Ocena Ryzyka Zawodowego Sprzedawca | Ocena Ryzyka Zawodowego - Gotowy Arkusz Do Użycia 201 개의 가장 정확한 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “ocena ryzyka zawodowego sprzedawca – Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Małgorzata Kelner – BHP ELITE-SUPPORT 이(가) 작성한 기사에는 조회수 4,779회 및 좋아요 75개 개의 좋아요가 있습니다.

Table of Contents

ocena ryzyka zawodowego sprzedawca 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

여기에서 동영상 보기

d여기에서 Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia – ocena ryzyka zawodowego sprzedawca 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Arkusz i linki do stron, o których wspominam w nagraniu dostępne są na grupie FB https://www.facebook.com/groups/747136775852895/
EDIT: Zgodnie z Rozporządzaniem w sprawie dokumentacji pracowniczej z dnia 10 grudnia 2018 r. w części B powinno znaleźć się potwierdzenie poinformowania pracownika o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony prze zagrożeniami. Zatem powinny funkcjonować osobne oświadczenia, choć z mojej praktyki wynika, że lista nie jest błędem i kontrole przechodziły bez problemu.
Subskrybuj mój kanał jeśli chcesz być na bieżąco z nowościami.
Zachęcam także do zapisania się na newsletter ELITE-SUPPORT https://landing.mailerlite.com/webforms/landing/y2o7k1

ocena ryzyka zawodowego sprzedawca 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Sprzedawca – ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy

ryzyko zawodowe na stanowisku sprzedawca. Sprzedawca. Sprzedawca ma powierzone przez pracodawcę wiele obowiązków. Przykładowe główne obowiązki to:.

+ 여기에 보기

Source: www.ryzykozawodowe-online.pl

Date Published: 6/14/2021

Sprzedawca – CIOP

Warunkiem jest właściwy dobór stanowiska pracy i obowiązków zawodowych oraz odpowiednia organizacja pracy. Takie osoby mogą zdobyć odpowiednie kwalifikacje w …

+ 여기에 표시

Source: www.ciop.pl

Date Published: 10/2/2021

Sprzedawca – Ocena ryzyka zawodowego Sprzedawcy

Najważniejsze informacje dotyczące stanowiska pracy sprzedawcy – kasjera. Czasookresy szkoleń ,ocena ryzyka zawodowego, niezbędna dokumentacja, …

+ 더 읽기

Source: bhponline.pl

Date Published: 9/26/2021

Ocena ryzyka zawodowego sprzedawcy – Praca.fm

Sprzedawca – ocena ryzyka zawodowego. … Analizując ryzyko zawodowe w zawodzie sprzedawcy należy uwzględnić takie zagadnienia jak: warunki …

+ 여기에 표시

Source: www.praca.fm

Date Published: 10/26/2022

Ocena ryzyka zawodowego na stanowiskach sprzedawców

Ocena ryzyka zawodowego na stanowiskach sprzedawców | PRO HR Handlowy. 2021.03.11. W przypadku pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na działanie …

+ 더 읽기

Source: raczkowski.eu

Date Published: 12/19/2022

Sprzedawca – ocena ryzyka zawodowego

Sprzedawca ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002 Oferujemy Państwu pełną dokumentację oceny ryzyka zawodowego sprzedawcy.

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: ryzykazawodowe.pl

Date Published: 1/9/2022

주제와 관련된 이미지 ocena ryzyka zawodowego sprzedawca

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

주제에 대한 기사 평가 ocena ryzyka zawodowego sprzedawca

Author: Małgorzata Kelner – BHP ELITE-SUPPORT
Views: 조회수 4,779회
Likes: 좋아요 75개
Date Published: 2020. 12. 6.
Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=5Ov9qUh6eI0

Jak sporządzić ocenę ryzyka zawodowego?

Krok 1: Zidentyfikuj zagrożenia. Krok 2: Ustal, kto może ulec wypadkowi lub zachorować. Krok 3: Oszacuj ryzyko zawodowe wynikające z zagrożeń i oceń, czy zastosowane środki ochrony są właściwe oraz czy należy podjąć jeszcze jakieś działania w celu dalszego ograniczenia tego ryzyka. Krok 4: Udokumentuj wyniki.

Co powinna zawierać dokumentacja oceny ryzyka zawodowego?

zawierać opis ocenianego stanowiska pracy, wyniki przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego dla każdego z czynników środowiska pracy, niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko oraz datę oceny i osobę, która ją przeprowadziła.

Co jaki czas musi być aktualizowana ocena ryzyka zawodowego?

Przepisy nie określają jak często dokonywać oceny ryzyka. Polska Norma PN-N-18002:2000 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy – Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego – traktuje ocenę ryzyka jako proces ciągły, dający podstawy do poprawy warunków bhp.

Jakie zagrożenia mogą wystąpić w procesach pracy?

Zagrożenia występujące w miejscu pracy

Można do nich zaliczyć poruszające się maszyny, ostre elementy, pyły, promieniowanie, elektryczność, wibracje, oświetlenie czy pole elektromagnetyczne.

Kto dokonuje oceny ryzyka zawodowego?

Pracodawca jest osobą odpowiedzialną za dokonywanie oceny ryzyka zawodowego oraz o poinformowaniu pracowników o tym ryzyku, związanym z wykonywaną przez nich pracą. Za ocenę ryzyka zawodowego na poszczególnych stanowiskach pracy w firmie odpowiedzialny jest pracodawca.

Jak zrobić mapę ryzyka?

Jej stworzenie jest banalnie proste – polega na naniesieniu poszczególnych ryzyk na wykres XY, gdzie współrzędnym X odpowiadają wartości prawdopodobieństwa, a współrzędne Y to wartości wyrażające skutek. Po naniesieniu wspomnianych wartości progowych dla skutku i prawdopodobieństwa mapa ryzyka jest gotowa.

Co grozi za brak oceny ryzyka zawodowego?

Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł.

Jakie obowiązki ma pracodawca przy ocenie ryzyka?

Zgodnie z paragrafem 39 tego rozporządzenia pracodawca powinien ograniczać ryzyko zawodowe poprzez stosowanie właściwej organizacji pracy, koniecznych środków profilaktycznych, a także informowanie i szkolenie pracowników.

Ile kosztuje wykonanie oceny ryzyka zawodowego?

Wycena przeprowadzenia jest zależna od stanowiska, zakresu obowiązków oraz tego, czy nie trzeba będzie przeprowadzić dodatkowo oceny ryzyka chemicznego na danym stanowisku, dlatego ceny ustalane są indywidualne. Cena oceny ryzyka zawodowego: od 200 zł + VAT.

Co należy zrobić gdy z oceny ryzyka wyjdzie ryzyko niedopuszczalne?

W sytuacji, gdy ryzyko jest niedopuszczalne, ograniczające je działania muszą być natychmiastowe, a praca musi być wstrzymana. Dopuszczalne średnie ryzyko wymaga prowadzenia takich działań, aby je zmniejszyć, ryzyko małe natomiast wymaga takich działań, które zapewnią, że pozostanie ono na tym samym poziomie.

Kto podpisuje kartę oceny ryzyka zawodowego?

Karty oceny ryzyka zawodowego podpisuje osoba dokonująca oceny ryzyka zawodowego. Ale to pracodawca jest odpowiedzialny za ocenę ryzyka zawodowego i musi podjąć odpowiednie działania z tej oceny wynikające. Również to on odpowiada za bezpieczeństwo pracy w zakładzie, a nie pracownik służby bhp.

Kiedy pracodawca musi dokonać oceny ryzyka zawodowego?

Przepisy rozporządzenia zobowiązują pracodawcę do oceny ryzyka zawodowego występującego przy wykonywanych pracach, w szczególności przy doborze wyposażenia stanowisk i miejsc pracy, stosowanych substancji i preparatów chemicznych, biologicznych, rakotwórczych lub mutagennych oraz zmianie organizacji pracy.

Jak identyfikować zagrożenia?

Jak identyfikuje się zagrożenia ? Identyfikacji zagrożeń dokonuje się na podstawie analizy zebranych informacji, podczas której zespół oceniający powinien udzielić odpowiedzi na pytania: jakie czynniki szkodliwe, niebezpieczne i uciążliwe, które mogą stanowić źródło zagrożenia występują na analizowanym stanowisku?

Co minimalizuje ryzyko zawodowe?

środki techniczne eliminujące lub ograniczające zagrożenia (np. automatyzacja i mechanizacja procesów pracy), środki ochrony zbiorowej (np.

Jakie parametry mierzy ocena ryzyka?

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako iloczyn trzech parametrów:

S – możliwych skutków (następstw) zagrożenia.
E – ekspozycji (narażenia) na zagrożenie.
P – prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia.

Jak możemy wyznaczyć ryzyko?

Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako iloczyn trzech parametrów:

S – możliwych skutków (następstw) zagrożenia.
E – ekspozycji (narażenia) na zagrożenie.
P – prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia.

Jaki jest cel przeprowadzania oceny ryzyka zawodowego?

Podstawowym celem oceny ryzyka zawodowego jest zapewnienie pracownikom skutecznej ochrony przed zagrożeniami występującymi w środowisku pracy.

Sprzedawca – ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy

Sprzedawca ma powierzone przez pracodawcę wiele obowiązków. Przykładowe główne obowiązki to:

obsługą klientów,

porządkami na stanowisku pracy,

uzupełnianiem towaru na półkach.

Wymagania w stosunku do pracownika

uprawnienia (zależnie od wymagań pracodawcy),

kwalifikacje (zależnie od wymagań pracodawcy).

Badania

wstępne badania lekarskie,

okresowe badania lekarskie,

badania na nosicielstwo chorób zakaźnych (kontakt z żywnością).

Szkolenia bhp i inne

instruktaż ogólny bhp,

inne uznane przez pracodawcę za niezbędne,

instruktaż stanowiskowy,

okresowe szkolenie bhp nie rzadziej niż co 3 lub 5 lat.

Środowisko pracy

Praca sprzedawcy zazwyczaj wykonywana jest w pomieszczeniu. W czasie wykonywania obowiązków pracownik obsługuje kasę fiskalną. Pracownik ma kontakt z klientami oraz z przedmiotami stanowiącymi wyposażenie sklepu.

Sprzedawca – identyfikacja zagrożeń

Czynniki fizyczne:

upadek na tym samym poziomie,

uderzenie przez spadający przedmiot,

upadek na różnych poziomach,

poślizgnięcie się,

potknięcie się,

uderzenie o elementy wyposażenia sklepu,

ostre elementy,

mikroklimat,

energia elektryczna,

pożar.

Czynniki chemiczne:

środki i preparaty chemiczne znajdujące się na wyposażeniu sklepu,

środki i preparaty czyszczące.

Czynniki psychofizyczne:

obciążenie statyczne,

stres,

obciążenie dynamiczne,

agresywni klienci.

Środki ochronne

techniczne,

organizacyjne.

Sprzedawca

SPRZEDAWCA

1. Informacje ogólne

Zadaniem sprzedawcy jest detaliczna sprzedaż różnych artykułów indywidualnym klientom. Sprzedawca może sprzedawać różne produkty. Wyróżnia się więc np. sprzedawców artykułów mięsno-wędliniarskich, produktów spożywczych, artykułów owocowo-warzywnych, przetworów rybnych, dzieł sztuki, artykułów przemysłowych itp.

Do obowiązków sprzedawcy należy:

przygotowanie stanowiska pracy

przygotowanie towarów do sprzedaży, np. wystawienie ich na półki, witryny

odpowiednie wyeksponowanie towarów w celu ich zareklamowania

bieżące uzupełnianie towarów na pólkach

zabezpieczenie towarów przed uszkodzeniem, kradzieżą

udzielanie klientom dodatkowych informacji na temat sprzedawanych produktów

obsługa klienta (w tym pakowanie towarów, przyjmowanie należności itp.)

przyjmowanie reklamacji

dbanie o czystość i bezpieczeństwo miejsca pracy

Ponadto sprzedawca może: odbierać zamówiony towar (sprawdzać, czy jakość i ilość zamówionego towaru jest odpowiednia)

prowadzić ewidencję popytu na poszczególne towary

zamawiać towar

pełnić funkcję kierownika punktu sprzedaży

prowadzić rozliczenia punktu sprzedaży

Praca sprzedawcy ma charakter usługowy.

Sprzedawca detaliczny może pracować w dużym lub małym sklepie. Może być także właścicielem punktu sprzedaży, zatrudniać pracowników lub sam wykonywać wszystkie wymienione wcześniej czynności.

Sprzedawca w handlu hurtowym ma za zadanie przygotować i zrealizować zamówienie hurtowe na towar znajdujący się w magazynie czy hurtowni. Taki sprzedawca jest pośrednikiem pomiędzy producentem a ostatecznym nabywcą towaru. Do jego zadań należy wynegocjowanie jak najniższej ceny kupna towaru i jego sprzedaż po cenie jak najwyższej. Musi być na bieżąco zorientowany, na co jest popyt na rynku. W swojej pracy często używa technik negocjacji. Kontaktuje się bezpośrednio lub pośrednio (telefon, e-mail, chat itp.) z przedstawicielem handlu detalicznego, udziela niezbędnych informacji nt. sprzedawanego towaru. Po dokonaniu transakcji podlicza i wystawia fakturę VAT. Ta czynność jest związana z obsługą komputera oraz sprzętu biurowego. Ponadto sporządza raporty sprzedaży oraz prowadzi ewidencję towarów, przyjmuje reklamacje od klientów.

Sprzedawca może też pracować na stacji paliw. Pracownik taki nie tylko sprzedaje paliwa, artykuły samochodowe, czy np. spożywcze, ale także doradza klientom. Może także pomóc wlać paliwo do baku. Obsługuje komputer, kasę, drukarkę, czytnik kart itp., oblicza i przyjmuje należności, wystawia faktury. Pracownik stacji benzynowej przyjmuje także dostawy paliw i innych towarów, pobiera ich próbki, dba o bezpieczeństwo w miejscu pracy.

Sprzedawca może pracować w stałych godzinach, w systemie zmianowym, także w systemie 3-zmianowym, oraz w niedziele i święta. Jego miejscem pracy są sklepy, hurtownie, magazyny, stacje paliw. Zazwyczaj warunki pracy nie są zbyt uciążliwe. Wyjątek stanowią magazyny czy stacje paliw, gdzie często występują zróżnicowane warunki środowiskowe. Większość czynności, poza np. wypełnianiem dokumentów, sprzedawca wykonuje na stojąco lub chodząc.

Praca sprzedawcy ma charakter indywidualny, wymaga kontaktu z innymi osobami. Część czynności ma charakter rutynowy. W dużych placówkach (magazynach, sklepach, hurtowniach) istnieje podział zadań pomiędzy poszczególnych pracowników. W mniejszych sklepach jeden pracownik musi umieć wykonywać wszystkie lub większość czynności.

Praca sprzedawcy jest zaliczana do prac lekkich lub średnio ciężkich.

2. Wymagania

W zawodzie sprzedawcy kontakty z innymi ludźmi są bardzo intensywne, dlatego przy bezpośredniej obsłudze klientów powinny pracować osoby komunikatywne, łatwo nawiązujące relacje interpersonalne. Ważne są również takie cechy, jak umiejętność słuchania i cierpliwość, umiejętność postępowania z ludźmi, a także odporność emocjonalna.

Bardzo ważna jest podzielność uwagi, ponieważ sprzedawca często wykonuje kilka czynności w krótkich odstępach czasu lub jednocześnie.

Ze względu na usługowy charakter tego zawodu przydatne są zainteresowania społeczne oraz menedżerskie. Specyfika zawodu wymaga dużej samodzielności w organizowaniu sobie stanowiska pracy, poczucia odpowiedzialności za wykonywane czynności i powierzony majątek, zdyscyplinowania w utrzymaniu czystości i porządku w punkcie sprzedaży.

Praca sprzedawcy jest zaliczana do zajęć samodzielnych, jednak niezbędna jest umiejętność pracy w zespole i współdziałania.

Przydatne w tym zawodzie są dobra pamięć oraz uzdolnienia rachunkowe – do szybkiego i sprawnego wykonania obliczeń finansowych.

Wymagana jest też duża sprawność układu kostno-stawowego i mięśniowego, gdyż praca odbywa się zazwyczaj w ruchu lub na stojąco. W wykonywaniu zawodu sprzedawcy istotna jest duża sprawność narządu wzroku, zwłaszcza w przypadku osób, które pracują przy komputerze (np. kasjer-sprzedawca, fakturzysta), oraz dobry słuch.

W tym zawodzie przydatny jest dobry wzrok (prawidłowa ostrość widzenia, prawidłowe rozróżnianie barw oraz widzenie stereoskopowe).

W sklepach ze stoiskami spożywczymi wymagane są badania lekarskie dotyczące nosicielstwa chorób zakaźnych i pasożytniczych.

3. Czynniki utrudniające zatrudnienie w zawodzie

Czynnikiem utrudniającym pracę w zawodzie są zaburzenia niewielkiego i znacznego stopnia sprawności kończyn górnych, a w szczególności w zakresie zręczności palców i rąk, zaburzenia zmysłu węchu i równowagi.

Nie ma przeciwwskazań do pracy osób słabowidzących o różnym stopniu upośledzenie widzenia, pod warunkiem odpowiedniego przystosowania środowiska i stanowiska pracy, zakresu obowiązków, rodzaju sprzedawanego asortymentu, a także organizacji pracy.

