Ocena Ryzyka Zawodowego Stolarz | Ocena Ryzyka Zawodowego - Gotowy Arkusz Do Użycia 상위 62개 답변

당신은 주제를 찾고 있습니까 “ocena ryzyka zawodowego stolarz – Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: ppa.charoenmotorcycles.com/blog. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Małgorzata Kelner – BHP ELITE-SUPPORT 이(가) 작성한 기사에는 조회수 4,779회 및 좋아요 75개 개의 좋아요가 있습니다.

W pracy stolarza istnieje możliwość podrażnienia spojówek, błon śluzowych dróg oddechowych i skóry rąk w wyniku narażenia na działanie zanieczyszczonego powietrza pyłami obrabianych materiałów oraz parami farb i lakierów. Stolarz pracuje w wymuszonej pozycji ciała, może to powodować bóle pleców, ramion, rąk i nóg.

Table of Contents

ocena ryzyka zawodowego stolarz 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

아래 동영상 보기

d여기에서 Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia – ocena ryzyka zawodowego stolarz 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

Arkusz i linki do stron, o których wspominam w nagraniu dostępne są na grupie FB https://www.facebook.com/groups/747136775852895/
EDIT: Zgodnie z Rozporządzaniem w sprawie dokumentacji pracowniczej z dnia 10 grudnia 2018 r. w części B powinno znaleźć się potwierdzenie poinformowania pracownika o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony prze zagrożeniami. Zatem powinny funkcjonować osobne oświadczenia, choć z mojej praktyki wynika, że lista nie jest błędem i kontrole przechodziły bez problemu.
Subskrybuj mój kanał jeśli chcesz być na bieżąco z nowościami.
Zachęcam także do zapisania się na newsletter ELITE-SUPPORT https://landing.mailerlite.com/webforms/landing/y2o7k1

ocena ryzyka zawodowego stolarz 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Ocena ryzyka zawodowego naȅstanowisku stolarza

Prace stolarskie s« to prace, w ktÛrych pracownik … Karta oceny ryzyka zawodowego metod« PN-N-18002:2011 w skali trÛjstopniowej. Lp. ZagroĽenia. moĽliwe.

+ 여기에 표시

Source: dlaspecjalistow.pl

Date Published: 5/20/2022

Stolarz – ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy

Na stronie zawarto informacje z komentarzami o tym, jakie zagadnienia powinna zawierać ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy – stolarz.

+ 여기에 더 보기

Source: www.ryzykozawodowe-online.pl

Date Published: 10/8/2022

Karty zawodów – Stolarz – Państwowy Instytut Badawczy – CIOP

Karty zawodów – stolarz. … MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH. STOLARZ. Kto to jest stolarz? Jest to pracownik, który wykonuje i …

+ 더 읽기

Source: archiwum.ciop.pl

Date Published: 6/11/2021

Ryzyko zawodowe Stolarz 1 – Zanotowane.pl

Ryzyko zawodowe Stolarz 1 … związanych z wykonywaną pracą, powodujących starty, w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w …

+ 여기에 더 보기

Source: zanotowane.pl

Date Published: 2/9/2021

OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO – PDF Free Download

OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO STOLARZ DATA OPRACOWANIA… Ocena – Stolarz – Strona 1/33 KARTA STANOWISKA PRACY (pieczęć zakładu pracy) (numer karty) Stolarz …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: docplayer.pl

Date Published: 10/11/2021

Stolarz – Ocena ryzyka zawodowego metodą PN-N-18002

Ryzyko zawodowe stolarz ocena w wersji elektronicznej PN-N-18002 do pobrania gotowa karta za darmo w pliku .pdf lub word .doc lub do kupienia.

