistotnych.
Ważne jest to, z czym przychodzisz. Sprawa, która jest dla ciebie ważna. Dlatego nie bój się oceny – nie jesteś ani pierwszą, ani ostatnią osobą, która ma podobny problem. Poza tym, psycholog nie jest od oceniania, o czym przekonasz się z każdą kolejną wizytą.
Jeśli wybierasz się do psychologa po raz pierwszy, strach i niepewność są zupełnie normalne. Wiele osób obawia się również tego, że źle trafi. Po pierwszym „sparzeniu się” często nie podejmuje się już kolejnej próby udania się do specjalisty, zakładając, że wszyscy są tacy sami.
Żeby uniknąć takiej sytuacji, warto przede wszystkim nastawić się na to, że twoim terapeutą nie zostanie pierwsza spotkana osoba. Czasem musisz pójść na konsultacje do dwóch lub trzech, by wybrać psychologa lub psycholożkę, która najbardziej ci odpowiada swoim podejście, temperamentem, czy nawet sposobem zadawania pytań. Musisz czuć się w jej towarzystwie maksymalnie swobodnie, ale przy tym mieć to poczucie, że to osoba, która zna się na tym co robi, jest merytoryczna i nie przekracza pewnych granic. Wiele ośrodków psychoterapii ma opcję konsultacji, w ramach której dobierany jest dla ciebie odpowiedni psychoterapeuta, niekoniecznie ten, z którym tę konsultację odbywasz. Podczas takiego spotkania opowiadasz o sobie, problemie, z którym przychodzisz oraz o swoich oczekiwaniach i dyspozycyjności. Na tej podstawie wyszukiwana jest dla ciebie najlepiej pasująca osoba.
Nie pytaj jednak znajomych o rekomendację. Jest taka niepisana zasada, że nie wolno chodzić do terapeuty, który może kojarzyć jakiekolwiek osoby, lub fakty z twojego życia. Zamiast pytać o konkretne nazwiska, zrób rozeznanie wśród znajomych co do miejsca – bardzo możliwe, że ktoś z twojego otoczenia korzystał już z takiej formy pomocy i może polecić placówkę, którą uważa za godną zaufania.
Możesz też poszukać opinii w sieci, przeczytać zarówno te dobre, jak i te negatywne. Zwracaj uwagę na to, czy psycholog, który cię interesuje, potrafi słuchać i zachować dystans. Choć wydaje się to oczywiste, to jednak nie każdy potrafi to robić.
Jak rozmawiać z psychologiem? Szczerze i otwarcie. To może być trudne, szczególnie wówczas, gdy z natury jesteś osobą nieśmiałą, małomówną i introwertyczną. Jak rozpocząć rozmowę z psychologiem? Najlepiej od przedstawienia siebie i ogólnego zarysu problemu. Nie próbuj niczego ubarwiać ani przedstawiać w fachowy sposób. Wyrzuć z siebie to, co myślisz – nawet, jeśli zabrzmi to (w twojej ocenie) chaotycznie i bez sensu. Psycholog to specjalista, który „wyłapie” z tego istotę problemu i odpowiednio pokieruje rozmową.
To, co z kolei należy od ciebie, to podjęcie decyzji, jaki rodzaj psychoterapii wybierasz, w jakim nurcie. Więcej o tym przeczytasz zwykle na stronach ośrodków lub konkretnych psychologów lub psycholożek.
Pierwsza wizyta u psychologa jest zdecydowanie najtrudniejsza dla każdego pacjenta. To czas na poznanie się i zebranie wywiadu. Spodziewaj się więc pytań nie tylko o to, z jakim problemem przychodzisz, ale także o szczegóły z twojego obecnego życia. Psycholog będzie chciał dowiedzieć się więcej na temat twojej sytuacji – czy to rodzinnej, czy zawodowej, a także ważnych dla ciebie relacji.
Wizyta u psychologa po raz pierwszy to konieczność otwarcia się i opowiedzenia jak najwięcej o sobie: swoim hobby, trybie życia, sposobie spędzania wolnego czasu, wykonywanym zawodzie, relacjach z przełożonymi, kolegami z pracy czy przyjaciółmi.
To dość intymne pytania, dlatego jeśli boisz się wizyty – powiedz o tym szczerze na samym początku. Rozmowa z psychologiem musi być szczera. Jeśli będziesz zatajać fakty, nawet te, które wydają ci się nieistotne, działasz wyłącznie na swoją niekorzyść. Psycholog musi poznać ciebie i twoją sytuację jak najlepiej, by móc ci udzielić wsparcia.
Wiele osób zastanawia się również nad tym, o czym rozmawiać z psychologiem i jak wygląda rozmowa z psychologiem. Nie układaj scenariuszy – po prostu przyjdź i powiedz o problemie, który cię nurtuje. Psycholog będzie wiedział, jak pokierować rozmową, dlatego musisz mu zaufać.
Na koniec pierwszej wizyty powinniście wspólnie ustalić – jak często wymagane jest, byście się spotykali (raz w tygodniu, dwa razy w tygodniu), oraz na jak długo (godzinę czy więcej), a także czy nastawiacie się na terapię krótkoterminową, czy długoterminową. Wtedy też ustalacie cenę i konkretną datę wraz z godziną. Najczęściej to właśnie co tydzień o tej samej porze, bez przekładania i odwoływania, zobowiązujesz się pojawiać na wizycie.
A i najważniejsze – wizyta u psychologa nie ma wiele wspólnego z tym, co widziałaś w amerykańskich filmach. Nie leżysz na kozetce i nie opowiadasz wyłącznie o swoim dzieciństwie.
Zastanawiasz się nad tym, w jaki sposób przygotować się do wizyty u psychologa? Nie musisz robić tak naprawdę nic poza tym, by nastawić się mentalnie na to, że trzeba będzie się otworzyć i powiedzieć o rzeczach, o których niekoniecznie chce się mówić.
To bariera najtrudniejsza do złamania, dlatego tak istotne jest, by trafić do odpowiedniej osoby. W towarzystwie psychologa musisz czuć się swobodnie, pewnie i bezpiecznie. Jego rolą jest stworzenie przyjaznej atmosfery, która pozwoli ci się rozluźnić i wyciszyć.
Pierwsze wrażenie jest najważniejsze. Jeśli odczujesz dystans, niepewność czy nawet niechęć do psychologa, dalsza relacja między wami jest raczej z góry skazana na porażkę. To osoba, której musisz w pełni zaufać, by opowiedzieć jej o intymnych szczegółach swojego życia.
Przychodząc do psychologa, nie staraj się stawiać sobie autodiagnozy. Rolą specjalisty jest to, by na podstawie szczerych rozmów i pogłębionego wywiadu z tobą ustalić genezę problemu i pomóc znaleźć drogę do jego rozwiązania.
Przez próbę samodzielnego zdiagnozowania się, często wpada się w pułapkę, z której trudno potem wyjść.
Pamiętaj, że obowiązkiem psychologa jest dotrzymanie wszystkich zasad etyki lekarskiej, w tym zapewnienie każdemu pacjentowi poczucia anonimowości. Dlatego nie przygotowuj się, nie obawiaj się, na nic się nie nastawiaj. To nie jest żaden test, ani sprawdzian umiejętności. Po prostu przyjdź i się przedstaw. Psycholog będzie wiedział, w jaki sposób zainicjować rozmowę.
Pierwszą wizytę można porównać (nieco na wyrost) do spowiedzi – to ty musisz się uzewnętrznić, a psycholog ci w tym umiejętnie pomoże i poprowadzi przez kolejne etapy. Ważne jednak jest na samym początku zorientowanie się, jaki rodzaj terapii wybierasz. Może być to taka, kiedy to wyłącznie ty musisz rozpocząć rozmowę. W innym wypadku przez godzinę możecie po prostu milczeć.
Trudno przy pierwszym spotkaniu z obcą osobą poczuć się na tyle pewnie, by całkowicie się przed nią uzewnętrznić. Spróbuj jednak postawić wszystko na jedną kartę i podejść do niego jak do osoby, której możesz zaufać i której możesz się wygadać.
Kiedy idziesz do dentysty, mówisz otwarcie i dokładnie: boli tu i tu, w sytuacji takiej i takiej. Psycholog również jest takim lekarzem – z tym, że zamiast ciała, leczy duszę.
Jesteś przygnębiona od dłuższego czasu i czujesz, że nie masz na nic ochoty? To mogą być początki depresji – groźnej choroby, która, jeśli nie jest leczona, prowadzi do całkowitego wyniszczenia psychiki i utraty kontroli nad swoim życiem. W tym przypadku odwlekanie wizyty działa na twoją niekorzyść bardziej niż może się wydawać.
