Znajomość Rysunku Technicznego W Cv | Elementy Rysunku Technicznego 196 개의 베스트 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “znajomość rysunku technicznego w cv – Elementy rysunku technicznego“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Art Tur 이(가) 작성한 기사에는 조회수 32,031회 및 422833 Like 개의 좋아요가 있습니다.

znajomość rysunku technicznego w cv 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Elementy rysunku technicznego – znajomość rysunku technicznego w cv 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Elementy rysunku technicznego

znajomość rysunku technicznego w cv 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

o znajomość rysunku technicznego w tym rysunku … – KOMEL

o znajomość rysunku technicznego w tym rysunku technicznego elektrycznego … CV. Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Napędów i Maszyn Elektrycznych KOMEL.

+ 여기에 표시

Source: www.komel.com.pl

Date Published: 2/21/2021

View: 2364

Praca pracownika znajomością rysunku technicznego – Pracuj.pl

Praca pracownika znajomością rysunku technicznego – w serwisie … Saint-Nazaire, Francja; praca stacjonarna; Aplikuj szybko; pracodawca nie wymaga CV.

+ 더 읽기

Source: www.pracuj.pl

Date Published: 4/6/2022

View: 2501

Przykłady umiejętności do CV – jakie kompetencje wpisać?

Jeśli praca wymaga takich kompetencji jak znajomość MS Office i wysoka kultura osobista, to nie ma sensu chwalić się w CV np. obsługą kasy …

+ 여기를 클릭

Source: interviewme.pl

Date Published: 7/23/2022

View: 8452

Rysunek techniczny – jak szybko i dobrze czytać

Każdy Inżynier musi umieć czytać rysunek techniczny. Rozpoczynając od rozmowy kwalifikacyjnej, a kończąc na codziennej pracy Twoja znajomość …

+ 여기에 보기

Source: inzynierjakosci.pl

Date Published: 2/8/2022

View: 6192

Oferty pracy: Znajomością Rysunku Technicznego – Indeed

40 dostępne oferty: Znajomością Rysunku Technicznego. Praca: Monter, Monter Konstrukcji Budowlanych, Spawacz i inne na stronie Indeed.com.

+ 여기를 클릭

Source: pl.indeed.com

Date Published: 2/28/2022

View: 111

Pracownik ze znajomością rysunku technicznego – Havier

Posiadasz wykształcenie techniczne,; Posiadasz zmysł techniczny. Osoby zainteresowane prosimy o przesłanie swojego CV. Jednocześnie informujemy, …

+ 여기에 더 보기

Source: havier.pl

Date Published: 1/9/2021

View: 991

Technolog/ Inżynier materiałowy | progress-screens.com

Dobra znajomość języka angielskiego w mowie i piśmie,; Umiejętność czytania rysunku technicznego,; Umiejętność pracy w zespole oraz otwartość na nowe wyzwania, …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: progress-screens.com

Date Published: 12/3/2022

View: 4480

Jak napisać CV? – W&BS Rekrutacja, Headhunting, Audyty

umiejętności techniczne [np. znajomość dokumentacji oraz rysunku technicznego, czy umiejętność obsługi konkretnych narzędzi, programów komputerowych],.

+ 여기에 표시

Source: www.wbspraca.pl

Date Published: 11/28/2022

View: 8986

cv-press brake operator/setter-niewiem czy dobrze napisałem …

czytanie i rozumienie rysunku technicznego,doskonałe. praca z precyzją (+/- 1) na materiale(chodzi o blachy) grubości od 0,9mm do 4mm …

+ 여기에 더 보기

Source: www.e-ang.pl

Date Published: 4/23/2022

View: 6478

주제와 관련된 이미지 znajomość rysunku technicznego w cv

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Elementy rysunku technicznego. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

Elementy rysunku technicznego
Elementy rysunku technicznego

주제에 대한 기사 평가 znajomość rysunku technicznego w cv

  • Author: Art Tur
  • Views: 조회수 32,031회
  • Likes: 422833 Like
  • Date Published: 2020. 4. 1.
  • Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=QE7WYnvdU34

Praca pracownika znajomością rysunku technicznego – Pracuj.pl

Twój zakres obowiązków, diagnozowanie i identyfikacja awarii i usterek, remonty bieżące, przeprowadzanie poremontowych prób maszyn i urzadzeń budowlanych, dbałość o powierzone maszyny i urządzenia., rzetelność w wykonywaniu…

Przykłady umiejętności do CV

Umiejętności w CV to zbiór kompetencji (miękkich i twardych), które odnoszą się do danego stanowiska i sprawiają, że kandydat będzie w stanie dobrze wykonywać swoją pracę. Pracodawcy kochają dokumenty aplikacyjne, z których wynika, że wdrożenie nowego pracownika przebiegnie błyskawicznie, bo wszystko ma on w jednym palcu.

To jasne, że lista umiejętnościach w CV musi być oryginalna i przekonująca, ale tworząc ją, warto zainspirować się przykładami.

Z tego artykułu dowiesz się:

jakie umiejętności wpisać w CV

jakie mogą być przykładowe umiejętności do CV

jak opisać umiejętności w CV

czy wpisywać dodatkowe umiejętności do CV.

Chcesz od razu napisać CV? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz profesjonalne szablony do uzupełnienia i praktyczne podpowiedzi. Stwórz CV w 5 minut tutaj.

Stwórz CV teraz

Zobacz inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF tutaj.

Oto opinia Gosi — jednej z użytkowniczek naszego kreatora: Dzięki takiemu świetnemu CV i listowi dostałam super pracę bardzo szybko!

1. Co wpisać w sekcji Umiejętności w CV?

Wpisz do CV umiejętności liczące się w Twoim zawodzie. Nie jesteś pewien, jakie to konkretnie kompetencje? Przeczytaj uważnie ofertę pracy, na którą aplikujesz. Tam jest napisane, co powinieneś umieć.

Jeśli wciąż nie wiesz, co wpisać w umiejętnościach w CV, przeszukaj inne ogłoszenia o pracę. Sprawdź, czego u kandydatów na podobne stanowiska oczekują pracodawcy. To dobry sposób na stworzenie kompletnej listy umiejętności w CV.

Pamiętaj tylko, by nie koloryzować swojego życiorysu. Kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw, a pierwszej próbie możesz zostać poddany już podczas rozmowy o pracę. Analizując umiejętności w CV kandydata, rekruter dwa razy upewni się, czy deklaracje są zgodne z rzeczywistością.

Jakie umiejętności wpisać w CV?

Poza kompetencjami charakterystycznymi dla danego zawodu są również umiejętności, które wzbogacą CV, bez względu na branżę. Oto przykłady.

Umiejętności w CV — przykłady:

umiejętność pracy pod presją czasu

odpowiedzialność

samodzielność

zdolności przywódcze

dobre zarządzanie czasem

pracowitość

umiejętność rozwiązywania problemów

dobra organizacja pracy (także przy pracy zdalnej)

szybka adaptacja do nowych warunków

myślenie analityczne

łatwość uczenia się nowych rzeczy

inicjatywa

rozwiązywanie konfliktów

empatia

umiejętność motywowania innych

umiejętność współpracy.

Powyższa lista przedstawia dość uniwersalne cechy dobrego pracownika. Ale to nie wystarczy, bo pracodawcy poszukują osób, które mają odpowiednią kombinację dwóch rodzajów umiejętności — odpowiednich cech charakteru i wyuczonych kompetencji.

Dlatego w CV muszą się znaleźć umiejętności miękkie i twarde. Bez jednych lub drugich Twój dokument będzie niepełny.

Umiejętności miękkie

To te, które wymieniłam na liście powyżej, czyli cechy charakteru kandydata i jego kompetencje dotyczące pracy z ludźmi, podejścia do pracy, wrodzonych lub wypracowanych zdolności natury psychicznej.

Niezwykle istotne są umiejętności komunikacyjne w CV. Nauka potwierdza, że profesjonaliści, którzy efektywnie pracują z innymi, mogą to robić właśnie dzięki rozwiniętym umiejętnościom komunikacyjnym.

Takie kompetencje jak np.:

umiejętność aktywnego i uważnego słuchania

łatwość nawiązywania kontaktów

umiejętność przekazywania informacji zwrotnej

jeszcze długo będą odróżniać nas od robotów.

Umiejętności twarde

Są związane bardzo ściśle z zawodem kandydata. W przypadku kasjera będzie to np. obsługa kasy fiskalnej, programisty — biegłość w języku C++, w CV do pracy biurowej — znajomość narzędzi pakietu MS Office.

A co zprawem jazdy w CV? W rzeczywistości prawo jazdy oznacza umiejętność prowadzenia pojazdu, a więc pasuje idealnie do sekcji z umiejętnościami twardymi. Inne uprawnienia typu książeczka sanepidowska czy obsługa wózków widłowych również powinny znaleźć się w tej rubryce.

Jeśli masz trudność ze stworzeniem sekcji umiejętności w CV, nasz kreator CV oferuje Ci pomoc. Po wybraniu zawodu lub stanowiska, na które aplikujesz, narzędzie pokaże Ci listę umiejętności, dopasowaną do Ciebie.

Zauważ, że cechy charakteru w CV mieszają się tu z kompetencjami zawodowymi. To prawidłowy zapis, ale żeby ułatwić rekruterowi odczyt Twojego dokumentu, możesz podzielić listę umiejętności na miękkie i twarde.

Zobacz też: Atuty w CV — jak dobrze opisać swoje mocne strony?

2. Jak opisać umiejętności w CV?

Zapisz umiejętności w CV w formie listy punktowanej — jedna umiejętność pod drugą (nigdy w tym samym wierszu i po przecinku!). Niech to będzie oddzielna sekcja, w której zaprezentujesz najważniejsze kompetencje, niezbędne w pracy na danym stanowisku.

Oto przykład umiejętności w CV sprzedawcy.

Jak widzisz, wymieniając swoje umiejętności w CV, należy każdy podpunkt zapisać wielką literą, bez znaków interpunkcyjnych (przecinków lub kropek).

Korzystając z kreatora CV, możesz też wskazać poziom niektórych umiejętności w CV — dotyczy to przede wszystkim umiejętności twardych, bo takie cechy jak komunikatywność czy odpowiedzialność zawsze powinny mieć 5 gwiazdek!

Ile umiejętności wpisać do CV?

Nie wpisuj do CV zbyt wielu umiejętności. Wystarczy 10 podpunktów. Postaw na te umiejętności, które są ważne z punktu widzenia pracodawcy i które stanowią Twoją mocną stronę. W końcu będziesz musiał przekonująco o nich opowiedzieć na rozmowie kwalifikacyjnej.

Zobacz też: Wzór CV 2021: przykładowe CV do pracy [Pobierz gotowe CV]

Chcesz od razu napisać CV? Skorzystaj z naszego kreatora, w którym znajdziesz profesjonalne szablony do uzupełnienia i praktyczne podpowiedzi. Stwórz CV w 5 minut tutaj.

Zobacz inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF tutaj.

3. Czego nie wpisywać w sekcji Umiejętności w CV?

Niby każdy wie, jak napisać CV, a jednak warto przypomnieć sobie najważniejszą zasadę. Zwłaszcza w kontekście opisywania swoich umiejętności. Dobre CV to takie, które odnosi się do wymagań pracodawcy. Zbyt wiele dodatkowych informacji obniży wartość dokumentu.

Jeśli praca wymaga takich kompetencji jak znajomość MS Office i wysoka kultura osobista, to nie ma sensu chwalić się w CV np. obsługą kasy fiskalnej. Nawet jeśli pracowałeś kiedyś w sklepie i naprawdę dobrze się tam sprawdzałeś.

Oto pozostałe zasady, których warto przestrzegać, opisując umiejętności w CV:

Pomiń w CV umiejętności, które brzmią bardzo ogólnie i są oczywiste.

Kreatywność, punktualność, asertywność — każdy może je wpisać do CV i większość kandydatów tak robi.

Znajomość języków obcych umieść w oddzielnej sekcji.

Stwórz sekcję języki obce w CV i opisz w niej dokładnie znajomość angielskiego, niemieckiego, czy innego języka, którym się posługujesz.

Umiejętności komputerowe opisz precyzyjnie.

Nie używaj w CV sformułowania: obsługa komputera, bo nic ono nie znaczy. Zamiast tego wymień konkrety, np.: znajomość pakietu Google Workspace, zaawansowana obsługa Excel.

Nie umieszczaj w CV umiejętności, których nie masz.

Kłamstwo w CV się nie opłaca. Jeśli pochwalisz się w CV umiejętnością opanowywania stresu, a podczas rozmowy o pracę oznaki Twojego zdenerwowania będą widoczne na pierwszy rzut oka, stracisz wiarygodność w oczach rekrutera.

Unikaj wpisywania do CV umiejętności, które mogły się już przeterminować.

Takie umiejętności jak wyszukiwanie informacji, używanie Microsoft Paint czy umieszczanie postów w social mediach dawno przestały być unikalne. Dlatego nie wspominaj o nich w CV. Podobnie z innymi umiejętnościami, które posiadłeś w przeszłości i których nie wykorzystywałeś w pracy przez dłuższy czas.

Na koniec — pamiętaj — warto dobrze wykorzystać sekcję z umiejętnościami w CV i nie zaśmiecać jej banałami lub nieprawdziwymi informacjami. Trzeba znaleźć złoty środek pomiędzy umiejętnościami zawodowymi a wyróżniającymi Cię cechami charakteru. Wszystko po to, by pokazać pracodawcy, że jesteś pracownikiem świadomym swoich mocnych stron.

Jeśli nie wiesz, jak wpisać umiejętności po angielsku do CV, które wysyłasz za granicę, przeczytaj ten artykuł: CV po angielsku — wzór. Jak napisać CV po angielsku (też z pomocą kreatora)?

Musisz napisać również list motywacyjny? W naszym kreatorze znajdziesz nowoczesne wzory do wypełnienia i praktyczne porady. Stwórz list motywacyjny w 5 minut tutaj.

Zobacz inne szablony, stwórz list motywacyjny i pobierz dokument w PDF tutaj.

Wciąż masz wątpliwości, jakie umiejętności wpisać do CV? Możesz zadać nam pytanie w komentarzu pod artykułem.

jak szybko i dobrze czytać

Każdy Inżynier musi umieć czytać rysunek techniczny. Rozpoczynając od rozmowy kwalifikacyjnej, a kończąc na codziennej pracy Twoja znajomość oznaczeń, tolerancji, opisów będzie na każdym kroku weryfikowana. Podejmowane przez Ciebie decyzje będą bazować na tym co potrafisz wyczytać z rysunku technicznego. Niestety pierwsze spotkanie z rysunkiem przemysłowym dla absolwenta Politechniki może być druzgocącym doznaniem.

Profesorowie w trakcie kształcenia przykładają większą wagę do krystalizacji perlitu niż nauczenia studentów interpretacji rysunku. Skąd to wszystko wiem? Bo sam przez to przechodziłem, a rysunku uczyłem się sam z norm dostępnych w pracy i tego co wyrzucało Google. Jeżeli jesteś w podobnym miejscu jak jak wówczas to chcę ułatwić Ci proces nauki. Zebrałem wszystkie podstawowe informacje w jednym wpisie. Przeczytaj go proszę uważnie i rozwiej wszelkie wątpliwości.

Rysunek techniczny jako forma komunikacji

Rysunek to podstawowa dokumentacja produkcyjna niemalże w każdej branży, od produkcji seryjnej zabawek po produkcję samolotów i wahadłowców. Ustanowienie uniwersalnych zasad tworzenia i opisywania rysunku pozwala na jednoznaczne przekazanie dokładnych wymagań i danych odnośnie produktu.

Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, ale rysunek techniczny to doskonałe narzędzie komunikacji pomiędzy inżynierami, konstruktorami, a przemysłem.

Na linkedin w komentarzu do tego wpisu pojawił się bardzo ciekawy komentarz Damiana Blokesza. Definiuje on rysunek w następujący sposób: „Jest to najprostsza forma porozumiewania się między dwoma osobami – pod warunkiem, że oboje umieją go czytać”.

Rysunek umożliwia zrozumiałą komunikację nawet pomiędzy osobami, które nie mówią w tym samym języku. Z drugiej strony wymaga to poznania zasad czytania ze zrozumieniem rysunku technicznego. W związku z zapewnieniem uniwersalności dokumentacji technicznej ustanowiono normę, która określa zasady zapisu rysunku technicznego. Zasady te opisano szczegółowo w normie ISO 128. Norma jest do kupienia za niemałe pieniądze. Jedna z części kosztuje w PKN około 50 zł, wszystkich części jest 15… czyli w sumie 750 zł. Nie musisz jej kupować, wszystko co niezbędne znajdziesz poniżej.

Rysunek techniczny – kurs on-line

Nauczę Cię w 40 minut jak czytać rysunek techniczny. Poznasz język inżynierów. Zdobędziesz nowe umiejętności i uzyskasz CERTYFIKAT.

Rysunek techniczny podstawy

Rysunek techniczny niezależne od produktu czy branży powinien posiadać uniwersalny układ czy jak kto woli layout. Na rysunku najczęściej znajdziesz „zwymiarowany” produkt oraz notatki i tabele. W tym wpisie skupimy się na drugim elemencie.

Obszar rysunku technicznego ze względu na zapis informacji podzielony jest na:

tabelę informacyjną tabelę rewizji tabelę z BOM (bill of material) notatki i specyfikacje litery i liczby określające położenie (np.D3)

Rysunek techniczny – tabela informacyjna

Tabelka umiejscowiona najczęściej w dolnym prawym rogu zawiera informacje na temat twórcy rysunku oraz podstawowe informacje o produkcie. Znajdziecie tam najczęściej nazwę firmy, czasami jej adres oraz imię i nazwisko inżyniera, który rysunek stworzył. Ponadto tabelka powinna zawierać informację o numerze części, jej nazwie użytkowej, rewizji rysunku, skali, jednostkach wymiarowych oraz wymiarze rysunku.

Dodatkowo znajduje się tam również bardzo istotna informacja na temat metod rzutowania, która może diametralnie zmienić sposób odczytywania rysunku. W swojej karierze możecie spotkać się z dwoma stylami przygotowania rysunków: amerykańskim i europejskim. Różnią się między sobą, właśnie metodą rzutowania. Poniższa grafika powinna rozwiać wasze wątpliwości, gdyby było inaczej prośba o komentarze do artykułu, chętnie wytłumaczę szczegółowo temat.

Rysunek techniczny – tabela rewizji

Kolejna tabelka na rysunku określona we wpisie jako numer 2, znajduje się najczęściej w prawym górnym rogu. Określa ona historię zmian naniesionych na rysunek. Każda zmiana na rysunku nosi za sobą konieczność zmiany rewizji. Zmiany mogą być istotne jak np. zmiana krytycznego wymiaru, zacieśnienie tolerancji itp. lub w zasadzie tylko kosmetyczne np. dla starszych rysunków wykonuje się tak zwany remastering, czyli takie trochę odmładzanie :). W tabeli tej znajduje się najczęściej data zmiany, rodzaj zmiany oraz symbol rewizji. Rewizje mogą być oznaczane liczbowo lub poprzez literę.

Rysunek techniczny – tabela BOM

Tabelka ta występuje tylko i wyłącznie w produktach składających się z więcej niż jednego elementu. Jest to najprościej pisząc lista materiałów, która tworzy dany produkt. W tabeli znajdują się najczęściej numery części składowowych.

Rysunek techniczny – notatki i specyfikacje

Najczęściej notatki znajdują się w lewym dolnym rogu, ale nie jest to zamrożona reguła. W zasadzie w tym jedynym przypadku przydaje się znajomość języków obcych. W notatkach inżynier umieszcza szczegółowe informacje na temat materiału, procesów wymaganych do wyprodukowania danego elementu oraz metodach kontroli. Zazwyczaj przywołuje się wymagane specyfikacje oraz instrukcję do każdego z procesów i metod kontroli.

Rysunek techniczny – litery i liczby określające obszar

Ostatni z omawianych obszarów stanowi podstawę do komunikacji na odległość. Tak jak grając w statki namierzamy układ przeciwnika strzelając w B2, tak na rysunku możemy przedyskutować co nam nie odpowiada w obszarze B2. Rysunek podzielony jest na osi X liczbami w równych odstępach, a na osi Y literami w równych odstępach. Tworzy to siatkę współrzędnych, która ułatwia lokalizację i nakierowuje rozmówcę w dany obszar. Dużo łatwiej jest poprosić o zweryfikowanie wymiaru w C5 o wymiarze 24mm, niż prosić o znalezienie wymiaru 24mm na całym rysunku.

Z punktu widzenia zarządzania jakością polecam również opisywanie wad wymiarowych z określeniem położenia ich na rysunku za pomocą siatki współrzędnych np. „Wymiar 3,55+-0,5 mm z obszaru D3 jest poza tolerancją i wynosi w rzeczywistości 3,63 mm”. Ułatwisz w ten sposób komunikację.

Rysunek techniczny podsumowanie

Krótki wpis czas zakończyć. Przedstawiłem podstawowe informacje na temat szybkiego zrozumienia układu oraz oznaczeń na rysunku. Jestem przekonany, że ułatwi wam to pracę lub zdobycie wymarzonej pracy. Pytanie o rysunek techniczny na rozmowach kwalifikacyjnych to podstawa, niezależnie czy aplikujesz na inspektora jakości, inżyniera procesu czy na dyrektora jakości, produkcji.

Jeżeli szukasz więcej tego typu informacji zapraszam do kategorii Umiejętności inżynierskie, a jeżeli chcesz poszerzyć swoją wiedzę w każdym z elementów niezbędnych do pracy Inżyniera zapraszam do Spisu treści bloga.

Jeżeli spodobał Ci się artykuł lub chcesz przedyskutować poruszany temat zapraszam do komentowania.

Photo by Anders Nord on Unsplash do tekstu Rysunek techniczy

Podstawy rysunku technicznego

W dzisiejszym artykule przedstawiamy podstawy rysunku technicznego, w którym omawiamy rodzaje rysunków, formaty arkusza rysunkowego, linie i podziałki rysunkowe. Pokazujemy jak zwymiarować rysunek i wiele więcej.

Rysunek techniczny podstawy

Rysunek techniczny jest to informacja techniczna przedstawiona graficznie zazwyczaj na papierze, wykonana zgodnie z przyjętymi normami i zasadami obowiązującymi na całym świecie , które są znormalizowane.

Normy w rysunku technicznym obejmują:

Rodzaje rysunków

– rysunek techniczny maszynowy,

– rysunek budowlany,

– rysunek elektryczny,

– rysunek produkcyjny.

Format arkusza rysunkowego

Format arkusza rysunkowego to określona wielkość arkusza na jakim wykonany jest lub drukowany rysunek techniczny.

Podstawowy wymiar arkusza to arkusz A4

Rys. Formaty arkuszy rysunkowych

Linie rysunkowe

Linie rysunkowe stosujemy aby rysunek techniczny był wyraźny, przejrzysty i czytelny stosujemy różne rodzaje i odmiany linii oraz ich grubości.

Rys. Linie rysunkowe

Podziałki rysunkowe

Podziałka rysunkowa jest to stosunek wymiarów liniowych ( długości, wysokości, grubości, wartości średnic) na rysunku do odpowiednich rzeczywistych wymiarów przedmiotu.

Rys. Podziałki rysunkowe

Rysunek techniczny wymiarowanie

Linia wymiarowa jest to cienka linia prosta lub łukowa zakończona grotami (niekiedy jednym) dotykającymi ostrzem linii rysunkowych w punktach, których odległość ma być podana na rysunku.

Groty strzałek powinny dotykać od wewnątrz linii, między którymi wymiar ma być podany. Przy braku miejsca groty można umieszczać na zewnątrz tych linii, na przedłużeniach linii wymiarowej

Rys. Wymiarowanie rysunku

Groty strzałek

Groty strzałek rysuje się krótkimi liniami tworzącymi ostrze. Grot może być otwarty, zamknięty lub zamknięty i zaczerniony. Ostrze grota może mieć dowolny kąt rozwarcia, zawarty w przedziale 15÷90°. Wielkość grota powinna być proporcjonalna do wielkości rysunku.

Rys. Groty strzałek

Dopuszczalne jest zastępowanie grotów cienkimi kreskami o długości min. 3.5 mm, nachylonymi pod kątem 45° do linii wymiarowych, lub kropkami o średnicy około 1 mm.

Wymiary umieszcza się zazwyczaj na zewnątrz zarysu przedmiotu, korzystając z pomocniczych linii wymiarowych. Są to linie ciągłe cienkie, będące albo przedłużeniami linii rysunku, albo stycznymi do nich. Linie pomocnicze przeciąga się o 2-3 mm za punkt ich zetknięcia z linią wymiarową.

Rys. Wymiarowanie rysunku przykład

Pomocnicze linie wymiarowe

Pomocnicze linie wymiarowe mogą się przecinać i można je przerywać gdy przecinają napis. Jeżeli linia pomocnicza przechodzi przez zakreskowane pole, to jej kierunek nie może być zgodny z kierunkiem rysowania. Linia wymiarowa powinna być zawsze równoległa do kierunku wymiaru, zaś linie pomocnicze prostopadłe.

Rys. Pomocnicze linie wymiarowe

Wymiary liniowe

W rysunku technicznym maszynowym wymiary liniowe podaje się w milimetrach, przy czym oznaczenie „mm” pomija się. Jeżeli zachodzi potrzeba podania wymiaru w innej jednostce, to za liczbą należy podać jej symbol . W rysunku technicznym maszynowym wymiary kątowe podaje się w stopniach, minutach i sekundach, oznaczając je odpowiednio symbolami ° , ‚ oraz ”. Jeżeli zachodzi potrzeba podania wymiaru w innej jednostce, to za liczbą należy podać jej symbol.

Liczby wymiarowe

Liczby wymiarowe pisze się nad liniami wymiarowymi w odległości 0.5- 1.5 mm od nich, mniej więcej na środku, o wysokości min. 3.5 mm, ułamki zwyczajne i odchyłki graniczne pisze się pismem o jeden stopień mniejszym (lecz nie mniej niż 2.5 mm)

Rys. Liczby wymiarowe

Rzuty Prostokątne przedmiotów

Rzutowanie prostokątne (przedstawienie prostokątne) stanowi odwzorowanie geometrycznej postaci konstrukcji w postaci rysunków dwuwymiarowych. Jest to taki rodzaj rzutowania, w którym kierunki rzutowania są prostopadłe do rzutni.

Rozróżnia się dwie metody rzutowania prostokątnego:

– wg metody europejskej (metody pierwszego kąta),

– wg metody amerykańskiej (metody trzeciego kąta).

Rzutowanie według metody europejskiej – E

Rzutowanie według metody europejskiej – E polega na wyznaczaniu rzutów prostokątnych przedmiotu we wzajemnie prostopadłych rzutniach przy założeniu, że przedmiot rzutowany znajduje się pomiędzy obserwatorem i rzutnią.

Rys. Rzutowanie według metody europejskiej

Rzutowanie metodą amerykańską – A

Rzutowanie metodą amerykańską – A cechuje się tym, że rzutnia znajduje się pomiędzy obserwatorem a przedmiotem rzutowanym co powoduje przestawienie niektórych rzutów w stosunku do metody E .

Rys. Rzutowanie metodą amerykańską – A

Zasady rzutowania prostokątnego

Rzutowanie przeprowadzamy wewnątrz wyobrażalnego prostopadłościanu rzutni

1. Liczba rzutów powinna być ograniczona do minimum niezbędnego do jednoznacznego przedstawienia kształtów przedmiotu i wymiarowania. Najczęściej wystarczają dwa lub trzy rzuty, rzut główny zawsze występuje.

2. Przedmiot powinien być tak ustawiony wewnątrz wyobrażalnego prostopadłościanu rzutni, aby większość jego powierzchni płaskich i osi była równoległa lub prostopadła do rzutni w celu ułatwienia rysowania i wymiarowania.

3. Rzut główny (jeżeli jest to możliwe) powinien przedstawiać przedmiot w położeniu użytkowym widzianym od strony najbardziej charakterystycznej.

4. Usytuowanie rzutów względem powinno być zgodne z rozwinięciem prostopadłościanu rzutni. Dopuszcza się odstępstwa od w/w zasad: a) przedmioty długie, których położenie użytkowe jest pionowe można narysować w położeniu poziomym, dolną część przedmiotu umieszcza się z prawej strony rzutu, b) przedmioty nie posiadające pionowego lub poziomego położenia użytkowego oraz przedmioty zajmujące rożne położenia użytkowe rysuje się w położeniu poziomym lub pionowym.

W taki o to sposób przedstawiliśmy podstawy rysunku technicznego.

5 / 5 ( 8 votes )

Rysunek techniczny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przykład rysunku technicznego

Rysunek techniczny – konwencja graficznego przedstawiania maszyn, mechanizmów, urządzeń, konstrukcji, układów, systemów, itp., dostarczająca pełnej informacji o działaniu, wykonaniu elementów oraz montażu przedstawianego obiektu. Rysunek techniczny jest formą idealizacji i uproszczenia rzeczywistych cech przedstawianych obiektów w celu ułatwienia ich opisu.

Dawniej rysunek techniczny wykonywany był ręcznie na papierze lub kalce technicznej ołówkiem lub tuszem. Od połowy lat siedemdziesiątych zaczęto tworzyć systemy komputerowego wspomagania projektowania (CAD lub CADD), które w latach dziewięćdziesiątych ostatecznie wyparły ręczny rysunek techniczny z większości dziedzin.

Każda dziedzina inżynierii wypracowała swój własny zestaw reguł i styl rysunku technicznego.

Oddzielnym rodzajem rysunku technicznego jest rysunek techniczny schematyczny.

Rysunki, szkice i schematy techniczne zazwyczaj wykonuje kreślarz pod kierownictwem architekta lub inżyniera, wykorzystując tradycyjne przyrządy kreślarskie lub specjalistyczne oprogramowanie graficzne. W zależności od specjalizacji kreślarzy dzieli się na: kreślarzy konstrukcji i planów, maszyn i urządzeń technicznych, rysunków geodezyjnych i kartograficznych. Zajmują się odpowiednio graficznym przedstawianiem: planów budowlanych, projektów inżynieryjnych, opisów topograficznych i różnego rodzaju map sytuacyjnych.

Rysunki konstrukcyjne

Rysunek techniczny

Opracowanie modelu 3D dokumentu

Dodawanie elementów projektu

Zobacz też [ edytuj | edytuj kod ]

Rysunek techniczny

1. Rola rysunku w technice.

W technice jedną z podstawowych form przekazywania informacji (np. między konstruktorem jakiegoś urządzenia a jego wykonawcą) jest rysunek. Rysunek techniczny jest specjalnym rodzajem rysunku wykonywanego według ustalonych zasad i przepisów. Dzięki zwięzłemu i przejrzystemu wyrażaniu kształtów i wymiarów odwzorowywanego przedmiotu rysunek techniczny dokładnie wskazuje jak ma wyglądać ten przedmiot po wykonaniu. Określa on również budowę i zasadę działania różnych maszyn i urządzeń lepiej niż najdoskonalszy opis słowny. Z tych też względów rysunek techniczny stał się powszechnym i niezbędnym środkiem porozumiewania się wszystkich pracowników zatrudnionych w procesie produkcyjnym. Znajomość zasad sporządzania i umiejętność odczytywania rysunku technicznego umożliwia przekazywanie myśli naukowo-technicznej w postaci np. projektu maszyny lub urządzenia.

Rysunek techniczny – wykonany zgodnie z przepisami i obowiązującymi zasadami – stał się językiem, którym porozumiewają się inżynierowie i technicy wszystkich krajów. Powszechne i międzynarodowe znaczenie rysunku technicznego umożliwia korzystanie z wynalazków i ulepszeń z całego świata.

2. Odmiany rysunku technicznego.

Ze względu na wielką różnorodność dziedzin jakie wchodzą w zakres ogólnie pojętej techniki w rysunku technicznym wyróżniamy kilka odmian:

o rysunek techniczny maszynowy

o rysunek budowlany

o rysunek elektryczny

3. Normalizacja.

Aby rysunek techniczny mógł rzeczywiście spełniać rolę międzynarodowego języka wszystkich inżynierów i techników musi on być sporządzony według ściśle określonych zasad i przepisów. Zasady te z kolei muszą być stosowane i przestrzegane przez wszystkie kraje, które współpracują ze sobą w zakresie wymiany myśli naukowo – technicznej.

Brak ogólnie obowiązujących reguł, dotyczących umownych znaków, skrótów, sposobu przedstawienia przedmiotu na rysunku, sposobu określenia wymiarów i innych uproszczeń, prowadziłby do nieporozumień, a nawet mógłby być przyczyną wadliwego wykonania przedmiotu.

Norma jest to ustalona, ogólnie przyjęta zasada, reguła, wzór, przepis, sposób postępowania w określonej dziedzinie. Normalizacja jest to opracowywanie i wprowadzanie w życie norm, ujednolicanie.

Normy rysunkowe zawierają szczegółowo opracowane przepisy dotyczące wszystkich zagadnień związanych z wykonaniem rysunku technicznego.

Przepisy regulujące m. in. rozmiary arkuszy, rodzaje linii, sposób podawania wymiarów, opis rysunku określają przepisy zwane Polskimi Normami. Opracowuje je Polski Komitet Normalizacyjny (w skrócie PKN).

Formaty arkuszy rysunkowych

1. Wymiary i kształt arkuszy rysunkowych.

Formaty arkuszy przeznaczonych do wykonania rysunków technicznych są znormalizowane. Prostokątny kształt arkusza rysunkowego został tak dobrany, żeby każdy arkusz dwa razy większy lub dwa razy mniejszy był podobny do pierwotnego, to jest aby stosunek boku dłuższego do krótszego był zawsze taki sam.

Jako format podstawowy przyjęto arkusz o wymiarach 297 x 210 mmi oznaczono go symbolem A4.

Inne formaty są wielokrotnymi formatu podstawowego, to jest są 2, 4, 8 lub 16 razy większe od A4 i oznaczone symbolami A3, A2, A1, A0.

Format Wymiary arkusza (mm)

A0 841 x 1189

A1 594 x 841

A2 420 x 594

A3 297 x 420

A4 210 x 297

2. Obramowanie.

Na każdym rysunku technicznym bez względu na to jakiego jest formatu należy wykonać obramowanie. Ramka powinna być wykonana linią ciągłą w odległości 5mm od krawędzi arkusza.

3. Tabliczka rysunkowa.

Znaczną część objaśnień i uwag, dotyczących rysunku zawieramy w tabliczce rysunkowej, którą umieszcza się w prawym dolnym rogu arkusza tak aby przylegała do lini obramowania.

Wzór tabliczki rysunkowej:

Linie rysunkowe

1. Rodzaje linii rysunkowych.

Żeby rysunek techniczny był wyraźny, przejrzysty i czytelny stosujemy różne rodzaje i odmiany linii. Inne linie stosuje się do narysowania krawędzi przedmiotu, inne do zaznaczenia osi symetrii a jeszcze inne do zwymiarowania go.

To jaką, w danej sytuacji, linię należy zastosować na rysunku określa ściśle Polska Norma PN-82/N-01616. Wspomniana norma określa linie do stosowania w różnych odmianach rysunku technicznego – maszynowego, budowlanego i elektrycznego. Poniżej przedstawię te rodzaje linii, które dotyczą rysunku technicznego maszynowego i są niezbędne do opanowania podstaw rysunku technicznego.

Do wykonywania rysunków technicznych maszynowych służą następujące rodzaje linii:o linia ciągłao linia kreskowao linia punktowao linia falistaPoza tym rozróżnia się linie:o linia gruba (o grubości a)o linia cienka (o grubości b=a/3) Linia Gruba Cienka

ciągła

kreskowa

punktowa <>

falista

2. Zastosowanie linii.

Grubość linii należy dobierać w zależności od wielkości rysowanego przedmiotu i stopnia złożoności jego budowy. Wybrana grupa grubości linii (grubych i cienkich) powinna być jednakowa dla wszystkich rysunków wykonanych na jednym arkuszu. Np. jeżeli grubość linii grubej wynosi 0,5 mm, to linia cienka powinna mieć grubość 0,18 mm lub jeżeli linia gruba ma grubość 0,7 mm to linia cienka 0,25 mm.

Rodzaj linii Zastosowanie

Linia ciągła gruba – widoczne krawędzie i wyraźne zarysy przedmiotów w widokach i przekrojach,- linie obramowania arkusza,- zewnętrzny zarys tabliczki rysunkowej,- krótkie kreski oznaczające końce płaszczyzny przekroju.

Linia ciągła cienka – linie wymiarowe- pomocnicze linie wymiarowe,- kreskowanie przekrojów.

Linia punktowa cienka – osie symetrii- ślady płaszczyzn symetrii

Linia kreskowa cienka – niewidoczne krawędzie i zarysy przedmiotów

Linia falista cienka – linie urwania i przerwania przedmiotów- linie ograniczające przekroje cząstkowe

Aksonometria

1. Zastosowanie i rodzaje rzutów aksonometrycznych.

Do przedstawienia kształtów przedmiotów w sposób poglądowy (perspektywiczny), w jednym rzucie, służą w rysunku technicznym rzuty aksonometryczne. Wyróżniamy następujące rodzaje rzutów aksonometrycznych:

o izometrię

o dimetrię ukośną

o dimetrię prostokątną

Z tych trzech rodzajów rzutów najłatwiejsze do rysowania są rzuty ukośne (dimetria ukośna) i z tego właśnie powodu omówię teraz sposób powstawania takiego rzutu. Odwzorowując przedmiot w jednym rzucie musimy przedstawić jego trzy podstawowe wymiary – wysokość, szerokość i głębokość (rysunek obrazuje odpowiednio trzy osie).

Krawędzie przedmiotu równoległe do osi Y – wysokości i X – szerokości rysujemy bez skróceń, czyli w rzeczywistych wymiarach. Natomiast krawędzie równoległe do osi Z – głębokości skracamy o połowę i rysujemy je nachylone pod kątem 45 o do pozostałych osi (poziomej i pionowej).

Rzutowanie prostokątne

1. Pojęcia podstawowe

Rysunek techniczny przedmiotu jest najczęściej podstawą jego wykonania. Z tego względu odwzorowywany przedmiot nie powinien mieć zniekształceń. Przedstawienie przedmiotu trójwymiarowego na dwuwymiarowym rysunku bez zniekształceń wymaga zastosowania specjalnych sposobów. Poznany wcześniej sposób rysowania przedmiotów w rzucie aksonometrycznym w pewnym stopniu zniekształca bryłę np. ścianka boczna, która w rzeczywistości jest prostokątna na takim rysunku ma kształt rombu.

Najczęściej stosowane na rysunkach wykonawczych są rzuty prostokątne, które pokazują przedmiot z kilku stron. Wystarczy przedstawienie bryły w trzech ujęciach, dlatego przyjęto układ rzutowania wykorzystujący trzy płaszczyzny wzajemnie prostopadłe zwane rzutniami. Na każdej z nich przedstawiamy rzut prostokątny przedmiotu.

2. Rzutowanie prostokątne.

Rzut prostokątny powstaje w następujący sposób:· przedmiot ustawiamy równolegle do rzutni, tak aby znalazł się pomiędzy obserwatorem a rzutnią,· patrzymy na przedmiot prostopadle do płaszczyzny rzutni,· z każdego widocznego punktu prowadzimy linię prostopadłą do rzutni,· punkty przecięcia tych linii z rzutnią łączymy odpowiednimi odcinkami otrzymując rzut prostokątny tego przedmiotu na daną rzutnię

3. Układ trzech rzutni.

W przypadku przedmiotów o bardziej skomplikowanych kształtach do jednoznacznego odwzorowania stosujemy układ trzech rzutni wzajemnie prostopadłych. Płaszczyzny te nazywamy:I – rzutnia pionowa zwana główną,II – rzutnia boczna, III – rzutnia pozioma.

Układ trzech rzutni

Na każdą z płaszczyzn wzajemnie prostopadłych dokonujemy rzutowania prostokątnego przedmiotu w odpowiednim kierunku.Na rzutni pionowej I zgodnie z kierunkiem 1 otrzymamy rzut pionowy (główny).Na rzutni bocznej II zgodnie z kierunkiem 2 otrzymamy rzut boczny (z lewego boku).Na rzutni poziomej III zgodnie z kierunkiem 3 otrzymamy rzut z góry.

Układ przestrzenny trzech płaszczyzn zniekształca rysunki, dlatego oddzielamy je od siebie i układamy w jednej płaszczyźnie.

Po rozłożeniu na każdej rzutni mamy prawidłowo wyglądające rzuty prostokątne przedmiotu z trzech różnych kierunków.

Na rysunkach technicznych nie rysujemy śladów rzutni, gdyż istnieją one tylko w wyobraźni. Poszczególne rzuty rozpoznajemy po ich wzajemnym położeniu względem siebie.

Ważne wskazówki.

Rysując poszczególne rzuty na arkuszu należy pamiętać, że po ich wzajemnym ułożeniu względem siebie rozpoznajemy który z rzutów jest rzutem głównym, który bocznym a który z góry. Wobec tego nie jest obojętne w którym miejscu narysujemy kolejne rzuty.

Zapamiętaj !

Rzut I (z przodu) i rzut II (z góry) mają jednakową długość i leżą dokładnie jeden nad drugim.

Rzut I (z przodu) i rzut III (z boku) leżą dokładnie obok siebie i mają jednakową wysokość.

Rzuty z góry (II) i z boku (III) mają jednakową szerokość.

Wymiarowanie

1. Co to jest wymiarowanie?

Aby rysunek techniczny mógł stanowić podstawę do wykonania jakiegoś przedmiotu nie wystarczy bezbłędne narysowanie go w rzutach prostokątnych. Same rzuty, bowiem informują nas o kształcie przedmiotu i szczegółach jego wyglądu, ale nie mówią nic o jego wielkości. Konieczne zatem jest uzupełnienie takiego rysunku wymiarami danego przedmiotu – czyli zwymiarowanie go.

Wymiarowanie jest to podawanie wymiarów przedmiotów na rysunkach technicznych za pomocą linii, liczb i znaków wymiarowych.

Wymiarowanie jest jedną z najważniejszych czynności związanych ze sporządzeniem rysunku technicznego. Umożliwia ono odczytanie rysunku i wykonanie przedmiotu zgodnie z wymaganiami konstruktora. Rysunek techniczny będący podstawą wykonania przedmiotu, narysowany bez wymiarów albo z błędami i brakami w zakresie wymiarowania nie ma żadnej wartości.

2. Ogólne zasady wymiarowania

Ogólne zasady wymiarowania w rysunku technicznym maszynowym dotyczą:

o linii wymiarowych i pomocniczych linii wymiarowych

o strzałek wymiarowych

o liczb wymiarowych

o znaków wymiarowych

Linie wymiarowe i pomocnicze linie wymiarowe

Linie wymiarowe rysuje się linią ciągłą cienką równolegle do wymiarowanego odcinka w odległości co najmniej 10 mm, zakończone są grotami dotykającymi ostrzem krawędzi przedmiotu, pomocniczych linii wymiarowych lub osi symetrii. Linie wymiarowe nie mogą się przecinać.Pomocnicze linie wymiarowe są to linie ciągłe cienkie, będące przedłużeniami linii rysunku. Rysuje się je prostopadle do mierzonego odcinka.Pomocnicze linie wymiarowe mogą się przecinać.

Strzałki wymiarowe

Prawidłowy kształt grotów przedstawia rysunek (1). Długość grota powinna wynosić 6-8 grubości linii zarysu przedmiotu, lecz nie mniej niż 2,5 mm. Groty powinny być zaczernione. Na szkicach odręcznych dopuszcza się stosowanie grotów niezaczernionych (rys. 2). Długość grotów powinna być jednakowa dla wszystkich wymiarów na rysunku.Zasadniczo ostrza grotów powinny dotykać od wewnątrz linii, między którymi wymiar podajemy (rys 3).Przy podawaniu małych wymiarów groty można umieszczać na zewnątrz tych linii, na przedłużeniach linii wymiarowej (rys 4).Dopuszcza się zastępowanie grotów cienkimi kreskami o długości co najmniej 3,5 mm, nachylonymi pod kątem 45o do linii wymiarowej (rys 5).

Liczby wymiarowe

Na rysunkach technicznych maszynowych wymiary liniowe (długościowe) podaje się w milimetrach, przy czym oznaczenie \”mm\” pomija się.

Liczby wymiarowe pisze się nad liniami wymiarowymi w odległości 0,5 – 1,5 mm od nich, mniej więcej na środku (rys.1)Jeżeli linia wymiarowa jest krótka, to liczbę wymiarową można napisać nad jej przedłużeniem (rys. 2)Na wszystkich rysunkach wykonanych na jednym arkuszu liczby wymiarowe powinny mieć jednakową wysokość, niezależnie od wielkości rzutów i wartości wymiarów. Należy unikać umieszczania liczb wymiarowych na liniach zarysu przedmiotu, osiach i liniach kreskowania przekrojów. Wymiary powinny być tak rozmieszczone, żeby jak najwięcej z nich można było odczytać patrząc na rysunek od dołu lub od prawej strony (rys. 3)

Znaki wymiarowe

Do wymiarowania wielkości średnic i promieni krzywizn stosujemy specjalne znaki wymiarowe. Średnice wymiarujemy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem Ć (fi). Promienie łuków wymiarujemy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem R. Linię wymiarową prowadzi się od środka łuku i zakańcza się grotem tylko od strony łuku (rys.) Grubość płaskich przedmiotów o nieskomplikowanych kształtach zaznaczamy poprzedzając liczbę wymiarową znakiem x.

3. Podstawowe zasady wymiarowania

Przystępując do wymiarowania rysunku technicznego należy wczuć się w rolę osoby, która na jego podstawie będzie wykonywać dany przedmiot. Trzeba zadbać o to, aby nie zabrakło żadnego z potrzebnych wymiarów i aby można je było jak najłatwiej odmierzyć na materiale podczas obróbki. Ułatwi to w znacznym stopniu znajomość podstawowych zasad wymiarowania.

Podstawowe zasady wymiarowania w rysunku technicznym dotyczą:

o stawiania wszystkich wymiarów koniecznych

o niepowtarzania wymiarów

o niezamykania łańcuchów wymiarowych

o pomijania wymiarów oczywistych

Zasada wymiarów koniecznych

Zawsze podajemy wymiary gabarytowe (zewnętrzne). Wymiary mniejsze rysujemy bliżej rzutu przedmiotu. Zawsze podajemy tylko tyle i takich wymiarów które są niezbędne do jednoznacznego określenia wymiarowego przedmiotu. Każdy wymiar na rysunku powinien dawać się odmierzyć na przedmiocie w czasie wykonywania czynności obróbkowych.

Zasada niepowtarzania wymiarów

Wymiarów nie należy nigdy powtarzać ani na tym samym rzucie, ani na różnych rzutach tego samego przedmiotu. Każdy wymiar powinien być podany na rysunku tylko raz i to w miejscu, w którym jest on najbardziej zrozumiały, łatwy do odszukania i potrzebny ze względu na przebieg obróbki.

Zasada niezamykania łańcuchów wymiarowych

Łańcuchy wymiarowe stanowią szereg kolejnych wymiarów równoległych (tzw. łańcuchy wymiarowe proste – rys. 1) lub dowlnie skierowanych (tzw. łańcuchy wymiarowe złożone – rys. 2)W obu rodzajach łańcuchów nie należy wpisywać wszystkich wymiarów, gdyż łańcuch zamknięty zawiera wymiary zbędne wynikające z innych wymiarów. Łańcuchy wymiarowe powinny więc pozostać otwarte, przy czym pomija się wymiar najmniej ważny.

Zasada pomijania wymiarów oczywistych

Pomijanie wymiarów oczywistych dotyczy przede wszystkim wymiarów kątowych, wynoszących 0o lub 90o, tj. odnoszących się do linii wzajemnie równoległych lub prostopadłych.

Przekroje

1. Dlaczego stosujemy przekroje?

Bardzo często przedmioty, które przedstawiamy na rysunkach technicznych mają wiele szczegółów znajdujących się wewnątrz. Narysowanie rzutów prostokątnych takiego przedmiotu nie zapewni pokazania tych elementów, gdyż będą one zasłonięte ściankami przedmiotu. Powstaje więc pytanie jak pokazać na rysunku niewidoczne zarysy? W rozdziale \”Linie rysunkowe\” wymieniono również linie kreskowe cienkie, za pomocą których przedstawiane są niewidoczne szczegóły znajdujące się wewnątrz przedmiotu. Jednak przedstawienie niewidocznych krawędzi przedmiotu za pomocą tych linii, w przypadku przedmiotów o bardziej złożonych kształtach, jest mało przejrzyste i nie zalecane. Aby na rysunkach technicznych przedstawić wewnętrzne zarysy przedmiotu w sposób bardziej przejrzysty i dokładnie je zwymiarować stosujemy przekroje rysunkowe.

Przykład

Na rysunku 1 przedstawiona jest tulejka z kołnierzem w rzucie aksonometrycznym. Rysunek 2 przedstawia tą samą tulejkę w rzucie prostokątnym z zaznaczeniem niewidocznych krawędzi liniami kreskowymi. Rysunek 3 to przekrój tej samej tulejki.

Porównując rysunek 2 i rysunek 3 bez trudu można stwierdzić, że rysunek 3 wykonany w przekroju jest dużo bardziej przejrzysty i czytelny a zwymiarowanie go nie powinno stanowić problemu ani uczynić mniej czytelnym.

2. Jak powstaje przekrój?

Sposób powstawania przekroju wyjaśni w bardzo prosty sposób poniższy przykład.

Mamy za zadanie narysować w rysunku technicznym przedmiot pokazany na rysunku 1.

Analizując kształt przedmiotu stwierdzamy, że w środku szpuli jest przelotowy otwór, którego nie będzie widać na rysunku, jeżeli ograniczymy się do narysowania tylko rzutów prostokątnych. Konieczne zatem jest dokonanie przekroju rysunkowego. W interesującym nas miejscu dokonujemy przecięcia przedmiotu przy pomocy wyobrażalnej płaszczyzny przekroju. Przedstawia to dokładnie rysunek 2.

Jeżeli teraz odrzucimy tę część przedmiotu, która znajduje się przed płaszczyzną przekroju to odsłonięta zostanie część wnętrza przedmiotu znajdująca się za płaszczyzną przekroju. Można teraz narysować rzut prostokątny części przedmiotu znajdującej się za płaszczyzną przekroju i dokładnie przedstawić niewidoczne wcześniej krawędzie. Pokazuje to rysunek 3.

Przekrój powstaje przez przecięcie przedmiotu w interesującym nas miejscu wyobrażalną płaszczyzną. Następnie – również w wyobraźni – odrzucamy przednią część przeciętego przedmiotu, a drugą część rysujemy w rzucie prostokątnym z widocznym już wewnętrznym ukształtowaniem. Miejsce w którym dokonano przekroju oznaczamy równoległymi liniami ciągłymi cienkimi rysowanymi pod kątem 45o.

3. Oznaczanie i kreskowanie przekrojów

Oznaczanie przekrojów

Położenie płaszczyzny przekroju zaznacza się na prostopadłym do niej rzucie dwiema krótkimi, grubymi kreskami, nie przecinającymi zewnętrznego zarysu przedmiotu, oraz strzałkami wskazującymi kierunek rzutowania przekroju. Strzałki umieszczamy w odległości 2 – 3 mm od zewnętrznych końców grubych kresek. Płaszczyznę przekroju oznacza się dwiema jednakowymi wielkimi literami, które pisze się obok strzałek, a nad rzutem przekroju powtarza się te litery, rozdzielając je poziomą kreską.

Kreskowanie przekrojów

Pola przekroju, tj. obszary, w których płaszczyzna przekroju przecina materiał, kreskuje się liniami cienkimi ciągłymi.Linie kreskowania powinny być nachylone pod kątem 45o do:- linii zarysu przedmiotu (rys 1),- jego osi symetrii (rys2),- poziomu (rys 3).

Wszystkie rysunki znajdują się w załączniku pod tekstem

Pracownik ze znajomością rysunku technicznego – Dla kandydata – Havier

Ludzie są najważniejsi!

Firma Havier Sp. z o. o. Doradztwo personalne i rekrutacja.

Nr certyfikatu 16545. Wyróżnia nas jakość, rzetelność i indywidualne podejście do Klienta-Kandydata.

Dla naszego Klienta poszukujemy osoby na stanowisko:

Pracownik ze znajomością rysunku technicznego

Miejsce pracy: Częstochowa

Co możesz zyskać:

Zdobycie doświadczenia na stanowisku ślusarza narzędziowego – przyuczenie do zawodu,

Wsparcie ze strony Firmy na każdym etapie procesu wdrożenia,

Stabilne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę.

Praca od poniedziałku do piątku,

Wolne weekendy.

Twoje zadania:

Praca na stanowisku ślusarza narzędziowego,

Prace ślusarskie przy formach wtryskowych,

Utrzymanie porządku na hali.

Jeśli:

Znasz bardzo dobrze rysunek techniczny,

Chcesz zdobyć doświadczenie jako ślusarz narzędziowy,

Posiadasz wykształcenie techniczne,

Posiadasz zmysł techniczny.

Osoby zainteresowane prosimy o przesłanie swojego CV.

Jednocześnie informujemy, że skontaktujemy się z wybranymi Kandydatami.

Administratorem podanych dobrowolnie danych osobowych jest Havier Sp. z o.o. z siedzibą w Częstochowie 42-202, Jasnogórska 27. Dane zbierane są dla potrzeb obecnej rekrutacji zgodnie z przepisami Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 roku, a w przypadku wyrażenia przez Panią/Pana wyraźnej i dobrowolnej zgody także dla potrzeb przyszłych rekrutacji. Ma Pani/Pan prawo dostępu do treści swoich danych oraz ich sprostowania, poprawiania lub usunięcia. Przetwarzanie Pani/Pana danych odbędzie się w celu przeprowadzenia rekrutacji. Konsekwencją niepodania danych osobowych będzie brak możliwości udziału w procesie rekrutacji.

Prosimy również o dołączenie do CV poniższych klauzul:

Wyrażam dobrowolnie zgodę na przetwarzanie podanych przeze mnie moich danych osobowych przez Havier Sp. z o.o. w celu związanym z udziałem mojej osoby w niniejszym procesie rekrutacji zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016r.

Wyrażam dobrowolnie zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zawartych w CV w celu wykorzystania ich w przyszłych procesach rekrutacyjnych zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016r., w tym na otrzymywanie informacji o ofertach pracy przedstawianych przez Havier Sp. z o. o.

Kontakt: [email protected] lub 533 341 056

Technolog/ Inżynier materiałowy

Gotowy/a na wyzwania ? Prześlij CV poniżej

Wybierz dział Administracja Badanie i rozwój Finanse i kontroling HR Kontrola jakości Księgowość Logistyka i spedycja Marketing Obsługa klienta Produkcja i serwis Projektowanie i inżynieria Sprzedaż Staż

Dodaj swoje CV

Wyrażam zgodę na przetwarzanie przez Progress Eco S.A. w Dobrowie moich danych osobowych podanych w dokumentach rekrutacyjnych w celu prowadzonej rekrutacji.

Jak napisać CV?

Życiorys zawodowy, czyli Curriculum Vitae to najważniejszy dokument w procesie rekrutacji. Jest to często jedyna szansa na zwrócenie uwagi na swoją aplikację, a co za tym idzie na otrzymanie oferty pracy. Na podstawie CV bowiem, rekruter podejmuje decyzję o tym, którego Kandydata zaprosić na rozmowę kwalifikacyjną. Źle napisane CV może przekreślić szanse nawet najlepiej wykwalifikowanego pracownika. Dlatego tak ważne jest, abyś przygotował CV starannie, postępując według kilku prostych zasad:

Prawidłowo skonstruowane CV zawiera:

1. Dane personalne oraz kontaktowe:

Imię i nazwisko

Data urodzenia

Adres zamieszkania

Numer telefonu

Adres email

Upewnij się, że zamieszczane przez Ciebie dane kontaktowe są poprawne i aktualne! W przeciwnym razie nawet najszczersze chęci rekrutera nic nie wskórają.

2. Doświadczenie zawodowe:

Okres zatrudnienia /data rozpoczęcia i zakończenia pracy/

Nazwa pracodawcy

Zajmowane stanowisko

Zakres obowiązków

Ewentualne sukcesy, osiągnięcia

Branża

– Wpisz datę rozpoczęcia i zakończenia pracy z dokładnością do miesiąca.

– Kolejne miejsca pracy zaprezentuj chronologicznie, zaczynając od aktualnego/ostatniego miejsca zatrudnienia, a kończąc na najwcześniejszym.

– Opisz dokładnie i rzeczowo zakres prac wykonywanych na poszczególnych stanowiskach. Pamiętaj, że sporządzony przez Ciebie opis to, na początkowym etapie rekrutacji, jedyne źródło informacji na temat Twoich umiejętności. Zachowaj dbałość o szczegóły! Jeżeli awansowałeś – uwzględnij tę informację w opisie obowiązków!

– Zaprezentuj się od jak najlepszej strony, napisz o swoich osiągnięciach, które wyróżniają Cię jako kandydata na dane stanowisko.

3. Wykształcenie:

Data rozpoczęcia i zakończenia nauki

Nazwa i lokalizacja szkoły/uczelni

Kierunek studiów, specjalizacja

Uzyskany tytuł

4. Ukończone kursy, szkolenia; uzyskane certyfikaty oraz uprawnienia:

Data uczestnictwa

Tematyka

Instytucja organizująca

Ilość godzin szkoleniowych

5. Umiejętności:

Językowe

Techniczne

Organizacyjne

Społeczne

Inne

– Podsumowując swoje CV warto wyszczególnić konkretne umiejętności i predyspozycje do wykonywania pracy na stanowisku, na które aplikujesz. Mogą to być:

* umiejętności językowe czyli stopień znajomości języków obcych [nie określaj swojej znajomości języka polskiego!] – pamiętaj, żeby realnie oceniać swoje umiejętności językowe, [np. znajomość języka obcego w stopniu komunikatywnym umożliwia przeprowadzenie prostej rozmowy telefonicznej]

* umiejętności techniczne [np. znajomość dokumentacji oraz rysunku technicznego, czy umiejętność obsługi konkretnych narzędzi, programów komputerowych],

*umiejętności organizacyjne [np. rozwiązywanie konfliktów, zarządzanie efektywnością pracy podległych pracowników],

*społeczne [np. komunikatywność, umiejętność pracy w grupie, bezkonfliktowość] oraz

*inne umiejętności, czyli umiejętności niesklasyfikowane do wcześniejszych grup [np. posiadane kategorie prawa jazdy].

6. Zainteresowania

– Prezentacja Twojej osoby nie powinna ograniczać się jedynie do aspektów zawodowych, czy profesjonalnych. Warto zamieścić w CV akcent nieformalny, jak niebanalne hobby, czy zainteresowanie. Należy jednak pamiętać, że Pracodawca również może okazać się zapalonym numizmatykiem lub fanem rumuńskiego kina grozy. Warto mieć to na uwadze, by nie zostać nakrytym na zbytniej fantazji w opisie swoich zainteresowań!

7. Klauzula o ochronie danych osobowych:

W CV koniecznie zamieść poniższą klauzulę:

„Niniejszym wyrażam zgodę na przetwarzanie podanych przeze mnie danych, w tym danych osobowych, przez firmę Work & Business Solutions z siedzibą w Krakowie, ul. Grochowa 7, z przeznaczeniem do wykorzystania ich w celu realizacji obecnego oraz przyszłych procesów rekrutacji (zgodnie z Ustawą z dnia 29.08.1997 roku o Ochronie Danych Osobowych; tekst jednolity: Dz. U. 2016 r. poz. 922). Dane udostępniam dobrowolnie oraz mam świadomość, że przysługuje mi prawo wglądu do nich, ich poprawienia oraz zaprzestania ich przetwarzania.”

Brak takiej klauzuli uniemożliwia Ci uczestnictwo w procesie rekrutacji.

Zredagowanie własnego CV z pewnością ułatwi wykorzystanie gotowych szablonów lub kreatorów.

Przygotowaliśmy dla Ciebie formularz CV, jeżeli chcesz z niego skorzystać przygotowując swój życiorys, kliknij, aby pobrać plik

Możesz przesłać CV używając adresu mailowego zawartego w ofercie pracy lub jeśli jesteś inżynierem możesz zapisać się w naszej bazie inżynierów, co pozwoli na szybsze odszukanie Twojej aplikacji.

ZASADY OGÓLNE:

Długość CV: dobrze napisane CV nie musi ograniczać się do jednostronicowego dokumentu. Może być ono dłuższe, ale należy pamiętać, że CV powinno być dokumentem zwięzłym, który zawiera wszystkie wymagane informacje.

W CV podawaj jedynie prawdziwe informacje.

Pamiętaj, że CV to Twoja wizytówka – liczy się nie tylko jego zawartość, ale również oprawa graficzna, estetyka i prostota wykonania. Unikaj zbędnych ozdobników, zadbaj o czytelność zamieszczonych w nim informacji.

Warto w CV umieścić zdjęcie – unikaj jednak tych nieformalnych, czy, co gorsza, w towarzystwie osób trzecich. Pracodawcy w zupełności wystarczy Twoje zdjęcie w formacie legitymacyjnym na jasnym, gładkim tle.

Unikaj literówek, przejęzyczeń, niestaranności i przede wszystkim błędów ortograficznych! Jeśli nie masz pewności jak zapisać dane słowo – skorzystaj ze słownika.

Nie przesyłaj CV w języku obcym, którym się nie posługujesz – błędnie sugerujesz tym samym znajomość tego języka.

Nazwa pliku, w którym zapisujesz CV powinna składać się z Twojego imienia i nazwiska. Nie stosuj nazw nieformalnych [np. „cv taty nowe”, „cv Darka ang”] lub zbyt ogólnych [np.”cv”, „życiorys”, „sivi”].

Unikaj sytuacji, gdy adres mailowy, z którego wysyłasz aplikację jest nieformalny [np. [email protected]] lub niestosowny [np. [email protected]].

Stosując się do powyższych zasad, zwiększysz swoje szanse na sukces w pierwszym etapie rekrutacji!

Jak napisać list motywacyjny?

List motywacyjny jest nazywany inaczej podaniem o pracę. Jest on uzupełnieniem CV. Celem listu motywacyjnego jest przedstawienie naszych najlepszych stron, pokazanie pracodawcy jakie jest nasze zainteresowanie daną ofertą pracy, a także zaprezentowanie predyspozycji do wykonywania jej.

List motywacyjny składa się z dwóch części:

W pierwszej części należy przedstawić swoją osobę oraz podać cel wysłania listu motywacyjnego.

W drugiej części prezentujemy pracodawcy nasze kwalifikacje, które są zbieżne z poszukiwanym profilem kandydata oraz uzasadniamy, dlaczego jesteśmy najlepszą osobą na dane stanowisko pracy.

Prawidłowo skonstruowany List Motywacyjny ma następujący układ:

List powinien być zwięzły i rzeczowy. Nie powinien przekraczać jednej strony A4.

1.Nagłówek

Miejsce i data napisania listu motywacyjnego (prawy górny róg).

Imię i nazwisko wraz z danymi kontaktowymi osoby aplikującej – lewy górny róg.

Nazwa i adres firmy, do której piszemy list oraz imię i nazwisko osoby odpowiedzialnej za daną rekrutację (jeżeli jest ona podana) – niżej po prawej stronie.

Zwrot grzecznościowy: Szanowni Państwo – jeśli nie wiemy, kto odpowiada za rekrutację lub w przeciwnym wypadku Szanowna/y Pani/e.

2. Wstęp

Przedstawienie swojej osoby.

Podanie celu napisania i przesłania listu:

– w nawiązaniu do ogłoszenia umieszczonego na portalu, w gazecie lub w innych środkach przekazu – podajemy nazwę źródła, datę ogłoszenia oraz nazwę stanowiska,

– jeżeli nie nawiązujemy do ogłoszeni a- powołujemy się na atuty firmy, które przyczyniły się do wysłania CV, podajemy dział, w którym praca nas interesuje oraz oczekiwane stanowisko,

– CV wysyłane do Agencji Pracy i doradztwa personalnego – zaznaczamy jaka praca jest dla nas interesująca, w jakiej branży i na jakim stanowisku oraz dlaczego poszukujemy pracy.

3. Rozwinięcie

Motywacja dotycząca chęci podjęcia pracy.

Najważniejsze umiejętności i kwalifikacje, które nawiązują do oczekiwań pracodawcy przedstawionych w ogłoszeniu oraz doświadczenie, które nabyłeś w poprzednich miejscach pracy.

Zaprezentowanie korzyści wynikających z zatrudnienia właśnie Ciebie.

Motywacja do pracy w danej firmie, na określonym stanowisku i jakie są Twoje oczekiwania.

Przedstawiając swoje kwalifikacje i kompetencje pisz zgodnie z prawdą, nie dodawaj umiejętności oraz cech, których nie posiadasz. Zaprezentuj się z jak najlepszej strony, ale unikaj przesady.

Nie opisuj wszystkich swoich obowiązków – takie informacje powinny znaleźć się w CV. W liście motywacyjny zawieramy tylko takie informacje, które są kluczowe z perspektywy stanowiska pracy.

4. Zakończenie

Krótkie podsumowanie wcześniejszej treści listu.

Wyrażenie chęci i gotowości do bezpośredniego spotkania.

Zwrot końcowy (Z poważaniem, Z wyrazami szacunku).

Podpis (własnoręczny lub elektroniczny).

Lista załączników.

Pamiętaj, że list motywacyjny w pewnym stopniu odzwierciedla to, kim jesteśmy – liczy się nie tylko jego zawartość, ale również oprawa graficzna, estetyka i prostota wykonania. Unikaj zbędnych ozdobników, zadbaj o czytelność zamieszczonych w nim informacji.

5. Mile widziane:

Referencje – informację o nich można umieścić w CV lub w liście motywacyjnym.

W liście motywacyjnym umieszczamy je na dole strony pod podpisem, podając:

* imię i nazwisko osoby udzielającej referencje,

* nazwę jej stanowiska i firmę,w której razem pracowaliście,

* numer telefonu komórkowego lub stacjonarnego, ewentualnie adres e-mail.

ZASADY OGÓLNE:

Pismo: list powinien być czytelny, napisany na komputerze, standardową czcionką w czytelnym rozmiarze. Uwzględnij akapity oraz odpowiednio rozmieść nagłówek, treść i zakończenie.

Za każdym razem dostosuj treść listu motywacyjnego do celu jego powstania. Powinien on odpowiadać opisowi stanowiska przedstawionemu w ogłoszeniu o pracę. Nie wysyłaj jednego szablonu listu motywacyjnego na różne stanowiska! Warto poświęcić trochę czasu i napisać dedykowany dla konkretnej firmy list, z treścią dopasowana do konkretnej oferty.

Nie powielaj informacji zawartych w CV, a rozwiń tylko te, które odpowiadają wymogom pracodawcy.

W liście motywacyjnym unikaj skrótów, sloganów, literówek, przejęzyczeń, niestaranności i przede wszystkim błędów ortograficznych! Jeśli nie masz pewności jak zapisać dane słowo – skorzystaj ze słownika. Nie przekręcaj imienia i nazwiska adresata lub nazwy stanowiska o jakie się ubiegasz.

Nazwa pliku, w którym zapisujesz list motywacyjny powinna składać się z Twojego imienia i nazwiska. Nie stosuj nazw nieformalnych [np. „lm taty nowe”, „lm Darka ang”] lub zbyt ogólnych [np.”lm”, „list motywacyjny”].

Wyślij CV

키워드에 대한 정보 znajomość rysunku technicznego w cv

다음은 Bing에서 znajomość rysunku technicznego w cv 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Elementy rysunku technicznego

  • 동영상
  • 공유
  • 카메라폰
  • 동영상폰
  • 무료
  • 올리기

Elementy #rysunku #technicznego


YouTube에서 znajomość rysunku technicznego w cv 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Elementy rysunku technicznego | znajomość rysunku technicznego w cv, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

See also  점 선 면 영어로 | Math In English - 7. 점, 선, 면 모든 답변

Leave a Comment