+ 여기에 자세히 보기

Source: www.bhpex.pl

Date Published: 4/18/2022

https://proxima-doradztwopodatkowe.pl/wp-content/u…

Przygotowanie ogólne – wykształcenie zawodowe techniczne, średnie … Karta informacji o wybranym ryzyku zawodowym na stanowisku pracy stolarza …

+ 여기에 자세히 보기

Source: proxima-doradztwopodatkowe.pl

Date Published: 8/17/2021

주제와 관련된 이미지 ocena ryzyka zawodowego stolarz

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Ocena ryzyka zawodowego – gotowy arkusz do użycia. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

주제에 대한 기사 평가 ocena ryzyka zawodowego stolarz

Author: Małgorzata Kelner – BHP ELITE-SUPPORT
Views: 조회수 4,779회
Likes: 좋아요 75개
Date Published: 2020. 12. 6.
Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=5Ov9qUh6eI0

Stolarz

MIĘDZYNARODOWA KARTA CHARAKTERYSTYKI ZAGROŻEŃ ZAWODOWYCH

STOLARZ

Kto to jest stolarz?

Jest to pracownik, który wykonuje i konserwuje przedmioty drewniane lub drewnopodobne takie jak: meble (w budynkach mieszkalnych, w halach produkcyjnych, w magazynach, w obiektach handlowo-usługowych), meble artystyczne, elementy stolarki budowlanej, skrzynie, instrumenty muzyczne, ramy, wyroby dekoracyjne itp.

Jakie zagrożenia wiążą się z wykonywaniem tego zawodu?

Stolarz posługuje się narzędziami ręcznymi (piły, dłuta, wiertła, młotki itp.) oraz obrabiarkami do drewna (pilarki, wyrzynarki, wiertarki, strugarki, szlifierki itp.) mogącymi stwarzać niebezpieczeństwo urazów rąk i palców w wyniku nieumiejętnego posługiwania się nimi, lub na skutek używania uszkodzonych maszyn i urządzeń

Stolarz, przecinając materiały drewniane jest narażony na uderzenie i zranienie odpadem drewna.

W pracy stolarza istnieje możliwość podrażnienia spojówek, błon śluzowych dróg oddechowych i skóry rąk w wyniku narażenia na działanie zanieczyszczonego powietrza pyłami obrabianych materiałów oraz parami farb i lakierów.

Stolarz pracuje w wymuszonej pozycji ciała, może to powodować bóle pleców, ramion, rąk i nóg.

Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia

Czynniki mogące powodować wypadki

Podnoszenie i przenoszenie dużych, nieporęcznych elementów – możliwość urazów w wyniku poślizgnięcia, upadku i przygniecenia

Ostre narzędzia – możliwość urazów w wyniku ukłucia, przecięcia, przekłucia Zaprószenia oczu , głownie pyłem drzewnym, trocinami Ruchome, obracające się elementy maszyn – możliwość urazów (zmiażdżenia, odcięcia palców lub rąk) na skutek wciągnięcia, pochwycenia, uderzenia przez obracające się elementy Rozbryzgujące się w powietrzu substancje chemiczne (kleje, farby) oraz pyły obrabianych materiałów – możliwość urazów oczu W miejscu pracy stolarza znajdują się materiały łatwopalne takie jak drewno, trociny i kleje – możliwość poparzeń na skutek pożaru Możliwość wystąpienia wybuchu, na skutek dużego zapylenia, wadliwie działającgo odciągu lub palenia powstających trocin w urządzeniach grzewczych Prąd elektryczny – możliwość porażenia w przypadku wadliwie działającego sprzętu elektrycznego lub uszkodzenia przewodów zasilających urządzenia elektryczne Upadek na tym samym poziomie, przewrócenie się, potkniecie się na skutek niewłaściwego składowania materiałów, braku ładu na stanowisku pracy Praca na wyższym poziomie, praca na wysokości, możliwość urazów, zwłaszcza przy montażu większych konstrukcji Czynniki fizyczne

Nadmierny hałas, którego źródłem są urządzenia mechaniczne – możliwość uszkodzenia słuchu Zmienna temperatura i wilgotność powietrza w pomieszczeniach – możliwość wystąpienia objawów przemęczenia organizmu Poparzenia, na skutek kontaktu z nagrzanymi piecami i suszarniami do drewna Czynniki chemiczne i pyły

Pył drewna – możliwość reakcji uczuleniowych i chorób układu oddechowego (nieżyt błony śluzowej nosa, dychawica oskrzelowa, zapalenie zatok przynosowych, oskrzeli, [patrz: uwaga 1], możliwość wybuchu

