당신은 주제를 찾고 있습니까 “liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa – Obóz naukowy studentów WUM w brodnickim szpitalu“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 TVBrodnica PROMEDIA 이(가) 작성한 기사에는 조회수 680회 및 좋아요 3개 개의 좋아요가 있습니다.
liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Obóz naukowy studentów WUM w brodnickim szpitalu – liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Lipiec 2018 r.
liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Edukacja dla dzieci wymagających wsparcia – OurKids.net
Znajdź optymalne miejsce nauki dla Twojego dziecka. W Polsce jest wiele szkół oferujących naukę dzieciom z trudnościami w uczeniu się. Nie przesadzając można …
Source: www.ourkids.net
Date Published: 10/26/2021
View: 8159
Uczeń z trudnościami w nauce | Szkoły Fundacji Adys …
Szkoły Fundacji ADYS,Liceum Ogólnokształcące dla uczniów z dysfunkcjami,Szkoła Podstawowa dla uczniów z dysfunkcjami,Szkoła dla ucznia z zespołem Aspergera, …
Source: www.adys.edu.pl
Date Published: 3/17/2021
View: 4150
LO nr 13 Warszawa – Liceum Ogólnokształcące nr 13 w …
Liceum Ogólnokształcące nr 13 · od klasy pierwszej wybór co najmniej dwóch przedmiotów realizowanych w zakresie rozszerzonym, · rozszerzony program nauki języka …
Source: www.los13.edu.pl
Date Published: 9/3/2021
View: 2822
Integracja | XXVI Liceum Ogólnokształcące im. Juliana …
Uczniowie niepełnosprawni zyskują możliwość nauki w szkole masowej, … uczą się akceptować swoją inność i radzić sobie z trudnościami codziennego życia, …
Source: lo26.edupage.org
Date Published: 4/6/2021
View: 7187
Liceum w Chmurze – Dołącz do nas!
Liceum w Chmurze w Warszawie … Pomagają pokonywać trudności z podstawowymi zadaniami oraz pogłębiać wiedzę … W naszym liceum odnajdziesz swoją ścieżkę!
Source: liceumwchmurze.pl
Date Published: 2/30/2022
View: 2781
Dlaczego my? – Szkoła Liderów
System kształcenia w Liceum Ogólnokształcącym „Szkoła Lerów” jest dostosowany do … Zachęcamy uczniów do pokonywania trudności oraz osiągania celów.
Source: www.szkola-lider.pl
Date Published: 2/16/2022
View: 2164
Liceum Ogólnokształcące – Społeczna Waldorfska Szkoła …
LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE Najważniejsze informacje Czego możesz się spodziewać? … wspierająca – uczniowie z trudnościami w nauce mogą liczyć na zajęcia …
Source: www.waldorfska.org
Date Published: 7/17/2021
View: 1696
O szkole – Nowatorska Szkoła Podstawowa
Zapraszamy Dzieci z różnymi trudnościami, zauważamy ich zdolności, słabe i mocne strony … które Dzieci spędzają w szkole, wiele godzin poświęcamy na naukę …
Source: nowatorska.pl
Date Published: 1/1/2022
View: 1494
Liceum Multimedia – Prywatne liceum w Warszawie
Liceum Ogólnokształcące „Multimedia” stawia sobie za cel kształcenie … z trudnością mieści się w standardowych ramach edukacji publicznej.
Source: liceummultimedia.edu.pl
Date Published: 8/15/2021
View: 5522
Jednostki dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Miasto stołeczne Warszawa prowadzi jednostki dla dzieci i młodzieŜy … zespoły szkół dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo i z trudnościami w komunikacji, …
Source: edukacja.um.warszawa.pl
Date Published: 6/25/2022
View: 7451
주제와 관련된 이미지 liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Obóz naukowy studentów WUM w brodnickim szpitalu. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa
- Author: TVBrodnica PROMEDIA
- Views: 조회수 680회
- Likes: 좋아요 3개
- Date Published: 2018. 7. 18.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=-inGyoJ0exQ
Ile kosztuje liceum w chmurze?
Nauka w Szkole w Chmurze jest bezpłatna. Czy istnieją jakieś warunki w przyjmowaniu na edukację domową do Liceum? Nie mamy żadnych progów punktowych, nie bierzemy pod uwagę ocen na świadectwie. Aby do nas dołączyć, trzeba dopełnić w terminie rekrutacji wszystkich formalności przy zapisie.
Czy trudno jest w liceum?
W szkole średniej trudno być prymusem. Trzeba pogodzić się z niższymi ocenami, zakres wiedzy do opanowania jest większy. Od pierwszej klasy przedmioty maturalne są rozszerzone, a dziecko ma świadomość, że wyniki na maturze przesądzą o tym, czy dostaną się na wybrany kierunek studiów.
Czy szkoła w chmurze jest legalna?
Szkoła w Chmurze formalnie działa tak, jak edukacja domowa, a więc uczniów obowiązują egzaminy na mocy ustawy o spełnianiu obowiązku szkolnego poza szkołą. – Uczniowie raz do roku muszą wykazać się wiedzą z podstawy programowej.
Jaka szkoła dla dzieci z lekkim upośledzeniem umysłowym?
Dzieci z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim często kierowane są do szkół integracyjnych. Psycholog jednej z warszawskich poradni (zastrzegający anonimowość) mówi, że integracja nie jest dla dzieci z upośledzeniem umysłowym.
Ile kosztuje czesne w prywatnym liceum w Warszawie?
Analiza kilkudziesięciu szkół prywatnych w Warszawie wykazała, że czesne waha się od 700 zł. do 3300 zł. miesięcznie, ale najczęściej widzi się kwotę miesięczną około lub nieco ponad 1000 zł. W niektórych szkołach czesne jest uzależnione od poziomu nauczania.
Z jakich powodów można mieć nauczanie domowe?
Z edukacji domowej w liceum i podstawówce korzystają rodzice, którzy chcą uczyć i wychowywać swoje dzieci zgodnie z własnymi zasadami moralnymi i religijnymi. Nauczanie w domu może być pomocne w uchronieniu młodego człowieka przed złymi wzorcami, które mógłby wynieść ze szkoły.
Czy w liceum trzeba się dużo uczyć?
– nie trać czasu. W szkole średniej masz dużo więcej nauki niż w szkole podstawowej. Nauczyciele wymagają więcej, trudniej dostać dobrą ocenę. To normalne, tak jest w liceum czy technikum.
Czy lepiej iść do liceum czy technikum?
Technikum jest idealne wtedy, gdy chcę skończyć jakiś wymarzony kierunek studiów. Liceum jest dobre, jeśli chcę zostać nauczycielem, lekarzem, naukowcem czy prawnikiem.
Gdzie jest trudniej w liceum czy technikum?
Co roku z raportów CKE wynika, że zdawalność matury jest wyższa w liceach niż technikach. Nie musi to wcale wynikać z poziomu nauczania! Jeśli chcesz się nauczyć, nauczysz się w każdej szkole.
Ile uczniów jest na edukacji domowej?
Rośnie zarówno liczba uczniów w edukacji domowej jak i uczniów, którzy uczą się w szkołach prywatnych. W roku szkolnym 2021/2022 do polskich szkół chodzi 4,7 mln uczniów. Z edukacji domowej korzystało w sumie prawie 19 tysięcy.
Jak przejść na nauczanie domowe?
- Idź z dzieckiem do publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej po opinię. Pracownik poradni oceni, czy twoje dziecko może uczyć się w domu. …
- Przygotuj wszystkie potrzebne dokumenty. …
- Złóż dokumenty u dyrektora przedszkola albo szkoły. …
- Czekaj na decyzję dyrektora.
Jak wygląda egzamin na edukacji domowej?
Egzaminy w edukacji domowej podzielone są na dwie części – pisemną (1 godzina) i ustną (0,5 godziny). Pomiędzy częściami była przerwa, długa, chyba ponad godzinna. Leo miał wtedy chwilę, żeby poszaleć i pobiegać po domu, wyładowując nadmiar energii.
Czy uczeń z niepełnosprawnością intelektualną może uczyć się w liceum?
Sprawdź czy uczeń z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim może wziąć udział w rekrutacji do liceum ogólnokształcącego. Przepisy nie wykluczają możliwości kontynuowania nauki w licem przez ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim.
Co daje orzeczenie o niepełnosprawności w szkole?
Szkoła ma obowiązek przyjąć dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności i zapewnić mu uczestnictwo we wszystkich zajęciach edukacyjnych. Powinny być realizowane specjalne potrzeby danego ucznia, determinowane przez rodzaj i poziom jego niepełnosprawności.
Czy upośledzenie w stopniu lekkim może się cofnąć?
Upośledzenia umysłowego nie da się całkowicie wyleczyć, można jednak wpłynąć na rozwój niektórych funkcji intelektualnych u dzieci zdradzających jego wczesne objawy.
Czy nauczanie domowe jest płatne?
Edukacja domowa jest bezpłatna dla każdego dziecka w Polsce, ponieważ nauka jest finansowana z subwencji oświatowej. Jeżeli nie chcesz skorzystać z oferty naszych szkół przyjaznych edukacji domowej, oczywiście istnieje możliwość samodzielnego finansowania nauki z CND w kwocie 1999zł/rok.
Jak wygląda nauka w szkole w chmurze?
Weronika: Na platformie Szkoły w Chmurze uczeń w całości realizuje podstawę programową MEN. W trakcie nauki uczniowie rozwiązują krótkie interaktywne testy i wykonują zadania otwarte, które pomagają utrwalić zdobytą wiedzę i wyćwiczyć umiejętności.
Co daje ukończenie klasy mundurowej?
Absolwent będzie mógł, po odbyciu skróconej służby przygotowawczej, pozostać żołnierzem rezerwy, starać się o powołanie do terytorialnej i zawodowej służby lub pójść na studia wojskowe otrzymując gratyfikację w postaci dodatkowych punktów w procesie rekrutacji.
Ile osób jest w szkole w chmurze?
Poziom nauki “Szkoły w Chmurze” obejmuje zarówno szkołę podstawową, jak i liceum. Jak pokazują dane, w tej chwili z platformy korzysta ponad 14 tys. osób.
Edukacja dla dzieci wymagających wsparcia
Na tej stronie:
W polskim systemie edukacji wszystkie dzieci podlegają obowiązkowi nauki – bez względu na to, czy dziecko jest w tzw. normie intelektualnej, czy też nie, bo ma jakieś dysfunkcje lub jest osobą niepełnosprawną fizycznie. Jedynie edukacja przedszkolna jest nieobowiązkowa, aczkolwiek samo przygotowanie szkolne (zerówka) już nie, tak jak nauka w szkole do 18. roku życia.
Kształcenie dzieci z problemami może być prowadzone zarówno w placówkach publicznych, jak i niepublicznych, czyli w przedszkolach i szkołach, a nauczane treści i wymagane umiejętności muszą odpowiadać etapom edukacyjnym, które wiążą się z fazami rozwoju dziecka. Bez znaczenia jest zatem, czy są to szkoły międzynarodowe, szkoły IB, dwujęzyczne czy profilowane, szkoły tradycyjne, Montessori, waldorfskie czy eksperymentalne – wszystkie są uprawnione do nauczania dzieci mających trudności w uczeniu się.
System edukacji w Polsce a dzieci wymagające wsparcia
W Polsce edukacja została podzielona na cztery etapy:
edukację przedszkolną dla dzieci w wieku 3-5 lat (prowadzoną przede wszystkim w przedszkolach i punktach przedszkolnych) oraz obowiązkowe przygotowanie szkolne dla dzieci w wieku 6 lat – tzw. zerówka, która może być prowadzona w przedszkolach oraz w szkołach;
edukację szkolną, na którą składają się: edukacja wczesnoszkolna 7-10 lat (czyli klasy I-III) oraz podstawowa (10-15 lat, czyli klasy IV-VIII), oraz
edukację na poziomie średnim, czyli licea ogólnokształcące (15-19 lat), technika (15-20 lat) lub szkoły branżowe (15-18 lat).
Etapy te są obowiązkowe dla każdego dziecka, co oznacza, że są one odzwierciedlone w systemie kształcenia specjalnego – głównie w przedszkolach i szkołach specjalnych, chociaż w przypadku niepełnosprawności intelektualnych umiarkowanych i głębokich przepisy przewidują pewne odstępstwa, wydłużając granice wiekowe zakończenia edukacji na poszczególnych jej etapach do:
10. roku życia w przedszkolu,
20. roku życia w szkole podstawowej,
24. roku życia w szkole średniej.
