당신은 주제를 찾고 있습니까 “szkoła montessori kraków cena – Szkoła Montessori vs tradycyjna“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Lekcja Montessori 이(가) 작성한 기사에는 조회수 6,716회 및 좋아요 142개 개의 좋아요가 있습니다.
Opłata za 5 godzin wynosi 570 zł za miesiąc, Dla rodzeństwa zniżka 20% kosztów czesnego – dotyczy każdego dziecka. Jednorazowe wpisowe wynosi 550 zł – płatne tylko za pierwszym razem a nie co roku .Czesne wynosi 980 zł i jest płatne przez 12 miesięcy w roku. Obejmuje: zajęcia programowe, język angielski (10 godzin tygodniowo), język hiszpański, kółka zainteresowań, świetlicę. Dodatkowo płatne są posiłki (śniadanie, obiad, podwieczorek), szkolne wyjazdy (białe i zielone szkoły), klasowe wyjścia.W klasach Montessori nie ma ocen wyrażanych stopniami, nie ma corocznej promocji z klasy do klasy wyższej programowo. Zgodnie z założeniami systemu dziecko przez trzy lata uczy się na każdym z poziomów, a po trzech latach przechodzi na poziom wyższy.
szkoła montessori kraków cena 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Szkoła Montessori vs tradycyjna – szkoła montessori kraków cena 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
Tym razem kilka interesujących informacji o szkole Montessori w porównaniu ze szkołą tradycyjną.
Zapraszam na stronę:
https://lekcjamontessori.pl/
muzyka: www.bensound.com
zdjęcia: https://unsplash.com/@evieshaffer
szkoła montessori kraków cena 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Opłaty | Wielicka Szkoła Montessori
czesne (za zajęcia w godzinach 8.30-14.30) – 770 zł miesięcznie płatne przez 12 miesięcy · świetlica 200zł / m-c · jednorazowe wpisowe do Szkoły Podstawowej – 900 …
Source: montessoriszkola.pl
Date Published: 1/2/2022
View: 9194
Rekrutacja – Szkoła Montessori
Dodatkowe informacje pod numerem telefonu: 728 993 806, w godzinach pracy sekretariatu. Opłaty w r.szk. 2021/22: – opłata wpisowa jednorazowa – 2600 zł w szkole …
Source: www.krakowmontessori.pl
Date Published: 5/8/2021
View: 8453
Cennik usług – Niepubliczna Szkoła Podstawowa im. Marii …
Czesne. 950 zł ; Dla ucznia szkoły, który ma rodzeństwo w Niepublicznym Przedszkolu Ślimaczek (pakiet 10 h) Niepublicznym Żłobku Ślimaczek (największy pakiet ) …
Source: www.szkolapodstawowamontessori.pl
Date Published: 1/25/2022
View: 3353
Zajęcia i płatności – Przedszkole Montessori Kraków
Opłata podstawowa (czesne)Opłata za wyżywienieWpisowe na rok 2022/2023Gwarantowane w ramach opłaty podstawowej.
Source: psmontessori.pl
Date Published: 4/14/2022
View: 126
Szkoła – Montessori
Czesne wynosi 980 zł i jest płatne przez 12 miesięcy w roku. Obejmuje: zajęcia programowe, język angielski (10 godzin tygodniowo), język hiszpański, kółka …
Source: akademiamontessori.edu.pl
Date Published: 5/6/2021
View: 3623
Czy żałujemy posłania dzieci do szkoły Montessori?
Cena i wiara. Istnieją dwie główne przeszkody w posyłaniu dzieci do przedszkoli i szkół Montessori. Pierwsza to cena. Te placówki są prywatne i …
Source: mikemary.pl
Date Published: 10/2/2022
View: 2866
Rekrutacja – Prywatna Szkoła Podstawowa
wejście do klasy lekcyjnej Montessori; omówienie zasad edukacji szkolnej Montessori; wypełnienie i złożenie karty rekrutacyjnej do szkoły. Obowiązują e-mailowe …
Source: krakowmontessorischool.pl
Date Published: 11/9/2022
View: 6597
Krakowska Szkoła Montessori
82 ust. 2). Szkoła realizuje program Ministerstwa Edukacji Narodowej i podlega kontrolom i nadzorowi pedagogicznemu Kuratorium Oświaty w Krakowie. Krakowska …
Source: www.krakowskaszkolamontessori.com
Date Published: 4/5/2022
View: 5752
Cennik – HORME – Niepubliczna Szkoła Podstawowa
Zapewniamy dzieciom najlepsze warunki do zdobywania wiedzy i kształcenia różnorodnych umiejętności. Dbamy o staranne wychowanie i indywualny rozwój naszych …
Source: horme.edu.pl
Date Published: 11/13/2022
View: 4412
주제와 관련된 이미지 szkoła montessori kraków cena
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Szkoła Montessori vs tradycyjna. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 szkoła montessori kraków cena
- Author: Lekcja Montessori
- Views: 조회수 6,716회
- Likes: 좋아요 142개
- Date Published: 2019. 9. 1.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=iACMEgmwB3A
Ile kosztuje nauka w Montessori?
Czesne wynosi 980 zł i jest płatne przez 12 miesięcy w roku. Obejmuje: zajęcia programowe, język angielski (10 godzin tygodniowo), język hiszpański, kółka zainteresowań, świetlicę. Dodatkowo płatne są posiłki (śniadanie, obiad, podwieczorek), szkolne wyjazdy (białe i zielone szkoły), klasowe wyjścia.
Czy w szkole Montessori są oceny?
W klasach Montessori nie ma ocen wyrażanych stopniami, nie ma corocznej promocji z klasy do klasy wyższej programowo. Zgodnie z założeniami systemu dziecko przez trzy lata uczy się na każdym z poziomów, a po trzech latach przechodzi na poziom wyższy.
Ile kosztuje czesne w przedszkolu Montessori?
Wśród pomocy Montessori i pięknej przyrody wyrosną nam dzieci z wszystkimi atutami, by odważnie ruszać w dorosłe życie. Nabór prowadzony jest przez cały rok- ustalenia z biurem. Jednocześnie proces adaptacji może odbywać tylko 1 dziecko. Opłata miesięczna 1500 zł czesne + 21zł/ dziennie wyżywienie.
Jak wygląda nauka w szkole Montessori?
W szkole podstawowej Montessori przewidziana jest dłuższa chwila na odpoczynek i jest ona przewidziana po pracy własnej. Godzinne zajęcia ruchowe: sport, spacer, zabawy na świeżym powietrzu, zajęcia ruchowe, ale swobodne dające dziecku ujście po dotychczasowej koncentracji.
Co daje kurs Montessori?
Montessori dla najmłodszych (Polski Instytut Montessori) – kurs daje uprawnienia do pracy w żłobku lub klubie dziecięcym, odbywa się w Warszawie, trwa dwa semestry, ale zajęcia odbywają się głównie latem. Koszt: od 5500 do 6700 zł (plus wpisowe 300 zł).
Co to jest metoda Montessori?
Chodzi o metodę nauczania, która stoi w opozycji do zasad edukacji tradycyjnej. Dzieci montessoriańskie poznają świat za pomocą wszystkich pięciu zmysłów, podczas gdy w tradycyjnej szkole praktykowane jest uczenie poprzez słuchanie, czytanie i obserwowanie.
Czego uczy Montessori?
Zasady Montessori
Dzieci montessoriańskie poznają świat za pomocą wszystkich pięciu zmysłów, a nie jedynie przez czytanie, obserwowanie i słuchanie, jak ma to miejsce w tradycyjnych przedszkolach oraz szkołach. Uczą się one tego, na co aktualnie mają ochotę, więc zdobywanie wiedzy przynosi im satysfakcję.
Dlaczego placówki Montessoriańskie budzą dziś zaufanie rodziców?
Uniwersalność i popularność na całym świecie Metoda Montessori zyskuje, przede wszystkim przez możliwość tworzenia indywidualnego programu rozwoju dla każdego dziecka. Rozwija się ono w swoim tempie i każde potrzebuje innego czasu, aby opanować daną umiejętność czy przyswoić wiedzę.
Jak wygląda dzień w przedszkolu Montessori?