Aerozole klejów i farb – możliwość reakcji uczuleniowych, chorób układu oddechowego, przewodu pokarmowego oraz chorób nowotworowych Żywice syntetyczne i aldehydy występujące w płytach osób, możliwość alergii i zatruć Czynniki biologiczne

Mikroorganizmy chorobotwórcze, pleśnie, grzyby porosty i watrobowce, które mogą rozwinąć się w niektórych rodzajach klejów, tkanin lub materiałów wyścielających lub w drewnie – możliwość chorób zakaźnych (alergiczne zaalenie pęcherzyków płucnych, grzybica płuc, choroby o podłozu alergicznym)

Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy

Nadmierny wysiłek fizyczny, wymuszona pozycja ciała podczas pracy – możliwość dolegliwości bólowych wynikających z przeciążenia układu mięśniowo-szkieletowego Wykonywanie czynności powtarzalnych – możliwość dolegliwości bólowych głównie kończyn dolnych i górnych

Działania profilaktyczne

Należy stosować obuwie ochronne ze spodami przeciwpoślizgowymi. Aby zapobiec pochwyceniu przez maszyny, nie należy nosić rozpuszczonych włosów i luźnej odzieży oraz narzędzi zawieszonych na szyi Należy stosować środki ochrony układu oddechowego chroniące przed wdychaniem pyłów lub aerozoli. Należy stosować ochronniki słuchu. Należy utrzymywać wysoki poziom higieny osobistej – pod koniec pracy brać prysznic i zmieniać odzież. Nie należy jeść, pić i palić tytoniu w miejscu pracy. Należy wyznaczyć czysty pokój z dobrą wentylacją na pomieszczenie przeznaczone do odpoczynku, jedzenia, picia i palenia. Należy zainstalować skuteczną wentylację wywiewną ogólną zapobiegającą zanieczyszczeniu powietrza. W razie potrzeby należy dodać wentylację miejscową. Należy stosować miejscowe odciągi (odkurzacze), przystosowane do pracy z materiałąmi pylącymi, należy systematycznie kontrolować ich stan techniczny Należy stosować bezpieczne metody podnoszenia i przenoszenia ciężkich lub nieporęcznych ładunków oraz stosować urządzenia mechaniczne ułatwiające podnoszenie i przenoszenie. Do pracy na pozimie wyższym, należy stosować atestowane drabiny i podesty, należy pamiętać o prawidłowym rozstawianiu sprzętu i korzystaniu z pomocy asekuranta, zwłaszcza przy montażu większych i nieporęcznych elementów Należy stosować okulary ochronne podczas pracy w stolarni, zwłaszcza podczas obróbki drewna zarówno elektronarzędziami jak i podczas prac ręcznych

Informacje szczegółowe

Synonimy Definicja i/lub opis zawodu

Stolarz wykonuje elementy drewniane lub drewnopodobne na podstawie dokumentacji, rysunków technicznych lub własnych projektów. Stolarz dobiera odpowiednie gatunki drewna lub materiały drewnopodobne, kleje, pokosty, farby i lakiery w zależności od ich właściwości i od przeznaczenia. Precyzyjnie wycina i łączy elementy np. mebli, okleja meble fornirem lub płytami laminowanymi przy pomocy różnego sprzętu (mechanicznego lub ręcznego). Szlifuje i lakieruje powierzchnie drewniane lub drewnopodobne, montuje je w przewidzianym miejscu. Zajmuje się rekonstrukcją oryginalnych, zabytkowych mebli: odtwarza brakujące elementy, konserwuje i odpowiednio zabezpiecza przed szkodnikami czy dalszym zepsuciem. Zawody pokrewne Cieśla, stolarz budowlany, operator maszyn do obróbki drewna, operator urządzeń do produkcji wyrobów z drewna, klejarz drewna. Wykonywane czynności Dobieranie kleju, pokostu, farby, lakieru, lakierowanie powierzchni, montowanie, naprawianie, oklejanie np. mebli, precyzyjne wycinanie i łączenie, przeprowadzanie konserwacji, przygotowywanie poszczególnych elementów, przyjmowanie zamówień, rekonstruowanie zabytkowych i oryginalnych elementów, rozpoznawanie różnych gatunków drewna lub materiałów drewnopodobnych, szlifowanie, ustalenie wymiarów danego elementu do wykonania, właściwe montowanie, wykonywanie, zabezpieczanie, zdobienie np. mebli. Podstawowy stosowany sprzęt Piły, dłuta, wiertarki, młotki, pilarki, wyrzynarki, strugarki, szlifierki, wczepiarki, tokarki suportowe, drążarki. Miejsca/obszary, gdzie zawód występuje powszechnie Przemysł meblarski, małe zakłady stolarskie, pracownie konserwacji zabytków.