Czujesz się niepewnie podczas wystąpień publicznych i boisz się oceny? Niezależnie od tego, jaki problem cię trapi, powiedz o nim wprost. Tylko w ten sposób możliwe będzie postawienie diagnozy i znalezienie rozwiązania.
Wizyta u psychologa to czas dla ciebie i twojej duszy. Zastanawiasz się, jak zacząć rozmowę z psychologiem? Nie musisz wcale, jeśli czujesz się niepewnie. Pole do działania pozostaw specjaliście. Psycholog to osoba, która każdego dnia obcuje z wieloma problemami i jest znawcą psychiki.
Dlatego bardzo szybko wyłapie, z jakim typem osobowości ma do czynienia w twoim przypadku i w zależności od tego zacznie, a następnie poprowadzi rozmowę.
O wszystkim, co sprawia ci jakikolwiek dyskomfort czy ból. Przed psychologiem nie ma tabu – mów szczerze i otwarcie nawet jeśli wydaje ci się, że to absurd i błahostka.
Jeśli trafisz na dobrego specjalistę, będzie umiał dopasować się do ciebie w taki sposób, abyś czuła się maksymalnie komfortowo, bezpiecznie i spokojnie.
Nie bój się ocen, stygmatyzowania czy wyśmiania. Mów o swoich odczuciach i objawach tak samo, jak przedstawiłabyś swój problem z bólem zęba, ręki czy głowy. W końcu przyszłaś tu przepracować swój problem.
Wizyta u psychologa: przydatne porady, jak ją najlepiej wykorzystać
Wizyta u psychologa: przydatne porady, jak ją najlepiej wykorzystać
6 minut
Ostatnia aktualizacja: 06 stycznia, 2018
Kiedy czujesz, że nie możesz poradzić sobie z problemami i decydujesz się poprosić o pomoc, musisz wiedzieć, jakie masz prawa i co zrobić, aby wizyta u psychologa przyniosła jak najwięcej korzyści. Bez względu na to, czy idziesz do wybranego profesjonalisty raz czy kilka razy.
Właśnie dlatego chcemy Ci przekazać kilka porad, aby Twoja wizyta u psychologa była jak najbardziej owocna. Mamy nadzieję, że pomogą one w pełni wykorzystać Twój czas z psychologiem.
„Największym odkryciem mojego pokolenia jest to, że człowiek może zmienić swoje życie, zmieniając swoje nastawienie”.
-William James-
Wizyta u psychologa – czuj się komfortowo, aby móc zaufać
Wizyta u psychologa wymaga przede wszystkim dobrej atmosfery. Zarówno pacjent, jak i specjalista powinien czuć się dobrze. Jeśli dobrze się czujesz, możesz w pełni wykorzystać czas i rozmawiać o wszystkim, co myślisz.
Otwórz się na specjalistę i pozwól sobie na swobodną rozmowę. Pamiętaj, że psycholog nie będzie Cię osądzał ani oceniał.
Pamiętaj że psychologowie są zobowiązani zachować tajemnicę zawodową, więc nic, co im powiesz, nie zostanie przekazane nikomu innemu.
Nie bój się dyskutować na trudne lub kłopotliwe tematy. Zadaniem psychologa nie jest oskarżanie Cię ani atakowanie Cię, aby Twoje brzemię było jeszcze cięższe.
Naszym najlepiej rozwiniętym zmysłem jako psychologów jest słuch. Jesteśmy tu, aby Cię słuchać.
Mamy narzędzia, które pomogą Ci znaleźć odpowiedzi na Twoje problemy i zmartwienia. Nie jesteśmy tutaj, aby z Tobą walczyć.
Większość psychologów to bardzo otwarci ludzie. Ponadto znamy wiele innych osób, które są bardzo różne, nawet jeśli przechodzą przez takie same sytuacje.
Ale przede wszystkim jesteśmy profesjonalistami. Jesteśmy w stanie odłożyć na bok nasze życie, doświadczenia i pomysły, aby nie włączać ich do dyskusji. Skupiamy się na tym, co nam mówisz.
Wizyta u psychologa to czas, gdy musisz czuć, że psycholog Cię słucha i wiedzieć, że nie jest uprzedzony… Jeśli nie czujesz się komfortowo, masz pełne prawo umówić się do innego specjalisty.
Nawet w przypadku zmiany specjalisty wizyta u psychologa zasługuje na drugą szansę. Nie myśl, że wszyscy jesteśmy tacy sami, ponieważ prawda jest taka, że jak w każdym zawodzie, nie każdy psycholog czuje powołanie.
Jesteś umysłem i ciałem
Wizyta u psychologa to idealny moment, żeby powiedzieć, wyrzucić z siebie nawet najbardziej (pozornie) niezwiązane lub nieistotne rzeczy. Wbrew pozorom one mogą być przydatne.
To prawda, że psychologowie nie są lekarzami. Pamiętaj jednak, że jesteś zarówno umysłem, jak i ciałem, jedną połączoną jednostką. Jeśli nie czujesz się dobrze psychicznie, Twoje ciało także cierpi. I odwrotnie.
Powiedz psychologowi, jeśli masz problemy ze snem, brakiem apetytu, bólami głowy itp. Powiedz też, jeśli danego dnia przydarzyło Ci się coś dziwnego. Poważnie, możesz mu powiedzieć wszystko!
„Niewypowiedziane emocje nigdy nie umrą, zostaną pogrzebane żywcem i wyjdą na światło dzienne w brzydszej postaci”.
–Zygmunt Freud–
Nie ukrywaj ani nie zatrzymuj żadnych informacji. Psycholog nie potrafi czytać Ci w myślach. Wykorzystaj przestrzeń i poufność na swoją korzyść. Temu właśnie służy wizyta u psychologa.
Na początku może być Ci ciężko, szczególnie jeśli to dla Ciebie to coś nowego. Ale pamiętaj, że masz kontrolę nad tym, co mówisz i jak daleko się posuniesz.
Jeśli będziesz mówić półprawdy lub nie opowiesz całej historii, psycholog nie będzie mógł Ci w pełni udzielić pomocy. Będzie mógł Ci pomagać tak samo połowicznie, jak połowicznie opowiadasz mu o swoich problemach.
Wizyta u psychologa może być spowodowana tym, że odczuwasz objawy fizyczne lub trudności. Ale możesz też zdecydować się na nią, ponieważ chcesz lepiej poznać siebie.
Jeśli tak jest, idź ze swoją historią jak najdalej. Aż do najgłębszych, najciemniejszych części Ciebie. Pomoże Ci to poradzić sobie z wszystkim, co życie stawia na Twojej drodze.
Nie musisz mieć poważnego problemu, możesz chcieć wiedzieć, dlaczego zawsze wybierasz osoby, które są dla Ciebie złe, lub dlaczego niektóre rzeczy są dla Ciebie trudne itd. Powszechne przekonanie o tym, że wizyta u psychologa jest dla szalonych osób to tylko mit!
Porozmawiaj z psychologiem o swoich uczuciach i zadaj mu tyle pytań, ile chcesz
Porozmawiaj z psychologiem o swoich uczuciach. Jeśli nie podoba Ci się coś, co Ci odpowiedział, powiedz mu to! Nie ukrywaj, że nie podoba Ci się coś, co mówi Twój psycholog, ponieważ zakłóci to Waszą więź.
Nieporozumienia zdarzają się nawet podczas terapii. Czasami psycholog powie coś, co my zrozumiemy jako coś innego. Ważne jest, aby z nimi rozmawiać i nie trzymać negatywnych emocji w sobie.
Jeśli jest coś, czego nie rozumiesz, zadaj tyle pytań, ile potrzebujesz. Nie denerwuj się, ponieważ ogarnia Cię zakłopotanie lub złość.
Psycholog także może popełniać błędy. Wizyta u psychologa, a zwłaszcza jej najważniejsze etapy, są intensywne nie tylko dla pacjenta, ale także dla nas, psychologów.
Ta intensywność może prowadzić do popełnienia błędu. Niemniej błędy te można naprawić, jeśli komunikacja podczas terapii pozostanie otwarta i szczera.
Psychologowie rzadko używają języka medycznego lub psychologicznego. Na ogół nie wyrażają się też nadmiernie złożoną gramatyką.
Zwykle mówimy w taki sposób, aby osoba siedząca przed nami mogła bez problemu nas zrozumieć, niezależnie od tego, ile wie o ludzkim umyśle.