Jest to czas na wyciszenie ciała i słuchanie: bajek, czytania książek, spokojnej muzyki. Dzieci kładą się w ubrankach, zdejmują jedynie kapcie i mniej wygodne części garderoby według własnych potrzeb.
Ile kosztuje żłobek Montessori?
Płatna przelewem na konto żłobka do 3 dni po podpisaniu umowy. Czesne bez dofinansowań w żłobku od I. 2022 to 1450,00 zł. Miejsca pełnopłatne w 2021r.
Ile kosztuje czesne w prywatnym przedszkolu?
W mniejszych miejscowościach znajdziemy przedszkola prywatne z czynszem na poziomie około 500 zł, w dużych miastach ta opłata wynosi najczęściej między 800 zł do 1500 zł. Liczba przedszkoli prywatnych każdego roku się powiększa, miejsce w przedszkolu wcale nie jest tak łatwo dostępne.
Ile kosztuje przedszkole dla dzieci z autyzmem?
W zależności od miasta czesne waha się od 450 do 1 500 złotych. Oprócz tego obowiązuje wpisowe wynoszące około 200 złotych, a także opłata za wyżywienie i świetlicę. Ze względu na wysokie koszty, że nie każda rodzina będzie mogła pozwolić sobie przedszkole terapeutyczne dla dzieci z autyzmem.
Jak wygląda dzień w szkole Montessori?
PRACA WŁASNA
Dzieci wchodzą do szkoły, przebierają się i idą do pracowni. Ewentualne niecierpiące zwłoki poranne rozmowy odbywają się na korytarzach. Pracownia jest miejscem ciszy. Tutaj, na półkach znajdują się montessoriańskie pomoce matematyczne, językowe, przyrodnicze.
Kto skonczyl szkole Montessori?
- Larry Page i Sergey Brin. założyciele Google’a.
- Jeff Bezos. założyciel i dyrektor generalny Amazon.com.
- Książę William i książę Harry. angielska rodzina królewska.
- Will Wright. …
- Jimmy Wales. …
- Jacqueline Kennedy Onassis. …
- Gabriel Garcia Marquez. …
- Melissa Gilbert.
Jaki powinien być nauczyciel Montessori?
Montessori stawiała wysokie wymagania przyszłym nauczycielom. Obok oddziaływania osobistego wymagała ona dobrej wiedzy ogólnej oraz gotowości do naukowego doskonalenia się. Według niej dobrego pedagoga powinien cechować spokój oraz miłość, cierpliwość i szacunek do dziecka.
Czy metoda Montessori jest dobra?
Zalety Montessori
Wśród zalet tego systemu wymienia się możliwość elastycznej, angażującej nauki, a także indywidualne podejście do każdego ucznia. Dzieci uczą się chętnie, ponieważ nie ciąży nad nimi widmo kary. Nie potrzebują one również zewnętrznej motywacji w postaci nagrody.
Kto może zostać nauczycielem Montessori?
Aby zostać Nauczycielem Montessori, konieczne jest przede wszystkim ukończenie specjalistycznego kursu oraz zdobycie dyplomu. Istotne jest także odbycie praktyk i zdobywanie doświadczenia w placówkach prowadzonych tą metodą. Samo ukończenie kursu nie sprawi jednak, że dana osoba będzie dobrym nauczycielem.
Ile kosztuje szkoła Montessori Wrocław?
| Czesne | 950 zł |
| Dla ucznia szkoły, który ma rodzeństwo w Niepublicznym Przedszkolu Ślimaczek (pakiet 10 h) Niepublicznym Żłobku Ślimaczek (największy pakiet ) lub w Niepublicznej Szkole im. Marii Montessori | 855 zł |
| Wpisowe jednorazowe | 600 zł |
Przedszkole Montessori Arka Noego
Od września 2022 zapewniamy miejsce dla dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego). Oferujemy dla tego dziecka niższe czesne oraz darmowe zajęcia z terapii integracji sensorycznej w SENSORYKA – Ośrodek Wspierania Rozwoju Dzieci i Rodziny. Zapraszamy do kontaktu z dyrekcją placówki.
Montessori
Czesne wynosi 980 zł i jest płatne przez 12 miesięcy w roku. Obejmuje: zajęcia programowe, język angielski (10 godzin tygodniowo), język hiszpański, kółka zainteresowań, świetlicę. Dodatkowo płatne są posiłki (śniadanie, obiad, podwieczorek), szkolne wyjazdy (białe i zielone szkoły), klasowe wyjścia.
Szkoła otwarta jest od 7.15 do 17.30.
Wpisowe bezzwrotne płatne jest jeden raz i wynosi 1500 zł.
Czesne na drugie dziecko jest niższe o 20% a na trzecie dziecko 30%.
Wpisowe na drugie dziecko jest niższe o 50%.
Od 01.09.2022 r. czesne będzie wynosiło 1100 zł i będzie płatne prze 12 miesięcy w roku
Ocena pracy dziecka według Montessori
Ocena pracy dziecka według Montessori
Na początku XX wieku na podstawie osobistych doświadczeń i obserwacji Maria Montessori opracowała metodę zindywidualizowanego nauczania, która stanowi jedną z alternatywnych form edukacji dzieci w wieku przedszkolnym i wczesno-szkolnym.
Celem metody Montessori jest przygotowanie wychowanka do samodzielnego życia przez wspieranie jego potencjalnych możliwości. Doktor Montessori twierdziła bowiem, iż dziecko ma swój własny, naturalny plan rozwoju, aktywizowany przez środowisko wychowawcze. Odpowiednio przygotowane otoczenie szkolne stanowi więc podstawowy warunek osiągnięcia przez uczniów pełnego rozwoju i życiowej niezależności. Zaprojektowanie klasowego środowiska pracy należy do powinności nauczyciela. On też, będąc integralną częścią przygotowanego otoczenia, ma do spełnienia takie samo jak i dziecko zadanie – pomóc mu w procesie samorozwoju.
W pracowni Montessori dzieci w różnym wieku pracują niezależnie od siebie (lub w małych grupach) nad dowolnie wybranym zadaniem dydaktycznym. W tak zorganizowanym procesie kształcenia na pierwszy plan wysuwa się indywidualna nauka dziecka oraz nierozerwalnie z nią związane samokontrola wykonywanej pracy, jak również samodzielna korekta błędów.
Twórczyni metody zindywidualizowanego nauczania przyznawała prawo do błędu wszystkim ludziom. – Błąd jest kompanem nierozerwalnie związanym z naszym życiem – mówiła Montessori. Wiele z nich człowiek naprawia metodą prób i błędów, po prostu żyjąc, albowiem w ten sposób stale zdobywa nowe wiadomości i umiejętności niezbędne do zrozumienia popełnianych omyłek. Rozpoznanie zatem błędu, a nie kara prowadzi do jego usunięcia. Kara stanowi rodzaj poniżenia, znieważa człowieka i ubliża jego godności. Co więcej, każda reprymenda zmniejsza poczucie osobistej wartości i wiarę we własne siły. Szkolny system dyscyplinowania i kontrolowania – oparty na karach i nagrodach – odrywa uwagę dziecka od zadań edukacyjnych i kieruje ją w stronę ewentualnych konsekwencji wykonania bądź niewykonania pracy. Uczeń traci w ten sposób zainteresowanie procesem uczenia się, a elementem motywującym do nauki staje się prawdopodobieństwo otrzymania kary lub nagrody. Ponadto opisywany system kar i nagród rozwija wśród dzieci zazdrość, rywalizację, współzawodnictwo, arogancję, donosicielstwo itp.
Nie znaczy to, że w systemie Montessori rezygnuje się z nagród. Są one jednak natury wewnętrznej, a nie zewnętrznej. Nagrodą staje się satysfakcja dziecka z dobrze wykonanego zadania. Zadowolenie ucznia wzrasta, gdy nauczyciel lub koledzy okazują zainteresowanie i solidarność z jego pracą. Kara pojawia się (…) jako wstrzymanie lub cofnięcie konsekwencji nagradzających. Tak więc, jeśli dziecko nie posługuje się materiałem lub nie wykorzystuje swej wolności w sposób właściwy, są mu one odbierane aż do momentu, w którym poczuje, że gotowe jest spróbować jeszcze raz (Ch. Galloway 1988).