Stolarz – ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy

Stolarz przykładowo ma przez pracodawcę powierzone obowiązki wiążące się z:

wykonywaniem i konserwacją przedmiotów drewnianych (lub drewnopodobnych) takich jak: meble, meble artystyczne, elementy stolarki budowlanej, skrzynie, instrumenty, ramy;

precyzyjnym wycinaniem i łączeniem elementów mebli;

oklejaniem fornirem lub płytami laminowanymi;

szlifowaniem, heblowaniem i lakierowaniem powierzchni drewnianych.

Wymagania w stosunku do pracownika

uprawnienia (zależnie od wymagań pracodawcy),

kwalifikacje (ukończenie zawodowej szkoły budowlanej lub rzemiosł drewnianych).

Badania

wstępne badania lekarskie,

okresowe badania lekarskie.

Szkolenia bhp i inne

instruktaż ogólny bhp,

kursy organizowanych przez zakłady doskonalenia rzemiosła,

instruktaż stanowiskowy,

okresowe szkolenie bhp nie rzadziej niż co 3 lata,

inne uznane przez pracodawcę za niezbędne.

Stolarz – środowisko pracy

Praca stolarza odbywa się zwykle w obiektach zamkniętych – pod dachem. W swojej pracy stolarz posługuje się:

sprzętem ręcznym (np. piły, strugarki, dłuta, świdry, materiały ścierne);

sprzętem zmechanizowanym (np. pilarki, strugarki, frezarki, czopiarki, wiertarki, szlifierki i inne).

Stolarz – identyfikacja zagrożeń

Czynniki fizyczne:

upadek na tym samym poziomie,

pochwycenie przez obracające się elementy,

upadek na niższym poziomie,

uderzenie o elementy nieruchome,

ostre elementy,

uderzenie przez spadające przedmioty,

energia elektryczna,

odcięcie,

zacięcie,

pyły,

hałas,

pożar,

wybuch.

Czynniki chemiczne:

pokosty,

lakiery,

bejce,

farby.

Czynniki psychofizyczne:

obciążenie statyczne,

obciążenie dynamiczne.

Środki ochronne

techniczne (ubranie robocze, rękawice ochronne, maseczki ochronne na twarz, ochraniacze słuchu);

organizacyjne.

Ryzyko zawodowe Stolarz 1

Ryzyko zawodowe Stolarz 1

1.WSTĘP

Ryzyko zawodowe jest to prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń

związanych z wykonywaną pracą, powodujących starty, w szczególności wystąpienia u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych występujących w środowisku pracy lub sposobu wykonywania pracy.

Ocena ryzyka jest niczym innym jak szczegółowym i dokładnym sprawdzeniem i oceną tego, co w miejscu pracy może zaszkodzić (czynniki szkodliwe) lub wyrządzić krzywdę(czynniki niebezpieczne) ludziom i pracownikom. Służy do tego, aby ocenić czy zastosowano wystarczające środki zaradcze lub też po to, aby określić co należy zrobić, aby te szkodliwe i niebezpieczne warunki ograniczyć lub wyeliminować.

Celem ustalenia ryzyka zawodowego jest określenie zagrożeń i ich poziomu a także

wskazanie środków umożliwiających jego ograniczenie. Ocena ryzyka powinna uświadomić pracodawcy, na jakie zagrożenia narażeni są pracownicy, a pracownikom jakie zagrożenia występują na ich stanowiskach pracy,

jakie są źródła zagrożeń, jakie powodują skutki i w jaki sposób należy się przed nimi chronić.

