Orzeczenie Psychologiczne Prawo Jazdy | Czy Zabiorą Ci Prawo Jazdy Po Nie Zdanych Psychotestach? 29752 좋은 평가 이 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “orzeczenie psychologiczne prawo jazdy – Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach?“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Kraśnicki Dariusz 이(가) 작성한 기사에는 조회수 64,017회 및 좋아요 111개 개의 좋아요가 있습니다.

Table of Contents

orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

아래 동영상 보기

d여기에서 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach? – orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Czy utracisz prawko bo negatywnych badaniach psychotechnicznych http://www.badania-lekarza-medycyny-pracy.com/
W tym hangoucie opiszę Ci sytuacje, kiedy kierowca czuje,
że badania psychologiczne pójdą mu słabo
i obawia się o prawko kategorii B
lub oblał psychotesty, nie odwołał się w terminie
i teraz próbuje coś odkręcić.
….

Dzień dobry moje pytanie jest takie
robilem prawojazdy kat c,
ale przerwalem je z powodu finansowych.
Teraz chcę je wznowic ,
ale musze przejsc padania psychologiczne dla kierowcow.
Moje pytanie jest takie,
czy jak nie zdam, to mogę stracic prawko kat B
i ile musze miec punktow IQ, żeby przejść.
Z góry dziekuję za odpowiedź
………………..
Jestem instruktorem nauki jazdy w zakładzie pracy.
Posiadam ważne badanie psychologiczne do XI/2016 roku.
Wykonując badania okresowe przez pomyłkę
wykonałem kolejne badanie psychologiczne,
które okazało sie dla mnie niepomyślne.
Nie odwołałem się od decyzji pani psycholog
ponieważ pierwsze orzeczenie jest ważne.
Pani psycholog też tak orzekła,
ale napisała, że mogę się odwołać.
Poinformowała mój zakład pracy i wydział komunikacji.
Pisałem prośbę do Urzędu Marszałkowskiego o
skierowanie mnie na badanie do WOMP i czekam na decyzję.
Nigdy nie miałem żadnych problemów z prawem, badaniami,
nie mam żadnych punktów karnych.
Czy uda mi się coś załatwić w tej sprawie?
Mam już 59 lat. Co teraz będę robił?
Pozdrawiam i czekam na odpowiedz.
….
Odpowiadając na te pytania.
Każde psychotesty, które kończą się bardzo słabo,
mogą skończyć się pozbawieniem jakiejś kategorii prawa jazdy
lub konkretnych uprawnień, jak w przypadku tego instruktora.
Witam Panie Dariuszu , mam do pana jedno krótkie pytanie a mianowicie będe próbował zdawać prawo jazdy kat C i jeżeli nie zdam psychotestów to czy zabiorą mi prawo jazdy kat B ? Nawet jeżeli będe robił badania prywatnie ?

orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

Badanie psychologiczne jest również konieczne przy przywracaniu uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T, wobec …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.infor.pl

Date Published: 6/13/2021

badania kierowców – zasady badań, przykładowe testy

Badanie kończy się orzeczeniem psychologicznym bez terminu ważności. Należy przedłożyć je w wydziale komunikacji. KIEROWCY Z KATEGORIĄ C, D, E PRAWA JAZDY:.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: pracowniaanima.pl

Date Published: 4/17/2021

Podstawa prawna badań psychologicznych …

1 pkt 2, uznaje się za spełnione w zakresie odpowiednich kategorii prawa jazdy w przypadku osoby, która posiada ważne orzeczenie psychologiczne, …

+ 더 읽기

Source: badania-kierowcow.eu

Date Published: 9/18/2022

Jak wyglądają badania psychologiczne i lekarskie po utracie …

Badania psychologiczne po utracie prawa jazdy oraz badania … Gdy badania psychologiczne dobiegną końca psycholog wydaje orzeczenie, …

+ 여기에 표시

Source: psychotesty.med.pl

Date Published: 7/15/2022

Badania psychotechniczne – kto musi je wykonać?

Badanie kończy się orzeczeniem psychologicznym ważnym maksymalnie 5 lat. … Posiadanie prawa jazdy kategorii B jest częstym warunkiem …

+ 여기를 클릭

Source: poradnikprzedsiebiorcy.pl

Date Published: 6/3/2022

Psychotesty – kiedy są niezbędne?

Osoby, które utraciły prawo jazdy, uzyskują orzeczenie ważne bezterminowo. Badanie psychologiczne obejmuje kilka ważnych obszarów. Psycholog transportu bada …

+ 여기를 클릭

Source: prawojazdy.opole.pl

Date Published: 9/23/2022

주제와 관련된 이미지 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach?. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

주제에 대한 기사 평가 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

Author: Kraśnicki Dariusz
Views: 조회수 64,017회
Likes: 좋아요 111개
Date Published: 실시간 스트리밍 시작일: 2015. 1. 2.
Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=636irdO6mPA

Czy do prawa jazdy jest potrzebne orzeczenie psychologiczne?

Obowiązkowe badanie psychologiczne

Badanie psychologiczne odbywa się w zakresie psychologii transportu. Takiemu badaniu podlega osoba, która ubiega się o uzyskanie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E lub uprawnienia do kierowania tramwajem.

Jak wyglądają testy psychologiczne na kierowcę?

Na badania psychologiczne kierowców składa się kilka elementów, takich jak analiza sprawności psychomotorycznej, czy sprawdzenie zdolności poznawczych – procesu uwagi i spostrzegania, a także analiza cech osobowości, dojrzałości społecznej, emocjonalnej oraz funkcjonowania w sytuacji stresującej.

Czy można oblać psychotesty?

Czasami kierowcy zawodowi pytają „czy można „oblać” psychotesty ?” Odpowiedź brzmi: można!

Jak odpowiadać na pytania psychologiczne?

Jak rozwiązywać testy logiczne?

Przeczytaj treść zadań ze zrozumieniem. Przeanalizuj dokładnie sens polecenia i wybierz prawidłową odpowiedź.
Nie spiesz się z udzieleniem odpowiedzi. …
Uważaj na podchwytliwe pytania! …
Staraj się wyciągać wnioski z treści zadania. …
Zdaj się na spostrzegawczość! …
Ćwicz!

Czy trudno jest zdać psychotesty?

Nie ma również znaczenia czy testy przeprowadzane są tradycyjnie czy komputerowo. Zazwyczaj badanie nie jest trudne, gdyż badamy jedynie kompetencje i umiejętności, których używa się na co dzień, prowadząc auto. Jeżeli jakieś zadanie sprawia trudność warto dać sobie chwilę oddechu i opanować stres.

Ile jest ważne orzeczenie psychologiczne?

Co ile lat należy powtarzać badania psychotechniczne? Częstotliwość badań psychotechnicznych zależy od wieku i jest następująca: osoby w wieku do 60 lat – co 5 lat; w wieku powyżej 60 lat – co 30 miesięcy.

Jak dobrze zdać psychotesty?

W związku z tym, aby wypaść dobrze na psychotestach, podstawowym warunkiem jest zrelaksowanie się i zadbanie o swoją kondycję psychofizyczną. W tym celu powinno się przede wszystkim unikać spożywania alkoholu oraz innych używek co najmniej na dobę przed badaniem.

Jak się zdaje psychotesty?

W ramach badania kierowca wypełnia specjalnie przygotowane kwestionariusze i odbywa rozmowę z psychologiem. W drugim etapie przeprowadzania psychotestów analizowane są zdolności intelektualne badanego. W tym celu kierowca otrzymuje do rozwiązania testy uwagi oraz sprawności intelektualnej.

Co się robi na Psychotestach?

Badanie obejmuje wywiad i obserwację zachowania osoby, na której są one przeprowadzane, a kończą się one oceną kandydata do pracy: jego sprawności fizycznej i psychicznej czy osobowości.

Co jesli nie zdam Psychotestow?

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem psychologa, który wydał orzeczenie, do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy, w którym zostaną wykonane ponowne badania.

Ile trwają testy psychologiczne?

Badanie psychotechniczne składa się z wywiadu z osobą oraz odpowiednich kwestionariuszy i testów. Następnie odbywa się badanie aparaturowe. Badanie psychologiczne trwa zwykle od 30 minut do 1,5 godziny.

Ile się czeka na psychotesty?

Kierowcy zawodowi mają na wykonanie wszystkich czynności około dwóch godzin. Osoby starające się o dokumentację po to , aby zostać instruktorem lub egzaminatorem w szkole nauki jazdy, i jak również ci, którzy kierują pojazdami uprzywilejowanymi, muszą wygospodarować na te psychotesty około 3 godzin.

Jak ubrać się na badania psychologiczne?

Czarny garnitur i biała koszula to styl smart. Jeśli jednak zestawimy klasyczne ubranie z kolorowymi skarpetkami np. czerwonymi albo butami ze sznurówkami w intensywnym kolorze jest to już smart casual. Zestaw: granatowy garnitur, szara koszula i rezygnacja z krawatu.

Jak ustawic patyczki na Psychotestach?

Samo badanie polega a tym, że jeden patyczek jest nieruchomy a dwa po jego bokach poruszają się po linii prostej w przód i w tył. Chodzi o to, żeby ustawić je na równi z tym nieruchomym – czyli wszystkie w rzędzie.

Jakie są testy psychologiczne?

Do najbardziej popularnych testów psychologicznych zaliczamy:

Testy IQ.
Kwestionariusz inteligencji emocjonalnej (PKIE)
Test twórczego myślenia.
Kwestionariusz kompetencji społecznych.
Test niedokończonych zdań
Kwestionariusz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS)

Co jesli nie zdam Psychotestow?

Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem psychologa, który wydał orzeczenie, do Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy, w którym zostaną wykonane ponowne badania.

Jakie badania trzeba zrobić po utracie prawa jazdy?

Po zatrzymaniu jazdy należy poddać się dwóm rodzajom badań: tzw. lekarskim klasycznym (gdzie lekarz stwierdza czy stan naszego zdrowia pozwala na prowadzenie pojazdów mechanicznych) oraz psychologicznym.

Czy osoba chora psychicznie może mieć prawo jazdy?

Zaburzenia psychiczne

Osoby z zaburzeniami psychicznymi mogą starać się o prawo jazdy, ale warunkiem jest przedstawienie pozytywnej opinii lekarza prowadzącego. Do przeciwwskazań należą m.in. niedorozwój umysłowy oraz poważne zaburzenia zachowania i osobowości.

Na czym polegają badania lekarskie po utracie prawa jazdy?

Ich celem jest ocena kondycji organizmu osoby, która potencjalnie ma ponownie usiąść za kierownicą samochodu. W ramach takich badań od kierowcy pobierane są próbki krwi i moczu, a także przeprowadzane jest badanie wzroku i wywiad dotyczący chorób, na które cierpi taka osoba oraz przyjmowanych przez nią leków.

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

Do uzyskania niektórych uprawnień do kierowania pojazdami potrzebne jest badanie psychologiczne. Ma ono określić istnienie lub brak przeciwwskazań psychologicznych do prowadzenia pojazdów. Kiedy badania psychologiczne są obowiązkowe?

Obowiązkowe badanie psychologiczne

Badanie psychologiczne odbywa się w zakresie psychologii transportu. Takiemu badaniu podlega osoba, która ubiega się o uzyskanie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E lub uprawnienia do kierowania tramwajem.

Oznacza to, że obowiązkowe badanie psychologiczne muszą przejść osoby ubiegające się o prawo jazdy na m.in. pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5t i nieprzekraczającej 7,5t, z wyjątkiem autobusu, a także ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny, na zespół pojazdów o długości co najmniej 8m złożony z samochodu ciężarowego (kategorii D1) i przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 2t, na pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu, a także ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym, na autobus przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 17 osób łącznie z kierowcą, a także ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym, na autobusem, ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym.

Przywracanie uprawnień do kierowania pojazdami

Badanie psychologiczne jest również konieczne przy przywracaniu uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T, wobec osoby, której cofnięto uprawnienia na skutek:

stwierdzenia na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowana pojazdem, stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego istnienia przeciwwskazań do kierowania pojazdem, ponownego przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego w okresie 5 lat od dnia wydania skierowania na kurs reedukacyjny popełnienia w okresie próbnym 3 wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub jednego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów.

Zobacz: Podatek od sprzedaży samochodu

Kto przeprowadza badanie psychologiczne?

Badania psychologiczne z zakresu psychologii transportu są przeprowadzane przez przedsiębiorcę wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną, jednostkę organizacyjna podległą MON w zakresie badań osób na potrzeby Sił Zbrojnych, jednostkę organizacyjną służb podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub zakład opieki zdrowotnej nadzorowany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostkę sektora finansów publicznych.

Zobacz serwis: Gmina

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

Do uzyskania niektórych uprawnień do kierowania pojazdami potrzebne jest badanie psychologiczne. Ma ono określić istnienie lub brak przeciwwskazań psychologicznych do prowadzenia pojazdów. Kiedy badania psychologiczne są obowiązkowe?

Obowiązkowe badanie psychologiczne

Badanie psychologiczne odbywa się w zakresie psychologii transportu. Takiemu badaniu podlega osoba, która ubiega się o uzyskanie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D, D+E lub uprawnienia do kierowania tramwajem.

Oznacza to, że obowiązkowe badanie psychologiczne muszą przejść osoby ubiegające się o prawo jazdy na m.in. pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5t i nieprzekraczającej 7,5t, z wyjątkiem autobusu, a także ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny, na zespół pojazdów o długości co najmniej 8m złożony z samochodu ciężarowego (kategorii D1) i przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej co najmniej 2t, na pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem autobusu, a także ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym, na autobus przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 17 osób łącznie z kierowcą, a także ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym, na autobusem, ciągnikiem rolniczym lub pojazdem wolnobieżnym.

Przywracanie uprawnień do kierowania pojazdami

Badanie psychologiczne jest również konieczne przy przywracaniu uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T, wobec osoby, której cofnięto uprawnienia na skutek:

stwierdzenia na podstawie orzeczenia lekarskiego istnienia przeciwwskazań zdrowotnych do kierowana pojazdem, stwierdzenia na podstawie orzeczenia psychologicznego istnienia przeciwwskazań do kierowania pojazdem, ponownego przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego w okresie 5 lat od dnia wydania skierowania na kurs reedukacyjny popełnienia w okresie próbnym 3 wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub jednego przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji lub orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów.

Zobacz: Podatek od sprzedaży samochodu

Kto przeprowadza badanie psychologiczne?

Badania psychologiczne z zakresu psychologii transportu są przeprowadzane przez przedsiębiorcę wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną, jednostkę organizacyjna podległą MON w zakresie badań osób na potrzeby Sił Zbrojnych, jednostkę organizacyjną służb podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub zakład opieki zdrowotnej nadzorowany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostkę sektora finansów publicznych.

Zobacz serwis: Gmina

Psychotesty dla kierowców – wszystko co musisz wiedzieć!

Dzięki badaniu psychotechnicznemu każdy kierowca może określić swoją sprawność psychomotoryczną oraz dokonać analizy własnych procesów poznawczych. Sprawdź na czym polegają badania kierowców, ile kosztują, kto powinien je wykonać, gdzie i jaka jest ich cena.

Nadrzędnym celem przeprowadzania psychotestów dla kierowców jest zapewnienie jak największego bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Na badania psychologiczne kierowców składa się kilka elementów, takich jak analiza sprawności psychomotorycznej, czy sprawdzenie zdolności poznawczych – procesu uwagi i spostrzegania, a także analiza cech osobowości, dojrzałości społecznej, emocjonalnej oraz funkcjonowania w sytuacji stresującej.

