Rozmowa Szefa Z Pracownikiem | Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa Z Szefem Xd) 최근 답변 5개

당신은 주제를 찾고 있습니까 “rozmowa szefa z pracownikiem – Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa z szefem XD)“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Be Happy Or Die 이(가) 작성한 기사에는 조회수 289,021회 및 좋아요 3,546개 개의 좋아요가 있습니다.

rozmowa szefa z pracownikiem 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa z szefem XD) – rozmowa szefa z pracownikiem 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Chcesz Więcej ? Zostaw Suba.

rozmowa szefa z pracownikiem 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Jak rozmawiać z szefem, z przełożonym, z pracodawcą?

Jeśli planujesz rozmowę z szefem, zwłaszcza dotyczącą ważnej dla firmy … W trakcie rozmowy nadal jesteś pracownikiem, czyli zdolnym i pewnym siebie …

+ 여기에 자세히 보기

Source: flstrefa.pl

Date Published: 1/1/2021

View: 7480

Twoja pierwsza rozmowa z pracownikiem jako szef

Pierwsza rozmowa z pracownikiem to element współpracy, który jest niesłychanie ważny dla każdego szefa. Jest to dla niego możliwość …

+ 여기에 더 보기

Source: niezbednikmanagera.pl

Date Published: 9/23/2021

View: 7504

Na dywaniku u szefa, czyli jak dyscyplinować pracowników?

Takich rozmów nikt nie lubi. Zdarza się jednak, że pracownik nie wywiązuje się ze swoich obowiązków, popełnia rażące błędy lub to co robi, zupełnie nie …

+ 여기에 자세히 보기

Source: effectgroup.pl

Date Published: 3/13/2022

View: 1943

Sześć zdań, których nie powinno się nigdy mówić szefowi

Trzeba jednak pamiętać, by w rozmowie nie używać pewnych sformułowań. … powiedział, że chce, by jego pracownicy angażowali się w dialog.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: businessinsider.com.pl

Date Published: 8/4/2022

View: 7480

Sposób na szefa. Jak rozmawiać z przełożonym? – Focus.pl

To, jak wyglądają nasze stosunki z szefem, zależy w połowie od nas samych – od naszych … Z kolei pracownicy lubiący współpracę oraz dobre relacje wolą …

+ 여기에 자세히 보기

Source: www.focus.pl

Date Published: 10/4/2021

View: 9884

Jak rozmawiać z szefem o problemach? Jak … – Whiblo

Najlepsza w tej sytuacji jest szybka reakcja oraz szczera rozmowa. Wielu pracowników na samą myśl o stawieniu się w gabinecie pracodawcy odczuwa …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: whiblo.pl

Date Published: 7/29/2022

View: 1769

Trudne rozmowy w pracy | Jak przeprowadzić rozmowę …

Trudne rozmowy w pracy | Trudne rozmowy z pracownikami | Jak rozmawiać z szefem? … Niejednokrotnie rozmowa z trudnym pracownikiem nie należy do …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.projektprzywodztwo.com

Date Published: 5/20/2021

View: 2819

Klucze do trudnych rozmów menedżerskich

Przykłady rozmów uznawanych często za trudne to między innymi rozmowy oceniające, gdy ocena szefa różni się od oceny pracownika; konfrontacja z tzw.

+ 여기에 더 보기

Source: www.karieramanagera.pl

Date Published: 3/28/2021

View: 5719

주제와 관련된 이미지 rozmowa szefa z pracownikiem

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa z szefem XD). 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

---

주제에 대한 기사 평가 rozmowa szefa z pracownikiem

• Author: Be Happy Or Die
• Views: 조회수 289,021회
• Likes: 좋아요 3,546개
• Date Published: 2020. 6. 19.
• Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=l2tO1J64tB8

Jak prowadzić trudne rozmowy z szefem?

Jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem?

Jak szef powinien traktować pracownika?

Szczerość Szef lubiany przez pracowników jest z nimi szczery. Nie ukrywa problemów, błędów, potrafi się do nich przyznać, chce aby wszyscy znali jasno swoją sytuację. Szczerość zwiększa zaufanie do przełożonego i sprawia, że my również łatwiej się przed nim otwieramy w przypadku zawodowych problemów.

Jak nie bać się swojego szefa?

korzystając z ćwiczeń i informacji zawartych w internecie oraz poradnikach psychologicznych. Rozwiązując swoje problemy oraz pracując nad pewnością siebie i samooceną może Pan zmienić swoją sytuację w pracy oraz nauczyć się, jak radzić sobie w kontaktach z innymi osobami.

Czego nie mówić pracownikowi?

O czym nie należy rozmawiać w pracy?

Zdecydowanie powinniśmy unikać rozmów na temat życia miłosnego innych pracowników. W pracy nie uchodzi rozmowa o zarobkach, chyba że z szefem. Wyjawienie wysokości swojego wynagrodzenia może sprawić, że będziemy postrzegani przez pryzmat tej kwoty.

Jak utemperować pracownika?

Jak utemperować pracownika

Przełożony powinien zatem interweniować. Konfrontację z aroganckim pracownikiem znacznie ułatwi solidne przygotowanie się do rozmowy i zebranie dowodów winy. Spokój, opanowanie i siła argumentów – to wszystko jest niezwykle ważne, aby spotkanie nie skończyło się kolejną kłótnią.

Od czego zacząć trudna rozmowę?

Skoncentruj się na tym, co słyszysz, a nie tylko na tym, co mówisz. Podczas ważnych rozmów wcale nie trzeba mówić tak dużo, jak może nam się często wydawać. Otwórz się na słuchanie, refleksję i obserwację. Zadawaj dodatkowe pytania, żeby lepiej zrozumieć.

Za co kara upomnienia dla pracownika?

Upomnienie dla wulgarnego pracownika – za co dokładnie można ukarać podwładnego? Pracownika najczęściej upomina się za spóźnienie do pracy lub z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności. Przepisy prawa pracy nie określają jednoznacznie, jakie czyny należy uznać za wulgarne zachowanie pracownika.

Czego nie lubią pracodawcy?

Czego nie wolno szefowi?

Czego nie wolno pracodawcy?

Nie może też zmuszać pracownika do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje. Pracodawca nie może powstrzymywać pracownika od realizacji jego konstytucyjnej wolności wyrażania poglądów, w tym poglądów politycznych, jeśli prawo nie zezwala na to pracodawcy.

Dlaczego cały czas myślę o pracy?

Głównym źródłem w Twoim przypadku, tego, że myślisz o pracy po pracy, może być po prostu ogromny stres, którego doświadczasz w pracy. Mogą to być też złe relacje z Twoimi współpracownikami. A może być to po prostu praca, która Cię najzwyczajniej w świecie wkurza.

Jak znosić humory szefa?

W takim przypadku pomocne może być przyjęcie postawy obserwatora uważającego na zachowania szefa, na to, co mówi i co robi. Warto też szukać sprzymierzeńców w zespole, łączyć siły i wzajemnie się wspierać. Jeśli sytuacja Cię przerasta, udaj się po profesjonalną pomoc.

Jak nie martwić się pracą?

Jak zemścić się na szefie?

zamawianie prenumerat pism pornograficznych na nazwisko szefa, zapychanie zamków, spamowanie, niszczenie mienia, dręczenie z zastrzeżonych numerów, publikacje kompromitujących zdjęć, upublicznienie numeru telefonu przełożonego oraz próby zniszczenia życia prywatnego.

Jak rozmawiać z trudnym pracownikiem?

Jak rozmawiać z szefem o podwyżce?

Przede wszystkim nie kieruj się emocjami, nie nastawiaj do szefa agresywnie i nie obrażaj. Rozmowa o podwyżkę powinna być spokojna, rzeczowa i bazować na konkretnych argumentach. Staraj się również unikać słowa… podwyżka.

Jak postawić się w pracy?

Jak rozmawiać z szefem, z przełożonym, z pracodawcą?



Pracujemy zawodowo w różnych miejscach, na różnych stanowiskach, wykonując różnorodne obowiązki, ale łączy nas jedno: bardzo często mamy nad sobą szefa, przełożonego, osobę, która sprawdza to, co robimy i rozlicza nas z tego.

Jak rozmawiać ze swoim szefem?

Z szefem rozmawiamy bardzo często, zwykle na tematy służbowe, dotyczące wykonywania codziennych obowiązków, brania urlopu czy zwolnienia lekarskiego. Prowadzimy z nim także dyskusje o swojej karierze zawodowej, awansie, szef daje nam informacje zwrotne, odnośnie naszej pracy. Miewamy przyjemne ale i trudne rozmowy z osobą zarządzającą. Warto wiedzieć, jak je prowadzić, aby zachowywać jak najlepsze stosunki z szefem i zapewnić sobie przyjemną atmosferę w miejscu pracy.

Poniżej 7 porad, dotyczących prowadzenia rozmów ze swoim przełożonym.

1. Przygotuj się do rozmowy

Jeśli planujesz rozmowę z szefem, zwłaszcza dotyczącą ważnej dla firmy kwestii, jak np. zwolnienie spowodowane ciążą, awans, podwyżkę – odpowiednio się do niej przygotuj. Zaplanuj, jakie tematy chcesz poruszyć z szefem, wymyśl argumenty i możliwe scenariusze Waszej dyskusji. Nie zakładaj od razu negatywnego zakończenia rozmowy, nastaw się pozytywnie, co na pewno przyczyni się do osiągnięcia zamierzonych przez Ciebie celów.

2. Znajdź odpowiedni czas i miejsce: nie spoufalaj się

Jeśli przygotujesz się już odpowiednio i nastawisz psychicznie do przeprowadzenia rozmowy z przełożonym, wybierz na nią odpowiedni czas i miejsce. Zdecyduj się rozmawiać z szefem/szefową, gdy zwierzchnik jest w dobrym nastroju, nie jest zajęty, np. nie wychodzi zaraz na spotkanie. Nie rozmawiaj z nim poza miejscem pracy na tematy służbowe, np. podczas przypadkowego spotkania w środku komunikacji miejskiej czy teatrze, gdy oboje wybraliście się na taką samą sztukę. Zrezygnuj z ważnych rozmów na służbowych imprezach czy wyjazdach integracyjnych, nawet, jeśli szef jest wyluzowany i w dobrym humorze. Nie spoufalaj się i nie poruszaj wtedy ważnych, służbowych kwestii, to nie czas ani miejsce na takie rozmowy.

