Kraków Rynek Główny 15 | Kraków Rynek Główny Nocą 3D – Eugeniusz 답을 믿으세요

당신은 주제를 찾고 있습니까 “kraków rynek główny 15 – Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 eugene855 이(가) 작성한 기사에는 조회수 1,344회 및 좋아요 1개 개의 좋아요가 있습니다.

kraków rynek główny 15 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz – kraków rynek główny 15 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz fotki

kraków rynek główny 15 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Tradycyja Restaurant – Polish & Italian restaurant

An error occurred, please contact support. Rynek Główny 15, Kraków. +48 12 424 96 16 [email protected]. Facebook Instagram Tripadvisor …

+ 더 읽기

Source: tradycyja.pl

Date Published: 5/15/2021

View: 9539

Kamienica Pinocińska – Zabytek.pl

Kraków, Rynek Główny 15. Lokalizacja woj. małopolskie, pow. m. Kraków, gm. Kraków. Kamienica, kojarząca się powszechnie z restauracją „Wierzynek” w swym …

+ 더 읽기

Source: zabytek.pl

Date Published: 8/17/2021

View: 6750

MANOR SP Z O O, telefon, krs, adres, nip, regon

Lokalizacja, Ul. Rynek Główny 15 31-008 Kraków, województwo małopolskie. Nazwa firmy, MANOR SP Z O O. Telefon, +48124249600, Adres email, Pokaż adres email.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.dnb.com

Date Published: 2/3/2021

View: 1017

Kamienica Pinocińska przy Rynku Głównym w Krakowie

kamienic Rynku Głównego · poprzednia kamienica: Rynek Główny, dom nr 14. Kamienica Pod Św. Anną, Kraków Rynek Główny, dom nr 15. Kamienica Pinocińska

+ 더 읽기

Source: www.krakow4u.pl

Date Published: 3/13/2021

View: 9021

Mapa miasta – Kraków Travel

Kościół Mariacki. Rynek Główny 5 … Getto żydowskie w Krakowie 1941-1943 … Collegium Maius i Uniwersytet Jagielloński. ul. Jagiellońska 15 …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.krakow.travel

Date Published: 12/6/2021

View: 2292

주제와 관련된 이미지 kraków rynek główny 15

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

---

주제에 대한 기사 평가 kraków rynek główny 15

• Author: eugene855
• Views: 조회수 1,344회
• Likes: 좋아요 1개
• Date Published: 2011. 2. 11.
• Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=sRRERBH1o8Y

Co znajduje się na Starym Rynku w Krakowie?

Na Rynku Głównym i w jego sąsiedztwie znajdują się ważne zabytki – kościół Mariacki, Sukiennice, kościół św. Wojciecha czy wieża ratuszowa, pozostałość ratusza zburzonego w 1820 r.

Czy Rynek w Krakowie jest największy w Europie?

Główny rynek Starego Miasta w Krakowie jest jednym z największych rynków w Europie. Historia Rynku sięga XIII wieku – jest on największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie.

Jak wygląda rynek w Krakowie?

Rynek Główny ma kształt kwadratu o boku wynoszącym około 200 m. Rynek Główny w Krakowie otaczają kilkusetletnie kamienice i pałace. Mieszczą się w nich m.in.: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa i Międzynarodowe Centrum Kultury, renomowane sklepy oraz znane restauracje.

Ile ma rynek w Krakowie?

Główny Rynek starego miasta jest jednym z bardziej urokliwych i najczęściej odwiedzanych przez turystów atrakcji Krakowa. Leży u zbiegu 11 ulic a jego powierzchnia ma wymiary 200 x 200 m dzięki czemu jest jednym z największych rynków w Europie.

Ile trwa zwiedzanie Starego Miasta w Krakowie?

Droga Królewska – 2 godziny. Północna część Starego Miasta – 2 godziny. Południowa część Starego Miasta – 2 godziny. Muzeum „Rynek Podziemny” – do 2 godzin.

Gdzie najlepiej zaparkować przy Rynku w Krakowie?

Idąc na Rynek szukajcie parkingu na ulicach takich jak fragment Karmelickiej, Rajskiej albo po drugiej stronie na przykład przy ul. Kopernika. Stamtąd łatwo dojść piechotą do Rynku. Można też stanąć blisko Wawelu.

Z czego jest znany Kraków?

Kraków to jedno z najchętniej odwiedzanych miast w Polsce. Zachwycają w nim zabytki, piękny Rynek Główny, klimatyczny Kazimierz czy urokliwe bulwary. Warto pamiętać, że to miasto słynie również z ciekawej i czerpiącej z różnych zakątków Europy małopolskiej kuchni.

Co ciekawego można robić w Krakowie?

Gdzie jest najwiekszy rynek w Polsce?

Rynki w Polsce

Największe place rynkowe w Polsce znajdują się w Olecku (64 288 m²), Latowiczu (o powierzchni ok. 43 000 m²), Krakowie (o powierzchni ok. 40 000 m²), Tarnogrodzie (niecałe 40 000 m²), Wrocławiu (prawie 40 000 m², a wraz z rynkiem pomocniczym około 48 500 m²).

Co robić w Krakowie mlodziez?

Dlaczego Stare Miasto w Krakowie jest wpisane na listę Unesco?

To przede wszystkim krakowskie Stare Miasto w obrębie Plant a w nim Rynek Główny z Wieżą Ratuszową, Sukiennicami oraz Bazyliką Mariacką, budynki najstarszego w Polsce Uniwersytetu, kościoły, klasztory, pałace ( w jednym z nich mieści się krakowski magistrat) czy piękne mieszczańskie kamienice.

Czy w Krakowie jest Stary Rynek?

Wielu podróżujących do Krakowa lub jego mieszkańców umawia się po prostu na rynku. Tymczasem jedyną poprawną nazwą centralnego punktu miasta jest Rynek Główny. Takie, a nie inne, określenie odróżnia plac z sukiennicami od Małego Rynku czy innych – licznych w dawnej stolicy – rynków (np. Podgórskiego, Dębnickiego).

Gdzie jest najwiekszy rynek w Europie?

Olecki rynek jest sporo większy od słynnego Rynku Głównego na Starym Mieście w Krakowie! W Polsce nie ma sobie równych. To podobno największy rynek w Europie. Trudno powiedzieć, skąd wzięła się taka gigantomania przy zakładaniu niewielkiego miasteczka na wschodnich krańcach ówczesnych Prus.

Ile naprawdę ludzi mieszka w Krakowie?

Ile jest ludzi w Krakowie 2022?