Kto powinien wykonać psychotest i kiedy jest on obowiązkowy?

Ustawowemu obowiązkowi regularnego przechodzenia badania psychotechnicznego dla kierowców podlegają osoby pracujące na co dzień w transporcie drogowym, kierowcy pojazdów przewożących wartości pieniężne, kandydaci na instruktorów nauki jazdy i egzaminatorów, osoby ubiegające się o prawo jazdy kat. C, C+E, D. Psychotesty są także zalecane serwisantom i konsultantom mobilnym, przedstawicielom handlowym, kierowcom pojazdów uprzywilejowanych oraz wykonawcom innych zawodów wymagających częstego korzystania z samochodu.

Zgłoś się do Salve na badanie jeśli jesteś:

kierowcą zawodowym;

kierowcą pojazdów służbowych kategorii B;

operatorem wózków widłowych, suwnic, maszyn w ruchu, magazynierem;

instruktorem, egzaminatorem, kierowcą taxi;

przekroczyłeś liczbę 24 punktów karnych lub prowadziłeś po spożyciu alkoholu (lub innych środków odurzających);

lub po prostu chcesz sprawdzić swoje kompetencje i sprawności jako kierowca.

Co ile lat trzeba wykonywać badanie psychologiczne?

Psychotesty dla kierowców zwykle odbywają się co 5 lat. Istnieją jednak pewne wyjątki od tej zasady takie jak:

kierowcy po 60 roku życia są zobligowani do przechodzenia badań psychotechnicznych co 30 miesięcy;

osoby, które zostały skierowane na badanie ze względu na spożycie alkoholu lub przekroczenie 24 punktów karnych, otrzymują wynik w formie bezterminowej.

Gdzie mogę wykonać badania dla kierowców w Łodzi?

Psychotesty dla kierowców mogą być przeprowadzane tylko w upoważnionych do tego ośrodkach, wpisanych do rejestru marszałka województwa. Takim ośrodkiem jest Przychodnia Salve przy ul. Rzgowskiej 50a w Łodzi.

Plusy wykonania psychotestów dla kierowców w Salve Łódź:

Wykonując badania psychotechniczne dla kierowców w naszej przychodni przy ul. Rzgowskiej 50a w Łodzi możesz liczyć na następujące korzyści:

krótki czas oczekiwania na wykonanie badania (dostępność od pon. do pt., w godzinach 8-12);

wynik otrzymasz tego samego dnia;

w gabinecie przebywa 1 osoba (tradycyjne badania odbywają się w grupach);

całość badania odbywa się na 1 stanowisku;

innowacyjny system Test2Drive.

Specyfika innowacyjnego systemu Test2Drive

Test2Drive to pierwszy system, który umożliwia zbadanie wszystkich kluczowych, wymaganych prawnie cech i obszarów, przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich kryteriów (testy są obiektywne, wystandaryzowane, rzetelne, trafne i znormalizowane).

Monitor dotykowy zastępuje tradycyjną aparaturę i długie testy typu papier ołówek przy zachowaniu niezbędnego poziomu obiektywności i standaryzacji pomiaru. Całość badania odbywa się na jednym stanowisku.

Wyniki testów (surowe i znormalizowane) w postaci czytelnych raportów i protokołów są dostępne tuż po wykonanym badaniu. Normalizacja testów została opracowana na próbie normalizacyjnej N=3200 kierowców, a dzięki zastosowaniu technologii on-line jest stale aktualizowana i rozbudowywana.

Ile kosztują badania na prawo jazdy?

Całkowita cena przeprowadzenia badania psychotechnicznego dla kierowców nowoczesnym systemem Test2Drive w naszej placówce to:

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia koszt badania psychologicznego realizowanego w ramach psychologii transportu wynosi 150 zł (dotyczy: kierowców zawodowych, osób ubiegających się o prawo jazdy kat. C, C+E, D, kierowcy pojazdów uprzywilejowanych oraz przewożących wartości pieniężne, instruktorzy nauki jazdy, egzaminatorzy oraz wszyscy ci, którzy mają skierowanie od Starosty).

120 zł dla Medycyny Pracy (dotyczy: kierowców pojazdów służbowych kat. B, operatorów wózków widłowych, pracowników wykonujących pracę na wysokości powyżej 3 m., operatorów maszyny w ruchu)

6 wskazówek, jak poradzić sobie z testami logicznymi

Rekruterzy coraz chętniej stosują testy logiczne. Wbrew pozorom takie testy rekrutacyjne rozwiązują nie tylko kandydaci do banków czy software house’ów – zdolność logicznego myślenia jest ważna na wielu innych stanowiskach. Do wykonania zadań potrzebne są: spostrzegawczość, opanowanie, a także umiejętność czytania ze zrozumieniem. Jak zatem rozwiązywać testy logiczne? Czytaj dalej, a żadna rozmowa Cię nie zaskoczy!

Z artykułu dowiesz się:

• Jakie testy rekrutacyjne mogą stosować pracodawcy?

• Do czego przydają się rekruterom testy logiczne?

• Jakie strategie pomogą Ci z sukcesem rozwiązywać testy rekrutacyjne?

Testy rekrutacyjne – przykłady

Testy, które możesz otrzymać do rozwiązania podczas rozmowy rekrutacyjnej, dzielą się na różne kategorie. Są wśród nich:

• Testy psychologiczne – to głównie testy osobowości i inteligencji lub jej składowych (np. logicznego myślenia). Celem ich stosowania w procesach rekrutacyjnych jest sprawdzenie osobowościowych bądź poznawczych predyspozycji kandydata do wykonywania określonych obowiązków. Mogą one mieć formę pisemnego testu lub rozmowy z przeszkoloną osobą. Testy psychologiczne stosuje się m.in. podczas rekrutacji na stanowiska, które wymagają „nerwów ze stali” albo wiążą się z pracą np. na wysokościach. Chodzi m.in. o górników, kierowców i osoby pracujące na budowie. Ale nie tylko. Psychologiczne testy rekrutacyjne pozwalają też sprawdzić, czy kandydat np. potrafi pracować w zespole, zarządzać pracą grupy lub wyciągać wnioski na podstawie danych.

• Testy językowe – mają na celu sprawdzenie kompetencji językowych. Już sama rozmowa rekrutacyjna przeprowadzona po angielsku weryfikuje Twój stopień znajomości języka. Możesz też dostać do rozwiązania kilka zadań, np. przetłumaczenie tekstu.

• Testy kompetencji – testy kompetencji dostarczają rekruterom wiarygodnych informacji o poziomie różnego rodzaju umiejętności kandydata. Sprawdzają m.in.: wiedzę oraz umiejętności niezbędne do pracy, np. znajomość przepisów czy programów komputerowych. Mogą mieć także formę case’ów biznesowych.

• Testy aparaturowe – podczas tego rodzaju testów rekrutacyjnych kandydat jest podłączany do specjalnej aparatury, która obiektywnie ocenia jego zdolności psychiczne lub psychofizyczne. O ile do testów sprawdzających Twoją kondycję fizyczną możesz przygotować się poprzez treningi, o tyle nie jest to łatwe w wypadku zadań psychologicznych.

| Testy numeryczne – co to takiego?

Testy logiczne w rekrutacji – po co i kiedy się je robi?

Testy logiczne mają sprawdzić Twój sposób myślenia i rozwiązywania problemów. Pokazują, czy potrafisz analizować fakty i wyciągać z nich wnioski. Do wykonania zadań nie potrzeba poszerzonej wiedzy, profesjonalnych zdolności matematycznych ani znajomości branży. Tego rodzaju testy rekrutacyjne nie służą też pracodawcy do poznania Twojej osobowości – mierzą jedynie zdolności poznawcze, a w zasadzie pewien ich wycinek.

Testy logiczne pomagają rekruterom wybrać najlepszych kandydatów na stanowiska związane np. z finansami, księgowością czy zarządzaniem. Umiejętność logicznego myślenia jest też nieodzowna u programistów, analityków, w branży logistycznej, marketingowej i wielu innych. Takie testy rekrutacyjne często wykorzystuje się na etapie wstępnej selekcji kandydatów.

| Testy rekrutacyjne – ABC

Jak rozwiązywać testy logiczne?

Testy logiczne to dla wielu kandydatów twardy orzech do zgryzienia. Taka jest w końcu ich rola – wyłonić najlepszych pracowników.

| Testy rekrutacyjne – jak do nich podejść?

Poznaj 6 wskazówek, jak rozwiązywać testy rekrutacyjne badające logiczne myślenie:

1. Przeczytaj treść zadań ze zrozumieniem. Przeanalizuj dokładnie sens polecenia i wybierz prawidłową odpowiedź.

2. Nie spiesz się z udzieleniem odpowiedzi. Jeśli nie jesteś czegoś pewny – przejdź do kolejnego zadania.

3. Uważaj na podchwytliwe pytania! Najłatwiej wtedy popełnić błąd. „Kowalski ma kilogram pierza w jednym worku i kilogram żelaza w drugim. Co jest cięższe – pierze czy żelazo?”. Oczywiście żaden z worków nie jest cięższy, oba ważą tyle samo.

4. Staraj się wyciągać wnioski z treści zadania. Odpowiedź jest zwykle jedna i można ją łatwo wytłumaczyć.

5. Zdaj się na spostrzegawczość! Często w testach logicznych pojawiają się zadania z obrazkami, na których należy wskazać jeden niepasujący element lub przewidzieć, jak będzie wyglądać kolejny obiekt. Należy przyjrzeć się rysunkowi wnikliwie i wskazać prawidłową odpowiedź.

6. Ćwicz! Rozwiązuj testy logiczne na co dzień. Jest mało prawdopodobne, że dostaniesz te same zadania na rozmowie rekrutacyjnej, jednak wcześniejsze ćwiczenia pozwolą Ci rozwinąć zmysł logiczny i zwiększą Twoje szanse na sukces podczas ważnej rekrutacji.

Badania Psychotechniczne Kierowców: Przykładowe Testy i Zasady

Testy psychologiczne do pracy to tzw. psychotechnika. Od dawna badania psychologiczne i badania lekarskie „na taksówkarza” są konieczne. Robi się je raz na 5 lat. Ostatnio są też wymagane od kierowców UBER, BOLT Driver, FREENOW.

Jakie są badania lekarskie „na taxi”, i czy badania dla kierowców nowych korporacji są takie same jak badania psychologiczne i lekarskie na taksówkarza? Czy badanie psychotechniczne i badania lekarskie na taxi można połączyć? Tak, kierowcy chcą w jednym miejscu wykonać komplet badań. To jest możliwe w pracowni psychologii pracy, jeśli współpracuje z lekarzem medycyny pracy.

W Pracowni ANIMA jest to możliwe w wybranych dniach tygodnia. Staramy się aby terminy były krótkie. Ustalamy je telefonicznie.

Ile kosztuje psychotechnika? Cena badań psychotechnicznych jest regulowana i wynosi 150 zł. Tyle samo kosztuję badania „na taksówkarza” i dla kierowcy UBER, BOLT Driver, FREENOW.

Podstawa prawna badań psychologicznych (psychotechnicznych)

PODSTAWY PRAWNE OBOWIĄZKOWYCH BADAŃ LEKARSKICH I PSYCHOLOGICZNYCH W ODNIESIENIU DO POSZCZEGÓLNYCH KATEGORII BADANYCH.

Kierowców i kandydatów na kierowców (na prawo jazdy i świadectwo kwalifikacyjne oraz badania powypadkowe): USTAWA z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 1137);

USTAWA z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dziennik Ustaw rok 2015 poz. 155);

USTAWA z dnia 17 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym (Dziennik Ustaw rok 2002 nr 216 poz. 1825);

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 949);

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 1 kwietnia 2005 r. w sprawie badań psychologicznych kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami oraz wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 937); Operatorów i suwnicowych: USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 1502); Pracowników pracujących na wysokości: USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 1502); Innych pracowników, od których wymagana jest szczególna sprawność psychofizyczna: USTAWA z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 1502); Badania psychologiczne i lekarskie osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń: USTAWA z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 576);

USTAWA z dnia 26 października 1982 r.o wychowaniu w trzeźwości (Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 1356);

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób występujących o wydanie pozwolenia na broń lub zgłaszających do rejestru broń pneumatyczną oraz posiadających pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną Badania sędziów, prokuratorów i asesorów sądowych: Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 września 2014 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego (Dz.U. rok 2014 poz. 1293);

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 stycznia 2016 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu asesora sądowego (Dz.U. z 2016 poz. 171); Badania detektywów i pracowników ochrony fizycznej: Ustawa z dnia 06.07.2001 r. o usługach detektywistycznych (Dziennik Ustaw rok 2014 poz. 273);

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej (Dz.U. z 2015, poz. 2323); Obrót materiałami niebezpiecznymi: USTAWA z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego. (Dz. U. z dnia 25 lipca 2002 r. Nr 117, poz. 1007)

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 22 sierpnia 2002 r. w sprawie badań psychiatrycznych i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających prawo do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą albo bezpośrednio zatrudnionych przy wytwarzaniu i obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. (Dziennik Ustaw rok 2002 nr 150 poz. 1246); Badania odwoławcze. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. z 2014 r. poz. 600);

Wybrane fragmenty aktów prawnych.

USTAWA z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dziennik Ustaw rok 2015 poz. 155)

Rozdział 13

Badanie psychologiczne

Art. 82.

1.Badaniu psychologicznemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, zwanym dalej „badaniem psychologicznym w zakresie psychologii transportu”, podlega:

1) osoba ubiegająca się o:

a) uzyskanie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E lub uprawnienia do kierowania tramwajem,

b) przywrócenie uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T, wobec której wydana została decyzja o cofnięciu uprawnienia w trybie art. 103 ust. 1 pkt 2 lub 3,

c) przywrócenie uprawnienia do kierowania pojazdem, cofniętego ze względu na istnienie przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami;

2) osoba przedłużająca ważność uprawnienia w zakresie prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E lub pozwolenia na kierowanie tramwajem;

3) kierujący motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem, jeżeli uczestniczył w wypadku drogowym, w następstwie którego inna osoba poniosła śmierć lub doznała obrażeń, o których mowa w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 Kodeksu karnego;

4) kierujący motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem, jeżeli:

a) kierował pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu,

b) przekroczył liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego,

c) w okresie próbnym popełnił co najmniej dwa wykroczenia w ruchu drogowym przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji;

5) osoba posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem, jeżeli w wyniku badania lekarskiego tej osoby została stwierdzona możliwość istnienia poważnych przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem;

6) osoba ubiegająca się o wydanie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne albo o przedłużenie terminu ważności tego dokumentu;

7) osoba kierująca motorowerem, pojazdem silnikowym lub tramwajem skierowana przez starostę na wniosek organu kontroli ruchu drogowego jeżeli kierujący uczestniczył w wypadku drogowym, w następstwie którego inna osoba poniosła śmierć albo doznała obrażeń, o których mowa w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 Kodeksu karnego.

2. Badaniu psychologicznemu w zakresie psychologii transportu podlegają również:

1) kandydat na instruktora i instruktor – w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań do wykonywania czynności instruktora;

2) kandydat na egzaminatora i egzaminator – w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań do wykonywania czynności egzaminatora.

3. Badanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a i pkt 2, przeprowadza się w zakresie:

1) uprawnień prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E;

2) uprawnienia do kierowania tramwajem.

4. Badanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz pkt 3–5, przeprowadza się w zakresie:

1) uprawnień prawa jazdy kategorii AM, A1, A2, A, B1, B, B+E i T;

2) uprawnień prawa jazdy kategorii C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E;

3) uprawnienia do kierowania tramwajem.

5. Badanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, przeprowadza się w zakresie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym lub przewożącym wartości pieniężne, określonym w prawie jazdy kategorii:

1) A1, A2 i A;

2) B1, B i B+E;

3) C1, C1+E, C, C+E, D1, D1+E, D i D+E.

6. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się za spełnione w zakresie odpowiednich kategorii prawa jazdy w przypadku osoby, która posiada ważne orzeczenie psychologiczne, wydane na podstawie art. 34 ust. 4 lub art. 60 lub na podstawie art. 39k ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym

Art. 83.

1. Badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu jest przeprowadzane przez uprawnionego do wykonywania tych badań psychologa, zwanego dalej „uprawnionym psychologiem”, w pracowni psychologicznej prowadzonej przez:

1) przedsiębiorcę wpisanego do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną;

2) jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Obrony Narodowej – w zakresie badań osób na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;

3) jednostkę organizacyjną służb podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub zakład opieki zdrowotnej nadzorowany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;

4) jednostkę sektora finansów publicznych.

2. Badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu jest przeprowadzane na koszt osoby badanej, z wyjątkiem badań, o których mowa w art. 229 Kodeksu pracy.

3. Badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu osoby ubiegającej się o uzyskanie uprawnienia do kierowania odpowiednim pojazdem silnikowym lub zespołem pojazdów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz osoby ubiegającej się o wydanie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej jest finansowane z części budżetu państwa,

której dysponentem jest Minister Obrony Narodowej.

4. Badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu osoby ubiegającej się o wydanie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym przeprowadzone przez jednostkę organizacyjną służb podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub zakład opieki zdrowotnej nadzorowany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych jest finansowane z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych.

5. Badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu osoby ubiegającej się o wydanie zezwolenia na kierowanie pojazdem uprzywilejowanym ochotniczej straży pożarnej jest finansowane z budżetu gminy.

Art. 84.

1. Uprawniony psycholog, po przeprowadzeniu badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu, wydaje osobie badanej orzeczenie psychologiczne o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem lub wykonywania odpowiednich czynności, o których mowa w art. 82 ust. 2, zwane dalej „orzeczeniem psychologicznym”.

2.Osoba badana lub podmiot kierujący na badania, którzy nie zgadzają się z treścią orzeczenia psychologicznego, mogą wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania psychologicznego do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby badanej. Ponowne badanie przeprowadza się na koszt osoby badanej, z wyjątkiem badań, o których mowa w art. 229 Kodeksu pracy.

3. Wniosek o przeprowadzenie ponownego badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu składa się pisemnie, w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia psychologicznego, za pośrednictwem uprawnionego psychologa, który je wydał.

4. Orzeczenie psychologiczne wydane po przeprowadzeniu ponownego badania psychologicznego jest ostateczne.

5. W przypadku gdy orzeczenie psychologiczne zawiera przeciwwskazania, o których mowa w ust. 1, kopię orzeczenia uprawniony psycholog przesyła:

1) jednostce wykonującej ponowne badanie, jeżeli osoba złożyła lub podmiot złożył wniosek o przeprowadzenie ponownego badania psychologicznego;

2) staroście właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby badanej, po upływie 14 dni od daty badania, jeżeli osoba badana nie złożyła wniosku o przeprowadzenie ponownego badania albo orzeczenie psychologiczne zostało wydane w wyniku ponownego badania.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, do kopii orzeczenia psychologicznego uprawniony psycholog załącza kopię dokumentacji związanej z przeprowadzonym badaniem.

7. W stosunku do osób, o których mowa w art. 10 ust. 3, w przypadku określonym w ust. 5 pkt 2, kopię orzeczenia psychologicznego przesyła się marszałkowi województwa mazowieckiego.

Art. 85.

1. Działalność gospodarcza w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznej wykonującej badania psychologiczne w zakresie psychologii transportu jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną.

2. Pracownię psychologiczną może prowadzić przedsiębiorca, który:

1) posiada zestaw metod badawczych i urządzeń, określonych metodyką, oraz warunki lokalowe, gwarantujące wykonywanie badań psychologicznych, zgodnie ze standardami określonymi w metodyce;

2) zatrudnia co najmniej jednego uprawnionego psychologa lub sam jest takim psychologiem;

3) nie był prawomocnie skazany za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów

– dotyczy osoby fizycznej lub członków organów osoby prawnej.

3. Organem właściwym do prowadzenia rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną jest marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce prowadzenia działalności.

4. Wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną jest dokonywany na wniosek przedsiębiorcy zawierający następujące dane:

1) firmę przedsiębiorcy oraz oznaczenie jego adresu i siedziby albo miejsca zamieszkania;

2) numer w ewidencji działalności gospodarczej albo w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym – o ile są wymagane;

3) numer identyfikacji podatkowej (NIP) przedsiębiorcy – o ile taki posiada;

4) numer identyfikacji statystycznej (REGON) – o ile taki numer przedsiębiorca posiada;

5) oznaczenie i adres pracowni psychologicznej;

6) imię i nazwisko uprawnionego psychologa prowadzącego w pracowni psychologicznejbadania psychologiczne wraz z jego numerem ewidencyjnym.

5. Do wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną przedsiębiorca jest obowiązany dołączyć oświadczenie następującej

treści: „Oświadczam, że:

1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną są kompletne i zgodne z prawdą;

2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznych, określone w ustawie z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami.”.

6. Oświadczenie powinno również zawierać:

1) firmę przedsiębiorcy oraz oznaczenie jego adresu i siedziby albo miejsca zamieszkania;

2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;

3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy, z podaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

7. W rejestrze przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną umieszcza się dane, o których mowa w ust. 4, z wyjątkiem adresu zamieszkania, jeżeli jest on inny niż adres siedziby, oraz jego numer w tym rejestrze i numer ewidencyjny pracowni psychologicznej.

8. Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną, za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, i wydaje zaświadczenie o dokonaniu wpisu.

9. Przedsiębiorca jest obowiązany złożyć marszałkowi województwa, który wpisał go do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną, pisemną informację o wszelkich zmianach danych w zakresie, o którym mowa w ust. 4, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia.

10. Opłata, o której mowa w ust. 8, z wyjątkiem opłaty ewidencyjnej, stanowi dochód samorządu województwa.

Art. 86.

1. Jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Obrony Narodowej, jednostka organizacyjna służb podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub zakład opieki zdrowotnej nadzorowany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz jednostka sektora finansów publicznych mogą prowadzić pracownię psychologiczną w zakresie określonym odpowiednio

w art. 83 ust. 1 po spełnieniu wymagań, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt 1 i 2.

2. Jednostki, o których mowa w ust. 1, zawiadamiają marszałka województwa o rozpoczęciu działalności pracowni psychologicznych najpóźniej na 14 dni przed dniem jej rozpoczęcia.

3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się:

1) nazwę jednostki oraz oznaczenie jej adresu i siedziby;

2) oznaczenie i adres pracowni psychologicznej;

3) imiona i nazwiska uprawnionych psychologów wykonujących badania psychologicznewraz z ich numerami ewidencyjnymi.

4. Marszałek województwa prowadzi ewidencję jednostek, o których mowa w ust.

1. W ewidencji umieszcza się dane, o których mowa w ust. 3, numer jednostki w tej ewidencji oraz numer ewidencyjny pracowni psychologicznej.

5. Marszałek województwa wpisuje do ewidencji jednostki, o których mowa w ust. 1, po otrzymaniu zawiadomienia.

6. Jednostki, o których mowa w ust. 1, są obowiązane przekazywać marszałkowi województwa informacje w formie pisemnej:

1) o zmianie danych, o których mowa w ust. 3 – w terminie 14 dni od dnia ich zmiany;

2) o zakończeniu działalności w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznej– w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia.

7. Marszałek województwa, w drodze decyzji administracyjnej, skreśla jednostki, o których mowa w ust. 1, z ewidencji, o której mowa w ust. 4:

1) z urzędu;

2) na wniosek Ministra Obrony Narodowej.

Art. 87.

1. Badania psychologiczne w zakresie psychologii transportu są wykonywane przez uprawnionego psychologa.

2. Uprawnionym psychologiem jest osoba, która:

1) posiada tytuł zawodowy magistra uzyskany na kierunku psychologia;

2) ukończyła z wynikiem pozytywnym podyplomowe studia w zakresie psychologii transportu prowadzone przez uczelnię prowadzącą studia wyższe na kierunku psychologia;

3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów;

4) została wpisana do ewidencji uprawnionych psychologów.

3. Ewidencję uprawnionych psychologów prowadzi marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce zamieszkania, który:

1) wpisuje, w drodze decyzji administracyjnej, do ewidencji, za opłatą oraz po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, osobę spełniającą warunki, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3;

2) wydaje zaświadczenie o wpisie do ewidencji;

3) nadaje numer ewidencyjny uprawnionemu psychologowi;

4) odmawia wpisu do ewidencji, w drodze decyzji administracyjnej, w przypadku osoby:

a) niespełniającej wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3,

b) skreślonej z ewidencji w związku ze stwierdzeniem rażących nieprawidłowości w wykonywaniu lub dokumentowaniu badań psychologicznych– w okresie, o którym mowa w art. 88 ust. 8,

c) wobec której orzeczono, prawomocnym wyrokiem sądu środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu psychologa – w okresie obowiązywania tego zakazu,

d) którą pozbawiono prawa wykonywania zawodu psychologa prawomocnym orzeczeniem komisji dyscyplinarnej, o której mowa w ustawie z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów (Dz. U. Nr 73, poz. 763, z późn. zm.).

4. W ewidencji umieszcza się następujące dane uprawnionego psychologa:

1) numer ewidencyjny;

2) imię i nazwisko;

3) numer PESEL, a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL – serię, numer i nazwę dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz nazwę państwa, które wydało ten dokument;

4) adres zamieszkania;

5) oznaczenie pracowni psychologicznej, w której wykonuje on badania;

6) datę wydania zaświadczenia o wpisie do ewidencji.

5. Opłata, o której mowa w ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem opłaty ewidencyjnej, stanowi dochód samorządu województwa.

6. Uprawniony psycholog jest obowiązany:

1) przekazać marszałkowi województwa:

a) oznaczenie pracowni psychologicznej, w której wykonuje badania –najpóźniej do dnia rozpoczęcia badań,

b) informację o zmianie danych, o których mowa w ust. 4 pkt 2–5 – w terminie 14 dni od dnia ich zmiany;

2) poszerzać wiedzę zawodową i podnosić kwalifikacje;

3) posiadać podczas wykonywania badań zaświadczenie o wpisie do ewidencji oraz okazywać je na żądanie uprawnionego podmiotu.

Art. 88.

1. Marszałek województwa sprawuje nadzór nad przeprowadzaniem badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu, z zastrzeżeniem art. 89 ust.1.

2. W ramach sprawowanego nadzoru marszałek województwa:

1) rozpatruje skargi;

2) przeprowadza kontrolę w zakresie:

a) trybu, zakresu i sposobu przeprowadzania badań psychologicznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 1 pkt 1,

b) prowadzonej dokumentacji,

c) wydawanych orzeczeń,

d) warunków lokalowych,

e) spełniania przez uprawnionego psychologa warunków, o których mowa w art. 87 ust. 2 i ust. 3 pkt 4 lit. c i d;

3) w przypadku stwierdzenia naruszeń warunków wykonywania działalności wyznacza termin ich usunięcia;

4) wydaje decyzję administracyjną o zakazie prowadzenia pracowni psychologicznej w zakresie psychologii transportu;

5) wydaje decyzję administracyjną o skreśleniu psychologa z ewidencji uprawnionych psychologów.

3. Kontrolę, o której mowa w ust. 2 pkt 2, przeprowadza z upoważnienia marszałka województwa uprawniony psycholog.

4. Marszałek województwa wydaje decyzję administracyjną o zakazie prowadzenia przez przedsiębiorcę pracowni psychologicznej w zakresie psychologii transportu, skreślając przedsiębiorcę z rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną, jeżeli przedsiębiorca:

1) złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 85 ust. 5, niezgodne ze stanem faktycznym;

2) nie usunął naruszeń warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznej w wyznaczonym przez marszałka województwa terminie;

3) rażąco naruszył warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznej.

5. Rażącym naruszeniem warunków wykonywania działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia pracowni psychologicznej jest:

1) przeprowadzanie badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu niezgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 90;

2) wydawanie orzeczeń psychologicznych niezgodnych ze stanem faktycznym;

3) odmowa poddania się kontroli, o której mowa w ust. 2 pkt 2.

6. Marszałek województwa wydaje decyzję administracyjną o skreśleniu psychologa z ewidencji, w przypadku:

1) śmierci psychologa;

2) niespełnienia przez niego co najmniej jednego z wymagań określonych w art. 87 ust. 2 pkt 1–3;

3) stwierdzenia:

a) wielokrotnego przeprowadzenia badań psychologicznych niezgodnie z obowiązującymi przepisami,

b) potwierdzenia nieprawdy w dokumentacji dotyczącej badań psychologicznych;

4) orzeczenia wobec niego prawomocnym wyrokiem sądu środka karnego w postaci zakazu wykonywania zawodu psychologa – w okresie obowiązywania tego zakazu;

5) pozbawienia go prawa wykonywania zawodu psychologa prawomocnym orzeczeniem komisji dyscyplinarnej, o której mowa w ustawie z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów.

7. Marszałek województwa skreśla psychologa z ewidencji:

1) z urzędu;

2) na uzasadniony wniosek Ministra Obrony Narodowej.

8. W przypadku skreślenia psychologa z ewidencji, z przyczyn określonych w ust.6 pkt 3, ponowny wpis do ewidencji nie może być dokonany wcześniej niż po upływie 2 lat od dnia, w którym decyzja administracyjna o skreśleniu stała się ostateczna.

9. Nadzór nad jednostkami, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 i 4, sprawuje marszałek województwa.

Art. 89.

1. Nadzór nad jednostką, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 2, sprawuje Minister Obrony Narodowej.

2. Minister Obrony Narodowej w ramach nadzoru:

1) rozpatruje skargi dotyczące pracowni psychologicznych;

2) przeprowadza kontrolę pracowni psychologicznych;

3) występuje do marszałka województwa z wnioskiem o:

a) skreślenie jednostki z ewidencji jednostek prowadzących pracownię psychologiczną,

b) wydanie decyzji o skreśleniu psychologa, z przyczyn określonych w art. 88 ust. 6 pkt 3, z ewidencji uprawnionych psychologów.

Art. 90.

1. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki, tryb, zakres i sposób przeprowadzania badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu i wydawania orzeczeń psychologicznych;

2) metodykę przeprowadzania badań psychologicznych, o której mowa w art. 85 ust. 2 pkt 1;

3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami psychologicznymi w zakresie psychologii transportu oraz wzory stosowanych dokumentów;

4) wzór zaświadczenia o wpisie do ewidencji uprawnionych psychologów;

5) wzór zaświadczenia o wpisie do rejestru przedsiębiorców prowadzących pracownię psychologiczną;

6) szczegółowe warunki, jakie musi spełniać pracownia psychologiczna;

7) wysokości opłat:

a) za badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu, przy czym wysokość opłaty nie może przekroczyć 200 zł,

b) za wpis do rejestru przedsiębiorców, przy czym wysokość opłaty nie może przekroczyć 600 zł,

c) za wpis do ewidencji uprawnionych psychologów, przy czym wysokość opłaty nie może przekroczyć 50 zł.