3. Zachowaj szacunek do przełożonego

Pamiętaj, że nawet jeśli nie lubisz swojego szefa lub jesteś na niego zła/zły, w trakcie rozmowy okazuj mu należyty szacunek. Zwracaj się do niego tak, jak jest to przyjęte w Waszym miejscu pracy: panie dyrektorze, kierowniku, prezesie, po nazwisku lub nawet – jeśli to u Was akceptowane – żartobliwym “szefie”. Fakt, że jest Twoim przełożonym jest równoznaczny z tym, że Twoja praca podlega jego ocenie, a on jest za Ciebie odpowiedzialny. Szanuj go, a on będzie szanował Ciebie. Zamiast powiedzieć: “Wie Pan, że pracuje tu już ponad 5 lat i ani razu nie dostałam podwyżki!” powiedz: “Panie dyrektorze, chciałabym zwrócić uwagę na fakt, że pracuję w naszej formie już ponad 5 lat, chciałbym się dalej rozwijać, czy możemy porozmawiać o moich pomysłach na jej rozwój, co mogłoby wiązać się z nowymi obowiązkami i jednocześnie wyższym wynagrodzeniem?”.

4. Pokaż, że zależy Ci na pracy i firmie, wykazuj zaangażowanie

W trakcie rozmowy z szefem zachowuj szacunek do niego, siebie ale i do miejsca, w jakim oboje pracujecie. Jeśli jesteś kobietą, spodziewasz się dziecka i planujesz zakomunikować to szefostwu, zaplanuj swoją dalszą karierę w firmie. Poinformuj szefa, że zamierzasz za miesiąc lub dwa udać się na zwolnienie lekarskie i pozostać na nim do końca ciąży, następnie po urlopie macierzyńskim wrócić do pracy. Powiedz mu, że na czas swojej nieobecności projekt przejmie koleżanka. Pokaż, że – mimo planowanej dłuższej nieobecności – nadal myślisz o firmie i wiążesz z nią plany. Dasz mu w ten sposób do zrozumienia, że jesteś osobą odpowiedzialną i godną zaufania.

5. Pokaż, że jesteś osobą kompetentną i pewną siebie

W trakcie rozmowy nadal jesteś pracownikiem, czyli zdolnym i pewnym siebie specjalistą w swojej dziedzinie. Nie zapominaj o tym i staraj się wypadać w oczach szefa jako osoba kompetentna i wiedząca, czego chce. Twoja pewność siebie sprawi, że pracodawca będzie o wiele bardziej skłonny do ustępstw, a to istotne zwłaszcza w przypadku rozmowy o urlopie czy podwyżce.

6. Mów konkretnie i jasno, logicznie argumentuj

W trakcie rozmowy z szefem pamiętaj o konkretach, zwykle w sprawach służbowych nie ma czasu na przysłowiowe lanie wody. Owijanie w bawełnę i domysły też nie są na miejscu w trakcie rozmowy z pracodawcą. Nawet jeśli treść Twojej rozmowy jest trudna, np. kolejne zwolnienie lekarskie z powodu choroby dziecka, bądź z szefem szczera/y, na pewno to doceni.

7. Nie daj się ponieść emocjom

W trakcie rozmowy z szefem mogą pojawić się różne emocje: lęk, niepewność, żal, bezradność. Pamiętaj, aby nie ulegać tym negatywnym stanom emocjonalnym i robić wszystko, aby pozostać w oczach przełożonego osobą spokojną zrównoważoną i pewną siebie. jeśli czujesz, że ogarniają Cię negatywne emocje – odpuść, poproś o dokończenie rozmowy w innym czasie, np. “Panie Dyrektorze, przepraszam, ale zdenerwowałam się naszą rozmową. Czy mogę na chwilę wyjść, uspokoić się, abyśmy mogli kontynuować?”. Szef na pewno doceni Twoją szczerość i dbałość o dobre relacje.

Trudny w rozmowie szef – jak sobie z nim poradzić?

Niestety, nie zawsze możemy pochwalić się wymagającym, ale wyrozumiałym przełożonym. Wielu z nas pracuje pod władzą osoby surowej, trudnej we współżyciu, a nawet posiada szefa lub szefową, którzy posuwają się do agresji słownej czy szantażu. Mamy też szefów choleryków, osoby impulsywne, zorientowane na cel. Jak rozmawiać z taką osobą, aby móc nadal cieszyć się swoją pracą i jednocześnie zachowywać poprawne relacje z przełożonym? Poniżej kilka porad dla posiadaczy surowych zwierzchników, z którymi trudno prowadzić spokojne, rzeczowe rozmowy.

Idź do szefa z konkretami i oczekuj konkretów

Trudny szef wymaga odpowiedniego traktowania. Jeśli czeka Cię rozmowa z nim, przygotuj się do niej wyjątkowo starannie. Opracuj plan działania i zaznacz, jakie cele chcesz uzyskać. Idź do niego z konkretami ale i konkretów oczekuj od szefa. Jeśli planujesz z surowym szefem rozmawiać o podwyżce, nie idź do niego z pytaniem czy i kiedy dostaniesz awans. Zapytaj, czy otrzymasz go w przyszłym roku i czy Twoja pensja może być wyższa o określoną kwotę. Taka rozmowa będzie krótsza ale i bardziej treściwa. Wyjdź do niego z konkretną propozycją i argumentami. Zwykle z surowym szefem o wiele trudniej się negocjuje.

Nie daj się zastraszyć – władza nie obliguje do agresji słownej!

Surowy i trudny w rozmowie szef może stosować wiele technik, mających na celu zastraszyć Cię i skłonić do posłuszeństwa. Pamiętaj, Twojego przełożonego też obowiązuje zasada wzajemnego szacunku i nikt, nawet Twój szef, nie ma prawa Cię zastraszać, poniżać, obrażać ani stosować innych form agresji słownej. Nie pozwól się tak traktować, jasno i wyraźnie zaznacz swój sprzeciw: “Przykro mi, ale nie będę z Panem w ten sposób rozmawiać. Jestem Pana pracownicą, ale nie pozwolę się obrażać i nie dam się zastraszać”.

Nie pozwól odebrać sobie pewności siebie

Rozmowa z trudnym przeciwnikiem może pozbawić nas pewności siebie. W przypadku dyskusji z szefem jest o tyle trudniej, że to nasz przełożony, osoba, od której wiele zależy: nasza kariera, zarobki, satysfakcja życiowa itp. Pamiętaj jednak, aby nie stracić w trakcie rozmowy pewności siebie oraz dbać o to, aby osiągnąć to, co sobie zamierzyliśmy.

Jesteś profesjonalistą – pamiętaj o tym!

W wielu zakładach pracy bywa tak, że to pracownik jest specjalistą, a pracodawca jedynie jego zwierzchnikiem, który czasami wie o wiele mniej od niego na temat specyfiki jego pracy. Nie wywyższaj się z tego powodu, ale pamiętaj, że to Ty jesteś specjalistą od swoich obowiązków. Broń siebie, swoich pomysłów i swojej pracy, mówiąc np. “Rozumiem, że jest Pan odpowiedzialny za cały projekt, ale uważam, że moje propozycje są adekwatne do potrzeb klienta, zawierają wszystkie jego prośby i spełniają wymagania techniczne”.

Wycofaj się, gdy emocje biorą górę

Jak wspomniano wcześniej: w trakcie rozmowy z szefem, zwłaszcza takim o trudnym charakterze, nie daj się ponieść emocjom, nie pozwól, by wzięły one górę i odebrały Ci pewność siebie. Poproś o chwilę przerwy, wyjdź na korytarz albo do toalety i uspokój się, aby za chwilę kontynuować rzeczową dyskusję z pracodawcą.

Nie wdawaj się w pyskówki i kłótnie – nie daj się sprowokować!

Trudny, surowy szef może dać ponieść się emocjom i tym samym prowokować Cię do agresji słownej. Nie pozwól na to i nie wdawaj się w agresywne dyskusje z szefem, powiedz: “Przepraszam, ale Pana słowa są dla mnie przykre, chciałabym, abyśmy kontynuowali rozmowę bez używania w moim kierunku takich sformułowań”. Mów jasno z czym się nie zgadasz i dlaczego, nie pozwól, aby rozmowa sprawiała Ci przykrość.

Nie wstydź się prosić innych o pomoc czy wsparcie

Jeśli czujesz, że rozmowy z szefem, jak i sama jego obecność w Twoim miejscu pracy wpływa na Ciebie negatywnie, nie wstydź się prosić o pomoc i wsparcie czy to współpracowników czy osoby na równoległym szczeblu z Twoim przełożonym lub nawet jego zwierzchników. Twoje samopoczucie przekłada się na jakość Twojej pracy, jeśli więc szef i jego zachowanie sprawiają, że czujesz się źle, warto poszukać wsparcia. Bardzo możliwe, że negatywny wpływ Twojego szefa na Ciebie i Twoją pracę może być już nazywany mobbingiem, a on jest karalny! Dbaj o siebie w miejscu zatrudnienia, nie pozwól, by coś lub ktoś odbierali Ci satysfakcję z wykonywanej pracy.

Bez względu na to, czy Twój pracodawca jest osobą życzliwą, wymagającą, surową czy wręcz tyranem, musisz z nim rozmawiać i to na różne tematy. Powyższe porady na pewno pomogą Ci prowadzić udane dyskusje z szefem, powodzenia!

Twoja pierwsza rozmowa z pracownikiem jako szef

Oceń artykuł! [Suma głosów: 6 Średnia ocena: 4 ]

Pierwsza rozmowa z pracownikiem to element współpracy, który jest niesłychanie ważny dla każdego szefa. Jest to dla niego możliwość ustalenia reguł panujących w zespole, wymiany wzajemnych oczekiwań i wyjaśnienia otwartych pytań. Jako, że nikt nie dostaje drugiej szansy na zrobienie pierwszego wrażenia, dobrze jest podejść do tego punktu świadomie i przygotować się do takiej rozmowy.

W dzisiejszym artykule dowiesz się, na które elementy zwrócić szczególną uwagę w trakcie twojego przygotowania do pierwszej rozmowy z pracownikiem.

Powody pierwszej rozmowy z pracownikiem

Do pierwszej rozmowy z pracownikiem może dojść z trzech powodów. Po pierwsze przychodzisz z zewnątrz (lub „pół zewnątrz” czyli np. innego działu w dużej firmie) i wszystko jest dla ciebie nowe oraz ty jesteś nowy dla twoich ludzi. Jest to szczególny moment, kiedy każdy w zespole czuje się niepewnie, trochę na cenzurowanym i próbuje cię oszacować jako szefa. Jeśli myślisz teraz o rozmowie z twoim nowym przełożonym i jakie pytania zadać mu na waszym pierwszym spotkaniu, to zapraszam do artykułu 10 pytań do nowego szefa.

Drugą opcją jest sytuacja, w której awansujesz z członka na lidera zespołu i następuje swojego rodzaju transformacja z członka grupy, który plotkował i narzekał na firmę podczas przerwy na kawę, w „przedstawiciela władzy”. Dwa zagrożenia wynikające z tego faktu to zachwianie dotychczasowych relacji z kolegami z pracy, którzy też muszą odnaleźć się w nowej sytuacji oraz potencjalny konflikt z tymi członkami zespołu, którzy liczyli na awans i są obecnie rozczarowani twoim „zwycięstwem”.