Przedszkola i szkoły uprawnione do kształcenia specjalnego
Placówki uprawnione do kształcenia specjalnego określa rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz.U. 2017 poz. 1578). Zgodnie z nim taka działalność może być prowadzona przez:
przedszkola i szkoły ogólnodostępne;
przedszkola i szkoły z oddziałami/klasami integracyjnymi lub przedszkola i szkoły integracyjne również dostępne dla wszystkich dzieci, ale jednocześnie przystosowane do edukacji dzieci z niepełnosprawnościami;
przedszkola i szkoły z oddziałami/klasami specjalnymi i szkoły specjalne, w tym szkoły przysposabiające do pracy – dostępne jedynie dla dzieci z orzeczeniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, w tym niepełnosprawnych ruchowo i/lub intelektualnie, a także:
młodzieżowe ośrodki wychowawcze i ośrodki socjoterapii,
specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze i specjalne ośrodki wychowawcze; oraz ośrodki umożliwiające dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym głębokim lub z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację obowiązku szkolnego i nauki.
Ważne jest to, że wybór miejsca nauki dziecka zależy przede wszystkim od jego rodziców lub opiekunów. Jest on tym trudniejszy, że w polskim systemie każde publiczne przedszkole i szkoła ogólnodostępna ma obowiązek przyjęcia dziecka z dysfunkcjami, niepełnosprawnego lub zagrożonego wykluczeniem społecznym i objęcia go pomocą psychologiczno-pedagogiczną.
Rodzice otrzymują jednak w tym zakresie wsparcie w postaci sugestii nauczycieli, pracowników przedszkola lub szkoły, a przede wszystkim specjalistycznej diagnozy poradni psychologiczno-pedagogicznej, wydawanej w formie opinii lub orzeczenia, i zawartych w nich zaleceń co do form i metod kształcenia. Polski system zakłada przy tym, że:
uczniowie niepełnosprawni intelektualnie w stopniu lekkim mogą uczęszczać do szkoły ogólnodostępnej lub szkoły specjalnej realizującej program dla lekkiego stopnia niepełnosprawności;
uczniowie niepełnosprawni w stopniu umiarkowanym i znacznym odbierają edukację w szkołach specjalnych i zespołach edukacyjno-terapeutycznych;
uczniowie niepełnosprawni intelektualnie w stopniu głębokim – w zespołach rewalidacyjno-wychowawczych, których celem jest przede wszystkim usprawnianie, rehabilitacja i kształtowanie umiejętności dnia codziennego oraz rozwijanie umiejętności komunikacyjnych.
Z tego powodu dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim nie organizuje się oddziałów/klas specjalnych w ogólnodostępnych przedszkolach/szkołach, a co najwyżej oddziały/klasy integracyjne. Szkoły specjalne przysposabiające do pracy organizuje się wyłącznie dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym oraz dla uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi. Warto też nadmienić, że w szkołach ogólnodostępnych nie organizuje się oddziałów specjalnych dla dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym.
Placówki uprawnione do nauki dzieci z problemami w uczeniu się
Jak już powiedzieliśmy szkoły publiczne mają obowiązek przyjęcia dziecka z niepełnosprawnościami. Obowiązek ten nie dotyczy jednak szkół niepublicznych (prywatnych lub społecznych), które mogą odmówić przyjęcia dziecka, zwłaszcza gdy nie są w stanie zapewnić mu odpowiednich warunków nauki. Są jednak zobligowane do udzielania swoim uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w rozumieniu, jakie nadaje jej rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Zgodnie z nim pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia i czynników środowiskowych wpływających na jego funkcjonowanie w przedszkolu, szkole i placówce, w celu wspierania potencjału rozwojowego ucznia i stwarzania warunków do jego aktywnego i pełnego uczestnictwa w życiu przedszkola, szkoły i placówki oraz w środowisku społecznym. Ta pomoc w szkołach niepublicznych może się odbywać na nieco innych zasadach i w pewnym zakresie może być odpłatna, co wyraźnie określają regulaminy szkolne. Inna sprawa, że niemal wszystkie szkoły prywatne tę pomoc w jakimś sensie realizują, m.in. poprzez zindywidualizowane podejście do dziecka, adekwatne metody nauczania, dodatkowe zajęcia pozwalające dziecku nadrobić zaległości w nauce, chociaż nie zawsze realizowane w ramach czesnego.
Dla szkół niepublicznych obowiązkowe jest również objęcie opieką ucznia z orzeczeniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych (SPE). Uprawnionymi jednostkami do wydawania orzeczenia o SPE są wyłącznie publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne wyznaczone przez wojewódzkiego kuratora oświaty, co ma fundamentalne znaczenie przy ubieganiu się o przyjęcie dziecka do szkoły integracyjnej lub specjalnej – bo bez tych orzeczeń dzieci nie są przyjmowane. Warto zaznaczyć, że orzeczenie o SPE nie jest orzeczeniem o niepełnosprawności dziecka, a jedynie orzeczeniem o konieczności objęcia dziecka opieką.
Ogólnodostępna szkoła, w której uczy się dziecko ze SPE, powołuje zespół specjalistów, który opracowuje dla niego indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET). Szkoła otrzymuje możliwość zatrudnienia nauczyciela wspomagającego do klasy, w której dziecko ze SPE się uczy oraz możliwość korzystania z niezbędnych specjalistów i terapeutów. W przypadkach, gdy ze względu na dysfunkcje lub chorobę dziecko nie może uczestniczyć w lekcjach z innymi dziećmi w normalnym wymiarze, uruchamiana jest indywidualna ścieżka rozwoju. Ma ona charakter okresowy i polega na tym, że dziecko uczestniczy z innymi dziećmi tylko w wybranych zajęciach, a pozostałe są prowadzone z nim indywidualnie, czasami również w domu.
Podsumowując, polskie placówki oświatowe oferują pełny zakres wsparcia uczniów z problemami na wszystkich etapach edukacji, zarówno w szkołach ogólnodostępnych, jak i placówkach wyspecjalizowanych w kształceniu dzieci z trudnościami w uczeniu się, w tym niepełnosprawnych fizycznie lub intelektualnie. Wsparcie jest oferowane również dzieciom, które nie chodzą do przedszkola – w ramach wczesnego wspomagania rozwoju (WWRD). Decyzję o konieczności takiego wsparcia wydają uprawnione publiczne poradnie psychologiczno-pedagogiczne i one też (choć zazwyczaj nie te same) w większości je organizują.
Jakie dzieci mogą otrzymać wsparcie
Na wyjątkowe traktowanie, polegające przede wszystkim na dostosowaniu metod i form nauczania, likwidacji barier architektonicznych mogą liczyć przede wszystkim dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, a więc dzieci:
niepełnosprawne – dzieci niedowidzące (i niewidzące), z niedosłuchem i niesłyszące, niepełnosprawne ruchowo oraz niepełnosprawne intelektualnie w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, dzieci z autyzmem i Zespołem Aspergera, dzieci z Zespołem Downa, a także dzieci z niepełnosprawnościami sprzężonymi;
niedostosowane społecznie, a także zagrożone tym niedostosowaniem, czyli dzieci odrzucające ład społeczny, przejawiające postawy agresywne, buntownicze.
A także, w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej, która swoim zakresem obejmuje wyżej wymienione grupy dzieci:
z trudnościami w nauce – z dysleksją, z dysgrafią, z dysortografią, z dyskalkulią, z trudnościami wynikającymi z zaburzeń rozwojowych, niepełnosprawności, niedostosowania społecznego, problemów w funkcjonowaniu społecznym lub niewłaściwego procesu edukacyjnego;
zaburzeniami komunikacji językowej, a więc mające problemy z językiem – ze składnią, gramatyką, zapamiętywaniem słownictwa czy spójnym wypowiadaniem się, a także z mową – z artykulacją, fonacją, płynnością mowy;
przewlekle chore – z astmą, hemofilią, padaczką, depresją, schizofrenią, z zaburzeniami tikowymi, z zaburzeniami lękowymi, z zaburzeniami w odżywianiu się (bulimią lub anoreksją), cukrzycą i innymi;
z potrzebami edukacyjnymi wynikającymi z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych przeżyć, z niepowodzeń edukacyjnych, z zaniedbań środowiskowych;
z trudnościami adaptacyjnymi wynikającymi z różnic kulturowych lub ze zmiany środowiska edukacyjnego, w tym z wcześniejszym kształceniem za granicą; a także
szczególnie uzdolnione – zarówno kierunkowo, jak i wszechstronnie.
Uczniom tym oferowane jest wsparcie określane szerokim pojęciem pomocy psychologiczno-pedagogicznej, która sprowadza się przede wszystkim do pomocy:
dydaktyczno-wychowawczej – poprzez stosowanie zindywidualizowanych metod nauczania, oceniania i wychowania, ułatwiających uczniowi naukę i społeczne przystosowanie;
terapeutycznej, a więc indywidualnych lub grupowych zajęć wyrównawczych, korekcyjno-kompensacyjnych, zajęć rewalidacyjnych, terapii psychologicznej, terapii logopedycznej i innych;
technicznej – poprzez zapewnienie dostępu do specjalistycznych pomocy dydaktycznych, sprzętu medycznego, rehabilitacyjnego oraz urządzeń służących usprawnianiu dziecka;
medycznej – poprzez zapewnienie stałej opieki medycznej, w tym opieki lekarzy specjalistów.
Na koniec warto podkreślić, że poziom tego wsparcia zależy od potrzeb dziecka i rośnie wraz ze specjalizacją szkoły. Przede wszystkim jednak jest on uzależniony od diagnozy zespołu specjalistów poradni psychologiczno-pedagogicznej. Taka diagnoza jest wykonywana na pisemny wniosek rodziców lub prawnych opiekunów dziecka, a wydane na jej podstawie opinia lub orzeczenie stają się wiążące dla placówek oświatowych. Poradnia może orzec np. o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka lub indywidualnego nauczania dla dziecka czy też o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych i takie działania zostaną w szkole lub innej placówce włączone. Jednocześnie dla każdego nauczyciela – w placówce publicznej czy niepublicznej – dokumenty te będą stanowiły cenne wskazówki do pracy z dzieckiem.
Our Kids poleca
Zachęcamy do zapoznania się z innymi zbliżonymi tematyką artykułami Our Kids:
Szkoły dla dzieci z autyzmem
Szkoły i klasy dla dzieci z ADHD w Polsce
Szkoły dla dzieci z Zespołem Aspergera
Plusy i minusy szkół specjalnych
Szkoły specjalne w Polsce
Orzeczenie o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Koszty szkoły specjalnej
LO nr 13 Warszawa – Liceum Ogólnokształcące nr 13 w Warszawie
Nasza szkoła istnieje od 1990 roku. Liceum posiada uprawnienia szkoły publicznej na czas nieokreślony. Specjalizujemy się w edukacji młodzieży ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Respektujemy orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.
OFERTA EDUKACYJNA SZKOŁY
od klasy pierwszej wybór co najmniej dwóch przedmiotów realizowanych w zakresie rozszerzonym,
rozszerzony program nauki języka angielskiego,
w zależności od chętnych, drugi język do wyboru: niemiecki, francuski, hiszpański lub rosyjski,
zajęcia fakultatywne, rozszerzające wiedzę z wybranych przedmiotów,
indywidualizacja procesu nauczania,
stałe zajęcia reedukacyjne dla osób z dysleksją i dysgrafią,
fachowa pomoc psychologa i pedagoga,
zajęcia uzupełniające – indywidualna pomoc ze strony nauczycieli w ramach konsultacji
Programy rozwijające umiejętności, integracja przez warsztaty / wyjazdy.
Przyjazna, życzliwa atmosfera
Dobre relacje nauczycieli z uczniami, budowane na wzajemnym zaufaniu i szacunku. Bardzo dobra współpraca z rodzicami
Czytelnie określone prawa i obowiązki ucznia
Dogodny dojazd do szkoły
Dlaczego warto uczyć się z nami?
Zachęcamy gorąco do odwiedzenia sekcji Rekrutacja
XXVI Liceum Ogólnokształcące im. Juliana Tuwima w Warszawie, ul. Alpejska 16
Na czym polega integracja w naszej szkole?