2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się w szczególności:

1) konieczność zapewnienia odpowiednich warunków do wykonywania niezbędnego zakresu badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu;

2) konieczność zapewnienia wysokiego standardu badań;

3) konieczność zapewnienia prawidłowego obiegu dokumentów;

4) wysokość rzeczywistych kosztów związanych z przeprowadzaniem badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu oraz prowadzeniem rejestru i ewidencji.

Ustawa z dnia 17 listopada 2006 roku o zmianie Ustawy o transporcie drogowym oraz zmianie Ustawy – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2006 r. nr 235, poz. 1701)

Art. 39a.

1. Przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może zatrudnić kierowcę, jeżeli osoba ta:

1) ukończyła 21 lat;

2) posiada odpowiednie uprawnienie do kierowania pojazdem samochodowym, określone w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108,poz. 908, z późn. zm.3);

3) nie ma przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy;

4) nie ma przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy;

5) uzyskała kwalifikację wstępną;

6) ukończyła szkolenie okresowe.

2. Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie dotyczy kierowcy wykonującego przewóz drogowy rzeczy pojazdem samochodowym lub zespołem pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t i nieprzekraczającej 7,5 t.

3. Wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 5 i 6, nie stosuje się do kierowcy pojazdu:

1) do kierowania którego wymagane jest prawo jazdy kategorii A1, A, B1, B lub B+E;

2) którego konstrukcja ogranicza prędkość do 45 km/h;

3) wykorzystywanego przez siły zbrojne;

4) obrony cywilnej, jednostek ochrony przeciwpożarowej lub jednostek odpowiedzialnych za utrzymanie bezpieczeństwa lub porządku publicznego;

5) poddawanego testom drogowym do celów rozwoju technicznego przez producentów, jednostki badawczo-rozwojowe lub szkoły wyższe;

6) odbywającego przejazd bez osób lub ładunku:

a) w celu dokonania jego naprawy lub konserwacji,

b) z miejsca zakupu lub odbioru;

7) używanego w sytuacjach zagrożenia lub przeznaczonego do akcji ratunkowych;

8) wykorzystywanego do:

a) nauki jazdy osób ubiegających się o prawo jazdy,

b) szkolenia osób posiadających prawo jazdy,

c) przeprowadzania państwowego egzaminu osób ubiegających się o prawo jazdy;

9) wykorzystywanego do użytku osobistego w przewozie drogowym osób lub rzeczy;

10) wykorzystywanego do przewozu materiałów lub urządzeń niezbędnych kierowcy do jego pracy, pod warunkiem że prowadzenie pojazdu nie jest jego podstawowym zajęciem.

Art. 39k

1.Kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom psychologicznym przeprowadzanym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.

2. Badania psychologiczne, o których mowa w ust. 1, są wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, w zakresie i na zasadach określonych dla kierowców w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym.

3. Badania psychologiczne, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane:

1) do czasu ukończenia przez kierowcę 60 lat – co 5 lat;

2) po ukończeniu przez kierowcę 60. roku życia – co 30 miesięcy

4. Pierwsze badanie psychologiczne, o którym mowa w ust. 1, jest wykonywane przed dniem wydania świadectwa kwalifikacji zawodowej potwierdzającego ukończenie kwalifikacji wstępnej, a każde następne dla kierowcy w wieku do 60 lat – w terminie właściwym do ukończenia szkolenia okresowego, jednak nie później niż do dnia wydania świadectwa kwalifikacji zawodowej potwierdzającego ukończenie szkolenia okresowego.

Art. 39l

1. Przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy jest obowiązany do:

1) kierowania kierowców na:

a) szkolenia okresowe,

b) badania lekarskie i psychologiczne;

2) pokrywania kosztów badań lekarskich i psychologicznych;

3) przechowywania przez cały okres zatrudnienia kierowcy kopii:

a) świadectw kwalifikacji zawodowej,

b) orzeczeń lekarskich i psychologicznych;

4) prowadzenia dokumentacji dotyczącej badań lekarskich i psychologicznych;

5) przekazania kierowcy z chwilą rozwiązania stosunku pracy kopii orzeczeń i świadectw, o których mowa w pkt3.

2. Przedsiębiorca lub inny podmiot wykonujący przewóz drogowy może pokryć koszty szkoleń okresowych kierowcy.

3. Spełnienie przez przedsiębiorcę lub przez inny podmiot wykonujący przewóz drogowy obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, uznaje się za równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, o których mowa w art. 229 § 1 i 2 Kodeksu pracy.

Art. 39m

Wymagania, o których mowa w art. 39a – 39l, stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy lub innej osoby osobiście wykonującej przewóz drogowy.

OPERATORÓW i SUWNICOWYCH

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej (Dz.U.96.62.287)

WYKAZ RODZAJÓW PRAC WYMAGAJĄCYCH SZCZEGÓLNEJ SPRAWNOŚCI PSYCHOFIZYCZNEJ:

1. Prace przy obsłudze suwnic sterowanych z kabiny i zdalnie sterowanych.

2. Prace przy obsłudze podnośników i platform hydraulicznych.

3. Prace przy obsłudze układnic magazynowych.

4. Prace przy obsłudze żurawi wieżowych i samojezdnych.

5. Prace operatorów samojezdnych ciężkich maszyn budowlanych i maszyn drogowych.

6.Prace przy obsłudze urządzeń mechanicznych, związanych z czynnościami wyburzeniowymi.

7. Prace operatorów pulpitów sterowniczych urządzeń technologicznych wielofunkcyjnych i wielozadaniowych.

8. Prace przy obsłudze urządzeń walcowniczych przy wprowadzaniu pasm do wykrojów walcowniczych przy użyciu narzędzi ręcznych.

9. Prace drużyn trakcyjnych oraz maszynistów – operatorów samojezdnych ciężkich maszyn torowych i kierowców drezyn motorowych.

10. Prace nastawniczego, ustawiacza i manewrowego na kolei i na zakładowych bocznicach kolejowych oraz prace dyżurnego ruchu na kolei.

11. Prace kierowców: autobusów, pojazdów przewożących materiały niebezpieczne oraz pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 16 ton i długości powyżej 12 m, trolejbusów i motorniczych tramwajów.

12. Prace przy montażu i remoncie sieci trakcyjnych.

13. Prace przy liniach napowietrznych niskich, średnich i wysokich napięć.

14. Prace przy obsłudze urządzeń ciśnieniowych podlegających pełnemu dozorowi technicznemu.

15. Prace przy obsłudze instalacji chemicznych do produkcji gazów toksycznych lub tworzących mieszaniny wybuchowe z powietrzem.

16. Prace przy materiałach łatwo palnych, środkach toksycznych i materiałach biologicznie zakaźnych.

17. Prace przy wytwarzaniu, transportowaniu, wydawaniu i stosowaniu materiałów wybuchowych i samozapalnych.

18. Prace badawcze, doświadczalne i technologiczne, związane bezpośrednio z eksploatacją oraz obsługą ruchu reaktorów jądrowych, akceleratorów, generatorów neutronów, komór do produkcji źródeł promieniotwórczych.

19. Prace z otwartymi źródłami promieniotwórczymi w pracowniach klasy I i II.

20. Prace związane ze stosowaniem promieniowania jonizującego do celów diagnostycznych i terapeutycznych w zakładach opieki zdrowotnej, z wyjątkiem przypadków dotyczących ratowania życia ludzkiego.

21. Prace doświadczalne z nowymi rodzajami uzbrojenia i amunicji.

22. Prace remontowo-konserwacyjne przy amunicji i jej konfekcjonowaniu.

23. Prace związane z oczyszczaniem terenu z przedmiotów wybuchowych i niebezpiecznych.

24. Prace maszynisty maszyn wyciągowych, sygnalisty szybowego, operatora samojezdnych maszyn przodkowych, operatora pojazdów pozaprzodkowych i samojezdnych maszyn pomocniczych, maszynisty lokomotyw pod ziemią, rewidenta urządzeń wyciągowych – w podziemnych zakładach górniczych.

25. Prace maszynisty wiertniczego i operatora maszyn podstawowych – w odkrywkowych zakładach górniczych.

26. Prace mechanika i maszynisty wiertni, operatora i kierowcy agregatów cementacyjnych zasobników oraz urządzeń do intensyfikacji wydobycia ropy i gazu – w zakładach górniczych wydobywających kopaliny metodą otworów wiertniczych i w zakładach wykonujących prace geologiczne.

27. Prace pilota morskiego.

28. Prace przy obsłudze znaków nawigacyjnych na wodzie.

29. Prace przy technicznej obsłudze wodowania statków.

30. Prace na wysokości na masztach i wieżach antenowych.

31. Prace na wiaduktach i mostach.

32. Prace pilota samolotowego, śmigłowcowego i szybowcowego, balonu wolnego i skoczka spadochronowego zawodowego.

33. Prace nawigatora lotniczego i mechanika pokładowego w lotnictwie.

34. Prace kontrolera ruchu lotniczego.

35. Prace kaskadera filmowego.

36. Prace treserów dzikich zwierząt i akrobatów cyrkowych.

PRACOWNIKÓW PRACUJĄCYCH NA WYSOKOŚCI ORAZ INNYCH PRACOWNIKÓW, OD KTÓRYCH WYMAGANA JEST SZCZEGÓLNA SPRAWNOŚĆ PSYCHOFIZYCZNA

Podstawa prawna jak w punkcie 2

BADANIA PSYCHOLOGICZNE I LEKARSKIE OSÓB UBIEGAJĄCYCH SIĘ LUB POSIADAJĄCYCH POZWOLENIE NA BROŃ

Ustawa z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz.U.04.52.525 tekst jedn. z późn. zm.)

Art. 15.

1. Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:

1) niemającym ukończonych 21 lat, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej;

3) wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego;

4) uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych;

5) nieposiadającym miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

6) co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw.

2. Na wniosek szkoły, organizacji sportowej, Polskiego Związku Łowieckiego, stowarzyszenia obronnego pozwolenie może być wydane osobie mającej ukończone 18 lat, jednakże tylko na broń służącą do celów sportowych lub łowieckich.

3. Osoba, która występuje z podaniem o wydanie pozwolenia na broń lub zgłasza do rejestru broń pneumatyczną, przedstawia właściwemu organowi Policji orzeczenia lekarskie i psychologiczne wydane przez upoważnionych: lekarza i psychologa, stwierdzające, że nie należy ona do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, i potwierdzające, że może ona dysponować bronią.

4. Osoba posiadająca pozwolenie na broń wydane w celu określonym w art. 10 ust. 3 pkt 1 obowiązana jest raz na pięć lat przedstawić właściwemu organowi Policji aktualne orzeczenia lekarskie i psychologiczne, o których mowa w ust. 3. W przypadku wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog zobowiązany jest zawiadomić o tym właściwy organ Policji.

5. W przypadku ujawnienia okoliczności dostatecznie uzasadniających podejrzenie, iż osoba posiadająca pozwolenie na broń lub zarejestrowaną broń pneumatyczną należy do osób wymienionych w ust. 1 pkt 2-4, właściwy organ Policji może zobowiązać tę osobę do niezwłocznego poddania się badaniom lekarskim i psychologicznym i przedstawienia wydanych orzeczeń. W przypadku wydania negatywnego orzeczenia lekarz lub psycholog zobowiązany jest zawiadomić o tym właściwy organ Policji.

6. Przepisy ust. 3 i 4 nie dotyczą funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Biura Ochrony Rządu, Straży Granicznej, Służby Więziennej oraz funkcjonariuszy innych państwowych formacji uzbrojonych i żołnierzy zawodowych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów posiadają przydzieloną im broń służbową.

7. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia:

1) zakres badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się osoba, o której mowa w ust. 3 i 4;

2) lekarzy i psychologów upoważnionych do przeprowadzania badań oraz wydawania orzeczeń, o których mowa w ust. 3 i 4;

3) warunki i tryb:

a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

b) uzyskiwania i utraty uprawnień przez lekarzy i psychologów do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych,

c) kontroli wykonywania i dokumentowania badań lekarskich i psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń lekarskich i psychologicznych;

4) dodatkowe kwalifikacje lekarzy i psychologów przeprowadzających badania lekarskie i psychologiczne;

5) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami lekarskimi i psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów;

6) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne.

7) Koszty związane z wydaniem orzeczeń, o których mowa w ust. 3-5, ponosi osoba poddana badaniu.

8) (5) Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychologicznego, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, wykluczających możliwość wydania pozwolenia na broń, rejestracji broni, biorąc pod uwagę uniemożliwienie wydania pozwolenia na broń lub karty rejestracyjnej broni pneumatycznej osobom niedającym rękojmi bezpiecznego posługiwania się bronią.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2003 r. w sprawie wykazu stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychicznego, wykluczających możliwość wydania pozwolenia na broń i rejestracji broni (Dz.U.03.194.1905)

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń (Dz.U.00.79.898 z późn. zm.)

USTAWA z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego. (Dz. U. z dnia 25 lipca 2002 r. Nr 117, poz. 1007)

Art. 11.

1.Pozwolenia udziela się:

1) przedsiębiorcy będącemu osobą fizyczną, który:

a) posiada co najmniej wykształcenie średnie,

b) ma pełną zdolność do czynności prawnych,

c) nie wykazuje zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 oraz z 2000 r. Nr 120, poz. 1268), oraz istotnych zaburzeń funkcjonowania psychologicznego,

d) nie był skazany prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe oraz nie toczy się przeciwko niemu postępowanie w sprawie o takie przestępstwo lub wykroczenie,

e) nie jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych, prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy,

f) udokumentował możliwość spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4, poprzez dołączenie opinii, o której mowa w art. 12,

g) zatrudnia osoby spełniające warunki, o których mowa w art. 19, w zakresie dostępu do materiałów wybuchowych,

2) przedsiębiorcy innemu niż osoba fizyczna.

2.Pozwolenia udziela się przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli:

1) nie jest wpisany do rejestru dłużników niewypłacalnych, prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy,

2) udokumentował możliwość spełnienia warunków technicznych i organizacyjnych, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 4, poprzez dołączenie opinii, o której mowa w art. 12,

3) zatrudnia osoby spełniające warunki, o których mowa w art. 19, w zakresie dostępu do materiałów wybuchowych.

3.Wymagania, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio do jednostek naukowych.

Art. 13.

1.Osoby, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 oraz art. 19, są obowiązane przedstawić raz na 5 lat aktualne orzeczenie lekarskie i psychologiczne stwierdzające brak zaburzeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. c).

2.Osoby, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, przedstawiają orzeczenie lekarskie i psychologiczne organowi wydającemu pozwolenie, a osoby określone w art. 19 – pracodawcy.

3.Opłatę za badanie ponosi osoba badana. Za badania pracowników, przeprowadzane w trakcie zatrudnienia, opłatę ponosi pracodawca.

4.Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi w drodze rozporządzenia:

1) zakres badań psychiatrycznych i psychologicznych, którym są obowiązane poddać się osoby, o których mowa w ust. 1,

2) warunki i tryb:

a) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

b) uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez lekarzy i psychologów,

c) wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

3) kwalifikacje lekarzy i psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych,

4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stosowanych dokumentów,

5) maksymalne stawki opłat za badania.