Mimo to, jeśli nas nie zrozumiesz, będziemy szczęśliwi, gdy powiesz nam to otwarcie. Ponieważ wtedy będziemy mieli możliwość dostosowania naszego języka.
Psycholog jest, by słuchać
Zachowaj cierpliwość. Jesteś tym, który nadaje tempo, zmiany przyjdą w Twoim rytmie. Pamiętaj jednak, że „Nie od razu Rzym zbudowano”.
Żyjemy w społeczeństwie, w którym wszystko dzieje się naprawdę szybko. A kiedy odczuwamy pewien dyskomfort, chcemy natychmiast się go pozbyć. Generalnie współczesnym ludziom brakuje cierpliwości i tolerancji.
Z mojego doświadczenia wynika, że wizyta u psychologa, czyli terapia działa o wiele lepiej niż leki (i bez skutków ubocznych), ale trzeba dać jej czas.
Psycholog jest po to, by Cię wysłuchać. Czasem trudno jest znaleźć członków rodziny i przyjaciół, którzy mają czas i potrafią wszystko zrozumieć. Nawet jeśli wątpisz w prawdziwość tych słów, daj szansę i umów się na wizytę.
Spróbuj mówić przez 5 minut o problemie, a zobaczysz, jak większość ludzi (mimo że nie chcą Cię skrzywdzić), zacznie Ci mówić, jak rozwiązać problem.
Opowiedzą Ci historię o kimś, kto miał podobny problem lub o swoich doświadczeniach. Niektórzy ludzie nawet nie będą w stanie sobie z tym poradzić i utną temat, by skierować rozmowę na swoje własne problemy.
Nie osądzaj ich… jeśli zamienilibyście się rolami, Twoje zachowanie prawdopodobnie byłoby takie samo. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do słuchania.
Psycholog Cię wysłucha. Ale nie udzieli Ci porad ani nie rozwiąże Twoich problemów. Tylko Ty znasz odpowiedzi i rozwiązania swoich problemów.
To, co się dzieje wynika z tego, że Twoja powtarzania w kółko samoanaliza nie jest obiektywna i zazwyczaj nie działa. W wielu przypadkach nie mówimy też o naszych problemach przyjaciołom i rodzinie. Dlatego czasem wizyta u psychologa jest niezbędna.
„Ciekawym paradoksem jest to, że kiedy akceptuję siebie takim, jakim jestem, potrafię się zmienić”.
-Carl Rogers-
Jeśli masz ochotę sprawdzić, czym jest wizyta u psychologa, umów się na jedną. Nie angażuj się w nic. Być może, będzie to dokładnie to, czego szukasz.
To może Cię zainteresować …
Jak zacząć psychoterapię? Pierwsze spotkanie z psychoterapeutą.
Zanim odpowiesz sobie na pytanie: “jak zacząć psychoterapię?” musisz uświadomić sobie jedną istotną rzecz – pierwsze spotkanie jest przede wszystkim okazją do sprawdzenia, czy to czego możemy oczekiwać od psychoterapeuty, pokrywa się z tym, co dzieje się, gdy decydujemy się finalnie na wizytę. Psychoterapeuta pomoże Ci najbardziej, jeżeli uczciwie opowiesz o trapiących Cię problemach. Jak zatem przygotować się na pierwsze spotkanie z psychoterapeutką, bądź psychoterapeutą?
psychoterapia przez internet to dobry wybór na czas pandemii
Jak rozpocząć psychoterapię po raz pierwszy?
Psychoterapia to forma pomocy psychologicznej mająca na celu leczenie oraz wspomaganie rozwoju. Celem współpracy z psychoterapeutą jest powrót do stanu sprzed kryzysu psychicznego. Psycholog nie będzie ciebie zmuszał do czegokolwiek, podobnie psychoterapeuta. Sięgnięcie po pomoc ma wtedy szanse powodzenia, gdy wynika z wewnętrznej potrzeby. Wiele osób decyduje się na spotkania z psychoterapeutą, wymagając innej rodzaju pomocy psychologicznej i psychiatrycznej. Warto na pierwszym spotkaniu zadawać dużo pytań, gdyż to istotnie pomaga podjąć terapeucie tego rodzaju działania. Oczywiście wszystko o czym jest mowa jest objęte dyskrecją.
https://wellbee.pl/ – psychoterapia przez internet po 139 zł za 1 sesję
Czemu służy pierwsze spotkanie z psychoterapeutką/-ą?
O tym, czy psychoterapia indywidulna w danym przypadku przyniesie lepsze efekty, czy nie, decyduje szereg, różnorodnych czynników. Wiele osób, rozważając rozpoczęcie psychoterapii, zastanawia się, czy jest to dobra decyzja i czy faktycznie im pomoże. Od razu trzeba powiedzieć, że zamiast od początku zakładać końcowy sukces, lepiej nastawić się na długotrwałą, momentami trudną drogę, wymagającą pracy nad sobą. Z tego powodu właśnie zdarza się, że często osoby po raz pierwsze udające się na terapię. nie czują kontaktu z pierwszym, wybranym terapeutą.
Czy skorzystać z psychoterapii, a czy z pomocy psychologicznej?
Faktycznie, to czym się różni psychoterapia od spotkań z psychologiem, bywa dla wielu osób nie do końca jasne. Spotkanie z psychologiem to bardziej “doraźne wsparcie”. Psychoterapia to propozycja dla osób, które są gotowe wejść w proces, który wcale może nie być łatwy. W rezultacie wśród osób korzystających z psychoterapii można znaleźć wiele cierpiących na zaburzenia lub mających poważne problemy w życiu. Ich podłoże zaś tkwi w poważnym kryzysie psychicznym, wymagającym interwencji z zewnątrz. Na blogu o psychoterapii, prowadzonym przez startup psychoterapeutyczny wellbee, można znaleźć wyczerpujący artykuł pod tytułem Psycholog, a psychoterapeuta – do kogo najlepiej się udać?, gdzie opisano dokładnie, jakie są różnice między tymi zawodami.
Kto odpowie na Twoje pytania odnośnie tego, co dzieje się na pierwszym spotkaniu?
Być może masz jeszcze skołataną głowę i szukasz wciąż informacji na temat specjalisty, z którym chcesz się spotkać. W dobie internetu, zdobyć można je dość łatwo, problemy zaczynają się wraz z próbą ich weryfikacji. Możesz zastanowić się, czy warto podjąć próbę udania się do psychoterapeuty, którego podpowiada intuicja lub zmienić nieco styl swojego działania.
Bezpłatną pomoc w doborze psychoterapeuty zapewnia choćby taka usługa jak Opiekun Terapii, którą zapewnia https://wellbee.pl/. Taka rozmowa ma na celu dobór najbardziej pasującego specjalisty, w Twoim konkretnie przypadku. Trwa 20 minut więc nie pochłania dużo czasu. Potrafi wydajnie pomóc w podjęciu decyzji o tym, z czyjej pomocy skorzystać – online, czy tradycyjnie.
Argumenty, którymi przekonasz siebie do psychoterapii
Psychoterapia cieszy się coraz większym zrozumieniem wśród Polek i Polaków. Świadczą o tym chociażby wyniki badań, które jesienią 2020 r., prowadziło wellbee. Ich wyniki zgromadzono w formie raportu opisującego faktyczny wizerunek psychoterapii w naszym kraju. Warto zapoznać się z jego treścią i zobaczyć, że warto naprawdę zainwestować swój czas i umówić pierwsze spotkanie u specjalisty. Wspomniany raport o psychoterapii, startup udostępnia na stronie Psychoterapia to nie powód do wstydu.
zarezerwuj termin rozmowy z opiekun terapii w wellbee
Czy pandemia to właściwy czas, by zacząć psychoterapię?
Psychoterapia w czasie pandemii stała się zasobem, z którego zaczęło korzystać coraz więcej osób. W życiu zdarzają się nam różne momenty, spotykamy różne osoby, potrafiące psychicznie, głęboko zranić. Konsultacja z psychologiem może co prawda pomóc, lecz często okazuje się, że warto zastanowić się, czy to, co się dzieje nie wymaga interwencji do której optymalnie przygotowany jest psychoterapeuta. Nie mając do końca pewności, lepiej poprosić o pomoc wykwalifikowaną osobę, mogącą faktycznie pomóc w doborze terapii.