Liczba mieszkańców: 767,3 tys. osób. Gęstość zaludnienia: 2348 os./km² Przyrost naturalny na 1 tys.

Co warto zobaczyć w Krakowie na Rynku?

Krakowski Rynek Główny od lat podbija serca zwiedzających. Kościół Mariacki z wieżą widokową (warto wejść), Sukiennice ze sklepikami, Wieża Ratuszowa pełniąca funkcję punktu widokowego (nie polecam), malutki kościół świętego Wojciecha, pomnik Adama Mickiewicza, dorożki, gołębie, a ostatnio podziemna trasa turystyczną.

Jakie zabytki znajdują się w Krakowie?

Z czego jest znany Kraków?

Kraków to jedno z najchętniej odwiedzanych miast w Polsce. Zachwycają w nim zabytki, piękny Rynek Główny, klimatyczny Kazimierz czy urokliwe bulwary. Warto pamiętać, że to miasto słynie również z ciekawej i czerpiącej z różnych zakątków Europy małopolskiej kuchni.

Dlaczego Stare Miasto w Krakowie jest wpisane na listę Unesco?

To przede wszystkim krakowskie Stare Miasto w obrębie Plant a w nim Rynek Główny z Wieżą Ratuszową, Sukiennicami oraz Bazyliką Mariacką, budynki najstarszego w Polsce Uniwersytetu, kościoły, klasztory, pałace ( w jednym z nich mieści się krakowski magistrat) czy piękne mieszczańskie kamienice.

Tradycyja Restaurant – Polish & Italian restaurant

Wybór dań w naszej restauracji jest ogromny! Polsko-włoskie dziedzictwo kamienicy stało się inspiracją do połączenia dwóch nurtów sztuki kulinarnej. Nie brakuje więc dań staropolskich, jak i tych pochodzących z kuchni włoskiej. Tradycyjne pasty, pierogi. Ponadto zupy, desery, sałaty, dania wegetariańskie i mięsne, jest w czym wybierać! Co więcej, od poniedziałku do środy w naszej restauracji czekają na Państwa znakomite promocje!

Rynek Główny w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rynek Główny Stare Miasto

Rynek Główny, część południowa, widok z wieży kościoła Mariackiego Państwo Polska Miejscowość Kraków Plan Położenie na mapie Krakowa Rynek Główny Położenie na mapie Polski Rynek Główny Położenie na mapie województwa małopolskiego Rynek Główny

Rynek Główny część wschodnia, widziany z północy.

Rynek Główny, północno-wschodni narożnik i kościół Mariacki.

Rynek Główny część zachodnia, widziany z południa.

Rynek Główny – główny rynek Starego Miasta w Krakowie, regularny, kwadratowy, u zbiegu 11 ulic, wytyczony w 1257 na północ od Okołu i jego przedpola[1]; na wschód od Rynku Głównego wytyczono Mały Rynek (rynek pomocniczy)[2].

Rynek Główny zajmuje cztery kwartały miasta lokowanego na prawie magdeburskim, wytyczonego w układzie szachownicowym; ma kształt kwadratu 200 × 200 m, w części południowej dostosowanego do przedlokacyjnej zabudowy Okołu[3]. Przez rynek przebiega Droga Królewska, główny trakt komunikacyjny miasta średniowiecznego, wiodący od Bramy Floriańskiej przez Stare Miasto i Okół na Zamek Królewski na Wawelu[3]. Do rynku od strony wschodniej przylega plac Mariacki, otaczający kościół Mariacki[3].

W południowej części rynku, u lejkowatego wylotu ulicy Grodzkiej, położony jest niewielki kościół św. Wojciecha, w północnej części wschodniego bloku przyrynkowego wznosi się kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Mariacki), kościół farny (od 1223). Obie świątynie, pierwotnie romańskie, zostały ufundowane przed lokacją Krakowa[1][4].

Historia Rynku sięga XIII wieku; jest największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie (w Polsce większe są w Olecku – ponad 5,5 ha[5][6] i Latowiczu – ok. 4,3 ha[7], natomiast rynki w Tarnogrodzie i Wrocławiu są nieco mniejsze).

Na Rynku Głównym i w jego sąsiedztwie znajdują się ważne zabytki – kościół Mariacki, Sukiennice, kościół św. Wojciecha czy wieża ratuszowa, pozostałość ratusza zburzonego w 1820 r.

Rynek i jego otoczenie [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Kamienice przy Rynku Głównym w Krakowie.

Niemal wszystkie kamienice i pałace wokół Rynku to kilkusetletnie obiekty zabytkowe. Mieszczą się w nich m.in.: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa i Międzynarodowe Centrum Kultury oraz sklepy z ekskluzywnymi towarami. Najbardziej znane restauracje to Wierzynek (nr 15) i Hawełka – Tetmajerowska (nr 34). Inne: Wentzl (nr 19), Redolfi (nr 38) i Pod Słońcem (nr 43). Kawiarnia Vis a Vis pod nr 29 była ulubionym miejscem Piotra Skrzyneckiego, twórcy kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Jego figura w charakterystycznym kapeluszu gości nadal w kawiarnianym ogródku lokalu.

Na rynku znajdują się:

Wokół niego:

Zobacz też: Nieistniejące obiekty krakowskiego Rynku Głównego.

Od czasu powstania placu jego poziom podniósł się w niektórych miejscach o ponad 5 m (z zewnątrz najłatwiej to zauważyć koło kościoła św. Wojciecha oraz obok kościoła Mariackiego.

We wrześniu 2010 otwarto Podziemia Rynku, oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa).

Osobny artykuł: Podziemia Rynku w Krakowie.

Pod rynkiem znajdują się także m.in. piwnice i mini-muzeum archeologiczne w podziemiach kościoła św. Wojciecha. Istnieje podziemne połączenie wieży ratuszowej i Sukiennic, a poniżej głównej ich hali znajduje się długa na 100 m i wysoka na 5 m hala średniowieczna. Inna ukryta pod powierzchnią rynku przestrzeń w okolicach Sukiennic to leżące od strony ul. Siennej, tzw. Kramy Bogate (ok. 1200 m²).

W celu podniesienia atrakcyjności, zwiększenia bezpieczeństwa oraz ograniczenia zanieczyszczeń, na Rynku Głównym w Krakowie i w okolicy wprowadzono strefy piesze i strefy pieszo-rowerowe.

Rynek Główny jest największym placem Krakowa i największym średniowiecznym rynkiem Europy.