Tradycyjny system kar i nagród traktowała Montessori jako sposób wymuszania na uczniach posłuszeństwa, a nie zachęcania ich do pokonywania trudności. Tylko świadomość popełnienia błędu wpływa regulująco na działania ucznia (jak i nauczyciela). Do prawidłowej organizacji procesu dydaktycznego jest zatem niezbędna zasada korekty błędu. Jej istota polega na zapewnieniu uczniom możliwości rozpoznania błędu.Dlatego uczestnicy procesu kształcenia muszą znać wskaźniki czy narzędzia pozwalające określić poprawność wykonanych zadań: Potęga rozwoju pochodzi (…) z wolności i świadomości drogi, którą idziemy. Dlatego niezbędna jest nam wiedza o tym, czy i kiedy zboczyliśmy z drogi. Przenosząc swoje myśli na grunt praktyki pedagogicznej, Montessori tak zaprojektowała otoczenie szkolne, aby dostarczyło dzieciom konkretnych sposobów sprawdzania własnej pracy. Kontrola błędu kryje się w materiale dydaktycznym (np. kontrola mechaniczna, sensoryczna czy kontrola oparta na porównywaniu z modelem), kontroli koleżeńskiej lub nauczycielskiej. Kiedy dzieci nauczą się nimi posługiwać, zrozumieją ideę samokontroli, a to pozwoli im osiągnąć perfekcję, posłuszeństwo i dyscyplinę.
Dyscypliny w systemie Montessori nie osiąga się przymusem czy nakazem. Dziecko stanie się posłuszne, gdy ukształtuje świadomą siłę woli i samo będzie mogło decydować o swoim zachowaniu. Nie ma nic bardziej szkodliwego w opinii włoskiej badaczki niż okazywanie dezaprobaty i karcenie dziecka w czasie, kiedy nie zgromadziło ono jeszcze własnego budulca, nie wykreowało żadnych umiejętności rozwojowych. Dopóki dziecko nie jest panem swojego działania, dopóki nie może być posłuszne własnej woli, nie będzie posłuszne woli innych. Wewnętrzna dyscyplina rozwija się stopniowo, przechodząc kolejne stadia:
Brak wewnętrznej dyscypliny. Dziecko nie jest w pełni świadome własnych działań ponieważ dopiero asymiluje wrażenia z otaczającego środowiska, nie porządkuje ich i nie systematyzuje.
Stadium świadomości i posłuszeństwa. Dziecko zaczyna spontanicznie wybierać samodyscyplinę (P.P. Lillard 1975), może więc kierować się własną wolą lub wolą innych osób.
Stadium samodyscypliny. Dziecko samodzielnie i skutecznie koryguje swoje zachowanie.
Osiągnięcie najwyższego stadium posłuszeństwa oznacza uzyskanie wolności własnego rozwoju, wolność i dyscyplina bowiem to dwie strony medalu. Dziecko, które potrafi kierować własnym postępowaniem, przestaje być zależne od dorosłych, staje się bardziej spostrzegawcze, wierzy we własne siły, jest partnerem zarówno dla innych dzieci, jak i nauczyciela, potrafi samodzielnie pokonywać trudności oraz rozpoznać i naprawić popełnione błędy.
Rozwój wg Montessori jest procesem ciągłych zmian: zachowań, sposobu myślenia, aktywności itp. Podstawową metodą poznawania rozwijającego się dziecka jest obserwacja. Jej głównym celem jest rejestracja spostrzeganych faktów i zjawisk, a następnie ich wyjaśnienie i interpretacja. W przypadku takiego systemu oceniania nauczyciel rejestruje konkretne osiągnięcia dzieci, ich ewentualne trudności, napotykane w procesie indywidualnego rozwoju. Spostrzegane w bezpośrednim poznawaniu fakty są z kolei wartościowane, a zewnętrzną formą wartościowania jest ocena opisowa (R. Więckowski 1995). W klasach Montessori nauczyciel jest zobowiązany do prowadzenia systematycznej i wieloaspektowej obserwacji dziecka. “Przy pomocy mojej metody nauczyciel uczy mało, obserwuje dużo”, a przede wszystkim ukierunkowuje i organizuje aktywność uczniów.
Przyjęcie przez nauczyciela roli obserwatora z tradycyjnego punktu widzenia nie jest możliwe, na lekcji bowiem nauczyciel jest osobą aktywną. Jest to również trudne do zrozumienia, biorąc pod uwagę fakt, że dorośli mają tendencję do częstego ingerowania w poczynania dzieci – “dla ich dobra”. Nauczyciel w szkole Montessori musi zrozumieć, że to właśnie dla dobra dziecka, jego rozwoju powinien pozostawać w cieniu wychowanka. Dzięki temu nie tylko lepiej pozna ucznia, ale także przygotuje się do udzielenia mu pomocy.
Do podstawowych technik obserwacyjnych w metodzie Montessori zalicza się: dziennik obserwacji, technikę próbek zdarzeń, technikę próbek czasowych. Poniżej przedstawiam przykłady praktycznych rozwiązań w tej dziedzinie, które mogą zostać wykorzystane przez nauczycieli klas początkowych w czasie gromadzenia materiałów o uczniu, niezbędnych do sporządzenia oceny opisowej.
Dziennik obserwacji
Celem obserwacji jest zebranie informacji o wszystkich członkach grupy. Nauczyciel obserwuje dzieci w ciągu całego dnia pracy. Po opuszczeniu przez uczniów pracowni w spokoju i samotności przypomina sobie
i niemal jednocześnie zapisuje, określenia charakteryzujące zachowania każdego wychowanka. Zapisuje swoje myśli na zasadzie pierwszych, szybkich skojarzeń. Jeżeli nie przychodzi mu na myśl żadne określenie, na arkuszu obserwacji zaznacza to kreseczką “–”.
Arkusz obserwacji składa się z sześciu kolumn. W pierwszej są wpisywane imiona (bądź imiona i nazwiska) dzieci. W kolejnych (po jednej na każdy dzień tygodnia) zapisuje się określenia związane z zachowaniem uczniów. Ponieważ obserwację nauczyciel prowadzi codziennie, dla uniknięcia autosugestii powinien zasłaniać wypełnione uprzednio pola.
Po około dwóch, trzech tygodniach nauczyciel może dokonać analizy zapisów. Okaże się wtedy, że w grupie znajdują się dzieci, którym nauczyciel będzie musiał się przyjrzeć dokładnie, ponieważ zgromadził za mało informacji bądź zebrane informacje są jednostronne, np. wartościują tylko postawy dziecka, nic nie mówiąc o jego pracy. Wobec tego wychowawca powinien uzupełnić swoją wiedzę o dziecku, przeprowadzając obserwację techniką próbek czasowych, tj. trzykrotnie w ciągu dnia przez pięć minut zapisywać wszystkie czynności i zachowania dziecka (bez ich oceny). Na czas prowadzenia takiej obserwacji musi odizolować się od aktywności grupy.*
Jeżeli nauczyciel dysponuje 10-15 szczegółowymi zapisami aktywności dziecka, przystępuje do ich interpretacji. Analiza spostrzeżeń pozwoli ocenić stan środowiska pracy ucznia. Czy jest ono przygotowane w odpowiedni sposób? Czy trzeba coś poprawić? Jeśli tak, to co? Z jakich materiałów dziecko korzysta najchętniej, a jakich nie wybiera? O czym to może świadczyć?
Technika próbek zdarzeń
Celem obserwacji jest zebranie informacji o tym, które dzieci koncentrowały swoją uwagę na nauczycielu, a które na sobie, a dokładniej, które były niesamodzielne w pracy, szukały pomocy, a które pracowały swobodnie. Jest to obserwacja uczestnicząca, prowadzona w czasie pracy uczniów. Arkusz obserwacyjny powinien zawierać większą liczbę kolumn. W pierwszej, tak jak poprzednio, wpisuje się listę dzieci. W kolejnych kolumnach nauczyciel umownym znakiem określa, którym dzieciom zwracał uwagę “<”, a które dzieci zwracały się do niego “>”. Dlatego nie może używać czerwonego koła.
Obserwację należy prowadzić kilkakrotnie w ciągu dnia pracy, przez około dziesięć minut. Po tygodniu nauczyciel zbiera uzyskane wyniki i dokonuje ich analizy. Okaże się, że są dzieci, które bardzo często szukały kontaktów z nauczycielem, lub którym nauczyciel często zwracał uwagę. Co w związku z tym należy zmienić w otoczeniu? Dlaczego nie wszystkie dzieci pracowały samorzutnie? Nauczyciel powinien porównać otrzymane wyniki z wynikami poprzedniej obserwacji. Czy dziecko, które nie kontaktuje się z nauczycielem, to także to, którego zachowanie trudno było określić? Czy dziecko, które szuka z nim kontaktów, to jest to samo dziecko, które nie potrafi skoncentrować się na pracy? Duża liczba znaków “<”, “>” oznacza, że praca dziecka nie przebiega prawidłowo, trzeba pomyśleć o otoczeniu, zmienić sposób udzielania lekcji zapoznającej ze sposobem wykonywania ćwiczeń na podstawie nowego materiału dydaktycznego itd.
Technika próbek czasowych
Celem kolejnej obserwacji jest zebranie uwag o sposobie wykorzystywania przez dziecko czasu wolnej pracy. Symbolem “+” nauczyciel zaznacza koncentrację dziecka na zadaniu, znak “–” informuje, że dziecko nie pracuje. Jest to obserwacja uczestnicząca, do jej przeprowadzenia nauczyciel używa symbolu czerwonego koła.
Na arkuszu obserwacji ponownie umieszcza się kolumny, w których będą nanoszone wyniki. W pierwszej kolumnie wpisuje się listę dzieci, a każdą kolejną dzieli się na trzy części. Opisywana obserwacja jest obserwacją próbek czasowych. Notowanie wyników trzeba rozpocząć od pierwszej osoby z listy, zakończyć na ostatniej i powtórzyć ten cykl trzykrotnie. Notowanie znaków “+” lub “–” powinno się odbywać impulsywnie, w sposób zdecydowany, bez rozpamiętywania zachowania dziecka, kilka razy w ciągu dnia.
Po tygodniu można przystąpić do analizy danych, porównać je z wynikami pozostałych przeprowadzonych obserwacji i podjąć decyzję dotyczącą ewentualnej reorganizacji otoczenia, przeprowadzenia obserwacji fotograficznej wybranego dziecka. Zamieszczone przeze mnie przykłady technik obserwacyjnych są komplementarne wobec siebie i powinny być stosowane łącznie. Stosowane inaczej stają się nie dość wyczerpujące i ogólnikowe.
Nauczyciel Montessori jest zobowiązany do prowadzenia innych rodzajów obserwacji, np.: praca dziecka z materiałem (rodzaj materiału, czas pracy, koncentracja na zadaniu, sposób wykonania), kontakty społeczne w grupie itp. Obserwacja jest podstawą wnioskowania o postępach ucznia, których wyrazem jest ocena opisowa. W klasach Montessori nie ma ocen wyrażanych stopniami, nie ma corocznej promocji z klasy do klasy wyższej programowo.
Zgodnie z założeniami systemu dziecko przez trzy lata uczy się na każdym z poziomów, a po trzech latach przechodzi na poziom wyższy. Jest możliwe wcześniejsze przejście na wyższy poziom, co zależy od uzdolnień i postępów ucznia. Ocenę półroczną i roczną sporządza się na specjalnie przygotowanych arkuszach (….). Ocena jest podstawą indywidualnych rozmów nauczyciela z rodzicami, dotyczących postępów i niedociągnięć dziecka. Do wychowanka nauczyciel kieruje list, w którym bardzo mocno podkreśla wkład pracy dziecka w proces uczenia się, motywując go tym samym do dalszego wysiłku (J. Wierucka, B. Skwarna 1994).
Jakkolwiek według twórczyni metody w szkole nie powinno się przeprowadzać testów i sprawdzianów z kilku powodów: dziecko, ucząc się samodzielnie, powinno samo naprawiać popełnione pomyłki; testy i sprawdziany służą selekcji dzieci, są stresujące, to w wielu szkołach są one stosowane. Problem stosowania pisemnych metod kontroli tkwi w sposobie ich interpretacji. Dopóki wyniki testów są traktowane jako rodzaj informacji zwrotnej o postępach i pracy dziecka i dopóki dziecko je traktuje jako kolejne zadanie do wykonania, dopóty mają one rację bytu w szkole. Nie mogą natomiast być narzędziem selekcji, etykietowania i utrzymywania rygoru wśród uczniów.
Maria Montessori uczyniła przedmiotem oceny cykl pracy ucznia. Błąd w pedagogice Montessori jest traktowany jako zjawisko normalne, bo każdy, kto działa, ma do niego prawo. Istotne staje się jego rozpoznanie i poprawa oraz satysfakcja z doprowadzenia pracy do końca. Zmiana funkcji oceny osadza się więc w myśleniu nauczyciela o dziecku, o jego zaangażowaniu w toku pracy, wysiłku, uczeniu się także przez dostrzeganie, analizę i poprawę własnych błędów, tworzeniu sytuacji samooceny, samokontroli, powstaniu refleksji ucznia nad samym sobą, nad zmianą tego, nad sposobami swojej pracy (M. Jakowicka 1994).
Beata Bednarczuk
Uniwersytet MCS, Lublin
Prywatne Przedszkole Poznań
ŻŁOBEK
Grupy liczą max do 20 dzieci, w wieku od 6tego miesiąca życia do 2 lat oraz od 21 miesiąca życia do 3,5 roku. Plan dnia nie jest tak napięty jak w przedszkolu, dostosowujemy go każdego dnia do potrzeb dzieci.
Pamiętając o tym, że dziecko, któremu poświęca się więcej uwagi wyrasta na osobę silniejszą, bardziej zrównoważoną duchowo i energiczniejszą, chcemy zapewnić naszym podopiecznym wspaniałe dzieciństwo. Wśród pomocy Montessori i pięknej przyrody wyrosną nam dzieci z wszystkimi atutami, by odważnie ruszać w dorosłe życie.
Nabór prowadzony jest przez cały rok- ustalenia z biurem.
Jednocześnie proces adaptacji może odbywać tylko 1 dziecko.
Opłata miesięczna 1500 zł czesne + 21zł/ dziennie wyżywienie. W roku 2020 z programu „Maluch+” rodzice otrzymują zwrot po 140 zł/ miesiąc- umniejszający opłatę za wyżywienie.
Dysponujemy 20 miejscami z dofinansowaniem z Urzędu Miasta Poznania- w cenie 620 zł + 21 zł/ dziennie wyżywienie. Nabór przez https://nabor.pcss.pl/
Opiekę zapewniamy w godzinach 7:00- 17:00 wg ustaleń z rodzicami.
Cena zawiera: wszystkie materiały i pomoce- od materiałów plastycznych, sensoryczne, edukacyjne, zajęcia logopedyczne, muzyczne i gościnne występy w żłobku: koncerty, zajęcia z języka angielskiego, logopedyczne, przedstawienia teatralne. Brak dodatkowych opłat.
Koszt wyżywienia to 21 zł/ dziennie miesięcznie.
Zapisz się!
Nauczanie metodą Montessori w szkole podstawowej
Gruntowne, rzetelne i wszechstronne nauczanie w szkole podstawowej nie jest tylko realizowaniem programu, ale czymś więcej. Tu dzieci uczymy życia. Zarażamy je miłością do nauki, pokazujemy, jak wiele ona im daje oraz jak może być ciekawa. Bezcenna jest też świadomość dziecka, że wiedza jest kluczem do rozumienia siebie, a co za tym idzie, lepszego rozumienia innych ludzi.
Szkoła bezstresowa?
Pierwsza Szkoła Podstawowa Montessori nie jest szkołą bezstresową, jednak nie wykorzystuje strachu do motywowania dzieci. Metoda Montessori ma tak wiele narzędzi do tego, by skutecznie zainteresować dziecko nauką, że karanie i straszenie złą oceną wydaje się jedynie czynnikiem niszczącym dziecko, które z gruntu przecież jest ciekawe świata. Zadaniem szkoły podstawowej jest pokazanie jak zdobywać tę wiedzę.
Z czym zatem będą musieli poradzić sobie uczniowie naszej szkoły podstawowej?
