Nowy Kierownik W Starym Zespole | Nowy Kierownik Wprowadza Nowe Zasady Pracy W Zespole Programistów 최근 답변 138개

당신은 주제를 찾고 있습니까 “nowy kierownik w starym zespole – Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 HRejterzy 이(가) 작성한 기사에는 조회수 1,016,936회 및 좋아요 11,794개 개의 좋아요가 있습니다.

Table of Contents

nowy kierownik w starym zespole 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów – nowy kierownik w starym zespole 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Serdeczne powitanie nowego project managera, który chce wprowadzić nowe zasady pracy w zespole programistów…
Created by: https://www.codetwo.com

nowy kierownik w starym zespole 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Nowy kierownik w starym zespole – Menedżer Produkcji

Powodzenie zespołu zależy w dużej mierze od pracy i zaangażowania jego kierownika. Tymczasem przejęcie pod zarząd grupy pracowników …

+ 더 읽기

Source: www.menedzer-produkcji.pl

Date Published: 1/22/2022

View: 1075

Nowy kierownik na pokładzie, czyli jak przetrwać trudny …

powielasz stare błędy poprzedników. Bądź szefem, nie kumplem. Nawet jeśli poprzedni przełożony był ulubieńcem zespołu, utrzymywali niemal przyjacielskie relacje …

+ 여기에 보기

Source: praca.olx.pl

Date Published: 2/22/2022

View: 8891

Najtrudniejszy pierwszy krok: od czego zacząć? – Maja Lose

Na barkach przełożonego leży odpowiedzialność za zadania realizowane przez zespół, co oznacza, że nowy kierownik musi się nauczyć nie tylko raportować pracę …

+ 여기를 클릭

Source: majalose.pl

Date Published: 5/5/2022

View: 8901

Wczoraj kolega, dziś kierownik – co robić?

Zespół wtedy testuje jego granice oraz wytrzymałość – w tym czasie nowy manager musi przejąć kontrolę nad pracownikami, w przeciwnym razie może …

+ 여기에 표시

Source: poradnikprzedsiebiorcy.pl

Date Published: 12/4/2021

View: 1893

Nowy menager w starym zespole – Zarządzanie – GoldenLine

Nowy menager w starym zespole – forum Zarządzanie – dyskusja Witam serdecznie Od kilku lat pracuje w jednej firmie na stanowisku Kierownika Biura Zarzadu.

+ 여기에 자세히 보기

Source: www.goldenline.pl

Date Published: 2/2/2021

View: 1035

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO PRACY Z NOWYM ZESPOŁEM?

Kierownik lub dyrektor, poza koniecznością nauczenia się współpracy z nowymi osobami, „dziedziczy” także … Nowy szef to dla wielu nowy sposób pracy.

+ 더 읽기

Source: cvexpert.pl

Date Published: 12/8/2022

View: 8854

Pierwsze dni z życia kierownika… – Dobry Trener

Chcę być dobrym szefem i zbudować dobry zespół. Zacznę pisać. W końcu jutro rano ę do roboty… …Zastanawiałem się jak zacząć nasze pierwsze spotkanie, w nowej …

+ 여기를 클릭

Source: www.dobrytrener.pl

Date Published: 6/18/2021

View: 909

Co decyduje o sukcesie menedżera? – Szkolenia Biznesowe

Jak mówi stara mądrość: … Jeśli nowy kierownik nie przejmie kontroli nad zespołem, może mu grozić nawet utrata stanowiska.

+ 더 읽기

Source: www.szkolenia-biznesowe.biz

Date Published: 4/22/2021

View: 8819

주제와 관련된 이미지 nowy kierownik w starym zespole

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów
Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów

주제에 대한 기사 평가 nowy kierownik w starym zespole

  • Author: HRejterzy
  • Views: 조회수 1,016,936회
  • Likes: 좋아요 11,794개
  • Date Published: 2017. 6. 9.
  • Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=6skEcUs_qMQ

Jak przedstawić nowego kierownika?

Poproś swojego przełożonego lub osobę, której miejsce będziesz zajmował o krótkie profile tych osób. Kiedy spotkasz się z nimi po raz pierwszy, wykaż się znajomością imion i funkcji pełnionych w organizacji. Dzięki temu będą wiedzieć, że, chociaż jeszcze się nie znacie, masz szacunek do nich i ich pracy.

Jak powinien zachowywać się kierownik?

Cechy dobrego kierownika — kompletna lista 13 cech
  • Panowanie nad stresem. Kierownik musi umieć sobie radzić ze stresem, być maksymalnie na niego odpornym. …
  • Samodyscyplina. …
  • Asertywność …
  • Samodzielność …
  • Koncentracja na celu. …
  • Charyzma. …
  • Empatia. …
  • Umiejętności mediacyjne.

Jakie cechy powinien mieć dobry kierownik?

  • Cechy dobrego kierownika – poznaj kluczową 10-tkę!
  • Samodyscyplina i samodzielność
  • Asertywność
  • Zdolność motywowania innych.
  • Empatia.
  • Zdolność łagodzenia konfliktów.
  • Przestrzeganie zasad etyki zawodowej.
  • Pewność siebie.

Czego nie może robić kierownik?

Krzyczy i obraża. Kiedy szef zamiast spokojnej rozmowy wybiera krzyk i agresję słowną, trudno o przyjazną atmosferę w miejscu pracy. Jeśli przy pomocy podniesionego tonu głosu, ciągłych pretensji, obrażania czy poniżania chce być słuchany i podziwiany, efekt może być wręcz odwrotny.

Co powiedziec nowemu zespolowi?

W jasny sposób przedstawić cele swoje i zespołu oraz po krótce opowiedzieć o swojej wizji ich realizacji. Zapewnienie o tym, że pracownicy mogą na nas polegać, próba zbudowania polubownej, sprzyjającej wzajemnej lojalności atmosfery.

Jak być lepszym kierownikiem?

Manager musi być przede wszystkim partnerem dla swoich podopiecznych. Musi być otwarty i budzić zaufanie. Komunikacja jest podstawą każdej relacji, również na linii szef – pracownik. Dobry manager wie i rozumie, że musi dobrze znać swoich podopiecznych i dawać im komfort rozmowy na każdy temat, również nie służbowy.

Jaki nie powinien być kierownik?

Dyskryminacja, publiczne wytykanie słabości i błędów to poważne zarzuty względem osoby na kierowniczym stanowisku. Kierownik, który nie ma dostatecznego doświadczenia w branży, w której zarządza zespołem, nie będzie potrafił sprawnie planować pracy.

Czego nie lubią pracodawcy?

Przedstawiamy 8 powodów, dla których pracodawcy nie przepadają za osobami pracującymi w ich zespole.
  • Nie przyznajesz się do błędów. …
  • Nie można na Tobie polegać …
  • Bez przerwy narzekasz, m.in. …
  • Ciągle się spóźniasz. …
  • Nie dbasz o losy firmy. …
  • Nie wykazujesz inicjatywy. …
  • Jesteś zarozumiały, podważasz autorytet szefa.

Jak być dobrym kierownikiem zespołu?

Dobry kierownik nie powinien ignorować tego, co mówią pracownicy. Musi wysłuchać, a nawet przyjąć krytykę. Warto również pamiętać, że kierownik powinien dawać przykład. Jeżeli będzie angażował się w swoje obowiązki, będzie punktualny, sumienny i dokładny, jego podwładni również będą chcieli tacy być.

Kto nie nadaje się na kierownika?

Osoby nieśmiałe o introwertycznym usposobieniu, raczej nie odnajdą się jako kierownicy w korporacjach. Odpowiedzialność. To kolejna cecha ważna u pracownika, który ma odpowiadać za cały zespół. Liczy się też samodzielność i umiejętność szybkiego podejmowania decyzji.

Czy kierownik musi mieć podwładnych?

Cechą dobrego kierownika jest też to, że szanuje swoich podwładnych, ich umiejętności, mocne i słabe strony, cechy osobowości. Dobiera zadania w taki sposób, by stanowiły wyzwania, którym można sprostać, szanuje ograniczenia czy preferencje ludzi.

Jaka jest różnica między menedżerem a liderem?

Menedżer jest sprawnym rzemieślnikiem, ma wiedzę i niezbędne umiejętności techniczne do prowadzenia biznesu. Lider to ktoś, kto oprócz narzędzi ma wizję i umie nią zarazić innych, inspirować, pozytywnie wpływać na ludzi.

Czego nie mówić pracownikowi?

12 rzeczy, których szef nie powinien mówić w pracy
  1. „Jestem zmęczony” …
  2. Nie lubię swojej pracy” …
  3. „Co zrobili moi pracownicy” …
  4. „Co robię w czasie wolnym” …
  5. „Co robiłem podczas wczorajszej imprezy” …
  6. „Jakie są moje poglądy” …
  7. „Doceniam urodę koleżanek” …
  8. „Lubię jednego z pracowników i cenię jego opinie”

Czego nie wolno mówić szefowi?

Czego nie mówić szefowi?
  • Nikt mi za to nie płaci. Szef prosi cię o wykonanie dodatkowego zadania? …
  • Mam strasznego kaca. …
  • U konkurencji dostanę więcej. …
  • Nie mam czasu. …
  • Po pracy właściwie nic nie robię …
  • Mariusz ciągle zerka na telefon. …
  • Mam problemy, nie mogę tego zrobić …
  • Nie umiem tego zrobić

Czy szef ma prawo krzyczeć na pracownika?

każdy ma prawo się pomylić, a pracodawca ma prawo zwrócić uwagę na błąd pracownika. Natomiast trudno uznać, iż krzyczenie na pracownika mieści się w granicach, w których pracodawca może zwrócić uwagę pracownikowi. § 1. Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać mobbingowi.

Jak być stanowczym szefem?

20 porad, jak nie być złym szefem
  1. Trzymaj nerwy na wodzy i bądź stabilny i przewidywalny pod względem emocjonalnym.
  2. Nie narzekaj i nie strasz pracowników.
  3. Szanuj czas swój i pracowników.
  4. Nie rozwiązuj problemów za podwładnych.
  5. Ufaj ludziom i unikaj mikrozarządzania.
  6. Bierz odpowiedzialność za porażki swojego zespołu.

Jak zwracać się do szefa?

Zwyczajowo zwracamy się do osoby na stanowisku kierowniczym formą „Proszę Pana/Pani” lub używamy w obecności takiej osoby, rozmawiając z innym pracownikiem, zwrotu „Pan/i Kierownik”. Gdy ktoś piastuje wyższe stanowisko, np. Dyrektora, wypada użyć formy „Panie Dyrektorze/Pani Dyrektor”.

Co powiedzieć pracownikom?

9 rzeczy, które szefowie powinni mówić swoim podwładnym
  1. Naprawdę mi na tobie zależy. …
  2. Chciałbym, abyś mnie lubił …
  3. Wcale nie myślę, że wiem wszystko, nawet jeśli czasem robię takie wrażenie. …
  4. Chciałbym, żebyś się dobrze bawił …
  5. Naprawdę chciałbym płacić ci więcej. …
  6. Mam nadzieję, że będziesz zawsze pracował w moim zespole.