Kraków lokował na prawie magdeburskim 5 czerwca 1257 roku książę krakowski Bolesław Wstydliwy. Rynek został wytyczony przez ówczesnych wójtów Gedko Stilvoyta, Jakuba z Nysy i Dytmara z Wrocławia w oparciu o regularną siatkę mierniczą jako kwadratowy plac o boku nieznacznie przekraczającym 200 metrów, z deformacjami wynikającymi z konieczności dostosowania do pozostałości osadnictwa (kościół Mariacki i kościół św. Wojciecha). Powstał z myślą, by miejscowi oraz podążający szlakami handlowymi kupcy mieli dość miejsca do handlu. Pozostałością licznych niegdyś kramów kupieckich są znajdujące się w centrum Rynku Sukiennice.

Rynek Główny początkowo był własnością władcy. W 1358 Kazimierz Wielki zrzekł się prawa do większości obiektów na nim na rzecz miasta. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1300 występuje on pod nazwą Rynek, Ring, Circulus lub Forum, nazwy te przetrwały do 1882 roku. Później występuje pod nazwą Rynek Główny.

Od początków XIV do XVIII wieku poszczególne fragmenty rynku nosiły oddzielne nazwy, związane zazwyczaj z rodzajem prowadzonego tam handlu. Całą północną część (według innych źródeł – tylko jej część) określano mianem „Kurzego targu”, zwanego również niekiedy „Kurniczym rynkiem”. Zajmował prawdopodobnie teren od ul. Sławkowskiej do ul. Floriańskiej. W północno-zachodnim narożniku, między Sukiennicami a wylotem ul. Szczepańskiej, znajdował się wzmiankowany w 1343 r. „Targ solny”. Natomiast na terenie pomiędzy ratuszem a połacią od ul. Wiślnej do ul. Brackiej umiejscowiony był „Targ węglowy”. Od wylotu ul. Brackiej do wylotu ul. Grodzkiej rozciągał się „Rynek ołowny”, zwany także „Ołownym dworem”. Pomiędzy kościółkiem św. Wojciecha a linią wylotu ul. Siennej, naprzeciw Szarej Kamienicy, znajdował się „Żydowski rynek”, którego inna nazwa to „Żydowski targ”. Prawdopodobnie naprzeciw wylotu ul. Brackiej, obok południowej ściany Sukiennic, tam, gdzie w roku 1525 odbył się hołd pruski, umiejscowiony był rejon zwany „Na Goldzie”. Miejsce to w XVII i XVIII w. nazywano „na majestacie” lub też „theatrum”. Obok wymienionych, zlokalizowanych nazw części Rynku, źródła wspominają miejsca, których położenie trudno obecnie ustalić – „Rybny targ”, „Chlebowy targ”, „Bednarzy targ” i „Rakowy targ”[8].

Ówczesna nazwa Ring pochodzi od ulicy obiegającej rynek. Z każdego boku placu wychodzą trzy równoległe do siebie ulice, z wyjątkiem ulicy Grodzkiej, która prawdopodobnie istniała przed lokacją. Cztery ulice (św. Jana, Sienna, Bracka oraz Szewska) przecinające się w środku tworzą cztery kwartały administracyjne: Sławkowski, Rzeźniczy, Grodzki i Garncarski. Jest to pozostałość po rzymskiej tradycji wytyczania miast w oparciu o dwie krzyżujące się osie (w Krakowie skrzyżowanie przypadło w tzw. krzyżu Sukiennic). W drugiej połowie XIII w. powstały pierwsze obiekty murowane: Sukiennice, sąsiadujące z nimi od wschodu Kramy Bogate (do handlu towarami luksusowymi, o formie zbliżonej do Sukiennic, z 64 komorami handlowymi) i niektóre kamienice. W XIV w. wzniesiono przeważającą część kamienic, ratusz z domem notariusza, Wagę Wielką (Ołowianą), pomiędzy Sukiennicami a kościołem Św. Wojciecha, Wagę Małą (Woskową) po wschodniej stronie Kramów Bogatych. Około połowy XIV w. Sukiennice uzyskały formę, która z pewnymi modyfikacjami w XVI i XIX w. przetrwała do dziś. Zachowany ciąg kramów zamykały od południa i północy postrzygalnie (pomieszczenia urzędu pomiaru sukna), północną z nich nazwano później Syndykówką. Murowaną zabudowę handlową otaczała gęstwina drewnianych kramów (jatek), użytkowanych przez przedstawicieli różnych profesji.

Rynek Główny skupiał znaczną część krakowskich, średniowiecznych rezydencji (kamienica Margrabska, pałac Pod Krzysztofory, pałac Zbaraskich, Szara Kamienica) oraz okazałe pałace związane z władzą miejską i królewską (kamienica Hetmańska i kamienica Montelupich).

Pierwszy bruk założono w drugiej połowie XIV w. W 1373 roku wydano zarządzenie o obowiązku utrzymywania czystości na ulicy przez właścicieli przyległych kamienic. W wieku XVI i pierwszej połowie XVII została zmieniona forma i dekoracja architektoniczna wszystkich budynków Rynku Głównego z wyjątkiem kościoła Mariackiego. Największą budowlą niesakralną był krakowski ratusz powiększony o spichlerz. W pobliżu narożników Rynku Głównego znajdowały się drewniane rząpia (zbiorniki na wodę), zasilane z rurmusu (wodociąg), których pozostałości zostały ujawnione w badaniach archeologicznych. Od połowy XVI w. parterowe pomieszczenia kamienic zamieniane były na sklepy, składy i kantory (w pałacach magnackich, m.in. w Szarej Kamienicy pomieszczenia wynajmowali głównie kupcy żydowscy, stąd na początku XVII w. u wylotu ul. Siennej powstał Targ Żydowski). W kamienicach i pałacach rynkowych znajdowały siedzibę pierwsze instytucje nowożytne (kantor bankowy w kamienicy Pod Krukiem, poczta w kamienicy Montelupich).

Linia A–B, północna pierzeja

Linia C–D, zachodnia pierzeja

W epoce renesansu i wczesnego baroku na Rynku Głównym (głównie na Goldzie) odprawiane były uroczyste ingresy monarsze, hołdy składane królom, triumfy i parady. Był miejscem wielu okazałych uroczystości i wydarzeń historycznych I Rzeczypospolitej. Na rynku 10 kwietnia 1525 roku książę Prus Albrecht Hohenzollern złożył hołd lenny królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu. Odbyła się na nim także przysięga wojskowa na wierność konstytucji 3 maja (1791). 24 marca 1794 Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę narodowi, rozpoczynając powstanie. Rynek Główny pamięta także wjazd księcia Józefa Poniatowskiego i zajęcie odwachu przez wojska polskie 1809 r., bale w Sukiennicach na cześć Napoleona.