Integracja w naszej szkole polega na wspólnym uczeniu się młodzieży o różnej sprawności psychofizycznej, na ich wspólnym spędzaniu przerw, rozmowach, organizowaniu i uczestnictwie w imprezach, sprzeczkach i konstruktywnym rozwiązywaniu problemów, odnoszeniu sukcesów i radzeniu sobie z porażkami, na uczestnictwie w życiu szkoły.
Dlaczego warto wybrać klasę integracyjną?
Niewątpliwymi zaletami kształcenia integracyjnego są:
drugi nauczyciel, w osobie wspomagającego, tzn nauczyciel współorganizujący proces kształcenia
mała liczba uczniów w klasie (max 20 osób , w tym max 5 z orzeczeniem do kształcenia specjalnego)
diagnozowanie potrzeb każdego ucznia, opracowanie Indywidualnych Programów Edukacyjno – Terapeutycznych;
dostosowanie wymagań do możliwości psychofizycznych ucznia,
innowacyjne metody realizowania zadań dydaktyczno-wychowawczych;
zajęcia rewalidacyjne, socjoterapeutyczne, zajęcia z pedagogiem szkolnym;
integracja uczniów niepełnosprawnych i pełnosprawnych w naturalnym środowisku rówieśniczym;
nauka nawiązywania prawidłowych kontaktów i relacji z rówieśnikami, wzajemne wspieranie się;
wykształcenie u wszystkich uczniów postaw tolerancji, akceptacji, szacunku, otwartości na innych;
zdrowa rywalizacja;
przygotowanie do przyszłego, samodzielnego włączania się w życie społeczne;
wyrabianie nawyku samodzielnego dążenia do rozwijania swoich umiejętności i zdolności;
opieka pedagogiczno-psychologiczna;
opieka medyczna w osobie pielęgniarki szkolnej.
Dzięki integracji:
Uczniowie niepełnosprawni zyskują możliwość nauki w szkole masowej, nawiązania przyjaźni ze sprawnymi rówieśnikami, zdobycia doświadczeń w naturalnym środowisku szkolnym, uczą się akceptować swoją inność i radzić sobie z trudnościami codziennego życia, mają motywację do pokonywania barier; sprawni uczniowie zyskują możliwość nauki i poznania trudności niepełnosprawnych rówieśników, uczą się akceptacji cudzej i własnej inności, wrażliwości, empatii, sposobów pomocy niepełnosprawnym i dostrzegania ich zalet, możliwości, uczą się od niepełnosprawnych kolegów i koleżanek wytrwałości, cierpliwości, szacunku do życia i poszanowania zdrowia; nauczyciele wzbogacają swój warsztat szukając rozwiązań w pracy z uczniem z trudnościami psychofizycznymi, zdobywają nowe doświadczenia, stają się bardziej wrażliwi, cierpliwi, wyrozumiali; rodzice uczniów zarówno jednych jak i drugich mają szansę poznania wzajemnie swoich problemów, radości, zyskują większą wrażliwość na cudze potrzeby i akceptację cudzej inności.
Organizacja pracy w klasach integracyjnych
W klasie integracyjnej realizowany jest taki sam program nauczania szkoły masowej, jak w każdej innej, równoległej klasie. Realizuje się tu podstawę programową kształcenia ogólnego. Uczniowie pracują w oparciu o obowiązujące w szkole podręczniki. Ilość godzin dydaktycznych jest taka sama, jak w pozostałych klasach na danym poziomie edukacyjnym.
W przypadku uczniów niepełnosprawnych rozkład tego programu jest odpowiednio przygotowany oraz na bieżąco dostosowywany przez pedagoga specjalnego współpracującego z nauczycielem przedmiotu, co do ważności i przydatności treści. W ten sposób realizowane zagadnienia, metody oraz formy pracy są odpowiednie do indywidualnych potrzeb i możliwości młodzieży niepełnosprawnej.
W nauczaniu integracyjnym wszyscy uczniowie pracują na lekcji opierając się na tym samym temacie, ale w stopniu zależnym od własnych możliwości intelektualnych.
Liczba uczniów w klasie integracyjnej wynosi od 15 do 20, w tym 3 do 5 uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.
Uczniowie z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego mają dodatkowe zajęcia specjalistyczne, rewalidacyjne i socjoterapeutyczne prowadzone przez pedagoga specjalnego, socjoterapeutę.
System oceniania w klasach integracyjnych
System oceniania w klasach integracyjnych jest spójny z Wewnątrzszkolnym Systemem Oceniania.
Nauczyciele uczący w klasach integracyjnych są zobowiązani do dostosowania wymagań edukacyjnych do możliwości ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe, uniemożliwiające sprostanie wymaganiom, wynikającym z programu nauczania. Oceniając uczniów z orzeczeniami do kształcenia specjalnego nauczyciele uwzględniają postępy poszczególnych uczniów oraz biorą pod uwagę wysiłek i stopień wywiązywania się z obowiązków szkolnych
Liceum w Chmurze
“too many students are not getting the education they need to prosper in the 21st century and countries are not finding enough of the skilled workers they need to compete.”
New Vision for Education. Unlocking the Potential of Technology, World Economic Forum
Dlaczego my? – Szkoła Liderów
Jesteśmy szkołą, w której każdy uczeń może przyjść do nauczyciela i poprosić o poprawę ocen lub ponowne wyjaśnienie tematu – zawsze oferujemy dodatkową pomoc – mamy system popraw i sesji.
Zachęcamy uczniów do pokonywania trudności oraz osiągania celów. Wzmacniamy poczucie własnej wartości i wiary we własne siły. Szanujemy godność człowieka, a także wartość rodziny. Dopuszczamy różnicę poglądów i wyznań.
Współpracujemy z uczniami i ich rodzicami w życzliwej atmosferze realizacji zadań uczniów i szkoły. Zapraszamy do współpracy i wymiany poglądów.
Społeczna Waldorfska Szkoła Podstawowa oraz Liceum Ogólnokształcące
LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE
Najważniejsze informacje
Nasze liceum nie jest typową szkołą średnią. Realizujemy podstawę programową, przygotowując młodego człowieka do zdania matury i pójścia na studia, ale staramy się ze wszystkich sił uniknąć pułapek, jakie zastawia współczesny system edukacji: edukacyjnej rutyny, popadania w schematy, uprzedmiotawiania uczennicy/ucznia i „przykrawania” jej/go zgodnie z oczekiwaniami. Bardziej niż średnia ocen czy wyniki egzaminu ósmoklasisty interesuje nas osobowość naszych podopiecznych, ich zainteresowania, sposób patrzenia na świat… Nasi pedagodzy postępują w myśl zasady „Edukacja to relacja” – uczennice i uczniowie nigdy nie są dla nich numerkami w dzienniku.
Do naszego liceum zapraszamy wszystkich, którzy cenią sobie pracę w małych grupach, lubią indywidualne podejście, są wrażliwi na problemy współczesnego świata, mają artystyczne dusze i nie potrafią odnaleźć się w sieci nakazów i zakazów, jakimi operuje szkoła systemowa.
Obecnie nasze liceum liczy trzy klasy:
Klasa III o profilu językowo-artystycznym, z rozszerzonym językiem polskim, językiem angielskim oraz historią sztuki (przyjmujemy uczniów po szkole podstawowej),
Klasa II o profilu ekologicznym, z rozszerzonym językiem polskim, językiem angielskim oraz biologią,
Klasa I o profilu komunikacja i nowe media, z rozszerzonym językiem polskim, filozofią z elementami socjologii i psychologii oraz oraz od klasy drugiej wybranego trzeciego przedmiotu (przy min. 3 osobach w grupie),
Języki obce to angielski oraz niemiecki.
Dodatkowo naszym uczennicom i uczniom oferujemy:
warsztaty z praktykami (malarstwo, rysunek, stolarstwo artystyczne, z multimedia, dziennikarstwo, emisja głosu, autoprezentacja itd.),
warsztaty aktorskie i dziennikarskie,
muzykę, chór i orkiestrę (dla uczniów grających na instrumencie muzycznym),
wszechstronną edukację artystyczną,
interdyscyplinarne podejście do edukacji z tutoringiem,
realizację zajęć zarówno w sposób tradycyjny, jak i metodą projektu.
Dla każdej klasy przeznaczone jest minimum 15 godzin działalności pozaprogramowej, warsztatowej itd.
Nasza szkoła jest:
• kameralna – od 5 do 15 osób w klasie,
• otwarta i różnorodna,
• wspierająca – uczniowie z trudnościami w nauce mogą liczyć na zajęcia wyrównawcze, nauczyciela wspomagającego itp.,
• nastawiona na wszechstronny rozwój,
• angażująca i integrująca społeczność uczniów i nauczycieli.
Nauczyciele ściśle współpracują ze sobą po to, by dopasować tempo i tematykę zajęć do specyfiki każdej klasy. Co tydzień odbywają się zebrania – kolegia nauczycielskie, podczas których na bieżąco omawiane są wszystkie kwestie dydaktyczne oraz pedagogiczne.
Czego możesz się spodziewać?
Zajęcia zaczynają się przed godziną dziewiątą. Plan lekcji jest tradycyjny, z dużym naciskiem na „blokowanie”, czyli łączenie ze sobą jednostek lekcyjnych po dwie, a nawet trzy godziny, tak, aby młodzież mogła w pełni zaangażować się w poznanie określonego przedziału materiału. W szkole nie ma dzwonków. Liceum, szkoła podstawowa i niewielkie przedszkole znajdują się w jednym budynku, a uczennice i uczniowie znajdujący się na różnych poziomach edukacji nie są od siebie izolowani – wprost przeciwnie, często starsze klasy proszone są o pomoc młodszym, dzięki czemu młodzież uczy się praktycznego funkcjonowania w różnorodnej i złożonej grupie, rozwijając empatię oraz wyrabiając w sobie poczucie odpowiedzialności za innych.
Dzięki niewielkim klasom nauczyciele doskonale poznają osoby doń uczęszczające, mają zatem możliwość dostosować swoje metody pracy do ich indywidualnych potrzeb i możliwości, starając się dać wszystkim możliwie dużą przestrzeń do samorealizacji i rozwoju własnych zainteresowań. W toku pracy z młodym człowiekiem bardzo ważne są dla nas jego podejście i zaangażowanie oraz wysiłek włożony w proces uczenia się. Wystawiamy oceny, ale nie pełnią one roli wartościującej – traktujemy je po prostu jako informacje, mówiące o tym, co uczennica/uczeń już umie, a czego jeszcze musi się nauczyć. Zainteresowani mogą zawsze otrzymać wyczerpującą informację zwrotną od nauczyciela, który na bieżąco omawia z podopiecznymi ich postępy. Pod koniec każdego semestru uczennica/uczeń otrzymuje świadectwo opisowe, w którym nauczyciel szczegółowo analizuje jej/jego postawę i osiągnięcia.
W naszym liceum pamiętamy, że człowiek jest jedną całością, a elementy takie jak intelekt, pamięć, emocje czy spostrzegawczość nie są włączane i wyłączane za pomocą pstryczka reagującego na szkolny dzwonek. Dlatego edukacja w naszym liceum jest holistyczna – okładamy wszelkich starań, by przekazywana przez nas wiedza tematycznie i emocjonalnie odpowiadała np. bieżącym wydarzeniom angażującym uwagę młodzieży. Nie kierujemy się spisem treści w podręczniku, ale na bieżąco reagujemy na panującą w klasie dynamikę, starając się zaangażować nie tylko intelekt, ale też emocje.
Nasze liceum jest inspirowane pedagogiką i tradycjami waldorfskimi, dlatego oprócz tradycyjnych lekcji wychowania fizycznego, odbywają się u nas lekcje eurytmii. Jest to opracowana przez Rudolfa Steinera metoda poruszania się w rytm muzyki, która niewtajemniczonym może przypominać zajęcia baletowe dla początkujących lub gimnastykę. Eurytmia sprzyja poznawaniu swojego ciała, uczy wyczucia rytmu, wyrażania emocji, tak w tańcu jak i w zwykłej rozmowie, usprawnia płynność i precyzyjność ruchu, doskonali orientację przestrzenną, która przydaje się w życiu i pracy tak w pracy artystycznej jak i choćby podczas kierowania samochodem.
Dbamy o rozwój intelektualny, społeczny, fizyczny i estetyczny młodego człowieka, a także kształcimy umiejętności praktyczne poprzez naukę stolarstwa, robótek ręcznych, pracy w glinie itp.
Celem nauczania i wychowania jest wspomaganie młodzieży w dążeniu do stania się świadomymi i odpowiedzialnymi dorosłymi.