Na pewno nowym będzie dla dziecka to, że nie ukryje się ze swą ewentualną niewiedzą, gdyż edukacja w szkole według metody Montessori odbywa się w trybie zindywidualizowanego nauczania, łącznie z weryfikacją wiedzy u nauczyciela.
Dla niektórych trudna do pokonania może być trema przed tematycznymi wystąpieniami publicznymi, których jest wiele w roku i dotyczy to każdego dziecka. Zadaniem szkoły jest także nauczyć przezwyciężanie tego strachu.
W tym tych zadaniach nie ma charakteru ocennego. Jeśli komuś nie powiedzie się, mówimy mu, „nie martw się, skoro dziś się nie udało, to spróbujemy jutro”. W naszej szkole nie zostawiamy dziecka samego z porażką, ale pokazujemy mu, że próby i błędy są potrzebne oraz mają charakter rozwojowy i nie należy się ich bać. Z drugiej strony nie ma możliwości porzucenia niewyćwiczonej umiejętności i „pójścia dalej z programem” jak to ma często miejsce w tradycyjnych szkołach.
Nauczyciele w szkole podstawowej Montessori
Kadra naszej szkoły składa się z wyspecjalizowanych nauczycieli, którzy nie tylko spełniają kryteria kuratorium dotyczące kwalifikacji zawodowych, ale dodatkowo kształcą się w metodzie Montessori.
Rolą nauczyciela w szkole Montessori jest wspieranie dziecka w dążeniu do zdobywania wiedzy. Jego zadaniem jest stworzenie atmosfery nauki badawczej, przez doświadczanie różnych zjawisk oraz zależności społecznych, przyrodniczych czy matematycznych, a także analizowanie przyczyn i skutków, zarówno w dziejach ludzkości, jak i w życiu bieżącym dziecka. Dzięki temu szkoła pomaga w budowaniu wysokiej samooceny dziecka i wiary w siebie. Nauczyciel, bazując na naturalnej chęci poznawczej dziecka, wyjaśnia mu, że wszyscy uczymy się, nie tylko będąc w szkole – bo warto. W ten sposób nauczyciel pokazuje to jest ciekawe i rozwijające, a nie dla nagrody, czy z musu wywieranego przez szkołę.
W szkole Montessori zadaniem nauczyciela jest także odkrywanie i pomoc w rozwijaniu indywidualnych pasji dzieci.
Pomoce rozwojowe Montessori
Każda sala lekcyjna w szkole Montessori wyposażona jest w ponad 200 różnych pomocy edukacyjnych, które w terminologii pedagogiki Montessori zwane są pomocami rozwojowymi. Wspierają one dzieci w całym procesie edukacyjnym prowadzonym w szkole. W klasycznej sali jest tablica i ławki, a jedynym źródłem wiedzy – nauczyciel i podręczniki. Ciężko w takich warunkach o wszechstronne podejście do nauczanych treści, a wiemy przecież, że by dotrzeć do każdego dziecka trzeba stosować różne metody. Decyduje o tym chociażby to, jaki jest sposób nabywania umiejętności przez dziecko. Czy jest słuchowcem, wzrokowcem, czy kinestetykiem (takiemu dziecku zazwyczaj jest najtrudniej w konwencjonalnej szkole podstawowej, gdyż uczy się przez działanie). Tu bardzo ważnym elementem jest przygotowane otoczenie w szkole Montessori, czyli wyłożone na półki materiały edukacyjne w szeroki sposób obrazujące konkretny dział.
Praca własna
Podczas zajęć lekcyjnych w szkole podstawowej, nazywanych pracą własną, dziecko realizuje program w indywidualny sposób. Oznacza to, że gdy posiądzie jakąś umiejętność, nie musi czekać na innych, jak ma to miejsce w tradycyjnych szkołach, tylko od razu przechodzi do nowych treści. Z drugiej strony dziecko, które potrzebuje więcej czasu na ćwiczenia nie działa pod presją tej części klasy, która poprzez to, że umie zaczynałaby się nudzić i przeszkadzać.
W trakcie pracy własnej prowadzonej w ramach zajęć , dziecko ma okazję nie tylko do indywidualnej nauki z nauczycielem, ale też może przećwiczyć daną umiejętność na kilku poziomach trudności przy użyciu pomocy dydaktycznych Montessori, w które wyposażona jest każda sala.
Praca własna to też czas na rozwijanie zainteresowań. Ponieważ są to codzienne zajęcia trwające 3 godziny, uczeń ma wiele czasu na przepracowanie zadań obowiązkowych, dodatkowych oraz tych, które sam wybierze. W młodszych klasach szkoły podstawowej często są to projekty przyrodnicze w formie prezentacji do wystąpień publicznych, stworzenie quizu dla klasy, czy plakatu z profesjonalnymi opisami cech osobniczych zwierząt. Warto nadmienić, że w tym czasie dziecko nie musi siedzieć w ławce, może wybrać sobie miejsce, gdzie będzie się uczyć. Często decyduje o tym pomoc, którą wybierze, gdyż niektóre, takie jak linie czasu, czy karty liczbowe do zabawy w bank potrzebują więcej przestrzeni.
Odpoczynek
W szkole podstawowej Montessori przewidziana jest dłuższa chwila na odpoczynek i jest ona przewidziana po pracy własnej. Godzinne zajęcia ruchowe: sport, spacer, zabawy na świeżym powietrzu, zajęcia ruchowe, ale swobodne dające dziecku ujście po dotychczasowej koncentracji. Odpoczynek kończy się wspólnym obiadem, który gotowany jest w naszej kuchni.
Ciąg dalszy zajęć szkolnych
Po odpoczynku uczniowie wracają na lekcje w ramach zajęć w szkole podstawowej, które trwają najczęściej do godz. 15:30. W części popołudniowej obok kontynuacji pracy własnej pojawią się także zajęcia grupowe z języka angielskiego i niemieckiego, plastyki, muzyki, informatyki, wychowania fizycznego oraz zajęcia dodatkowe zaplanowane wg zainteresowań dzieci. Szkoła Montessori daje możliwość uczestnictwa w zajęciach takich jak: szachy, zajęcia artystyczne, sportowe, teatralne, muzyczne, filmowe, ceramika i inne. Zajęcia w szkole podstawowej oraz w świetlicy odbywają się do godziny 17.
Prace domowe
Wszystkie elementy pracy dziecka: poznanie, przećwiczenie i sprawdzenie wiadomości odbywa się na terenie szkoły podstawowej. Wprawdzie dzień szkolny ma nieco inny układ, ale o godzinie 16 uczeń idzie do domu i może prawdziwie odpocząć, tak jak my odpoczywamy po zakończeniu swojej pracy. Wyznajemy zasadę, że miejsce na profesjonalne nauczanie i naukę jest w szkole. Dziecko musi mieć czas na beztroski odpoczynek i po prostu cieszenie się dzieciństwem. Z wiekiem wymagania rosną. Jednak szkoła nigdy nie przerzuca na rodziców obowiązku douczania, tłumaczenia czy „ślęczenia” nad lekcjami. Dziecko nauczone przez nas samodzielnej pracy, w domu wykonywać będzie różne projekty, analizy, rozważania z różnych dziedzin. Ale praca ta będzie miała charakter twórczy i sprowokuje dziecko do wgłębienia się w zadane zagadnienia poznane podczas zajęć w szkole podstawowej.
Inne formy nauczania
Poznane w szkole treści rozwijamy również poprzez odwiedzanie miejsc związanych z nimi tematycznie np. powstanie Ziemi – lekcja w muzeum geologicznym; warstwy lasu – lekcja w leśniczówce.
W szkole podstawowej Montessori dzieci mają okazję nabycia praktycznych umiejętności codziennego życia, między innymi pieczenie chleba, przygotowywanie posiłków, dekoracji, układanie kwiatów, dbanie o ogród i zwierzęta.
Organizujemy dla uczniów spotkania z ciekawymi ludźmi oraz wyjazdy na Zielone Szkoły, będące również doskonałą okazją do ćwiczenia samodzielności.
„Droga do liceum”
Nie oczekujmy, że w szkole podstawowej Montessori dzieci nie będą musiały pokonywać różnych trudności. U nas, tak jak wszędzie, będą przeżywały sukcesy i porażki, trudności w nauce czy w relacjach rówieśniczych, przyjaźnie i nieprzyjaźnie, radości i smutki.