Ocenę ryzyka związanego z wykonywaniem pracy na danym stanowisku należy zawsze przeprowadzić gdy:

– tworzone są nowe stanowiska pracy,

– wprowadzane są zmiany na stanowisku pracy,

– wprowadzono zmiany w procesie technologicznym lub organizacji pracy( np. zmienił się poziom narażenia na czynniki szkodliwe w środowisku pracy),

– wprowadzono zmiany związane z zastosowaniem środków ochrony.

Należy pamiętać o tym, że ocenę ryzyka wykonuje się dla wszystkich stanowisk pracy, dla których ocena nie była wykonana oraz wtedy, kiedy w miejscu pracy została wprowadzona zmiana, która ma wpływ na bezpieczeństwo i występujące zagrożenie. Istotne jest zaznaczenie, że proces oceny ryzyka zawodowego nie jest procesem zamkniętym i jednorazowym. Jego istota polega na cyklicznym powtarzaniu wszystkich etapów oceny.

2.INFORMACJA O STANOWISKU PRACY

Stolarz jest to pracownik, który wykonuje i konserwuje przedmioty drewniane i drewnopodobne takie jak: meble (w budynkach mieszkalnych, w halach produkcyjnych, w magazynach, w obiektach handlowo-usługowych), meble artystyczne, elementy stolarki budowlanej, skrzynie, instrumenty muzyczne, ramy, wyroby dekoracyjne itp.

Definicja i opis zawodu:

Stolarz wykonuje elementy drewniane lub drewnopodobne na podstawie dokumentacji, rysunków technicznych lub własnych projektów.

Stolarz dobiera odpowiednie gatunki drewna lub materiały drewnopodobne, kleje, pokosty, farby i lakiery w zależności od ich właściwości i od przeznaczenia. Precyzyjnie wycina i łączy elementy np. mebli, okleja meble fornirem lub płytami laminowanymi przy pomocy różnego sprzętu (mechanicznego lub ręcznego). Szlifuje i lakieruje powierzchnie drewniane lub drewnopodobne, montuje je w przewidzianym miejscu. Zajmuje się rekonstrukcją oryginalnych, zabytkowych mebli: odtwarza brakujące elementy, konserwuje i odpowiednio zabezpiecza przed szkodnikami czy dalszym zepsuciem.

Podstawowy stosowany sprzęt:

Piły, dłuta, wiertarki, młotki, pilarki, wyrzynarki, strugarki, szlifierki, wczepiarki, tokarki suportowe, drążarki.

Wykonywane czynności:

Dobieranie kleju, pokostu, farby, lakieru, lakierowanie powierzchni, montowanie, naprawianie, oklejanie np. mebli, precyzyjne wycinanie i łączenie, przeprowadzanie konserwacji, przygotowywanie poszczególnych elementów, przyjmowanie zamówień, rekonstruowanie zabytkowych i oryginalnych elementów, rozpoznawanie różnych gatunków drewna lub materiałów drewnopodobnych, szlifowanie, ustalenie wymiarów danego elementu do wykonania, właściwe montowanie, wykonywanie, zabezpieczanie, zdobienie np. mebli.

Czynniki środowiska pracy związane z wykonywanym zawodem oraz ich możliwe skutki dla zdrowia:

Czynniki mogące powodować wypadki:

– podnoszenie i przenoszenie bali drzewa – możliwość urazów w wyniku poślizgnięcia,

upadku i przygniecenia

– ostre narzędzia – możliwość urazów w wyniku ukłucia, przecięcia, przekłucia

ruchome, obracające się elementy maszyn – możliwość urazów (zmiażdżenia, odcięcia palców lub rąk) na skutek wciągnięcia, pochwycenia,

rozbryzgujące się w powietrzu substancje chemiczne (kleje, farby) oraz pyły obrabianych materiałów – możliwość urazów oczu,

w miejscu pracy stolarza znajdują się materiały łatwopalne takie jak drewno, trociny i kleje – możliwość poparzeń na skutek pożaru

prąd elektryczny – możliwość porażenia w przypadku wadliwie działającego sprzętu elektrycznego

Czynniki fizyczne

Nadmierny hałas, którego źródłem są urządzenia mechaniczne – możliwość uszkodzenia słuchu

Zmienna temperatura i wilgotność powietrza w pomieszczeniach – możliwość

wystąpienia objawów przemęczenia organizmu.