W zawodzie nie mogą pracować osoby z alergią wziewną i kontaktową na czynniki materiałowe i związki chemiczne będące przedmiotem sprzedaży (dotyczy to określonych stanowisk pracy) oraz z chorobami skóry rąk.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest nosicielstwo chorób zakaźnych i choroby pasożytnicze.

Utrudnieniem w wykonywaniu zawodu są też zaburzenia dużego stopnia sprawności kończyn dolnych.

Charakter pracy, a przede wszystkim stały kontakt z klientami, powoduje, iż znaczące wady wymowy oraz niepełnosprawność słuchu, która nie może być skorygowana aparatem słuchowym w przypadku co najmniej jednego ucha, tak aby możliwa była komunikacja werbalna (nie dotyczy stanowisk pracy, na których komunikacja werbalna nie jest konieczna), mogą również być przeciwwskazaniem względnym do pracy w tym zawodzie.

4. Możliwość zatrudnienia w zawodzie osób z niepełnosprawnością

4.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Szanse na zatrudnienie w zawodzie sprzedawcy mają osoby z niewielkimi dysfunkcjami kończyn dolnych i niską amputacją jednej kończyny dolnej (poniżej kolana), z jednoczesnym zaopatrzeniem w protezę, jeśli nie ma przeciwwskazań do wykonywania pracy przez dłuższy czas w pozycji stojącej. Możliwe jest też zatrudnienie w tym zawodzie osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Niezbędne jest wówczas odpowiednie dostosowanie obiektu, pomieszczenia i stanowiska pracy, jeżeli prace mogą być wykonywane w pozycji siedzącej, bez konieczności przemieszczania się; dotyczy to np. pracy w małym sklepiku z prasą.

4.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Możliwość wykonywania zawodu mają osoby słabowidzące z różnymi dysfunkcjami narządu wzroku, pod warunkiem odpowiedniego przystosowania środowiska i stanowiska pracy, zakresu obowiązków, a także dostosowania organizacji pracy do tej niepełnosprawności.

4.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Osoby słabosłyszące mogą wykonywać zawód sprzedawcy w sytuacji, gdy ich niepełnosprawność można korygować za pomocą aparatów słuchowych, w sposób umożliwiający komunikację werbalną ze współpracownikami i klientami.

Istnieje możliwość zatrudnienia na wybranych stanowiskach pracy osób głuchych lub głuchoniemych (dotyczy tylko osób posługujących się językiem polskim w piśmie). Osoby te mogą wykonywać zawód warunkowo, po racjonalnym ograniczeniu ich zakresu zadań, bez konieczności nawiązywania kontaktu werbalnego z klientami oraz po identyfikacji indywidualnych barier i przystosowaniu warunków środowiska oraz stanowiska pracy (technicznym i organizacyjnym). Może to być np. praca sprzedawcy-kasjera w dużych marketach czy hurtowniach.

4.4. Osoby z dysfunkcją sfery psychicznej

Osoby z chorobami psychicznymi mogą pracować w zawodzie pod warunkiem, że praca − poza wyjątkowymi sytuacjami (wyjazdy, sytuacje kryzysowe w firmie) − nie zaburza ich rytmu dnia i nocy i jest zachowana zasada równego traktowania pracowników.

4.5. Osoby z dysfunkcją sfery intelektualnej

W zawodzie mogą być zatrudnione osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim − wybrane osoby, po akceptacji lekarza i psychologa. Warunkiem jest właściwy dobór stanowiska pracy i obowiązków zawodowych oraz odpowiednia organizacja pracy. Takie osoby mogą zdobyć odpowiednie kwalifikacje w specjalnych szkołach zawodowych lub w wyniku szkolenia w zakładzie; powinny być uczone konkretnych zadań praktycznych. Osoby z lekkim stopniem niepełnosprawności intelektualnej powinny pracować w zespole, początkowo wykonywać proste, nieskomplikowane czynności pod nadzorem. Polecana jest praca przy rozkładaniu towarów, porządkowaniu zaplecza.

4.6. Osoby z epilepsją

Osoby cierpiące na padaczkę mogą wykonywać zawód na wybranych stanowiskach pracy, po akceptacji lekarza specjalisty oraz pod warunkiem, że napady padaczkowe występują sporadycznie, są sygnalizowane przez aurę, występują głównie wieczorem lub w nocy, nie powodują zbytniego zmęczenia i stosunkowo szybko następuje po nich regeneracja sił, a przebieg choroby nie prowadzi do charakteropatii padaczkowej.

Osoby chorujące na padaczkę mogą wykonywać zawód warunkowo po racjonalnym ograniczeniu zakresu ich zadań do sytuacji, w których jest możliwy stały dozór i ewentualna szybka pomoc, a stanowisko pracy nie stwarza potencjalnych zagrożeń w przypadku emisji choroby

5. Potrzeba przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości osób z niepełnosprawnością

5.1. Osoby z dysfunkcją narządu ruchu

Osoby z dysfunkcją kończyn dolnych

Ze względu na ograniczoną mobilność osób z taką dysfunkcją konieczna jest właściwa organizacja pracy, tak aby niektóre lub wszystkie zadania można było wykonywać w pozycji siedzącej. Dla osób z niewielką dysfunkcją kończyn dolnych może być potrzebne zainstalowanie uchwytów i poręczy ułatwiających wstawanie i podpieranie się podczas stania, wysokich stołków umożliwiających wykonywanie niektórych czynności w pozycji siedzącej. Kolejna możliwa adaptacja to dostosowanie wielkości stanowiska pracy i wysokości blatów do indywidualnych potrzeb oraz umieszczenie towarów w najbliższym zasięgu rąk pracownika. Jeżeli korzysta on z siedziska, należy pamiętać o przystosowaniu go do indywidualnych potrzeb osoby z niepełnosprawnością, np. przez zapewnienie regulacji wysokości, uchylnego siedziska, regulowanego podnóżka, blokady kół, regulowanego lub indywidualnie profilowanego oparcia, regulowanych i odchylanych podłokietników.

Poruszanie się na wózkach inwalidzkich (praca na wybranych stanowiskach pracy) wymaga likwidacji barier architektonicznych w miejscu i środowisku pracy oraz w drodze do zakładu pracy. W miejscu pracy istnieje potrzeba powiększenia przestrzeni manewrowej wokół stanowiska pracy oraz dostosowania jego wielkości do indywidualnych potrzeb pracownika i zapewnienia dostępności wykorzystywanych urządzeń, narzędzi i sprzedawanego towaru. Należy częściowo lub całkowicie wyeliminować zadania i czynności robocze wymagające dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej. Polecana jest praca zespołowa, w małych placówkach sprzedaży z niewielką ilością asortymentu, w sklepikach internetowych itp.

5.2. Osoby z dysfunkcją narządu wzroku

Osoby z dysfunkcją narządu wzroku, którą można skorygować, powinny korzystać ze szkieł optycznych lub soczewek kontaktowych.

W przypadku osób słabowidzących wymagane jest też dobre doświetlenie miejsca i stanowiska pracy, wprowadzenie kontrastowej kolorystyki ścian i podłogi pomieszczeń, stosowanie kontrastowego wyposażenia wnętrz względem podłogi oraz ścian, a także wyeliminowanie potencjalnych źródeł olśnienia.

Osoby z zaburzeniami widzenia po zmroku powinny mieć pomieszczenie i stanowisko pracy odpowiednio doświetlone światłem elektrycznym.

Osoby nadwrażliwe na światło powinny mieć stanowisko pracy odpowiednio oświetlone, tak aby ograniczyć olśnienie bezpośrednie i odbiciowe, a jaskrawość stosowanych opraw powinna być możliwie najmniejsza.

Na tym stanowisku można również zatrudnić osoby z wszelkimi dysfunkcjami narządu wzroku, pod warunkiem odpowiedniego dostosowania do rodzaju upośledzenia widzenia ich zakresu obowiązków, asortymentu sprzedawanego towaru oraz organizacji pracy. Pomocna jest stała lokalizacja przedmiotów i urządzeń, wyznaczenie wewnętrznych dróg komunikacyjnych. Należy w określonych sytuacjach częściowo lub całkowicie wyeliminować zadania i czynności robocze wymagające bardzo dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Dla osób pracujących na komputerze pomocne będzie specjalne oprogramowanie (np. edytory tekstu powiększające litery i grafikę).

Pracę usprawnia stała lokalizacja elementów środowiska i stanowiska pracy.

5.3. Osoby z dysfunkcją narządu słuchu

Osoby słabosłyszące

Ważne jest zapewnienie takim osobom odpowiednich pomocy technicznych – aparatów słuchowych lub alternatywnych form komunikacji, które umożliwią im właściwy kontakt z innymi osobami. Zaleca się ograniczenie hałasu tła oraz pogłosu w pomieszczeniu pracy − w celu poprawy warunków percepcji dźwięku oraz warunków komunikacji werbalnej.

Zaleca się również rozszerzenie sygnalizacji ostrzegawczej o sygnalizację świetlną lub wizyjną uzupełniającą dźwiękowe sygnały bezpieczeństwa w miejscach potencjalnego przebywania pracownika (pomieszczenie pracy, toaleta, pokój socjalny itp.) lub sygnalizację wibracyjną informującą o ewentualnym niebezpieczeństwie.

Zaleca się, aby urządzenia teleinformatyczne, takie jak telefon, komputer itp., były − w miarę możliwości − dostosowane do aparatów słuchowych (np. mogą być wyposażone w systemy pętli indukcyjnej lub systemy FM). Urządzenia komunikacyjne mogą być również wyposażone w sygnalizację wizyjną, drganiową lub z wykorzystaniem przewodnictwa kostnego.

Osoby głuche i głuchonieme

(dotyczy tylko osób posługujących się językiem polskim w piśmie)

W zawodzie mogą pracować osoby głuche oraz głuchonieme. Warunkiem jest dobór takich czynności zawodowych (np. obsługa kasy, wykładanie towarów na półki itp.), które nie wymagają intensywnych kontaktów z ludźmi, a przynajmniej nie jest konieczna komunikacja werbalna.

Dla osób głuchych i głuchoniemych ważne jest zorganizowanie stanowiska pracy w taki sposób, aby możliwe było porozumiewanie się bez użycia dźwięków, oraz wprowadzenie wewnętrznego systemu komunikacji z osobami słyszącymi w zespole pracowniczym. Ewentualnie może być potrzebna współpraca tłumacza języka migowego. W komunikowaniu się z zespołem współpracowników pomagają również znaki bądź symbole ułatwiające szybkie porozumiewanie w trakcie pracy.

Dodatkowo niezbędne jest zainstalowanie np. sygnalizacji świetlnej, wizyjnej lub wibracyjnej informującej o ewentualnym niebezpieczeństwie w miejscach potencjalnego przebywania pracownika (pomieszczenie pracy, toaleta, pokój socjalny itp.) lub o stanie wykorzystywanych urządzeń.

Napisy, tablice informacyjne i ostrzegawcze powinny być umieszczane w miejscach, w których mogą wystąpić sytuacje szczególnie niebezpieczne dla pracowników, czyli w obrębie wewnętrznych dróg komunikacyjnych, przy schodach, przy drzwiach wyjściowych itp. Szczególnie odnosi się to do uzupełnienia wszelkiego rodzaju ostrzeżeń dźwiękowych wyraźnymi i łatwo zauważalnymi informacjami wizualnymi. Zaleca się, aby osobie z tego rodzaju niepełnosprawnością był przydzielony opiekun na wypadek ewakuacji.

5.4. Osoby z dysfunkcją sfery psychicznej

Pracownik powinien być w przyjazny sposób zapoznawany ze strukturą i kulturą organizacyjną firmy. Powinien także otrzymać jasne i niedwuznaczne informacje oraz instrukcje odnośnie do podejmowanych zadań.

W firmie zatrudniającej pracownika z tą niepełnosprawnością należy wprowadzić przyjazny tryb informowania o jego problemach zdrowotnych czy społecznych, najlepiej gdy wie o nich „osoba zaufania”. Można także wypracować obyczaj, że członkowie zespołu pracowniczego interesują się sytuacją społeczną oraz zdrowotną pracownika i biorą ją pod uwagę we współpracy. Mogą się przy tym uczyć podmiotowego traktowania pracownika z niepełnosprawnością − pozyskiwać wiedzę o jego sytuacji przede wszystkim od niego samego lub – za jego wiedzą i aprobatą − z innych źródeł.

W sytuacji kłopotów z psychiczną i społeczną stroną swojej pracy pracownik mógłby korzystać ze wsparcia asystenta zawodowego/trenera pracy. Trener pracy może się wywodzić spośród współpracowników lub być specjalnie w tej roli zatrudniony w firmie.

Może też wspierać pracownika z ramienia upoważnionej do tego organizacji. Możliwości wsparcia trenera pracy byłyby jednak ograniczone tylko do sfery emocji i relacji z innymi, a więc nie dotyczyłyby kompetencji zawodowych, i powinny obejmować tylko pewien niedługi odcinek/odcinki czasu pracy. Na co dzień pracownik powinien jednak pracować samodzielnie – zgodnie z samodzielnym charakterem stanowiska pracy.

Ponadto zatrudniona osoba powinna mieć możliwość elastycznego czasu pracy i zakresu obowiązków, co oznacza, że w wyjątkowej sytuacji (związanej z jej chorobą czy niepełnosprawnością) zakres obowiązków na tym stanowisku zostanie zmodyfikowany w sposób możliwy do zaakceptowania przez pracodawcę. Powinna istnieć także możliwość okresowego zastąpienia pracownika przez inną osobę.

5.5. Osoby z dysfunkcją sfery intelektualnej

Osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim (wybrane osoby, po akceptacji lekarza i psychologa) mogą być zatrudnione w tym zawodzie pod warunkiem, że dobór zadań i czynności zawodowych będzie odpowiadał ich potencjałowi intelektualnemu. Zatrudnienie osoby z niepełnosprawnością intelektualną w zawodzie sprzedawcy nie wymaga fizycznej adaptacji stanowiska pracy, a jedynie zmian organizacyjnych i społecznych. Osobom z lekkim upośledzeniem umysłowym potrzebne jest długotrwałe przystosowanie do wykonywania określonych zadań i czas na odnalezienie się w danym środowisku. Zakres prac musi być jednorodny i powtarzalny, może to być np. wykładanie towarów na półki, metkowanie itp. Wskazany jest nadzór, praca w grupie oraz dobór zespołu współpracującego. Powinna istnieć możliwość elastycznego czasu pracy, w niepełnym wymiarze godzin, w określonych dniach tygodnia. W ten sposób osoby z taką niepełnosprawnością będą mogły stopniowo przystosowywać się do obowiązku wykonywania pracy.

Istnieje potrzeba ograniczenia w obowiązkach zawodowych potencjalnych sytuacji konfliktogennych i stresujących. Sprzyjająca, życzliwa atmosfera i chęć pomocy tym osobom jest czynnikiem zwiększającym efektywność ich pracy warunkiem ich integracji z zespołem pracowniczym.

5.6. Osoby z epilepsją

Osoby chore na padaczkę (wybrane przypadki), po akceptacji lekarza specjalisty, zatrudnione w zawodzie sprzedawcy na wybranych stanowiskach pracy, nie muszą mieć specjalnie przystosowanego stanowiska pracy, lecz powinny pracować w zespole, pod nadzorem, w warunkach niesprzyjających nasileniu objawów ich choroby.

Uwaga. Każdy przypadek zatrudnienia osoby z niepełnosprawnością oraz przystosowania stanowiska pracy do potrzeb i możliwości tej osoby należy rozpatrywać indywidualnie.

Zagrożenia na stanowisku pracy sprzedawcy w sklepie

W czasie prowadzenia szkolenia bhp trzeba bezwzględnie omówić zagrożenia czynnikami występującymi w procesach pracy oraz zasady i metody likwidacji lub ograniczenia oddziaływania tych czynników na pracowników. To bardzo ważne, gdyż pracownicy, szczególnie dużych marketów, narażeni są na wiele czynników szkodliwych i uciążliwych, które wpływają na ich bezpieczeństwo. Żeby stosować ochronę przed zagrożeniami, najpierw należy zidentyfikować zagrożenia najczęściej występujące na stanowisku pracy. Będzie w tym pomocna dobrze przygotowana ocena ryzyka zawodowego.

Ocena ryzyka zawodowego w 5 krokach

Ocena ryzyka zawodowego może być prosta – wystarczy tylko pięć kroków, by wykonać ją właściwie!

Ocenę ryzyka zawodowego można przeprowadzić w pięciu następujących krokach:

czy można całkowicie wyeliminować zagrożenie?

(w realnej rzeczywistości całkowite wyeliminowanie zagrożeń jest na ogół niemożliwe, należy je jednak ograniczać za pomocą w miarę możliwości najdoskonalszych technologii)

czy możliwe jest zastosowanie innych technologii i metod pracy, z którymi związane jest mniejsze ryzyko zawodowe?

czy możliwe jest zastosowanie środków technicznych (np. osłon ruchomych części maszyn, wentylacji itp.)?

czy możliwe jest zorganizowanie pracy w taki sposób, aby ograniczyć narażenie pracowników?

czy konieczne jest zastosowanie środków ochrony indywidualnej?

zarejestrować zidentyfikowane zagrożenia

zapisać najważniejsze wnioski

uwzględniono podczas oceny wszystkie osoby, które mogą być narażone

rozważono wszystkie istotne zagrożenia

podjęte środki zapobiegawcze są właściwe, a ryzyko po ich zastosowaniu można ocenić jako akceptowalne (średnie lub małe).

Jeżeli sam dokonujesz oceny ryzyka zawodowego, przyjrzyj się dokładnie swojemu miejscu pracy i temu, co mogłoby powodować wypadek lub niekorzystnie wpływać na zdrowie przebywających i pracujących tam osób.W pierwszej kolejności skoncentruj się na tych zagrożeniach, które mogłyby powodować ciężkie urazy albo zagrażać kilku osobom.Zapytaj o zdanie pracowników lub ich przedstawicieli.Mogą oni zauważyć rzeczy, które na pierwszy rzut oka nie wydają się oczywiste.W dostrzeżeniu zagrożeń mogą również dopomóc instrukcje producentów, a także rejestry wypadków zaistniałych przy pracy i chorób zawodowych bądź zdarzeń prawie wypadkowych (Dudka).Pamiętaj, że ocena ryzyka zawodowego dotyczy wszystkich pracowników.Podczas jej przeprowadzania zwróć szczególną uwagę na tych pracowników, dla których następstwa występujących zagrożeń mogą być szczególnie ciężkie, np, na kobiety w ciąży, młodocianych lub osoby niepełnosprawne.Nie zapomnij o tych, których stanowiska pracy nie mają stałej lokalizacji (np. sprzątaczki, pracownicy utrzymania ruchu).Pomyśl również o ludziach, którzy odwiedzają firmę, i podwykonawcach, a także o osobach postronnych, jeżeli mogą być one zagrożone.Zastanów się, jakie jest prawdopodobieństwo wystąpienia niekorzystnych następstw każdego z występujących zagrożeń i jak ciężkie mogą być te następstwa.Oszacuj, czy ryzyko zawodowe związane z każdym ze zidentyfikowanych zagrożeń jest duże, średnie czy małe.Weź pod uwagę stosowane środki ochrony przed zagrożeniami, ale pamiętaj, że nie eliminują one całkowicie ryzyka zawodowego.Przede wszystkim wówczas, gdy nie zrobiono tego, czego wymaga prawo dla zapewnienia ochrony pracowników, na przykład nie są spełnione wymagania prawne dotyczące ograniczenia dostępu do niebezpiecznych części maszyn.Jeśli konieczne jest podjęcie dodatkowych działań w celu ograniczenia ryzyka zawodowego, zadać sobie należy pytania:jeśli nie, to w jaki sposób można ograniczyć ryzyko zawodowe, aby wypadek lub choroba w wyniku zagrożenia były mało prawdopodobne?Planując działania mające na celu ograniczenie ryzyka, rozważ kolejno:Poprawa stanu bezpieczeństwa i higieny pracy nie musi wiązać się z dużymi nakładami.Niedrogim środkiem zapobiegawczym, zmniejszającym ryzyko, może być na przykład oznakowanie dróg transportowych albo wprowadzenie zakazu wchodzenia do strefy zagrożenia bez środków ochrony indywidualnej.Czasami ryzyko można ograniczyć przez zmianę organizacji pracy.Środki ochrony indywidualnej stosuje się tylko wtedy, gdy ryzyka zawodowego nie można ograniczyć w inny sposób.Konieczne jest udokumentowanie wyników oceny ryzyka zawodowego. Oznacza to, że trzeba:Ocena ryzyka zawodowego musi być przeprowadzona właściwie, niekoniecznie perfekcyjnie!Istotne jest, czy można wykazać, że ocena ryzyka zawodowego została przeprowadzona właściwie, czyli że:Sporządzone zapisy są dowodem, że spełnione zostały wymagania prawa.Proponujemy tu wzór formularza, który można wykorzystać do dokumentowania wyników oceny ryzyka; zawsze jednak możesz stworzyć swój własny formularz, lepiej dostosowany do twoich potrzeb.Aby uprościć dokumentowanie, można odwołać się do innych dokumentów, takich jak np. zarządzenia, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń lub wewnętrzne procedury BHP, opisujące stosowane środki zapobiegawcze.Wszystkich pracowników należy poinformować o ryzyku zawodowym wynikającym z zagrożeń związanych z wykonywaną przez nich pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.Jeżeli dzielisz miejsce pracy z innymi pracodawcami lub osobami samozatrudniajacymi się, poinformuj ich o ryzyku związanym z twoją działalnością oraz o stosowanych przez ciebie środkach zapobiegawczych.Zastanów się również nad ryzykiem, jakie stwarzają dla ciebie i twoich pracowników działania tych osób.Wcześniej czy później zakupisz nowe maszyny, substancje czy technologie, które mogą być źródłem nowych zagrożeń.Jeżeli zostaną wprowadzone znaczące zmiany, należy ocenić ryzyko zawodowe związane z nowymi zagrożeniami.Od czasu do czasu konieczne jest dokonanie przeglądu oceny ryzyka zawodowego.Nie jest konieczne powtarzanie oceny z powodu każdej niewielkiej zmiany.Jeżeli jednak po wprowadzeniu zmiany mogą pojawić się nowe zagrożenia, to należy we własnym interesie ocenić związane z nimi ryzyko zawodowe i zrobić wszystko, aby utrzymać je na niskim poziomie.

Ocena ryzyka w pięciu krokach

Ocena ryzyka zawodowego jest obowiązkowa (patrz PODSTAWY PRAWNE). W przypadku małych przedsiębiorstw i jeśli pracodawca jest dobrze zorientowany w rodzaju i technologii wykonywaj pracy – może przeprowadzić ocenę ryzyka samodzielnie. W większych przedsiębiorstwach ocenę ryzyka mogą prowadzić kompetentni pracownicy, specjaliści ds. BHP i eksperci zewnętrzni, przy czym zawsze odpowiedzialność za prawidłowe przeprowadzenie oceny ryzyka spoczywa na pracodawcy.

Ocenę ryzyka powinno się przeprowadzać w możliwie najprostszy sposób. W wielu małych przedsiębiorstwach nie występują liczne zagrożenia i przeważnie można je łatwo zidentyfikować. Wskazane jest, aby identyfikowanie zagrożeń i ocenianie związanych z nimi zagrożeń opierało się o zasady zdrowego rozsądku.

W większości przypadków (szczególnie jeśli chodzi o małe przedsiębiorstwa) ocena ryzyka zawodowego może być prosta i można ją przeprowadzić zgodnie z zasadami niżej przedstawionej “oceny ryzyka zawodowego w pięciu krokach” (jest to podejście bardzo rozpowszechnione w krajach UE):

Zebranie informacji potrzebnych do przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego

Jakie są w przedsiębiorstwie stanowiska pracy?

Jakie osoby pracują na tych stanowiskach? (ze szczególnym uwzględnieniem takich pracowników jak młodociani, osoby niepełnosprawne, kobiety w ciąży, pracownicy niepełnoetatowi, podwykonawcy, pracownicy zatrudnieni poza siedzibą przedsiębior-stwa)

Jakie wykorzystuje się na stanowiskach pracy maszyny, narzędzia i materiały?

Na jakie zagrożenia wskazują instrukcje obsługi użytkowanych maszyn i urządzeń?

Jakie zadania (operacje technologiczne) wykonują pracownicy?

Jakie czynniki niebezpieczne, szkodliwe lub uciążliwe występują na stanowiskach pracy?

Jakie stosowane są na stanowiskach pracy środki ochrony zbiorowej i indywidualnej?

Jakie są wyniki pomiarów czynników szkodliwych (o ile były przeprowadzane) i co wynika z dotychczasowej dokumentacji dot. wypadków przy pracy (jeśli do takich doszło) i chorób zawodowych?

Jakie są już zidentyfikowane zagrożenia i możliwe skutki ich wystąpienia?

Jakie są przepisy prawne i normy dotyczące występujących w przedsiębiorstwie stanowisk pracy?

Warto również poznać opinie i uwagi pracowników dot. stanowisk pracy, na których pracują. Któż zna je lepiej? W działania związane z oceną ryzyka zawodowego pracownicy powinni być włączani w jak najszerszym zakresie.

Identyfikacja zagrożeń. Określenie dla każdego stanowiska pracy, jakie występują na nim zagrożenia

Czy na stanowiskach pracy mamy do czynienia z nierównymi lub śliskimi powierz-chniami, ruchomymi częściami maszyn, ostrymi krawędziami, gorącymi lub zimnymi powierzchniami, pracą na wysokości, wysokimi ciśnieniami, prądem elektrycznym, substancjami chemicznymi, pyłem, hałasem, nieprawidłowym oświetleniem, drganiami, promieniowaniem elektromagnetycznym, ręcznym przenoszeniem ciężarów, pracą w niewygodnej pozycji, zagrożeniami biologicznymi, stresem i innymi. Do określania zagrożeń bardzo pomocne okazują się coraz liczniej udostępniane, szczególnie w ramach europejskiej kampanii oceny ryzyka zawodowego, listy kontrolne. (patrz podstrona MATERIAŁY POMOCNICZE. PRZYKŁADY).

Oszacowanie ryzyka

Można skorzystać z prostej metody oceny ryzyka wg Polskiej Normy PN-N-18002 (“Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego”, PKN styczeń 2000), którą ilustruje podana niżej tabelka, oddzielnie dla poszczególnych zagrożeń.

W zależności od tego jak duże jest prawdopodobieństwo wystąpienia wypadków i chorób (jako skutków zagrożenia – lewa kolumna tabelki) i jak poważne są te następstwa (wypadki, choroby – górny poziomy wiersz) – ryzyko może być MAŁE, ŚREDNIE (oba uznawane są za dopuszczalne) lub DUŻE (uznawane za niedopuszczalne i wymagające niezwłocznych działań – w warunkach takiego ryzyka Twoi pracownicy pracować nie mogą !!!).

Wskazana jest refleksja czy dotychczas podejmowane działania eliminujące lub ograniczające ryzyko (działania zapobiegawcze) są wystarczające.

UWAGA! Metoda szacowania ryzyka wg normy PN-N-18002 nie jest jedyna, znane są jeszcze inne, proste metody oceny ryzyka – wśród nich: metoda Wstępnej Analizy Zagrożeń (PHA), metoda Wskaźnika Ryzyka (RISC SCORE), metoda Grafu Ryzyka, metoda Analizy Bezpieczeństwa Pracy (JSA) (patrz literatura wskazana na końcu podstrony O OCENIE RYZYKA ZAWODOWEGO)

Istnieją też czynniki środowiska pracy i takie rodzaje prac, dla których opracowano szczegółowe wymagania dotyczące związanej z nimi oceny ryzyka i dla których wyżej wspomniana metoda “wg normy” nie zawsze da się zastosować. Chodzi o czynniki chemiczne, czynniki biologiczne, ręczne prace transportowe, hałas i drgania mechaniczne (patrz podstrony: PODSTAWY PRAWNE i MODUŁ SZKOLENIOWY DLA PRACODAWCÓW).

Określenie działań eliminujących lub ograniczających ryzyko zawodowe

Należy zacząć od tych zagrożeń, których ryzyko wystąpienia jest największe i zgodnie z zasadą, aby możliwość całkowitego usunięcia zagrożenia miała priorytet, a zastosowanie środków ochrony indywidualnej było ostatecznością. W przypadku ryzyka niedopuszczalnego działania ograniczające muszą mieć charakter natychmiastowy. Dopuszczalne ryzyko średnie wymaga prowadzenia działań na rzecz jego dalszego zmniejszania, natomiast ryzyko małe działań zapewniających, że pozostanie ono na tym poziomie. Przykłady działań eliminujących lub ograniczających ryzyko zawodowe związane z konkretnymi zagrożeniami podane są np. w wydanej w ubiegłym roku broszurze “Najważniejsze aspekty oceny ryzyka zawodowego” (na podstronie MATERIAŁY POMOCNICZE, strona CIOP-PIB).

Dokumentowanie wyników oceny ryzyka zawodowego.

Dokumentacja oceny ryzyka zawodowego powinna uwzględniać elementy określone w § 39 a ust. 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (patrz podstrona PODSTAWY PRAWNE) tj. zawierać opis ocenianego stanowiska pracy, wyniki przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego dla każdego z czynników środowiska pracy, niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające ryzyko oraz datę oceny i osobę, która ją przeprowadziła. W ww. rozporządzeniu nie zaproponowano wzoru formularza do takiej dokumentacji i nie ma jednolitego wzorca dla takiego dokumentu. Pomocny, po dostosowaniu i uwzględnieniu wszystkich elementów określonych w § 39a ust. 3 ww. Rozporządzenia, może okazać się formularz Karty oceny ryzyka zawodowego zaproponowany w broszurze “Najważniejsze aspekty oceny ryzyka zawodowego” (patrz podstrona MATERIAŁY POMOCNICZE, strona CIOP-PIB).

UWAGA! Jeśli w przedsiębiorstwie zmieniły się warunki pracy (np. pojawiły się nowe maszyny lub technologie), należy procedurę oceny ryzyka powtórzyć na tych stanowiskach pracy, których to dotyczy.

Więcej informacji można uzyskać korzystając z opracowań dostępnych w internecie, np. ww. broszury “Najważniejsze aspekty oceny ryzyka zawodowego” lub ulotki “Ocena ryzyka w pięciu krokach” na podstronie MATERIAŁY POMOCNICZE, strona CIOP-PIB.

OSZACOWANIE RYZYKA (patrz KROK 3)

Ryzyko można ocenić na przykład zgodnie z poniższą tabelką

Zagrożenia w miejscu pracy

Wszystko, z czym pracownik styka się na co dzień podczas wykonywania swoich obowiązków służbowych, składa się na środowisko pracy. Można do niego zaliczyć wiele istotnych elementów, które mają pozytywny wpływ na jakość powierzonych zadań. Niestety, w jego skład wchodzi także szereg negatywnych czynników. Należy wymienić wśród nich takie, które oddziałując na człowieka mogą być przyczyną chorób, powodują wypadki przy pracy oraz te czynniki, które choć nie szkodzą życiu i zdrowiu pracownika, to jednak utrudniają jego pracę i są przyczyną zmniejszenia wydajności. Jednym z podstawowych obowiązków każdego pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy poprzez zapewnienie odpowiedniej odzieży ochronnej i roboczej oraz odpowiednich środków ochrony indywidualnej. Aby podejmować właściwe działania prewencyjne, związane z ochroną zdrowia i życia osób zatrudnionych, należy najpierw poznać potencjalne zagrożenia w miejscu pracy.

Czym są zagrożenia w miejscu pracy?

Europejskie wytyczne definiują zagrożenie w miejscu pracy jako potencjalne źródło szkody, prowadzące do urazu czy innego rodzaju pogorszenie stanu zdrowia. Mówi się o zagrożeniu, gdy podaje się jego pochodzenie – jak w przypadku zagrożeń mechanicznych – lub charakter szkody – jak na przykład zagrożenie zatruciem. Gdy pracownik narażony jest na co najmniej jedno zagrożenie, teraz albo dopiero po upływie jakiegoś czasie skutkujące szkodą, mówi się o sytuacji zagrożenia. Odmienną kategorią jest ryzyko zawodowe, które stanowi kombinację prawdopodobieństwa wystąpienia szkody. Z uwagi na częstotliwość zagrożenie w miejscu pracy może pojawiać się cyklicznie lub może zdarzyć się nieoczekiwanie podczas niezamierzonego działania.

Kategorie czynników zagrożeń

O wystąpieniu zagrożenia mówi się wówczas, gdy pracownik jest narażony na oddziaływanie pewnych czynników. Czynniki zagrożeń pojawiające się w środowisku pracy są zróżnicowane w zależności od rodzaju wykonywanej pracy. Norma PN-N-18004:2001 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy dzieli czynniki zagrożeń w miejscu pracy następująco:

Czynniki szkodliwe – ich oddziaływanie prowadzi lub może prowadzić do schorzenia. Czynnik szkodliwy może, w zależności od stopnia od oddziaływania i innych warunków, stać się niebezpieczny. Przykładem takiego czynnika jest hałas. Długotrwałe narażenie na hałas, nawet o mniejszych wartościach, może powodować tzw. zmęczenie patologiczne, czyli trwałe uszkodzenie słuchu. Skutki ekspozycji na dźwięki o wysokim natężeniu powodują nie tylko problemy ze słuchem, ale także podrażnienie układu nerwowego. Fakt ten może mieć ogromny wpływ na psychikę, układ krążenia oraz gospodarkę hormonalną.

Czynniki niebezpieczne – oddziaływanie tego rodzaju czynników prowadzi lub może prowadzić do urazów, będących wynikiem wypadków przy pracy. Najczęstszą przyczyną takich zdarzeń są nieodpowiednio zabezpieczone maszyny w przypadku pracy przy produkcji lub różne niebezpieczne sytuacje drogowe, jeśli wykonywane zadania dotyczą branży transportowej.

Czynniki uciążliwe – nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla życia lub zdrowia, ale utrudniają pracę, zmniejszają komfort i przyczyniają się w istotny sposób do obniżenia zdolności wykonywania pracy lub powodują zmniejszenie wydajności. Przykładem są czynniki psychospołeczne. Nadmierne obciążenie pracą, stawianie sprzecznych wymagań, brak jasno określonych zadań oraz możliwości wpływu na sposób wykonywanej pracy to najbardziej wymowne przykłady. Każdy z tych czynników prowadzi do długotrwałego stresu. Jego skutkiem mogą stać się zaburzenia zdrowia psychicznego pracownika, a nawet problemy z układem krążenia oraz układem mięśniowo-szkieletowym.

Zagrożenia występujące w miejscu pracy

Zagrożenia w miejscu pracy można podzielić na 4 podstawowe kategorie:

Fizyczne – zagrożenia prowadzące do urazów. Można do nich zaliczyć poruszające się maszyny, ostre elementy, pyły, promieniowanie, elektryczność, wibracje, oświetlenie czy pole elektromagnetyczne.

Chemiczne – klasyfikowane w zależności od sposobu wchłaniania: przez skórę, drogi oddechowe, przewód pokarmowy czy błony śluzowe lub w zależności od skutków i rodzaju oddziaływania na organizm: rakotwórcze, toksyczne, uczulające, drażniące i mutagenne.

Biologiczne – zagrożenia będące przyczyną zakażeń, zatruć lub alergii. Należą do nich: wirusy, bakterie, grzyby, hodowle komórkowe, drobnoustroje komórkowe czy pasożyty wewnętrzne.

Psychofizyczne – obejmują obciążenie fizyczne statyczne i dynamiczne oraz nerwowo-psychiczne, do których zalicza się obciążenie umysłu i obciążenie emocjonalne.

Obowiązkiem pracodawcy jest eliminowanie czynników szkodliwych i ryzyka wystąpienia zagrożenia zdrowia i życia pracowników. W tym celu jest zobowiązany przeprowadzić pomiary tych czynników, a także dokonać oceny narażenia pracowników na te czynniki. Równie istotne jest rzetelne informowanie podwładnych o poziomie ich natężenia w miejscu pracy.

TOP 5, czyli najczęściej występujące zagrożenia w miejscu pracy

Katalog zagrożeń w miejscu pracy jest bardzo bogaty i można by wymienić wiele pozycji. Warto jednak skupić się na kilku takich, które występują bardzo często i niezależnie od tego, czy praca jest wykonywana w biurze, fabryce czy w terenie. Oto lista TOP 5 zagrożeń. Warto się z nią zapoznać.

1. Poślizgnięcia, potknięcia i wypadki

Wypadków nie sposób uniknąć, zdarzają się i niestety będą zdarzać. Upadki z powodu potknięcia czy to przez nierówne powierzchnie podłogowe, mokre podłogi, poluzowane kable są najczęstszą przyczyną urazów w miejscu pracy. Wystarczy kilka prostych czynności, które można podjąć w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracowników. Sprzątanie wycieków, odpowiednie zabezpieczenie przewodów czy poprawa oświetlenia nie naraża pracodawcy na gigantyczne koszty, a znacząco wpływa na zmniejszenie ryzyka uszkodzenia ciała pracownika.

2. Spięcia elektryczne

Niezabezpieczone przewody pod napięciem mogą szkodzić ludziom. Niestety, zdarzają się wypadki porażenia prądem w pracy, które mogą spowodować poważne i trwałe obrażenia lub śmierć. Zwykle ich przyczyną jest wadliwy sprzęt, uszkodzone kable czy źle utrzymana instalacja elektryczna. Użycie odpowiednich butów lub rękawic elektroizolacyjnych oraz natychmiastowa wymiana sprzętu minimalizuje ryzyko utraty zdrowia lub życia.

3. Ogień

Publiczny dostęp do substancji łatwopalnych i źródeł ognia oraz źle utrzymane urządzenia w znacznym stopniu zwiększają ryzyko wystąpienia pożarów. Pracownicy muszą być świadomi tego, jak działa system alarmowy, a odpowiednie plany ewakuacyjne muszą być ustalone i podane do ich wiadomości. Wymaganie odzieży roboczej ognioodpornej w miejscu, gdzie występują łatwopalne materiały, to konieczność. Jednak najważniejszą rolę w zapobieganiu pożarom w miejscu pracy pełni odpowiednia świadomość i przeszkolenie personelu.

4. Praca w pomieszczeniach zamkniętych

Brak wentylacji lub słabo wietrzone pomieszczenia mogą zwiększyć ryzyko śmierci lub poważnych obrażeń. Lista obejmująca niektóre z niebezpieczeństw jest dość różnorodna. Brak tlenu, trujące substancje wypełniające przestrzeń, ryzyko pożaru i eksplozji, nadmierna temperatura to tylko kilka elementów. Pracownik zawsze powinien zadać sobie pytanie, czy to naprawdę konieczne, aby wejść do wspomnianego miejsca i tam pracować? Jeśli tak, należy przejść odpowiednie szkolenie w celu bezpiecznego wykonania niezbędnych prac i dokonania uzgodnień awaryjnych jeszcze przed rozpoczęciem działań.

5. Zagrożenia fizyczne

Zagrożenia fizyczne pojawiają się w pracy zbyt często. Niestrzeżone maszyny, odkryte ruchome części, wibracje czy praca z drabiny, rusztowania lub wysokości to warunki, w których niestety funkcjonuje wielu pracowników. Brak odpowiednich zabezpieczeń, a czasem niefrasobliwość może prowadzić do trwałych uszkodzeń ciała. Dlatego warto zwracać uwagę na odpowiednie użytkowanie powierzonych maszyn i wytyczne, dotyczące zabezpieczenia miejsca pracy.

Jak zapobiegać zagrożeniom w środowisku pracy?

Podstawową ochronę przed zagrożeniami płynącymi z wykonywania czynności służbowych stanowią zasady bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zwyczajna ludzka rozwaga. Reguły są indywidualnie określane dla każdej branży. Ich znajomość i przestrzeganie jest kluczem do bezpiecznej pracy. Dotyczy to zarówno pracodawców, jak i samych pracowników. Bez ich znajomości i przestrzegania nawet najbardziej niepozorne zadania mogą stanowić zagrożenie dla osób wykonujących. Każdy odpowiedzialny pracodawca powinien organizować szkolenia wstępne i okresowe z zakresu BHP. Każdy sumienny pracownik powinien wynieść z niego jak najwięcej. Od tego zależy owocna współpraca i eliminowanie zagrożeń w miejscu pracy.

Zobacz również artykuł: Gdzie umieszczać instrukcję BHP.

Sprzedawca

Ocena ryzyka zawodowego Sprzedawcy – kasjera

Obowiązki na stanowisku pracy

obsługa klientów,

sprzedaż towarów,

dbanie o ekspozycję towaru,

utrzymywanie porządku w sklepie i na stanowisku pracy

doradzanie klientom.

Wymagania dla kandydata na stanowisku pracy

niezbędne kwalifikacje: brak wymagań formalnych, jedynie wymagania określone przez pracodawcę, ukończenie specjalistycznych kursów i szkoleń zgodnie z wymaganiami stawianymi przez pracodawcę.

Środowisko pracy – opis

Środowiskiem pracy sprzedawców będą głównie zamknięte pomieszczenia, jakimi są sklepy, hurtownie i tym podobne. W pomieszczeniach zamkniętych pracownicy są wystawienie na zmienne temperatury (konieczność wejścia do chłodni). Sprzedawcy mogą również pracować na otwartej przestrzeni, na targach lub sprzedawcy na stacjach paliw, którzy muszą wychodzić do klientów. W trakcie pracy sprzedawcy korzystają z: komputerów wyposażonych w monitory ekranowe, kas i drukarek fiskalnych i terminali płatniczych.