Ostatnia opcja to być może ta, z którą będziesz miał najczęściej do czynienia, a mianowicie nowy pracownik zaczyna u ciebie pracę i znajduje się w swojej początkowej fazie. W zależności od firmy być może przeszedł już ogólny onboarding albo właśnie wskakuje do zimnej wody, czyli twojego działu.

W artykule zamieszczę wszystkie kroki i ufam, że twój zdrowy rozsądek pozwoli ci zdecydować, które z nich w twojej sytuacji warto, a których nie warto zastosować.

Ramy pierwszej rozmowy z pracownikiem

Na samym wstępie określ ramy i opowiedz o przebiegu rozmowy. Pomimo, że rynek pracownika w ostatnich latach wpłynął pozytywnie na standardy traktowania kadry, to jednak takie rozmowy mogą zaskakiwać i nie każdy wie, czego się po nich spodziewać. Złap ten punkt już na początku i opowiedz, co jest twoim celem.

Opowiedz o sobie

Pierwszy punkt sprawdzi się świetnie przede wszystkim w przypadkach pierwszym i trzecim. Dla ludzi jesteś nowy i chcą się czegoś o tobie dowiedzieć, by móc cię jakoś oszacować. O czym warto wspomnieć? 90% treści powinno koncentrować się na sprawach zawodowych. Jednocześnie dobrze jest zdradzić kilka szczegółów ze swojego życia prywatnego, dzięki czemu ocieplisz swój wizerunek i stworzysz mini-platformę zaufania.

Jaki jesteś?

Opowiedz szczerze o swoich mocnych i słabych stronach. Dzięki temu ludzie będą mogli lepiej zrozumieć twoje reakcje i zachowanie. Nie próbuj zrobić z siebie człowieka skały, który nie popełnia błędów, bo tracisz wtedy na autentyczności. Przykładowo, jeżeli jesteś mocnym strategiem, który szybko nudzi się szczegółami – śmiało wspomnij o tym.

Czego oczekujesz?

Kolejny bardzo ważny punkt to uświadomienie twojego rozmówcy, jakie oczekiwania posiadasz. Czy chcesz być informowany często przed wykonaniem akcji, czy wystarczą relacje po fakcie. Jakie zachowanie i nastawienie jest przez ciebie pożądane, a co jest absolutnym „no go”. Odpowiedz sobie na pytanie „po czym poznasz, że jesteś zadowolony z danego pracownika?” i nie chodzi tutaj jedynie o kwestie techniczne, ale także jakość relacji między wami.

Czego można się po tobie spodziewać?

Jeśli czegoś oczekujesz, to minimalna symetryczność relacji wymaga, żebyś dał też coś od siebie. W jakich dziedzinach możesz zapewnić wsparcie, na czym może ono polegać? Są to szczególnie ważne kwestie, jeżeli sam nie znasz się na szczegółach pracy, a twoja pomoc polega na „organizowaniu pomocy”. W czasie pierwszej rozmowy z pracownikiem warto to wyjaśnić, aby twój pracownik nie był rozczarowany takim rodzajem pomocy.

Organizacja zespołu i pracy

Jeżeli wyjaśniłeś już bezpośrednie relacje między wami, to możesz przejść do opowiedzenia o zespole i jego organizacji. Ten punkt ma sens w przypadku nowych pracowników lub jeżeli w firmie dochodzi do restrukturyzacji i łączone są działy, a ty dostajesz kilku spadochroniarzy z zespołów, które zostały rozwiązane. Ważne informacje to:

role w zespole: kto jest odpowiedzialny za jakie zadanie,

czy są ścisłe deadline’y, których należy bezwzględnie przestrzegać,

co należy zrobić w przypadku urlopu lub choroby,

jak wygląda sytuacja z pracą zdalną,

czy i jak często odbywają się spotkania zespołu (o efektywnych spotkaniach pisałem w moim ostatnim artykule)

Ostatnim ważnym punktem zanim skupisz swoją uwagę na drugiej stronie to kwestia relacji i nieformalnych zasad panujących w zespole. Czy i jak obchodzone są urodziny, czy jest pewien rodzaj wspólnej kasy, z której kupowane są extrasy. Poświęć kilka słów na temat, jak układają się obecne relacje i czy jest ktoś, na kogo trzeba szczególnie uważać.

Dowiedz się o oczekiwaniach drugiej strony

W końcu nastał moment, kiedy to możesz skupić uwagę na twoim rozmówcy i zapytać go o jego oczekiwania, czy jest coś, na czym szczególnie mu zależy, czy są jakieś niepewności, o które chciałby zapytać. Otrzymane informacje mogą ci się przydać w przyszłości i pomogą zrozumieć wyzwania konkretnego pracownika, ale może też całego zespołu.

Potencjalne konflikty po awansie

Ostatnia kwestia to potencjalne konflikty po twoim awansie. Świat jest jaki jest, ludzie rywalizują ze sobą, a „młody dynamiczny zespół” ma to siebie, że nie każdy z jego członków widzi swoją przyszłość przez kolejnych 5 lat na tym samym stanowisku. Jeżeli masz podejrzenie albo nawet wiesz, że inny członek zespołu ubiegał się o stanowisko, na którym się znajdujesz, najlepszym, co możesz zrobić, jest porozmawianie z nim o tym.

Ważne jest zaangażowanie go w nowy proces i przekazanie poczucia, że może być ważnym ogniwem, nawet jeśli nie piastuje oficjalnej roli. Nie zawsze to pomoże, bo każdy ma własną wolę i czasem jest po prostu tak, że aby dalej się rozwijać ktoś musi odejść. Niemniej jednak taka rozmowa podnosi szansę na pozytywne zakończenie i przez ten pryzmat powinieneś ją oceniać.

W moim e-booku poświęciłem jeden rozdział na temat konfliktów, który pomoże ci lepiej sformułować wypowiedź, tak aby nie zamknąć sobie możliwości rzeczowej dyskusji. Miej świadomość, że konflikty mają zdolność do samonakręcania tzn. tylko niewielka liczba wszystkich konfliktów rozwiązuje się poprzez odpowiednio długie „przesiedzenie problemu”. Większość z nich ma tendencję do eskalacji i im później zainterweniujesz, tym ciężej będzie ci go opanować.

Jeśli ten artykuł okazał się być dla ciebie przydatny, to będę wdzięczny za ocenę lub podzielenie się nim z innymi!

Nie bój się podać dalej!

Na dywaniku u szefa, czyli jak dyscyplinować pracowników?

Takich rozmów nikt nie lubi. Zdarza się jednak, że pracownik nie wywiązuje się ze swoich obowiązków, popełnia rażące błędy lub to co robi, zupełnie nie przekłada się na oczekiwane efekty. Wówczas przysłowiowe „wezwanie na dywanik” staje się dla przełożonego koniecznością.

W nowocześnie zarządzanej firmie szef nie musi mieć już klasycznego gabinetu z dywanem, na krańcu którego ustawione zostało biurko, za którym siedzi groźny szef. Obecnie relacje między menedżerami a pracownikami są często znacznie bardziej partnerskie i przebiegają w przyjaznej atmosferze. Wydawać się więc może, że dziś nikt już nie musi być „wzywany na dywanik”, a pisanie o dyscyplinowaniu pracowników ma w sobie coś archaicznego.

A jednak – trudno całkowicie uniknąć sytuacji, w których przełożony musi zakomunikować pracownikowi swoje uwagi. W czasach, kiedy tak wiele mówi się o partnerskich relacjach, przeprowadzanie rozmów, podczas których trzeba wyrazić krytykę, wielu menedżerom przychodzi z wielkim trudem.

Menedżerowie często skarżą się, że nie są w stanie zdyscyplinować swoich pracowników, ale bardzo częstą to oni sami są temu winni – mówi Tomasz Pachoł, trener w firmie szkoleniowej Effect Group. – Szefowie bardzo często zastanawiają się, w jaki sposób postępować z pracownikami, aby ci nie zarzucili im nieuzasadnionej krytyki, ataku personalnego, stronniczości, czy braku wsparcia. Tymczasem rozwiązanie jest dość proste, choć wymaga żelaznej konsekwencji – podkreśla.

Jeśli menedżer chce, aby podwładni wykonywali swoją pracę w określony sposób lub pragnie wyeliminować określone postawy, musi stale podkreślać, co w organizacji jest zachowaniem pożądanym, a co nie będzie tolerowane. Od ustalonych reguł nie powinno być wyjątków, a na pewno nie może do nich dochodzić nagminnie, ponieważ brak konsekwencji doprowadzi do utraty autorytetu menedżera i – co gorsza – do powszechnego podważania również innych zasad panujących w firmie.

Narzędziem, które dobrze sprawdza się w sytuacjach, gdy pracownicy nie do końca spełniają pokładane w nich oczekiwania, jest 4-etapowy model rozmów kompetencyjnych. Przeprowadzając rozmowy zgodnie z tym modelem, pracownik nie tylko otrzymuje jasną informację zwrotną na temat oczekiwań, jakie ma wobec niego przełożony, ale też zyskuje należną każdemu pracownikowi uwagę oraz wsparcie w dochodzeniu do wspólnie ustalonych celów.

Zgodnie z nazwą, model ten składa się z serii czterech spotkań. Najlepiej, jeśli odbywają się one w odstępach około jednego miesiąca. Jeśli jednak problem tego wymaga, mogą być one wspierane przez dodatkowe, krótkie spotkania informacyjne, odbywające się np. raz w tygodniu – podpowiada Tomasz Pachoł.

Rozmowa (analiza problemu i działania korygujące)

Celem pierwszej rozmowy jest przede wszystkim diagnoza zaistniałej sytuacji. Podczas tego spotkania menedżer wprost mówi podwładnemu o uwagach, jakie ma wobec jego pracy lub zachowania. Jeśli uwagi te opierają się na relacjach innych pracowników (lub np. klientów), przełożony powinien sprawdzić, czy znany mu opis sytuacji pokrywa się z relacją pracownika. Chodzi o upewnienie się, że dokonane obserwacje są rzetelne i że pracownik nie uzna ich za niesłuszne i krzywdzące.

Po ustaleniu stanu faktycznego, menedżer wspólnie z pracownikiem powinien uzgodnić dla niego dalszą ścieżkę rozwojową. Będzie to swoisty „plan naprawczy”, którego celem powinno być wyeliminowanie problemów i osiągnięcie celów wyznaczonych podczas rozmowy.

Rozmowa + podsumowanie postępów pracownika

Najpóźniej miesiąc później menedżer powinien przeprowadzić ponowną, tym razem już kontrolną rozmowę z podwładnym. Ten etap ma na celu upewnienie się, czy pracownik faktycznie dąży do wyznaczonych celów. Niezwykle ważne dla podwładnego będą informacje zwrotne od menedżera – szczególnie, jeśli cele mają dotyczyć kompetencji miękkich, nie poddających się łatwej samoobserwacji.