5.W rozporządzeniu należy uwzględnić kwalifikacje lekarzy i psychologów odpowiednie do rodzaju badań, a także konieczność przedstawienia stanu zdrowia psychicznego osób, o których mowa w ust. 1, oraz okoliczność, że stawki opłat, o których mowa w ust. 4 pkt 5, powinny zapewnić pokrycie kosztów przeprowadzonych badań.

Art. 14.

1.Wniosek o wydanie pozwolenia powinien zawierać:

1) oznaczenie wnioskodawcy, jego siedzibę lub miejsce zamieszkania,

2) dane osobowe przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1, a w przypadku przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2, albo jednostki naukowej, członków organu zarządzającego, prokurentów i pełnomocników, zawierające imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia i numer PESEL, a w przypadku osoby posiadającej obywatelstwo innego państwa – serię i numer paszportu oraz adresy zameldowania na pobyt stały i czasowy,

3) określenie celu nabycia materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, warunków i miejsca ich przechowywania, a także zakresu prac, do jakich będą one używane,

4) określenie rodzaju i ilości materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, jakie mogą być nabywane lub przechowywane w okresie roku,

5) informację o posiadanym wykształceniu i kwalifikacjach osób, o których mowa w art. 19.

2.Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy dołączyć następujące dokumenty:

1) określające formę prawną wnioskodawcy, w szczególności statut lub umowę,

2) stwierdzające uprawnienie do wykonywania działalności gospodarczej,

3) oświadczenie wskazujące osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a także oświadczenia tych osób o posiadaniu pełnej zdolności do czynności prawnych,

4) zaświadczenie Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. d),

5) odpis z rejestru dłużników niewypłacalnych Krajowego Rejestru Sądowego,

6) orzeczenie lekarskie i psychologiczne w zakresie, o jakim mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. c),

7) opinię, o której mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. f) oraz ust. 2 pkt 2,

8) zaświadczenie komendanta powiatowego Państwowej Straży Pożarnej, państwowego powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, stwierdzające, że obiekty budowlane i urządzenia techniczne, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 i 4, spełniają wymagania określone odpowiednio w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i ochronie środowiska.

3.Wnioskodawca może dołączyć do wniosku o udzielenie pozwolenia także inne dokumenty mogące mieć istotne znaczenie dla rozpatrzenia wniosku.

4.Wojewoda może zażądać od wnioskodawcy innych dokumentów niż określone w ust. 2 lub dodatkowych informacji uzupełniających, jeżeli w toku postępowania o wydanie pozwolenia okaże się, że ze względu na obronność, bezpieczeństwo państwa lub inny ważny interes publiczny są one niezbędne do rozpatrzenia wniosku.

5.Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie pozwolenia, uwzględniając w nim obowiązek zawarcia informacji, o których mowa w ust. 1.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2003 roku w sprawie badań psychiatrycznych i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na nabywanie oraz przechowywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. nr 158 z 2003 r. poz. 1536)

Na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego (Dz. U. Nr 117, poz. 1007 i Nr 238, poz. 2019) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) zakres badań psychiatrycznych i psychologicznych, którym są obowiązane poddać się osoby, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 oraz art. 19 ustawy z dnia 21 czerwca 2002 r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, zwanej dalej “ustawą”;

2) kwalifikacje lekarzy i psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych;

3) warunki i tryb:

a) uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez lekarzy i psychologów,

b) wydawania orzeczeń lekarskich i psychologicznych,

c) odwoływania się od orzeczeń lekarskich i psychologicznych;

4) sposób postępowania z dokumentacją związaną z badaniami oraz wzory stosowanych dokumentów;

5) maksymalne stawki opłat za badania.

§ 2. Badanie psychiatryczne osób, o których mowa w § 1 pkt 1, obejmuje ocenę stanu psychicznego w zakresie występowania zaburzeń psychicznych, z uwzględnieniem art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy.

§ 3. Badanie psychologiczne osób, o których mowa w § 1 pkt 1, obejmuje określenie poziomu rozwoju umysłowego, dojrzałości społecznej i emocjonalnej oraz opis cech osobowości.

§ 4. Do przeprowadzania badań psychiatrycznych jest upoważniony lekarz, który posiada:

1) prawo wykonywania zawodu,

2) drugi stopień specjalizacji w zakresie psychiatrii lub tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii

– zwany dalej “upoważnionym lekarzem”.

§ 5. 1. Do przeprowadzania badań psychologicznych jest upoważniony psycholog, zwany dalej “upoważnionym psychologiem”.

2. W zakresie kwalifikacji oraz uzyskiwania i utraty uprawnień do przeprowadzania badań przez psychologa, o którym mowa w ust. 1, stosuje się rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń (Dz. U. Nr 79, poz. 898, z 2001 r. Nr 22, poz. 261 oraz z 2002 r. Nr 68, poz. 630).

§ 6. Upoważniony lekarz traci swoje uprawnienia w razie:

1) pozbawienia prawa wykonywania zawodu;

2) zawieszenia prawa wykonywania zawodu;

3) ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych;

4) zaprzestania wykonywania zawodu przez okres dłuższy niż 5 lat – w razie niedopełnienia obowiązku wynikającego z art. 10 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, z późn. zm.2));

5) orzeczenia prawomocnym wyrokiem środka karnego pozbawienia praw publicznych.

§ 7. 1. Upoważniony lekarz, na podstawie wyniku badania lekarskiego, wydaje orzeczenie lekarskie z kopią; oryginał orzeczenia otrzymuje osoba, o której mowa w § 1 pkt 1, kopię pozostawia się w dokumentacji badań. W przypadku orzeczenia negatywnego sporządza się drugą kopię, którą przekazuje się:

1) organowi wydającemu pozwolenie – w przypadku osób, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy;

2) pracodawcy – w przypadku osób, o których mowa w art. 19 ustawy.

2. Upoważniony lekarz przeprowadza badania osób, o których mowa w art. 19 ustawy, po przedstawieniu przez te osoby zaświadczenia o braku przeciwwskazań do pracy przy nabywaniu oraz przechowywaniu materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, wystawionego przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad pracownikami na podstawie odrębnych przepisów.

3. Upoważniony lekarz, przeprowadzając badanie osób, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1 ustawy, może zlecić przeprowadzenie badania ogólnolekarskiego lekarzowi posiadającemu kwalifikacje do sprawowania opieki profilaktycznej nad pracownikami na podstawie odrębnych przepisów.

4. Wzór orzeczenia lekarskiego stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 8. 1. Upoważniony psycholog, na podstawie badania psychologicznego, wydaje orzeczenie psychologiczne.

2. Przepis § 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Wzór orzeczenia psychologicznego stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 9. 1. Od orzeczenia lekarskiego i orzeczenia psychologicznego przysługuje odwołanie wnoszone na piśmie.

2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje osobie, o której mowa w § 1 pkt 1, oraz organowi wydającemu pozwolenie.

3. Podmioty, o których mowa w ust. 2, wnoszą odwołanie wraz z jego uzasadnieniem w terminie 30 dni od dnia otrzymania orzeczenia.

4. Odwołanie wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza lub psychologa, który wydał orzeczenie, do:

1) konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie psychiatrii – w przypadku odwołania od orzeczenia lekarskiego,

2) psychologa wyznaczonego przez wojewodę, po zasięgnięciu opinii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego lub Stowarzyszenia Psychologów Sądowych w Polsce – w przypadku odwołania od orzeczenia psychologicznego

– zwanych dalej “podmiotami odwoławczymi”.

5. Lekarz lub psycholog, za którego pośrednictwem wnoszone jest odwołanie, przekazuje je, wraz z dokumentacją badań, do podmiotu odwoławczego w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania.

6. Badanie w trybie odwoławczym przeprowadza konsultant wojewódzki w dziedzinie psychiatrii lub wyznaczony przez niego specjalista psychiatra i odpowiednio psycholog, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, w terminie nie dłuższym niż 30 dni – licząc od dnia otrzymania odwołania przez podmiot odwoławczy.

7. Lekarz lub psycholog, o których mowa w ust. 6, muszą posiadać kwalifikacje określone dla lekarzy i psychologów przeprowadzających badania zgodnie z przepisami rozporządzenia.

8. Orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie odwoławczym jest ostateczne.

9. Wzory orzeczeń, o których mowa w ust. 8, stanowią załączniki nr 3 i 4 do rozporządzenia.

§ 10. 1. Dokumentację dotyczącą badań lekarskich i psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń przechowuje się przez okres 20 lat.

2. W sprawach dotyczących sposobu postępowania z dokumentacją odnoszącą się do badań lekarskich, o której mowa w ust. 1, w zakresie nieuregulowanym rozporządzeniem stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rodzajów dokumentacji medycznej w zakładach opieki zdrowotnej, sposobu jej prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania, oraz przepisy dotyczące rodzajów indywidualnej dokumentacji medycznej, sposobu jej prowadzenia oraz szczegółowych warunków jej udostępniania.

§ 11. Ustala się następujące maksymalne stawki opłat za badania psychiatryczne i psychologiczne:

1) opłata za badanie psychiatryczne i psychologiczne, o których mowa w § 2 i 3, wynosi odpowiednio:

a) badanie psychiatryczne – 120 zł,

b) badanie psychologiczne – 160 zł;

2) opłata za badania w trybie odwoławczym, o których mowa w § 9, wynosi odpowiednio:

a) badanie psychiatryczne – 200 zł,

b) badanie psychologiczne – 240 zł.

§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

USTAWA z dnia 26 października 1982 r.o wychowaniu w trzeźwości (Dziennik Ustaw rok 2012 poz. 1356)

Art. 423.

1. Pomieszczenia i urządzenia izby wytrzeźwień lub placówki odpowiadają wymaganiom odpowiednim do wykonywanych zadań, w tym są wyposażone w system umożliwiający obserwację osób w nich umieszczonych w celu zapewnienia bezpieczeństwa tych osób.

2. W izbie wytrzeźwień oraz w placówce zatrudnia się osoby posiadające kwalifikacje odpowiednie do zajmowanego stanowiska oraz posiadające zdolność psychiczną do pracy w izbie lub placówce, w tym do pracy w warunkach wymagających stosowania przymusu bezpośredniego, stwierdzoną opinią psychologiczną.

3. W razie uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności psychicznej opinię określoną

w ust. 2 wydaje się także na wniosek dyrektora izby wytrzeźwień lub kierownika placówki.

4. Przepisów ust. 2 i 3 w zakresie dotyczącym oceny zdolności psychicznej nie stosuje się do lekarzy i felczerów.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1) czynności związane z prowadzeniem depozytu w izbach wytrzeźwień lub placówkach, w tym sposób ewidencjonowania, przyjmowania, przechowywania i wydawania deponowanych środków i przedmiotów,

2) organizację izb wytrzeźwień i placówek oraz warunki, jakim powinny odpowiadać ich pomieszczenia i urządzenia,

3) skład oraz kwalifikacje personelu izb wytrzeźwień i placówek,

4) sposób przeprowadzenia kontroli stanu zdrowia, o którym mowa w art. 42 ust. 10,

5) sposób przeprowadzenia badania na zawartość alkoholu,

6) rodzaje i zakres prowadzonej ewidencji i dokumentacji, w tym wzór karty ewidencyjnej, uwzględniając zapewnienie rzetelnego prowadzenia ewidencji i dokumentacji oraz ochrony danych i informacji dotyczących osoby doprowadzonej lub przyjętej do izb wytrzeźwień i placówek,

7) wykaz produktów leczniczych oraz wyrobów medycznych, które są stosowane

w izbach wytrzeźwień i placówkach – biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia poszanowania praw osób doprowadzonych do izb wytrzeźwień i placówek oraz do nich przyjętych, a także zapewnienia im należytej opieki, z uwzględnieniem specyfiki izb wytrzeźwień i placówek, w tym izb wytrzeźwień, w których stosuje się detoksykację.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 19 grudnia 2013 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się o wpis lub posiadających wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej (Dziennik Ustaw rok 2013 poz. 1715)

Na podstawie art. 33a ust. 4 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2005 r. Nr 145, poz. 1221, z późn zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) szczegółowy zakres oraz tryb przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych, którym jest obowiązana poddać się osoba ubiegająca się o wpis lub posiadająca wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej;

2) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne;

3) wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r.

o ochronie osób i mienia, zwanej dalej „ustawą”, oraz druków orzeczenia lekarskiego i orzeczenia psychologicznego.

§ 2. 1. Badanie lekarskie obejmuje:

1) ogólne badanie stanu zdrowia, w tym ocenę narządu słuchu i równowagi, układu krążenia, układu ruchu i układu nerwowego;

2) badania specjalistyczne:

a) okulistyczne, w zakresie oceny narządu wzroku, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ust. 7 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2012 r. poz. 576 oraz z 2013 r. poz. 829),

b) psychiatryczne, w zakresie zaburzeń psychicznych, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2011 r. Nr 231, poz. 1375), oraz stanów chorobowych i zaburzeń funkcjonowania psychologicznego określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 15 ust. 9 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji;

3) inne badania specjalistyczne i badania pomocnicze, w przypadku stwierdzenia przez lekarza uprawnionego do przeprowadzania badania lekarskiego, zwanego dalej „uprawnionym lekarzem”, że są one niezbędne do prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby ubiegającej się o wpis lub posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.

2. Badanie psychologiczne obejmuje:

1) ocenę:

a) sprawności intelektualnej,

b) osobowości, z uwzględnieniem funkcjonowania w trudnych sytuacjach,

c) poziomu dojrzałości społecznej i emocjonalnej;

2) inne badania psychologiczne, w przypadku stwierdzenia przez psychologa uprawnionego do przeprowadzania badania psychologicznego, zwanego dalej „uprawnionym psychologiem”, że są one niezbędne do prawidłowej oceny funkcjonowania psychologicznego osoby ubiegającej się o wpis lub posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej.

§ 3. 1. Badania lekarskie i psychologiczne przeprowadza się po sprawdzeniu tożsamości osoby badanej i kompletności złożonego wniosku, o którym mowa

w art. 33 ust. 1 ustawy.

2. Wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 33 ust. 2 ustawy, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4. 1. Po przeprowadzeniu badania lekarskiego uprawniony lekarz wydaje osobie ubiegającej się o wpis lub posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej orzeczenie lekarskie o zdolności fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej, zwane dalej „orzeczeniem lekarskim”, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Orzeczenie lekarskie wydaje się osobie badanej, drugi egzemplarz orzeczenia lekarskiego dołącza się do dokumentacji badań osoby badanej. W przypadku gdy orzeczenie lekarskie dotyczy osoby posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, kolejne egzemplarze tego orzeczenia otrzymują pracodawca kierujący na badania oraz właściwy komendant wojewódzki Policji.

§ 5. 1. Po przeprowadzeniu badania psychologicznego uprawniony psycholog wydaje osobie ubiegającej się o wpis lub posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej orzeczenie psychologiczne o zdolności do wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej, według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

2. Przepis § 4 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§ 6. 1. W przypadku stwierdzenia:

1) w orzeczeniu lekarskim nieposiadania zdolności fizycznej i psychicznej lub

2) w orzeczeniu psychologicznym nieposiadania zdolności

– do wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej, odpowiednio uprawniony lekarz lub uprawniony psycholog sporządza dodatkowy egzemplarz orzeczenia lekarskiego lub psychologicznego i przekazuje niezwłocznie listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, z zachowaniem poufności, właściwemu komendantowi wojewódzkiemu Policji.

2. O przyczynach uzasadniających stwierdzenie:

1) w orzeczeniu lekarskim nieposiadania zdolności fizycznej i psychicznej lub

2) w orzeczeniu psychologicznym nieposiadania zdolności

– do wykonywania zadań pracownika ochrony fizycznej odpowiednio uprawniony lekarz lub uprawniony psycholog informuje osobę badaną po zakończeniu badania oraz dołącza pisemne uzasadnienie do dokumentacji badań osoby badanej.

§ 7. 1. Maksymalne stawki opłat za badania lekarskie i psychologiczne, w tym za badania przeprowadzane w trybie odwołania, osoby ubiegającej się o wpis i osoby posiadającej wpis na listę kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej wynoszą:

1) 250 zł – za badanie lekarskie;

2) 100 zł – za badanie psychologiczne.

2. Stawki opłat, o których mowa ust. 1, za badania lekarskie i psychologiczne wykonywane przez podatników podatku od towarów i usług, zobowiązanych do rozliczenia podatku, podwyższa się odpowiednio o kwotę tego podatku.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 19 września 2014 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego (Dziennik Ustaw rok 2015 poz. 133)

Na podstawie art. 57 § 10 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dziennik Ustaw rok 2015 poz. 133) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie ustala:

1) szczegółowy zakres i sposób przeprowadzania badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego, zwanych dalej „kandydatami”;

2) kwalifikacje lekarzy i psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań kandydatów

i wydawania zaświadczeń o zdolności do pełnienia obowiązków sędziego, zwanych dalej odpowiednio „lekarzami uprawnionymi” lub „psychologami uprawnionymi”;

3) termin wykorzystania zaświadczeń o zdolności do pełnienia obowiązków sędziego w innym postępowaniu w sprawie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim.

§ 2. Badania lekarskie kandydata obejmują:

1) ogólną ocenę stanu zdrowia, ze szczególnym uwzględnieniem układu nerwowego i stanu psychicznego;

2) badania specjalistyczne, konsultacje lekarzy specjalistów i badania pomocnicze (laboratoryjne, EKG, EEG, RTG i inne),jeżeli lekarz uprawniony uzna je za niezbędne.

§ 3. 1. Badania psychologiczne kandydata obejmują wywiad bezpośredni i obserwację kandydata, z zastosowaniem narzędzi diagnostycznych.

2. Na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 1, psycholog uprawniony określa i opisuje cechy osobowości kandydata w zakresie umiejętności poznawczych

i społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem zdolności do samodzielnego oceniania sytuacji i podejmowania decyzji oraz odporności na stres.

3. Badania psychologiczne kandydata psycholog uprawniony przeprowadza osobiście.

§ 4. 1. Lekarz uprawniony na podstawie wyników badań, o których mowa w § 2, wydaje zaświadczenie o zdolności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego, w zakresie dotyczącym stanu zdrowia, zwane dalej „zaświadczeniem lekarskim”.

2. Zaświadczenie lekarskie wraz z wynikami badań specjalistycznych i pomocniczych wydaje się kandydatowi.

§ 5. 1. Psycholog uprawniony na podstawie wyników badań, o których mowa w § 3, wydaje zaświadczenie o zdolności kandydata do pełnienia obowiązków sędziego, w zakresie predyspozycji i umiejętności psychologicznych, zwane dalej „zaświadczeniem psychologicznym”.

2. Zaświadczenie psychologiczne wraz z wynikami badań psychologicznych wydaje się kandydatowi.

§ 6. 1. Zaświadczenie lekarskie i zaświadczenie psychologiczne mogą być wykorzystane przez kandydata w toku innych postępowań w sprawie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim, w terminie 12 miesięcy od daty ich wystawienia.

2. Dla oceny możliwości wykorzystania zaświadczeń, o których mowa w ust. 1, w innym postępowaniu w sprawie powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziowskim przyjmuje się datę zgłoszenia przez kandydata swojej kandydatury w tym postępowaniu.

§ 7. Lekarzem uprawnionym może być lekarz, który jest wpisany do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne, prowadzonego na podstawie przepisów wydanych w celu wykonania art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r.

– Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), i ma prawo wykonywania zawodu oraz co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie.

§ 8. Psychologiem uprawnionym może być psycholog, który jest wpisany do rejestru prowadzonego przez komendanta wojewódzkiego Policji na podstawie przepisów wydanych w celu wykonania ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji(Dz. U. z 2012 r. poz. 576, z 2013 r. poz. 829 oraz z 2014 r. poz. 295).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 2014 r.

BADANIA ODWOŁAWCZE

Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 14 kwietnia 2000 r. w sprawie badań psychologicznych kierujących pojazdami oraz kandydatów na instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 36, poz. 416)

Na podstawie art. 125 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602, Nr 123, poz. 779 i Nr 160, poz. 1086, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 133, poz. 872, z 1999 r. Nr 106, poz. 1216 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:

§ 1.Przepisy rozporządzenia określają:

1) warunki i tryb:

a) kierowania osób na badania psychologiczne,

b) uzyskiwania i cofania uprawnień do przeprowadzania badań psychologicznych oraz uzyskiwania i cofania zezwoleń jednostkom przeprowadzającym te badania,

c) odwoływania się od orzeczeń psychologicznych,

d) kontroli przeprowadzania badań psychologicznych oraz wydawanych orzeczeń psychologicznych,

2) warunki i sposób przeprowadzania badań psychologicznych,

3) sposób postępowania z dokumentacją związaną z przeprowadzanymi badaniami psychologicznymi oraz wzory stosowanych dokumentów,

4) maksymalne stawki opłat za badania psychologiczne.

§ 2. 1.Osobie podlegającej badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem skierowanie na badanie psychologiczne wydaje lekarz, jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania lekarskiego stwierdzone zostaną wskazania do przeprowadzenia badania psychologicznego.

2.Lekarz wydaje skierowanie na badanie psychologiczne na druku według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, określając w skierowaniu wskazania do przeprowadzenia badania psychologicznego.

3.Osobie przewidzianej do szkolenia na kierowcę na potrzeby wojska skierowanie na badanie psychologiczne wydaje kierownik właściwej jednostki organizacyjnej Sił Zbrojnych, wskazując jednostkę wykonującą badanie i termin jego przeprowadzenia.

4.Osobie, w stosunku do której w wyniku prawomocnie zakończonego odpowiedniego postępowania stwierdzono sprawstwo wypadku drogowego, w którym był zabity lub ranny, skierowanie wydaje komendant powiatowy (miejski) Policji.

5.Skierowanie, o którym mowa w ust. 3 i 4, wydaje się na druku według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, do skierowania dołącza się opis wypadku.

6.W skierowaniu wymienionym w ust. 3 i 4 określa się termin, w którym badanie psychologiczne powinno zostać wykonane, nie dłuższy jednak niż 30 dni.

§ 3.Osoba ubiegająca się po raz pierwszy o wydanie świadectwa kwalifikacji (osoba, która nie posiadała dotychczas tego dokumentu) zgłasza się na badanie psychologiczne bezpośrednio do jednostki przeprowadzającej te badania.

§ 4.Badania psychologiczne dzielą się na:

1) badania podstawowe, którym podlega:

a) osoba ubiegająca się po raz pierwszy o wydanie świadectwa kwalifikacji,

b) osoba przewidziana do szkolenia na kierowcę na potrzeby wojska,

2) badania kontrolne, którym podlega:

a) osoba skierowana przez lekarza,

b) sprawca wypadku drogowego, w którym jest zabity lub ranny,

c) osoba, w stosunku do której w wyniku badania podstawowego, kontrolnego lub odwoławczego wydano terminowe orzeczenie negatywne, po upływie okresu określonego w orzeczeniu,

3) badania odwoławcze, którym podlega osoba odwołująca się od treści orzeczenia psychologicznego.

§ 5. 1.Badania psychologiczne podstawowe i kontrolne mogą być przeprowadzane w jednostce, która:

1) posiada:

a) pomieszczenie przeznaczone do badań zbiorowych o powierzchni co najmniej 12 m2,

b) pomieszczenie przeznaczone do badań aparaturowych o powierzchni co najmniej 12 m2,

c) pomieszczenie o powierzchni co najmniej 12 m2 dla psychologa uprawnionego do przeprowadzania badań psychologicznych,

d) pomieszczenie służące za ciemnię,

e) pełny zestaw metod badawczych wymienionych w metodyce psychologicznych badań kierowców, opracowanej w Instytucie Transportu Samochodowego w Warszawie, zwanej dalej “metodyką”,

2) zatrudnia na stałe psychologa uprawnionego do przeprowadzania badań psychologicznych,

3) jest upoważniona do przeprowadzania badań psychologicznych na podstawie zezwolenia wydanego przez wojewodę.

2.Badanie odwoławcze psychologiczne przeprowadza się w jednostce wskazanej przez wojewodę, która:

1) spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 3,

2) zatrudnia co najmniej dwóch uprawnionych psychologów, którzy przeprowadzali badania psychologiczne w zakresie psychologii transportu przez okres co najmniej pięciu lat.

3.Zamiast oddzielnych pomieszczeń do badań zbiorowych i aparaturowych jednostka może posiadać jedno pomieszczenie przeznaczone do tych badań o powierzchni co najmniej 20 m2.

§ 6.Badanie psychologiczne przeprowadza się zgodnie z warunkami i w sposób określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

§ 7. 1.Uprawniony psycholog odmawia przeprowadzenia badania psychologicznego, jeżeli:

1) nie jest możliwe ustalenie tożsamości osoby zgłaszającej się na badanie,

2) stan osoby zgłaszającej się na badanie wskazuje, że znajduje się w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu,

3) osoba badana skarży się na zły stan zdrowia lub złe samopoczucie; w tym przypadku należy ustalić nowy termin badania.

2.W innych przypadkach losowych, uniemożliwiających przeprowadzenie badania psychologicznego, psycholog ustala nowy termin badania lub wskazuje inną jednostkę przeprowadzającą te badania.

§ 8. 1.Uprawniony psycholog prowadzi dokumentację badania, którą stanowią:

1) rejestr osób badanych,

2) protokoły z przeprowadzanych badań,

3) wypełnione kwestionariusze arkuszy odpowiedzi,

4) karta badania, której wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2.W rejestrze osób badanych można zapisać wyłącznie następujące dane osoby badanej:

1) imię i nazwisko,

2) datę i miejsce urodzenia,

3) numer PESEL,

4) miejsce zamieszkania,

5) rodzaj dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdami oraz numer i datę jego wydania.

3.W karcie badania zapisuje się następujące dane osoby badanej:

1) imię i nazwisko,

2) datę urodzenia,

3) wiek,

4) wykształcenie,

5) miejsce zamieszkania,

6) numer PESEL,

7) zawód,

8) staż w kierowaniu pojazdami,

9) rodzaj wykonanego badania i uzyskane wyniki.

4.Dokumentacja badania psychologicznego przechowywana jest w jednostce przez okres co najmniej dwudziestu lat.

5.W przypadku niszczenia dokumentacji badań psychologicznych po okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządza się protokół zawierający:

1) wykaz numerów ewidencyjnych kart badania,

2) listę osób dokonujących zniszczenia dokumentacji wraz z ich podpisami.

6.Do przetwarzania danych osób badanych stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. Nr 133, poz. 883 i z 2000 r. Nr 12, poz. 136).

§ 9. 1.Po przeprowadzeniu badania psychologicznego psycholog wydaje:

1) orzeczenie pozytywne – o posiadaniu predyspozycji psychicznych do kierowania pojazdem,

2) bezterminowe orzeczenie negatywne – o braku predyspozycji psychicznych do kierowania pojazdem,

3) terminowe orzeczenie negatywne – o braku predyspozycji psychicznych do kierowania pojazdem, określając jednocześnie okres, po którym można ponownie przeprowadzić badanie.

2.Orzeczenie wydawane jest na druku według wzoru określonego w załączniku nr 5 do rozporządzenia; w przypadku, o którym mowa w § 2 ust. 1, orzeczenie wydaje się na druku skierowania określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

3.Orzeczenie nie może zawierać jakichkolwiek dodatkowych adnotacji. Zalecenia dla osoby badanej uprawniony psycholog omawia z tą osobą i umieszcza w dokumentacji badania.

4.Orzeczenie wydaje się osobie badanej po ukończeniu badania, w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia zakończenia badania.

5.W przypadkach określonych w § 2 ust. 3 i 4 kopię orzeczenia wysyła się podmiotowi kierującemu na badanie przesyłką poleconą.

6.W przypadku wydania orzeczenia negatywnego uprawniony psycholog:

1) informuje osobę badaną o przysługującym jej prawie do odwołania i trybie jego złożenia,

2) po upływie terminu przewidzianego do wniesienia odwołania od negatywnego orzeczenia, w okresie 14 dni wysyła kopię orzeczenia przesyłką poleconą do starosty, zgodnie z miejscem stałego zamieszkania osoby badanej – we wszystkich przypadkach, z wyłączeniem badania, o którym mowa w § 2 ust. 1.

7.Przepisu ust. 6 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli osoba badana wniesie odwołanie od negatywnego orzeczenia psychologicznego.

8.Dowód nadania przesyłki poleconej pozostaje w dokumentacji badania.

§ 10. 1.Osoba badana ma prawo wnieść odwołanie od negatywnego orzeczenia, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do jednostki, o której mowa w § 5 ust. 2.

2.Odwołanie składane jest na piśmie za pośrednictwem jednostki, która wydała orzeczenie. W odwołaniu osoba kwestionująca treść orzeczenia może uzasadnić powody jego złożenia.

3.Jednostka, o której mowa w § 10 ust. 2, przesyła w terminie 3 dni dokumentację z przeprowadzonego badania jednostce wykonującej badania odwoławcze wskazanej, z zastrzeżeniem ust. 4, przez osobę kwestionującą treść negatywnego orzeczenia.

4.W przypadku osób przewidzianych do szkolenia na kierowców na potrzeby wojska jednostkę odwoławczą wskazuje kierownik właściwej jednostki organizacyjnej Sił Zbrojnych.

5.Osoba, która nie zgadza się z treścią orzeczenia psychologicznego otrzymanego w wyniku badania odwoławczego, ma prawo złożyć odwołanie do jednostki badawczo-rozwojowej, jednostki organizacyjnej szkoły wyższej lub placówki naukowej Polskiej Akademii Nauk upoważnionej przez wojewodę do przeprowadzania badań psychologicznych. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio.

6.Orzeczenie wydane w trybie określonym w ust. 5 jest orzeczeniem ostatecznym.

7.Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania odwoławczego stwierdzone zostanie rażące naruszenie zasad przeprowadzania badań psychologicznych przez jednostkę przeprowadzającą badania, których wynik został zakwestionowany, jednostka przeprowadzająca badanie odwoławcze niezwłocznie powiadamia o tym fakcie właściwego wojewodę.

§ 11. 1.Wojewoda lub upoważniona przez niego jednostka organizacyjna ma prawo prowadzić kontrolę w jednostce przeprowadzającej badania psychologiczne w zakresie:

1) zasad i metodyki przeprowadzanych badań,

2) prowadzonej dokumentacji,

3) wydawanych orzeczeń,

4) warunków lokalowych.

2.Czynności kontrolne w zakresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-3, przeprowadza osoba posiadająca:

1) uprawnienia do przeprowadzania badań psychologicznych,

2) rekomendację jednostki, o której mowa w § 10 ust. 5.

3.Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół, z którego treścią zapoznaje się kierownika jednostki i uprawnionego psychologa, którego czynności były przedmiotem kontroli. Kierownik jednostki lub uprawniony psycholog mogą zgłosić do protokołu uwagi i zastrzeżenia w odniesieniu do sposobu przeprowadzenia kontroli, stwierdzonych w trakcie kontroli uchybień, oraz do ocen i wniosków w nim zawartych.