Psychoterapia zdalnie otwiera nowe możliwości
Zdalna psychoterapia wyraźnie zwiększyła swoją dostępność i bez wątpienia wpływ miał na to czas pandemii. Warto pamiętać, że skuteczność terapii może znacząco rzutować na nasze dalsze życie więc pojawienie się możliwości terapii online wiele osób mogło przyjąć z zadowoleniem. Psychoterapia wprost z kanapy w domowym salonie jest możliwa, choć niekoniecznie wskazana. Do zdalnych wizyt u psychoterapeuty też trzeba właściwie się przygotować.
https://youtu.be/Da9REWXUrVo Opiekun Terapii w wellbee pomoże dobrać najodpowiedniejszą terapię dla Ciebie
5 argumentów mówiących o tym, jak zacząć psychoterapię
Masz prawo do rozpoczęcia psychoterapii, gdyż wolność polega na wyrażaniu swoich myśli, uczuć oraz emocji.
To normalne, że dbać o jak najlepszą kondycję psychiczną pomaga Ci psychoterapia, skoro na co dzień troszczysz się o formę na siłowni.
U psychoterapeuty nauczysz się jak budować najlepsze relacje samemu ze sobą, bo to jedyna osoba, z którą na pewno będziesz widywać się codziennie.
Kiedy dzięki psychoterapii, nauczysz się lepiej dbać o siebie, to zostanie Ci to możliwe, że już na stałe.
Rozmowa z terapeutą, to czas, który masz tylko i wyłącznie dla siebie.
czytaj również:
Przykładowy wywiad psychologiczny
Czas czytania: 9 minut
Jeśli zastanawiasz się jak przeprowadzić wywiad psychologiczny i potrzebujesz przykładowego wywiadu z psychologiem lub wzoru wywiadu z pacjentem, to znajdziesz go poniżej.
Zamieszczona poniżej przykładowa rozmowa — wywiad z psychologiem, został nagrany wcześniej na nośnik audio i przepisany.
Poniżej znajdziesz wzór wywiadu psychologicznego z dorosłym. Z rozmowy dowiesz się jak przeprowadzić wywiad psychologiczny oraz poznasz przykładowe pytania do wywiadu psychologicznego.
Zanim jednak przystąpisz do rozmowy z klientem, uzyskaj od niego zgodę na nagranie lub zapisanie treści wywiadu. Najlepszym wyborem, jest uzyskanie zgody klienta na zarejestrowanie przebiegu naszej rozmowy. Pozwala to na lepsze skupienie się na swoim osobie badanej i płynne przechodzenie do kolejnych etapów wywiadu.
Przykładowy wywiad psychologiczny z dorosłym
– Dzień dobry, nazywam się (…). Jestem studentem psychologii na (…) i zaprosiłem Pana do wykonania pięciu testów osobowości, którymi są NEO PI-R – Inwentarz osobowości, SOC-29 – Kwestionariusz Orientacji Życiowej, Kwestionariusz Poczucia Stresu, INTE – Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej i Kwestionariusz Temperamentu.
– Dzień dobry, nazywam się Marek (…), mam (..) lat i bardzo mi miło, że spotkaliśmy się.
– Dziękuje bardzo. Proszę mi powiedzieć gdzie się Pan urodził?
– Urodziłem się w województwie lubuskim, w miejscowości (…) to jest takie miasteczko niedaleko (…), blisko granicy zachodniej polski.
– Dobrze, a teraz mieszka Pan w (…). Co się stało, że przeprowadził się Pan tutaj?
– Przeprowadziłem się z tego powodu, że moi rodzice zmienili pracę i miejsce zamieszkania jednocześnie.
– Dziękuje. Jaki jest Pana stan cywilny?
– Jestem żonaty.
– Dziękuje. Czy korzystał Pan kiedyś z pomocy psychologa?
– W sumie to kiedyś korzystałem z pomocy psychologa tylko po to, żeby uzyskać zawodowe prawo jazdy.
– Dziękuje. Czy przyjmuje Pan jakieś leki?
– Nie. Na chwilę obecną nie przyjmuje żadnych leków.
– Czy występują u Pana jakieś choroby przewlekłe?
– Nie.
– Dziękuje.
– Jaką Pan skończył szkołę?
– Skończyłem (…). Technikum Samochodowe.
– Jak Pan wspomina czasy szkoły?
– Jako okres hmm (zastanawia się), nauki, koleżeństwa, fajnych momentów, które do dzisiaj można wspominać z okresu, kiedy mieszkałem w internacie przy szkole samochodowej. Myślę, że to okres miły i warty zapamiętania.
– Czy ma Pan jakieś przyjemne wspomnienia związane ze szkołą? Jeśli tak to jakie?
– Myślę, że dużo znalazłoby się takich fragmentów z życia, które można by było ciekawie i mile powspominać. Jakieś wypady z całą klasą na np. góry czy wspólne wycieczki.
Samo to, że mieszkałem w internacie było powodem tego, że musieliśmy dostosować się do siebie, przyjaźniliśmy się w gronie takich osób, które zamieszkiwały w internacie dość blisko. Stanowiliśmy taką zgraną paczkę.
– Czy miał Pan dużo przyjaciół w trakcie nauki w szkole średniej?
– Można by to tak nazwać, że byli to przyjaciele, bardzie może dobrzy koledzy. Nie każdego można nazwać przyjacielem, ale przyjaciółmi mogę nazwać tych, z którymi mieszkałem w internacie przez parę lat.
– Czy z którąś z tych osób utrzymuje Pan kontakt do dzisiaj?
– W tej chwili zważając na to, że każdy z tych chłopaków, z którymi mieszkałem pracuje, albo był z innej miejscowości poza Sączem to kontakt jest raczej taki utrudniony. Nie widzimy się, ale w miarę możliwości jeśli jest taka możliwość, żeby się spotkać, porozmawiać to zdarza się to.
– Dziękuje. Jakie stopnie otrzymywał Pan w szkole?
– W sumie byłem uczniem nie o wybitnych zdolnościach, ale otrzymywałem oceny dobre. Nie miałem większych problemów z nauką mimo, że za bardzo się do niej nie przykładałem.
– Lubił Pan się uczyć czy bardziej traktował to jako swój obowiązek?
– To znaczy, uczyliśmy się wspólnie po zajęciach. W miarę możliwości wykorzystywaliśmy czas na to, żeby się dokształcić w internacie. Myślę, że był to czas, który wykorzystywaliśmy do maksimum, żeby zdobyć jakąś konkretną wiedzę.
– Jaki przedmiot najbardziej Pana interesował?
– Myślę, że z przedmiotów zawodowych to budowa silników, podwozi, nadwozi samochodowych.
– Czy był przedmiot, który sprawiał Panu trudności?
– Przedmiotem, który sprawiał mi trudności, aż tak wielkie, żebym pamiętał o tym nie było raczej. Raczej było tak, że dawałem sobie radę w miarę możliwości z każdym przedmiotem.
– Czy pracuje Pan?
– Tak.
– Czym się Pan obecnie zajmuje?
– W tej chwili jestem serwisantem w firmie, która zajmuje się (…).
– A kiedy rozpoczął Pan pierwszą pracę?
– Pierwszą pracę rozpocząłem zaraz po wojsku w wieku 21 lat.
– Kiedy poszedł Pan do wojska?
– Do wojska poszedłem zaraz po ukończeniu szkoły w wieku 19 lat.
– Czy na stałe zajmował się Pan tym samym czy zmieniał Pan pracę?
– Zmieniałem pracę w sumie trzykrotnie. Zaraz po wojsku pracowałem jako mechanik pojazdów samochodowych, przez około rok w (…), później pracowałem w firmie, która na przestrzeni kilkudziesięciu lat bodajże zmieniała swoją nazwę i właścicieli, miejsca swojego działania, ale wszystko odbywało się na terenie (..). A w chwili obecnej pracuje w tej firmie, o której wspomniałem na początku, że pracuje w serwisie, który zajmuje się (…).
– Czy obecna praca spełnia Pana oczekiwania?
– W sumie robię to co mnie interesuje i interesowało. Jest to praca, może nie ciężka, ale wymagająca takiego sprytu manualnego, myślenia podczas wykonywania jakichś tam napraw. Poza tym nie jest to praca nudna, bo co chwilę jest coś nowego.
– Proszę trochę opowiedzieć o osobach, z którymi Pan mieszka.
– Mieszkam w chwili obecnej tylko z żoną. Synowie są dorośli. Mam dwóch synów. Obydwaj obrali własne kierunki, z którymi wiążą przyszłość, są samodzielni, nie bez tego, że odwiedzają nas co jakiś czas.