Często jest tak, że po pierwszej rozmowie pracownik chce dokonać zmian, ale zaraz potem wciągany jest do swojej starej strefy komfortu. W takiej sytuacji wsparcie ze strony przełożonego jest konieczne – podkreśla trener Effect Group.

Rozmowa + zapowiedź konsekwencji

Trzecia rozmowa przebiega w sposób podobny do wcześniejszej. Menedżer daje pracownikowi informację zwrotną, a jeśli wcześniejsze ustalenia nie zostały zrealizowane, bada przyczyny takiej sytuacji oraz proponuje kolejne działania korygujące.

Na tym jednak nie koniec. Jeśli przełożony zauważy, że pracownik lekceważy wcześniejsze ustalenia, tym razem powinien zapowiedzieć konsekwencje, do jakich doprowadzi dalsze lekceważenie wspólnie ustalonego „programu naprawczego”. Pracownik powinien mieć świadomość, że to od niego zależy, czy ustalenia zostaną zrealizowane i ewentualnie, do jakich skutków doprowadzi brak zmian.

Ważne, aby zapowiadane konsekwencje były faktycznie możliwe do wprowadzenia. Nie powinny to być zapowiedzi bez pokrycia, tzn. takie, z których menedżer miałby się później wycofać.

Rozmowa + wyciągnięcie konsekwencji

Ta rozmowa może być po prostu podsumowaniem przebiegającym w doskonałej atmosferze i zakończonym serdecznym uściskiem dłoni. Stanie się tak, jeśli wcześniejsze etapy doprowadziły do oczekiwanych zmian.

Jeśli jednak zakładany program nie został zrealizowany, przełożony powinien upewnić się co do przyczyn tego stanu rzeczy. Dopiero mając pewność, że odpowiedzialność ponosi sam pracownik, menedżer powinien wprost poinformować go o – zgodnych z wcześniejszymi zapowiedziami – konsekwencjach.

Taka sytuacja będzie z pewnością trudna dla obydwu rozmówców, stanowi jednak logiczne i uczciwe zakończenie całego procesu. Pracownik nie został zaskoczony przykrymi konsekwencjami, ale był na nie przygotowywany i mógł im zapobiec, w związku z czym nie powinien odczuwać tego kroku jako formy ataku, czy też niesprawiedliwego traktowania.

Praktyka menedżerska pokazuje, że taki model, o ile jest stosowany cyklicznie, wyrabia u pracowników przekonanie, że przełożony jest konsekwentny, zdeterminowany, ale również obiektywny, a przy tym pozytywnie ustosunkowany wobec podwładnego – mówi Tomasz Pachoł.

4-etapowy model rozmów kompetencyjnych pozwala reagować na trudne sytuacje w sposób spokojny i budujący wzajemne zaufanie. Ale jednocześnie nie odsuwa w nieskończoność konsekwencji wobec osób, które nie zamierzają przestrzegać zasad panujących w przedsiębiorstwie. Model ten daje pracownikowi szansę oraz czas potrzebny na wprowadzenie zmian do swojego zachowania lub sposobu pracy, a menedżera skłania do wspólnej z podwładnym pracy nad rozwiązaniem pojawiających się problemów. W takim ujęciu rozmowa dyscyplinująca przestaje więc być jałową krytyką, a staje się konstruktywną pracą skoncentrowaną na rozwoju kompetencji pracownika.

Sześć zdań, których nie powinno się nigdy mówić szefowi

Nie zawsze należy zgadzać się z własnym szefem. Trzeba jednak pamiętać, by w rozmowie nie używać pewnych sformułowań. Nieodpowiedni dobór słów mógłby sprawić, że cała relacja zawisłaby na włosku.

Amerykańska redakcja Business Insidera poprosiła managerów i ekspertów ds. kariery o podanie fraz, których należy unikać w rozmowie z szefem.

1. Zawsze robiliśmy to w ten sposób

Jim Whitehurst, prezes firmy informatycznej Red Hat, powiedział, że chce, by jego pracownicy angażowali się w dialog. Tej jednej frazy nie lubi jednak słyszeć.

– Te słowa stoją w kontraście z podstawowymi wartościami Red Hat, takimi jak odpowiedzialność, przejrzystość i wspólnota. Staramy się pielęgnować zespołowe i otwarte podejście do pracy – tłumaczy.

2. Co mam zrobić?

Paul McDonald, dyrektor wykonawczy w agencji rekrutacyjnej Robert Half, twierdzi, że zaczynając rozmowę z szefem nie najlepiej jest brzmieć, jakbyś nie wiedział co robisz.

– Wolę, gdy ludzie informują mnie o tym, jak podchodzą do danej kwestii, a nie pytają wprost o to, co robić – mówi. – Przyjdź do mnie, poinformuj w czym rzecz i podaj potencjalne rozwiązania. Powiedz, które z nich rekomendujesz i zapytaj o opinię – tłumaczy.

– Problemem z takim pytaniem jest to, że napędza ono zmęczenie decyzyjne, które powiększa się wraz z pokonywaniem kolejnych szczebli w hierarchii zarządzania – mówi David Olk, prezes Voray, firmy usprawniającej networking. – Pokazuje to też ograniczoną moc sprawczą. Zamiast pytać wprost, najlepiej powiedzieć: “Oto co powinniśmy zrobić (…) Co o tym myślisz?” Trzeba podawać rozwiązania, a nie problemy – stwierdza.

3. Nudzę się

– Dla managera “nuda” może oznaczać braki w produktywności i motywacji. Może uznać, że obniżasz morale całego zespołu – tłumaczy McDonald. – Jeśli potrzebujesz nowych wyzwań, powiedz to. Podchodź do wszystkiego pozytywnie i aktywnie w swojej komunikacji. Zgłoś się do zarządzania nowym projektem lub zasugeruj rozwiązanie, które skutkować będzie poprawą dochodów lub wzrostem wydajności. Zaoferuj poświęcenie części czasu pracy na szkolenie nowego pracownika. Powiedzenie po prostu, że jesteś znudzony może brzmieć nieprofesjonalnie. I dodajemy problemów szefowi – mówi.

4. Nie chcę z nim/nią pracować

– Konflikty osobiste występują w każdym miejscu pracy. Niedopuszczalne jest jednak powiedzenie szefowi, że nie możesz z kimś pracować, o ile nie zrobiłeś wcześniej wszystkiego co w twojej mocy, by rozwiązać konflikt – mówi Heide Abelli, wiceszefowa ds. umiejętności biznesowych i przywódczych w serwisie e-learningowym Skillsoft.

– Szef może dobrze wiedzieć o napięciu między dwoma podwładnymi. Spodziewa się jednak, że osoby te same rozwiążą konflikt: bez potrzeby mediacji przełożonego lub dyskutowania sprawy z działem HR. Szefowie niechętnie rozwiązują problemy interpersonalne ich pracowników – dodaje.

Jeśli masz poważny problem z prześladowaniem w pracy, to niezwłocznie udaj się do działu kadr. Jeśli nie przepadacie po prostu za sobą z danym współpracownikiem, to nie spodziewaj się, że szef w tym pomoże.

5. To nie należy do moich obowiązków

Jeśli naprawdę chcesz rozwścieczyć szefa, odpowiedz “to nie leży w moich obowiązkach”, gdy zostaniesz o coś poproszony.

– Nawet, jeśli rzeczywiście nie leży to w twoich obowiązkach, to szefowie nie chcą słyszeć tego wprost – mówi Vicki Salemi, ekspertka ds. kariery. – Możesz być przepracowany i próbować ustalić pewne granice, szczególnie, gdy dokłada ci się kolejnych obowiązków, ale takie stwierdzenie jest niedopuszczalne. Brzmi jak jęczenie, jakbyś nie grał drużynowo i nie był elastyczny, jakby nie zależało ci na firmie – dodaje.

6. Ale mam kaca

– Twoje miejsce pracy to biuro, a nie dom studencki – mówi Vicki Salemi. – Nawet jeśli masz trudności z dojściem do siebie w piątek rano, nawet jeśli utrzymujesz bliskie relacje z szefem, to wciąż twój przełożony i musisz podchodzić do tego profesjonalnie. Jeśli masz problemy z koncentracją, to niekoniecznie musisz o tym komunikować. A jeśli musisz, to nie wdawaj się w szczegóły – dodaje.

Nota od wydawcy: powyższy artykuł został pierwotnie opublikowany w kwietniu 2017 r. i został zaktualizowany.

Jak rozmawiać z szefem, z przełożonym, z pracodawcą?



Pracujemy zawodowo w różnych miejscach, na różnych stanowiskach, wykonując różnorodne obowiązki, ale łączy nas jedno: bardzo często mamy nad sobą szefa, przełożonego, osobę, która sprawdza to, co robimy i rozlicza nas z tego.

Jak rozmawiać ze swoim szefem?

Z szefem rozmawiamy bardzo często, zwykle na tematy służbowe, dotyczące wykonywania codziennych obowiązków, brania urlopu czy zwolnienia lekarskiego. Prowadzimy z nim także dyskusje o swojej karierze zawodowej, awansie, szef daje nam informacje zwrotne, odnośnie naszej pracy. Miewamy przyjemne ale i trudne rozmowy z osobą zarządzającą. Warto wiedzieć, jak je prowadzić, aby zachowywać jak najlepsze stosunki z szefem i zapewnić sobie przyjemną atmosferę w miejscu pracy.

Poniżej 7 porad, dotyczących prowadzenia rozmów ze swoim przełożonym.

1. Przygotuj się do rozmowy

Jeśli planujesz rozmowę z szefem, zwłaszcza dotyczącą ważnej dla firmy kwestii, jak np. zwolnienie spowodowane ciążą, awans, podwyżkę – odpowiednio się do niej przygotuj. Zaplanuj, jakie tematy chcesz poruszyć z szefem, wymyśl argumenty i możliwe scenariusze Waszej dyskusji. Nie zakładaj od razu negatywnego zakończenia rozmowy, nastaw się pozytywnie, co na pewno przyczyni się do osiągnięcia zamierzonych przez Ciebie celów.

2. Znajdź odpowiedni czas i miejsce: nie spoufalaj się

Jeśli przygotujesz się już odpowiednio i nastawisz psychicznie do przeprowadzenia rozmowy z przełożonym, wybierz na nią odpowiedni czas i miejsce. Zdecyduj się rozmawiać z szefem/szefową, gdy zwierzchnik jest w dobrym nastroju, nie jest zajęty, np. nie wychodzi zaraz na spotkanie. Nie rozmawiaj z nim poza miejscem pracy na tematy służbowe, np. podczas przypadkowego spotkania w środku komunikacji miejskiej czy teatrze, gdy oboje wybraliście się na taką samą sztukę. Zrezygnuj z ważnych rozmów na służbowych imprezach czy wyjazdach integracyjnych, nawet, jeśli szef jest wyluzowany i w dobrym humorze. Nie spoufalaj się i nie poruszaj wtedy ważnych, służbowych kwestii, to nie czas ani miejsce na takie rozmowy.

3. Zachowaj szacunek do przełożonego

Pamiętaj, że nawet jeśli nie lubisz swojego szefa lub jesteś na niego zła/zły, w trakcie rozmowy okazuj mu należyty szacunek. Zwracaj się do niego tak, jak jest to przyjęte w Waszym miejscu pracy: panie dyrektorze, kierowniku, prezesie, po nazwisku lub nawet – jeśli to u Was akceptowane – żartobliwym “szefie”. Fakt, że jest Twoim przełożonym jest równoznaczny z tym, że Twoja praca podlega jego ocenie, a on jest za Ciebie odpowiedzialny. Szanuj go, a on będzie szanował Ciebie. Zamiast powiedzieć: “Wie Pan, że pracuje tu już ponad 5 lat i ani razu nie dostałam podwyżki!” powiedz: “Panie dyrektorze, chciałabym zwrócić uwagę na fakt, że pracuję w naszej formie już ponad 5 lat, chciałbym się dalej rozwijać, czy możemy porozmawiać o moich pomysłach na jej rozwój, co mogłoby wiązać się z nowymi obowiązkami i jednocześnie wyższym wynagrodzeniem?”.

4. Pokaż, że zależy Ci na pracy i firmie, wykazuj zaangażowanie

W trakcie rozmowy z szefem zachowuj szacunek do niego, siebie ale i do miejsca, w jakim oboje pracujecie. Jeśli jesteś kobietą, spodziewasz się dziecka i planujesz zakomunikować to szefostwu, zaplanuj swoją dalszą karierę w firmie. Poinformuj szefa, że zamierzasz za miesiąc lub dwa udać się na zwolnienie lekarskie i pozostać na nim do końca ciąży, następnie po urlopie macierzyńskim wrócić do pracy. Powiedz mu, że na czas swojej nieobecności projekt przejmie koleżanka. Pokaż, że – mimo planowanej dłuższej nieobecności – nadal myślisz o firmie i wiążesz z nią plany. Dasz mu w ten sposób do zrozumienia, że jesteś osobą odpowiedzialną i godną zaufania.

5. Pokaż, że jesteś osobą kompetentną i pewną siebie

W trakcie rozmowy nadal jesteś pracownikiem, czyli zdolnym i pewnym siebie specjalistą w swojej dziedzinie. Nie zapominaj o tym i staraj się wypadać w oczach szefa jako osoba kompetentna i wiedząca, czego chce. Twoja pewność siebie sprawi, że pracodawca będzie o wiele bardziej skłonny do ustępstw, a to istotne zwłaszcza w przypadku rozmowy o urlopie czy podwyżce.

6. Mów konkretnie i jasno, logicznie argumentuj

W trakcie rozmowy z szefem pamiętaj o konkretach, zwykle w sprawach służbowych nie ma czasu na przysłowiowe lanie wody. Owijanie w bawełnę i domysły też nie są na miejscu w trakcie rozmowy z pracodawcą. Nawet jeśli treść Twojej rozmowy jest trudna, np. kolejne zwolnienie lekarskie z powodu choroby dziecka, bądź z szefem szczera/y, na pewno to doceni.

7. Nie daj się ponieść emocjom

W trakcie rozmowy z szefem mogą pojawić się różne emocje: lęk, niepewność, żal, bezradność. Pamiętaj, aby nie ulegać tym negatywnym stanom emocjonalnym i robić wszystko, aby pozostać w oczach przełożonego osobą spokojną zrównoważoną i pewną siebie. jeśli czujesz, że ogarniają Cię negatywne emocje – odpuść, poproś o dokończenie rozmowy w innym czasie, np. “Panie Dyrektorze, przepraszam, ale zdenerwowałam się naszą rozmową. Czy mogę na chwilę wyjść, uspokoić się, abyśmy mogli kontynuować?”. Szef na pewno doceni Twoją szczerość i dbałość o dobre relacje.

Trudny w rozmowie szef – jak sobie z nim poradzić?

Niestety, nie zawsze możemy pochwalić się wymagającym, ale wyrozumiałym przełożonym. Wielu z nas pracuje pod władzą osoby surowej, trudnej we współżyciu, a nawet posiada szefa lub szefową, którzy posuwają się do agresji słownej czy szantażu. Mamy też szefów choleryków, osoby impulsywne, zorientowane na cel. Jak rozmawiać z taką osobą, aby móc nadal cieszyć się swoją pracą i jednocześnie zachowywać poprawne relacje z przełożonym? Poniżej kilka porad dla posiadaczy surowych zwierzchników, z którymi trudno prowadzić spokojne, rzeczowe rozmowy.

Idź do szefa z konkretami i oczekuj konkretów

Trudny szef wymaga odpowiedniego traktowania. Jeśli czeka Cię rozmowa z nim, przygotuj się do niej wyjątkowo starannie. Opracuj plan działania i zaznacz, jakie cele chcesz uzyskać. Idź do niego z konkretami ale i konkretów oczekuj od szefa. Jeśli planujesz z surowym szefem rozmawiać o podwyżce, nie idź do niego z pytaniem czy i kiedy dostaniesz awans. Zapytaj, czy otrzymasz go w przyszłym roku i czy Twoja pensja może być wyższa o określoną kwotę. Taka rozmowa będzie krótsza ale i bardziej treściwa. Wyjdź do niego z konkretną propozycją i argumentami. Zwykle z surowym szefem o wiele trudniej się negocjuje.

Nie daj się zastraszyć – władza nie obliguje do agresji słownej!

Surowy i trudny w rozmowie szef może stosować wiele technik, mających na celu zastraszyć Cię i skłonić do posłuszeństwa. Pamiętaj, Twojego przełożonego też obowiązuje zasada wzajemnego szacunku i nikt, nawet Twój szef, nie ma prawa Cię zastraszać, poniżać, obrażać ani stosować innych form agresji słownej. Nie pozwól się tak traktować, jasno i wyraźnie zaznacz swój sprzeciw: “Przykro mi, ale nie będę z Panem w ten sposób rozmawiać. Jestem Pana pracownicą, ale nie pozwolę się obrażać i nie dam się zastraszać”.

Nie pozwól odebrać sobie pewności siebie

Rozmowa z trudnym przeciwnikiem może pozbawić nas pewności siebie. W przypadku dyskusji z szefem jest o tyle trudniej, że to nasz przełożony, osoba, od której wiele zależy: nasza kariera, zarobki, satysfakcja życiowa itp. Pamiętaj jednak, aby nie stracić w trakcie rozmowy pewności siebie oraz dbać o to, aby osiągnąć to, co sobie zamierzyliśmy.

Jesteś profesjonalistą – pamiętaj o tym!

W wielu zakładach pracy bywa tak, że to pracownik jest specjalistą, a pracodawca jedynie jego zwierzchnikiem, który czasami wie o wiele mniej od niego na temat specyfiki jego pracy. Nie wywyższaj się z tego powodu, ale pamiętaj, że to Ty jesteś specjalistą od swoich obowiązków. Broń siebie, swoich pomysłów i swojej pracy, mówiąc np. “Rozumiem, że jest Pan odpowiedzialny za cały projekt, ale uważam, że moje propozycje są adekwatne do potrzeb klienta, zawierają wszystkie jego prośby i spełniają wymagania techniczne”.

Wycofaj się, gdy emocje biorą górę

Jak wspomniano wcześniej: w trakcie rozmowy z szefem, zwłaszcza takim o trudnym charakterze, nie daj się ponieść emocjom, nie pozwól, by wzięły one górę i odebrały Ci pewność siebie. Poproś o chwilę przerwy, wyjdź na korytarz albo do toalety i uspokój się, aby za chwilę kontynuować rzeczową dyskusję z pracodawcą.

Nie wdawaj się w pyskówki i kłótnie – nie daj się sprowokować!

Trudny, surowy szef może dać ponieść się emocjom i tym samym prowokować Cię do agresji słownej. Nie pozwól na to i nie wdawaj się w agresywne dyskusje z szefem, powiedz: “Przepraszam, ale Pana słowa są dla mnie przykre, chciałabym, abyśmy kontynuowali rozmowę bez używania w moim kierunku takich sformułowań”. Mów jasno z czym się nie zgadasz i dlaczego, nie pozwól, aby rozmowa sprawiała Ci przykrość.

Nie wstydź się prosić innych o pomoc czy wsparcie

Jeśli czujesz, że rozmowy z szefem, jak i sama jego obecność w Twoim miejscu pracy wpływa na Ciebie negatywnie, nie wstydź się prosić o pomoc i wsparcie czy to współpracowników czy osoby na równoległym szczeblu z Twoim przełożonym lub nawet jego zwierzchników. Twoje samopoczucie przekłada się na jakość Twojej pracy, jeśli więc szef i jego zachowanie sprawiają, że czujesz się źle, warto poszukać wsparcia. Bardzo możliwe, że negatywny wpływ Twojego szefa na Ciebie i Twoją pracę może być już nazywany mobbingiem, a on jest karalny! Dbaj o siebie w miejscu zatrudnienia, nie pozwól, by coś lub ktoś odbierali Ci satysfakcję z wykonywanej pracy.

Bez względu na to, czy Twój pracodawca jest osobą życzliwą, wymagającą, surową czy wręcz tyranem, musisz z nim rozmawiać i to na różne tematy. Powyższe porady na pewno pomogą Ci prowadzić udane dyskusje z szefem, powodzenia!

Jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą?

Zdarza się, że pracownik zawiedzie Twoje oczekiwania. Co wtedy robić? Pierwszym etapem powinna być rozmowa dyscyplinująca. Dzięki odpowiedniej reakcji przełożonego, podwładny ma szansę poprawić swoje zachowanie. Chociaż rozmowa dyscyplinująca nie należy do przyjemności, odpowiednio przeprowadzona może odnieść zadowalające rezultaty. Jak zatem przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą, aby była skuteczna?

10.09.2021

Spis treści:

Kiedy należy zaprosić pracownika na rozmowę dyscyplinującą?

Rozmowa dyscyplinująca może okazać się przydatna, jeśli pracownik:

odnosi się do współpracowników bez szacunku lub tworzy napiętą atmosferę pracy,

naraża dobre imię firmy,

w niewłaściwy sposób wykonuje powierzone mu zadania,

często wdaje się w konflikty,

nie stosuje się do zaleceń przełożonego,

regularnie się spóźnia.

Rozmowa dyscyplinująca może być skuteczną alternatywą do zwolnienia pracownika. Warto pamiętać, że decyzja o zakończeniu współpracy wpływa nie tylko na pojedynczego zatrudnionego, ale także na cały zespół. Jeśli zbyt ostro reagujesz na niewielkie przewinienia, pozostali członkowie zespołu mogą stracić do Ciebie zaufanie.

Jak się przygotować do rozmowy dyscyplinującej?

Zanim przeprowadzisz rozmowę dyscyplinującą, opanuj emocje po trudnej sytuacji z pracownikiem. Takie spotkanie powinno odbyć się jak najszybciej, jednak emocje utrudnią dyskusję. Zbierz kompletne i rzetelne informacje. Określ, jaki cel chcesz osiągnąć rozmową i jakie masz oczekiwania od pracownika. Zadbaj o słowa, aby Twoja wypowiedź nie brzmiała protekcjonalnie lub karcąco. Oceniaj zachowanie i postawę, a nie pracownika. Poszukaj spokojnego miejsca – takiego, w którym będziesz mógł porozmawiać z pracownikiem bez zakłóceń. Nie krytykuj pracownika publicznie.

Jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą w 5 krokach?

1. Podaj powód rozmowy

Opisz, co pracownik wykonuje niewłaściwie wraz z przykładami np. „Wczoraj bez uprzedzenia nie przyszedłeś do pracy”. Pamiętaj, aby krytykować tylko zachowanie pracownika, a nie jego osobę. Niedopuszczalne są komentarze w rodzaju: „jesteś niepoważny”, „tak zachowują się tylko osoby nieodpowiedzialne”.

2. Przypomnij o ustalonych zasadach

Odwołaj się do regulaminu pracy, reguł panujących w firmie lub kontraktu zawartego z pracownikiem (wzajemnych oczekiwań oraz zasad współpracy między Tobą a podwładnym). Jeśli to nowa osoba w firmie, mogła jeszcze nie znać wszystkich obowiązujących zasad.

3. Nakreśl kontekst

Pracownik powinien zrozumieć, że jego zachowanie i postawa wpływa na innych pracowników, klientów oraz pracodawcę. Na przykład jego niekompetencja może kosztować firmę straty finansowe lub narazić ją na utratę dobrego imienia. Współpracownicy mogą mieć więcej pracy lub gorzej pracować w wyniku negatywnej atmosfery.

4. Wysłuchaj

Upewnij się, że w pełni rozumiesz sytuację. Może się okazać, że część winy leży po stronie niejasno sformułowanych oczekiwań lub miałeś niekompletne informacje.

5. Ustal plan działania

Określ Twoje oczekiwania od pracownika. Zamiast “oczekuję poprawy”, wymień co, jak i do kiedy powinno się zmienić. Zapytaj, co mu pomoże w poprawie jego zachowania. Warto dowiedzieć się, jakie ma propozycje rozwiązania problemu. Dobrym pomysłem jest ustalenie, kiedy spotkacie się ponownie, by ocenić postępy pracownika.

Istotne jest również, by zwracać uwagę nie tylko na negatywne zachowania. Jeśli Twój podwładny zmieni swoje postępowanie, wyraź swoje uznanie.

Co na temat rozmowy dyscyplinującej mówi Kodeks Pracy?

Rozmowa dyscyplinująca nie podlega prawnym wymogom. Może jednak funkcjonować jako alternatywa dla kary porządkowej lub zwolnienia pracownika.

Co więcej, rozmowa dyscyplinująca jest ważnym etapem poprzedzającym ewentualne zwolnienie pracownika. W przeciwnym razie pracownik może złożyć skargę, dowodząc, że nie otrzymał szansy na poprawę swojego zachowania.

Zastanawiasz się nad rekrutacją pracownika? Zapoznaj się z ofertą i opublikuj ogłoszenie w Pracuj.pl, gdzie co 2 minuty kolejny pracodawca znajduje nowego pracownika.

Jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem – podsumowanie

Ocena powinna odnosić się do nieprawidłowo wykonywanych obowiązków lub postawy pracownika, a nie do jego osoby. Dzięki takiej rozmowie zatrudniony dowiaduje się, co i do kiedy powinien zmienić. Pamiętaj też, że emocje nie są najlepszym doradcą. Dlatego taką rozmowę warto przeprowadzić na spokojnie, a nie wtedy, gdy jesteś zdenerwowany zachowaniem pracownika.

Szef lubiany przez pracowników – jakie są jego cechy?

Autor

Justyna Szymczyk Artykuły autora

Narzekanie na przełożonych zdarza się nam dość często. W toku pracy pojawiają się sytuacje, które sprawiają, że pewne cechy ich charakteru mogą nam przeszkadzać. Nic w tym dziwnego, to oczywiste, że nie da się bezwarunkowo lubić wszystkich, którzy stają na naszej drodze. W tym zalewie narzekań można jednak zapomnieć, że szef lubiany przez pracowników nie jest wcale niecodziennym zjawiskiem. Nawet jeśli na wspomnienie o takiej osobie kiwamy głową z powątpiewaniem, wielu pracowników ceni sobie swoich przełożonych. Jakie cechy sprawiają, że lubimy swojego szefa? Na co zwracamy uwagę i co odbieramy pozytywnie?

Szef lubiany przez pracowników

Szef lubiany przez pracowników wpływa na atmosferę miejsca pracy. Większość z nas chce pracować w miejscu, które jest przyjazne i w którym czujemy się dobrze. W końcu na wykonywaniu naszych obowiązków spędzamy często większość naszego dnia i nie chcemy, by był to czas pełen stresu i zdenerwowania. Oczywiście nie ma zamkniętej listy cech, które sprawią, że wszyscy polubią szefa. Jak wspominaliśmy, jest to po prostu niemożliwe. Jednak istnieją zachowania czy powody, które wzbudzają naszą sympatię.

Uczciwość

Lubiany szef to przełożony, który jest uczciwy wobec pracowników. Czy zdarzyło ci się, że szef coś przed tobą zataił? Z pewnością nie zrobiło to na tobie pozytywnego wrażenia. Chcemy, aby naszą pracą zarządzał ktoś, kto mówi nam uczciwie, czym mamy się zajmować, dlaczego, jaki jest zakres naszej pracy, jak wygląda kwestia wynagrodzeń itd.

Jeśli przełożony stale coś nam obiecuje, jednak temat szybko gaśnie i do realizacji obietnic nigdy nie dochodzi, trudno tutaj mówić o sympatii. Szef lubiany przez pracowników nie przekazuje im pustych haseł i obietnic bez pokrycia.

Równe traktowanie pracowników

Niestety, zdarza się, że przełożeni mają swoich ulubionych pracowników. Oczywiście, sam fakt, że kogoś lubi się bardziej nie jest niczym niewłaściwym, jednak chodzi tutaj o faworyzowanie tych osób, często zupełnie niesłusznie. Jeśli pracujesz na tym samym stanowisku z ulubieńcem szefa i choć robisz znacznie więcej, ciągle wysłuchujesz od niego, że to właśnie ulubieniec jest lepszym, bardziej zaangażowanym pracownikiem, masz prawo do negatywnej reakcji.

Dlatego też lubimy przełożonych, którzy mimo swoich sympatii traktują każdego tak samo, nie faworyzują, nie oceniają pracy tylko przez pryzmat tego, kogo lubią bardziej.

Równe traktowanie dotyczy także braku dyskryminacji w miejscu pracy. Szef nie powinien mieć żadnych uprzedzeń, traktować wszystkich tak samo, nie zwracając uwagi na płeć, wiek itd.

Wytężona praca

Jako pracownicy chcemy wiedzieć, że szef jest tak samo zaangażowany w pracę, jak my. Nie znika, kiedy w firmie jest nawał pracy, nie idzie na urlop w najgorętszym okresie, nie sprawia, że tak właściwie pracownicy nie wiedzą do końca, jak wygląda.

Skoro przełożeni się nie starają, dlaczego my mamy? Jeśli jednak widzimy, jak wytężona jest praca szefa, wiemy, że zależy mu na jego przedsiębiorstwie, a to zwiększa także naszą motywację do dalszych działań.

Otwartość na innych

Nie poczujemy się do końca dobrze w miejscu, gdzie odezwanie się do szefa wzbudza stres i strach. Jeśli okazuje się on osobą zamkniętą, nie uśmiecha się, nie rozmawia z nami, jeżeli nie ma do nas żadnej konkretnej sprawy, mamy poczucie, że jest to ktoś niedostępny. W momencie, kiedy pojawia się jakiś problem lub chcielibyśmy po prostu z nim coś omówić, czujemy się jak przed ważnym egzaminem, obawiamy się, jak taka osoba zareaguje.

Szef lubiany przez pracowników jest osobą otwarta, z którą można porozmawiać, która nie sprawia, że kiedy spotykamy ją na korytarzu, chcemy jak najszybciej uciec, a po plecach spływają nam zimne krople. Oczywiście nie chodzi o nadmierną otwartość i ploteczki w godzinach pracy czy zarzucanie swoimi problemami prywatnymi, ale o zwykłe poczucie, że jeśli będziemy musieli z nim porozmawiać, nie będzie to jedno z najgorszych doświadczeń w karierze.

Feedback

Lubimy wiedzieć, jak pracujemy. Chcemy, by przełożony udzielał nam informacji zwrotnej. Nie czekał, by powiedzieć nam, co robimy nie tak, tylko na bieżąco zaznaczał, co musimy naprawić. Chcemy również, by jeśli zrobimy coś dobrze, doceniał naszą pracę i także w takiej sytuacji dawał nam pozytywny feedback. Dzięki temu mamy poczucie, że nie dowiemy się z dnia na dzień, jak źle pracujemy i że sobie nie radzimy, a każdy błąd będziemy mogli próbować naprawić.

Poziom eksperta

Lubiany szef to często ekspert w swojej dziedzinie. Wiemy, że doskonale zna się na branży, jest w niej autorytetem, mamy świadomość, że jeśli nikt nie potrafi odpowiedzieć na nasze pytania czy wątpliwości, najpewniej przełożony nam pomoże.

Nie chcemy czuć, że wiemy więcej od szefa, bijemy go na głowę doświadczeniem, łatwiej radzimy sobie z obowiązkami. Często sprawia to, że mimowolnie tracimy do takiej osoby szacunek i zaufanie.

Nie wszystko na poważnie

Lubimy również przełożonych, którzy nie są ciągle bardzo poważni, mają poczucie humoru, żartują, wprowadzają do firmy nieco uśmiechu.

Takie zachowanie szefa zmniejsza napięcie, sprawia, że swobodniej z nim rozmawiamy, daje poczucie, że jest „zwykłym” człowiekiem, takim jak my i nie musimy się go obawiać.

Szczerość

Szef lubiany przez pracowników jest z nimi szczery. Nie ukrywa problemów, błędów, potrafi się do nich przyznać, chce aby wszyscy znali jasno swoją sytuację. Szczerość zwiększa zaufanie do przełożonego i sprawia, że my również łatwiej się przed nim otwieramy w przypadku zawodowych problemów.

Nie zawsze lubimy naszego szefa i nic nie da się na to poradzić. Problem może jednak leżeć w nas, a nie w jego zachowaniu. Najważniejsze to mieć do niego szacunek i zachowywać się profesjonalnie.

Stany lękowe – boję się mojego szefa – Na pytanie odpowiada mgr Arleta Balcerek

Witam. Jestem 30-letnim mężczyzną. Stoję zawsze przed dużym wyzwaniem jeśli chodzi o rozmowę z moim szefem lub przełożonym. Nie potrafię obronić swoich racji, a co gorsza czasem wydusić z siebie słowa, tzn. mnie paraliżuje, jeśli jest jakiś konflikt, to też mnie paraliżuje. Od razu czuję się jakby mój świat nagle stał się groźny i napięty. To bardzo mi przeszkadza, bo chciałbym rozwinąć się w firmie, ale ten brak odwagi i niemożność konfrontacji lub przedstawienia swoich racji mi to utrudnia. Zdaję sobie sprawę, że ludzie często się obgadują w pracy. Ja nigdy nie reaguję na takie zaczepki, a może powinienem, a jak coś usłyszę, chowam głowę w piasek. Jakiś czas temu miałem wypadek i szef potraktował mnie niezgodnie z moimi oczekiwaniami. Teraz wydaje mi się, że udało mu się mnie przechytrzyć i ma mnie w garści. Czy to jest zdrowe podejście do pracy? Mam wielki problem z przeciwstawianiem się czyjejś woli . Czy to znaczy, że już sam nie umiem myśleć i podjemować decyzji, że jestem tchórzem? Ciężko mi się przeciwstawić woli szefa. Czy to znaczy, że w naszej relacji jest coś nie tak? Gdy on pyta lub prosi przeważnie się godzę. To chyba nie jest zdroworozsądkowe zachowanie. Może potraficie mi pomóc. Pozdrawiam.

Sposób na szefa. Jak rozmawiać z przełożonym?

W pracy często odtwarzamy role, które przypadają nam w udziale w życiu rodzinnym – twierdzi Brian Descroches, kanadyjski psycholog. W książce „Nie traktuj szefa jak matki” Descroches pokazuje podobieństwa między miejscem pracy i rodziną, a także przekonuje, że kłopoty, jakie przeżywamy w biurze, są odbiciem problemów, które mieliśmy jako dziecko. Wywołują w nas też podobne reakcje. Przypomnijmy sobie, jakim byliśmy dzieckiem: fajtłapą czy wiecznym buntownikiem? Jak wyglądały nasze zabawy z rówieśnikami? Co było najczęstszym powodem kłótni z rodzeństwem? Za co karcili nas rodzice?

Krótka wycieczka w przeszłość może się okazać nadzwyczaj pouczająca. Większość z nas ma tendencje do odgrywania jednej roli przez całe życie: ofiary, zwycięzcy, prześladowcy itd. W dorosłym życiu na ogół wcielamy się w tę, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Jeśli jesteś urodzonym buntownikiem, prawdopodobnie traktujesz biuro jak pole walki, a szefa jak przeciwnika. Potrafisz walczyć do upadłego o byle głupstwo. Jeśli lubisz odgrywać rolę ofiary, najprawdopodobniej nigdy nie trafisz na dobrego szefa – każdy będzie powodem do narzekań i nawet u najlepszego znajdziesz wadę. Urodzony przywódca zawsze trafia na szefa zbyt słabego, kobieta maskotka – na srogiego sztywniaka bez poczucia humoru. Jeśli chcesz dojrzale wpływać na relacje z szefem, warto zdać sobie sprawę z nieświadomych zachowań i ról, w które mimo woli wchodzisz. Zwłaszcza gdy z każdym szefem masz ten sam problem.

Holenderski psycholog i naukowiec Gerben van Kleef pokusił się o eksperyment, w którym udowodnił, że sposób, w jaki postrzegamy swojego szefa, zależy od natężenia cechy osobowości, jaką jest ugodowość.

Van Kleef wykazał, że ludzie ugodowi osiągają lepsze wyniki, gdy pracują z przełożonym, który jawnie wyraża gniew i niezadowolenie. Mało tego, „zły” szef oceniany jest przychylniej przez mało ugodowych pracowników. Są to najczęściej osoby wychowane przez krytyczne matki i surowych ojców, rzadko komplementowane, od których zawsze dużo wymagano. Z kolei pracownicy lubiący współpracę oraz dobre relacje wolą przełożonych, których emocje są neutralne i przyjazne, a pracują o wiele lepiej, kiedy na twarzy przełożonego maluje się zadowolenie. Tacy ludzie byli w dzieciństwie często chwaleni i nagradzani nawet za drobiazgi.

Jedno jest pewne – relacje z szefem mają ogromny wpływ na nasze samopoczucie, wydajność i nastawienie do życia. Widujemy go praktycznie codziennie. To od niego zależy nasz awans, podwyżka, urlop, a często nawet to, jak spędzamy swój wolny czas. Szefa i podwładnego łączy silna relacja, spotęgowana przez wspólną pracę nawet po kilkanaście godzin dziennie. Nasza energia skupia się nie tylko na wykonywaniu swoich obowiązków, ale również na tym, by „nie podpaść szefowi” albo przeciwnie – „wpaść mu w oko”. „To rodzaj emocjonalnego pożądania. Wbrew pozorom potrzebujemy od szefa nie tylko fachowej oceny naszej pracy, ale także uczucia” – wyjaśnia psycholog i coach Violetta Nowacka.

Szefów można najogólniej podzielić na spokojnych i nerwowych. Pierwsi motywują pracowników uśmiechem, poklepywaniem po ramieniu, premią; drudzy nieustannie kontrolują i wyładowują na przełożonych swój gniew i frustracje. Zdaniem psychologów każdy ma takiego szefa, na jakiego sobie zasłużył. W końcu to, jak wyglądają nasze stosunki, zależy w pięćdziesięciu procentach od nas samych. Jeśli nie można zmienić szefa, należy dokonać zmian w sobie samym. Najważniejsza jest dobra strategia.

Szef z kategorii „zły policjant” to osoba wymagająca i surowa, trudna w kontaktach i stwarzająca dystans w stosunku do swoich pracowników. Nie znosi spoufalania się i przenoszenia życia prywatnego do pracy. Nie interesuje go twoje chore dziecko ani kłopoty zdrowotne matki. Generalnie sprawia wrażenie, jakby nie interesowało go nic poza pracą. Swoich podwładnych raczej nie lubi. Chętnie wytyka im niekompetencje, błędy i drobne wpadki. Nie docenia sukcesów, wyolbrzymia porażki. Trudno kogoś takiego zmienić. Można jednak zminimalizować stres wynikający z konieczności obcowania z taką osobą. Jak to zrobić, radzi Violetta Nowacka.

Jak rozmawiać z surowym szefem:

Nie daj się zastraszyć. Nie jesteś małym chłopcem, który zniszczył zabawkę. Nikt, nawet szef, nie ma prawa cię szantażować, obrażać czy poniżać. Kiedy masz wrażenie, że zachowuje się w stosunku do ciebie nie fair, natychmiast stanowczo protestuj. Nic nie usprawiedliwia chamstwa. Jeśli mimo twojej stanowczej prośby o godne traktowanie twój szef nadal strofuje cię słowami: „ależ pan jest głupszy od psa”, zażądaj rozmowy z jego zwierzchnikiem. Bądź Profesjonalistą. Szef wyjątkowo ostro tępi przejawy nieprzygotowania, spóźnienia czy zaniedbania. Jeśli nie chcesz mu dać powodu do zaczepki, staraj się być perfekcyjnym pracownikiem. a przynajmniej sprawiaj takie wrażenie: porządek na biurku, schludne ubranie, odpowiedzi udzielane spokojnym, rzeczowym tonem. Bądź Konkretny. Uważasz, że zasłużyłeś na podwyżkę? Nie bój się o niej porozmawiać. Wybierz odpowiedni moment – najlepiej poproś o wyznaczenie konkretnego terminu (niech to nie będzie minięcie się w korytarzu!). Podczas rozmowy patrz szefowi prosto w oczy i mów w pierwszej osobie. Zdanie „Uważam, że nadszedł odpowiedni moment, by porozmawiać o mojej podwyżce” brzmi znacznie lepiej, niż „obiecał mi pan podwyżkę. Dotrzyma pan słowa?”. Większość ludzi nie lubi być stawiana pod ścianą. Unikaj też niedopowiedzeń. Szef chce, żebyś coś za niego zrobił? Powiedz: „Jeśli dobrze rozumiem, mam wykonać pana obowiązki podczas godzin nadliczbowych? Czy mam chwilowo odłożyć swoje zadania?”. Niech wie, że nie jesteś pierwszym naiwnym, który ze strachu zgodzi się na wszystko bez mrugnięcia okiem. Pozbądź się poczucia winy i spróbuj podejść do zawodowych problemów z dystansem. Osoby, które mają obsesję na punkcie zmarszczonych brwi szefa i wieczorami zamartwiają się: „co ja takiego zrobiłem”, nie są cennymi pracownikami. ich życie zaczyna przypominać barometr nastrojów zwierzchnika. Same są zadowolone z siebie tylko wtedy, gdy pochwali je szef. Pracuj nad poczuciem własnej wartości. Przypominaj sobie swoje sukcesy, załatwione sprawy, uwierz w swoje kompetencje! i jeszcze jedno – zanim po raz kolejny sparaliżuje cię strach przed szefem, pozwól sobie na małą fantazję i zastanów się, jak wyglądałby w piżamie w misie.

Życzliwy szef to marzenie każdego podwładnego. To typ osoby spokojnej i przyjaźnie nastawionej do pracowników. Nie pilnuje, nie karze i nie tropi obiboków, bo uważa, że „każdy ma prawo mieć gorszy dzień”. Uznaje prawo do błędu. Jest zawsze dostępny – nie odgradza się od zespołu zeszytem umówionych spotkań. Praca z takim szefem pozornie może się wydawać samą przyjemnością. Niestety, choć trudno w to uwierzyć, często sprawia tyle samo kłopotów, co praca z bezwzględnym tyranem.

Szef przyjaciel stwarza złudne poczucie bezpieczeństwa. Pamiętaj jednak, że biuro to nie rodzinny dom, a przełożony to nie twoja matka. Dlatego nie biegaj do niego z każdą załatwioną sprawą i z każdym niepowodzeniem. Nawet kiedy czasami przystaje przy twoim biurku i przyjaźnie zagaduje, nie rzucaj się na niego z okrzykami, co już udało ci się zrobić, a z czym masz problem. Nie oczekuj też, że ze względu na dobre serce będzie wiecznie wyrozumiały dla powtarzanych przez ciebie błędów. Nie zadręczaj go opowieściami o zepsutym samochodzie czy kłopotach z psem. „Wielu ludzi nadużywa życzliwości dobrego szefa i systematycznie zaciera granicę zwierzchnik – podwładny. Wciąga go w osobiste problemy i domaga się głaskania po głowie. Nie tędy droga” – mówi Violetta Nowacka.

Jak rozmawiać z szefem-przyjacielem:

Nawet kiedy szef przyjaciel przymyka oko na wiele spraw, pilnuj, by zawsze wykonywać swoją pracę na czas. Jeśli szef-przyjaciel straci do ciebie zaufanie, trudno je będzie odzyskać. Gdy widzisz, że nie jest zadowolony z twojej pracy, poproś go o rozmowę i skłoń do krytyki. Szef przyjaciel często ma problemy z wyrażaniem niezadowolenia z pracy swoich współpracowników, bo wydaje mu się, że ich tym urazi. Biuro to nie miejsce na obnoszenie się z fochami. Nawet najbardziej przyjacielski szef może stracić cierpliwość, gdy będziesz wszczynał niepotrzebne kłótnie, wytykał błędy kolegom i im docinał. Nie wykrzykuj w sekretariacie, że „Wiesiek kradnie twoje pomysły”, tylko w cztery oczy wyjaśnij sytuację. Nie obrażaj się demonstracyjnie, gdy szef odmówił ci podwyżki. Nie daj się zwieść sprytnym manipulatorom! Uśmiech coraz częściej wpisany jest w zakres obowiązków ludzi na stanowiskach. Dobrze znają starą prawdę, że łatwiej ulegamy naciskowi osoby miłej i sympatycznej. Wielu szefów kumpli potrafi tak sprytnie sterować systemem kar i nagród, że dostając to, co nam się należy, jesteśmy wdzięczni szefowi za uznanie. Jeśli utrzymujecie znajomość także poza pracą, rób wszystko, by oddzielić te dwie sfery życia. Zasada jest prosta – przy grillu nie rozmawiacie o zebraniu, na zebraniu – o grillu.

Kiedy odejść z pracy

Nad relacją z szefem warto pracować, zdarza się jednak, że stosunki z nim są tak trudne, iż lepiej zmienić pracę. Pomyśl o tym poważnie, gdy:

przed wyjściem do pracy trzęsą ci się ręce i łykasz środki uspokajające,

mimo protestów jesteś przy wszystkich poniżany i obrażany,

szef ciągle cię krytykuje i publicznie wyśmiewa,

jesteś karany za czyjeś (głównie jego) potknięcia i wpadki,

szef molestuje cię seksualnie,

stajesz się obiektem plotek i mobbingu,

po kilku latach pracy ciągle czujesz się jak stażysta udowadniający swoją wartość.

5 Zasad komunikacji z szefem

1. Nie bierz słów szefa do siebie kiedy po raz kolejny słyszysz niesprawiedliwą krytykę, w myślach postaw szefowi fachową psychologiczną diagnozę: „On mnie krytykuje, bo to jego jedyny sposób, aby wzbudzać respekt, poczuć się ważniejszym i lepszym ode mnie. to przejaw jego słabości. tu nie chodzi o mnie, to jego problem”.

2. Chwal szefa jeśli chcesz zmian, naucz go pochwał. Oczywiście sam chwal rozsądnie, aby nikt nie posądził cię o lizusostwo. powiedz: „to była bardzo dobra decyzja, aby wprowadzić ten nowy system. teraz pracuje się o wiele łatwiej”. nie mów: „pan to wszystko wie i jest strasznie mądry”.

3. Domagaj się pochwał podczas mniej formalnej rozmowy rzuć mimochodem: „prawda, że zrobiłem kawał dobrej roboty?”. nie będzie miał wyjścia i przytaknie. dobre i to.

4. Domagaj się konstruktywnej krytyki jeśli twój szef ma zwyczaj krytykowania „dla zasady”, to z pewnością używa niejasnych zwrotów. gdy nauczysz się „wytrącać mu broń z ręki”, będzie krytykował tylko w uzasadnionych okolicznościach. sprowadzaj rozmowę z ogólników do konkretów. kiedy szef mówi: „to jest do niczego”, sprecyzuj: „dobrze, ale co konkretnie jest do niczego?”.

5. Nie bój się mówić o swoich uczuciach poinformuj szefa, że zależy ci na swojej pracy, ale abyś mógł pracować jeszcze lepiej, potrzebne są ci opinie dotyczące efektów. poproś zarówno o krytykę, jak i o informacje, co robisz dobrze.

Jak rozmawiać z szefem o problemach? Jak rozmawiać z pracownikiem?

Trudna rozmowa z szefem lub pracownikiem często wzbudza niepokój. Aby wszystko przebiegło prawidłowo, bez spięć i niepotrzebnych zgrzytów, należy dobrze się przygotować. Dowiedz się, jak rozmawiać z szefem lub pracownikiem oraz jak uniknąć błędów w komunikacji.

Trudna rozmowa z szefem? Jak mówić do szefa?

W każdej firmie mogą pojawić się problemy, jednak najważniejsze jest to, aby ich nie unikać, a spróbować rozwiązać. Najlepsza w tej sytuacji jest szybka reakcja oraz szczera rozmowa. Wielu pracowników na samą myśl o stawieniu się w gabinecie pracodawcy odczuwa stres. Przy opanowaniu nerwów może pomóc przygotowanie się do konwersacji.

Często poruszane tematy nie są przyjemne, dlatego należy wiedzieć jak rozmawiać z szefem o problemach. Pracując w dużej korporacji, trzeba liczyć się z tym, że taka sytuacja może mieć miejsce. Jednak nie jest to nic strasznego, jeśli weźmie się pod uwagę pewne zachowania:

być szczerym i posiadać szacunek do przełożonego – szczerość to istotna cecha, która jest bardzo doceniana. Jednak warto pamiętać, z kim przeprowadza się rozmowę i odnosić się do drugiej osoby z szacunkiem,

być konkretnym i nie oceniać – Nie tracąc czasu, trzeba przejść do konkretów i zacząć temat, który jest przedmiotem całego spotkania. Rozmawiając o współpracownikach, należy swoje wnioski opierać na faktach,

być opanowanym i nie atakować – jeżeli pracodawca zarzuci błąd, należy przyjąć to z opanowaniem. Nie powinno się podnosić głosu, czy reagować w nerwowy sposób.

Przeprowadzając spotkanie z szefem, dobrze jest pokazać się z jak najlepszej strony. Istotne jest, aby zachować się kompetentnie, profesjonalnie i odpowiednio do sytuacji. Pracownik powinien przedstawić wszystkie swoje argumenty zgodnie z prawdą oraz wysłuchać tego, co ma do powiedzenia pracodawca.

Jak rozmawiać z pracownikiem o błędach? Jak uniknąć błędów komunikacji?

Będąc szefem i prowadząc dużą korporację, można napotkać pewne problemy, które niekiedy wynikają z popełniania błędów przez pracowników. Wówczas należy przeprowadzić z nim poważną rozmowę. Wielu pracodawców głowi się nad tym, jak rozmawiać z pracownikiem o błędach.

Każdy szef chce w sposób konkretny przekazać komunikat, jednak istnieje obawa przed urażeniem, czy zniechęceniem podwładnego. Zanim zostanie poproszony do gabinetu, warto wcześniej odpowiednio się przygotować. Należy zastanowić się, co chce się przekazać, jaki jest problem i dlaczego pracownik został wezwany. Dobrze jest mieć przygotowane argumenty i kontrargumenty, które będą pomocne podczas dyskusji. Pracodawca powinien być konkretny i rzeczowy, dlatego należy unikać przydługich wstępów.

Szef i podwładny powinni umieć się ze sobą porozumiewać, zwłaszcza w sytuacjach, w których pojawi się problem, który trzeba omówić i rozwiązać. Jednak jeśli jedna lub druga strona nie będzie umieć przeprowadzić rozmowy, to atmosfera zrobi się napięta i nieprzyjemna. Jeżeli zostaną przekroczone i złamane pewne zasady, można takie nieprawidłowości natychmiast zgłosić. Jest to możliwe, dzięki aplikacji Whiblo, która została stworzona przez Braf.tech. Pozwala na rozwiązywanie kłopotów w firmie, zanim wyjdą na światło dzienne.

Jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z trudnym pracownikiem — Projekt przywództwo

Trudne rozmowy w pracy | Trudne rozmowy z pracownikami | Jak rozmawiać z szefem?

Jak przygotowac się do trudnej rozmowy? | Jak rozmpocząć trudną rozmowę? | Jak dyscyplinować pracowników? | Jak rozmawiać z trudnymi pracownikami? | Konflikt w miejscu pracy | jak zarządzać konfliktem w miejscu pracy? | Jak udzielać feedbacku? | Rozmowa oceniająca pracownika

Te pytania nurtują zarówno młodych, jak i doświadczonych managerów. Trudnych rozmów w biznesie nie unikniemy. Prędzej czy później będziemy musieli dyscyplinować bądź zwalniać pracowników – czasem z ich winy, a czasem z powodu restrukturyzacji firmy. Rozmowa dyscyplinująca może dotyczyć łamania procedur, niekiedy niewłaściwego stroju – nie ma tutaj znanej i stałej reguły, gdyż spektrum trudnych rozmów jest naprawdę duże. Łatwo popełnić w tej materii błąd. Potrzebne jest duże wyczucie i empatia.

Wielu pracodawców nie wie, jak przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem. Niejednokrotnie rozmowa z trudnym pracownikiem nie należy do najprzyjemniejszych czynności i kompletnie nie wiadomo, jak powinno się do niej podejść. Niezależnie od tego, jak często zdarza Ci się przeprowadzać trudne rozmowy – szkolenie z tego zagadnienia może okazać się przydatne w najmniej spodziewanym momencie. Jeśli czeka Cię rozmowa dyscyplinująca, to warto zapoznać się z artykułami w naszej czytelni, aby móc się do niej jak najlepiej przygotować. Przede wszystkim dobrze dowiedzieć się, jak powinna przebiegać rozmowa dyscyplinująca. Przykład, i to nie jeden, znajdziesz na naszym blogu. Pamiętaj — trudne rozmowy w firmie niejednokrotnie są konieczne, aby utrzymać pożądaną jakość świadczonych usług.

키워드에 대한 정보 rozmowa szefa z pracownikiem

다음은 Bing에서 rozmowa szefa z pracownikiem 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa z szefem XD)

• śmieszne wpadki telewizyjne
• kompilacja wpadek telewizyjnych 2020
• najlepsze wpadki telewizyjne 2020
• najlepsze wpadki w teleturniejach 2020
• głupi ludzie w teleturniejach 2020
• śmieszne filmiki 2020
• śmieszne filmiki
• hit internetu 2020
• patostream 2020
• shoty z live 2020
• najlepsze szoty z live

Tadzio #- #Pracownik #Miesiąca #(Solówa #z #szefem #XD)

---

YouTube에서 rozmowa szefa z pracownikiem 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Tadzio – Pracownik Miesiąca (Solówa z szefem XD) | rozmowa szefa z pracownikiem, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.