Rekrutacja
Wymagamy średniej oscylującej w okolicy 4,0 oraz zachowania co najmniej dobrego, najważniejszą rolę odgrywa jednak rozmowa, odbywana z kandydatką/kandydatem, jej/jego rodzicami oraz nauczycielami prowadzącymi rekrutację.
Po wypełnieniu formularza zgłoszeniowego (do pobrania:
) i odesłania go na adres [email protected] lub osobistego zawiezienia do sekretariatu szkoły, do zainteresowanych rodziców dzwoni nauczyciel z grupy rekrutacyjnej i umawia się na spotkanie (osobiście lub na Zoomie) – podczas tego spotkania omawiane są wszystkie interesujące obie strony kwestie. Decyzja o przyjęciu ucznia zapada w przeciągu do pięciu dni roboczych po spotkaniu. Uczennice i uczniowie o szkole
Nowatorska Szkoła Podstawowa
Witaj w świecie Nowatorskiej Szkoły Podstawowej
Naszą misją jest budowanie w Dzieciach chęci, odwagi i wiary w swoje możliwości. Zależy nam, aby uczniowie naszej szkoły byli świadomymi i szczęśliwymi ludźmi. Robimy wszystko, aby potrafili odnaleźć własną życiową i zawodową drogę. Naszym celem jest wykształcenie ludzi potrafiących podejmować odpowiedzialne decyzje, rozumiejących taczający nas świat, siebie i innych. Sprawnie i skutecznie porozumiewających się z otoczeniem.
Indywidualne potrzeby
Albert Einstein powiedział: „Każdy jest geniuszem. Ale jeśli zaczniesz oceniać rybę pod względem jej zdolności wspinania się na drzewa, to przez całe życie będzie myślała, że jest głupia.”
Każde Dziecko ma w sobie wielki potencjał i możliwości. Zadaniem nas dorosłych jest wspierać je w odkrywaniu potencjału, talentów i możliwości. Postępowanie z każdym uczniem według jednego utartego schematu, czy też drogi edukacji – to nie u nas w szkole. Szanujemy różnorodność, chcemy i potrafimy ją rozwijać.
W Nowatorskiej Szkole Podstawowej nie mówimy o specjalnych potrzebach Dzieci, o kształceniu specjalnym, o formalnych orzeczeniach. Nie chcemy wpisywać się w schematy i procedury. Zapraszamy wszystkie Dzieci, które mają zwyczajne, codzienne, ważne potrzeby: zrozumienia, akceptacji, rozwoju, przestrzeni, budowania pewności siebie. Zapraszamy Dzieci z różnymi trudnościami, zauważamy ich zdolności, słabe i mocne strony, bierzemy udział w zewnętrznych konkursach i olimpiadach. Dla nas ważne jest to, aby jak najlepiej przygotować Dzieci do budowania swojego szczęścia i satysfakcji w dorosłym życiu. I tym samym ich RODZICÓW. Naszym celem NIE JEST dopasowanie ucznia z trudnościami rozwojowymi (w tym niepełnosprawnego) do systemu kształcenia, LECZ dostosowanie warunków kształcenia do indywidualnych potrzeb edukacyjnych, rozwojowych oraz psychofizycznych możliwości ucznia.
Wszechstronny rozwój
Czy choć raz w życiu miałeś sytuację, w której nie potrafiłeś sobie poradzić? Czy czułeś się niezrozumiany, albo nie potrafiłeś zrozumieć drugiej osoby? A może czułeś stres przed wygłoszeniem na forum swojego zdania? Każdy tak miał, nie raz. Przypomnij sobie, jak bardzo w tych sytuacjach pomogła ci znajomość funkcji matematycznych i wzorów skróconego mnożenia. A może wsparciem okazała się znajomość mejozy lub budowa pantofelka?
Oczywiście, że nie. Dlatego w naszej szkole dbamy o to, aby Dzieci były wykształcone nie tylko pod względem intelektualnym, a przede wszystkim poznawczym i społecznym.
Z 1.450 godzin w ciągu roku, które Dzieci spędzają w szkole, wiele godzin poświęcamy na naukę rozpoznawania swoich uczuć, emocji i potrzeb. Uczymy radzenia sobie z sytuacjami, które powodują dyskomfort. Każdy uczeń przygotowuje prezentacje na rozmaite tematy i wygłasza przed klasą swoje opinie na dany temat. Pomagamy Dzieciom poznawać samych siebie, analizować swoje mocne strony i radzić sobie ze słabościami. Uczymy jak wyznaczać sobie cele, jak organizować swój czas, oddzielać to co ważne od tego, co pilne i jak wybierać swoje priorytety. W naszej szkole profesjonaliści prowadzą trening umiejętności społecznych.
Mamy świadomość, że emocjonalny rozwój człowieka należy wspierać każdego dnia. Dlatego w naszej szkole pracują terapeuci, którzy prowadzą terapię indywidualną oraz grupową. Do dyspozycji Dzieci i rodziców jest zespół psychologów, pedagogów, logopedów, a także terapeutów integracji sensorycznej.
Świat się zmienia. My nadążamy za tą zmianą i chcemy w niej uczestniczyć. Kluczem do tego jest rozwijanie w naszych uczniach takich kompetencji, które pomogą im poradzić sobie w każdej życiowej sytuacji. Uczymy Dzieci zadawać pytania, myśleć krytycznie, a także asertywnie bronić swoich opinii.
W Nowatorskiej Szkole Podstawowej nie kierujemy się zasadą, że „wszystko wolno” i nie ma żadnych zasad. Tak jak inne szkoły, my też podlegamy nadzorowi Kuratorium Oświaty. Realizujemy podstawę programową, jednak traktujemy ją jako punkt wyjścia, a nie cel sam w sobie. Mamy sprawdzone metody, by uczyć skutecznie i z radością.
Umiejętności praktyczne
Uczymy naszych uczniów jak skutecznie zdobywać wiedzę, rozwiązywać problemy, budować swoje poczucie bezpieczeństwa i zjednywać sobie przyjaciół.
W naszej szkole uczymy myślenia przyczynowo-skutkowego, wyciągania wniosków, stawiania trudnych pytań i poszukiwania odpowiedzi. Pokazujemy Dzieciom, że nowe technologie wspierają rozwój. Chętnie z tych technologii korzystamy, tak samo jak z tablic multimedialnych i komputerów. Logiczne myślenie i zdrową rywalizację z uszanowaniem zasad fair play ćwiczymy grając na przykład w szachy i ping ponga. Matematyczne zawiłości rozwiązujemy również na zajęciach programowania. A przyrodę chętnie poznajemy podczas wypraw do lasu, spacerów, czy pielęgnowania szkolnego ogródka.
Uczymy Dzieci dbać o przyrodę, segregujemy śmieci, organizujemy ekologiczne warsztaty. Nie unikamy trudnych tematów związanych z globalnym ociepleniem. Tylko świadomi zagrożeń ludzie będą mogli uratować świat przed katastrofą.
Rozwijamy społeczne, emocjonalne, intelektualne i oczywiście fizyczne muskuły. Niemal codziennie, nie ważne czy deszcz, czy śnieg, wychodzimy na świeże powietrze. Wiadomo, że nie ma złej pogody, są tylko złe ubrania. Wiecie ile praw fizyki można poznać wskakując w kaloszach do kałuży? Podręczniki nie dają takich doświadczeń. Kibicujemy naszym sportowym drużynom narodowym i sami chętnie uprawiamy sporty.
Piłka nożna i inne sporty drużynowe uczą pracy zespołowej i dążenia do wspólnego celu. Dają możliwość wspólnego celebrowania sukcesu, a czasem grupowego przeżywania porażki. Dajemy przestrzeń na wszystkie emocje, nie pocieszamy na siłę, tylko mądrze towarzyszymy przeżyć wszystkie emocje i uczucia. Z porażek wyciągamy wnioski, są dla nas lekcjami, które zbliżają do celu. Na naszych szkolnych olimpiadach sportowych, razem z rodzicami, prezentujemy sportowe triki, talenty i nowe umiejętności.
Wiemy, że bez korzeni, nie ma skrzydeł. Jesteśmy patriotami. Uczymy Dzieci, że kraj pochodzenia jest ważny. Ale nie zatrzymujemy się tylko na istotnych datach w historii i wywieszaniu flag państwowych. Nasi uczniowie to współcześni patrioci. Wiedzą czym jest wspólnota, jak dbać o dobro, które należy do nas wszystkich, że nie niszczy się trawników, sprząta po swoich psach, chodzi na wybory i kasuje bilety w autobusie.
Nasi uczniowie mają możliwość wyrażania siebie również na zajęciach plastycznych, artystycznych i muzycznych. Wiemy, że kontakt ze sztuką sprzyja rozwijaniu kreatywności, wspiera też umiejętność prezentowania tego, co się myśli i czuje. Często wychodzimy do teatru, odwiedzamy galerie sztuki i inspirujemy uczniów do odgrywania ról aktorskich.
Słuchamy muzyki i jesteśmy otwarci na każdy gatunek. Jest miejsce na rocka, pop, hip-hop i muzykę klasyczną, która wcale nie musi być tak bardzo poważna. Słuchamy wszystkiego, ale na odpowiednio wysokim poziomie. Kształtujemy gust i dobry styl muzyczny.
Organizacja klas
Klasy to nasze ważne wspólnoty, które w naszej szkole tworzą uczniowie. To zespół, w którym Dzieci zdobywają wiedzę, realizują projekty, wpadają na świetne pomysły, uczą się od siebie i zdobywają kompetencje społeczne. Dbamy o to, aby każdy uczeń czuł się w klasie komfortowo i swobodnie. Uczymy Dzieci, że każdy jest ważny i ma prawo do wyrażania swojego zdania.
Zwracamy też uwagę na to, że łącząc talenty, kompetencje i doświadczenia, można razem tworzyć wspaniałe projekty.
Uczymy Dzieci odpowiedzialności za ich małą wspólnotę. Jesteśmy przekonani, że dzięki temu będą potrafiły dobrze współdziałać w większych wspólnotach, organizacjach, w życiu zawodowym i towarzyskim. Zachęcamy uczniów do dzielenia się między sobą tym, co dla nich danego dnia jest ważne, co ich cieszy lub martwi.
Każda klasa ma swojego przewodnika – wychowawcę – i nauczyciela wspomagającego proces edukacji, opieki i wychowania. Zależy nam, aby relacje Dzieci z dorosłymi opierały się na zaufaniu i zrozumieniu. Chcemy, aby Dziecko w każdej sprawie mogło zwrócić się do nas o wsparcie.
Dostosowaliśmy przestrzeń do potrzeb uczniów, a nie uczniów do potrzeb szkoły. Wiemy w jakich warunkach mózgi Dzieci pracują najefektywniej. Zajęcia prowadzone są metodami aktywnymi, dzięki czemu Dzieci mają ze sobą kontakt wzrokowy i uczą się współpracy. Nie numerujemy sal, ani Dzieci w dzienniku. Dzieci same kreują szkolną przestrzeń. Wiecie jakie są kreatywne? Potrafią wymyślać niebanalne nazwy dla swoich zajęć, sal, szafek itd.
Nauczyciele
Wiemy, że nasi uczniowie będą szczęśliwi tylko wtedy, kiedy będą mogli znaleźć oparcie u szczęśliwych i zadowolonych nauczycieli. Dbamy o naszą kadrę i doceniamy nasz zespół.
Tak samo jak wykształcenie, dyplomy i podnoszenie kwalifikacji, ważne są dla nas otwartość, życzliwość i szacunek dla drugiego człowieka. Znamy swoje mocne strony i nie boimy się wyzwań. Lubimy siebie i cieszymy się, że możemy ze sobą pracować. Razem świętujemy szkolne sukcesy i jesteśmy dla siebie wsparciem. Uczymy dzieci szacunku, tolerancji i dialogu.
Towarzyszymy Dzieciom w ich codziennym życiu i nie tworzymy niepotrzebnego dystansu. Nasz pokój nauczycielski jest zawsze dla nich otwarty. Nie mówimy, że Dzieci mają być cicho, ale jesteśmy ciekawi, co chcą nam powiedzieć. Jesteśmy dla naszych uczniów partnerami we wzajemnych relacjach. Wiele się od nich uczymy, co bardzo doceniamy.
Nie jesteśmy nauczycielami, którzy twierdzą, że wiedzą wszystko najlepiej.