Także od czasu do czasu jesteśmy w komplecie i chyba to sprawia nam największą frajdę, że możemy się widzieć w nie długich okresach czasu, jesteśmy po prostu w komplecie.
– Jakie są Pana relacje z rodzicami?
– Uważam, że bardzo dobre. Moi rodzice są osobami bardzo wyrozumiałymi, mimo, że są w podeszłym wieku rozumieją dużo problemów z bieżącego życia. Są osobami wrażliwymi, chętnie pomagają nie tylko mi, ale i wnukom swoim. Także myślę, że sposób nawet pamiętania o tym, że zawsze działają jakby patrząc się na mnie jako na swoje dziecko i na moje dzieci jako na swoje wnuki w sposób życzliwy i pomocny, są warci tego, żeby o nich zawsze pamiętać i w jakiś sposób też im odwdzięczyć, chociażby samą życzliwością.
– Czy ma Pan rodzeństwo?
– Mam rodzeństwo. Mam starszego brata.
– Jakie są Pana relacje z bratem?
– Bardzo dobre pomimo, że się nie widzimy często to myślę, że się rozumiemy.
– Kiedy opuścił Pan dom rodzinny?
– Dom rodzinny opuściłem po ukończeniu szkoły podstawowej i zamieszkałem w internacie w wieku 14 lat, no i później samo życie tak pokierowało, że po skończeniu szkoły i zdaniu matury poszedłem od razu do wojska. Po wojsku już nie wróciłem jakby do rodzinnego domu na stałe, tylko mieszkałem już praktycznie cały czas poza domem.
– Czy Pańska sytuacja życiowa, jest dla Pana satysfakcjonująca?
– Tak do końca myślę, że żaden człowiek nie jest do końca usatysfakcjonowany tym co na chwilę obecną ma. Może wyobraźnia zawsze podpowiada, że można mieć większy komfort życiowy, czuć się lepiej, coś poprawić w swoim życiu. Zawsze można taki krok podjąć, który da większą satysfakcje człowiekowi, pomimo tego, że już przeżył ileś tam lat.
– Czy ma Pan jakieś marzenia?
– Mam marzenia. Na pewno chciałbym, żeby życie moje czy moich najbliższych, znajomych układało się jak najbardziej pomyślnie. Żeby to miało jakiś wpływ na to co ja mógłbym robić później, bo jeżeli byłbym spokojny o swoich najbliższych to mógłbym się poświęcić nie wiem, na przykład dalekim podróżom.
– Czy interesuje się Pan podróżowaniem?
– W sumie nie tak do końca. Może nie, aż tak dalekimi odległymi, ale myślę, że taka swoboda podróżowania nawet po kraju, byłaby fajnym zajęciem odprężającym, sposobem na zobaczenie czegoś nowego, spotkanie z innymi ludźmi, z innych rejonów Polski. Już nie mówię nawet o wyjazdach zagranicznych, bo to jeszcze na pewno coś ciekawszego jest i coś co jeszcze bardziej wpływa na człowieka tak budująco.
– Co Pan lubi robić w wolnym czasie?
– W wolnym czasie? W wolnym czasie ostatnio bardzo zajmuje mnie oglądanie filmów, które naprawdę mają ciekawą tematykę, chociaż lubię filmy mniej poważne, bardziej bardziej fantastyczne, bardziej trącające taką tematyką nie z tego świata.
– Jakie są Pana zainteresowania?
– Interesuje mnie to w jakim zawodzie działam. Czyli bardziej mechaniką, takie sprawy mnie interesują.
– Proszę mi powiedzieć coś o swoich znajomych. Jakie relacje Pan z nimi utrzymuje?
– Mam dużo znajomych. Relacje są raczej takie bardziej koleżeńskie, niż przyjacielskie, chociaż powiem tak, że wśród tak dużej ilości znajomych znalazłbym takich bardzo bardzo bliskich znajomych, których nie bałbym się określić mianem przyjaciela.
– Którzy z najbliższych osób są dla Pana najważniejsze i dlaczego?
– Mam takiego dobrego kolegę, praktycznie przyjaciela, który pracował ze mną w jednej firmie dość długo. Poza tym okazał się człowiekiem naprawde szczerym i pogodnym. Poza tym bardzo pomocnym.
Ja też staram się odwdzięczyć mu w podobny sposób i myślę, że na tym rzecz polega pomimo, że nie w tej chwili pracujemy razem to jednak pamiętamy o sobie i wymieniamy pewne uwagi.
Czy spotykamy się ze sobą co jakiś czas i nie widać różnicy czy to jest spotkanie po roku czy po 20 latach. Zawsze jesteśmy tacy sami w stosunku do siebie i myślę, że to jest recepta na długą przyjaźń.
– Co daje Panu szczęście?
– Co mi daje szczęście? Daje mi szczęście to, że moje dzieci, mój związek małżeński jest (…) moje życie toczy się w taki sposób, że jestem zadowolony z tego, że moje dzieci potrafią się wykształcić, ogarnąć się w życiu, że potrafią zadbać o siebie, że wiedzą czego chcą od życia i to mi sprawia dużą satysfakcję i to jest powodem myślę powodem mojego szczęścia.
– Co Pan robi kiedy czuje szczęście? Co Pan robi kiedy czuje tą emocję?
– No na pewno nie podskakuje co chwilę z radości do góry, ale wewnętrznie się czuje wspaniale.
– A co Pana smuci?
– Co mnie smuci hmm… Smuci mnie to może, że szybko przemijają chwile, które są godne zapamiętania. Mogłyby dłużej potrwać.
– Co Pan najbardziej lubi w sobie?
– W sobie? To jest trudne pytanie, bo musiałbym być pozbawione samokrytycyzmu. Nie wiem trudno odpowiedzieć mi na to pytanie. Myślę, że nie mogę dać w 100% odpowiedzi na to pytanie.
– Co lubi Pan w sobie najmniej?
– Najmniej? Najmniej lubię u siebie takiego zdecydowania w podejmowaniu decyzji.
– Czy są jakieś cechy charakteru, które chciałby Pan zmienić?
– Wiąże się to z tym, że to co powiedziałem wcześniej, mógłbym być bardziej na przykład stanowczy. Mógłbym bardziej uparcie i konsekwentnie dążyć do celu jaki sobie postawiłem.
– Czy robi Pan coś w tym kierunku żeby to zmienić?
– No staram się jakby wpływać na swoją osobowość, w taki sposób żeby to ulegało jakiejś zmianie i to właśnie w taki sposób, żeby były odczuwalne tego efekty.
– Jak opisałby Pan siebie?
– Nie wiem, jestem człowiekiem, który nie stara się być osobą, która jest dla innych jakaś przykra, czy z którą trudno wytrzymać, z którą trudno żyć. Jestem osobą raczej o stabilnym charakterze. Pomimo tego, że na pewno jakieś tam wady ktoś u mnie zauważa.
– Jaką rzecz z dzieciństwa Pan najczęściej wspomina?
– Święta Bożego Narodzenia, to mi najbardziej utkwiło w pamięci. Zima śnieżna, mroźna, ciepło w domu dla odmiany, choinka. Zawsze jakiś drobny prezent (śmiech). Myślę, że to miło wspominam.
– Czy lubi Pan zwierzęta?
– Lubię.
– Czy ma Pan jakieś zwierzęta?
– Mam zwierzęta. Mam w tej chwili psa, kanarka i rybkę bojownika.
– Gdyby mógł znaleźć Pan się w tym momencie w innym miejscu, to gdzie by to było?
– Nie wiem, może bym wylądował na bezludnej wyspie. Przekonałbym się jak żyje się człowiekowi, który jest z dala od cywilizacji.
– Co by Pan ze sobą zabrał na bezludną wyspę?
– Tak myślałem, że najpewniej chyba pudełko zapałek. (śmiech).
– Czy coś jeszcze?
– Hmm, nie wiem co najbardziej byłoby przydatne ale myślę, że zasób jakiejś wiedzy by się przydał. Jak przetrwać.
– O czym Pan marzy?
– O czym marzę? Marzę o tym, żeby pewne rzeczy, które wydają się stabilne raczej tak zostały jak w tej chwili lub nawet uległy pewnej poprawie, żeby nie odczuwać takiego dyskomfortu dnia codziennego.
– Co Pan robi żeby spełnić swoje marzenia?
– Raczej staram się dążyć do tego, żeby poprawić swój byt. Myślę, że dobra praca na obecną chwilę daje takie możliwości, żeby człowiek spełniał swoje jakieś marzenia, jakieś zachcianki.