Rynek znajduje się na Drodze Królewskiej, wiodącej od Barbakanu na Wawel, którędy odbywały się uroczyste wjazdy króla i delegacji zagranicznych.

Był miejscem wydarzeń militarnych rewolucji krakowskiej (1846) i Wiosny Ludów (1848).

Na Rynku Głównym wykonywano publiczne wyroki śmierci, często połączone z torturami (m.in. ścięcie Andrzeja Wierzynka, wnuka Mikołaja). Nożem kaleczono skazańców (obecnie nóż ten zawieszony jest w przejściu w Sukiennicach)[9][10].

Na przełomie XVII i XVIII w. powstało kilka okazałych pałaców późnobarokowych (Pałac Spiski), przebudowano kilka starszych (Kamienica Hetmańska, Margrabska, Pod Ewangelistami, Szara Kamienica).

Za uchwałą senatu wyburzono w latach 1817–1820 ratusz pozostawiając tylko wieżę. Po 1830 roku powstały pierwsze postoje fiakrów, nierzadko błędnie nazywanych dorożkami. Większość kamienic przeszła na przełomie XVIII i XIX w. w ręce nowych w Krakowie rodzin kupieckich. Część pałaców wykupiły nowe rodziny arystokratyczne, m.in. Potoccy herbu Pilawa kupili pałac „Pod Baranami”.

W 1882 Austriacy wprowadzili numerację kamienic w Krakowie, także przy Rynku oraz podział pierzei na tzw. linie:

Również w 1882 r. uruchomiono pierwszą w Krakowie wąskotorową linię tramwaju konnego, wiodącą przez Rynek Główny. W kolejnych latach rynek był najważniejszym węzłem komunikacyjnym miasta – krzyżowały się na nim trasy kilku linii tramwajowych. W 1951 roku, mimo sprzeciwu specjalistów, władze podjęły decyzję o likwidacji torowisk na rynku. Proces ten trwał stopniowo. 27 czerwca 1952 roku przez rynek przejechał ostatni tramwaj normalnotorowy, zaś tramwaje wąskotorowe zniknęły z niego ostatecznie 13 lutego 1953 roku, wraz z ich likwidacją. Torowiska zostały zdemontowane kilka lat później, do tego czasu funkcjonowała na nim atrakcja w postaci kursów tramwaju konnego[11].

W 1898 r. wzniesiono pomnik Adama Mickiewicza.

W latach 1929–1932 na linii A-B wzniesiono gmach Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Feniks”. Zbudowano go według koncepcji Adolfa Szyszko-Bohusza, a projekt wywoływał kontrowersje[12].

Rynek Główny, 1930

W 1940 r. niemieccy okupanci przemianowali Rynek Główny na Adolf-Hitler Platz. Po wyzwoleniu Krakowa 18 stycznia 1945 r. przywrócono starą nazwę (jak wszystkich ulic i placów Krakowa, których nazwy zmienił okupant).

4 stycznia 1979 r. Rynek zamknięto dla ruchu samochodów.

Imprezy i wydarzenia [ edytuj | edytuj kod ]

Kraków, Rynek Główny – Sukiennice i Wieża Ratuszowa

Rynek jest miejscem cyklicznych spotkań, letnich festiwali, koncertów, targów i prezentacji:

Panorama Rynku Głównego (widoczne m.in. Sukiennice i kościół Mariacki)

Z Rynkiem Głównym związane są liczne legendy:

o gołębiach

o hejnale

o Twardowskim

o nożu w Sukiennicach

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

Rynek Główny w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rynek Główny Stare Miasto

Rynek Główny, część południowa, widok z wieży kościoła Mariackiego Państwo Polska Miejscowość Kraków Plan Położenie na mapie Krakowa Rynek Główny Położenie na mapie Polski Rynek Główny Położenie na mapie województwa małopolskiego Rynek Główny

Rynek Główny część wschodnia, widziany z północy.

Rynek Główny, północno-wschodni narożnik i kościół Mariacki.

Rynek Główny część zachodnia, widziany z południa.

Rynek Główny – główny rynek Starego Miasta w Krakowie, regularny, kwadratowy, u zbiegu 11 ulic, wytyczony w 1257 na północ od Okołu i jego przedpola[1]; na wschód od Rynku Głównego wytyczono Mały Rynek (rynek pomocniczy)[2].

Rynek Główny zajmuje cztery kwartały miasta lokowanego na prawie magdeburskim, wytyczonego w układzie szachownicowym; ma kształt kwadratu 200 × 200 m, w części południowej dostosowanego do przedlokacyjnej zabudowy Okołu[3]. Przez rynek przebiega Droga Królewska, główny trakt komunikacyjny miasta średniowiecznego, wiodący od Bramy Floriańskiej przez Stare Miasto i Okół na Zamek Królewski na Wawelu[3]. Do rynku od strony wschodniej przylega plac Mariacki, otaczający kościół Mariacki[3].

W południowej części rynku, u lejkowatego wylotu ulicy Grodzkiej, położony jest niewielki kościół św. Wojciecha, w północnej części wschodniego bloku przyrynkowego wznosi się kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (Mariacki), kościół farny (od 1223). Obie świątynie, pierwotnie romańskie, zostały ufundowane przed lokacją Krakowa[1][4].

Historia Rynku sięga XIII wieku; jest największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie (w Polsce większe są w Olecku – ponad 5,5 ha[5][6] i Latowiczu – ok. 4,3 ha[7], natomiast rynki w Tarnogrodzie i Wrocławiu są nieco mniejsze).

Na Rynku Głównym i w jego sąsiedztwie znajdują się ważne zabytki – kościół Mariacki, Sukiennice, kościół św. Wojciecha czy wieża ratuszowa, pozostałość ratusza zburzonego w 1820 r.

Rynek i jego otoczenie [ edytuj | edytuj kod ]

Osobny artykuł: Kamienice przy Rynku Głównym w Krakowie.

Niemal wszystkie kamienice i pałace wokół Rynku to kilkusetletnie obiekty zabytkowe. Mieszczą się w nich m.in.: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa i Międzynarodowe Centrum Kultury oraz sklepy z ekskluzywnymi towarami. Najbardziej znane restauracje to Wierzynek (nr 15) i Hawełka – Tetmajerowska (nr 34). Inne: Wentzl (nr 19), Redolfi (nr 38) i Pod Słońcem (nr 43). Kawiarnia Vis a Vis pod nr 29 była ulubionym miejscem Piotra Skrzyneckiego, twórcy kabaretu „Piwnica pod Baranami”. Jego figura w charakterystycznym kapeluszu gości nadal w kawiarnianym ogródku lokalu.

Na rynku znajdują się:

Wokół niego:

Zobacz też: Nieistniejące obiekty krakowskiego Rynku Głównego.

Od czasu powstania placu jego poziom podniósł się w niektórych miejscach o ponad 5 m (z zewnątrz najłatwiej to zauważyć koło kościoła św. Wojciecha oraz obok kościoła Mariackiego.

We wrześniu 2010 otwarto Podziemia Rynku, oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa).

Osobny artykuł: Podziemia Rynku w Krakowie.

Pod rynkiem znajdują się także m.in. piwnice i mini-muzeum archeologiczne w podziemiach kościoła św. Wojciecha. Istnieje podziemne połączenie wieży ratuszowej i Sukiennic, a poniżej głównej ich hali znajduje się długa na 100 m i wysoka na 5 m hala średniowieczna. Inna ukryta pod powierzchnią rynku przestrzeń w okolicach Sukiennic to leżące od strony ul. Siennej, tzw. Kramy Bogate (ok. 1200 m²).

W celu podniesienia atrakcyjności, zwiększenia bezpieczeństwa oraz ograniczenia zanieczyszczeń, na Rynku Głównym w Krakowie i w okolicy wprowadzono strefy piesze i strefy pieszo-rowerowe.

Rynek Główny jest największym placem Krakowa i największym średniowiecznym rynkiem Europy.

Kraków lokował na prawie magdeburskim 5 czerwca 1257 roku książę krakowski Bolesław Wstydliwy. Rynek został wytyczony przez ówczesnych wójtów Gedko Stilvoyta, Jakuba z Nysy i Dytmara z Wrocławia w oparciu o regularną siatkę mierniczą jako kwadratowy plac o boku nieznacznie przekraczającym 200 metrów, z deformacjami wynikającymi z konieczności dostosowania do pozostałości osadnictwa (kościół Mariacki i kościół św. Wojciecha). Powstał z myślą, by miejscowi oraz podążający szlakami handlowymi kupcy mieli dość miejsca do handlu. Pozostałością licznych niegdyś kramów kupieckich są znajdujące się w centrum Rynku Sukiennice.

Rynek Główny początkowo był własnością władcy. W 1358 Kazimierz Wielki zrzekł się prawa do większości obiektów na nim na rzecz miasta. Pierwsza wzmianka pochodzi z roku 1300 występuje on pod nazwą Rynek, Ring, Circulus lub Forum, nazwy te przetrwały do 1882 roku. Później występuje pod nazwą Rynek Główny.

Od początków XIV do XVIII wieku poszczególne fragmenty rynku nosiły oddzielne nazwy, związane zazwyczaj z rodzajem prowadzonego tam handlu. Całą północną część (według innych źródeł – tylko jej część) określano mianem „Kurzego targu”, zwanego również niekiedy „Kurniczym rynkiem”. Zajmował prawdopodobnie teren od ul. Sławkowskiej do ul. Floriańskiej. W północno-zachodnim narożniku, między Sukiennicami a wylotem ul. Szczepańskiej, znajdował się wzmiankowany w 1343 r. „Targ solny”. Natomiast na terenie pomiędzy ratuszem a połacią od ul. Wiślnej do ul. Brackiej umiejscowiony był „Targ węglowy”. Od wylotu ul. Brackiej do wylotu ul. Grodzkiej rozciągał się „Rynek ołowny”, zwany także „Ołownym dworem”. Pomiędzy kościółkiem św. Wojciecha a linią wylotu ul. Siennej, naprzeciw Szarej Kamienicy, znajdował się „Żydowski rynek”, którego inna nazwa to „Żydowski targ”. Prawdopodobnie naprzeciw wylotu ul. Brackiej, obok południowej ściany Sukiennic, tam, gdzie w roku 1525 odbył się hołd pruski, umiejscowiony był rejon zwany „Na Goldzie”. Miejsce to w XVII i XVIII w. nazywano „na majestacie” lub też „theatrum”. Obok wymienionych, zlokalizowanych nazw części Rynku, źródła wspominają miejsca, których położenie trudno obecnie ustalić – „Rybny targ”, „Chlebowy targ”, „Bednarzy targ” i „Rakowy targ”[8].

Ówczesna nazwa Ring pochodzi od ulicy obiegającej rynek. Z każdego boku placu wychodzą trzy równoległe do siebie ulice, z wyjątkiem ulicy Grodzkiej, która prawdopodobnie istniała przed lokacją. Cztery ulice (św. Jana, Sienna, Bracka oraz Szewska) przecinające się w środku tworzą cztery kwartały administracyjne: Sławkowski, Rzeźniczy, Grodzki i Garncarski. Jest to pozostałość po rzymskiej tradycji wytyczania miast w oparciu o dwie krzyżujące się osie (w Krakowie skrzyżowanie przypadło w tzw. krzyżu Sukiennic). W drugiej połowie XIII w. powstały pierwsze obiekty murowane: Sukiennice, sąsiadujące z nimi od wschodu Kramy Bogate (do handlu towarami luksusowymi, o formie zbliżonej do Sukiennic, z 64 komorami handlowymi) i niektóre kamienice. W XIV w. wzniesiono przeważającą część kamienic, ratusz z domem notariusza, Wagę Wielką (Ołowianą), pomiędzy Sukiennicami a kościołem Św. Wojciecha, Wagę Małą (Woskową) po wschodniej stronie Kramów Bogatych. Około połowy XIV w. Sukiennice uzyskały formę, która z pewnymi modyfikacjami w XVI i XIX w. przetrwała do dziś. Zachowany ciąg kramów zamykały od południa i północy postrzygalnie (pomieszczenia urzędu pomiaru sukna), północną z nich nazwano później Syndykówką. Murowaną zabudowę handlową otaczała gęstwina drewnianych kramów (jatek), użytkowanych przez przedstawicieli różnych profesji.

Rynek Główny skupiał znaczną część krakowskich, średniowiecznych rezydencji (kamienica Margrabska, pałac Pod Krzysztofory, pałac Zbaraskich, Szara Kamienica) oraz okazałe pałace związane z władzą miejską i królewską (kamienica Hetmańska i kamienica Montelupich).

Pierwszy bruk założono w drugiej połowie XIV w. W 1373 roku wydano zarządzenie o obowiązku utrzymywania czystości na ulicy przez właścicieli przyległych kamienic. W wieku XVI i pierwszej połowie XVII została zmieniona forma i dekoracja architektoniczna wszystkich budynków Rynku Głównego z wyjątkiem kościoła Mariackiego. Największą budowlą niesakralną był krakowski ratusz powiększony o spichlerz. W pobliżu narożników Rynku Głównego znajdowały się drewniane rząpia (zbiorniki na wodę), zasilane z rurmusu (wodociąg), których pozostałości zostały ujawnione w badaniach archeologicznych. Od połowy XVI w. parterowe pomieszczenia kamienic zamieniane były na sklepy, składy i kantory (w pałacach magnackich, m.in. w Szarej Kamienicy pomieszczenia wynajmowali głównie kupcy żydowscy, stąd na początku XVII w. u wylotu ul. Siennej powstał Targ Żydowski). W kamienicach i pałacach rynkowych znajdowały siedzibę pierwsze instytucje nowożytne (kantor bankowy w kamienicy Pod Krukiem, poczta w kamienicy Montelupich).

Linia A–B, północna pierzeja

Linia C–D, zachodnia pierzeja

W epoce renesansu i wczesnego baroku na Rynku Głównym (głównie na Goldzie) odprawiane były uroczyste ingresy monarsze, hołdy składane królom, triumfy i parady. Był miejscem wielu okazałych uroczystości i wydarzeń historycznych I Rzeczypospolitej. Na rynku 10 kwietnia 1525 roku książę Prus Albrecht Hohenzollern złożył hołd lenny królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu. Odbyła się na nim także przysięga wojskowa na wierność konstytucji 3 maja (1791). 24 marca 1794 Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę narodowi, rozpoczynając powstanie. Rynek Główny pamięta także wjazd księcia Józefa Poniatowskiego i zajęcie odwachu przez wojska polskie 1809 r., bale w Sukiennicach na cześć Napoleona.

Rynek znajduje się na Drodze Królewskiej, wiodącej od Barbakanu na Wawel, którędy odbywały się uroczyste wjazdy króla i delegacji zagranicznych.

Był miejscem wydarzeń militarnych rewolucji krakowskiej (1846) i Wiosny Ludów (1848).

Na Rynku Głównym wykonywano publiczne wyroki śmierci, często połączone z torturami (m.in. ścięcie Andrzeja Wierzynka, wnuka Mikołaja). Nożem kaleczono skazańców (obecnie nóż ten zawieszony jest w przejściu w Sukiennicach)[9][10].

Na przełomie XVII i XVIII w. powstało kilka okazałych pałaców późnobarokowych (Pałac Spiski), przebudowano kilka starszych (Kamienica Hetmańska, Margrabska, Pod Ewangelistami, Szara Kamienica).

Za uchwałą senatu wyburzono w latach 1817–1820 ratusz pozostawiając tylko wieżę. Po 1830 roku powstały pierwsze postoje fiakrów, nierzadko błędnie nazywanych dorożkami. Większość kamienic przeszła na przełomie XVIII i XIX w. w ręce nowych w Krakowie rodzin kupieckich. Część pałaców wykupiły nowe rodziny arystokratyczne, m.in. Potoccy herbu Pilawa kupili pałac „Pod Baranami”.

W 1882 Austriacy wprowadzili numerację kamienic w Krakowie, także przy Rynku oraz podział pierzei na tzw. linie:

Również w 1882 r. uruchomiono pierwszą w Krakowie wąskotorową linię tramwaju konnego, wiodącą przez Rynek Główny. W kolejnych latach rynek był najważniejszym węzłem komunikacyjnym miasta – krzyżowały się na nim trasy kilku linii tramwajowych. W 1951 roku, mimo sprzeciwu specjalistów, władze podjęły decyzję o likwidacji torowisk na rynku. Proces ten trwał stopniowo. 27 czerwca 1952 roku przez rynek przejechał ostatni tramwaj normalnotorowy, zaś tramwaje wąskotorowe zniknęły z niego ostatecznie 13 lutego 1953 roku, wraz z ich likwidacją. Torowiska zostały zdemontowane kilka lat później, do tego czasu funkcjonowała na nim atrakcja w postaci kursów tramwaju konnego[11].

W 1898 r. wzniesiono pomnik Adama Mickiewicza.

W latach 1929–1932 na linii A-B wzniesiono gmach Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Feniks”. Zbudowano go według koncepcji Adolfa Szyszko-Bohusza, a projekt wywoływał kontrowersje[12].

Rynek Główny, 1930

W 1940 r. niemieccy okupanci przemianowali Rynek Główny na Adolf-Hitler Platz. Po wyzwoleniu Krakowa 18 stycznia 1945 r. przywrócono starą nazwę (jak wszystkich ulic i placów Krakowa, których nazwy zmienił okupant).

4 stycznia 1979 r. Rynek zamknięto dla ruchu samochodów.

Imprezy i wydarzenia [ edytuj | edytuj kod ]

Kraków, Rynek Główny – Sukiennice i Wieża Ratuszowa

Rynek jest miejscem cyklicznych spotkań, letnich festiwali, koncertów, targów i prezentacji:

Panorama Rynku Głównego (widoczne m.in. Sukiennice i kościół Mariacki)

Z Rynkiem Głównym związane są liczne legendy:

o gołębiach

o hejnale

o Twardowskim

o nożu w Sukiennicach

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

Rynek Główny w Krakowie

Historia Rynku sięga XIII wieku – jest on największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa, a także jednym z największych rynków w Europie. Na Rynku Głównym i w jego sąsiedztwie znajdują się ważne zabytki Krakowa, takie jak Kościół Mariacki, Sukiennice, Kościół św. Wojciecha, czy Wieża Ratuszowa.

Rynek Główny w Krakowie

Rynek Główny w Krakowie jest położony w centrum miasta i stanowi jego najważniejszą przestrzeń publiczną. Jest to miejsce o wyjątkowym znaczeniu historycznym, kulturowym i społecznym. Historia Rynku sięga XIII wieku a obecnie jest największym (4 ha powierzchni) placem Krakowa oraz jednym z największych rynków w Europie. Rynek Główny ma kształt kwadratu o boku wynoszącym około 200 m.

Rynek Główny w Krakowie otaczają kilkusetletnie kamienice i pałace. Mieszczą się w nich m.in.: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa i Międzynarodowe Centrum Kultury, renomowane sklepy oraz znane restauracje.

Rynek Główny to największy z placów Krakowa, a zarazem największy rynek w średniowiecznej Europie. Kraków lokowano na prawie magdeburskim 5 czerwca 1257, a dokonał tego książę krakowski Bolesław Wstydliwy. Rynek został wytyczony przez ówczesnych wójtów Gedko Stilvoyta, Jakuba z Nysy i Dytmara z Wrocławia w oparciu o regularną siatkę mierniczą jako kwadratowy plac o boku nieznacznie przekraczającym 200 metrów, z deformacjami wynikającymi z konieczności dostosowania do pozostałości osadnictwa (kościół Mariacki i kościół św. Wojciecha). Powstał z myślą, aby miejscowi oraz podążający szlakami handlowymi kupcy mieli dość miejsca, by móc sprzedawać tu swe towary.

Rynek Główny w Krakowie był tez miejscem ważnych dla Polski wydarzeń. W epoce renesansu i wczesnego baroku na Rynku Głównym odprawiane były uroczyste ingresy monarsze, hołdy składane królom, triumfy i parady. Był miejscem wielu okazałych uroczystości i wydarzeń historycznych I Rzeczypospolitej. Tu 10 kwietnia 1525 książę Prus Albrecht Hohenzollern złożył hołd lenny królowi Polski Zygmuntowi I. Odbyła się tutaj także przysięga wojskowa na wierność konstytucji 3 maja (1791). 24 marca 1794 Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej Tadeusz Kościuszko złożył przysięgę Narodowi, rozpoczynając powstanie. Rynek Główny pamięta także wjazd księcia J. Poniatowskiego i zajęcie odwachu przez wojska polskie 1809 r., bale w Sukiennicach na cześć Napoleona.

Rynek Główny w Krakowie

Rynek Główny w Krakowie

Poznaj historię miasta, zwiedzaj najciekawsze miejsca i odpocznij w klimatycznych restauracjach.

Rynek Główny w Krakowie

Główny Rynek starego miasta jest jednym z bardziej urokliwych i najczęściej odwiedzanych przez turystów atrakcji Krakowa. Leży u zbiegu 11 ulic a jego powierzchnia ma wymiary 200 x 200 m dzięki czemu jest jednym z największych rynków w Europie. Praktycznie wszystkie kamienice okalające płytę Rynku Głównego to kilkusetletnie budowle zabytkowe.

Pierwsze wzmianki na temat Rynku Głównego sięgają XIII wieku kiedy to w samym jego centrum zostały wybudowane sukiennice, czyli najstarsza hala targowa z mnóstwem kramów w których sprzedawane było sukno – stąd też pochodzi nazwa. Kramy – zwane potem bogatymi – stały się odrębną zabudowa wokół murowanych sukiennic. Rozrastały się a finalnie zostały rozebrane dopiero na początku XX wieku.

Tak jak w przeszłości tak i teraz Sukiennice pełnią funkcje handlowe, z tą jednak różnicą że dziś zamiast kupców odwiedzają Sukiennice przede wszystkim turyści niemal z całego świata których mnogość języków przeplata się z uśmiechami na ich twarzach.

Obecnie dookoła Sukiennic porozstawiane są urokliwe stoiska kwiaciarek, u których można kupić pięknie pachnące kwiaty. Tuż obok Sukiennic znajduje się wieża Ratuszowa będąca pozostałością po budynku krakowskiego ratusza wybudowanego w XIII wieku, który od średniowiecza do XIX wieku był siedzibą władz miejskich. Najważniejszą salą ówczesnego ratuszu była tzw. Izba Pańska (sala obrad i zarazem sądowa), której bogaty wystrój miał świadczyć o wielkiej powadze krakowskiego magistratu. Dla równowagi i przestrogi w podziemiach ratusza mieściło się więzienie, połączone z izbą tortur. Wieża ma wysokość 70 m i jest udostępniona dla turystów. Eksponowane są w niej pamiątki związane z historią Krakowa a na samym jej szycie znajduję się punkt widokowy, z którego można oglądać panoramę Rynku.

Warto też wspomnieć o pomniku Adama Mickiewicza, którego odsłonięcia dokonano 26 czerwca 1898 roku w obecności córki i syna poety, w setną rocznicę urodzin wieszcza. Pomnik, o wysokości 10 m, przedstawia poetę stojącego na postumencie u stóp którego, na wielostopniowym cokole znajdują się cztery alegorie: Ojczyzna, Męstwo, Nauka i Poezja. Ciekawostką jest to, że Mickiewicz nigdy nie był w Krakowie, ale zapewniono mu pomnik i spoczynek w wawelskiej katedrze. Z pomnikiem wiąże się również sporo imprez kulturalnych. W grudniu przed corocznym konkursem rzesze szopkarzy wystawia swoje dzieła jakim jest symbol świąt Bożego Narodzenia, przedstawiające wyobrażenie miejsca narodzin Jezusa Chrystusa licząc na wygraną. Maturzyści natomiast aby zapewnić sobie zdanie matury, po studniówce powinni okrążyć pomnik, skacząc na jednej nodze.

W urbanistykę Rynku Głównego wpisuję się również Kościół archiprezbiterialny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny nazywany Kościołem Mariackim jeden z największych i najważniejszy, po Katedrze Wawelskiej, kościół Krakowa. Przepiękny obiekt sakralny w samym sercu Krakowa z najcenniejszym skarbem architektury gotyckiej Ołtarzem Wita Stwosza. Całość Rynku okraszona jest dziesiątkami knajp i restauracji wabiących gości z całego świata niepowtarzalnym klimatem i zabawą. Przekonaj się sam!

Odkryj Kraków!

Zarezerwuj swój apartament już teraz!

Kraków, Rynek Główny – Raciborowice (15 km)

Pierwszy etap podróży prowadzi nas na północ Krakowa, w okolice Prądnika Czerwonego. Oczywiście istnieje kilka wariantów trasy, choć najciekawszą i najspokojniejszą zdaje się ta przez okolice Dworca Głównego, Wesołą z Muzeum Odona Bujwida i parkiem Strzeleckim, starą część Olszy z Białuchą, przejściem podziemnym pod torami na końcu ul. Rakowickiej oraz dworem Potockich, Prądnik Czerwony z parkiem Zaczarowanej Dorożki, starą zabudową ul. Naczelnej i Sudołem Dominikańskim, leniwie płynącym po osiedlu. Grunt, żebyśmy się stawili pod cmentarzem Batowickim, założoną w latach 20. XX wieku nekropolią, jedną z największych w Krakowie. Spoczywają tutaj m.in. znaczące postaci polskiej sztuki i muzyki – Jerzy Bereś, Andrzej Zaucha czy Bogdan Łyszkiewicz.

Po chwili zadumy zmierzamy już przez most nad kolejową trasą prowadzącą w stronę Warszawy, skręcamy w prawo i opuszczamy Kraków. Meandrując między polami, docieramy zaraz do Węgrzc, a właściwie do przysiółka Sudół, który po chwili ustępuje miejsca pierwszym zabudowaniom Bosutowa, rozsianym po okolicznych wzgórzach. Można tu spotkać sarny oraz bażanty i poczęstować się jabłkiem lub śliwką z jednego z rosnących w okolicy drzew owocowych. Przy domu weselnym skręcamy z głównej drogi w ul. Dziekanowicką, która wznosi się między polami (droga gruntowa, uwaga na kamienie). Za chwilę dołącza do nas szlak rowerowy. Na górce niespodziewanie rozległy widok na Nową Hutę, w tle panorama Beskidów (przy dobrej widoczności dostrzeżemy Mogielicę z jednej i Babią Górę z drugiej strony), nad nami zawisa w poszukiwaniu zdobyczy pustułka. Po kilku minutach Dziekanowice z kapliczką. Skręcamy w stronę Batowic, by po chwili puścić się pędem w lewo, w stronę Raciborowic (zjazd bardzo ostry), których zabudowania możemy podziwiać przed sobą. Asfaltowa droga zmienia się w ścieżkę wśród łąk i pól – znak, że docieramy do Doliny Dłubni, której będziemy przez jakiś czas towarzyszyć. Ale zanim skręcimy w lewo, za znakami czerwonego szlaku rowerowego, podjeżdżamy obok ujęcia wody do centrum wsi, gdzie na pagórku stoi efektownie odnowiony późnogotycki kościół.

Kamienica Pinocińska – Zabytek.pl

Kamienica, kojarząca się powszechnie z restauracją „Wierzynek” w swym obecnym kształcie to wynik licznych remontów i przebudów.

Historia

Kamienica wymurowana w 1 połowie XV w. Pod koniec XV w. dobudowano drugie piętro. Południowa oficyna (boczna) powstała w początkach XVI w. W 1 połowie stulecia nadbudowano III piętro, a pod koniec wieku – attykę. Pierwotna nazwa – Dom Kruglowski (Na Kruglu), pochodzi od nazwiska właścicieli, Kriglów, którzy mieszkali tu do 2 połowy XVI w. Według tradycji był jednym z miejsc, gdzie zatrzymywały się poselstwa. W XVII wieku dom należał do rodziny Pinoccich, sprzedających kosztowne tkaniny (aksamit, brokat i złotogłów). Hieronim Pinocci był wydawcą „Merkuriusza Polskiego”. Za jego i sukcesorów czasów (1 połowa XVII i XVIII w.) obiekt zmodernizowano i na nowo ozdobiono. Na początku XVIII stulecia dom kupiła rodzina Derjakubowiczów, a od nich w 1768 Franciszek Dzianotti. W 1813 górne pietra strawił pożar, ale kamienicę odrestaurowano. W 1831 kupił kamienicę Tomasz Jarzyński. W wyniku przebudowy zyskała zupełnie nowy wygląd, z pierwszą neogotycką fasadą w Krakowie. (projektował Franciszek Maria Lanci). W latach 30. XIX w. upowszechnił się zwyczaj zakładania balkonów z żelaznymi balustradami na fasadach okazalszych kamienic, pojawiły się i tu ok. 1840. Odrestaurowany gmach nabył w 1846 Bronisław hr. Działyński. Była wówczas jedyną w rynku kamienicą czteropiętrową. Strzały oddane z okna tego domu były sygnałem wybuchu tzw. rewolucji krakowskiej. W odwecie władze zasekwestrowały dom i i umieściły w nim komendę placu wojsk okupujących Kraków. Po pożarze w 1850 kamienicę wyremontowano, częściowo przebudowując i aranżując nowy układ pomieszczeń według projektu Ignacego Herzoga. Dawid Rapaport umieścił w nim, po 1865, kasyno mieszczańskie, założone staraniem ks. Stanisława Jabłonowskiego. Adaptacja głębokich piwnic miała miejsce w 1942. Obiekt (wraz z oficynami) przeszedł gruntowny remont w latach 1971-1982. W latach 1975-1979 kamienica została połączona z numerami sąsiednimi – 16 i 17. Obecnie nadal stanowi część „kombinatu restauracyjnego” Wierzynek (goście mogą zasiąść w jednej z sześciu sal: Wierzynkowskiej, Kolumnowej, Tatrzańskiej, Zegarowej, Portretowej, Rycerskiej).

MANOR SP Z O O, telefon, krs, adres, nip, regon

W związku z ochroną danych osobowych wyszukiwarka firm nie zawiera danych firm zarejestrowanych w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Informujemy, że posiadamy dane i analizy dotyczące tych firm, jednak nie są one upubliczniane.

Jeżeli potrzebujesz danych dotyczących firm z tego źródła wyślij zapytanie na adres —> [email protected]

Kamienica Pinocińska przy Rynku Głównym w Krakowie

Kamienica Pinocińska – murowaną budowlę wzniesiono na tej parceli przed połową XV wieku, a prawdopodobnie pod koniec XV stulecia dobudowano drugie piętro. Kolejne zmiany nastąpiły w wieku XVI, z tego okresu pochodzą zachowane renesansowe stropy kasetonowe, polichromowane belki stropowe, a także pozostałości kamieniarki gotyckiej i renesansowej. Inna nazwa kamienicy – Na Kruglu lub Kruglowska – pochodzi od nazwiska jej właścicieli, do których należała od końca XVI wieku. Z kolei w XVII stuleciu przeszła w posiadanie rodzin pochodzenia włoskiego, m.in. Pinoccich – stąd pochodzi jej obecna nazwa. W wyniku przebudowy z 1831 roku, kamienica zyskała zupełnie nowy wygląd, powstała wtedy pierwsza neogotycka fasada w Krakowie. Ostatnie najpoważniejsze zmiany to lata 70-te XX wieku, przeprowadzono wtedy remont generalny, przy okazji zniszczono dużą część cennej substancji zabytkowej. źródło:

– praca zbiorowa, 2000, Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa – Kraków, s. 369.

키워드에 대한 정보 kraków rynek główny 15

다음은 Bing에서 kraków rynek główny 15 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz

• 3d
• krakow
• rynek
• wawel
• kaczor

Kraków #Rynek #Główny #nocą #3D #- #Eugeniusz

---

YouTube에서 kraków rynek główny 15 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Kraków Rynek Główny nocą 3D – Eugeniusz | kraków rynek główny 15, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.