Liceum Multimedia – Prywatne liceum w Warszawie
Liceum Ogólnokształcące „Multimedia” stawia sobie za cel kształcenie kreatywnej młodzieży, której potencjał z trudnością mieści się w standardowych ramach edukacji publicznej. Kładziemy nacisk na indywidualną pracę z każdym z uczniów oraz współpracę z grupami uczniów, jako organizmami społecznymi.
Liceum Ogólnokształcące „Multimedia” rozwija samodzielność oraz odpowiedzialność społeczną uczniów poprzez wyznaczanie celów i dostarczanie narzędzi do ich realizacji.
Wobec konieczności specjalizacji zawodowej, jakiej obecna młodzież będzie musiała sprostać w dorosłym życiu, priorytetem jawi się maksymalnie wczesne zdefiniowanie i oszacowanie potencjału intelektualnego, osobowościowego oraz kreatywnego młodego człowieka. Szczególnym zadaniem Liceum jest dostarczenie narzędzi pozwalających określić uzdolnienia i umiejętności uczniów oraz stymulowanie ich rozwoju. Dopiero taka rzetelna ocena może być podstawą dla wyboru kierunku kształcenia, a w przypadku szkoły ogólnokształcącej odpowiedniego rozłożenia akcentów indywidualnej pracy dydaktycznej.
Liceum, czyli krok w nieznane
Liceum, czyli krok w nieznane
Przejście do szkoły średniej to dla młodego człowieka ogromna zmiana. Nowe środowisko, nauczyciele, wymagania. Także budowanie na nowo swojego wizerunku. Jak pomóc dziecku odnaleźć się w nowej sytuacji?
Z punktu widzenia ucznia rozpoczynającego naukę w szkole średniej, zmienia się niemal wszystko. Nowi ludzie, nieznane jeszcze miejsce, reguły i wymagania. Część dzieci przyznaje się do tremy. U innych pozorny luz, obojętność albo pewność siebie mogą maskować plątaninę trudnych emocji: niepewności, lęku, braku wiary w siebie. Nastolatek swój obraz siebie buduje w dużej mierze w oparciu o to, jak odbierają go inni, szczególnie rówieśnicy. Niepokój o to, czy uda się odnaleźć swoje miejsce w nowej społeczności to jedna z większych obaw przed szkolnym debiutem.
Stres w nowej szkole
Szczęśliwcy, którzy dostali się do wymarzonej szkoły, w chwili odczytania wyników rekrutacji odczuli radość, satysfakcję i ulgę. Jednak tuż po uldze pojawia się często niepewność: jak sobie poradzę? W szkole średniej trudno być prymusem. Trzeba pogodzić się z niższymi ocenami, zakres wiedzy do opanowania jest większy. Od pierwszej klasy przedmioty maturalne są rozszerzone, a dziecko ma świadomość, że wyniki na maturze przesądzą o tym, czy dostaną się na wybrany kierunek studiów. W praktyce oznacza to, że od pierwszych dni nowego roku szkolnego uczeń będzie uczony myślenia o swojej karierze zawodowej. Dla czternasto-piętnastolatka taki przeskok od warunków podstawówki do wizji uczelni może być zaskoczeniem i powodem silnego stresu.
Ci, którzy trafili do klas z końca listy preferencji, mogą czuć rozczarowanie. To naturalne, że obawiają się nowego środowiska i nauki w szkole, o której wcale nie myśleli z nadzieją. Mogą obawiać się spotkania w nowej klasie z kolegami, dla których nauka nie jest największą życiową pasją.
Dobry plan na nowy rok
Specyfika uczenia się w szkole średniej sprawia, że wielu uczniów obawia się września. Nie należy tych lęków podsycać, a raczej odpowiadać na nie, udzielając konkretnego wsparcia w adaptacji do zmiany. Jak pomóc dziecku odnaleźć się w nowej sytuacji? Warto zaproponować mu taki plan działania:
Nazwij cel
Na kartce papieru narysuj oś, której początkiem jest wrzesień 2021, a strzałka sięga wymarzonego kierunku studiów. Zapytaj dziecko, co musi się stać po drodze, by tam dotarło, jakie przedmioty i umiejętności mogą mu pomóc w pomyślnym zdaniu matury i dostaniu się na wyższą uczelnię. Zaproponuj, by samo odpowiedziało, dlaczego wybrało konkretną szkołę, jak wyobraża sobie naukę w nowej klasie, ale też, co chce w życiu osiągnąć, stworzyć, w czym uczestniczyć?
Jeśli nie udało się dostać do wymarzonej klasy, zastanówcie się wspólnie, czy cel życiowy dziecka się zmienił, czy po prostu będzie wieść do niego nieco inna droga.
Ustal priorytety
W szkole średniej trzeba postawić na wybrane przedmioty i poświęcić im dużo pracy. Nie znaczy to jednak, że inne dyscypliny nie są ważne – przecież w nauce granice są płynne i każda doza wiedzy wzbogaca ogólne wykształcenie. Warto jednak pamiętać, że gorsze stopnie z mniej lubianych dziedzin nie są powodem do wstydu. Należy je traktować raczej jako informację zwrotną – na ten obszar wiedzy poświęcam mniej pracy i mam oceny, które to odzwierciedlają.
Korzystaj z okazji do rozwoju
Szkoła średnia to czas spotkań z wieloma ciekawymi osobami i ideami, pogłębiania wiedzy, ale też całkiem nowych inspiracji. Warto korzystać z takich okazji, jak kółka zainteresowań i zajęcia dodatkowe, projekty edukacyjne, lekcje języków, wyjścia do teatrów i muzeów, wycieczki. Budują one bazę wiedzy, są także okazją do rozwijania np. kompetencji komunikacyjnych cenionych i potrzebnych, zarówno na studiach, jak i w pracy zawodowej.
Ucz się współpracy, doceniaj różnorodność
Szkoła to także miejsce na ćwiczenie tzw. kompetencji miękkich, takich jak umiejętność rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji, negocjowania, regulowania emocji, dostosowywania się do nowych okoliczności. Doskonałym polem do ich treningu jest angażowanie się w zajęcia pozalekcyjne. Jak stwierdził laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, James J. Heckman, kompetencje miękkie są przesłanką życiowego sukcesu, a wszelkie programy wspierające ich rozwój powinny być częścią polityki publicznej.
Zmień porażkę w wyzwanie
Znane badania specjalistki od motywacji i psychologii rozwojowej, prof. Carol Dweck pokazują, że sukces zależy od tego, jak podchodzimy do porażek i jak postrzegamy inteligencję. Osoby, które uważają, że zdolności są wrodzone i niewiele można na nie poradzić, nie rozwijają swojego potencjału. Sukces odnoszą ludzie, którzy wierzą, że można do niego dojść ciężką pracą, uparcie podnosząc się po porażkach.
W urealnieniu tego konceptu pomóc może przykład znanych osób, takich jak Albert Einstein, który miał problemy z nauką, ponieważ nie mógł zapamiętać wielu informacji, Winston Churchill, dyslektyk, któremu nie wróżono mu kariery, Walt Disney, którego nauczyciele uważali, że nie ma wyobraźni, krytykowany za wypracowania szkolne Marcel Proust czy Paul Cezanne, który nie dostał się do Akademii Sztuk Pięknych.
Znane badania specjalistki od motywacji i psychologii rozwojowej, prof. Carol Dweck pokazują, że sukces zależy od tego, jak podchodzimy do porażek i jak postrzegamy inteligencję. Osoby, które uważają, że zdolności są wrodzone i niewiele można na nie poradzić, nie rozwijają swojego potencjału. Sukces odnoszą ludzie, którzy wierzą, że można do niego dojść ciężką pracą, uparcie podnosząc się po porażkach. W urealnieniu tego konceptu pomóc może przykład znanych osób, takich jak Albert Einstein, który miał problemy z nauką, ponieważ nie mógł zapamiętać wielu informacji, Winston Churchill, dyslektyk, któremu nie wróżono mu kariery, Walt Disney, którego nauczyciele uważali, że nie ma wyobraźni, krytykowany za wypracowania szkolne Marcel Proust czy Paul Cezanne, który nie dostał się do Akademii Sztuk Pięknych. Regeneruj siły i dbaj o zasoby
Jak twierdził Stephen R. Covey, specjalista od strategii skutecznego działania, podstawowym nawykiem, który pozwala na realizację życiowych celów jest umiejętność codziennej regeneracji w czterech najważniejszych obszarach: ciała, umysłu, relacji i duchowości. Jeśli młody człowiek nie przeznaczy czasu na sen, ruch na świeżym powietrzu, spotkania ze znajomymi i posiłki z rodziną, czytanie dla przyjemności czy oglądanie filmów, to szybko wyczerpie siły potrzebne do realizacji ambicji naukowych. Rodzice powinni zatem przypominać nie tylko o szkolnych i domowych obowiązkach, ale także o zobowiązaniach względem zdrowia.
Szkoła w Chmurze pokazuje, że system da się złamać. Oto alternatywna edukacja zupełnie za darmo. “Ta szkoła zmieniła życie uczniów”
“Szkoła w Chmurze nie jest klasyczną edukacją domową, gdzie uczeń lub rodzic muszą samodzielnie wyszukiwać materiały do nauki. U nas uczeń nie jest pozostawiony sam sobie, my go pilotujemy, prowadzimy poprzez platformę edukacyjną. Nie określamy się jako edukacja domowa, mówimy, że jesteśmy zwykłą szkołą, ale rozproszoną. Może do niej chodzić każdy uczeń, bez względu na swoje miejsce zamieszkania” – mówi Mariusz Truszkowski, założyciel Szkoły w Chmurze
Ci uczniowie nie muszą wstawać o 6.30, jeść w biegu śniadania i smętnym krokiem zmierzać w stronę budynku szkoły. To szkoła przychodzi do nich. Zaczynają się uczyć, w momencie, gdy ich mózgi są już na dobre rozruszane. Oprócz realizowania standardowych przedmiotów mają też czas na zajęcia dodatkowe: pielęgnowanie roślin, czytanie książek czy… arytmetykę mentalną. Zamiast tkwić w szkolnej ławce, eksplorują świat. Szkoła w Chmurze pokazuje, że edukacja naprawdę może wyglądać inaczej.
Śmiałe kroki w stronę lepszej edukacji
Rodzice widzą, że tradycyjna szkoła nie działa tak, jak powinna. Brakuje całościowego spojrzenia na proces nauczania, rozwijania kompetencji społecznych czy emocjonalnych, pojawia się presja związana z ocenami i rankingami. Coraz więcej osób szuka więc sposobu na obejście obecnego systemu edukacji. Odpowiedzią na potrzeby rodziców, którzy „chcą inaczej”, może stać się Szkoła w Chmurze.
Dwa lata temu* założył ją Mariusz Truszkowski. Obecnie chodzi do niej niemal 2 tysiące uczniów**. Choć może słowo „chodzi” nie jest tutaj na miejscu, bo to głównie wirtualna przestrzeń dostępna dla dzieci z całej Polski. Mariusz Truszkowski – założyciel Szkoły w Chmurze Archiwum prywatne Szkoły w Chmurze – Nie każdy uczeń ma koło swojego domu szkołę, która mu odpowiada – tłumaczy nam Mariusz Truszkowski. – Właśnie z myślą o takim uczniu powstała Szkoła w Chmurze. Najpopularniejszy model, według którego działamy, oparty jest na edukacji domowej. Jednocześnie trzeba pamiętać, że Szkoła w Chmurze nie jest klasyczną edukacją domową, gdzie uczeń lub rodzic muszą samodzielnie wyszukiwać materiały do nauki. U nas uczeń nie jest pozostawiony sam sobie, my go pilotujemy, prowadzimy poprzez platformę edukacyjną. Nie określamy się jako edukacja domowa, mówimy, że jesteśmy zwykłą szkołą, ale rozproszoną. Może do niej chodzić każdy uczeń, bez względu na swoje miejsce zamieszkania.
Szkoła w Chmurze powstała z pragnienia, by oddać uczniom czas, który w tradycyjnej placówce bardzo często jest pochłaniany przez dojazdy, zajęcia dodatkowe, prace domowe i inne obowiązki szkolne.