– Jaka jest pierwsza zachcianka, która przychodzi Panu do głowy?
– Myślę może, że taka swoboda finansowa, która w tej chwili, może jest czymś normalnym albo takim snobistycznym trochę. Pieniądze szczęścia nie dają, ale sprzyjają właśnie jakby działaniu w tym kierunku.
– Jakie działania by Pan podjął ,gdyby miał Pan wystarczającą ilość pieniędzy?
– Jakie działania bym podjął? No na pewno bym starał się działać tak, żeby zobaczyć więcej w swoim życiu niż do tej pory widziałem, żeby ułatwić życie czy start w życie swoim najbliższym. Myślę, że to by było głównym takim celem.
– Czy jest Pan osobą wierzącą?
– Jestem.
– Jaką religię Pan wyznaje?
– Jestem katolikiem.
– Jaki wpływ ma religia na Pana życie?
– Myślę, że pewne zachowania moralne, że pewne nauki kościoła, które wyniosło się z domu, z lekcji religii mają wpływ jakiś tam niekoniecznie na każdy aspekt życia, ale na całokształt życia, że człowiek ma jakieś hamulce moralne. W jakiś sposób określony i akceptowalny przez społeczeństwo występuje.
– I co jest dla Pana ważne w życiu?
– Moi najbliżsi.
– Czy oprócz tego są jeszcze inne rzeczy? Jest coś dla Pana jeszcze ważne?
– Jest ważne… Myślę, że ważnym jest to, że zwraca się uwagę na to w jaki sposób się postępuje w życiu codziennym. Nie tylko postępowanie z modą, że trzeba działać na rzecz środowiska i tak dalej. Myślę, że to powinno być ważne dla każdego człowieka i to dla mnie też jest ważne.
– Co Pana najbardziej denerwuje?
– Denerwuje mnie? Szczególnie nic takiego mnie nie denerwuje. Może tylko to, że ludzie stają się nie wszyscy, ale pojawiają się jednostki bardziej hmm… naświetlane jest to nawet w mediach, czy w telewizji, które okazują się takimi dwulicowymi stworzeniami. Z jednej strony pokazują się jako ludzie, którzy na przykład są postrzegani jako fajni koledzy, a z drugiej strony okazują się ludźmi, którzy nie szanują na przykład zwierząt, środowiska, nie mają szacunku do stworzeń niższego szczebla, niż ludzie.
– Gdyby mógł Pan mieć trzy życzenia to jakie one by były?
– Trzy życzenia od złotej rybki na przykład?
– Tak.
– Na pewno żeby dopisywało zdrowie, mnie i moim najbliższym, żeby szczęśliwie się układały związki pomiędzy nami, żeby te więzi się nie rozluźniały tylko zacieśniały. Myślę, że to jest ważniejsze nawet od wygranej w totolotka.
– Dziękuję, myślę, że nasz wywiad dobiegł końca, bardzo dziękuję za rozmowę.
– Dziękuję.
Jak wygląda wizyta u psychologa? Krok po kroku wyjaśniamy, jak przebiega pierwsza wizyta u psychologa i o czym warto wtedy rozmawiać
Wizyta u psychologa to dla wielu osób ostateczność, wiążąca się z poczuciem wstydu i bezradności. Przez to bardzo często zwleka się z szukaniem pomocy, próbując mierzyć się ze swoimi problemami samodzielnie. Przed wizytą u psychologa często hamuje również obawa przed tym, jak będzie ona wyglądać. Nie bój się i nie wstydź – to specjalista, który chce ci pomóc. Podpowiadamy, jak przygotować się do pierwszej wizyty i w jaki sposób prawdopodobnie ona przebiegnie.
Pierwsza wizyta u psychologa to dla wielu ludzi rzucenie się w nieznane. Obawy i wątpliwości co do tego, czy problem jest na tyle poważny, by ktoś się nim zajął, często powodują odwlekanie decyzji o spotkaniu w nieskończoność.
Boimy się bycia niezrozumianymi, ocenionymi, być może nawet wyśmianymi. Te obawy są zupełnie normalne – w końcu, jakby nie patrzeć, psycholog to zupełnie obca osoba, przed którą mamy się otworzyć i opowiedzieć o nieraz bardzo intymnych kwestiach.
Pamiętaj jednak, że psycholog to specjalista z wykształcenia i powołania, który każdego dnia spotyka się z różnymi przypadkami. Dla takiej osoby nie ma tematów tabu ani tematów nieistotnych.
Ważne jest to, z czym przychodzisz. Sprawa, która jest dla ciebie ważna. Dlatego nie bój się oceny – nie jesteś ani pierwszą, ani ostatnią osobą, która ma podobny problem. Poza tym, psycholog nie jest od oceniania, o czym przekonasz się z każdą kolejną wizytą.
Jeśli wybierasz się do psychologa po raz pierwszy, strach i niepewność są zupełnie normalne. Wiele osób obawia się również tego, że źle trafi. Po pierwszym „sparzeniu się” często nie podejmuje się już kolejnej próby udania się do specjalisty, zakładając, że wszyscy są tacy sami.
Żeby uniknąć takiej sytuacji, warto przede wszystkim nastawić się na to, że twoim terapeutą nie zostanie pierwsza spotkana osoba. Czasem musisz pójść na konsultacje do dwóch lub trzech, by wybrać psychologa lub psycholożkę, która najbardziej ci odpowiada swoim podejście, temperamentem, czy nawet sposobem zadawania pytań. Musisz czuć się w jej towarzystwie maksymalnie swobodnie, ale przy tym mieć to poczucie, że to osoba, która zna się na tym co robi, jest merytoryczna i nie przekracza pewnych granic. Wiele ośrodków psychoterapii ma opcję konsultacji, w ramach której dobierany jest dla ciebie odpowiedni psychoterapeuta, niekoniecznie ten, z którym tę konsultację odbywasz. Podczas takiego spotkania opowiadasz o sobie, problemie, z którym przychodzisz oraz o swoich oczekiwaniach i dyspozycyjności. Na tej podstawie wyszukiwana jest dla ciebie najlepiej pasująca osoba.
Nie pytaj jednak znajomych o rekomendację. Jest taka niepisana zasada, że nie wolno chodzić do terapeuty, który może kojarzyć jakiekolwiek osoby, lub fakty z twojego życia. Zamiast pytać o konkretne nazwiska, zrób rozeznanie wśród znajomych co do miejsca – bardzo możliwe, że ktoś z twojego otoczenia korzystał już z takiej formy pomocy i może polecić placówkę, którą uważa za godną zaufania.
Możesz też poszukać opinii w sieci, przeczytać zarówno te dobre, jak i te negatywne. Zwracaj uwagę na to, czy psycholog, który cię interesuje, potrafi słuchać i zachować dystans. Choć wydaje się to oczywiste, to jednak nie każdy potrafi to robić.
Jak rozmawiać z psychologiem? Szczerze i otwarcie. To może być trudne, szczególnie wówczas, gdy z natury jesteś osobą nieśmiałą, małomówną i introwertyczną. Jak rozpocząć rozmowę z psychologiem? Najlepiej od przedstawienia siebie i ogólnego zarysu problemu. Nie próbuj niczego ubarwiać ani przedstawiać w fachowy sposób. Wyrzuć z siebie to, co myślisz – nawet, jeśli zabrzmi to (w twojej ocenie) chaotycznie i bez sensu. Psycholog to specjalista, który „wyłapie” z tego istotę problemu i odpowiednio pokieruje rozmową.
To, co z kolei należy od ciebie, to podjęcie decyzji, jaki rodzaj psychoterapii wybierasz, w jakim nurcie. Więcej o tym przeczytasz zwykle na stronach ośrodków lub konkretnych psychologów lub psycholożek.
Pierwsza wizyta u psychologa jest zdecydowanie najtrudniejsza dla każdego pacjenta. To czas na poznanie się i zebranie wywiadu. Spodziewaj się więc pytań nie tylko o to, z jakim problemem przychodzisz, ale także o szczegóły z twojego obecnego życia. Psycholog będzie chciał dowiedzieć się więcej na temat twojej sytuacji – czy to rodzinnej, czy zawodowej, a także ważnych dla ciebie relacji.
Wizyta u psychologa po raz pierwszy to konieczność otwarcia się i opowiedzenia jak najwięcej o sobie: swoim hobby, trybie życia, sposobie spędzania wolnego czasu, wykonywanym zawodzie, relacjach z przełożonymi, kolegami z pracy czy przyjaciółmi.