§ 12. 1.Jednostka ubiegająca się o wydanie zezwolenia na przeprowadzanie badań psychologicznych składa do wojewody następujące dokumenty:

1) wniosek o wydanie zezwolenia,

2) odpis dokumentu określającego jednostkę,

3) pisemną opinię jednostki, o której mowa w § 10 ust. 5, potwierdzającą spełnienie wymagań określonych w § 5 ust. 1 pkt 1 lit. e),

4) dokumenty potwierdzające spełnienie innych wymagań określonych w § 5 odpowiednio do rodzaju przeprowadzanych badań.

2.Wymóg, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy jednostki, o której mowa w § 10 ust. 5.

3.Jeżeli jednostka spełnia odpowiednie wymagania określone w § 5, wojewoda wydaje zezwolenie na druku, którego wzór określa załącznik nr 6 do rozporządzenia.

§ 13. 1.Zezwolenie cofa się w przypadku:

1) otrzymania informacji o zaprzestaniu prowadzenia psychologicznych badań kierowców,

2) stwierdzenia niespełniania przez jednostkę warunków, o których mowa w § 5,

3) stwierdzenia naruszenia przepisów, zasad lub metodyki przeprowadzania badań psychologicznych.

2.W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, ponowne zezwolenie może być wydane po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o cofnięciu zezwolenia stała się prawomocna.

§ 14. 1.Psychologiem uprawnionym do przeprowadzania badań psychologicznych jest osoba, która:

1) posiada dyplom ukończenia wyższych studiów psychologicznych,

2) ukończy podyplomowe studia z zakresu psychologii transportu,

3) odbędzie co najmniej dwutygodniową praktykę w zakresie psychologicznych badań kierowców w jednostce, o której mowa w § 10 ust. 5, lub ukończy z wynikiem pozytywnym kurs organizowany przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne, według programu określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia,

4) została wpisana przez wojewodę do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych.

2.Psycholog ubiegający się o wpis do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych składa do wojewody:

1) wniosek,

2) dyplom ukończenia wyższych studiów psychologicznych,

3) inne dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.

3.Jeżeli psycholog spełnia wymagania określone w ust. 1 pkt 1-3, wojewoda wpisuje go do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych pod kolejnym numerem ewidencyjnym, wydając zaświadczenie o wpisie na druku według wzoru określonego w załączniku nr 8 do rozporządzenia.

4.Psycholog, który został wpisany do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych, używa pieczątki zawierającej imię i nazwisko, numer ewidencyjny oraz wyrazy “psycholog uprawniony do badania osób kierujących pojazdami”.

5.Ewidencja psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych zawiera następujące dane osoby:

1) imię i nazwisko,

2) datę i miejsce urodzenia,

3) numer PESEL,

4) miejsce zamieszkania,

5) datę wpisu do ewidencji psychologów.

6.Do przetwarzania danych osób wpisanych do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

§ 15. 1.Uprawniony psycholog umożliwia przeprowadzenie kontroli badań, w szczególności udostępnia prowadzoną dokumentację na żądanie osoby upoważnionej do przeprowadzania czynności kontrolnych.

2.Uprawniony psycholog odbywa co pięć lat obowiązkowe szkolenie organizowane przez jednostkę, o której mowa w § 10 ust. 5, lub przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne według programu określonego w załączniku nr 7 do rozporządzenia.

§ 16. 1.Wojewoda skreśla psychologa z ewidencji w przypadku:

1) jego śmierci,

2) otrzymania pisemnej informacji o zaprzestaniu przeprowadzania badań kierowców,

3) uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli badań,

4) niepoddania się szkoleniu, o którym mowa w § 15 ust. 2,

5) naruszenia przez niego przepisów, zasad lub metodyki przeprowadzania badań,

6) niespełnienia wymagań, o których mowa w § 14 ust. 1 pkt 1-3.

2.W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, ponowny wpis do ewidencji może nastąpić po upływie 3 lat od dnia, w którym decyzja o skreśleniu z ewidencji stała się prawomocna.

§ 17.Ustala się następujące maksymalne stawki opłat za przeprowadzenie badania psychologicznego w przypadku badania:

1) podstawowego i kontrolnego – kwotę stanowiącą równowartość 6% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych, ustalonego dla miesiąca poprzedzającego datę badania,

2) odwoławczego – kwotę stanowiącą równowartość 8,5% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w kwartale, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego dla celów emerytalnych, ustalonego dla miesiąca poprzedzającego datę badania.

§ 18. 1.Jednostkę przeprowadzającą badania psychologiczne kierowców do dnia wejścia w życie rozporządzenia uznaje się za spełniającą wymagania określone w rozporządzeniu, lecz nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2001 r.

2.Psychologa przeprowadzającego badania psychologiczne przed dniem wejścia w życie przepisów rozporządzenia uznaje się za spełniającego wymagania określone w § 14 ust. 1 pkt 1-3.

3.Orzeczenia psychologiczne wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność.

§ 19.Osoby ubiegające się o wpis do ewidencji psychologów uprawnionych do przeprowadzania badań psychologicznych w okresie od dnia wejścia w życie rozporządzenia do dnia 30 czerwca 2005 r. mogą nie spełniać wymagań określonych w § 14 ust. 1 pkt 2, pod warunkiem ukończenia podyplomowych studiów z zakresu psychologii transportu do dnia 31 grudnia 2005 r.

Jak wyglądają badania psychologiczne i lekarskie po utracie prawa jazdy?

Niezależnie od tego z jakiego powodu utraciliśmy prawo do kierowania pojazdami mechanicznymi, w procesie odzyskiwania tego przywileju konieczne jest przejście specjalistycznych badań. Kierowcy często obawiają się spotkania z lekarzami i martwią się tym, jak wyglądają takie testy w praktyce. Poniżej przedstawiamy więc garść przydatnych informacji, które powinny rozwiać wszelkie wątpliwości kierowców dotyczące tego tematu.

Z jakiego powodu można stracić prawo jazdy?

Istnieje co najmniej kilka sytuacji, w których policjant może zdecydować o czasowym zatrzymaniu prawa jazdy kierowcy. Przede wszystkim następuje to w przypadku, gdy dana osoba kieruje pojazdem mechanicznym pod wpływem alkoholu lub innych środków odurzających. Prawo jazdy możemy też utracić po przekroczeniu limitu 24 punktów karnych oraz po przekroczeniu dozwolonej prędkości o 50 km/h w obszarze zabudowanym. Zawieszenie naszego prawa do prowadzenia samochodu może też nastąpić w wyniku wjechania na skrzyżowanie na czerwonym świetle, przewożenia w pojeździe zbyt dużej liczby osób oraz zbyt brawurowej jazdy albo wręcz ucieczki przez policją.

W każdym z tych przypadków chodzi oczywiście o okresowe zatrzymanie prawa jazdy. Należy bowiem pamiętać, że zdarzają się sytuacje, w których sąd może zdecydować o wydaniu dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, na przykład dla kierowcy odpowiedzialnego za spowodowanie katastrofy w ruchu lądowym.

Jak wyglądają badania psychologiczne po utracie prawa jazdy?

Badania psychologiczne po spożyciu alkoholu czy przekroczeniu limitu punktów karnych to jeden z warunków odzyskania uprawnień do prowadzenia pojazdów. Obejmują one zarówno wywiad z kierowcą, jak i przeprowadzenie badań przy pomocy urządzeń diagnostycznych. Tego typu psychotesty po utracie prawa jazdy mają na celu przeprowadzenie analizy sprawności intelektualnej badanego oraz jego procesów poznawczych, a także ocenę jego osobowości, zwłaszcza pod kątem radzenia sobie w trudnych sytuacjach oraz określenie sprawności psychosomatycznej kierowcy.

W przypadku kierowców, którzy utracili prawo jazdy w wyniku jazdy pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, takie testy psychologiczne to jednak nie wszystko. Psycholog musi bowiem dowiedzieć się również czy substancje te stanowią źródło problemów w życiu badanego, a co za tym idzie czy istnieje ryzyko, że ponownie siądzie on za kierownicą pod ich wpływem.

Gdy badania psychologiczne dobiegną końca psycholog wydaje orzeczenie, w którym wykazuje istnienie lub brak jakichkolwiek przeciwwskazań do kierowania pojazdami mechanicznymi przez badanego.

Jak wyglądają badania lekarskie po utracie prawa jazdy?

Badania po wypadku, zatrzymaniu pod wpływem alkoholu czy też badania po utracie prawa jazdy za punkty karne obejmują jednak nie tylko testy psychologiczne. Kierowcy, którzy chcą odzyskać prawo do prowadzenia pojazdów mechanicznych muszą również przejść klasyczne badania u lekarza. Ich celem jest ocena kondycji organizmu osoby, która potencjalnie ma ponownie usiąść za kierownicą samochodu. W ramach takich badań od kierowcy pobierane są próbki krwi i moczu, a także przeprowadzane jest badanie wzroku i wywiad dotyczący chorób, na które cierpi taka osoba oraz przyjmowanych przez nią leków.

Warto podkreślić, że badania lekarskie po utracie prawa jazdy są odpłatne, a ich koszt może się różnić w zależności od miejsca, w którym je wykonujemy. Należy je również wykonać w ciągu miesiąca od dnia doręczenia decyzji o skierowaniu na takie badania, a w ciągu 3 miesięcy od tego dnia musimy przedstawić orzeczenie lekarskie i psychologiczne w odpowiednim starostwie.

Kto musi wykonywać badania psychotechniczne?

Badania psychotechniczne muszą wykonywać pracownicy lub kandydaci do pracy, którzy do wykonywania swoich obowiązków zawodowych potrzebują szczególnych cech psychicznych – między innymi pracownicy poruszający się samochodem w ramach wykonywania swoich obowiązków służbowych.

Kto musi wykonywać badania psychotechniczne?

Badania psychotechniczne muszą wykonywać:

pracownicy zatrudnieni na etacie kierowcy – dostawcy, kurierzy, kierowcy pojazdów uprzywilejowanych, a także samozatrudnieni wykonujący działalność w zakresie transportu drogowego. Wykonują oni badania psychotechniczne w myśl ustawy o transporcie drogowym. Badanie kończy się orzeczeniem psychologicznym ważnym maksymalnie 5 lat. Przekazuje się je pracodawcy, który wystawił skierowanie, a w przypadku osób samozatrudnionych należy mieć je przy sobie.

w myśl ustawy o transporcie drogowym. Badanie kończy się orzeczeniem psychologicznym ważnym maksymalnie 5 lat. Przekazuje się je pracodawcy, który wystawił skierowanie, a w przypadku osób samozatrudnionych należy mieć je przy sobie. Pracownicy zatrudnieni na innych stanowiskach, którzy wykorzystują w swojej pracy samochód zarówno służbowy, jak i prywatny do celów służbowych. Przechodzą oni badania w myśl ustawy o służbie medycyny pracy.

Wykonać je także muszą:

instruktorzy i egzaminatorzy nauki jazdy,

operatorzy maszyn i urządzeń,

osoby wykonujące pracę na wysokości,

górnicy,

kierowcy zatrudnieni w firmach typu Uber czy Bolt,

motorniczy tramwaju,

operatorzy dźwigu, koparek, wózków widłowych, suwnic, ciężkich maszyn drogowych,

kandydaci na strażników miejskich,

pracownicy agencji ochrony,

sędziowie,

detektywi,

osoby sprzedające i wytwarzające materiały wybuchowe kandydaci,

kierowcy skierowani przez Policję, Prezydenta Miasta lub Starostę (osoby, które prowadziły samochód pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego lub które przekroczyły 24 punkty karne, czy też uczestniczyły w wypadku, w którym osoba została ranna lub poniosła śmierć).

Co obejmuje zakres badania psychologicznego?

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia w sprawie badań psychologicznych osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami, kierowców oraz osób wykonujących pracę na stanowisku kierowcy (Dz. U. z dnia 16 lipca 2014 r. poz. 937) zakres badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu obejmuje:

Wywiad bezpośredni i obserwację osoby badanej Badanie narzędziami diagnostycznymi Ocenę i opis osoby badanej pod względem:

sprawności intelektualnej i procesów poznawczych,

osobowości, z uwzględnieniem funkcjonowania w trudnych sytuacjach, także dojrzałości społecznej,

sprawności psychomotorycznej.

Jak długo ważne jest skierowanie na badania?

Zgodnie z par. 2 przywołanego wcześniej rozporządzenia osoby posiadające skierowanie na badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu muszą zgłosić się w terminie nie dłuższym niż 30 dni od otrzymania skierowania. Warunkiem przeprowadzenia badania jest posiadanie przy sobie ważnego dokumentu tożsamości.

Czy psycholog może odmówić przeprowadzenia badania?

Uprawniony psycholog może odmówić przeprowadzenie badania, jeżeli osoba badana poinformuje o swoim złym samopoczuciu lub o złym stanie swojego zdrowia lub w razie podejrzenia, że może się ona znajdować pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego. W takim przypadku psycholog wyznacza nowy termin badania, który nie może przekraczać 14 dni.

Ile kosztuje badanie psychotechniczne?

Koszt badania psychologicznego w zakresie psychologii transportu wynosi 150 zł. Pracownicy wykonują je na koszt pracodawcy (art. 229 par. 6 Kodeksu pracy).

Jak wyglądają badania psychotechniczne kierowców?

Badanie trwa od 30 minut do 1,5 godziny. Składa się z kilku etapów:

Testy pisemne – sprawdzają cechy osobowości, poziom koncentracji uwagi oraz umiejętność pracy pod presją czasu. Należy wypełnić formularz, gdzie znajdują się zadania:

na osobowość, np. pytania „Czy lubisz robić coś od razu, czy wolisz planować to wcześniej?”, „Czy lubisz szybką jazdę?”

na uwagę – należy wyszukać i przyporządkować według kolejności liczby na tablicy, gdzie są chaotycznie ułożone;

na myślenie i koncentrację – należy dopasować do siebie różne figury lub uzupełnić wycięte figury z większych całości.

Testy aparaturowe – dobierane są ze względu na rodzaj badania oraz wymagania do pracy na danym stanowisku. Przykładowe testy na aparatach:

Na pulpicie aparatu znajdują się dwa równoległe rzędy lampek i przycisków. Kiedy zapala się czerwona lampka, należy nacisnąć przycisk znajdujący się pod nią. Trzeba używać prawej i lewej dłoni. Przyciski należy naciskać jak najszybciej i dokładnie, tak aby nie opuścić żadnego światła;

Na płycie aparatu znajdują się przyciski oraz dwa rzędy lampek: pionowe i poziome. W jednej chwili zapalą się dwa światełka: jedno pionowo, drugie poziomo. Zadanie polega na naciśnięciu wspólnego przycisku, który znajduje się na przecięciu linii poziomej i pionowej.

Wywiad psychologiczny – rozmowa psychologa z osobą badaną na temat jej pracy, cech charakteru, zdrowia czy doświadczeniach w kierowaniu samochodem.

W związku z ogłoszonym stanem epidemii zawieszony został obowiązek realizowania okresowych badań lekarskich i psychologicznych kierowców. Po zniesieniu stanu epidemii w kraju, kierowcy będą mieli 60 dni na zapisanie się na badania i ich przejście, a następnie dostarczenie odpowiedniej dokumentacji do pracodawców.