– W szkole oczekuje się, że dziecko będzie ekspertem w każdej dziedzinie, co przecież nie jest realne – mówi Mariusz Truszkowski. – Spójrzmy na samych siebie, ile dziś pamiętamy z przedmiotów szkolnych, które nas nie interesowały? Właśnie dlatego stworzyliśmy platformę, na której uczniowie mogą w sposób minimalny zrealizować całą podstawę programową, tak, jak jest opisana przez Ministerstwo Edukacji i Nauki. Dzięki temu, że ona nie jest nadmiernie rozbudowana, młodzi ludzie mogą uwolnić dużą część czasu i energii na robienie rzeczy, które ich interesują. I właśnie to jest idea Szkoły w Chmurze: oddać uczniom ich czas, ich życie, by mogli realizować się w taki sposób, w jaki chcą.
Co się stanie, gdy oddamy dziecku jego czas?
Przekroczmy wirtualny próg Szkoły w Chmurze i zobaczmy, jak tutaj wygląda nauka. Zanim jednak to zrobimy, postarajmy się „odszkolnić” (ang. unschooling) nasze myślenie o edukacji, zapomnijmy o systemowej formie przyjmowania wiedzy, zamkniętej w schemacie: „lekcja, przerwa, lekcja, praca domowa, nauka do sprawdzianów” i zobaczmy ten proces jako okres odkrywania, szukania informacji i poszerzenia własnych zainteresowań.
Tymoteusz Gliszczyński (10 l.), uczeń czwartej klasy szkoły podstawowej, do tradycyjnej placówki chodził jedynie przez dwa lata. Szkoła w Chmurze dała mu więcej czasu na rozwijanie swoich zainteresowań i spotkania ze znajomymi. Zapytany o swój standardowy dzień, odpowiada, że wszystko zależy od tego, jak go sobie zaplanuje. – Wstawać mogę, kiedy chcę. Uczę się, kiedy chcę – opowiada. – Nie mam konkretnej ilości czasu, który przeznaczam na naukę szkolną. To zależy od przedmiotu i tego, na ile mnie interesuje. Mam rzeczy, które robię codziennie – angielski z aplikacją duolingo, gra na gitarze, bo jestem uczniem szkoły muzycznej, arytmetyka mentalna, bo bardzo to lubię. Mogę się uczyć np. godzinę od rana, zrobić sobie przerwę, potem jeszcze trochę się pouczyć, a później mieć już wolne. Dzięki temu, że nie muszę siedzieć w szkole od 8.00 do 13.00, a potem jeszcze odrabiać prac domowych, mogę robić tak dużo rzeczy po południu. Uczeń podczas nauki “w chmurze” Archiwum prywatne Szkoły w Chmurze Lista aktywności Tymoteusza jest naprawdę imponująca: trenuje akrobatykę sportową i lekkoatletykę, gra na gitarze i fortepianie, rozwiązuje zadania z zakresu arytmetyki mentalnej, występuje przed kamerą, a od tego roku jest także członkiem drużyny harcerskiej Delta.
– Czasami ludzie mówią, że robię bardzo dużo, ale ja to lubię i chcę to robić – mówi Tymoteusz. Rozmawiamy także z mamą Tymoteusza – Anną Gliszczyńską, która przekonuje nas, że w przypadku jej rodziny nauka „w chmurze” okazała się idealnym rozwiązaniem. – U nas taka forma nauki nie przyniosła żadnych strat. Ja nie zrezygnowałam z pracy, nie stałam się nauczycielką „od wszystkiego”, zyskaliśmy więcej spokoju i autonomii. Na przykładzie Tymoteusza widać doskonale, jak dzięki takiemu modelowi nauki, w niesamowitym tempie rozwinęła się u niego umiejętność samodzielnego zdobywania informacji i stawiania pytań. Ta samodzielność to rodzaj koła napędowego, bo jeśli coś jest ciekawe, to chce się tego więcej i więcej. I wtedy doskonale widać u syna ten błysk w oku, tę pasję odkrywcy – tłumaczy Anna Gliszczyńska.
Anna oprócz najmłodszego syna Tymoteusza ma także starsze dzieci: studiującą córkę i syna, który niedawno skończył 8. klasę Szkoły w Chmurze, a teraz uczęszcza do stacjonarnego oddziału – warszawskiego Liceum w Chmurze. – W ubiegłym roku wielkim odkryciem dla nas wszystkich był wyspany nastolatek – opowiada. – Syn sam o sobie mówi, że jest typem samouczącym się i samoplanującym, który nie odnajduje się w szkole systemowej. W Szkole w Chmurze rozwinął się zarówno intelektualnie, jak i emocjonalnie. Któregoś dnia przyznał, że pierwszy raz od dawna poszedł na zimowy spacer na śniegu przy świetle dziennym. To nie byłoby możliwe, gdyby był w szkole od 8.00 do 15.00. Dzieci, które uczą się “w chmurze” mają więcej czasu na różne aktywności Archiwum prywatne Szkoły w Chmurze Chcąc dowiedzieć się więcej na temat tego, jak funkcjonują dzieci uczące się „w chmurze”, dopytujemy Mariusza Truszkowskiego o to, czy przy takim trybie nauki potrzebni są w ogóle nauczyciele.
– U nas nie chodzi się na zajęcia, tak jak to jest w tradycyjnej szkole czy nawet w szkole zdalnej – tłumaczy Mariusz Truszkowski. – Ale wszyscy nauczyciele są dostępni dla ucznia w formie konsultacji. W momencie, gdy młody człowiek ma jakąś wątpliwość, problem albo po prostu chce dowiedzieć się czegoś nowego, to może się umówić na dyżur. Jeśli nie ma, spokojnie zajmuje się swoimi rzeczami. Przyzwyczajeni do typowo szkolnej narracji i systemowego patrzenia na edukację nie możemy nie zapytać o oceny. – Nie mamy ocen, a jedynie wskaźnik procentowy tego, jak dużo materiału się przerobiło i z jaką skutecznością zapamiętało się dany materiał. Każdy uczeń może to sobie śledzić sam dla siebie, w 90% to jest wyliczane automatycznie, z wyjątkiem zadań otwartych (np. pisanie wypracowań, które sprawdzają nasi nauczyciele). Uczeń ma na bieżąco informację zwrotną, jak mu idzie przerabianie materiału, jego rodzice również mają w to wgląd – mówi Mariusz Truszkowski.
Tłumaczy też, że uczeń może dowolnie rozłożyć swój materiał i przystępować do egzaminów w taki sposób, w jaki sam sobie to zaplanuje. Dziesięcioletni Tymoteusz postanowił na przykład, że będzie uczył się blokowo. Opanowuje materiał z jednego przedmiotu, zalicza go i bierze się za kolejny. Taki tryb nauki zdecydowanie mu odpowiada. – Materiałów, których nie znam, samodzielnie szukam w internecie czy książkach. Jeśli człowiek sam znajdzie informacje, najlepiej się tego uczy i najlepiej to pamięta. I nie potrzeba pracy domowej, żeby sobie przypomnieć coś z lekcji, bo już się to wie. I to jest samodzielność – podsumowuje uczeń czwartej klasy.
Indywidualizacja nauczania w praktyce
Okazuje się, że nie tylko młodsi uczniowie świetnie odnajdują się w Szkole w Chmurze. Kinga Kordowska (15 l.) uczennica pierwszej klasy liceum i Katarzyna Sęk (16 l.) uczennica drugiej klasy liceum zgodnie przyznają, że nauka „w chmurze” dała im dużo czasu na realizowanie własnych przedsięwzięć.
– Na naukę poświęcam codziennie od 3 do 6 godzin – opowiada Katarzyna. – Dzięki Szkole w Chmurze więcej uczę się do przedmiotów maturalnych, w przypadku pozostałych przedmiotów przeznaczam minimalny czas na opanowanie podstawy programowej. Moją pasją jest składanie klocków lego i poświęcam na to tyle czasu, ile chcę. Z rówieśnikami spotykam się bardzo często. Wczoraj na przykład spędziłam cały dzień z koleżanką ze szkoły, gotując i oglądając filmy. Kinga naukę zaczyna po południu, ponieważ – jak sama mówi – wtedy najłatwiej jest jej się skupić. Wcześniej z radością oddaje się swoim zainteresowaniom. – Wychodzę na długie spacery, pielęgnuje swoje rośliny i czytam książki – mówi uczennica pierwszej klasy liceum. – Formalny czas nauki zajmuje mi nie dłużej niż 3 godziny w ciągu dnia. Ale tak naprawdę uczę się też, oglądając różne filmy, czytając artykuły i książki albo odwiedzając muzea czy wystawy. Archiwum prywatne Szkoły w Chmurze Jak podkreśla Mariusz Truszkowski, najważniejszą wartością, jaką uczniowie zyskują, ucząc się „w chmurze”, jest możliwość samodzielnego zarządzania własnym procesem uczenia się, a także własnym życiem.
– Każdy z nas ma trochę inną ścieżkę, którą chce podążać i to zaczyna się już na poziomie edukacji. Gdyby wszędzie były dobre placówki stacjonarne, to Szkoła w Chmurze pewnie nie cieszyłaby się, aż tak dużym zainteresowaniem. My po prostu realizujemy to, co Ministerstwo Edukacji i Nauki podkreśla na każdym kroku, a więc indywidualizujemy nauczanie – mówi.
Katarzyna zaczęła uczyć się „w chmurze” dopiero od tego roku szkolnego. Pytamy, co jej się podobało w szkole tradycyjnej, a co w szkole online. – Po 2,5 miesiącach nauki w Szkole w Chmurze stwierdzam, że nic mi się nie podobało w szkole tradycyjnej. Wcześniej byłam bardzo zestresowana nawałem zadań szkolnych, nie miałam czasu na realizację swojej pasji i ciągle byłam przemęczona – odpowiada.
Zaufajmy uczniowi
Przy pierwszym zetknięciu się z informacjami na temat Szkoły w Chmurze, można doznać uczucia lekkiego zagubienia. Czujny rodzic, przyzwyczajony do egzekwowania wiedzy u dziecka zapyta: „A co z egzaminami? Co ze sprawdzeniem ile tak naprawdę dziecko się nauczyło?”. Szkoła w Chmurze formalnie działa tak, jak edukacja domowa, a więc uczniów obowiązują egzaminy na mocy ustawy o spełnianiu obowiązku szkolnego poza szkołą. Tomasz Tokarz jest nauczycielem historii i egzaminatorem w Szkole w Chmurze Archiwum prywatne Tomasza Tokarza – Uczniowie raz do roku muszą wykazać się wiedzą z podstawy programowej. Najpierw rozwiązuje się test typowo informacyjny, wypełnia arkusze egzaminacyjne i część oceny jest konsekwencją tego, jak im pójdzie w tej części egzaminu – mówi Tomasz Tokarz, nauczyciel historii i egzaminator w Szkole w Chmurze. – W drugiej części, która jest ustna, uczniowie mają kilka opcji. Mogą na przykład przygotować się ze wszystkich tematów, wówczas ja jako egzaminator pytam o jeden z nich. Kolejną opcją jest solidne opracowanie wybranych trzech tematów. W tym przypadku to młodzi ludzie stają się ekspertami w jakiejś dziedzinie i wprowadzają do niej nauczyciela. Można też przygotować projekt. Miałem uczniów, którzy robili filmy, gry, inni symulację na minecrafcie na przykład starożytnego Egiptu albo folwarku szlacheckiego. I wtedy uczniowie opowiadają o swoim projekcie, w jaki sposób go przygotowywali i co chcieli przez niego przekazać. Ćwiczą dzięki temu kreatywność czy sztukę występów publicznych.
Agnieszka Karczewska-Sęk – mama licealistki dodaje: – Egzaminy ustne w Szkole w Chmurze nie powodują stresów, to rozmowa z nauczycielem przeprowadzana w miłej atmosferze na temat zagadnień z podstawy przedmiotowej, które zainteresowały moją córkę. Głosem przeciwników alternatywnej edukacji, pytamy założyciela Szkoły w Chmurze, czy tak duża wolność i samodzielność w procesie uczenia się nie doprowadzi do problemów z przyswojeniem wiedzy. – Zdecydowana większość młodych ludzi nie będzie miała problemów z tym, żeby opanować materiał. Ale ja chciałabym odwrócić to pytanie. Zastanówmy się, czy my jako rodzice mamy zaufanie do młodego człowieka i wierzymy, że on będzie w stanie zagospodarować sobie czas nie tylko na naukę, ale także resztę swojego życia. Czy my nosimy w sobie przekonanie, że ten młody człowiek ma pomysł na siebie? Myślę, że jest to pytanie, na które każdy z nas powinien sam sobie odpowiedzieć – mówi Mariusz Truszkowski.