Co powiedzieć po awansie?

Komunikat powinien być jasny, klarowny, z merytorycznym uzasadnieniem z czego wynika awans, czyli jakie były argumenty przemawiające za wyborem Twojej osoby. Po drugie ważne jest, w jaki sposób rozpoczniesz współpracę ze swoim zespołem.

Nowy kierownik w starym zespole

Powodzenie zespołu zależy w dużej mierze od pracy i zaangażowania jego kierownika. Tymczasem przejęcie pod zarząd grupy pracowników współpracujących ze sobą już od jakiegoś czasu wiąże się z dużym stresem, który przeszkadza w sprawnym wykonywaniu zadań kierowniczych. Wiąże się to z obawą, czy jako kierownik poradzę sobie ze stawianym mi wyzwaniem. Ta obawa i niepewność są tym większe, im mniej jest wiary we własne siły i umiejętności oraz kiedy dany zespół znany jest w zakładzie ze swojej „trudności”.

Jednak wątpliwości i obawy w tej sytuacji ma zarówno kierownik, jak i sam zespół. Czy nowy przełożony będzie bardziej, czy mniej „twardy”? Będzie „czepialski”? Czy w ocenach przejawi zwiększoną dociekliwość i bezkompromisowość? Czy w ogóle da się z nim pracować? Jacy będą ludzie w zespole: ambitni czy zmotywowani? Może okażą nowemu kierownikowi niechęć? Czy zaufają i będą wykonywać polecenia, pracować lepiej niż do tej pory lub przynajmniej nie gorzej?

POLECAMY

Sytuacja zespołu jest bardzo złożona i trudno wyrokować, jakie działania nowego kierownika mogą okazać się najlepsze w danej sytuacji. O tym musi zadecydować sam lider, analizując dotychczasowe dokonania zespołu, jego skład personalny, zakres obowiązków, relacje w nim panujące, relacje z odchodzącym przełożonym, typ zespołu i jego miejsce w strukturze zakładu itd. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na kilka wybranych kwestii mogących mieć znaczny wpływ na skuteczność kierownika w przypadku, kiedy otrzymuje on pod zarząd zespół niejako „w spadku”.

Radość, gdy lider odszedł

Jeżeli zespół z ulgą przyjął wiadomość o zmianie przełożonego, sytuacja wydaje się korzystna dla nowego kierownika. Zespół odetchnął, a to oznacza, że najprawdopodobniej zniknął czynnik demobilizujący. Nowy kierownik może umiejętnie wykorzystać tę poprawę atmosfery na swoją korzyść. Oczywiście i takiemu zespołowi towarzyszy obawa, czy nowy przełożony nie okaże się kierownikiem, z którym nie będzie w stanie współpracować, jednak przy dobrej woli kierownika opanowanie sytuacji jest

możliwe.

Inna sprawa, kiedy taki zespół od pierwszego momentu nastawiony jest konfrontacyjnie. Z powodu obawy, że nowy kierownik okaże się równie „zły” jak poprzedni, pracownicy na wszelki wypadek starają się wypracować swoją przewagę nad nim, z miejsca uzyskać jakieś przywileje, wynegocjować mniejszą kontrolę itd. Zbyt empatyczny, „słaby” lub niedoświadczony kierownik może sobie z takim zespołem nie poradzić. Pracownicy najprawdopodobniej co jakiś czas będą renegocjować warunki współpracy. Nie poprawi to zapewne sytuacji w grupie, może też pojawić się ryzyko nieproduktywnej rywalizacji pomiędzy pracownikami.

Warto zatem zwracać uwagę na pierwsze symptomy demobilizacji i konfliktu, które przejawiają się w zachowaniach pracowników. Warto również mieć na uwadze, że być może radość zespołu z odejścia poprzedniego kierownika wynika z faktu, iż niczego korzystnego dla siebie nie mógł z nim wynegocjować.

Przykłady destrukcyjnych zachowań pracowników: ataki osobiste, krytykowanie, kłócenie się o szczegóły, okazywanie dominacji, narzekanie, okazywanie wyższości, manipulowanie i sterowanie reakcjami innych członków zespołu, wybuchy złości, agresja słowna, agresja fizyczna, rozpraszanie, unikanie, spóźnianie się z realizacją zleconych zadań, ośmieszanie innych, wygłupianie się, niepoważne traktowanie decyzji, wtrącanie się, przekonywanie do swoich racji nawet wówczas, gdy nie jest to słuszne, spychanie realizacji poleceń na innych członków zespołu itd.

Cios dla zespołu

Bywają i takie sytuacje, kiedy zespół nie jest zadowolony z odejścia lidera: był z nim zżyty, współpraca układała się świetnie, a teraz dotychczasowy lider z jakichś względów zmienia stanowisko, awansuje lub może znajduje innego pracodawcę. Jeżeli nowy kierownik dostaje zespół, który wbrew swym oczekiwaniom stracił lidera, musi się liczyć z tym, że mogą pojawić się napięcia na linii zespół – nowy kierownik i wspomniane wcześniej zachowania destrukcyjne.

Napięcia mogą dotyczyć:

zmiany zasad regulujących pracę zespołu,

zakresu obowiązków,

zwiększonych wymagań jakościowych stawianych przed zespołem,

osoby samego lidera,

nowych sposobów oceniania pracy,

stylu zarządzania lidera,

zawodowego doświadczenia lidera.

Co zrobić, żeby uniknąć w codziennej pracy tarć w wybranych obszarach działania?

Informuj zespół na bieżąco o każdej wprowadzanej zmianie.

Dowiedz się, na jakich zasadach zespół współpracował ze swoim poprzednim liderem.

W miarę możliwości staraj się przekonywać zespół do swoich pomysłów, nie stawiaj go przed faktem dokonanym.

Doceniaj doświadczenie i wiedzę podwładnych.

Nie bój się wymagać.

Rzetelnie oceniaj wyniki.

Zespół na zastępstwo

Niekiedy doświadczony kierownik dostaje „pod opiekę” drugi, dodatkowy zespół, którym będzie zarządzać do czasu wyłonienia w procesie rekrutacyjnym (wewnętrznym lub zewnętrznym) właściwego kierownika. Przez kilka tygodni lub miesięcy ma zatem dwa zespoły, w pracę których powinien angażować się w równym stopniu. Wiąże się to z podwojeniem liczby obowiązków, problemów do rozwiązania i ze wzrostem odpowiedzialności. Zazwyczaj jest to sytuacja przejściowa, jednak na pewien czas dodatkowe obowiązki są dla niego istotnym źródłem stresu, należy bowiem włożyć więcej wysiłku w planowanie, przewartościować priorytety, wzmocnić czujność i znaleźć czas na realizację zadań związanych z nadzorowaniem pracy dwóch zespołów, często bez dodatkowej rekompensaty finansowej.

Kiedy stajesz przed wyzwaniem pokierowania dwoma zespołami:

Wyjaśnij sytuację obu zespołom, wskaż na zagrożenia i trudności wynikające z przejęcia czasowej opieki nad drugim zespołem.

Deleguj zadania związane z zarządzaniem wraz z odpowiedzialnością wybranym pracownikom, na których możesz polegać.

Planuj swoje działania i zawsze uwzględniaj możliwość pojawienia się okoliczności nieprzewidzianych lub wypadków losowych.

Nie możesz być w dwóch miejscach jednocześnie, dlatego tym staranniej planuj pracę obu zespołów, zadbaj o jasne reguły, czytelność obowiązujących procedur.

W miarę możliwości wprowadź zasadę mentoringu w zespole, aby mniej doświadczonym pracownikom pomagali lepsi i bardziej doświadczeni.

Pracownicy zespołu „na zastępstwo” zdają sobie sprawę, że jest to sytuacja tymczasowa i zastępujący ich lidera kierownik ma nadmiar obowiązków, a mniej czasu, co przyczynia się do zmniejszenia kontroli nad nimi czy łagodniejszego traktowania pewnych niedociągnięć w wykonywaniu obowiązków. Najczęściej też kierownik bardziej skupia się na swoim stałym zespole, ponieważ również sobie zdaje sprawę z tymczasowości sytuacji. Mogą więc tutaj zaistnieć spadki motywacji, dyscypliny, ale i – w przypadku zespołów dojrzałych – wzrost wydajności, jeżeli oczywiście dotychczasową kontrolę odczuwały jako nadmierną lub niepotrzebną.

Na „dzień dobry”

Niezależnie od tego, na jak długo przejąłeś zarządzanie zespołem, czy będzie to Twój „stały” zespół, czy ma być dla Ciebie tymczasowy, musisz pamiętać, aby już pierwszego dnia wspólnej pracy ustalić jej jasne reguły. Możesz to zrobić podczas specjalnie zorganizowanego spotkania informacyjnego lub po prostu wygospodarować czas przed albo po zakończeniu zmiany. Spotkanie, podczas którego przekażesz wszystkie istotne kwestie, nie powinno trwać dłużej niż kilka minut.

Ze względu na te ograniczenia czasowe kierownik podczas swojego wystąpienia powinien przekazać wyłącznie kluczowe informacje, w sposób zrozumiały dla załogi. Szczególny nacisk należy przy tym położyć na treści nowe dla pracowników. Warto też umożliwić pracownikom zadawanie pytań.

Czego nie wolno robić

Awansując na stanowisko kierownika, masz już pewne wyobrażenie o swojej nowej pracy i czekających Cię zadaniach, jednak zderzenie planów i oczekiwań z rzeczywistością może być dość bolesne albo co najmniej zaskakujące. W takich okolicznościach łatwo popełnić błąd lub podjąć niewłaściwą w danym momencie decyzję, np. decydując, że istotną aktualnie kwestią jest integracja załogi z nowym kierownikiem. Rozważ więc wcześniej, na czym ta integracja ma polegać i jaką funkcję w procesie integracji ma spełniać osoba kierownika. Kierownik bowiem powinien unikać zjednywania sobie odziedziczonego zespołu za wszelką cenę. Nie wzbudzi to szacunku i może być początkiem głębszego konfliktu w zespole. Nie powinien również stawiać się w opozycji do poprzedniego lidera, podkreślać, że jest od niego lepszy, ani rywalizować z decyzjami wydanymi przez niego, a nadal respektowanymi z racji ich zasadności.

Rywalizowanie z byłym liderem zespołu, szczególnie wtedy, kiedy był przez zespół lubiany i doceniany, może zostać odebrane jako przejaw braku pewności siebie, poczucia bezradności, posiadania niewystarczających kompetencji i umiejętności, a nawet odczuwania strachu przed oceną zespołu. W tej sytuacji trudno byłoby kierownikowi zbudować autorytet i skutecznie zarządzać zespołem.

Pamiętaj też, że niejasne sytuacje działają demobilizująco nie tylko na zespół, ale i na Ciebie. Zatem kierownik nie może sam siebie wystawiać na ryzyko obniżenia motywacji wewnętrznej, ponieważ zapewne będzie to doskonale widoczne dla zespołu, który dodatkowo odnotuje spadek motywacji. Błędem jest również nastawienie się na konfrontację z zespołem i potrzeba pokazania, „kto tu rządzi”, niezależnie od zaistniałych okoliczności.

O czym warto pamiętać

Kierownik rozpoczynający pracę w „odziedziczonym” zespole powinien przede wszystkim mieć na uwadze zadania, które postawił przed nim pracodawca. Kolejnym, dość powszechnym błędem jest bowiem nadmierne skupienie się na relacjach osobistych z podwładnymi i uprawianiu swego rodzaju polityki, czyli szukanie popleczników, zabezpieczanie swojej pozycji w grupie, doszukiwanie się spisków i nieformalnych liderów. Gdy relacje w zespole nie są najlepsze i wpływają na obniżanie wydajności pracy, kierownik musi zadbać o poprawienie sytuacji – relacje pomiędzy członkami zespołu powinny leżeć w sferze jego szczególnych zainteresowań. Bez wyraźnej potrzeby nie ma to jednak większego uzasadnienia.

Pamiętaj, że niejasne sytuacje działają demobilizująco nie tylko na zespół, ale i na Ciebie.

Zanim podejmie się jakiekolwiek decyzje mające na celu wprowadzenie jakichś zmian w pracy zespołu, warto wcześniej zorientować się, na jakich zasadach pracował z poprzednim liderem oraz jaka jest opinia podwładnych na ten temat. Wprowadzenie zmiany wiąże się zazwyczaj z pewnym wysiłkiem ze strony pracowników, co niekoniecznie jest przez nich mile widziane. Zatem jako kierownik powinieneś nie tylko poinformować swój zespół o planowanych zmianach, ale też do nich przekonywać.

Twój styl zarządzania

Nowoczesne podejście do zarządzania wymaga od kierownika elastycznego podejścia do koncepcji zarządzania zespołem – musi on zarządzać zespołem nie tylko jako pewną jednostką organizacyjną, ale przede wszystkim jako zbiorem indywi-

dualności o zróżnicowanych potrzebach i wymaganiach. Trudno zatem wyrokować, jaki styl jest najbardziej odpowiedni dla skutecznego zarządzania zespołem produkcyjnym. W literaturze przedmiotu eksperci przyjmują na ogół stanowisko, że zdolny kierownik (menedżer) powinien swobodnie operować różnymi stylami, umiejętnie dobierając je w stosunku do konkretnych podwładnych i problemów.

Twój styl ma duże znaczenie w pracy z zespołem, ponieważ odzwierciedla cechy osobowościowe i przekonania o skuteczności w relacjach międzyludzkich i sposobach zarządzania. Możesz dzięki niemu wzbudzać sympatię, budować zaufanie, autorytet lub wprost przeciwnie – wzbudzać strach, niechęć i brak szacunku.

Jeżeli właśnie zostałeś kierownikiem

Kierowanie zespołem nie jest ani trudne, ani łatwe. Sprawność zarządzania uzależniona jest od wielu czynników, dobrania właściwych narzędzi komunikacyjnych i motywacyjnych, umiejętności psychospołecznych, wiedzy kierownika z zakresu zarządzania i procesów pracy oraz wielu innych elementów, na które nie zawsze ma się wpływ, takich jak okoliczności zewnętrzne, zmiany reorganizacyjne lub praca innych zespołów. W zasadzie nie ma zespołów bezkonfliktowych, zawsze pojawiają się jakieś problemy – trzeba umieć je przewidywać i odpowiednio na nie reagować. Kierownik musi wiedzieć, co w danym momencie należy zrobić, jakie cele postawić przed zespołem oraz w jaki sposób te cele komunikować, aby były dla zespołu zrozumiałe, interesujące, akceptowalne i wykonalne.

Jako kierownik musisz zatem podjąć działania porządkujące współpracę w zespole i budujące dobrą atmosferę pracy, a zatem:

Ustal kierunek działania i obowiązujące priorytety – co jest najważniejsze?

Wspólnie z zespołem precyzuj cele, nawet jeżeli zadania przez niego realizowane należą do prostych, rutynowych czynności.

Zachęcaj zespół do samokontroli.

Wspieraj elastyczność zawodową podwładnych, być może kiedyś ktoś będzie zmuszony wykonać zadanie za nieobecnego kolegę.

Korzystaj z narzędzi i pomysłów dostępnych w podręcznikach dla zarządzający…

Najtrudniejszy pierwszy krok: od czego zacząć?

Każdy, kto awansował na kierownicze stanowisko lub miał okazję obserwować zmagania nowego menedżera, wie, jak duże jest to wyzwanie. Wraz z awansem zmienia się bardzo wiele: koledzy z równorzędnych stanowisk przestają być kolegami, stają się podwładnymi lub pracownikami niższego szczebla, dotychczasowi kierownicy zostają współpracownikami. Na nowo trzeba więc określić relacje.

Od czego zacząć?

Od kierownika wymaga się większej samodzielności w określaniu własnych obowiązków oraz w organizowaniu swojej pracy. Dodatkowo trzeba tę pracę organizować innym, na ogół tym, z którymi się do tej pory często komentowało poczynania kierownictwa.

Na barkach przełożonego leży odpowiedzialność za zadania realizowane przez zespół, co oznacza, że nowy kierownik musi się nauczyć nie tylko raportować pracę wykonywaną przez innych, ale także (a może przede wszystkim) delegować ją w dół i kontrolować jej wykonanie.

Dla swoich dotychczasowych kolegów menedżer staje się „twarzą kierownictwa” – musi przekazywać decyzje zapadające na wyższych szczeblach, nawet jeśli się z nimi sam do końca nie zgadza lub gdy te decyzje się nie podobają pracownikom.

Wyższe wymagania

W przeszłości osoby awansowane na stanowisko kierownicze mogły liczyć na większe, niż obecnie, wsparcie przełożonych, na większą liczbę szkoleń i pomoc osób, które wprowadzały takich menedżerów. Dzisiaj firmy nie mogą poświęcić zbyt dużo czasu i uwagi świeżo awansowanym kierownikom. Oznacza to, że wyzwanie związane z objęciem nowej funkcji jest kilkukrotnie większe – trzeba błyskawicznie nauczyć się wielu nowych rzeczy, zdobyć wiele nowych kompetencji przy bardzo ograniczonym wsparciu ze strony organizacji.

Stres, jaki odczuwają wszyscy nowo mianowani menedżerowie, jest potęgowany przez pojawiające się wątpliwości:

Jak sobie z tym wszystkim poradzę?

Jak mam teraz odnosić się do moich kolegów – jestem ich szefem, ale nie chcę rezygnować z koleżeńskich relacji, które tyle lat wypracowywaliśmy;

Jak moi dotychczasowi współpracownicy będą mnie traktowali – niektórzy pewnie zazdroszczą, inni są zadowoleni, że to ja awansowałem, bo wydaje im się, że nie będę zbyt wiele wymagał, jeszcze inni z ostrożnością czekają na moje pierwsze ruchy;

Czy zespół, którym mam teraz zarządzać, będzie mnie szanował? Czy będą wykonywać moje polecenia?

Jak oceni mnie mój przełożony? Będzie żałował decyzji o moim awansie czy utwierdzę go, że była słuszna? Jak będą patrzeć na moje wysiłki inni menedżerowie w firmie?

Od czego mam zacząć?

Niektórzy uważają, że najtrudniejszy jest pierwszy miesiąc, inni – pierwsze trzy miesiące. Najważniejsze jest z pewnością pierwsze spotkanie z zespołem, na czele którego się staje, i pierwsze decyzje, które tego zespołu dotyczą. Większość nowych menedżerów jest otwarta na pomoc, uważna na rady i sugestie oraz zdeterminowana, aby swoją nową rolę wypełniać jak najlepiej.

AchieveGlobal na podstawie wyników przeprowadzonych badań* oraz wieloletniego doświadczenia określiła trzy obszary umiejętności, od których przeanalizowania powinien zacząć nowo mianowany menedżer. Są to: budowanie osobistej wiarygodności,

uruchamianie zaangażowania grupy,

pozyskiwanie wsparcia menedżera.

Umiejętności te pomagają efektywniej wypełniać nowe obowiązki oraz zwiększają potencjał zarządzania ludźmi.

Budowanie zaufania

Osobista wiarygodność to sposób, w jaki postrzegają nas inni. To, jak nowi menedżerowie będą odbierani przez dotychczasowych współpracowników i innych kierowników, a także przełożonego, ma niebagatelne znaczenie w powodzeniu na nowym stanowisku. Od momentu awansu wszystko, co nowy kierownik mówi lub robi, jest uważnie obserwowane i oceniane przez pozostałych pracowników organizacji.

Szczególną uwagę pracownicy przykładają do tego, czy słowa nowego menedżera są spójne z jego działaniami, czy dotrzymuje obietnic i czy ma odwagę podejmować się rozwiązania trudnych spraw.

Osobistą wiarygodność można budować poprzez:

Szacunek dla innych.

Przyznawanie się do błędów, gdy czegoś się nie wie. Uczenie się od innych.

Kończenie tego, co zostało zaczęte.

Obdarzanie innych zaufaniem.

Zabieganie o usunięcie wszelkich przeszkód i dostarczanie swoim pracownikom tego, czego potrzebują do wykonania pracy.

Nowemu menedżerowi łatwiej jest osiągnąć sukces, gdy inni uważają go za osobę wiarygodną. Zapewnia mu to większe poczucie swobody w sytuacji, gdy nie wie on, co zrobić lub popełnia błędy – zwłaszcza w początkowym okresie. Jeśli pracownicy ufają swojemu przełożonemu, mocniej wierzą w to, co on mówi. Łatwiej jest przekonać innych do nowych czy niepopularnych pomysłów lub wytycznych i wprowadzić swój sposób przywództwa.

Angażowanie grupy

Nowo awansowany menedżer do tej pory za swoją pracę odpowiadał sam, teraz będzie rozliczany za pracę zespołu, którym kieruje. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby wyzwolić energię i lojalność swoich podwładnych.

Pierwszy krok, niezbędny do uruchomienia zaangażowania, to pokazanie pracownikom, jaki jest związek pomiędzy ich codziennym działaniem a celami całej organizacji.

Dzięki temu pracownicy dostrzegą ten związek i będą mieli jasność, w jaki sposób efekty ich pracy wpływają na sukcesy firmy. Menedżer musi oczywiście najpierw sam poznać i dobrze rozumieć cele organizacji.

Zaangażowanie grupy można zbudować poprzez:

Budowanie poczucia, że zespół robi coś wartościowego.

Komunikowanie, w jaki sposób praca każdego z członków zespołu wpisuje się w większą całość, szerszą perspektywę organizacji.

Upewnianie się, że pracownicy otrzymali jasne wskazówki i wiedzą, w jaki sposób będą oceniani.

Uważne słuchanie pracowników i przekazywanie im informacji zwrotnych na temat ich efektywności w taki sposób, aby mogli podnieść swoją skuteczność.

Włączanie pracowników w proces tworzenia nowych pomysłów i podejmowanie decyzji.

Kreowanie poczucia odpowiedzialności za wykonywaną pracę.

Pracownicy, w których zostanie wzbudzone zaangażowanie, wykorzystają własną kreatywność i lojalność, aby pomóc w osiągnięciu przez organizację zamierzonych celów. Dzięki temu nowy menedżer może poświęcać mniej czasu na przekazywanie oczekiwań i kontrolowanie powierzonej pracy, a bardziej skupić się na zadaniach o wyższym priorytecie.

Wsparcie menedżera

Większość nowych kierowników skupia się w pierwszej kolejności na swoich zespołach i jest to całkowicie naturalne. Jednak nie mając dobrej relacji ze swoim przełożonym, nie można liczyć na jego wsparcie niezbędne do osiągnięcia zamierzonych celów. W relacjach z szefem nie chodzi o spełnianie jego zachcianek, ale o zbudowanie układu partnerskiego. Zarówno pracownikowi potrzebne jest wsparcie swojego przełożonego, jak i dla szefa niezbędny jest rodzaj wsparcia, jakie otrzymuje od podwładnego.

Partnerską relację z przełożonym można rozwijać poprzez:

Poznanie ważnych dla szefa celów i wspieranie ich swoją pracą.

Przedstawianie przełożonemu rozwiązań, a nie tylko problemów.

Systematyczne określanie, czego od siebie nawzajem się oczekuje.

Informowanie menedżera na bieżąco o wszystkich sprawach, o których powinien wiedzieć.

Bezpośrednie proszenie o pomoc w razie potrzeby, bez czekania na to, aż menedżer sam ją zaoferuje.

Kierownicy, którzy dbają o silną relację ze swoim przełożonym, wiedzą, że mogą liczyć na wsparcie w podejmowaniu codziennych decyzji, gdyż ich menedżer ma jasny i aktualny obraz sytuacji. Dzięki temu szef jest bardziej skłonny do udzielenia kierownikowi pomocy, gdy ten będzie potrzebował dodatkowych zasobów lub usunięcia jakichś przeszkód.

Badania wyraźnie pokazują, że sukces nowych kierowników zależy od ich wiedzy na temat oczekiwań dotyczących ich pracy, a także od wiedzy, jakich kompetencji potrzebują, aby odnaleźć się w nowej roli. Dzięki tym informacjom mogą rozpocząć proces budowania umiejętności i postaw, które zwiększają ich potencjał jako nowych menedżerów.

* Badanie zostało przeprowadzone w 2003 roku w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, a w roku 2004 – w innych krajach Europy i w Azji. Objęto nim 273 amerykańskich i 204 brytyjskich menedżerów w organizacjach zatrudniających powyżej 50 osób. By zweryfikować wyniki, podobne badanie przeprowadzono również w innych regionach świata, wśród 35 menedżerów w pozostałych krajach europejskich i Azji.

Wykorzystując niezależną próbę menedżerów wszystkich szczebli – menedżerów, dyrektorów, wiceprezesów i prezesów – internetowe badanie było skoncentrowane na umiejętnościach niezbędnych dla osób pełniących menedżerską rolę po raz pierwszy.

Maja Lose „Personel i Zarządzanie” Październik 2008, we współpracy z AchieveGlobal

jak zdobyć uznanie współpracowników?

Posada kierownika nie niesie za sobą samych korzyści. Owszem, kierownik ma lepszą pensje, otwierają się też przed nim nowe możliwości. Jednak ilość obowiązków może przerazić, a podejście kolegów z pracy diametralnie się zmienić. Wdrażanie się w posadę kierowniczą może być więc bardzo stresujące. Jak znaleźć idealną granicę pomiędzy kierownikiem-kumplem a kierownikiem szanowanym? Na to pytanie postaramy się odpowiedzieć w poniższym artykule.

Trudne początki

Dostając awans, pracownik niestety musi pogodzić się z faktem, że jego relacje z kolegami z pracy ulegną zmianie. Im szybciej zda sobie z tego sprawę, tym lepiej dla niego – później przychodzi czas na zmianę sposobu myślenia oraz postrzegania. Ponieważ dobry szef nie może obawiać się ryzyka w kwestiach personalnych.

Jeżeli jesteś świeżo upieczonym kierownikiem, powinieneś sobie zadać następujące pytania:

Czy potrafisz podjąć ważną decyzję i wziąć za nią pełną odpowiedzialność?

Czy potrafisz powiedzieć nie nawet, kiedy wszyscy mówią tak?

Dobry kierownik powinien odpowiedzieć na te pytania twierdząco. Jednak w takich sytuacjach podjęcie jakiejkolwiek decyzji może utrudnić fakt, że kierownik do niedawna sam był członkiem zespołu. Jego koledzy mogą zareagować w takiej sytuacji zazdrością czy nie traktowaniem nowego kierownika poważnie, zbywaniem go. Tak naprawdę świeżo awansowany kierownik ma przed sobą o wiele trudniejszą drogę w zdobyciu szacunku zespołu niż np. osoba zatrudniona z zewnątrz.

Z drugiej jednak strony nowy kierownik ma kilka asów w rękawie – wie, jak funkcjonuje zespół, kto jest naturalnym liderem, komu potrzebna jest pomoc, w których pracownikach drzemie potencjał, a których trzeba zmotywować. Zna dynamikę pracy tych osób.

Zachęć zespół do współpracy

Nie pozwól na żadne niedomówienia w pracy. Pamiętaj, że najważniejsza w grupie jest komunikacja – wszyscy pracownicy powinni wiedzieć dokładnie, co i dlaczego mają zrobić oraz jakie są deadline’y projektów.

Co ważne, nowy kierownik nie powinien być także zostawiony na pastwę losu. Należy przydzielić mu opiekuna, który powoli wprowadzi go w tajniki zarządzania ludźmi. Po kolei powinien poznać wszystkie wymagania związane z pracą i stanowiskiem, powinien przejść także praktyczne szkolenie.

Według badań, najtrudniejszy czas dla nowego kierownika to pierwsze 100 dni. Zespół wtedy testuje jego granice oraz wytrzymałość – w tym czasie nowy manager musi przejąć kontrolę nad pracownikami, w przeciwnym razie może stracić swoją posadę.

Kierownik – szef czy kolega?

Od czego więc zacząć? Przede wszystkim od ograniczenia relacji koleżeńskich. Ze zmianą stanowiska niestety wiąże się ochłodzenie relacji oraz zdystansowanie się świeżo upieczonego managera. Jednym z najczęściej popełnianych błędów w tej sytuacji jest okazywanie bliższych relacji przy innych pracownikach – w ten sposób bardzo szybko można zostać oskarżonym o faworyzowanie. Oczywiście najlepszą opcją jest zakreślenie grubej granicy pomiędzy pracą i relacjami formalnymi a czasem wolnym i relacjami przyjacielskimi.

Nie każdemu kierownikowi jednak się to udaje i najczęściej po prostu zostaje wykluczony z prywatnych spotkań pracowników. Według badań, spotyka to nawet 40% nowych kierowników.

Po udzieleniu reprymendy warto zwrócić pracownikowi uwagę na jego pozytywy, czy docenić dobrze wykonaną pracę. Tego typu zabieg pomaga pracownikowi przyjąć krytykę bez osobistych wycieczek.

POLECAMY Rozliczaj wygodnie swoją firmę online! Księgowość – Fakturowanie – CRM

Księgowość – Fakturowanie – CRM Kadry i płace zintegrowane z eZUS i PUE

Kadry i płace zintegrowane z eZUS i PUE Proste generowanie i wysyłka JPK i deklaracji Załóż bezpłatne konto Zacznij bezpłatny 30 dniowy okres próbny bez żadnych zobowiązań!

Kierownik idealny – złote zasady

W długiej drodze do zdobycia szacunku, uznania oraz zaufania podwładnych, którzy jeszcze do niedawna byli naszymi kolegami, nowy kierownik powinien pamiętać o kilku podstawowych zachowaniach i reakcjach.

Zaufanie – zadając pytania, powinieneś mieć na celu wydobycie siły z każdego ze współpracowników – w ten sposób, jako lider, przyczyniasz się do ich rozwoju. To dzięki pytaniom kierownik pokazuje pracownikom, że liczy się z ich zdaniem oraz szanuje ich punkt widzenia doceniając zarówno nich samych jak i ich pomysły. Zaufanie, które wynika z troski, to najlepszy sposób pozwalający budować silne więzi w pracy.

– zadając pytania, powinieneś mieć na celu wydobycie siły z każdego ze współpracowników – w ten sposób, jako lider, przyczyniasz się do ich rozwoju. To dzięki pytaniom kierownik pokazuje pracownikom, że liczy się z ich zdaniem oraz szanuje ich punkt widzenia doceniając zarówno nich samych jak i ich pomysły. Zaufanie, które wynika z troski, to najlepszy sposób pozwalający budować silne więzi w pracy. Pomoc w rozwoju talentów – prawdziwy lider potrafi dostrzec talent drzemiący w każdym pracowniku. Jako osoba, która dobrze zna swoich podwładnych, masz przewagę, ponieważ zapewne już wiesz, kogo na co stać. Pracownicy powinni wiedzieć i czuć, że to właśnie Ty im w tym rozwoju pomożesz. Pamiętaj, że motywacja całego zespołu płynie właśnie od kierownika.

– prawdziwy lider potrafi dostrzec talent drzemiący w każdym pracowniku. Jako osoba, która dobrze zna swoich podwładnych, masz przewagę, ponieważ zapewne już wiesz, kogo na co stać. Pracownicy powinni wiedzieć i czuć, że to właśnie Ty im w tym rozwoju pomożesz. Pamiętaj, że motywacja całego zespołu płynie właśnie od kierownika. Pracownik numer jeden – praca kierownika to nie wyręczanie się innymi, ale praca za kilka osób! To, w jaki sposób będziesz wykonywał własne obowiązki, wpłynie na pracę innych. Wykazując się zaangażowaniem do projektów oraz innowacyjnymi pomysłami, zachęcisz resztę zespołu do tego samego.

Bycie kierownikiem to ogromna odpowiedzialność. Zapewne znalezienie się w nowej sytuacji jest stresujące, jednak warto stawić czoła wyzwaniom! W większości przypadków awanse wewnętrzne się sprawdzają. Nowy manager musi jednak pamiętać, że na skuteczność awansu składają się zarówno jego talenty, jak i wsparcie od organizacji i przełożonych.

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO PRACY Z NOWYM ZESPOŁEM?

Jesteś nowy i nie staraj się z tym walczyć. Wiemy, że to niekoniecznie komfortowa sytuacja, ale uwierz, że najbanalniejsze rady „bądź sobą” i „zachowuj się naturalnie” są w tej sytuacji jak najbardziej trafne. Niektórzy mają tendencję do przyjmowania skrajnych postaw. Mamy więc nowego menadżera z twardą ręką, który od pierwszej godziny pracy chce pokazać, kto tu rządzi i kogo należy się bać. Można też w drugą stronę. Strategia „na dobrego ziomka”, który chce zaprzyjaźnić się z wszystkimi pracownikami i pokazać, ile ma w sobie luzu, może nie wzbudzić zaufania i w konsekwencji pozbawić Cię szacunku.

Daj znać, że Twoje drzwi są zawsze otwarte i w razie problemu każdy pracownik – nie tylko specjalista, lecz także asystentka, czy administrator – może się do Ciebie zgłosić. Pamiętaj, że nie odpowiadasz jedynie za cele biznesowe, ale jesteś pierwszą osobą, do której zespół powinien przyjść np. w wypadku wystąpienia dylematu etycznego. Na końcu zachęcamy do rozwijania kultury komunikacji. Ucz, że o wątpliwościach się rozmawia i oczywiście sam dawaj jak najlepszy przykład takiego podejścia.

Potrzeba zmiany pracy rzadko wynika z dnia na dzień, zazwyczaj to proces poprzedzony różnymi przesłankami, z których część możesz znaleźć powyżej.

Cechy dobrego kierownika – 13 Umiejętności szefa i managera

Powiem wprost:

Dobry kierownik to coś więcej niż dobry pracownik.

Powód jest prosty—

Dobry kierownik nie tylko zna się na swojej branży, ale posiada również zestaw tak zwanych umiejętności miękkich.

Brzmi banalnie, ale tak nie jest.

Chcesz zostać dobrym kierownikiem? Marzy Ci się praca jako menadżer?

Lepiej trafić nie mogłeś!

W tym artykule poznasz najbardziej pożądane cechy dobrego kierownika — wraz ze szczegółowym opisem.

Dowiesz się:

jakich cech oczekują od dobrego kierownika pracodawcy

co w praktyce oznaczają te cechy

jak wpisać cechy dobrego kierownika do CV

jak być dobrym liderem.

Jeśli chcesz aplikować na stanowisko kierownicze, stwórz profesjonalne CV. Wykorzystaj kreator CV i stwórz dokument na czytelnym i nowoczesnym szablonie, aby wyróżnić się z tłumu.

Zobacz inne wzory, stwórz CV oraz list motywacyjny i pobierz dokumenty w PDF tutaj

Oto opinia Gosi — jednej z użytkowniczek naszego kreatora: Dzięki takiemu świetnemu CV i listowi dostałam super pracę bardzo szybko! Stwórz CV teraz

1

Cechy dobrego kierownika — kompletna lista 13 cech

Dobry kierownik musi mieć cechy, dzięki którym nie tylko sprawnie zorganizuje pracę całego zespołu, lecz także wpłynie na produktywność, motywację i zadowolenie pracowników.

Poniżej znajdziesz zestawienie 13 cech dobrego kierownika.

Z ich opisów dowiesz się, w jaki sposób przejawiają się poszczególne cechy i w jakich sytuacjach można je zaprezentować.

Panowanie nad stresem

Kierownik musi umieć sobie radzić ze stresem, być maksymalnie na niego odpornym.

Oczywiście nie oznacza to, że dobry kierownik nie odczuwa stresu wcale. Po prostu umie nim zarządzać i go rozładowywać.

Samodyscyplina

Samodyscyplina to zdolność do robienia tego, co trzeba, kiedy trzeba i bez względu na to, czy się nam chce, czy nie. Dobry kierownik pokona swojego własnego lenia i doprowadzi zadanie czy projekt do końca. To dzięki samodyscyplinie manager osiąga sukcesy.

Asertywność

Asertywność nie oznacza ignorowania emocji i dążeń innych ludzi. Jest to zdolność do realizacji założonych celów mimo negatywnych nacisków otoczenia, racjonalną dbałość o własne interesy z uwzględnieniem interesów innych. Dobry kierownik potrafi stanąć pomiędzy interesami wielu osób i znaleźć kompromis. Szuka rozwiązań, które nie są krzywdzące dla członków zespołu.

Samodzielność

Dobry kierownik posiada zdolność rozkładania projektów na proste do zrealizowania zadania. Następnie zabiera się za ich realizację. Nie potrzebuje motywacji z zewnątrz czy opieki. Potrafi dopiąć projekt do końca samodzielnie.

Koncentracja na celu

W trakcie pracy nad projektami pojawia się wiele przeszkód. Dobry kierownik cały czas pamięta o głównym celu projektu. Koncentracja na cel pozwala mu odrzucić zadania czy sprawy, które nie wymagają uwagi jego czy też jego zespołu. Oprócz tego, cechą dobrego kierownika jest umiejętność wyznaczania celów dla swoich podopiecznych.

Charyzma

Osoby charyzmatyczne głoszą swoje idee w taki sposób, że wywołują zwykle wiele emocji u członków zespołu czy postronnych obserwatorów. Potrafią wskrzesić iskrę w ludziach. Wyzwolić w nich zapał do pracy. Uruchomić motywację poprzez przedstawienie celu w taki sposób, że jest pożądany do osiągnięcia. Ludzie obdarzają dużym zaufaniem osoby charyzmatyczne.

Empatia

Empatia jest umiejętnością będącą fundamentem dla wszystkich kompetencji ważnych w pracy. Zachowanie empatyczne to uważne wysłuchanie drugiej osoby, obecność i stan bez oceniania. Empatia nie jest emocjonalnym zarażeniem się stanem drugiej osoby. Chodzi o to, żeby drugiego człowieka zrozumieć, by mu pomóc, a nie zacząć ubolewać razem z nim.

Umiejętności mediacyjne

Dobry kierownik wie, że konflikty same w sobie nie są zjawiskiem negatywnym. Konflikty mogą pozytywnie wpływać na atmosferę pracy w zespole. Dobrze zarządzane rozładowują napięcia. Cechą dobrego kierownika jest umiejętność postawienia się po każdej ze stron konfliktu by konstruktywnie go rozwiązać. Dobry kierownik wypracowuje kompromisy, dzięki którym zespołowi pracuje się lepiej.

Etyczne zachowanie

Dobry lider potrafi pogodzić trud związany z dowożeniem wyników z ludzkim, etycznym podejściem do członków zespołu. Powinien odnosić się do innych z szacunkiem — dla ich godności, przekonań, poglądów. W relacjach z członkami zespołu powinien gwarantować poufność. Oprócz tego, musi umieć zachować tajemnicę służbową.

Pewność siebie

Osoby pewne siebie po prostu umieją działać pomimo niepewności. Czują się dobrze w swojej skórze i są dla siebie wyrozumiali. Traktują samych siebie jako wartościowe osoby. Dzięki poczuciu własnej wartości często podejmują się ryzykownych inicjatyw. Potrafią bowiem znieść porażkę. Pewność siebie nie jest natomiast tożsama z arogancją czy wywyższaniem się.

Sumienność

Dobry kierownik musi być skrupulatny i wywiązywać się z podjętych obowiązków. Rzetelność w działaniu musi być naturalną cechą dobrego team lidera. Sytuacje, w których kierownika trzeba pilnować, aby wykonywał swoje obowiązki, nie mogą mieć miejsca.

Wnikliwość

W stosunku do szeregowego pracownika, kierownik ma szerszy wgląd w działanie zespołu. Pracownik skupia się na swojej codziennej pracy. Kierownik, stojąc z boku, powinien umieć dostrzegać możliwości usprawnień czy błędy w procesie działania. Tego typu wnikliwość jest bardzo pożądaną cechą dobrego kierownika.

Opanowanie

W biznesie kierowanie się emocjami nie popłaca. W pracy kierownika takich emocji może pojawić się sporo: zespół mający pretensje, zarząd mający oczekiwania. Dobry kierownik potrafi opanować swoje emocje. Odsuwa je na bok, aby kierować się logiką i intelektem.

Czy wiesz, że medytacja rozwija zdolność panowania nad emocjami? Zacznij już dziś: Medytacja dla początkujących [Poradnik + ćwiczenia]

2

Najważniejsze cechy dobrego kierownika w opinii ekspertów i pracodawców

Przeglądając oferty pracy dla kierowników, możemy natknąć się na kilka wzorców.

Oczywiście, kierownik musi posiadać wiedzę na temat branży, w której przyjdzie mu pracować.

To jednak nie wszystko—

Józef Penc w swojej książce Nowoczesne kierowanie ludźmi. Wywieranie wpływu i współdziałanie w organizacji mówi wyraźnie:

Podstawą kompetencji kierownika stanowią jego umiejętności rozumiane jako stała zdolność osiągania konkretnych rezultatów w sposób sprawny i skuteczny, czyli zdolność praktycznego zastosowania profesjonalnej wiedzy, aby uzyskać pożądane rezultaty w danej sytuacji działania. Józef Penc

Jak wynika z badań Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menedżerów, do kompetencji menedżerskich najważniejszych w chwili obecnej zalicza się:

umiejętność działania pod presją

nadawanie priorytetów zadaniom

zdolność podejmowania decyzji.

Pracodawcy wymagają od kierowników i menedżerów również ludzkiego podejścia.

Połowa Amerykanów w pewnym momencie swojego życia rezygnuje z pracy ze względu na menadżera.

Zatem—

Zachowanie kierownika przekłada się na samopoczucie członków zespołu. Samopoczucie przekłada się na osiągane wyniki.

Zostało to potwierdzone naukowo.

Badania pokazują, że menedżerowie osiągający ponadprzeciętne wyniki posiadają znacznie lepiej rozwiniętą inteligencję emocjonalną.

Potwierdzają to również wewnętrzne badania firmy Google. Według nich dobry kierownik przede wszystkim jest dobrym nauczycielem, dodaje zespołowi otuchy oraz tworzy przyjemne warunki pracy dla zespołu.

Z punktu widzenia pracodawcy istnieje pewien zestaw cech charakteru i osobowości, szczególnie istotnych.

Najważniejsze cechy dobrego pracownika według ankiety CareerBuilder to:

etyka zawodowa (73% respondentów)

słowność i niezawodność (73%)

pozytywne nastawienie (72%)

motywacja do pracy (66%)

zespołowość (60%).

Nie należy zapominać, że kierownik jest również pracownikiem. Sprawdź, czego poszukują pracodawcy: 11 najważniejszych cech dobrego pracownika

3 Jak wpisać cechy dobrego kierownika do CV?

Zastanawiasz się, czy w ogóle wpisywać do CV na stanowisko menedżerskie cechy charakteru, osobowości czy umiejętności miękkie?

W poprzedniej sekcji poznałeś cechy, które są pożądane na stanowiskach kierowniczych. Jeśli je posiadasz, koniecznie wpisz je do swojego CV!

Ale pamiętaj—

Dla pracodawcy nadal największe znaczenie ma Twoje:

doświadczenie

wykształcenie

kursy i certyfikaty.

W rzeczywistości rekruterzy starają się znaleźć w tych informacjach potwierdzenia pewnych cech, których szukają w kandydatach na stanowisko kierownika.

Oszczędź pracodawcom dylematów i podaj swoje umiejętności na tacy.

Tutaj wyjaśniamy, jak wpisać umiejętności miękkie i twarde do CV: Umiejętności miękkie i twarde — jak je wpisać w CV?

A tutaj znajdziesz profesjonalny wzór CV na stanowiska kierownicze: CV managera — wzór, przykłady, wskazówki

Pamiętaj również, że musisz być przygotowany na to, że pracodawca zapyta Cię na rozmowie kwalifikacyjnej o przykłady sytuacji, w których wykorzystałeś poszczególne cechy i umiejętności lidera.

Zatem—

Nie naginaj rzeczywistości w CV. Napisz w CV tylko o tych umiejętnościach i cechach, które rzeczywiście posiadasz.

Przed rozmową kwalifikacyjną przypomnij sobie sytuacje, w których wykazałeś się danymi cechami dobrego kierownika.

W CV przedstaw swoje kluczowe cechy i umiejętności w osobnej sekcji. Dzięki temu rekruter od razu je zauważy. W naszym kreatorze CV znajdziesz profesjonalne szablony CV, które wysuną Twoje atuty na pierwszy plan.

Zobacz inne szablony, stwórz CV i pobierz dokument w PDF tutaj

4

Jak być dobrym kierownikiem?

Zdecydowanie zarządzanie zespołem nie jest pracą dla każdego.

Bez odpowiednich predyspozycji szybko można się wypalić.

Dobry lider potrafi pogodzić trud związany z dowożeniem wyników z ludzkim podejściem do członków zespołu.

To szczególnie istotne. W pogoni za wynikami nie można zapominać o ludziach.

Dale Carnegie w swojej książce I ty możesz być liderem daje managerom następującą radę:

Traktuj ludzi tak, jak każdy na to zasługuje. Jeśli jednostki zbierają się w grupę, ich indywidualność nie znika. Ciągle mają własne osobowości. Zachowują swe umiejętności. Nadal mają swe prywatne nadzieje i lęki. Utalentowany lider dostrzeże te różnice, doceni je i wykorzysta dla dobra zespołu. Dale Carnegie

Dobry lider osiąga wyniki dzięki dobremu podejściu do ludzi, a nie kontrolowaniu ich i nadzorowaniu.

Mówi o tym też Rafał Szczepanik w książce Komandosi w białych kołnierzykach. Metody zarządzania stosowane przez najlepszych menedżerów:

Lidera poznamy po tym, że idą za nim ludzie. To osoba nastawiona przede wszystkim na swoich podwładnych. Lider jest przekonany, że jeśli stworzy dobry zespół, a potem go zmotywuje do działania, ludzie zrealizują cele biznesowe. Innymi słowy: on prowadzi ludzi, by ludzie prowadzili biznes. Taki lider umie słuchać podwładnych, zbierać ich pomysły i w oparciu o nie wyznaczać wizję rozwoju. Jego silną stroną jest zdolność pociągania za sobą zespołu i promowanie współpracy w firmie. Rafał Szczepanik

Niestety—

Nie wszystkie osoby piastujące stanowiska kierownicze posiadają odpowiednie cechy i umiejętności.

Czego brakuje polskim managerom?

Na ten temat rozwodzi się Stefan Lachiewicz w książce Menedżerowie w strukturach władzy organizacji gospodarczych:

Mankamenty w zachowaniach i nawykach polskich menedżerów: uległość i pasywność w działaniu

słaba znajomość języków obcych

ukierunkowanie na rozwój ilościowy firmy

niska samodzielność w podejmowaniu decyzji i przywiązanie do silnej władzy na szczeblu centralnym

postawy roszczeniowe

podejrzliwość i niski poziom partnerstwa wewnątrz firmy

konformizm

słabe umiejętności komunikowania się

niedostateczna odporność na stres i poczucie niepewności

nadmierny krytycyzm wobec siebie i otoczenia. Stefan Lachiewicz

Lista mankamentów jest spora.

Wynika z tego, że w okresie transformacji gospodarczej nie przywiązywano aż takiej wagi do weryfikacji predyspozycji menedżerskich podczas rekrutacji na stanowiska kierownicze.

Obecnie takie predyspozycje, cechy charakteru i umiejętności są weryfikowane.

Dlatego—

Jeśli chcesz zostać dobrym kierownikiem, pamiętaj o rozwijaniu swoich kompetencji: nie tylko twardych, ale też miękkich.

Kierownik w codziennej pracy znajduje się między młotem a kowadłem:

Z jednej strony jest przełożonym lub szefem, który oczekuje wysokich wyników.

Z drugiej strony stoi zespół, który ma swoje oczekiwania co do intensywności czy warunków pracy.

Wynika z tego, że najbardziej oczekiwaną umiejętnością kierownika jest zarządzanie stresem.

Nie jest to wcale powszechna umiejętność:

80% pracowników odczuwa stres w pracy, a połowa z nich stwierdza, że potrzebuje wiedzy, jak radzić sobie ze stresem.

Według Michaela Armstronga, autora książki Jak być lepszym menedżerem, manager jest narażony na 4 różne rodzaje stresu:

stres związany z czasem

stres związany z oczekiwaniem

stres sytuacyjny

stres związany ze spotkaniami.

Dobry manager potrafi obniżyć znaczenie stresorów za pomocą różnych technik.

Każdy kierownik ma swoje metody i techniki.

Niemniej—

Badania potwierdzają, że jedną z lepszych metod na rozładowanie stresu, jest aktywność fizyczna.

Co więcej, do cech dobrego kierownika należy również umiejętność rozładowania stresu w zespole.

Szczęśliwy pracownik, członek zespołu, jest znacznie bardziej produktywny. Gdy kierownik dba o swoich podopiecznych, jako zespół osiągają lepsze wyniki.

Na koniec krótkie podsumowanie.

Cechy dobrego kierownika — podsumowanie

Dobry kierownik:

posiada pełen wachlarz umiejętności miękkich

łączy umiejętność osiągania celów z ludzkim podejściem do zespołu

jest osobą asertywną, ale i empatyczną

zyskuje poparcie grupy dzięki swojej charyzmie.

Czy wiesz, że 98% Polaków odczuwa stres? Sprawdź: Jak radzić sobie ze stresem [11 sposobów]

Musisz napisać również list motywacyjny? W naszym kreatorze znajdziesz nowoczesne wzory do wypełnienia i praktyczne porady. Stwórz list motywacyjny w 5 minut tutaj.

Zobacz inne szablony, stwórz list motywacyjny i pobierz dokument w PDF tutaj.

Jak po przeczytaniu tego artykułu oceniasz swoje predyspozycje do roli kierownika? Chcesz aplikować na stanowisko managera? Daj znać w komentarzu poniżej, jak podobał Ci się artykuł i czego Ci w nim brakuje. Jeśli wyczerpuje temat — napisz o tym. Będziemy wdzięczni za każdy komentarz!

jak zostać liderem zespołu?

Autor

Ekspert – wfirma.pl Artykuły autora

Na osobach, które zajmują kierownicze stanowiska, ciąży ogromna odpowiedzialność nie tylko za pracę zespołu, lecz także funkcjonowanie całej firmy. Niektóre z nich są niemalże urodzonymi przywódcami, inni jednak muszą się nauczyć sztuki zarządzania. Czy jest to możliwe? Jak najbardziej tak, bycia kierownikiem można się po prostu nauczyć. Pomocny w tym celu będzie z pewnością zestaw odpowiednich cech. Jeżeli dana osoba je posiada, objęcie takiego stanowiska nie powinno stanowić problemu. Poznaj cechy dobrego kierownika!

Cechy dobrego kierownika – poznaj kluczową 10-tkę!

Zadaniem kierownika jest sprawne organizowanie pracy własnej i całego zespołu, nierzadko szybkie podejmowanie decyzji, kontrola pracy i produktywności, zarządzanie oraz planowanie zadań podwładnych. Jego zachowanie wpływa nie tylko na to, w jaki sposób przebiegać będzie praca, lecz także na działanie całej firmy. Dlatego tak ważne jest posiadanie pewnego zestawu właściwości, dzięki którym wykonywanie tych zadań w dobry i rzetelny sposób będzie w pełni możliwe.

A czy posiadasz cechy dobrego kierownika? Przekonaj się.

Samodyscyplina i samodzielność

Zadaniem kierownika jest dbanie o to, aby poszczególne osoby w zespole były zdyscyplinowane i samodzielnie wykonywały swoje obowiązki. Tym samym od osoby za nich odpowiedzialnej również wymagana jest samodzielność w wykonywaniu zadań i podejmowaniu decyzji oraz wysoka samodyscyplina. Trudno bowiem zarządzać grupą ludzi, kiedy sami mamy problemy ze zmuszeniem się do wykonywania zadań.

Asertywność

Niezwykle ważna cecha dobrego kierownika to asertywność, która nie kończy się tylko na sztuce mówienia nie. Kierownik powinien jasno przedstawiać swoje stanowisko, nie obawiać się wyrażania własnego zdania, ale z drugiej strony powinien pamiętać, że inne osoby również mają prawo do posiadania własnej opinii i odmiennych potrzeb. Osoba, która zarządza zespołem, musi umieć także krytykować, jeżeli to konieczne, jednak należy pamiętać, że krytyka powinna dotyczyć sposobu pracy lub wykonywania zadań, a nie samego podwładnego.

Zdolność motywowania innych

To całkiem normalne, że zespołowi czasami brakuje motywacji do działania. Kierownik potrafi jednak sprawić, że pracownicy poczują się zmotywowani do wykonywania kolejnych działań. Przy okazji warto, by motywował zarówno podwładnych, jak i siebie.

Empatia

Kierownik powinien być empatyczny i rozumieć problemy, z jakimi przychodzą do niego pracownicy. Oczywiście, nadmierna empatia może bardziej przeszkadzać niż pomagać, szczególnie jeżeli podwładni zaczną ją wykorzystywać. Jednak dzięki empatii kierownik jest w stanie poznać mocne i słabe strony członków zespołu, a tym samym może znaleźć sposób na sprawne nimi zarządzanie. Z kolei patrząc na to z drugiej strony, pracownicy, których kierownik jest empatyczny, lepiej oceniają atmosferę w pracy, czują większą identyfikację z firmą i mogą stać się bardziej lojalni.

POLECAMY Ogłoszenia o pracę z całej Polski Poznaj wybrane oferty pracodawców

Poznaj wybrane oferty pracodawców Weź udział w rekrutacji

Weź udział w rekrutacji Podziel się opinią ZOBACZ OGŁOSZENIA Dowiedz się ile możesz zarabiać w innej firmie na takim samym stanowisku

Zdolność łagodzenia konfliktów

Zespół nie będzie działał w pełni sprawnie, jeżeli między jego członkami będą miały miejsce konflikty. Dlatego też ważną cechą dobrego kierownika jest umiejętność łagodzenia sporów, rozwiązywania problemów, a tym samym budowania dobrej atmosfery w firmie.

Przestrzeganie zasad etyki zawodowej

Niemalże podstawową cechą, którą powinien posiadać każdy kierownik, jest przestrzeganie zasad etyki zawodowej. Osoba zarządzająca zespołem powinna stanowić przykład odpowiedniej postawy. Etyczne zachowanie sprawi również, że nikt nie będzie mógł mu niczego zarzucić, co może być pomocne np. wtedy, kiedy będzie on zmuszony udzielić nagany pracownikowi. Jednak bez względu na wszystko etyka powinna być brana pod uwagę na każdym stanowisku, by robić wszystko w zgodzie ze sobą, prawem i innymi.

Pewność siebie

Kierownik musi znać swoją wartość, mieć świadomość tego, ile potrafi i na jakim stanowisku się znajduje. Choć warto, aby współpracował z zespołem, musi również umieć pokazać, że to właśnie on nim zarządza. Kierownik powinien znać swoje możliwości oraz mocne i słabe strony.

Odporność na stres

Na kierowniku ciąży duża odpowiedzialność, nic więc w tym dziwnego, że jego odporność na stres musi być zdecydowanie wyższa od przeciętnej. Wiąże się to również z posiadaniem silnej psychiki i dobrej kondycji psychofizycznej. Odpowiedzialność może być naprawdę męcząca, jednak dobry kierownik musi potrafić się zregenerować i przetrzymać wiele sytuacji wręcz krytycznych. Musi być opanowany, ponieważ jeżeli spanikuje, to samo zrobi cały zespół, a wtedy w trudnych momentach niełatwo będzie o mobilizację.

Sumienność

Cecha dobrego kierownika, o której nie można zapomnieć, to również sumienność, staranność w wykonywaniu każdego zadania. Kierownik musi pracować niezwykle dokładnie i wykonywać swoje zadania w 100%.

Pasja i zaangażowanie

To także są cechy dobrego kierownika, które powinien posiadać każdy menedżer. Kierownik powinien naprawdę pasjonować się tym, co robi i przekazywać tę pasję współpracownikom. Dzięki temu będą oni czuli, że pracują z człowiekiem zaangażowanym, który wkłada w wykonywanie swoich zadań całe serce. Pracowitość jest istotna, jednak jeżeli kierownik będzie zniechęcony, trudno wymagać entuzjazmu i pełnego zaangażowania u innych.

Nawet osoby, które mają wrodzone zdolności przywódcze, powinny nieustannie szkolić się i rozwijać umiejętności, aby być jak najlepszym kierownikiem. Powyższe cechy dobrego kierownika, to tylko początek. Dobry kierownik, nigdy nie ustaje w dążeniu do rozwoju własnego i swojego zespołu. Nastawiony jest na drugiego człowieka, a za swój sukces uważa sukces odniesiony przez jego zespół.

8 rzeczy, których NIE POWINIEN robić szef

Osobowość szefów, ich charakter, a także metody zarządzania w dużym stopniu determinują dobre wyniki pracy – zarówno całego zespołu, jak i poszczególnych jego członków. Eksperci z GoldenLine wymieniają te zachowania przełożonych, które najbardziej negatywnie wpływają na motywację podwładnych do efektywnej pracy.

1. Krzyczy i obraża.

Kiedy szef zamiast spokojnej rozmowy wybiera krzyk i agresję słowną, trudno o przyjazną atmosferę w miejscu pracy. Jeśli przy pomocy podniesionego tonu głosu, ciągłych pretensji, obrażania czy poniżania chce być słuchany i podziwiany, efekt może być wręcz odwrotny. Zachowania takie nie sprzyjają kreatywności, lecz powodują „wycofanie” pracownika.

2. Nie znosi sprzeciwu.

Zazwyczaj nie słucha innych i nie liczy się z ich zdaniem, gdyż tylko on ma rację. Wie lepiej, nawet gdy nie zna danego zagadnienia. Nie lubi też mądrzejszych od siebie i szybko się takich pozbywa, działając wręcz na szkodę firmy. Nie przyjmuje logicznych argumentów i nie da się przekonać w merytorycznej dyskusji.

3. Ciągle krytykuje.

Szef, którego ciężko zadowolić to codzienność u wielu osób. Pomimo dużego zaangażowania podwładnego i wymiernych efektów pracy, zawsze jest niezadowolony i uważa, że można było zrobić to lepiej. Nigdy też nie chwali. Słowa „dobra robota” nie przechodzą mu przez gardło. Używa raczej „kija” niż „marchewki”. Powoduje to u pracowników strach i utratę szacunku do takiego przełożonego, a przecież uznanie w oczach szefa czy pochwała, potrafi doskonale zmotywować do dalszego działania.

4. Nie dotrzymuje obietnic.

Jeśli szef nie dotrzymuje słowa danego jeszcze podczas rozmowy kwalifikacyjnej – wysokości wynagrodzenia, stanowiska, dodatkowych bonusów – już na początku traci zaufanie podwładnego. Taki pracodawca zazwyczaj nie dotrzyma też innych obietnic, np. premii za dodatkowe zadania. Pracownik traci motywację do dobrej, efektywnej pracy.

5. Unika odpowiedzialności.

Projekty ciągną się w nieskończoność, a sprawy wymagające decyzji szefa wciąż czekają? Wiecznie zajęty szef, który decyzyjność trzyma tylko w swoim ręku, a mimo to nie podejmuje żadnych decyzji. Załatwienie najprostszej sprawy z przełożonym jest nie lada wyzwaniem. Firma stoi w miejscu, a projekty nie są realizowane na czas.

6. Wciąż zmienia zdanie.

Szef tak często zmienia zdanie, że większość pracy podwładnych wyrzucana jest do kosza. Nigdy nie wiadomo o co do końca przełożonemu chodzi, czy za chwilę nie zmieni zdania lub przekaże zadanie innej osobie. Jest niekonsekwentny w działaniu. Często wytycza standardy działań, których potem sam nie przestrzega.

7. Kontroluje i podgląda.

Śledzi każdy krok pracowników, montuje kamery, obserwuje działania na ekranach komputerów. Chce wiedzieć co i kiedy pracownicy robią i czy efektywnie pracują. Podejrzewa wszystkich o wszystko. Pracownicy zastanawiają się nad każdym wypowiedzianym słowem i analizują zachowania, np. czy nie za często piją kawę.

8. Doprowadza do niezdrowej rywalizacji.

Intryguje, nastawia ludzi przeciw sobie, rozprowadza plotki. Takie działanie burzy ład w zespole i doprowadza do konfliktów w firmie.

Przełożony kierujący zespołem powinien zdawać sobie sprawę z tego, jak ważną rolę odgrywa jego postawa względem pracowników w danej organizacji. Warto więc, aby każdy szef przyjrzał się swojemu zachowaniu. Zaskakujące jest jednak to, że badania pokazują, iż w wielu przypadkach szefowie, których pracownicy negatywnie ocenili pod wieloma względami, sami nie mają sobie nic do zarzucenia. Czy na pewno?

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO PRACY Z NOWYM ZESPOŁEM?

Jesteś nowy i nie staraj się z tym walczyć. Wiemy, że to niekoniecznie komfortowa sytuacja, ale uwierz, że najbanalniejsze rady „bądź sobą” i „zachowuj się naturalnie” są w tej sytuacji jak najbardziej trafne. Niektórzy mają tendencję do przyjmowania skrajnych postaw. Mamy więc nowego menadżera z twardą ręką, który od pierwszej godziny pracy chce pokazać, kto tu rządzi i kogo należy się bać. Można też w drugą stronę. Strategia „na dobrego ziomka”, który chce zaprzyjaźnić się z wszystkimi pracownikami i pokazać, ile ma w sobie luzu, może nie wzbudzić zaufania i w konsekwencji pozbawić Cię szacunku.

Daj znać, że Twoje drzwi są zawsze otwarte i w razie problemu każdy pracownik – nie tylko specjalista, lecz także asystentka, czy administrator – może się do Ciebie zgłosić. Pamiętaj, że nie odpowiadasz jedynie za cele biznesowe, ale jesteś pierwszą osobą, do której zespół powinien przyjść np. w wypadku wystąpienia dylematu etycznego. Na końcu zachęcamy do rozwijania kultury komunikacji. Ucz, że o wątpliwościach się rozmawia i oczywiście sam dawaj jak najlepszy przykład takiego podejścia.

Potrzeba zmiany pracy rzadko wynika z dnia na dzień, zazwyczaj to proces poprzedzony różnymi przesłankami, z których część możesz znaleźć powyżej.

Pierwsze dni z życia kierownika…

Pierwsze dni z życia kierownika…

Powieść biznesowa odcinek #2

[…] Będę zarządzał sześcioma osobami.

28 lutego

Nie zaczęło się dobrze. Leon miał mnie, że się tak wyrażę, zapowiedzieć, ale figa z makiem. Wczoraj złamał rękę, zadzwonił do mnie i przesłał e-mailem ściągę, co mam powiedzieć na pierwszym spotkaniu. Napisał też do moich pracowników, że będę ich kierownikiem i że liczy na ich wsparcie.

Nie chciałbym okazać się niemęski, ale nie wiem czy mnie to nie przerasta.

Dobra, zobaczmy co jest w tej ściądze, którą dostałem….

Hmm, zastanawiam się jak przyjmie mój zespół takie przemówienie. Ja sam nie pamiętam by ktoś do mnie tak mówił. Jak zrobić by nie brzmiało to sztucznie? Ciekawe czy Leon też stosował takie przemówienia przed całym zespołem. Gdy mnie przyjmował do roboty to coś tam mówił, ale akurat nie pamiętam co. Coś o tym, że ważna jest komunikacja, że jak mam problem to też to jest jego problem – co nie znaczy, że będzie go za mnie rozwiązywał ale pomoże mi.

I jeszcze o lojalności…

W każdym razie zamierzam mówić tylko o tym, co będę na pewno przestrzegał. Żadnych rzeczy, które dobrze brzmią, ale i tak nikt na nie potem nie zwraca uwagi. Chcę być dobrym szefem i zbudować dobry zespół.

Zacznę pisać. W końcu jutro rano idę do roboty…

…Zastanawiałem się jak zacząć nasze pierwsze spotkanie, w nowej strukturze.

Trudno być kierownikiem w zespole, z którego że tak powiem „wyrosło się” . Ale mam nadzieję, że gdy będę się starał, to i Wy mnie wesprzecie…

***

1 marca

Ludzie w zespole byli nieco zaskoczeni moim przemówieniem. Trochę się ze mnie pośmiali, że taki jestem przejęty, ale mam wrażenie, że było w tym sporo życzliwości.

Nieco złośliwości też, jakżeby inaczej, jednak to norma i raczej obawiałbym się gdyby tego nie było.

Dobrze, część oficjalną mamy za sobą, następuje teraz proza życia.

Jeszcze nie bardzo wiem co mam robić. Brakuje Leona, żeby przekazał mi zadania. Więc na razie zostaje po staremu.

Ja kończę swoje zadania, ludzie na szczęście też wiedzą co mają robić.

» Co decyduje o sukcesie menedżera?

Co decyduje o sukcesie menedżera?

Trudność w kierowaniu zespołem nie polega na posiadaniu szczególnej tajemnej wiedzy, lecz na zmianie sposobu myślenia i postrzegania. Zwłaszcza jeśli zostajemy szefem swoich kolegów…

Podczas prowadzonych przeze mnie szkoleń menadżerskich wielokrotnie poruszaliśmy kwestie różnic w mentalności pomiędzy dobrymi/skutecznymi menadżerami a pracownikami. Co decyduje o sukcesie kierownika?

Po wielu dyskusjach znaleźliśmy pewną prawidłowość – efektywni kierownicy nie boją się ryzyka w kwestiach personalnych.

Ryzyko interpersonalne to jedno z tak zwanych haseł szkoleniowych. W tym kontekście możemy je rozumieć jako gotowość do podejmowania ważnych, lecz niepopularnych decyzji menadżerskich, umiejętność powiedzenia NIE, nawet na przekór całemu zespołowi.

Odwaga w podejmowaniu decyzji czyni pracę kierownika szczególnym wyzwaniem. Sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy szefem zostaje członek swojego dotychczasowego zespołu. Możemy na to spojrzeć z dwóch perspektyw – zespołu i kierownika.

ZESPÓŁ KIEROWNIK SZANSE SZANSE • Znamy osobiście kierownika, mamy z nim dobre relacje

• Kierownik dokładnie wie/rozumie, na czym polega nasza praca • Zna osobiście członków zespołu ma z nimi dobre relacje (jeszcze..)

• Dokładnie wie/rozumie, na czym polega praca zespołu (krótszy czas wdrożenia) ZAGROŻENIA ZAGROŻENIA • Kierownik wie, jak autentycznie zachowujemy się w pracy

• Nie da się udawać, że się jest zajętym

• Bunt osób z poczuciem krzywdy, („to ja powinienem awansować”) • Dokładnie wie/rozumie, na czym polega praca zespołu, co może blokować nowatorskie podejście

• Zespół będzie próbował „ugrać” łagodniejsze traktowanie

• Zarzut „sam wiesz jak jest nie da się…”

• Bunt osób niezadowolonych -„ to ja powinienem awansować”

Z przedstawionego zestawienia widać, że więcej zagrożeń jest po stronie szefa. Jest to spójne z naszymi obserwacjami oraz doświadczeniami kierowników, z którymi rozmawialiśmy. Jak mówi stara mądrość:

NIKT NIE JEST PROROKIEM WE WŁASNYM KRAJU

Dlatego aby ułatwić sobie skuteczne zarządzanie zespołem, z którego pochodzimy, skoncentrujmy się na narzędziach i metodach, które możemy zastosować.

Szkolenie i lista kontrolna

Pozostawienie osoby na nowym stanowisku bez odpowiedniego wypromowania jest bardzo ryzykowne. Dobrze, jeśli organizacja ma do tego systemowe podejście. Poniżej zamieszczam przykładowe działania zmierzające do jak najefektywniejszego wprowadzenia kierownika w nowe obowiązki:

• przydzielenie mentora-opiekuna

• szczegółowe omówienie wymagań związanych z pracą i stanowiskiem;

• przedstawienie kierownika najważniejszym pracownikom innych działów, z którymi kierownik będzie się kontaktował lub współpracował;

• praktyczne przeszkolenie kierownika na nowym stanowisku oraz zapoznanie z zadaniami innych działów;

Pierwsza oficjalna czynność nowego kierownika przypomina zadanie premiera w chwili formowania gabinetu – jest to wygłoszenie expose, rozumiane jako rozumiemy szczególne i jednorazowe wystąpienie nowego kierownika w związku z objęciem funkcji.[1] Jest ono szczególnie istotne, gdyż spełnia wiele funkcji, zarówno menadżerskich, jak i socjologiczno-psychologicznych. Pozwala na przekazanie zespołowi w sposób uroczysty i bezpośredni swoich oczekiwań, możemy je nazwać regułami gry.

Takie działanie powoduje, że pracownicy są spokojniejsi, bo wiedzą czego mogą się – przynajmniej teoretycznie – spodziewać. Wiedzą, które działania szczególnie drażnią szefa i nie będzie na nie przyzwolenia. W pierwszym wystąpieniu, kierownik ponownie zwraca uwagę na priorytety oraz informuje zespół, za co będzie szczególnie doceniany. Takie przemówienie może być oparte na konkretnym schemacie, przykład przedstawiam poniżej.

EXPOSE SZEFA

• Przywitaj zespół, przekazując elementy osobistych emocji.

„Dzisiaj jest dla mnie szczególny dzień, kiedy mogę rozpocząć pracę z zespołem odnoszącym tak wspaniałe sukcesy….Jest do dla mnie szczególne, gdyż sam się z tego zespołu wywodzę…

• Wyjaśnij, po co wygłaszasz „expose”

„Zależy mi na tym, aby od samego początku wszyscy dobrze się rozumieli…..” „Przed nami ważne zadania…………” Wraz ze zmianą stanowiska, zmianie ulegają moje cele, dlatego dołożę wszelkich starań, aby były one realizowane..”

• Wskaż, czego nie będziesz akceptować

„Zdaję sobie sprawę, że sytuacja na rynku jest trudna. Jednak nie upoważnia nas to do narzekania bez pomysłów na zmianę – tego nie będę tolerował…

• Wskazanie, co jest dla nas szczególnie ważne

„Zależy mi na tym, abyście byli aktywni i dawali z siebie powyżej oczekiwań. Korzystajcie z wolnej ręki, aby kreatywnie znajdować rozwiązania”

• Podsumuj swoją wypowiedź i zachęć zespół do działania

„Podsumowując wierzę, że przed nami kolejne wspaniałe wyzwania, które będą dla nas źródłem satysfakcji i podstawą wysokich premii ….

Po wygłoszonym expose można przejść do kolejnych wyzwań w pracy nowego kierownika.

RELACJE Z PODWAŁDNYMI

Ułożenie relacji z podwładnymi to jedno z największych wyzwań. Szczególnie na samym początku pracy (pierwsze 100 dni) zespół testuje granice, sprawdza, na co może sobie pozwolić w relacjach z kierownikiem. Jeśli nowy kierownik nie przejmie kontroli nad zespołem, może mu grozić nawet utrata stanowiska.

W książce „Korporacyjne zwierzę” Richard Conniff znajduje mnóstwo podobieństw pomiędzy światem małp i ludzi. Zauważa, że podobnie jak szympansy ludzie stale tworzą nieformalne koalicje i niekiedy wspólnymi siłami udaje im się zdetronizować samca alfę[2].

PRZYKŁAD

W korporacji ubezpieczeniowej w związku z rozwojem struktur wprowadzono nowe stanowisko zastępcy kierownika działu księgowości, którym został jeden z pracowników specjalistycznych.

Co gorsza, dotychczasowy kierownik traktował zastępcę jako swoje potencjalne zagrożenie i blokował jego dostęp do informacji oraz ograniczał decyzyjność. „Ułomność” kompetencyjna zastępcy została szybko rozpoznana przez zespół, który zaczął się buntować i kwestionować jego decyzje.

Doprowadziło to do „paraliżu” pracy zespołu, a w konsekwencji do odejścia zastępcy kierownika z organizacji. Brak wsparcia dla nowej osoby, uniemożliwienie jej działania skończyło się zwolnieniem kierownika. W dalszej konsekwencji główny kierownik został również zwolniony wskutek utraty kontroli nad zespołem, który ostatecznie został rozwiązany i zredukowany do 20 % początkowego stanu.

Gdy kolega zostaje szefem jedna z najważniejszych rzeczy nich to jak najszybsza zmiana relacji z koleżeńskiej na relację podwładny – przełożony. Największym błędem jest okazywanie, że się „kumplujemy”, w obecności innych pracowników, co dodatkowo może nas narażać na zarzut faworyzowania wybranych osób.

Zbyt mocne przyjacielskie relacje nie będą nam pomagały w zarządzaniu pracownikami. Kluczowe jest tu wyraźne rozdzielenie dwóch sfer- czyli w pracy mamy układ formalny, a poza nią – przyjacielski.

Zachowujmy powagę oraz szacunek szczególnie w kontaktach z osobami spoza działu czy firmy. Ma to szczególnie znaczenie podczas imprez firmowych.

Kierownikowi bezwzględnie nie można narzekać na pracę, gdyż całkowicie podważa to jego autorytet i zdolności przywódcze.

Jeżeli pojawiają się jakieś sygnały, że coś jest nie tak w zespole, trzeba jak najszybciej reagować, zanim konflikt urośnie do rangi wielkiego problemu.

Utwierdzanie pracowników w przekonaniu, że się ich ceni, po udzieleniu reprymendy, pozwala skoncentrować się na ich zachowaniu bez osobistych wycieczek.[3] Poza tym warto mieć na względzie wyniki badań przeprowadzonych w Polsce, które mówią, że po awansie wewnętrznym w ponad 40% przypadków relacje między zespołem, a nowym szefem ulegają pogorszeniu.

PODSUMOWANIE

W ogromnej większości przypadków awanse wewnętrzne się sprawdzają. Ich skuteczność zależy nie tylko od osobistych talentów nowego kierownika, ale głównie od wsparcia jakie otrzymuje on od organizacji i swoich przełożonych.

Trener Akademii Biznesu MDDP

키워드에 대한 정보 nowy kierownik w starym zespole

다음은 Bing에서 nowy kierownik w starym zespole 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów

  • praca IT
  • HR
  • rekrutacja
  • programowanie
  • PM
  • HRejterzy
  • rozmowa o pracę
  • programista
  • C#

Nowy #kierownik #wprowadza #nowe #zasady #pracy #w #zespole #programistów


YouTube에서 nowy kierownik w starym zespole 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Nowy kierownik wprowadza nowe zasady pracy w zespole programistów | nowy kierownik w starym zespole, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.

See also  킬러 의 보디 가드 토렌트 | 250명을 죽인 킬러와 그를 보호하게 된 B급 경호원의 막장 코믹 영화 [킬러의 보디가드/영화리뷰 결말 포함] 19268 투표 이 답변

Leave a Comment