POLECAMY Rozliczaj wygodnie pracowników online! Generuj umowy i wyliczaj wynagrodzenia!

Generuj umowy i wyliczaj wynagrodzenia! Rozliczaj podatki i ZUS przez internet!

Rozliczaj podatki i ZUS przez internet! Zapomnij co to Płatnik! Załóż bezpłatne konto Zacznij bezpłatny 30 dniowy okres próbny bez żadnych zobowiązań!

Badanie dla pracowników, którzy kierują pojazdem w pracy, a nie są kierowcami

Posiadanie prawa jazdy kategorii B jest częstym warunkiem uzyskania zatrudnienia, gdyż w wielu zawodach prowadzenie samochodu w ramach obowiązków pracowniczych jest niezbędne. Przedstawiciele handlowi, specjaliści ds. zaopatrzenia czy koordynatorzy regionalni wykorzystują samochód osobowy codziennie, ale są też zawody, gdzie prowadzenie samochodu służbowego jest wykorzystywane w pracy sporadycznie. Księgowa, która jedzie do urzędu skarbowego czy sekretarka, która jedzie na pocztę samochodem, nawet prywatnym, musi mieć przeprowadzone badanie dla kierowcy.

Każde, codzienne lub sporadyczne wykorzystywanie samochodu w ramach swoich obowiązków służbowych wymaga od pracownika przeprowadzenia dodatkowych badań u okulisty. Celem tego badania jest, oprócz typowej oceny sprawności narządu wzroku, także ocena widzenia zmierzchowego oraz reakcji na zjawisko olśnienia.

Mimo, że w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. nr 2, poz. 15 ze zm.) nie uregulowano bezpośrednio tych kwestii, zdaniem Krajowego Konsultanta ds. Medycyny Pracy standardowy zakres badań lekarskich osób, które nie są zatrudnione na stanowisku kierowcy, a w ramach obowiązków zawodowych kierują pojazdami silnikowymi powinien obejmować:

Badanie wstępne:

badania lekarskie — ogólnolekarskie, okulistyczne, neurologiczne;

badania pomocnicze — testy sprawności psychoruchowej, badanie oceniające widzenie zmierzchowe i zjawisko olśnienia, oznaczenie poziomu glukozy;

Badanie okresowe:

badania lekarskie — ogólnolekarskie, okulistyczne, w zależności od wskazań neurologiczne;

badania pomocnicze — badanie oceniające widzenie zmierzchowe i zjawisko olśnienia*, oznaczenie poziomu glukozy; w zależności od wskazań testy sprawności psychoruchowej.

Częstotliwość badań profilaktycznych to:

do 50 roku życia – co 3–4 lata;

powyżej 50 roku życia – co 2 lata;

*co 4–6 lat, a po 60 roku życia – co 2–3 lata.

Minimalne kryteria zdrowotne (oprócz innych wynikających z charakteru pracy) powinny być tożsame z kryteriami dla kategorii B prawa jazdy, określonymi w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców. Dodatkowo, w przypadku zakresu obowiązków służbowych wskazujących na konieczność kierowania po zmroku – wymagany jest prawidłowy wynik badania oceniającego widzenie zmierzchowe i wrażliwości na olśnienie (Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra med. Jerzego Nofera, ul. Św. Teresy 8, 91-348 Łódź, 20.10.2014 r.).

Co ile lat należy powtarzać badania psychotechniczne?

Częstotliwość badań psychotechnicznych zależy od wieku i jest następująca:

osoby w wieku do 60 lat – co 5 lat;

w wieku powyżej 60 lat – co 30 miesięcy.

W sytuacji, gdy termin ważności badań lekarskich dla kierowcy upłynął w czasie ogłoszonego stanu epidemii COVID-19 kierowca zawodowy zachowuje uprawnienia do wykonywania zawodu, a ważność badań ulega przedłużeniu do dnia upływu 60 dni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w zależności od tego, który z nich zostanie odwołany później.

Konieczność wykonywania badań psychotechnicznych ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa zarówno kierowców pojazdów jak i innych uczestników ruchu drogowego.

Psychotesty – kiedy są niezbędne?

Psychotesty są jednym z elementów niezbędnych do uzyskania określonych kategorii prawa jazdy i przedłużenia lub przywrócenia uprawnień. Wizyta u psychologa często wywołuje u kierowców niepokój i duży stres, który jest spowodowany tym, że od wyniku badania zależy dalsza kariera zawodowa. Badanie psychologiczne kierowców wykonywane w ramach kursu na prawo jazdy czy szkolenia zawodowego kierowców to jednak okazja do lepszego poznania swoich ograniczeń, a zatem poprawy funkcjonowania w roli kierowcy, a tym samym własnego rozwoju zawodowego. Warto też pamiętać, że psychotesty mogą pomóc w poprawie bezpieczeństwa, a zatem zwiększeniu szans na spokojny powrót do domu. Przyjrzyjmy się bliżej temu, kto powinien poddać się badaniu psychologicznemu oraz zobaczmy, z jakich elementów się składa i co na jego podstawie może wywnioskować psycholog.

Kto ma obowiązek zaliczenia badań psychologicznych?

Prowadzenie samochodu stało się w dzisiejszych czasach jedną z wielu umiejętności niezbędnych zarówno na rynku pracy, jak i w życiu codziennym. Bez odpowiedniej wiedzy, umiejętności oraz potwierdzającego je dokumentu uprawniającego do poruszania się autem ciężko przemieszczać się nie tylko poza większymi aglomeracjami, ale również w ich obrębie. Osoby mieszkające w miastach i poza nimi potrzebują prawa jazdy, by móc sprostać codziennym wyzwaniom – wykonywać obowiązki służbowe, odwozić dzieci do szkoły czy robić zakupy. W przypadku prawa jazdy kategorii B do zdobycia uprawnień wystarczy przedstawienie orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do prowadzenia auta oraz pomyślne zdanie egzaminu teoretycznego i praktycznego. Kierowcy zawodowi muszą jednak przejść znacznie dłuższą drogę.

W przypadku prawa jazdy kategorii „zawodowych”, czyli C uprawniającego do jazdy autem ciężarowym, D pozwalającego na prowadzenie autobusów oraz E umożliwiającego jazdę z przyczepą kierowca musi ukończyć odpowiedni kurs zakończony egzaminem i zdobyć tzw. kwalifikację wstępną. Kursy na te kategorie uwzględniają zupełnie inne uwarunkowania związane z prowadzeniem aut ciężarowych i autobusów oraz prowadzeniem samochodu ciężarowego i autobusu ciągnącego przyczepę. Ponieważ samochody tego typu mają dużą masę, a w przypadku autobusów przewożą także znaczną liczbę pasażerów, ryzyko związane z ich poruszaniem jest dużo większe. W razie nieszczęśliwego zdarzenia z udziałem podobnych pojazdów należy się liczyć z ewentualnością obrażeń u wielu osób czy znacznymi stratami materialnymi. Obowiązujące przepisy, mając na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa wypadku, stawiają przed osobami chcącymi wykonywać zawód kierowcy, wymóg zaliczenia odpowiednich testów psychologicznych.

Badania psychologiczne mogą być potrzebne również niezależnie od kategorii posiadanego prawa jazdy. Obowiązek ich zaliczenia dotyczy wszystkich osób, które są zatrudnione w charakterze kierowcy. Psychotesty muszą więc zaliczyć m.in. kierowcy samochodów uprzywilejowanych – karetek, wozów strażackich OSP, aut sztabów zarządzania kryzysowego czy różnych innych instytucji, które mogą z nich korzystać. Badania tego typu będą także niezbędne np. dostawcom, kurierom, taksówkarzom czy kierowcom jeżdżącym dla różnych platform internetowych.

Wśród osób, które muszą zaliczyć testy psychologiczne, znajdują się także ci, którzy utracili prawo jazdy ze względu na popełnione wykroczenia. Chodzi tu głównie o osoby skazane za jazdę pod wpływem alkoholu lub substancji psychoaktywnych. Na badanie psychologiczne może też zostać skierowany kierowca, co do którego decyzję taką podjął lekarz przeprowadzający badanie okresowe.

Na czym polegają psychotesty dla kierowców

Badania psychologiczne, tzw. psychotesty są wykonywane przez psychologa transportu, który jest wpisany do ewidencji psychologów uprawnionych do wykonywania badań psychologicznych w zakresie psychologii transportu. Celem badania jest sprawdzenie predyspozycji konkretnej osoby do pracy na stanowisku kierowcy oraz wyeliminowanie tych kandydatów, których cechy i prezentowane postawy nie dają podstaw do założenia, że ich zachowania będą odpowiedzialne i niezagrażające innym uczestnikom ruchu drogowego. Osoby, które podchodzą do psychotestów w ramach badań przed otrzymaniem prawa jazdy zawodowego, uzyskują orzeczenie, które jest ważne przez 5 lat. Taka sam jest okres ważności zaświadczeń wystawianych w czasie badań okresowych oraz dla osób zatrudnionych na stanowisku kierowcy. Osoby, które utraciły prawo jazdy, uzyskują orzeczenie ważne bezterminowo.

Badanie psychologiczne obejmuje kilka ważnych obszarów. Psycholog transportu bada sprawność psychoruchową, intelektualną oraz przebieg procesów poznawczych, a także dokonuje oceny predyspozycji osobowościowych związanych m.in. ze skłonnością do podejmowania ryzyka, stabilnością emocjonalną, a także odpornością na stres czy zdolnościami do radzenie sobie z monotonią i izolacją. Testy są przeprowadzane zarówno w postaci kwestionariuszy, gdzie osoba badana samodzielnie zaznacza odpowiedzi, jak i specjalnych urządzeń przeznaczonych m.in. do sprawdzania szybkości reakcji oraz rozmowy w formie tzw. wywiadu psychologicznego.

Badanie sprawności intelektualnej ma na celu sprawdzenie, czy kierowca na podstawie dostępnych mu informacji będzie w stanie przeprowadzić poprawne rozumowanie, wyciągając odpowiednie wnioski. Chodzi tu głównie o zweryfikowanie zdolności do przewidywania rozwoju wypadków oraz oceny ich możliwych następstw. Jeśli chodzi o zbadanie zdolności poznawczych, to polega ono na ocenie zdolności do spostrzegania różnych zdarzeń oraz skupiania się na najistotniejszych elementach i ignorowania pozostałych. Celem tej części badania jest zweryfikowanie, czy z dużej ilości bodźców działających na kierowcę podczas jazdy będzie on w stanie wyłowić te, które mają największe znaczenie dla bezpieczeństwa ruchu. Dla kierowców zawodowych istotna będzie również zdolność utrzymania koncentracji mimo zmęczenia i monotonii docierający sygnałów, np. podczas długotrwałej jazdy autostradą.

Badanie osobowości wykonywane w ramach psychotestów dotyczy jedynie wybranych cech, które mogą mieć wpływ na działanie kierowcy w obliczu różnych zagrożeń i pojawiających się sytuacji. Kluczowe będzie sprawdzenie takich obszarów jak „energetyczność zachowania” związana z temperamentem, np. impulsywność. Weryfikowana jest również skłonność do poszukiwania doznań, w tym przypadku do podejmowania ryzyka czy zdolność do zachowania samodyscypliny. Ważne będzie zdobycie informacji na temat tego, jak kierowca reaguje w sytuacjach społecznych, tj. w kontaktach z innymi ludźmi, a także czy jest zrównoważony emocjonalnie. Istotne jest zbadanie zdolności do radzenia sobie w sytuacjach trudnych oraz funkcjonowania w stresie.

Część badania związanego ze sprawdzaniem reakcji psychomotorycznych jest przeprowadzana z wykorzystaniem specjalnej aparatury. Pozwala ona na określenie parametrów, które w dużym stopniu wpływają na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Jednym z ważniejszych jest czas reakcji na prezentowany bodziec, także w sytuacji, w której jest to związane z podejmowaniem decyzji i doborem jednego z kilku możliwych zachowań. Wśród badanych zdolności znajduje się koordynacja wzrokowo-ruchowa, która pozwala na określenie czy w reakcji na bodziec kierowca będzie w stanie wykonać odpowiednią czynność.

Wywiad psychologiczny to część, pozwalająca psychologowi zebrać informacje o osobie badanej, które są rozwinięciem tego, czego dowiedział się za pomocą wcześniej zastosowanych narzędzi. W czasie wywiadu psycholog może pytać o różne kwestie związane z czynnikami, które będą miały wpływ na późniejsze funkcjonowanie badanego jako kierowcy. W przypadku osób, które zgłaszają się na badanie po utracie prawa jazdy, poruszane sprawy często dotyczą okoliczności z tym związanych.

Psychotesty są jednym z wymogów formalnych niezbędnych do uzyskania odpowiednich uprawnień. Dla doświadczonego kierowcy mogą też jednak stać się informacją na temat obszarów, którym powinien poświęcać więcej uwagi oraz sygnałem na temat tego, co sprawia mu największe trudności w prawidłowym wykonywaniu zawodu.

키워드에 대한 정보 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

다음은 Bing에서 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach?

Dariusz Kraśnicki
Medycyna pracy Wrocław
lekarz medycyny pracy
Wrocław (City/Town/Village)
Occupational Medicine (Medical Specialty)
Physician (Profession)
Medicine (Field Of Study)
Driver's License
psychotesty dla kierowców
utrata prawa jazdy

Czy #zabiorą #Ci #prawo #jazdy #po #nie #zdanych #psychotestach?

YouTube에서 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach? | orzeczenie psychologiczne prawo jazdy, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 동영상 보기

d여기에서 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach? – orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

orzeczenie psychologiczne prawo jazdy 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

badania kierowców – zasady badań, przykładowe testy

Podstawa prawna badań psychologicznych …

Jak wyglądają badania psychologiczne i lekarskie po utracie …

Badania psychotechniczne – kto musi je wykonać?

Psychotesty – kiedy są niezbędne?

주제와 관련된 이미지 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

주제에 대한 기사 평가 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

Czy do prawa jazdy jest potrzebne orzeczenie psychologiczne?

Jak wyglądają testy psychologiczne na kierowcę?

Czy można oblać psychotesty?

Jak odpowiadać na pytania psychologiczne?

Czy trudno jest zdać psychotesty?

Ile jest ważne orzeczenie psychologiczne?

Jak dobrze zdać psychotesty?

Jak się zdaje psychotesty?

Co się robi na Psychotestach?

Co jesli nie zdam Psychotestow?

Ile trwają testy psychologiczne?

Ile się czeka na psychotesty?

Jak ubrać się na badania psychologiczne?

Jak ustawic patyczki na Psychotestach?

Jakie są testy psychologiczne?

Co jesli nie zdam Psychotestow?

Jakie badania trzeba zrobić po utracie prawa jazdy?

Czy osoba chora psychicznie może mieć prawo jazdy?

Na czym polegają badania lekarskie po utracie prawa jazdy?

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

Badania psychologiczne – kto przechodzi je obowiązkowo?

Psychotesty dla kierowców – wszystko co musisz wiedzieć!

6 wskazówek, jak poradzić sobie z testami logicznymi

Badania Psychotechniczne Kierowców: Przykładowe Testy i Zasady

Podstawa prawna badań psychologicznych (psychotechnicznych)

Jak wyglądają badania psychologiczne i lekarskie po utracie prawa jazdy?

Kto musi wykonywać badania psychotechniczne?

Psychotesty – kiedy są niezbędne?

키워드에 대한 정보 orzeczenie psychologiczne prawo jazdy

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Czy zabiorą Ci prawo jazdy po nie zdanych psychotestach?

Leave a Comment Cancel reply