Czynniki chemiczne i pyły

Pył drewna – możliwość reakcji uczuleniowych i chorób układu oddechowego [patrz: uwaga 1]
Aerozole klejów i farb – możliwość reakcji uczuleniowych, chorób układu oddechowego, przewodu pokarmowego oraz chorób nowotworowych

Czynniki biologiczne

– Mikroorganizmy chorobotwórcze, które mogą rozwinąć się w niektórych klejów, tkanin lub materiałów wyścielających – możliwość chorób zakaźnych.

Czynniki ergonomiczne, psychospołeczne i związane z organizacją pracy

– Nadmierny wysiłek fizyczny, wymuszona pozycja ciała podczas pracy –

możliwość dolegliwości bólowych wynikających z przeciążenia układu

mięśniowo szkieletowego

Wykonywanie czynności powtarzalnych – możliwość dolegliwości bólowych

głównie kończyn dolnych i górnych

3.Karta informacji o zagrożeniach na stanowisku stolarza

rakotwórcze Alergia Pył powstający przy obróbce Alergia, astma Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe Porażenie prądem elektrycznym Maszyny zasilane energią elektryczną Porażenie, śmierć Pomiary elektryczne, sprawna instalacja Pożar Pyl powstający przy obróbce drewna, zaprószenie ognia Śmierć, poparzenie Utrzymanie porządku, odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe, uwaga Wybuch Pył powstający przy obróbce drewna Śmierć Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe i

Zagrożenia Źródło zagrożenia Możliwe skutki zagrożenia Środki ochrony przed zagrożeniami Wymuszona pozycja Praca w pozycji stojącej Bóle kręgosłupa, choroby układu ruchu Przerwy w pracy, zmiana organizacji pracy Skaleczenia, zakłucia Obrabiane drewno, drzazgi Rany rąk Postępowanie zgodnie z instrukcją, uwaga Pochwycenie przez obracające się elementy maszyn Elementy napędowe maszyn Skaleczenia, amputacje palców, przygniecenie palców Przestrzeganie instrukcji, osłony, Pochwycenie przez obracające się narzędzia Frez, piła tarczowa Skaleczenia, amputacje palców Przestrzeganie instrukcji, osłony, stosowanie popychaczy, wzmożona uwaga Uderzenie przez odrzucone przedmioty Obrabiane drewno Urazy rąk i innych części ciała Przestrzeganie instrukcji, osłony, stosowanie elementów dociskowych, wzmożona uwaga Uderzenie przez spadające przedmioty Odrabiany materiał, narzędzia Rany nóg Uwaga, utrzymywanie porządku Upadek na tym samym poziomie (potknięcie się, poślizgnięcie się) Śliskie podłogi Złamania kości, potłuczenia, zwichnięcia Odpowiednie obuwie, utrzymywanie porządku Hałas Obróbka drewna Ubytki słuchu Dobry stan techniczny maszyn, ochronniki słuchu Zapylenie Pył powstający przy obróbce Podrażnienia, choroby układu oddechowego, pylica Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe Czynniki prawdopodobnie Twarde drewno Choroby nowotworowe Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe

rakotwórcze Alergia Pył powstający przy obróbce Alergia, astma Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe Porażenie prądem elektrycznym Maszyny zasilane energią elektryczną Porażenie, śmierć Pomiary elektryczne, sprawna instalacja Pożar Pyl powstający przy obróbce drewna, zaprószenie ognia Śmierć, poparzenie Utrzymanie porządku, odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe, uwaga Wybuch Pył powstający przy obróbce drewna Śmierć Odpowiednia wentylacja, odciągi miejscowe i

4.Metody oceny ryzyka zawodowego

Metody oceny ryzyka zawodowego są różnie opisywane w literaturze. Wydaje się, że najlepiej można by było zastosować podział na:

Metody indukcyjne. Wnioski ogólne wynikają z przesłanek będących ich szczególnymi przypadkami. Po przeprowadzeniu obserwacji i ewentualnych eksperymentów stosuje się uogólnienia i formułuje hipotezy. Zasady, które można zastosować w innych przypadkach tworzy się po weryfikacji uogólnień i hipotez. Do tego typu metod można zaliczyć, np. wstępną analizę zagrożeń (PHA), matrycę ryzyka 5 (wg normy IEC 300-3-9).