To dość intymne pytania, dlatego jeśli boisz się wizyty – powiedz o tym szczerze na samym początku. Rozmowa z psychologiem musi być szczera. Jeśli będziesz zatajać fakty, nawet te, które wydają ci się nieistotne, działasz wyłącznie na swoją niekorzyść. Psycholog musi poznać ciebie i twoją sytuację jak najlepiej, by móc ci udzielić wsparcia.
Wiele osób zastanawia się również nad tym, o czym rozmawiać z psychologiem i jak wygląda rozmowa z psychologiem. Nie układaj scenariuszy – po prostu przyjdź i powiedz o problemie, który cię nurtuje. Psycholog będzie wiedział, jak pokierować rozmową, dlatego musisz mu zaufać.
Na koniec pierwszej wizyty powinniście wspólnie ustalić – jak często wymagane jest, byście się spotykali (raz w tygodniu, dwa razy w tygodniu), oraz na jak długo (godzinę czy więcej), a także czy nastawiacie się na terapię krótkoterminową, czy długoterminową. Wtedy też ustalacie cenę i konkretną datę wraz z godziną. Najczęściej to właśnie co tydzień o tej samej porze, bez przekładania i odwoływania, zobowiązujesz się pojawiać na wizycie.
A i najważniejsze – wizyta u psychologa nie ma wiele wspólnego z tym, co widziałaś w amerykańskich filmach. Nie leżysz na kozetce i nie opowiadasz wyłącznie o swoim dzieciństwie.
Zastanawiasz się nad tym, w jaki sposób przygotować się do wizyty u psychologa? Nie musisz robić tak naprawdę nic poza tym, by nastawić się mentalnie na to, że trzeba będzie się otworzyć i powiedzieć o rzeczach, o których niekoniecznie chce się mówić.
To bariera najtrudniejsza do złamania, dlatego tak istotne jest, by trafić do odpowiedniej osoby. W towarzystwie psychologa musisz czuć się swobodnie, pewnie i bezpiecznie. Jego rolą jest stworzenie przyjaznej atmosfery, która pozwoli ci się rozluźnić i wyciszyć.
Pierwsze wrażenie jest najważniejsze. Jeśli odczujesz dystans, niepewność czy nawet niechęć do psychologa, dalsza relacja między wami jest raczej z góry skazana na porażkę. To osoba, której musisz w pełni zaufać, by opowiedzieć jej o intymnych szczegółach swojego życia.
Przychodząc do psychologa, nie staraj się stawiać sobie autodiagnozy. Rolą specjalisty jest to, by na podstawie szczerych rozmów i pogłębionego wywiadu z tobą ustalić genezę problemu i pomóc znaleźć drogę do jego rozwiązania.
Przez próbę samodzielnego zdiagnozowania się, często wpada się w pułapkę, z której trudno potem wyjść.
Pamiętaj, że obowiązkiem psychologa jest dotrzymanie wszystkich zasad etyki lekarskiej, w tym zapewnienie każdemu pacjentowi poczucia anonimowości. Dlatego nie przygotowuj się, nie obawiaj się, na nic się nie nastawiaj. To nie jest żaden test, ani sprawdzian umiejętności. Po prostu przyjdź i się przedstaw. Psycholog będzie wiedział, w jaki sposób zainicjować rozmowę.
Pierwszą wizytę można porównać (nieco na wyrost) do spowiedzi – to ty musisz się uzewnętrznić, a psycholog ci w tym umiejętnie pomoże i poprowadzi przez kolejne etapy. Ważne jednak jest na samym początku zorientowanie się, jaki rodzaj terapii wybierasz. Może być to taka, kiedy to wyłącznie ty musisz rozpocząć rozmowę. W innym wypadku przez godzinę możecie po prostu milczeć.
Trudno przy pierwszym spotkaniu z obcą osobą poczuć się na tyle pewnie, by całkowicie się przed nią uzewnętrznić. Spróbuj jednak postawić wszystko na jedną kartę i podejść do niego jak do osoby, której możesz zaufać i której możesz się wygadać.
Kiedy idziesz do dentysty, mówisz otwarcie i dokładnie: boli tu i tu, w sytuacji takiej i takiej. Psycholog również jest takim lekarzem – z tym, że zamiast ciała, leczy duszę.
Jesteś przygnębiona od dłuższego czasu i czujesz, że nie masz na nic ochoty? To mogą być początki depresji – groźnej choroby, która, jeśli nie jest leczona, prowadzi do całkowitego wyniszczenia psychiki i utraty kontroli nad swoim życiem. W tym przypadku odwlekanie wizyty działa na twoją niekorzyść bardziej niż może się wydawać.
Czujesz się niepewnie podczas wystąpień publicznych i boisz się oceny? Niezależnie od tego, jaki problem cię trapi, powiedz o nim wprost. Tylko w ten sposób możliwe będzie postawienie diagnozy i znalezienie rozwiązania.
Wizyta u psychologa to czas dla ciebie i twojej duszy. Zastanawiasz się, jak zacząć rozmowę z psychologiem? Nie musisz wcale, jeśli czujesz się niepewnie. Pole do działania pozostaw specjaliście. Psycholog to osoba, która każdego dnia obcuje z wieloma problemami i jest znawcą psychiki.
Dlatego bardzo szybko wyłapie, z jakim typem osobowości ma do czynienia w twoim przypadku i w zależności od tego zacznie, a następnie poprowadzi rozmowę.
O wszystkim, co sprawia ci jakikolwiek dyskomfort czy ból. Przed psychologiem nie ma tabu – mów szczerze i otwarcie nawet jeśli wydaje ci się, że to absurd i błahostka.
Jeśli trafisz na dobrego specjalistę, będzie umiał dopasować się do ciebie w taki sposób, abyś czuła się maksymalnie komfortowo, bezpiecznie i spokojnie.
Nie bój się ocen, stygmatyzowania czy wyśmiania. Mów o swoich odczuciach i objawach tak samo, jak przedstawiłabyś swój problem z bólem zęba, ręki czy głowy. W końcu przyszłaś tu przepracować swój problem.
Rozmowa z psychologiem – kiedy jest potrzebna?
„Rozwój bywa bolesny, zmiany bywają bolesne. Ale nic nie jest tak bolesne, jak tkwienie w miejscu, w którym jest Ci niewygodnie” – wówczas bywa pomocna rozmowa z psychologiem. Kiedy jeszcze warto skorzystać ze wsparcia psychologa?
Rozmowa z psychologiem przy niskiej samoocenie
Wydawać by się mogło, że współczesny człowiek jest pewny siebie, zdecydowany, wytrwale dąży do celu, z łatwością osiąga sukcesy. Nic bardziej mylnego… Fakt, takie są oczekiwania świata i innych wobec nas, lecz bardzo często my nie jesteśmy w stanie tym oczekiwaniom sprostać.
Nic dziwnego, presja wywierana na nas bywa często znacznym przeciążeniem, a nasze doświadczenia z dzieciństwa nie pomagają w budowaniu adekwatnej i stabilnej samooceny i mocno nadwyrężają naszą pewność siebie. Praktyka pokazuje, że wiele osób boryka się z niską samooceną, która jest wynikiem m. in. wielu lat krytyki, porównań czy „podcinania skrzydeł”. To, w jaki sposób postrzegamy siebie, jest uwarunkowane także naszymi wewnętrznymi przekonaniami, które na szczęście można modyfikować, racjonalizować a bez wątpienia pomóc w tym może rozmowa z psychologiem. Warto zaznaczyć, że taka zmiana to proces, a więc na efekty trzeba poczekać, ale warto.
Wsparcie psychologa przy niepokoju i lęku
Nie tylko ten neurotyczny, ale także codzienny. Lęk jest uczuciem pozytywnym w tym znaczeniu, że często ostrzega nas przed niebezpieczeństwem, a tym samym pozwala odpowiednio szybko na niego reagować. Co jednak, gdy odczuwany przez nas lęk jest tak silny, że zniekształca nasz sposób postrzegania rzeczywistości, sprawia, że wycofujemy się z wielu aktywności, odczuwamy silny dyskomfort, który ostatecznie przekłada się – oczywiście negatywnie – na nasze relacje z innymi, szczególnie z bliskimi? Wówczas należy spojrzeć na niego jako na realne zagrożenie dla naszej psychiki i poszukać dla siebie pomocy – rozmowa z psychologiem będzie dobrym początkiem do poprawy jakości swojego życia emocjonalnego.