Celem bezpośrednim szkoły podstawowej prowadzonej według metody Montessori jest przygotowanie dzieci do liceum, w którym muszą umieć się sprawnie uczyć, radzić sobie w relacjach z rówieśnikami, asertywnie obronić się przed istniejącymi zagrożeniami mając silny kręgosłup moralny i wiarę w siebie.
Współpraca z rodzicami
Pierwsza Szkoła Podstawowa Montessori w szeroki sposób otacza wsparciem rodziców. Oprócz zebrań i spotkań indywidualnych z wychowawcami, przygotowujemy warsztaty tematyczne, zarówno z zagadnień dydaktycznych (dla tych, którzy są zainteresowani, w jaki sposób uczymy w szkole dzieci różnych przedmiotów), jak i warsztatów o tematyce wychowawczej (pokazujących różne rozwiązania trudności, z którymi często borykają się rodzice). Na warsztatach podpowiadamy także jak rozwijać w dzieciach pasje i zainteresowania, czy też jak w domu dzieci mogą twórczo spędzać wolny czas. Warsztaty zawsze mają charakter bardzo praktyczny, gdyż zależy nam na tym, by były jak najbardziej przydatne dla uczestników.
Misja
Misją naszej szkoły jest nowoczesna edukacja, która poprzez zindywidualizowane nauczanie odpowiada na potrzeby dziecka i przygotowuje je do życia w XXI wieku. To pierwsza taka szkoła podstawowa w Szczecinie.
Wizja
Wrażliwi na potrzeby dziecka, w ramach zajęć w szkole podstawowej, zachwycamy je fascynującym światem nauki, w którym malec będzie mógł stać się samodzielnym odkrywcą. W indywidualnej pracy z dzieckiem dbamy o jego rozwój intelektualny, emocjonalny, społeczny i duchowy, zgodnie z pedagogiką dr Marii Montessori, tak aby potrafiło kochać i szanować siebie, innych ludzi oraz świat.
Niepubliczna Szkoła Podstawowa im. Marii Montessori
Dla ucznia szkoły, który ma rodzeństwo w Niepublicznym Przedszkolu Ślimaczek (pakiet 10 h) Niepublicznym Żłobku Ślimaczek (największy pakiet ) lub w Niepublicznej Szkole im. Marii Montessori
855 zł
Zajęcia i płatności
Mają Państwo możliwość samodzielnej zmiany ustawień dotyczących cookies w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli nie wyrażają Państwo zgody, prosimy o zmianę ustawień w przeglądarce lub opuszczenie serwisu. Dalsze korzystanie z serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies w przeglądarce oznacza akceptację plików cookies, co będzie skutkowało zapisywaniem ich na Państwa urządzeniu.Informacji odczytanych za pomocą cookies i podobnych technologii używamy w celach statystycznych oraz w celu dostosowania serwisu do indywidualnych potrzeb użytkowników, w tym profilowania. Więcej informacji o zamieszczanych plikach cookie oraz o możliwości zmiany ustawień przeglądarki oraz polityce przetwarzania danych znajdą Państwo w polityce prywatności.Akceptacja ustawień przeglądarki oznacza zgodę na możliwość tworzenia profilu Użytkownika opartego na informacji dotyczącej świadczonych usług, zainteresowania ofertą lub informacjami zawartymi w plikach cookies. Mają Państwo prawo do cofnięcia wyrażonej zgody w dowolnym momencie. Wycofanie zgody nie ma wpływu na zgodność z prawem przetwarzania Państwa danych, którego dokonano na podstawie udzielonej wcześniej zgody.
Montessori
Czesne wynosi 980 zł i jest płatne przez 12 miesięcy w roku. Obejmuje: zajęcia programowe, język angielski (10 godzin tygodniowo), język hiszpański, kółka zainteresowań, świetlicę. Dodatkowo płatne są posiłki (śniadanie, obiad, podwieczorek), szkolne wyjazdy (białe i zielone szkoły), klasowe wyjścia.
Szkoła otwarta jest od 7.15 do 17.30.
Wpisowe bezzwrotne płatne jest jeden raz i wynosi 1500 zł.
Czesne na drugie dziecko jest niższe o 20% a na trzecie dziecko 30%.
Wpisowe na drugie dziecko jest niższe o 50%.
Od 01.09.2022 r. czesne będzie wynosiło 1100 zł i będzie płatne prze 12 miesięcy w roku
Czy żałujemy posłania dzieci do szkoły Montessori?
Franek nie dostał się do żadnego przedszkola państwowego – a złożyliśmy papiery do kilku. To był rok 2012, zasady przyjmowania do przedszkoli były jeszcze nieco inne, a my dostaliśmy za mało punktów. I jak okazało się, był to jeden z tych przypadków, które wpływają na całe życie. Marysia zainteresowała się bowiem pobliskim przedszkolem Montessori, które reklamowało się u niej w pracy, co zaowocowało naszą już 6-letnią przygodą z tą metodą. Czas jednak na podsumowanie – czy się sprawdza?
Co to jest Montessori?
Nie będę ściemniał – o tej metodzie nie mieliśmy zielonego pojęcia. I w sumie nic dziwnego, Franek dopiero kończył żłobek, a właściwie Klub Malucha i był radosnym trzylatkiem pochłoniętym światem Aut i Aut 2. Pierwszym elementem tej metody, który poznaliśmy był fakt, że… w przedszkolu nie ma zabawek. To wydawało tam się dość szokujące, jednak gdy dowiedzieliśmy się, że zamiast nich są tak zwane “pomoce” czyli takie zabawki edukacyjne, całość bardzo nam się spodobała.
Do tego doszła dość imponująca lista znanych osób po szkołach i przedszkolach Montessori – choćby Larry Page and Sergey Brin – założyciele Google, Jeff Bezos, czyli założyciel Amazona, książę William, książę Harry a nawet Sean Combs, czyli Puff Diddy 😀 Zaczęliśmy więc dowiadywać się o tym więcej.
Maria Montessori, włoska lekarka urodzona w 1870 roku była osobą, której poglądy można by spokojnie przenieść do 2018 roku – pokrywają się znacznie z poglądami piewców nowoczesnych systemów edukacji i krytyków tego, co mamy obecnie. Szkolna ławka kojarzyła jej się z represją i przymusem, uważała, że prawdziwy potencjał dziecka można uwolnić odnajdując w nim pasję i spontaniczność, a także dostosowując edukację do jego rozwoju, który odbywa się nieregularnie i inaczej u każdego. Podejście do dzieci jest bardzo indywidualne, w dodatku pozwala im się na bardzo dużo – głównym hasłem tej metody jest “Pomóż mi zrobić to samodzielnie”.
Cena i wiara
Istnieją dwie główne przeszkody w posyłaniu dzieci do przedszkoli i szkół Montessori. Pierwsza to cena. Te placówki są prywatne i często jest do nich sporo chętnych, co oczywiście oznacza wysoką cenę. Szczególnie jeśli położone są w bogatych okolicach pełnych rezydencji – na taką edukację nie stać przeciętnego Polaka.
Druga kwestia to fakt iż w metodzie Montessori – o czym jeszcze nie wspomniałem – kładziony jest duży nacisk na duchowość, w naszym wypadku zazwyczaj w rozumieniu katolickim (choć nie tylko). Maria Montessori była katoliczką, ale sama metoda nie jest powiązana z katolicyzmem, będzie to różniło się od placówki do placówki. Istnieją muzułmańskie, czy żydowskie placówki Montessori. Znajoma opowiadała o szkole w której dzieci mogły w dowolnym czasie “wyrażać uwielbienie Bogu” co kończyło się czasem jakimiś modłami z rzucaniem się na kolana w środku lekcji, które wyglądały jak nawiedzenia w kościele południowoamerykańskim”, ale to chyba jakiś pojedynczy przypadek.
U nas na obie rzeczy nie możemy narzekać i w sumie są one ze sobą dość mocno związane. Otóż pomysłodawcą placówki jest świetny kapłan, ksiądz Tomasz, który powinien pokazywać wielu innym księżom na czym polega posługa kapłańska. To skromny, mądry i robiący dużo dla społeczności lokalnej kapłan. To dzięki jego staraniom powstałą ta placówka, dostęp do niej mają także dzieciaki z jednego z najbiedniejszych terenów Warszawy – Targówka Fabrycznego. Cena czesnego dostosowywana jest do możliwości rodziny, nie są to dramatyczne pieniądze, szczególnie w porównaniu do innych tego typu placówek. To 690 zł miesięcznie za jedno dziecko, 350 za kolejne. I jak mówiłem to cena wyjściowa, część rodziców może liczyć na pomoc w tym zakresie. W dodatku placówka jest integracyjna, uczęszczają do niej dzieci niepełnosprawne ruchowo, autystyczne i z innymi diagnozami, co naszym zdaniem stanowi wartość edukacyjno-wychowawczą samą w sobie.
A wiara? My jesteśmy katolikami, choć mówiąc ogólnie bliżej nam do Tygodnika Powszechnego niż Radia Maryja 🙂 Wspomniany proboszcz odpowiedział kiedyś pięknie na pytanie dlaczego w niektórych szkołach publicznych jest więcej religii niż u nas – “Jestem za tym by więcej mówić Bogu o dzieciach, niż dzieciom o Bogu”. Niesamowicie mądre zdanie. I tak trochę jest – ta duchowość jest obecna, ale w zdrowej formie i nie ma jej w nadmiarze.
Jak wygląda przedszkole w praktyce?
Franek spędził w przedszkolu pełne 4 lata. W międzyczasie pojawiła się tam Lila, rok temu do przedszkola posłaliśmy Helenę. Jak to wygląda w praktyce?
Wspomniałem o braku zabawek i to chyba jest największa różnica widoczna na pierwszy rzut oka. Co to są tak zwane pomoce Montessori? To zabawki edukacyjne mające na celu rozwijanie konkretnych zmysłów i umiejętności. To w sumie dość ciekawe, że dzieciaki nigdy nie narzekały, że nie ma tam klasycznych zabawek! One po prostu nigdy nie wiedziały, że przedszkole może wyglądać inaczej. Co więcej niektóre z tych pomocy są tak ciekawe, że sam chciałbym się nimi bawić, a raczej pracować z nimi, bo tak się to oficjalnie nazywa.
Oprócz kostek i innych przyrządów matematycznych uczących liczenia, mamy do dyspozycji różnego rodzaju przyrządy do ćwiczenia sensoryki – maty dotykowe, pudełeczka z różnymi zapachami, czy nawet zwykłe pipety, które potrafią pochłonąć dzieciaki na całe tygodnie i jednocześnie uczyć… prawidłowego trzymania długopisu!
Drugą dość ważną kwestią jest samodzielność dzieci. Dzieciaki robią wszystko same, pamiętam gdy 4-letni Franek poprosił o nóż do posmarowania chleba. Na początku powiedzieliśmy, że raczej nie, na co on odrzekł, że gdy w przedszkolu robią sobie drugie śniadanie, korzystają z noży. Dzieciaki uczą się odkładać pomoce na miejsce, a nauczyciele wykazują się iście anielską cierpliwością i czekają, aż dziecko zrobi coś dobrze, samo i w swoim tempie.
Zajęcia grupowe są, ale nie ma ich zbyt wiele, a jeśli są, to prowadzone są tak, aby unikać stosowania jednej miary dla wszystkich. To nie wyklucza oczywiście zajęć dodatkowych, zapraszanych gości z różnych dziedzin i częstych wycieczek. Bardzo ważna jest obserwacja dzieci i wykorzystywanie ich pasji, czy zainteresowań – coś, czego nie ma w tradycyjnej szkole. To właśnie dzięki tym pasjom mogą oddać się nauce – z chęci nauki, a nie z przymusu. No właśnie. Przejdźmy do szkoły.
Szkoła Montessori w praktyce – czy to zdaje egzamin?
Powiem szczerze, że o ile z przedszkolem nie mieliśmy problemu, o tyle wizja szkoły nas przerażała. Po pierwsze brak podziału na klasy. Po drugie brak ławek. Po trzecie brak podziału na przedmioty. Brzmi dziwnie, czy znajomo? Brzmi jak system w Finlandii, to znaczy ten, który właśnie ma być tam wprowadzony. Rezygnacja ze sztywnego podziału na przedmioty.
Nie będę się tu specjalnie rozpisywał, ale system szkolny kojarzył mi się zawsze z systemem represji. Prace domowe, klasówki, pytanie przy tablicy – mało kto z nas to lubił, ale uczyli się w ten sposób nasi rodzice, ich rodzice, ich rodzice, ich rodzice… To stary, pruski system pamiętający jeszcze czasy zaborów i robotników w fabrykach.
Klasy 1-3 w systemie Montessori są… połączone. Tak, dokładnie tak to wygląda. Obecnie Franek chodzi do 3 klasy, a właściwie chodzi do tej samej, a realizuje program 3 klasy. I muszę powiedzieć, że choć sobie tego nie wyobrażaliśmy, to system po prostu działa. Co więcej, klasą opiekują się dwie nauczycielki (plus jedna dodatkowa, która opiekuje się indywidualnie autystyczną dziewczynką), a zajęcia prowadzone są indywidualnie. I znowu – jak to możliwe przy kilkunastu dzieciakach? Tak, że w tym systemie, nauczyciel tylko pokazuje i wspiera ucznia, który uczy się sam. Albo uczy się od starsych kolegów i koleżanek.
A jak to możliwe, że to się udaje, skoro zupełnie sobie tego nie wyobrażamy? Jak dokonać tego bez twardych narzędzi i gróźb jak to miało miejsce choćby wtedy gdy my chodziliśmy do szkoły (choć obecnie w szkołach państwowych na tym etapie też nie ma ocen, to wielu nauczycieli nie daje sobie z tym rady i de facto je wprowadza pod postacią chmurek, słoneczek i innych symboli)? Dzięki wspomnianej pasji.
Jeśli Franek interesuje się psami, to jego projekty dotyczą psów. Będzie lepiej liczył na psach, pisał wypracowania o psach i poznawał kraje z których pochodzą dane psy. Jeśli Ania interesuje się kosmosem, to jej prace będą opierały się o kosmos.
Oczywiście nie tylko, ale tak to właśnie ma działać. I tu chyba nie ma zdziwienia – to jak w życiu dorosłym, praca, która jest pasją, wykonywana jest sto razy efektywniej.
A prace domowe, klasówki i pytanie przy tablicy?
Prac domowych nie ma. Po prostu. To znaczy jest czasem nauczenie się wiersza, ale de facto dzieci nie przynoszą nic do zrobienia w domu. I to jest wreszcie spełnienie moich marzeń z dzieciństwa – pamiętam dobrze, że wracałem ze szkoły, po czym gdy odrobiłem wszystkie lekcje i zjadłem kolację, musiałem praktycznie iść spać. Znam wielu rodziców dzieci z podstawówki, które skarżą się na to, że już od początku szkoły dzieciaki przynoszą do domu niesamowite ilości prac domowych.
Klasówki? Nie w klasycznej, stresującej formie. Serio, nie sądzę, by mój stres z nimi związany przydał mi się w życiu. Oprócz tego, że czasem śnię po nocach, że znowu jestem w szkole i czegoś nie zaliczyłem. Do klasówki Montessori uczeń podchodzi wtedy, gdy jest na to gotowy. W ogóle dość ważną kwestią jest to, że uczniowie sami planują swój tydzień i dzień w specjalnym planowniku. Po czym rozliczają się z realizacji planu! To jest GENIALNE! Dlaczego ja tego nie uczyłem się w szkole? 🙁
Uczeń sam decyduje w jakiej kolejności realizuje poszczególne bloki, choć jeśli skupia się na jednych kosztem drugich, nauczyciel w miękki sposób wytłumaczy, że ma zajmować się czymś innym. Lub w końcu twardszy, ale nie ma to raczej nic wspólnego ze stresem, który pamiętam ze szkoły. No właśnie, tablica? Tablicy nie ma. Chorego systemu wypytywania przy tablicy i poniżania przez to ucznia (brr) też. Mam nadzieję, że z tego już w szkołach publicznych zrezygnowano?
Czy to działa?
Wszystko to, co opisałem, może wydawać się mocno utopijne. Maria Montessori wierzyła w to, że dzieci z założenia są dobre i pełne pasji, a szkoła często to psuje. Trudno się z nią nie zgodzić. Jednak często teoria teorią, a praktyka praktyką.
Mieliśmy wątpliwości na każdym etapie. Zastanawialiśmy się nad wadami tego systemu, nad tym co dzieciaki tracą i czy skórka jest warta wyprawki. Robiliśmy sobie analizy i rozmawialiśmy z innymi rodzicami. I tych, którzy przyszli czytać ten tekst z nadzieją, że przeczytają złe rzeczy o tym systemie muszę zmartwić – jesteśmy bardzo zadowoleni.
Oczywiście nie jest to system bez wad, nie jest to też konkretna placówka bez wad, bo oprócz systemu ważna jest jego implementacja. Nie podobają nam się wszystkie decyzje dyrekcji, z niektórymi nie zgadzaliśmy się, były to jednak kwestie bardziej organizacyjne niż metodyczne. Podejście niektórych pedagogów do kwestii chociażby fantastyki i innych wymyślonych światów z bajek jest naszym zdaniem przesadzone – choć metoda Montessori rzeczywiście stawia mocno na świat rzeczywisty i na pierwszym etapie rozwoju dziecka nie zakłada wprowadzania elementów wymyślonych. To w sumie ma sens, jednak czasem naszym zdaniem posuwało się to za daleko. Widać jednak, że szkoła i przedszkole nieco ewoluują w tym zakresie. (Poza tym akurat lekkie odizolowanie od wszechobecnej franczyzy pełnej postaci z bajek krzyczących “kup mnie, kup mnie!” i całego badziewia nimi oznaczonego ma swoje plusy). Całe szczęście można o tym otwarcie porozmawiać, w naszej szkole panuje atmosfera wspólnoty rodziców i nauczycieli, a dialog jest dość otwarty.
Ostatnimi czasu narosło też w rodzicach sporo niepokoju, że to być może nie działa, że to zbyt piękne, że za dużo zabawy, a za mało nauki. My zrobiliśmy nawet Frankowi test Operon i okazało się, że Franek spokojnie go “rozpykał”, a to test na koniec 3 klasy. Potem zresztą przypomnieliśmy sobie, że już w przedszkolu opowiadał nam o starożytnym Egipcie, obecnie w 3 klasie liczy w głowie równania z jedną niewiadomą (a nawet proste z dwoma), natomiast chodząca do 1 klasy Lilka dodaje w pamięci i nie raz zaskakuje nas szybkim policzeniem cyfr w rejestracji przejeżdżającego obok samochodu. Oboje spokojnie rozpoznają części mowy i robią inne rzeczy, których ja uczyłem się później.
Problemem okazało się… nasze wyobrażenie o szkole. Jako osoby wychowane w klasycznym systemie nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie za bardzo takiego podejścia. Szkoła kojarzy się z “briefowaniem” ucznia, który dostaje wytyczne czego ma nauczyć się w domu. W rezultacie dziecko pracuje na dwie zmiany – więcej niż dorosły.
Realnym problemem było dla nas to, że z początku w szkole było dość mało dzieci (jedna, siedmioosobowa klasa) co mogło wpływać na budowanie relacji społecznych. Tu jednak zadbaliśmy o to, by miał więcej relacji z dzieciakami poza szkołą – zbiórki i wyjazdy zuchowe, czy spotkania ze znajomymi mającymi dzieci.
I w końcu – z problemami sensorycznymi Franka (zaburzenia SI) i związaną z tym nadpobudliwością, czy wybuchami ciężko byłoby w normalnej szkole. Do tego charakter, który nie daje się wtłoczyć w ramy (ciekawe po kim? :D), mam wrażenie, że tradycyjna szkoła po prostu by go zniszczyła. Tutaj co ważne – już od przedszkola – odbywają się regularne spotkania z pedagogami w celu uzgodnienia metod wychowawczych. I to chyba ostania, ale bardzo ważna kwestia – po pierwsze uzgadniamy WSPÓLNE działania (tak aby to co dzieje się w domu było spójne z tym co dzieje się w przedszkolu, czy szkole), po drugie my UCZYMY się tego, bo przecież ostatnia szkoła z którą mieliśmy do czynienia, to Szkoła Rodzenia. Dlaczego uczy się rodzić, a nie uczy się jak wychowywać? 😉 Nie mamy o tym, jak większość rodziców, bladego pojęcia. A dzięki wspólnym rozmowom (czasem to nawet półtorej godziny miesięcznie o jednym dziecku) wspólnie ustalamy jakie są problemy i jak próbować je rozwiązać.
Ale co później?
Istnieje teoria, że dziecko po tego typu szkole nie odnajdzie się później w rzeczywistości. Może być w tym trochę racji. Ja nie kończyłem szkoły Montessori, ale społeczne liceum (Bednarska) w którym uczniowie i rodzice mogli zaskarżać decyzje nauczycieli, nie było pytania przy tablicy, a do nauczycieli mówiło się na “ty”. Rzeczywiście pójście na studia i zderzenie z Republiką Pań z Dziekanatu było szokiem. Może dlatego nie odnalazłbym się w klasycznej korporacji, gdzie miałbym być trybikiem?
Z drugiej strony nie chcemy, by nasze dzieciaki były trybikami. Chcemy, by były szczęśliwe, robiły to co lubią i oddawały się swoim pasjom. Jeśli nie odnajdą się w dnym zawodzie, poszukają innego. Jeśli nie odnajdą się w polskiej rzeczywistości poszukają innego kraju, gdzie będą mogli realizować się w swojej branży. W takich czasach żyjemy. Dlatego nie mamy z tym zbyt dużego problemu. A co będzie na etapie liceum – zobaczymy. Mamy nadzieję, że pójdą do szkoły w której nie będzie pruskiego drylu i systemu rodem z fabryk XIX wieku. Bo ile do cholery można?
I na koniec – ja bardzo chciałbym, żeby nie było szkół Montessori. To znaczy żeby cały polski system edukacji tak wyglądał, aby nie trzeba było tworzyć osobnych szkół. Żeby normalne było indywidualne podejście do ucznia, brak prac domowych, wykształcanie w dziecku pasji i wykorzystywanie jej, cierpliwość nauczyciela, rozwój systemu wartości w dziecku, uzgadnianie wspólnych działań z rodzicami, brak stresu i wiele innych spraw. Ale nie wiem, czy dożyję takich czasów 🙁
Prywatna Szkoła Podstawowa
Jest to spotkanie dla wszystkich rodziców i dzieci zainteresowanych szkołą oraz pedagogiką Montessori. Podczas takiego spotkania organizowane są warsztaty z zakresu pedagogiki Montessori, oraz ogólnych informacji dotyczących szkoły.
Krakowska Szkoła Montessori – Krakowska Szkoła Montessori
Krakowska Szkoła Montessori jest szkołą podstawową niepubliczną o uprawnieniach szkoły publicznej – zgodnie z Ustawą o Systemie Oświaty (art. 82 ust. 2).
Szkoła realizuje program Ministerstwa Edukacji Narodowej i podlega kontrolom i nadzorowi pedagogicznemu Kuratorium Oświaty w Krakowie. Krakowska Szkoła Montessori to kameralna placówka, która pracując w oparciu o koncepcję Marii Montessori pomaga w wychowaniu samodzielnego, wierzącego we własne siły oraz szanującego innych ludzi i świat – człowieka.
Charakter i specyfika naszej szkoły sprzyja łatwemu odnalezieniu się dziecka w nowej dla nich rzeczywistości szkolnej, nie pomijając przy tym dzieci młodszych (dzieci z końca roku, a także tych które na skutek reformy rozpoczynają edukację o rok wcześniej).
키워드에 대한 정보 szkoła montessori kraków cena
다음은 Bing에서 szkoła montessori kraków cena 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Szkoła Montessori vs tradycyjna
- szkoła
- porównanie
- czym się różni
- różnica
- różnice
- szkoła publiczna
- indywidualne podejście
Szkoła #Montessori #vs #tradycyjna
YouTube에서 szkoła montessori kraków cena 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Szkoła Montessori vs tradycyjna | szkoła montessori kraków cena, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