Nie tylko „w chmurze”
Przeciwnicy nauki w domu zaznaczają, że dzieci, przyswajające wiedzę w takim trybie nie uczą się funkcjonowania w społeczeństwie i mają słaby kontakt z rówieśnikami. Tymczasem rodzice dzieci, uczących się „w chmurze” zaznaczają, że jest zupełnie odwrotnie.
– Nie zauważam, by edukacja domowa powodowała, że Tymoteusz zamyka się na świat i ludzi. Wprost przeciwnie – staje się coraz bardziej otwarty, bo w wielu kwestiach nie wyręcza go szkoła – mówi Anna Gliszczyńska. Z kolei Agnieszka Karczewska-Sęk podkreśla, że jej córka, ucząc się w takim trybie, ma wreszcie czas na spotkania ze znajomymi, na które nie mogła liczyć, gdy uczęszczała do tradycyjnej szkoły, ponieważ zwyczajnie nie miała na to czasu.
Pytamy Mariusza Truszkowskiego, czy uczniowie i uczennice Szkoły w Chmurze nie czują się samotni. – Dobrym pomysłem jest posiadanie na miejscu sieci wsparcia – odpowiada. – Na przykład, gdy kilkoro uczniów z tej samej miejscowości skrzykuje się i podejmuje decyzję o przejściu do Szkoły w Chmurze. To się wspaniale sprawdza, bo młodzi ludzie mogą wówczas spędzać ten czas wspólnie, razem realizować projekty, uczyć się i bawić. Z jednej strony jest to towarzystwo, a z drugiej wsparcie w nauce.
Mariusz Truszkowski opowiada też o roli szkół partnerskich. To stacjonarne placówki, które współpracują ze Szkołą w Chmurze. Dana placówka otrzymuje platformę online i uczeń może jednocześnie uczęszczać do swojej rejonowej podstawówki czy liceum i za zgodą dyrekcji uczestniczyć jedynie w części wybranych przez siebie stacjonarnie zajęć. – Niestety w czasie epidemii bywało to trudne – tłumaczy Tomasz Tokarz. – Obecnie modelową placówką spotkań jest więc baza w Warszawie. Mowa o Liceum w Chmurze. Tutaj, jak wyjaśnia Mariusz Truszkowski, młodzi ludzie uczą się podobnie jak w domu: nie ma obowiązkowych zajęć czy ocen. Na miejscu są za to nauczyciele, którzy zawsze służą pomocą. – Jeśli ktoś jest bardzo zainteresowany, to idzie na zajęcia, jeśli ktoś jest umiarkowanie zainteresowany danym przedmiotem, to poprzestaje na robieniu go na platformie – mówi Mariusz Truszkowski.
Z zainteresowaniem przeglądamy stronę Liceum w Chmurze. Oto przykładowy plan lekcji. Oprócz zajęć hiszpańskiego czy angielskiego są tam też: spotkania z tutorem, warsztaty z filozofii czy kursy kompetencji – kształtowanie nawyków i efektywność osobista. Niżej napis: „Ten plan mógłby być planem jakiejś uczennicy, np. o imieniu Magda”. Jestem pewna, że wielu z nas, przypominając sobie własne doświadczenia szkolne, zapragnęło zostać właśnie tą Magdą…
Szkoła, która zmienia życie uczniów
Sporo rodziców myśli o tym, by zrezygnować z tradycyjnej formy edukacji. Można przypuszczać, że grono osób szukających alternatywnych rozwiązań nauczania, po okresie nauki zdalnej znacznie się powiększyło. I nie ma się co dziwić. Chociaż u części osób z pewnością pojawią się obawy, Mariusz Truszkowski przekonuje, że w Szkole w Chmurze rodzic nie musi przyjmować funkcji nauczyciela. Tłumaczy także, że od strony formalnej zapisanie się do takiej szkoły jest bardzo proste. Archiwum prywatne Szkoły w Chmurze – Wniosek składa się elektronicznie, później trzeba go wydrukować, uzupełnić o podpisy rodziców, wsadzić w kopertę, dołączyć zdjęcie do legitymacji, która będzie wydawana i w zasadzie całą resztą zajmujemy się my jako szkoła, a więc zawiadamiamy poprzednią szkołę, do której chodziło dziecko, nadajemy dostęp do platformy, zapisujemy formalnie do naszej szkoły i w ciągu kilku dni można zaczynać naukę – wyjaśnia założyciel Szkoły w Chmurze.
Od lipca 2021 roku nie obowiązuje już rejonizacja, a więc każdy rodzic, który ma ochotę zapisać dziecko do Szkoły w Chmurze, może to zrobić z dowolnego zakątka Polski. Taka forma nauki jest bezpłatna. Tomasz Tokarz podkreśla, że pozytywnych aspektów uczenia się „w chmurze” jest naprawdę sporo: – W takim modelu spełnione są podstawowe warunki, związane z efektywnym uczeniem się. Z jednej strony mamy aktywne zaangażowanie i uczenie przez dociekanie, uczniowie rozwiązują zadania-zagadki, które mają w kartach pracy, a z drugiej strony jest wyraźne ukierunkowanie, pewna sekwencja nauki, porządek. Jest dużo większa sprawczość i rozwój samodyscypliny. Uczeń nie czeka na to, aż ktoś mu powie, że w poniedziałek o 12.00 ma się uczyć o Mieszku I, tylko może sam sobie regulować ten rytm. Wyznacza sobie własną ścieżkę uczenia się – mówi nauczyciel historii.
O szkole rozsianej na mapie całej Polski można by mówić i pisać jeszcze bardzo długo, najlepszym podsumowaniem stają się jednak słowa wypowiadane przez jej wychowanków. – Od uczniów nie raz słyszałem, że ta szkoła zmieniła ich życie i nie wyobrażają sobie, jak ono wyglądałoby teraz, gdyby nie Szkoła w Chmurze. I to jest chyba najpiękniejsze – mówi Mariusz Truszkowski. Chociaż ekipa osób pracujących w Szkole w Chmurze nie raz dostawała w podziękowaniu od swoich absolwentów kartki, czekoladki czy inne upominki, to wciąż najlepszym prezentem są uśmiechy Tymoteusza, grającego na gitarze, Kasi składającej lego, Kingi pielęgnującej swoje rośliny i innych uczniów, którzy odzyskali swój czas. *Dwa lata temu założono Szkołę w Chmurze, w takiej formie, jak funkcjonuje teraz. Z kolei sześć lat temu powstała stacjonarna placówka Turkusowa Wieża (obecnie siostra innej stacjonarnej szkoły: Liceum w Chmurze).
**To liczba uczniów, dla których Szkoła w Chmurze jest ich jedyną szkołą. Z kolei na samej platformie zarejestrowanych jest 15 tysięcy osób.
FACEBOOK Dołącz do nas na Facebooku! Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy! Polub nas na Facebooku! TWITTER Dołącz do nas na Twitterze! Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach. Obserwuj nas na Twiterze! KONTAKT Kontakt z redakcją Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo? Napisz do nas!
Wybór szkoły
W marcu rozpoczynają się zapisy sześcio-i siedmiolatków do klas pierwszych, a w kwietniu – zgłoszenia szóstoklasistów do gimnazjów. W tym roku po raz ostatni rodzice mogą zdecydować o tym, czy posłać sześciolatka do szkoły, czy zatrzymać go w przedszkolu. Rodzice dzieci z niepełnosprawnością mają dodatkowy problem: jaki typ szkoły wybrać dla swojego dziecka?
W zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności można zdecydować się na szkołę powszechną, integracyjną lub specjalną, publiczną lub niepubliczną albo specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy. Decyzja o wyborze placówki kształcenia jest istotna ze względu na samopoczucie i rozwój dziecka. W przypadku dzieci z niepełnosprawnością funkcja wychowawcza bywa istotniejsza niż edukacyjna.
Dla wielu z nich nawiązanie kontaktów w grupie rówieśniczej będzie cenniejsze dla ogólnego rozwoju niż znajomość praw termodynamiki. Z drugiej strony, nie można umniejszać wagi sukcesów w szkolnej karierze. Szkoła ma obowiązek dostosować metody nauczania do możliwości dziecka, ale jeśli mimo to nie będzie dawało sobie rady, taka edukacja przyniesie stres, a nie rozwój. Ustawodawca zostawił wybór szkoły rodzicom. Przy wsparciu poradni rodzic może najwłaściwiej ocenić, w jakim środowisku dziecko będzie miało najlepsze warunki rozwoju i czuło się bezpieczne.
Fot.: www.sxc.hu
Niestety, często dochodzi do sytuacji, w której rodzic zamiast skupić się na podjęciu tej decyzji, musi najpierw rozwikłać szereg zagadek: do jakiej szkoły mogę posłać dziecko? Co mu przysługuje? Jakie dokumenty są wymagane? Jakie mam prawa? Czy szkoła może odmówić przyjęcia mojego dziecka?
Typy szkół
Istnieją trzy zasadnicze typy szkół:
powszechna – publiczna szkoła przeznaczona dla dzieci mieszkających w jej obwodzie,
integracyjna lub z oddziałami integracyjnymi – dla uczniów pełnosprawnych i z niepełnosprawnością; na 15–20-osobową klasę przypada 3–5 dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego,
specjalna – dla dzieci z niepełnosprawnością, zatrudnia nauczycieli z kwalifikacjami odpowiednimi do niepełnosprawności uczniów i zapewnia warunki pobytu stosowne do ich niepełnosprawności.
Rodzic ma prawo zapisać dziecko do wybranej przez siebie szkoły, bez względu na jej typ i rodzaj niepełnosprawności dziecka. Jednak o przyjęciu do szkoły decyduje dyrektor. Według rzecznika prasowego Kuratorium Oświaty w Warszawie, dyrektor szkoły powszechnej ma prawo odmówić przyjęcia dziecka z niepełnosprawnością do swojej placówki. Jest to uzasadnione tym, że nie każda szkoła ogólnodostępna jest w stanie zapewnić dziecku z niepełnosprawnością odpowiednią opiekę i warunki pobytu. Takie sytuacje mogą się zdarzyć np. wtedy, gdy w orzeczeniu zalecony jest inny typ szkoły.
Dyrektor, który odmówił przyjęcia dziecka, powinien udzielić rodzicom informacji o najbliższej placówce, która będzie w stanie zapewnić odpowiednią opiekę. Informacja o tym, czy szkoła ogólnodostępna ma możliwość przyjęcia dziecka z niepełnosprawnością, powinna znaleźć się w jej statucie.
Szkoła, do której dziecko zostało przyjęte, ma obowiązek uwzględnić i zrealizować zalecenia wg orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Nie może tego odmówić, zasłaniając się brakiem specjalistów, warunków lub pieniędzy. Samorządy dostają fundusze na każde dziecko pobierające naukę. Kwota jest odpowiednio większa na rzecz dzieci z orzeczeniami o niepełnosprawności i trafia do gminy lub powiatu, czyli organu prowadzącego placówkę.
Gdy pieniądze nie zostaną przekazane szkole, można zwrócić się do kuratorium o interwencję.
Warto pamiętać, że rodzic dziecka niepełnosprawnego ma takie prawa i obowiązki, jak inni rodzice. Należą do nich przede wszystkim zgłoszenie dziecka do szkoły, zapewnienie mu możliwości regularnego uczęszczania na zajęcia i warunków do przygotowania się do nich. Jeżeli zdecyduje się zapisać dziecko do szkoły poza rejonem zamieszkania, powinien poinformować o tym szkołę rejonową. Rodzic nie ma obowiązku wyręczać placówki w opiece nad dzieckiem, towarzyszyć mu w szkole (np. przy przebieraniu się na w-f) ani podczas wycieczek.
Dzieci z niepełnosprawnością ruchową
Dzieci niepełnosprawne ruchowo powinny mieć zapewnione odpowiednie warunki architektoniczne, tj. podjazdy, windy, przystosowane toalety. Jeżeli dziecko spełnia normę intelektualną, nie ma potrzeby kierowania go do szkoły specjalnej. Wtedy dobrym wyjściem jest wybór szkoły integracyjnej, w której w jednej klasie uczą się dzieci pełnosprawne i z niepełnosprawnością. Program nauczania jest w nich taki jak w szkołach powszechnych. Klasy dobierane są tak, aby znalazły się w nich dzieci z różnymi schorzeniami.
Klasą zajmuje się dwóch opiekunów: nauczyciel i pedagog wspomagający, którego zadaniem jest dostosowanie metody nauczania do potrzeb i możliwości dzieci z niepełnosprawnością.
Dziecko z niepełnosprawnością ruchową można także zapisać do szkoły powszechnej. Jeżeli jest to szkoła rejonowa (do której dziecko jest przypisane według miejsca zamieszkania), a w orzeczeniu nie ma przeciwwskazań do podjęcia w niej nauki, dyrektor ma obowiązek przyjąć dziecko i zapewnić mu odpowiednią opiekę, czyli nauczyciela przygotowanego do pracy z takim uczniem, oraz dopilnować, aby zalecenia z orzeczenia zostały zrealizowane.
Dzieci z niepełnosprawnością umysłową
Dzieci z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim często kierowane są do szkół integracyjnych. Psycholog jednej z warszawskich poradni (zastrzegający anonimowość) mówi, że integracja nie jest dla dzieci z upośledzeniem umysłowym. Takie stanowisko zajmuje też Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa Bardziej Kochani. Psycholog przytacza przykłady z własnej praktyki, kiedy niepełnosprawni umysłowo uczniowie szkół integracyjnych wystawiani byli na pośmiewisko i podpuszczani przez kolegów. Ich integracja polegała na pełnieniu roli klasowego błazna i kończyła się wykształceniem zachowań agresywnych. Dopiero w szkołach specjalnych udawało się im zintegrować z rówieśnikami, a poziom i metody nauczania okazały się dopasowane do ich możliwości.
– Szkoła specjalna to specjalna kadra i specjalne materiały, a nie dzieci specjalne! – mówi psycholog. Nie oznacza to, że takie dzieci nie odnajdą się w szkole integracyjnej. Najlepszą wskazówką będzie własna, realna ocena rodzica. Szkoły specjalne są, z założenia, dobrze dostosowane do przyjęcia takich uczniów. Mają mało liczne klasy i profesjonalną kadrę.
Zgodnie z ustawą, dziecko może przebywać w takiej podstawówce do 18. r.ż. (z możliwością przedłużenia) i do 21 r.ż.w gimnazjum (jw.). Dzieci głęboko upośledzone intelektualnie trafiają do zespołów rewalidacyjno-wychowawczych (do 25. r.ż.).
Dzieci z innymi niepełnosprawnościami
Dzieci niewidome i głuchonieme mogą potrzebować specjalistycznego sprzętu. Czy jest sens w posyłaniu ich do szkół innych niż ośrodki specjalne?
Dyrektor Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie mgr Barbara Planta mówi, że w szkołach masowych i integracyjnych mają szansę funkcjonować dzieci tylko z jedną niepełnosprawnością, np. wadą wzroku. Dodatkowo powinny mieć wysokie możliwości intelektualne i rodziców, którzy potrafią zapewnić im odpowiednią opiekę. Obecne wymogi wobec nauczycieli zmuszają ich do ciągłego dokształcania się. W związku z tym część osób decyduje się na kursy tyflopedagogiczne i zdarza się, że w szkole powszechnej nauczyciele mogą uczyć niewidome dziecko brajlem.
Niestety, jak mówi pani dyrektor, integracja nie sprawdza się w przypadku 90 proc. dzieci niewidzących. Często w szkołach doświadczają one dyskryminacji pozytywnej, tzn. dostają bardzo dobre oceny za nikłe (lub żadne) postępy w nauce. Dopiero w ośrodku okazuje się jak wielkie są braki, także w samodzielnej egzystencji.
Fot.: www.sxc.hu
Z kolei wicedyrektor warszawskiej SP nr 32 z Oddziałami Integracyjnymi Małgorzata Gondek jako zwolenniczka integracji uważa, że wszystkie dzieci korzystają na wspólnej edukacji. Jej istotnym elementem jest „zdrowy trzon”, czyli przeważająca liczebnie grupa dzieci pełnosprawnych, od których dzieci niepełnosprawne mogą się uczyć. Zaznacza jednak, że integracja małych dzieci jest łatwiejsza niż starszych. Kilkulatki w naturalny sposób przyjmują różnice w wyglądzie czy zachowaniu rówieśników.
Rodzice dzieci autystycznych często upatrują szansy na lepsze funkcjonowanie swoich pociech w szkolnictwie integracyjnym. Radosław Pawłowski z Rychwala, tata 16-letniego Adama z autyzmem, mówi: – Szkoły specjalne to getto! Uczęszczanie dzieci chorych do klasy [ze zdrowymi] to priorytet, bo chorzy uczą się od zdrowych. Jedni muszą się uczyć drugich. Integracja to światło w tunelu dla niepełnosprawnych!
Psycholog z poradni pedagogiczno-psychologicznej pokreśliła, że właśnie autystycy i dzieci z zespołem Aspergera mają szansę skorzystać z nauczania integracyjnego. Po czym dodała: „ale wszystko zależy od konkretnego przypadku”.
A co na wsi?
Oferta edukacyjna w małych miejscowościach jest znacznie ograniczona. To głównie z małych miejscowości docierają do nas informacje o odmowie utworzenia klasy integracyjnej w jakiejś szkole czy odsyłaniu dzieci do szkoły specjalnej przez dyrektora. Agnieszka Dudzińska, analityk polityki oświatowej, twierdzi, że „o wyborze szkoły dla dziecka niepełnosprawnego decyduje organizacja edukacji na danym terenie”.
Jeżeli szkoła rejonowa nie jest przygotowana do przyjęcia dziecka z niepełnosprawnością lub rodzice decydują się zapisać je do ośrodka oddalonego od miejsca zamieszkania, najbardziej palącą kwestią staje się dowóz do szkoły. Niezależnie od odległości, gmina ma obowiązek zapewnić dziecku z niepełnosprawnością bezpłatny transport i opiekę podczas przejazdu do najbliższej szkoły, która może zrealizować kształcenie w wybranej przez rodziców formie.
Dzieci i młodzież z upośledzeniem lub niepełnosprawnościami sprzężonymi, które uczęszczają do specjalnego ośrodka opiekuńczo-wychowawczego, mają zagwarantowany bezpłatny transport do ukończenia nauki, ale nie dłużej niż do 25 r.ż.
Transport może być realizowany przez gminę lub bezpośrednio przez szkołę. Nie są wymagane dodatkowe dokumenty. Rodzic powinien odpowiednio wcześniej przedłożyć w szkole orzeczenie o niepełnosprawności dziecka i orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Termin składania dokumentów powinna wyznaczyć szkoła. Zdarza się, że rodzice sami wolą wozić dziecko. Wtedy na zasadzie umowy z wójtem lub burmistrzem zwracane są koszty przejazdów dziecka
i jego opiekuna. O rodzaju dokumentów, które należy złożyć w celu otrzymania zwrotu wydatków, informuje szkoła.
W mieście
Rodzice z miast są w zdecydowanie lepszej sytuacji niż ze wsi. Oprócz szkoły rejonowej mają do wyboru szereg szkół, wśród których mogą znaleźć odpowiednią. W mieście to rodzice są decydentami. Jeżeli szkoła nie spełnia oczekiwań rodzica lub dziecko nie czuje się w niej dobrze, bez problemu można przenieść je gdzie indziej. Nauczycielka z gimnazjum nr 116 w Warszawie mówi: – Rodzice są dziś tacy świadomi, że pójdą do Pana Boga, jeśli ich dziecku będzie się działa krzywda. Nie chodzą już do dyrektora, tylko do ministra i TVN-u.
Fot.: www.sxc.hu
Zapewnia też: – Jesteśmy przyjazną szkołą. Nie ma mowy, żeby takiemu dziecku odmówić [przyjęcia]”, po czym dodaje, że w Warszawie we wszystkich szkołach sytuacja jest porównywalna.
Podsumowanie
Decyzja o wyborze szkoły będzie dla części rodziców trudna, a dla wszystkich jest równie istotna. Dobrze jest pamiętać, że najważniejsze jest w tej sytuacji dziecko. Jakąkolwiek decyzję podejmą rodzice, musi ona mieć na względzie przede wszystkim jego dobro.
Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego
Rodzic ucznia z niepełnosprawnością powinien skierować pierwsze kroki do rejonowej poradni pedagogiczno-psychologicznej. W przypadku zaburzeń wzroku, słuchu oraz autyzmu i zaburzeń pokrewnych powinny to być specjalistyczne poradnie wyznaczone przez kuratorium (nie jest potrzebne skierowanie).
Poradnie wydają orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, które należy złożyć w wybranej szkole. Kształcenie specjalne może odbywać się w szkole każdego typu i jest organizowane dla dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym z niepełnosprawnością. Mogą je otrzymać dzieci:
niesłyszące lub słabosłyszące
niewidome lub słabowidzące
z niepełnosprawnością
ruchową, w tym z afazją
z upośledzeniem umysłowym w stopniu
lekkim, umiarkowanym lub znacznym
z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera
z niepełnosprawnościami sprzężonymi
niedostosowane społecznie lub zagrożone niedostosowaniem społecznym
W orzeczeniu jest informacja o zalecanym typie placówki, ale ostateczna decyzja o wyborze szkoły należy do rodziców. Dokument jest wydawany na prośbę rodziców, na jeden okres edukacyjny, tj. dla klas I-III, IV-VI i dalej na czas gimnazjum. Jeżeli zachodzi taka potrzeba, badanie można powtórzyć i – ewentualnie – zmienić treść orzeczenia. W ciągu 14 dni od wystawienia rodzic ma prawo odwołać się od decyzji poradni do kuratorium oświaty.
Edukacja włączająca
Edukacja włączająca jest trzecim, obok segregacyjnego i integracyjnego, typem edukacji występującym w Polsce.
Podobnie jak idea edukacji integracyjnej, zakłada, że dzieci z niepełnosprawnością i zdrowe uczą się razem. W edukacji włączającej największy nacisk kładzie się na to, aby dziecko z niepełnosprawnością czuło się pełnoprawnym członkiem szkolnej i klasowej społeczności. Odpowiedzialny za dziecko jest nauczyciel prowadzący. Według założeń, liczba dzieci z niepełnosprawnością powinna odpowiadać liczbie osób niepełnosprawnych w społeczeństwie, czyli 1–2 dzieci w 30-osobowej klasie. Edukacja powinna zaczynać się na etapie przedszkolnym.
Wśród zalet wymienia się m.in. stworzenie dzieciom lepszych warunków rozwoju i życia w nieizolowanym środowisku oraz lepszy dostęp do edukacji i kultury. Wadą jest to, że opiera się często na fikcyjnych założeniach odnośnie do przygotowania budynków i nauczycieli. Do tego dochodzi brak materiałów np. dla dzieci niedowidzących i sprzeciw części rodziców dzieci pełnosprawnych przed zaniżeniem poziomu nauczania. Edukacja włączająca jest realizowana
m.in. w SP im. Stanisława Moniuszki w Łajskach i kilku gimnazjach we Wrocławiu. Jest bardziej popularna na Zachodzie niż w Polsce.
Jak otworzyć oddział integracyjny w szkole ogólnodostępnej
Wymaga to przede wszystkim współpracy rodziców z dyrekcją, a także spełnienia pewnych warunków ze strony placówki. Warto pamiętać, że rzadko która szkoła integracyjna jest przygotowana na przyjęcie dzieci z każdym rodzajem niepełnosprawności. Zazwyczaj „specjalizują się” w kilku schorzeniach. Informacje dotyczące lokalnego zapotrzebowania można uzyskać w rejonowej poradni pedagogiczno-psychologicznej, a ze szczegółami zapoznać się w kuratorium, urzędzie gminy lub Stowarzyszeniu na Rzecz Niepełnosprawnych SPES.
Przydatne adresy
Aktualne wykazy szkół można znaleźć na stronach kuratorium, np. warszawskiego.
Wykaz poradni pedagogiczno-psychologicznych można znaleźć na stronach kuratoriów, poszczególnych oddziałów NFZ i stronach miasta lub gminy.
Dostępny jest także informator dla rodziców, dotyczący kształcenia specjalnego.
키워드에 대한 정보 liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa
다음은 Bing에서 liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Obóz naukowy studentów WUM w brodnickim szpitalu
- 동영상
- 공유
- 카메라폰
- 동영상폰
- 무료
- 올리기
Obóz #naukowy #studentów #WUM #w #brodnickim #szpitalu
YouTube에서 liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Obóz naukowy studentów WUM w brodnickim szpitalu | liceum dla dzieci z trudnościami w nauce warszawa, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