PRZEBIEG OCENY RYZYKA ZWODOWEGO PRAWDOPODOBIEŃSTWO MAŁO

PRAWDOPODOBNE PRAWDOPODOBNE WYSOCE

PRAWDOPODOBNE

Rys. 6. Szacowanie ryzyka zawodowego w skali pięciostopniowej, według PN-N-18002

Metody dedukcyjne. Analizy dokonuje się zgodnie z zasadą wynikania logicznego, czyli każde następne stwierdzenie wynika z poprzedniego. Metoda znana jest jako metoda “od ogółu do szczegółu”. Metody ilościowe. Metody wykorzystujące rachunek prawdopodobieństwa. Szacowania dokonuje się przy założeniu pełnego dostępu do niezbędnych danych statystycznych, np. dotyczących ilości i rodzajów wypadków przy pracy i innych zdarzeń niebezpiecznych (potencjalnie wypadkowych), chorób zawodowych, czynników szkodliwych w środowisku pracy, czasu narażenia na czynniki środowiska pracy, liczby zatrudnionych itd.

Metody ilościowe noszące też nazwę “metod precyzyjnych” znalazły zastosowanie do szacowania: ilości zdarzeń występujących w określonym przedziale czasowym, prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzeń, skutków, prawdopodobieństwa występowania skutków, wartościowania ryzyka,

podczas różnych wypadków i awarii mogących wystąpić w przedsiębiorstwie, a także mogących mieć istotne znaczenie oraz wpływ na zatrudnionych pracowników i/lub na społeczeństwo.

Metody jakościowe. Metody te stosuje się najczęściej wówczas gdy brak jest dostępu do danych (np. opisanych powyżej – w ust. 3), które pozwalają na wiarygodne ilościowe szacowanie ryzyka lub gdy nie jest wskazane stosowanie skomplikowanych metod ilościowych. Do tego typu metod można zaliczyć metody typu: graf ryzyka i wskaźnikowa, np. graf ryzyka 1, wskaźnik ryzyka (Risk Score), wskaźnik ryzyka 2, pięć kroków do oceny ryzyka (Pięć Kroków) itd.

PRZYKŁADOWE METODY OCENY RYZYKA ZAWODOWEGO

WSTĘPNA ANALIZA ZAGROŻEŃ – PRELIMINARY HAZARD ANALYSIS (PHA)

Jest metodą indukcyjną pozwalająca na jakościowe oszacowanie ryzyka i obejmuje 4 etapy:

Określenie granic obiektu (charakterystyki stanowiska pracy), dla którego wykonywana jest ocena ryzyka, Sporządzenie listy zidentyfikowanych zagrożeń, Oszacowanie ryzyka, tzn. określenie możliwych strat poprzez stopień szkód S i prawdopodobieństwo zdarzenia P z jakim szkody mogą wystąpić, Wartościowanie ryzyka wyrażone poprzez wskaźnik ryzyka W określony wzorem:

W = S x P

S – stopień szkód,

P – prawdopodobieństwo szkód zdarzenia.

Stopień szkód – S

Poziom, Charakterystyka Znikome urazy, lekkie szkody Lekkie obrażenia, wymierne szkody Ciężkie obrażenia, znaczne szkody Pojedyncze wypadki śmiertelne, ciężkie szkody Zbiorowe wypadki śmiertelne, szkody na bardzo dużą skalę na terenie zakładu Zbiorowe wypadki śmiertelne, szkody na dużą skalę poza terenem zakładu

Prawdopodobieństwo szkód – P

Poziom, Charakterystyka Bardzo nieprawdopodobne Mało prawdopodobne, zdarzające się raz na 10 lat Doraźne wydarzenia, zdarzające się raz w roku Dosyć częste wydarzenia, zdarzające się raz w miesiącu Częste, regularne wydarzenia, zdarzające się raz w tygodniu Duże prawdopodobieństwo wydarzenia

Matryca wartościowania ryzyka S

– stopień

szkód

1 – 3 – ryzyko akceptowalne, 4 – 9 – dopuszczalna akceptacja ryzyka po ocenie ryzyka, 10 – 25 (36) – ryzyko niedopuszczalne – wymagane zmniejszenie ryzyka.