Środowisko pracy – wymagania techniczne

natężenie oświetlenia na stanowisku pracy: 500 lx wg normy PN-EN 123464 pomiary natężenia oświetlenia należy przeprowadzać raz na 5 lat lub po zmianach w otoczeniu pracy ( np remont, modernizacja) zamów pomiar teraz , zyskaj spokój i bezpieczeństwo

na stanowisku pracy: bezpieczeństwo elektryczne – pomiary elektryczne czasookres pomiarów raz na 5 lat w pomieszczeniach suchych czasookres pomiarów raz do roku w pomieszczeniach wilgotnych zamów pomiar teraz

– pomiary elektryczne

BHP dla stanowiska sprzedawca wymagane działania:

szkolenie wstępne BHP , które pracownik musi odbyć podczas pierwszego dnia pracy, szkolenie to składa się z: instruktarzu ogólnego, instruktarzu stanowiskowego, zamów szkolenie wstępne BHP online bezpośrednio na naszej platformie:

szkolenie okresowe BHP: pierwsze takie szkolenie pracownik musi odbyć w ciągu roku od chwili zatrudnienia, kolejne szkolenie okresowe należy zrealizować w terminie 5 lat od poprzedniego szkolenia, zamów szkolenie okresowe BHP online dla sprzedawcy – kasjera

ocena ryzyka zawodowego zamów ocenę ryzyka zawodowego dla stanowiska sprzedawcy – kasjera

Badania lekarskie:

wstępne, które pracownik musi odbyć przed dopuszczeniem do pracy. Zakres badań wstępnych określa w skierowaniu pracodawca,

okresowe, które pracownik musi odbyć w terminie wskazanym przez lekarza orzecznika we wcześniejszym orzeczeniu,

badania sanitarno-epidemiologiczne – dotyczy sprzedawców mających jakikolwiek kontakt z żywnością i produktami spożywczymi,

Identyfikacja zagrożeń w środowisku pracy

Sprzedawcy w swojej pracy narażeni będą na zagrożenia spowodowane w szczególności czynnikami: fizycznymi, biologicznymi, chemicznymi, psychofizycznymi:

fizyczne:

potknięcie się, poślizgnięcie się, upadek, upadek z wysokości , uderzenia o elementy stanowiska pracy , skaleczenia i zranienia powstałe w wyniku kontaktu z ostrymi narzędziami lub elementami wyposażenia stanowiska pracy, uderzenie przez spadające z góry przedmioty, porażenie prądem, pożar, częste zmiany temperatur (w przypadku pracowników działów chłodniczych), negatywne oddziaływanie komputerów i innych urządzeń biurowych, kontuzje spowodowane niewłaściwym sposobem podnoszenia ciężkich przedmiotów, wypadki z udziałem urządzeń transportu bliskiego (wózki „paleciaki” lub „pieski”).

chemiczne drażniące działanie preparatów i środków czystości, reakcje alergiczne na środki i substancje chemiczne będące w oferowanym asortymencie.

biologiczne: wirusy, bakterie, grzyby.

psychofizyczne: obciążenie statyczne, obciążenia dynamiczne, agresja ze strony klientów, stres i przemęczenie.

Środki ochrony

techniczne,

organizacyjne.

Dokumentacja do pobrania

Ocena ryzyka zawodowego sprzedawcy

Sprzedawca zajmuje się sprzedażą produktów w sklepach, hurtowniach, targowiskach. Ponadto pomaga klientom w wyborze towaru, często przyjmowaniem pieniędzy za sprzedany towar. Sprzedawca przyjmuje także dostawy towarów i rozkłada na półkach sklepowych, wykonuje prace czyszczące. Analizując ryzyko zawodowe w zawodzie sprzedawcy należy uwzględnić takie zagadnienia jak: warunki pracy a dokładnie pomieszczenie, w jakim wykonuje swoje zadania zawodowe.

Należy ocenić jak wyposażone jest jego stanowisko pracy a także sprzęt, jakim się posługuje na terenie magazynu.Ważną sprawą jest dokonanie pomiarów szkodliwych czynników, które mogą wpływać na zdrowie fizyczne i psychiczne pracownika. Istotne jest przygotowanie zawodowe danej osoby do wykonywania zawodu sprzedawcy. Każde stanowisko pracy wiąże się z jakimś zagrożeniem, czynnikami niebezpiecznymi i takie trzeba zidentyfikować.

Ocena ryzyka zawodowego sprzedawcy – stanowisko pracy (pomieszczenie)

Wysokość pomieszczenia, w którym nie ma czynników szkodliwych i/lub uciążliwych powinna wynosić 2,5 m. Dotyczy to sytuacji, gdy w nim przebywają tylko cztery osoby, jeżeli dotyczy to większej liczby osób wysokość powinna wynosić trzy metry. W przypadku, gdy stwierdza się występowanie czynników szkodliwych mogących zagrażać zdrowiu sprzedawcy ta wysokość powinna wynosić 3,3 metra. Przepisy określają, że takie pomieszczenia jak np. kioski np. dworcowe, uliczne bez czynników szkodliwych wysokość to – 2,2 metra.

Wymagania odnośnie powierzchni płaskich takich jak podłoga to: powierzchnia równa, brak progów między pomieszczeniami, podłoga nie może być śliska.

Odnośnie metrażu – na jednego sprzedawcę musi przypadać 13 m3, powierzchnia robocza podłogi – 2,2 m2.

Sufity i ściany powinny zostać pokryte materiałami trudno palnymi lub tynkami.

Wymagania odnośnie rozmieszczenie wyposażenia sklepów

Wyposażenie takie jak: lady, regały, szafy – przejście między nimi – 0,75 metra dla jednego pracownika, ruch dwukierunkowy – 1 metr. Przejście między stołami sprzedażowymi (ustawienie równoległe) – 5 metrów, stoły ustawione pojedynczo – 3 metry.

Oświetlenie w znacznym stopniu wpływa na stan zdrowia sprzedawcy

Na stanowisku sprzedawcy najbardziej wskazane jest oświetlenie górne. Oświetlenie naturalne boczne uzależnione jest od wielkości okien do powierzchni podłogi. Oświetlenie sztuczne jest uzależnione od charakteru pomieszczenia to znaczy inne są wymagania przy miejscu sprzedaży ( wystawy, gabloty), wystawy uliczne, niewielkie sklepy we wsiach i małych miastach.

Inne zalecenia

Zalecane jest, aby w sklepach była zainstalowana wentylacja (klimatyzacja).

Temperatura w sklepie: 16 – 20 stopni C, w magazynie 10 – 18 stopni C.

Przygotowanie stanowiska pracy dla sprzedawcy

Sprzedawca powinien mieć tak przygotowane stanowisko pracy, aby swoje obowiązki mógł wykonywać w sposób bezpieczny. Jeżeli występują czynniki uciążliwe lub szkodliwe powinien zostać wyposażony w odpowiednie środki ochrony osobistej. Praca sprzedawcy wymaga wyposażenia jego stanowiska pracy w niezbędne meble sprzedażowe, urządzenia wentylacyjne oraz grzewcze i jeżeli występuje taka potrzeba windy. W magazynie powinny znajdować się regały i wieszaki, palety. Na stanowisku sprzedawcy mogą wystąpić uciążliwe czynniki psychofizyczne jak: wykonywanie obowiązków w zmiennych warunkach środowiskowych oraz obciążenie fizyczne spowodowane ciągłym przyjmowaniem pozycji stojącej.

Zagrożenia wynikające z czynników fizycznych

Upadek, uderzenie spowodowane spadającym przedmiotem lub o składnik wyposażenia sklepu, Zagrożenie stłuczeniem lub zwichnięciem.

Poślizgnięcie lub potknięcie się na podłodze. Zagrożenie urazem, złamaniem kończyn.

Zranienie ostrym przedmiotem

Zagrożenie pożarowe.

Zagrożenia wynikające z czynników chemicznych

Ocena ryzyka zawodowego na stanowiskach sprzedawców

W przypadku pracowników zatrudnionych w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych, pracodawca jest zobowiązany podjąć działania eliminujące takie narażenia, a jeżeli nie jest to możliwie – ich ograniczenie.

Takim czynnikiem jest m.in. wirus SARS-CoV-2. Wybór środków powinien poprzedzać przeprowadzenie oceny ryzyka zawodowego, na jakie jest lub może być narażony pracownik. Taka ocena powinna uwzględniać m.in. rodzaj, stopień oraz czas trwania narażenia na działanie szkodliwego czynnika biologicznego oraz wskazówki organów właściwej inspekcji sanitarnej, Państwowej Inspekcji Pracy i jednostek służby medycyny pracy. Co istotne, przepisy wskazują również prace narażające pracowników na działanie czynnika biologicznego. Należą do nich m.in. prace, podczas której dochodzi do kontaktu z produktami pochodzenia zwierzęcego oraz prace w przypadku której wynik oceny ryzyka wskazuje, że czynniki biologiczne mogą być obecne w środowisku pracy.

Ze względu na powszechność występowania SARS-CoV-2, w tym również pośród pracowników, konieczne jest uwzględnienie tej okoliczności przy ocenie ryzyka zawodowego. Sama powszechność nie oznacza jednak automatycznie uznania, że każda praca kreuje takie narażenie. Kluczowe jest tutaj ocena warunków zatrudnienia pod kątem narażania na działanie koronawirusa wynikającego z samego procesu pracy.

Uznanie, że pracownik jest zatrudniony w warunkach narażenia kreuje po stronie pracodawcy dodatkowe obowiązki, m.in. w zakresie prowadzenie specjalnych rejestrów. Ze względu na epidemie organy kontrolne częściej i bardziej szczegółowo analizują oceny ryzyka zawodowego.

Więcej w kwartalniku dla pracodawców z sektora handlowego – PRO HR Handlowy