Konsultacja z psychologiem przy obniżonym samopoczuciu
O ile z jesienną chandrą jesteśmy w stanie – w mniej lub bardziej konstruktywny sposób – sobie poradzić, o tyle odczuwane przez dłuższy czas uczucie przygnębienia, spadku formy, braku chęci, bezsilności, a w konsekwencji bierność i wycofanie się z wielu, a czasem wręcz wszystkich aktywności, wymaga interwencji specjalisty, czyli np. wizyty u psychologa. Warto wskazać, szczególnie dla osób zmagających się z tymi trudnościami, że mają prawo nie radzić sobie ze wszystkim, co spotyka je w życiu, że jest wiele innych osób, którym również te problemy nie są obce. Ale najważniejsze jest to, że problemy te są rozwiązywalne i że na nowo można odczuwać radość z życia.
Wizyta u psychologa w przypadku depresji
Przyczyn jest wiele, a jedną z nich może być właśnie opisane powyżej przedłużające się obniżone samopoczucie, apatia, poczucie bezsilności. Warto wskazać, że często osoby w depresji podejmują próby samobójcze, a te stanowią już bezpośrednie zagrożenie ich życia. W tym przypadku pomoc psychologa jest bardzo ważna, aczkolwiek niezbędna jest również konsultacja psychiatryczna, aby oprócz psychoterapii, szczególnie w przypadkach głębszej depresji, włączyć także farmakoterapię.
Pomoc psychologiczna przy zaburzonych relacjach
Nie dogadujesz się z partnerem, każda próba rozmowy kończy się kłótnią, macie odmienne oczekiwania? Trudno Ci rozmawiać ze swoim dzieckiem, nie rozumiesz jego emocji? Nierozwiązane sprawy z przeszłości uniemożliwiają Ci swobodną komunikację z matką/ojcem czy wręcz wywołują w Tobie złość? Twój szef daje Ci zadania, których nie chcesz lub nie potrafisz wykonać i nie wiesz, jak z nim o tym porozmawiać? Koledzy z pracy unikają kontaktu z Tobą?
W sferze zaburzonych relacji tego typu pytania można mnożyć, jeśli na którekolwiek z nich Twoja odpowiedź brzmi „tak”, warto udać się na rozmowę z psychologiem, by przyjrzeć się, z czego wynikają te konflikty, jak można je konstruktywnie rozwiązywać i przede wszystkim, jak im zapobiegać w przyszłości.
Rozmowa z psychologiem w przypadku rozpadu związku lub rozwodu
Bez wątpienia rozpad związku, szczególnie gdy są dzieci, jest kryzysem, który wymaga od całej rodziny dużo energii psychicznej, a jeszcze więcej jej odbiera, zwłaszcza gdy pomiędzy partnerami pojawiają się odmienne oczekiwania w kwestiach dotyczących dzieci. Sprawy sądowe potrafią ciągnąć się latami, a psychika zarówno rodziców, jak i dzieci bywa nieraz na skraju wyczerpania. Aby temu zapobiec, warto skonsultować się z psychologiem, w jaki sposób zminimalizować skutki rozstania i rozpadu rodziny, mając szczególnie na uwadze dobro dzieci.
Wizyta u psychologa w przypadku zmian życiowych
Chcesz coś zmienić w swoim życiu, ale obawiasz się, czy warto. Bycie w tzw. strefie komfortu – znanej i przewidywalnej, z jednej strony jest dla Ciebie bezpieczne, z drugiej ogranicza Twój samorozwój. Odczuwasz wewnętrzny konflikt: zostać vs. otworzyć się na nowe. Fakt, zmiany są trudne, wywołują strach i niepewność, ale jeśli chcesz czegoś lepszego, musisz znaleźć w sobie odwagę. Pomoże Ci w tym rozmowa z psychologiem.
Podane powyżej powody są najczęstszymi, aczkolwiek nie jedynymi, z którymi osoby zgłaszają się po pomoc psychologiczną. Tak naprawdę w każdej sytuacji – związanej ze zdrowiem psychicznym – jeśli nie potrafimy sobie poradzić, pomocna będzie rozmowa z psychologiem. Im wcześniej, tym lepiej.
Rozmowa z psychologiem to nic strasznego
Przed pierwszą wizytą u psychologa może pojawić się niepokój, lęk, a także obawa. Okazuje się, że rozmowa z psychologiem to nic strasznego, a skutki spotkania ze specjalistą są zwykle bardzo pozytywne. Osoby, które się przełamały i zdecydowały na wizytę w gabinecie psychologicznym, nie żałują tego, ponieważ rozwiązały swoje trudności, lub też wyleczyły zaburzenia.
Pierwsza wizyta u psychologa
Decyzja o wybraniu się do gabinetu psychologicznego, wynika z różnych przyczyn. Najczęściej do takiego specjalisty idą osoby, które zauważyły u siebie niepokojące sygnały, na przykład obniżenie nastroju, smutek, lęk lub zmiany w zachowaniu. W takiej sytuacji, w trakcie pierwszej wizyty u psychologa, konieczne jest opisanie wszystkich objawów. Całość spotkania trwa zwykle około godziny, a psycholog słucha oraz zadaje pytania. Warto zaznaczyć, że osoby, które od razu zdecydują się na psychoterapię, mogą być pytane o różne sprawy. Świetnym przykładem jest psychoterapia psychodynamiczne, która opiera się w dużym stopniu na wydarzeniach i konfliktach z przeszłości pacjenta. Z kolei w przypadku terapii poznawczo-behawioralnej, większe znaczenie mają wyuczone zachowania oraz schematy i skrypty poznawcze. Właśnie dlatego psycholog może zadawać różnorodne pytania, które pomogą mu w diagnozie, a następnie wyznaczeniu kierunków dalszego leczenia.
Czego się spodziewać u psychologa?
Można stwierdzić, że pierwsze spotkanie u psychologa polega przede wszystkim na przeprowadzeniu wywiadu z klientem oraz na ustaleniu planu dalszej pracy. Sama rozmowa jest spokojna i przebiega w miłej atmosferze. Warto jednak zaznaczyć, że u niektórych osób, pewne pytania mogą spowodować lęk lub niechęć do odpowiedzi. Przykładem są na przykład pytania o kontakty międzypłciowe u ofiar gwałtu. Psycholog jednak nie ocenia, jest obiektywny i stara się zadbać to, aby u klienta nie pojawiły się żadne obawy. W trakcie pierwszej wizyty, specjalista wyznacza zwykle tzw. kontrakt psychologiczny, a więc zasady, prawa i obowiązki oraz czas trwania spotkań. Zwykle całość terapii psychologicznej może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, chociaż zdarzają się i takie trudności, które wymagają wielu lat spotkań ze specjalistą. Warto zdecydować się na sprawdzony gabinet psychologiczny.
Jak rozmawiać z psychologiem?
Przede wszystkim najważniejsza jest szczerość i jak najbardziej obiektywne podejście do swoich problemów i objawów. W zależności od nurtu psychoterapii, a także złożoności zaburzenia, psycholog może zadawać pytania typowo kliniczne (dotyczące psychopatologii), jak i biograficzne (dotyczące historii życia, doświadczeń), a także kwalifikujące do danej terapii lub innego leczenia (na przykład wizyty u psychiatry, farmakoterapii). Rozmowa z psychologiem musi więc bazować na dobrych relacjach, poczuciu zaufania, bezpieczeństwie i szczerości. W trakcie kolejnych spotkań relacja jest pogłębiana, dzięki czemu klient jest dużo bardziej otwarty i chętniej rozmawia z psychologiem.
Źródło: www.twojpsychologzoliborz.pl.
키워드에 대한 정보 przykładowa rozmowa z psychologiem
다음은 Bing에서 przykładowa rozmowa z psychologiem 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 120 ZŁ ZA GODZINĘ?! CO TAK NAPRAWDĘ ROBI PSYCHOLOG? | DO ROBOTY
- do roboty
- psycholog
- praca w gabinecie
- psychiatra
- praca psychologa
- co może psycholog
- terapia
- gdzie iść na terapię
- ile zarabia psycholog
- ile kosztuje wizyta u psychologa
- dobrze płatny zawód
- studia
- only
- wywiad
- depresja
- problemy młodych
- jak zarobić
120 #ZŁ #ZA #GODZINĘ?! #CO #TAK #NAPRAWDĘ #ROBI #PSYCHOLOG? #| #DO #ROBOTY
YouTube에서 przykładowa rozmowa z psychologiem 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 120 ZŁ ZA GODZINĘ?! CO TAK NAPRAWDĘ ROBI PSYCHOLOG? | DO ROBOTY | przykładowa rozmowa z psychologiem, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