RISK SCORE

Jest metodą jakościową, wskaźnikową w której wartościowanie ryzyka opisuje wyrażenie:

R = S x E x P

gdzie: R – ryzyko

Parametry ryzyka

S – potencjalne skutki zagrożenia

E – ekspozycja na zagrożenie

P – prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia

Tabela oceny parametru S – potencjalne skutki zagrożenia Wartość

S 100 40 15 7 3 1

Tabela oceny parametru E – ekspozycja Wartość 10 6 3 2 1 0,5

Tabela oceny parametru P – prawdopodobieństwo Wartość 10 6 3 1 0,5 0,2 0,1

Orientacyjna jakościowa ocena ryzyka dla metody Wartość Zaniedbywalne Akceptowalne Średnie Poważne Nie akceptowalne

Kategorie ryzyka zawodowego

Ryzyko zaniedbywalne

Żadne działanie nie jest potrzebne

Ryzyko akceptowalne

Działania profilaktyczne nie są potrzebne

Ryzyko średnie

Działania profilaktyczne są wskazane, ale należy wziąć pod uwagę koszty i uzyskane efekty (powinno zostać ograniczone w przeciągu 3-6 miesięcy)

Ryzyko poważne

W tej sytuacji praca nie może zostać rozpoczęta. W przypadku prac już wykonywanych ryzyko powinno zostać zredukowane w okresie 1-3 miesięcy w zależności od liczby osób narażonych

Ryzyko nie akceptowalne

Praca nie może zostać rozpoczęta ani kontynuowana dopóki ryzyko nie zostanie zredukowane do poziomu akceptowalnego.

Szacując ryzyko zawodowe związane ze zidentyfikowanym zagrożeniem należy ustalić, jakie mogą być szkodliwe następstwa zagrożenia i jakie jest prawdopodobieństwo, że

one wystąpią.

Określa się ryzyko dla danego zagrożenia. Na stanowisku może występować kilka

lub kilkanaście zagrożeń, a dla każdego z nich ryzyko będzie miało inną wartość. Należy

pamiętać, że wartości tych nie sumuje się i nie uśrednia. Dla każdego zagrożenia z osobna należy oszacować ryzyko posługując się jakąkolwiek metodą.

Można korzystać z metod opisanych w Polskiej Normie, z metod opisanych w publikacjach lub własnej metody opracowanej na potrzeby danego zakładu.

Z reguły wszystkie zagrożenia na wszystkich stanowiskach są szacowane jedną metodą, ale w szczególnych przypadkach szacując ryzyko od np. czynników szkodliwych lub od obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego związanego z dźwiganiem ciężarów poleca się stosowanie metod przewidzianych konkretnie

dla tych zagrożeń np. ocena wydatku energetycznego wg metody G. Lehmanna dla

obciążeń dynamicznych czy metody OWAS dla obciążeń statycznych.

Po oszacowaniu ryzyka dla danego zagrożenia należy określić, jakie środki mają być

zastosowane, aby obniżyć lub wyeliminować ryzyko, albo jakie działania należy

kontynuować, aby ryzyko pozostało na tym samym poziomie. Dlatego opracowuje się plany

działań korygujących i/lub zapobiegawczych w celu wyeliminowania zagrożenia, a jeśli okaże

się to niemożliwe, uwzględnić ogólne zasady zapobiegania zagrożeniom, zgodnie z którymi

środki techniczne mają pierwszeństwo przed organizacyjnymi, a środki ochrony

indywidualnej stosuje się wówczas, jeśli ryzyka zawodowego nie można ograniczyć w inny

sposób.

Literatura:

1. PN-N-18002: 2000 Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Ogólne

wytyczne do oceny ryzyka zawodowego

2. D. Smoliński, Ocena ryzyka zawodowego na stanowisku pracy. OSPIP, Wrocław 2001

3. L. Skuza, Co warto wiedzieć o ryzyku zawodowym. ODDK, Gdańsk 1998,

4. I. Romanowska – Słomka, A. Słomka, Zarządzanie Ryzykiem Zawodowym. Tarbonus,

Tarnobrzeg 2001

WyszukiwarkaPodobne podstrony: