Na Czym Polega Praca W Żłobku | Jak Wygląda Praca W Żłobku? | Do Roboty 답을 믿으세요

당신은 주제를 찾고 있습니까 “na czym polega praca w żłobku – JAK WYGLĄDA PRACA W ŻŁOBKU? | DO ROBOTY“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 Do Roboty 이(가) 작성한 기사에는 조회수 263,123회 및 좋아요 7,953개 개의 좋아요가 있습니다.

Jej zadaniem jest pomoc opiekunom w sprawowaniu stałej opieki nad dziećmi, dbanie o czystość w budynku i otoczeniu żłobka, a także troska o bezpieczeństwo i dobre samopoczucie wychowanków placówki.Żłobki zazwyczaj są czynne w godzinach 6:00-17/18:00, ale pracownicy pracują w systemie zmianowym. W Polsce norma tygodniowa czasu pracy wynosi 40h, a dniowa 8h, stąd też osoby zatrudnione na umowę o pracę w żłobku, mogą liczyć się z mniej-więcej takim wymiarem godzin pracy dziennej.Opiekunka tworzy i realizuje program adaptacji. Ubieranie, rozbieranie, wysadzanie, mycie dzieci udzielanie pomocy w tym zakresie i wychodzenie z dziećmi na spacery. Utrzymywanie w należytej czystości zabawek i innych pomocy oraz eliminowanie zabawek niebezpiecznych lub uszkodzonych.

na czym polega praca w żłobku 주제에 대한 동영상 보기

여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!

d여기에서 JAK WYGLĄDA PRACA W ŻŁOBKU? | DO ROBOTY – na czym polega praca w żłobku 주제에 대한 세부정보를 참조하세요

DZIECIAKI W ŻŁOBKU DAŁY MI NIEŹLE POPALIĆ! SPRAWDŹCIE NOWY ODCINEK GDZIE WCIELIŁEM SIĘ W WUJKA ŻŁOBKA I DAJCIE ZNAĆ CZY SIĘ NADAJE #WarszawaDlaNajmłodszych #MiastoStołeczneWarszawa
Partnerem odcinka jest Miasto St. Warszawa
Więcej na temat bezpłatnych żłobków w Warszawie znajdziecie w linku – https://www.youtube.com/watch?v=W4JQNdyIYqw
Subskrybuj Do Roboty: https://www.youtube.com/channel/UCF5Ug3YNz41qauWNMacdLgw
A jeśli chcecie zobaczyć backstage nagrań kolejnych odcinków wbijajcie na instagram https://www.instagram.com/onkaczmarczyk
Współpraca komercyjna: [email protected]

na czym polega praca w żłobku 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.

Jak wygląda praca w żłobku? | Medical

Praca opiekunki w żłobku to pełnienie funkcji opiekuńczej, dydaktycznej oraz wychowawczej. Przy codziennym rozkładzie dnia, “ciocia” zajmuje się …

+ 더 읽기

Source: medical.edu.pl

Date Published: 4/29/2022

View: 1760

Opiekun w żłobku. Na czym polega ta praca?

Jest to opcja, dzięki której zaoszczędza się czas oraz pieniądze, a cała zdobyta wiedza, wraz z praktykami, jest zgodna z wymogami MPiPS, co oznacza, że …

+ 여기에 더 보기

Source: opiekun.net

Date Published: 9/21/2022

View: 2960

Jak wygląda praca opiekuna w żłobku? – Myśli Potarganej

Praca opiekuna w żłobku nie należy do łatwych. Bywa wyczerpująca pod względem psychicznym i fizycznym. Opiekun przez kilka godzin dziennie …

+ 여기에 표시

Source: myslipotarganej.pl

Date Published: 8/15/2021

View: 713

JAKIE SĄ OBOWIĄZKI OPIEKUNEK ŻŁOBKOWYCH?

Chcę, żebyś zrozumiała. że praca opiekunki to… … żebyś mogła zrozumieć, z czym tak naprawdę wiąże się praca w żłobku. No to zaczynamy.

+ 여기에 자세히 보기

Source: rozmowyniepedagogiczne.wordpress.com

Date Published: 6/30/2022

View: 9285

Jak wygląda praca w żłobku? – ITW

W jaki sposób? Zgodnie z możliwościami rozwojowymi dziecka, podążając za nim. W praktyce oznacza, że Twoim celem wychowawczym będzie usamodzielnienie dziecka w …

+ 자세한 내용은 여기를 클릭하십시오

Source: www.itw.com.pl

Date Published: 4/24/2022

View: 1405

Praca w żłobku: Kwalifikacje i zadania opiekunki dzieci – InfoJob

1 Czym zajmuje się opiekunka w żłobku? … 3 Ile zarabia opiekunka w żłobku? … Głównym obowiązkiem wychowawcy w żłobku jest sprawowanie opieki nad …

+ 여기에 더 보기

Source: infojob.pl

Date Published: 4/30/2022

View: 8469

Nauczycielki żłobkowe, kim są, na czym polega ich praca?

Ta praca jest dla Ciebie!”. Tak wyglądają ogłoszenia o pracy na stanowisku opiekunki w żłobku. Przyjęło się, że w “żłobkach” pracują “ciocie”, …

+ 여기에 표시

Source: tvn24.pl

Date Published: 11/3/2021

View: 4384

Refleksje opiekunki dziecięcej – PK OMEP

Praca opiekunki dziecięcej w Żłobku wymaga dużego zaangażowania ze strony osób, … ani tym bardziej praktyki, jak pracować i co robić z takimi maluszkami.

+ 더 읽기

Source: omep.org.pl

Date Published: 11/11/2022

View: 1769

주제와 관련된 이미지 na czym polega praca w żłobku

주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 JAK WYGLĄDA PRACA W ŻŁOBKU? | DO ROBOTY. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.

---

주제에 대한 기사 평가 na czym polega praca w żłobku

• Author: Do Roboty
• Views: 조회수 263,123회
• Likes: 좋아요 7,953개
• Date Published: 2019. 4. 25.
• Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=CC39wtM8AX4

Ile godzin pracuje się w żłobku?

Żłobki zazwyczaj są czynne w godzinach 6:00-17/18:00, ale pracownicy pracują w systemie zmianowym. W Polsce norma tygodniowa czasu pracy wynosi 40h, a dniowa 8h, stąd też osoby zatrudnione na umowę o pracę w żłobku, mogą liczyć się z mniej-więcej takim wymiarem godzin pracy dziennej.

Czym zajmuje się opiekunka w żłobku?

Opiekunka tworzy i realizuje program adaptacji. Ubieranie, rozbieranie, wysadzanie, mycie dzieci udzielanie pomocy w tym zakresie i wychodzenie z dziećmi na spacery. Utrzymywanie w należytej czystości zabawek i innych pomocy oraz eliminowanie zabawek niebezpiecznych lub uszkodzonych.

Ile zarabia pracownik w żłobku?

Większość osób pracujących w tym zawodzie zarabia od 2620 do 3300 zł brutto. Podjęcie pracy w każdym żłobku związane jest z koniecznością spełnienia przez kandydata wymagań wskazanych w ustawie o opiece nad dziećmi do lat 3 z dnia 4 lutego 2011.

Jak przygotować się do pracy w żłobku?

Przede wszystkim dokumenty! Aby pracować w żłobku należy być pielęgniarką bądź opiekunką dziecięcą. Najlepiej zabrać ze sobą zaświadczenie o ukończonym kursie na opiekuna żłobka (280h) bądź – jeśli pracowało się wcześniej z dziećmi – zaświadczenie o kursie uzupełniającym kwalifikacje (80h).

Czy warto pracować w żłobku?

Podsumowując, z całą pewnością można stwierdzić, że praca opiekuna w żłobku jest zajęciem trudnym, wymagającym wielu cennych umiejętności, których nie da się wyuczyć. Trzeba to czuć i być pewnym, że: tak, chcę to robić. A plusy? Te są najpiękniejsze!

Jak wygląda dzień dziecka w żłobku?

Plan dnia w żłobku

Opiekunki czekają na maluchy od 6.00, a żegnają je o 17.30. – Dyrektorzy wielu placówek wprowadzają elastyczne godziny ich otwarcia – tłumaczy pani Przybyszewska. – Na przykład od 6.30 lub 7.00, ale do 17.30, a nawet do 19.00! Uzgadniamy to wcześniej z rodzicami.

Ile zarabia opiekun w żłobku 2022?

Co drugi opiekunka dziecięca otrzymuje pensję od 3 000 PLN do 3 650 PLN. 25% najgorzej wynagradzanych opiekunek dziecięcych zarabia poniżej 3 000 PLN brutto.

Jak być dobrą opiekunka w żłobku?

Aby zostać opiekunką w żłobku należy być osobą komunikatywną, szczególnie w relacji z najmłodszymi, empatyczną oraz opiekuńczą. Dobrze też mieć ukończone studia z zakresu wychowania przedszkolnego, edukacji wczesnoszkolnej lub pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej.

Jakie cechy powinna mieć opiekunka w żłobku?

Pomoc opiekunki powinna mieć dobre podejście do dzieci, być osobą otwartą, komunikatywną, pogodną i cierpliwą. Powinna być także opanowana, dobrze radzić sobie ze stresem i umieć zachować się podczas nieprzewidzianych sytuacji.

Kto może pracować w żłobku?

Opiekun. Opiekunem w żłobku (a także w klubie dziecięcym) może być osoba, która posiada kwalifikacje pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego, nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego.

Co można robić z dziećmi w żłobku?

Ile kosztuje utrzymanie żłobka?

Odpłatność za żłobek państwowy ustala gmina, w której zlokalizowana jest placówka. Cena obejmuje dwie opłaty – koszt pobytu dziecka w żłobku oraz wyżywienie. Całkowity miesięczny koszt pobytu dziecka w placówce państwowej zwykle mieści się w granicach 550-800 zł. Do żłobka państwowego nie każdy może się dostać.

Jak opiekunki usypiają dzieci w żłobku?

W żłobku dzieci leżakują o odpowiedniej porze dnia, każde z nich ma swój leżaczek lub łóżeczko. Dzieci młodsze śpią w wózkach lub bujaczkach. Bardzo trudno jest im zasnąć jeśli w domu usypiają na rękach mamy lub taty, albo z rodzicami w jednym łóżku.

Jak się ubrać na rozmowę o pracę w żłobku?

Ubierz się w wygodny strój. Jednym z elementów rozmowy może być udział w zajęciach z dziećmi lub choćby oprowadzenie po żłobku. Zadbaj o to, by strój nie utrudniał Ci ewentualnych interakcji z dziećmi.

O co pytać na rozmowie w żłobku?

Ile trwa kurs opiekuna w żłobku?

280-godzinne szkolenie dla opiekuna w żłobku lub klubie dziecięcym; 80-godzinne szkolenie uzupełniające dla opiekuna w żłobku lub klubie dziecięcym; 160-godzinne szkolenie dla dziennego opiekuna; 40-godzinne szkolenie uzupełniające dla dziennego opiekuna.

Czy w żłobku obowiązuje karta nauczyciela?

Status prawny opiekunów w żłobkach i klubach dziecięcych prowadzonych przez gminę określają przepisy o pracownikach samorządowych, a nie Karta Nauczyciela. Stanowisko opiekuna jest stanowiskiem pomocniczym i obsługi, zatem do jego obsadzenia nie stosuje się procedury naborowej (art.

Jak wygląda kurs na opiekuna w żłobku?

Czas trwania kursu opiekuna w żłobku

W tym: 200 godzin w formie zajęć warsztatowych i wykładów (przez internet), 80 godzin w formie praktyk. Praktyki odbywać się będą w żłobkach lub klubach zajmujących się opieką nad dziećmi do lat 3.

Ile godzin dziecko może przebywać w przedszkolu?

Z przepisów prawa oświatowego wynika, że każde dziecko, niezależnie od tego, w której godzinie zostanie przyprowadzone przez rodziców do przedszkola, ma prawo do korzystania z bezpłatnej edukacji przedszkolnej w wymiarze co najmniej 5 godzin dziennie.

Co znaczy odpowiednia kadra w żłobku? Jaka ma być?

Do pracy w żłobku kwalifikuje zatem ukończenie studiów na kierunku:

wczesnego wspomagania rozwoju,

edukacji prorozwojowej,

pedagogiki małego dziecka,

wychowania przedszkolnego,

psychologii dziecięcej lub wychowawczej.

Do pracy w żłobku upoważniają także konkretne kursy i szkolenia. Opiekun sprawuje w żłobku stałą opiekę nad dziećmi, czuwa nad ich bezpieczeństwem, organizuje gry i zabawy, sprawuje opiekę dydaktyczną, a także dogląda dzieci w porze karmienia i leżakowania. Dlatego jego rola jest tak istotna.

Na czym polega praca pomocy opiekunki w żłobku?

Kadra w żłobku to także pomoc opiekunki. Może nią zostać osoba pełnoletnia, zdolna do czynności prawnych, posiadająca aktualne badania sanitarno-epidemiologiczne i niekarana. Warunkiem zatrudnienia na stanowisku pomocy opiekunki w żłobku jest również ukończenie szkolenia z udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej dziecku.

Pomoc opiekunki powinna mieć dobre podejście do dzieci, być osobą otwartą, komunikatywną, pogodną i cierpliwą. Powinna być także opanowana, dobrze radzić sobie ze stresem i umieć zachować się podczas nieprzewidzianych sytuacji. Jej zadaniem jest pomoc opiekunom w sprawowaniu stałej opieki nad dziećmi, dbanie o czystość w budynku i otoczeniu żłobka, a także troska o bezpieczeństwo i dobre samopoczucie wychowanków placówki. Osoba na tym stanowisku pomaga również przy prowadzeniu zajęć wychowawczych, karmieniu dzieci i ich przygotowaniu do odpoczynku. Przygotowuje ona także dzieci do korzystania z zajęć na świeżym powietrzu.

Kiedy w żłobku należy zatrudnić pielęgniarkę?

Zgodnie z przepisami, jeśli do żłobka uczęszcza więcej niż dwadzieścioro dzieci, należy zatrudnić w nim przynajmniej jedną pielęgniarkę. Musi ona posiadać świadectwo lub dyplom ukończenia polskiej szkoły pielęgniarskiej, a także minimum dwa lata doświadczenia w zawodzie pielęgniarki lub położnej. Nie może być ona ponadto pozbawiona władzy rodzicielskiej. Do obowiązków pielęgniarki w żłobku należy zbieranie wywiadów od rodziców na temat stanu zdrowia dzieci, obserwowanie stanu zdrowia wychowanków żłobka oraz kształtowanie u nich postaw prozdrowotnych w zakresie żywienia i higieny. Pielęgniarka w żłobku udzieli pierwszej pomocy, a także zorganizuje szkolenie personelu w zakresie ograniczenia szerzenia się chorób zakaźnych. Doradzi rodzicom, jak zadbać o prawidłowy rozwój psycho-fizyczny dziecka.

W naszym żłobku dbamy o to, aby waszymi pociechami opiekowały się jedynie wykwalifikowane opiekunki, dlatego z czystym sercem możesz powierzyć nam opiekę nad twoim maluchem. Zapewnimy mu komfort i bezpieczeństwo, a także zorganizujemy zajęcia dostosowane do jego wieku i możliwości. Serdecznie zapraszamy!

Opiekun w żłobku. Na czym polega ta praca?

Więcej informacji na temat kursu znajdziesz na stronie: http://www.opiekun.net/kursy/1/szkolenie-na-opiekuna-w-zlobku-lub-klubie-dzieciecym/src-BlogOpiePrac

Aby pracować jako opiekun w żłobku należy być osobą pełnoletnią, komunikatywną, otwartą, empatyczną, niekaralną oraz posiadającą odpowiednie kwalifikacje. Pisząc o wymaganych kwalifikacjach, trzeba rozumieć, że chodzi o odpowiednią wiedzę z zakresu opieki nad dziećmi, psychologii, biologii, fizjologii, wychowania oraz animowania czasu wolnego, zgodną z wszelkimi wymogami Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. W zakres znaczenia słowa ‘kwalifikacje’, wchodzi również doświadczenie czyli praktyka w konkretnym kierunku, tutaj opiece nad dziećmi do lat 3.

Żłobki zazwyczaj są czynne w godzinach 6:00-17/18:00, ale pracownicy pracują w systemie zmianowym. W Polsce norma tygodniowa czasu pracy wynosi 40h, a dniowa 8h, stąd też osoby zatrudnione na umowę o pracę w żłobku, mogą liczyć się z mniej-więcej takim wymiarem godzin pracy dziennej. Może się zdarzyć nieco inny rozkład godzin pracy w ciągu dnia, ale nie powinien przekraczać normy tygodniowej.

Opiekunem w żłobku może być osoba posiadająca kwalifikacje: pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego, nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego. Nie jest to jednak jedyny wymóg, ponieważ opiekunem może być także osoba, która posiada co najmniej wykształcenie średnie oraz przed zatrudnieniem jako opiekun w żłobku lub w klubie dziecięcym odbyła 280-godzinne szkolenie, z czego co najmniej 80 godzin w formie zajęć praktycznych, polegających na sprawowaniu opieki nad dzieckiem pod kierunkiem w pełni wykwalifikowanego opiekuna. Powyższe wymogi reguluje rozporządzenie MPiPS, które również określa zakres dydaktyczny, jaki powinien znać opiekun w żłobku.

Na polskim rynku funkcjonuje wiele różnych metod kształcenia poczynając od metod stacjonarnych do niestacjonarnych. Jednakże najmodniejszą formą, a zarazem najbardziej innowacyjną i praktyczną jest wybór nauki w formie kursów e-learningowych. Jest to opcja, dzięki której zaoszczędza się czas oraz pieniądze, a cała zdobyta wiedza, wraz z praktykami, jest zgodna z wymogami MPiPS, co oznacza, że materiał dydaktyczny pokrywa się w pełni z materiałem realizowanym na kursach stacjonarnych Sprawdzone i wiarygodne kursy posiada w swojej ofercie portal opiekun.net.

Jak wygląda praca w żłobku państwowym i prywatnym?

Dostępne projekty finansowane z budżetu Unii Europejskiej umożliwiają pokrycie kosztów związanych z pobytem dziecka w żłobku. Przez to powstaje coraz więcej instytucji opieki i rośnie zapotrzebowanie na zawód opiekuna w żłobku. Placówki, zapewniające opiekę najmłodszym dzieciom, funkcjonują o stałych porach dnia, a praca w nich pozwala na pogodzenia życia prywatnego i zawodowego.

Czym różni się praca w żłobku państwowym od prywatnego?

Chcąc podjąć pracę w żłobku możemy zdecydować się na etat w placówce państwowej lub prywatnej. Nie ma między nimi różnicy w zakresie obowiązków dla opiekuna, lecz inna jest organizacja pracy i oferowane benefity. Państwowe żłobki w okresie wakacyjnym są zamknięte przez jeden miesiąc, a prywatne są czynne przez cały rok. W państwowych żłobkach poszczególne grupy składają się z 20-25 dzieci, a w prywatnych żłobkach liczebność grup jest zróżnicowana. Zazwyczaj preferowane są w nich kameralne grupy. Praca w publicznej placówce związana jest z otrzymywaniem dodatkowego wynagrodzenia w postaci tzw. trzynastki oraz licznych dodatków. Opiekunki w żłobku mają wolne weekendy oraz dni ustawowo wolne od pracy.

Opiekun w żłobku – jakie ma obowiązki?

Podstawowym obowiązkiem opiekuna jest zaspokojenie potrzeb fizjologicznych podopiecznych oraz kompleksowe wspieranie rozwoju dzieci do lat 3. Choć należy podkreślić, że obszar zadań jest o wiele szerszy:

Komunikacja z rodzicami i osobami odbierającymi podopiecznych z placówki,

Kształtowanie umiejętności z zakresu samoobsługi i samodzielności,

Zapewnienie atrakcyjnych zajęć, które są dostosowane do wieku i umiejętności dzieci,

Dbałość o bezpieczeństwo małych dzieci, zapewnienie należytej opieki zgodnie z ich potrzebami,

Zapewnienie aktywnych form spędzania czasu na otwartej przestrzeni,

Monitorowanie stanu zdrowia dziecka,

Kontrola czystości zabawek i eliminacja przedmiotów zagrażających dzieciom,

Udzielanie pierwszej pomocy przed lekarskiej,

Organizowanie imprez okolicznościowych dla dzieci,

Przestrzeganie praw dziecka,

Realizacja pozostałych zadań na rzecz żłobka.

Ile może zarabiać opiekunka w żłobku?

Praca w żłobku jest atrakcyjna dla młodych i energicznych kobiet, które dysponują ogromnymi pokładami empatii, ale i wolnym czasem, bowiem jest to praca na pełen wymiar. Praca w żłobku – ile godzin jest zadeklarowane dla pracownika? Przez wzgląd na rodzaj umowy liczba godzin pracy może znacząco się różnić. W przypadku opiekuna w żłobku na etacie z reguły jest to 40 godzin tygodniowo.

Wartość wynagrodzenia opiekuna w żłobku rośnie wraz z posiadanym doświadczeniem zawodowym i kwalifikacjami zawodowymi. Większość osób pracujących w tym zawodzie zarabia od 2620 do 3300 zł brutto. Podjęcie pracy w każdym żłobku związane jest z koniecznością spełnienia przez kandydata wymagań wskazanych w ustawie o opiece nad dziećmi do lat 3 z dnia 4 lutego 2011.

Jak rozpocząć pracę jako opiekun w żłobku?

Nie każda osoba może podjąć pracę jako opiekun w żłobku. Kandydat zainteresowany podjęciem pracy w żłobku jako opiekun musi mieć odpowiednie wykształcenie i spełnić dodatkowe warunki:

Ukończenie studiów na kierunku pedagogika bądź ukończenie kursu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji opiekunki dziecięcej lub posiadanie doświadczenia zawodowego w zakresie udzielania dzieciom pierwszej pomocy,

Pełnoletniość,

Ukończenie szkolenia z zakresu udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej dziecku,

Posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych oraz korzystania z pełni praw publicznych,

Dysponowanie aktualnymi wynikami badań sanitarno-epidemiologicznych,

Niekaralność.

Mając już wykształcenie średnie można ubiegać się o pracę opiekuna w żłobku, lecz wiąże się to z koniecznością ukończenia szkolenia na opiekunkę w żłobku. Na ten kurs można się zapisać do Krajowego Instytutu Medycznego. Wyróżniona placówka spełnia wszelkie wymogi dotyczące realizacji usług edukacyjnych, nadto program zajęć został zaakceptowany przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Każdy uczestnik kursu po zakończeniu szkolenia otrzymuje zaświadczenie uprawniające do podjęcia pracy w placówkach zapewniających opiekę nad dziećmi w wieku poniżej 3 lat.

Dlaczego warto zapisać się na kurs?

Oferta Krajowego Instytutu Medycznego jest najlepsza na rynku, ponieważ pozwala na zdobycie wiedzy praktycznej i wymaganych kwalifikacji uprawniających do wykonywania zawodu opiekuna w żłobku. Wiedza akademicka ogranicza się jedynie do zdobycia umiejętności teoretycznych, a wyzwania towarzyszące pracy zawodowej wymagają dysponowania praktycznymi kompetencjami. Jest jeszcze jedna rzecz warto wspomnienia, czyli metoda nauki online. Kurs możemy zrealizować nie wychodząc z domu, samodzielnie dopasowując harmonogram zajęć do grafiku dnia. Ułatwia to podniesienie kwalifikacji osobom studiującym i pracującym.

Czy otrzymałaś wyczerpujące informacje co należy zrobić, aby zostać opiekunem w żłobku? Rozważasz zmianę zawodu? Zdobycie nowych kwalifikacji? Koniecznie poznaj całą ofertę proponowaną przez Krajowy Instytut Medyczny! Zmień swoje życie już dziś! Pracuj w zawodzie, który pokochasz!

Jak dostać pracę w żłobku? Praktycznie wskazówki Nowoczesna platforma do kursów on-line

Rozmowa kwalifikacyjna nierzadko wiąże się z ogromnym stresem i niepewnościami. Często pojawiają się pytania: czy aby na pewno jestem dobrze przygotowana? Czy pomyślałam o wszystkim?

Niejeden z nas to przeżywał, a więc specjalnie dla Was przygotowaliśmy krótki poradnik dotyczący tego o co należy zadbać udając się na rozmowę kwalifikacyjną do żłobka.

Przede wszystkim dokumenty! Aby pracować w żłobku należy być pielęgniarką bądź opiekunką dziecięcą. Najlepiej zabrać ze sobą zaświadczenie o ukończonym kursie na opiekuna żłobka (280h) bądź – jeśli pracowało się wcześniej z dziećmi – zaświadczenie o kursie uzupełniającym kwalifikacje (80h). Zapisz się u nas na Kurs z Decyzją Ministerstwa, który nada Ci takie uprawnienia.

Wygląd też jest ważny! Nie jest kłamstwem powiedzenie “jak Cię widzą tak Cię piszą”, a więc zadbajmy o to, by wyglądać schludnie. W pracy z dziećmi ważne są…paznokcie. Osoba zajmująca się maluchami powinna mieć je krótsze, tak, by nie przeszkadzały jej w codziennych czynnościach i by – co najważniejsze – nie zrobiły dziecku krzywdy. Zalecamy też delikatny makijaż.

Ubiór to kolejny element wymagający przemyślenia. Oczywiście należy wyglądać czysto, schludnie, porządnie. To podstawa. Trzeba także pamiętać, że żłobek to nie biuro – tutaj nie przychodzi się w eleganckich garniturach czy garsonkach. A więc luźny strój? Nie do końca! Nie chcemy przecież popaść z jednej skrajności w skrajność. Najlepiej wybrać coś pomiędzy. Codziennego, aczkolwiek eleganckiego. Najlepiej sprawdzą się tradycyjne czarne spodnie, zwykły biały t-shirt, a na to ramoneska czy codzienna marynarka. Ale oczywiście nie zamykajcie się na inne pomysły – to tylko propozycja! 🙂

Warto przygotować sobie scenariusze odpowiedzi na kilka najczęściej padających pytań. Dlaczego chciałabyś pracować właśnie w tym żłobku? Co najbardziej lubisz w pracy z dziećmi? Jakie metody pracy z dziećmi lubisz najbardziej? Co skłoniło Cię do podjęcia pracy jako opiekunka w żłobku? Jak radzić sobie z dziećmi “trudnymi”?

Polecamy także przejrzenie strony internetowej żłobka, do którego zmierza się na rozmowę kwalifikacyjną. Często placówki opisują zajęcia, które prowadzą czy metody jakimi pracują z dziećmi. Można wtedy odnieść się do konkretnej kwestii na rozmowie kwalifikacyjnej. Podjąć temat związany z konkretną placówką, a może zaproponować coś nowego czego do tej pory opiekunowie nie zastosowali w swej pracy?

Wypisz sobie swoje dobre strony oraz umiejętności, które mogą przydać Ci się w pracy z maluchami. Dyrektorzy często o to pytają i najlepiej, by być przekonującym w tym co się mówi – czyli nie dać się zaskoczyć. Często na szybko ludzie mają problem z wymienieniem własnych zalet więc przygotowanie wcześniej takiego spisu może ułatwić sprawę.

I najważniejszy punkt: nikogo nie udawaj! Naturalność wypada zawsze najkorzystniej, a kłamstwo? Ma krótkie nogi! Najlepiej uwierzyć w siebie i własne możliwości. Jeśli posiadasz pasję druga osoba na pewno to dostrzeże!

Powodzenia!

Data publikacji: 06.11.2019 r

Jak wygląda praca w żłobku?

Uwielbiasz małe dzieci i Twoim marzeniem jest opieka nad nimi oraz wspieranie ich w rozwoju? Praca w żłobku może być dla Ciebie idealnym rozwiązaniem! Przeczytaj, kto może zostać opiekunem, jakie są niezbędne kwalifikacje oraz na czym dokładnie polega praca opiekuna w żłobku.

Kto może pracować w żłobku?

Opiekun w żłobku musi posiadać nie tylko odpowiednie kwalifikacje do opieki nad dziećmi, ale również mieć udokumentowane zajęcia praktyczne, odbyte pod nadzorem kwalifikowanego opiekuna. Pracy z dziećmi może również podjąć się osoba, której wykształcenie merytoryczne przygotowało do opieki nad maluszkami, takie jak na przykład:

pedagogika opiekuńczo-wychowawcza;

edukacja wczesnoszkolna;

pielęgniarstwo;

położnictwo

Jednakże brak wykształcenia kierunkowego zdobytego na studiach wyższych nie zamyka drogi do zostania “ciocią” dla maluszków. Zdobycie odpowiednich kwalifikacji umożliwia również odbycie kursu opiekunki w żłobku, podczas którego nabywa się wiedzę z zakresu m.in. psychologii, fizjologii i animacji czasu wolnego.

Czym zajmuje się opiekunka w żłobku?

Wbrew pozorom, taka praca jest bardzo odpowiedzialna i wymaga sporo cierpliwości. Jedna opiekunka może na raz mieć pod opieką nawet 8 maluszków, z których każdy ma inne potrzeby, dlatego istotne jest prawidłowe podejście i organizacja czasu w taki sposób, aby każde z dzieci miało zapewnioną odpowiednią opiekę i wsparcie.

Praca opiekunki w żłobku to pełnienie funkcji opiekuńczej, dydaktycznej oraz wychowawczej. Przy codziennym rozkładzie dnia, “ciocia” zajmuje się higieną, karmieniem, zabawą i układaniem dzieci do snu. Podczas aktywnych zajęć organizuje zabawy, w których również aktywnie uczestniczy: czytanie, śpiewanie, prace plastyczne czy muzyczne – wszystkie te zajęcia mają oprócz zajmowania czasu wolnego wspierać rozwój maluchów. Dodatkowo, opiekunka uczy dzieci prawidłowego mycia rąk czy zębów oraz korzystania z nocnika. Kontroluje również, czy nie pojawia się wszawica czy inne choroby, które trzeba zwalczyć. Często opiekunki mają wsparcie w pielęgniarce, psychologu czy logopedzie, a także wolontariuszach – to już jest zależne od placówki, w jakiej znajduje zatrudnienie.

Ponieważ żłobki często mają długie godziny otwarcia, praca opiekunów jest zmianowa. To również może się przyczyniać do zmiany planu dnia opiekuna, w zależności od aktywności dzieci. Obok empatii i cierpliwości, przydają się więc duże pokłady kreatywności, aby jak najlepiej wykorzystać czas, kiedy maluszki są pod opieką specjalisty.

Opiekun w żłobku. Na czym polega ta praca?

Więcej informacji na temat kursu znajdziesz na stronie: http://www.opiekun.net/kursy/1/szkolenie-na-opiekuna-w-zlobku-lub-klubie-dzieciecym/src-BlogOpiePrac

Aby pracować jako opiekun w żłobku należy być osobą pełnoletnią, komunikatywną, otwartą, empatyczną, niekaralną oraz posiadającą odpowiednie kwalifikacje. Pisząc o wymaganych kwalifikacjach, trzeba rozumieć, że chodzi o odpowiednią wiedzę z zakresu opieki nad dziećmi, psychologii, biologii, fizjologii, wychowania oraz animowania czasu wolnego, zgodną z wszelkimi wymogami Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. W zakres znaczenia słowa ‘kwalifikacje’, wchodzi również doświadczenie czyli praktyka w konkretnym kierunku, tutaj opiece nad dziećmi do lat 3.

Żłobki zazwyczaj są czynne w godzinach 6:00-17/18:00, ale pracownicy pracują w systemie zmianowym. W Polsce norma tygodniowa czasu pracy wynosi 40h, a dniowa 8h, stąd też osoby zatrudnione na umowę o pracę w żłobku, mogą liczyć się z mniej-więcej takim wymiarem godzin pracy dziennej. Może się zdarzyć nieco inny rozkład godzin pracy w ciągu dnia, ale nie powinien przekraczać normy tygodniowej.

Opiekunem w żłobku może być osoba posiadająca kwalifikacje: pielęgniarki, położnej, opiekunki dziecięcej, nauczyciela wychowania przedszkolnego, nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub pedagoga opiekuńczo-wychowawczego. Nie jest to jednak jedyny wymóg, ponieważ opiekunem może być także osoba, która posiada co najmniej wykształcenie średnie oraz przed zatrudnieniem jako opiekun w żłobku lub w klubie dziecięcym odbyła 280-godzinne szkolenie, z czego co najmniej 80 godzin w formie zajęć praktycznych, polegających na sprawowaniu opieki nad dzieckiem pod kierunkiem w pełni wykwalifikowanego opiekuna. Powyższe wymogi reguluje rozporządzenie MPiPS, które również określa zakres dydaktyczny, jaki powinien znać opiekun w żłobku.

Na polskim rynku funkcjonuje wiele różnych metod kształcenia poczynając od metod stacjonarnych do niestacjonarnych. Jednakże najmodniejszą formą, a zarazem najbardziej innowacyjną i praktyczną jest wybór nauki w formie kursów e-learningowych. Jest to opcja, dzięki której zaoszczędza się czas oraz pieniądze, a cała zdobyta wiedza, wraz z praktykami, jest zgodna z wymogami MPiPS, co oznacza, że materiał dydaktyczny pokrywa się w pełni z materiałem realizowanym na kursach stacjonarnych Sprawdzone i wiarygodne kursy posiada w swojej ofercie portal opiekun.net.

Jak wygląda praca opiekuna w żłobku?

Jakie cechy pomagają w pracy z malutkimi dziećmi? Praca na etat to ile godzin tygodniowo? Jakie zadania stoją przed opiekunem w żłobku? Gdzie zdobyć kwalifikacje do wykonywania zawodu?

Praca opiekuna w żłobku nie należy do łatwych. Bywa wyczerpująca pod względem psychicznym i fizycznym. Opiekun przez kilka godzin dziennie musi mieć oczy dookoła głowy. Zajmuje się dziećmi, które poznają świat, wszystkiego dotykają, biorą do buzi. Dzieci mają lepsze i gorsze dni. Z drugiej strony jest to zawód, który daje dużo satysfakcji.

Praca z dziećmi- jakie obowiązki należą do opiekunów?

Do obowiązków opiekunki w żłobku należy:

organizacja zajęć edukacyjnych,

zapełnianie czasu dzieciom przez różnego rodzaju zabawy,

wszelkie czynności pielęgnacyjne, jak przewijanie,

dbałość o bezpieczeństwo,

uczenie samodzielności- ubierania się, jedzenia, załatwiania potrzeb do nocnika.

Zajmowanie się małymi dziećmi to szereg obowiązków, które spoczywają na opiekunie. Osoby, które są wrażliwe na zapach, mogą mieć problem z przewijaniem dzieci. Ponadto, rzadkością wśród maluchów nie są wymioty i tym również musi zająć się opiekunka. Kolejna kwestia to atrakcyjny dla dzieci harmonogram dnia. Idealnie, gdy opiekunka ma dodatkowe kursy na koncie, jak te na stronie https://niania.pro/, dzięki którym ma więcej pomysłów. Taki żłobek, gdzie pracuje wykwalifikowana kadra, która dodatkowo szkoli się w innych obszarach związanych z rozwojem dzieci, również jest chętniej wybierany przez rodziców.

Jakie cechy pomagają w pracy z dziećmi?

Przede wszystkim cierpliwość, podzielna uwaga, wyrozumiałość, opiekuńczość, wrażliwość, łatwość nawiązywania kontaktów. Przydatną cechą jest naturalność, bo dzieci czują nieszczerość. Poza tym pozytywne podejście do życia, świata i oczywiście do dzieci.

Gdzie zdobyć kwalifikacje?

Aby pracować jako opiekun w żłobku konieczne jest posiadanie wykształcenia wyższego kierunkowego. Inną opcją jest kurs opiekunki w żłobku. Obejmuje 280 godzin. W tym 80 godzin to jest praktyka.

Plusy pracy z małymi dziećmi

Praca opiekuna w żłobku ma wiele zalet:

pewne zatrudnienie- żłobków przybywa,

satysfakcja, którą daje każda nowa umiejętność podpieczonych,

dzieci to szczere istoty, z którymi kontakt daje dużo przyjemności,

praca pełna wyzwań, nie ma mowy o nudzie,

aktywność każdego dnia, zabawy z dziećmi wiążą się z konkretną dawką ruchu, dzięki czemu zachowasz dobrą formę.

Praca na pełen etat to osiem godzin dziennie, 40 godzin tygodniowo. Co jest wynikiem utraty w 2011 roku statusu pracowników opieki zdrowotnej.

JAKIE SĄ OBOWIĄZKI OPIEKUNEK ŻŁOBKOWYCH?

Wszystkim się wydaje, że Opiekunka Żłobkowa, tak jak każdy inny zawód – ma jasno określone obowiązki pracy. Ale nie do końca tak jest. Owszem, są pewne kryteria, wg których musi ona pracować, i czynności, które musi wykonywać, ale obowiązki ogólne (podstawowe) to jedno, a obowiązki dodatkowe, to drugie.

Chcę, żebyś zrozumiała. że praca opiekunki to nie tylko praca Z DZIEĆMI, ale też praca WOKÓŁ dzieci. O co w tym chodzi? A o to, że są rzeczy, które opiekunki muszą robić, bo tak mają odgórnie nakazane i są to obowiązki podstawowe, a są rzeczy które trzeba robić wokół maluchów, ale rzadko kiedy jest to wpisane do oficjalnych dokumentów (np. sprzątanie „w razie potrzeby”, lub „prowadzenie negocjacji z rodzicami”).

Do PODSTAWOWYCH obowiązków opiekunki żłobkowej należą:

Zajmowanie się dziećmi,

Dbanie o higienę i bezpieczeństwo dzieci (przewijanie, pielęgnacja, zabezpieczenie otoczenia),

Zabawianie dzieci,

Dbanie o ich dobry i harmonijny rozwój w żłobku,

Prowadzenie zajęć EDUKACYJNYCH dla dzieci (do 3 lat),

Organizowanie zajęć OGÓLNOROZWOJOWYCH dla dzieci,

Nauka samodzielności w różnych aktywnościach życiowych (ubieranie, nocnikowanie, samodzielne jedzenie),

Współpraca z rodzicami (w korpo nazwaliby to: pracą z klientem).

Nie jest tego dużo, co nie? No ale na tym nie kończy się praca opiekunki.

To są tylko te najważniejsze obowiązki, które są niezbędne do wykonywania zawodu. Są to również te wymagania, które musi spełniać nowo zatrudniany pracownik.

Nazwijmy to NIEZBĘDNYMI umiejętnościami opiekunki żłobkowej.

Ale poza tym, do zadań wykonywanych przez opiekunki, wchodzą również:

Odpowiedzialność za życie ludzkie (!),

Organizacja pracy dostosowana do zastanych warunków,

Sprzątanie : mycie podłóg oraz sanitariatów, odkurzanie, zmywanie naczyń, a raz do roku mycie okien oraz mycie i pranie WSZYSTKICH zabawek (plus wyparzanie niektórych),

: mycie podłóg oraz sanitariatów, odkurzanie, zmywanie naczyń, a raz do roku mycie okien oraz mycie i pranie WSZYSTKICH zabawek (plus wyparzanie niektórych), Rozkładanie i składanie leżaków (plus pościele) – codziennie,

Wymyślanie, przygotowywanie i tworzenie dekoracji do sali (w najgorszym przypadku – dla całego żłobka),

Codzienne wychodzenie z dziećmi na dwór (najlepiej 2 razy dziennie),

Dbanie o komfort psychiczny dzieci (wysokie umiejętności emocjonalne wymagane),

Przytulanie, głaskanie, i ogólnie okazywanie wiele czułości dzieciom (otwartość emocjonalna),

Tworzenie scenariuszów i konspektów zajęć,

Tworzenie planów – w zależności od żłobka: tygodniowych, miesięcznych lub kwartalnych,

Poszukiwanie i wdrażanie innowacyjnych metod pracy (dzieci szybko się nudzą, poza tym pracodawca wymaga nowych pomysłów),

Organizowanie wycieczek lub wyjść edukacyjno-rozrywkowych (dostosowanych do najmłodszych dzieci),

Dyplomatyczne podejście do rodzica (najlepiej empatyczne); wlicza się w to również umiejętność negocjacji (przydaje się),

Współpraca z psychologiem, logopedą,

Aktywne organizowanie dzieciom czasu wolnego (praktycznie cały czas),

Kształtowanie wizerunku placówki (elastyczność w podejściu do Klienta),

Budowanie zaufania z nowymi Klientami (dziećmi, jak i rodzicami),

Tworzenie grafików pracowniczych,

Działanie wg Ramowego Planu Dnia,

Rozwiązywanie bieżących problemów (umiejętność pracy w stresie),

Praca w nadgodzinach (często niepłatnych),

Praca w niepełnym składzie opiekunek (bardzo częsta sprawa),

i jeszcze parę innych rzeczy by się znalazło.

Ale zatrzymajmy się na tej liście.

Przeczytaj ją jeszcze raz. Jedną i drugą.

A teraz pomyśl:

CO TAK NAPRAWDĘ WIESZ O PRACY OPIEKUNKI?

Że „bawi się z dziećmi”? Że „popija kawkę, a dzieci same się bawią”?

To są wyobrażenia rodziców, które niejako utrudniają nam pracę (szerzej na ten temat pisałam TUTAJ).

Choć ja bym się nie obraziła, gdyby to było takie łatwe, jak oni myślą. 😉 Ale prawda jest taka, że jest to ciężki kawał chleba. Tak ciężki, że nie każdy jest w stanie go przełknąć.

No bo pomyśl:

Kto przy zdrowych zmysłach, chciałby ODPOWIADAĆ ZA ŻYCIE GRUPY LUDZI?

Taką pracę wykonują: lekarze, policjanci, strażacy, ratownicy, żołnierze. I każdy szanuje ich pracę. Bo jest niebezpieczna, mega odpowiedzialna, i służy do ochrony zdrowia i życia ludzkiego.

Teraz zadaj sobie proszę, jedno pytanie:

Czy dbanie o bezpieczeństwo dzieci, nie jest równie ważną kwestią? I równie odpowiedzialną?

Nauczyciele (w przedszkolach i szkole) oraz opiekunki żłobkowe, w ten lub inny sposób odpowiadają za zdrowie i życie dzieci, nad którymi przyszło im sprawować opiekę.

A mimo to, są traktowani jak najgorszy sort pracowników. Jakby ich praca była NAJMNIEJ WAŻNA.

Wkurza mnie to.

O tyle, o ile dzieci w przedszkolach i szkołach są raczej samodzielne (są w stanie samodzielnie zadbać o większość swoich podstawowych potrzeb), tak te żłobkowe są całkowicie zależne od opieki dorosłych. Właśnie od Opiekunek Żłobkowych.

Jeśli ktoś, myśli, że Opiekunka Żłobkowa to łatwy zawód, i to żaden wyczyn zajmować maluchami, to ja zapraszam na 1 dzień do żłobka. Tylko 1 dzień. I po tym dniu możemy sobie podyskutować. Zapraszam.

SPRZĄTANIE, A ORGANIZACJA PRACY

We wszystkich żłobkach bardzo obciążającym dla opiekunek jest obowiązek sprzątania żłobka. I nie mówię tu o drobnostkach typu – przetarcie stołów po posiłkach, czy zgarnięciu naczyń do mycia. Bo to jest pikuś.

Ja mówię tu o PRAWDZIWYM sprzątaniu. Np. Myciu garów.

W wielu żłobkach nie ma zmywarek, wiec wszystko trzeba myć ręcznie (a niby żyjemy w XXI wieku). I ja tu naprawdę mam na myśli WSZYSTKO: garnki, sztućce, miski, miseczki, talerze, kubki, dzbanki. Ogólnie cały pakiet.

Do tego jest jeszcze mycie podłóg – zwykle raz dziennie (w zależności od żłobka, w trakcie drzemki dzieci, lub po ostatnim posiłku), i odkurzanie (rano, lub po południu – wtedy, gdy jest mało, lub w ogóle nie ma dzieci). Nie wspomnę już o myciu sanitariatów (tj. sedesów, umywalek, brodzików, i nocników), czy regularnym (przynajmniej raz w tygodniu) wycieraniu kurzów. No i oczywiście nie można zapomnieć o wyrzucaniu śmieci (przy dużych grupach, wychodzą dwa spacery do śmietnika dziennie, z wielkimi ciężkimi worami, pełnymi śmierdzących pieluch).

A żeby nie było tak różowo to te wszystkie rzeczy trzeba robić PODCZAS pobytu dzieci w żłobku. Co wiąże się z naprawdę dobrą ORGANIZACJĄ PRACY.

Z tym ostatnim wiąże się jeszcze planowanie aktywności i działań w ciągu dnia, tak by nie zaniedbywać dzieci. Generalnie, wychodzi z tego niezła żonglerka czasem.

Do tego, jest od nas – opiekunek wymagane, byśmy np. CODZIENNIE wychodziły na dwór z dziećmi. Ale o tym napiszę osobny tekst.

Opiekunki w swojej pracy naprawdę MAJĄ CO robić i nie potrzebują jeszcze dokładania obowiązków.

WYMAGANIA KIEROWNIKA

Praca opiekunki żłobkowej sama w sobie jest wymagająca, więc organizacja pracy jest kluczowa. A do tego trzeba dodać i DOSTOSOWAĆ się do poleceń Kierownika/Dyrektora.

O co z tym chodzi? Już wyjaśniam.

Pamiętam, jak kiedyś pracując w państwowym żłobku zbliżała się rekrutacja nowych dzieci do żłobka. Jest to okres, w którym na kierownika spada całe multum papierologii, i pracy na komputerze (jednocześnie). Jest tego tak dużo, że jedna osoba nie jest w stanie fizycznie temu podołać. Dlatego moja kierowniczka zabrała wtedy do pomocy jedną mocno ogarniętą koleżankę z grupy. Miała ją odciążyć w porządkowaniu papierów. A ja sobie pomyślałam: WTF?

Nie miałyśmy naturalnie nic do gadania (no bo kto przy zdrowych zmysłach dyskutuje z szefem?), ale zostałyśmy bez jednego pracownika. Bez jednej opiekunki. A to mocno okroiło naszą „moc przerobową”. Przez pół dnia byłyśmy we trzy, na 24 małych dzieci, a to z kolei przełożyło się na więcej obowiązków dla nas trzech na grupie. Także tego… Taka sytuacja.

Pamiętasz listę dodatkowych obowiązków opiekunek żłobkowych, którą Ci przedstawiłam na początku tego tekstu? Dużo tego było, prawda?

Chcę Ci o nich trochę opowiedzieć. Najpierw jednak je trochę pogrupuję, wedle określonych kategorii, żebyś mogła zrozumieć, z czym tak naprawdę wiąże się praca w żłobku. No to zaczynamy.

Pierwsza kategoria jest ściśle powiązana z opieką nad samymi dziećmi, i z tym, co opiekunka żłobkowa musi zapewnić DZIECIOM.

1. Czego wymagają od opiekunek DZIECI?

Organizacji pracy dostosowanej do zastanych warunków.

To oznacza, że cały czas trzeba improwizować. Nie można działać pod linijkę, bo z dziećmi się tak nie da. To co działa dziś (uspokajająco lub rozbawiająco), nie musi działać jutro. Na bieżąco trzeba dostosowywać „metody”, do tego co akurat się dzieje. A to nie jest takie proste…

Dbanie o komfort psychiczny dzieci (wysokie umiejętności emocjonalne wymagane)

Muszę pamiętać, że dzieci nie kontrolują swoich emocji. Nie potrafią ich wyrażać. Uczą się tego dopiero, a ja, jako opiekunka muszę im w tym pomóc. Muszę im zapewnić pozytywne emocje, czyli po prostu zadbać o to, by przez większość czasu czuły się w żłobku dobrze. To oznacza, że praktycznie cały czas staję na głowie, by nie działa im się krzywda, by czuły się zrozumiane i wysłuchane. Na tym polega moja praca.

Przytulanie, głaskanie, i ogólnie okazywanie wiele czułości dzieciom (otwartość emocjonalna),

Chodzi tu o to, że jako opiekunka muszę być cały czas dostępna emocjonalnie dla dzieci. Niczym matka. Muszę reagować na ich nastroje. W mniejszym lub większym stopniu odpowiadać na ich potrzeby, poprzez rozmowę, kontakt fizyczny, lub zwykłą empatię.

Budowanie zaufania z nowymi Klientami (dziećmi, jak i rodzicami),

Jest to jedno z najtrudniejszych i najbardziej wymagających zadań z jakimi musi zmierzyć się opiekunka. No bo jak przekonać płaczącego, zestresowanego, rozbitego malucha, że w żłobku jest fajnie? Co fajniejsi rodzice zwykle są w szoku, że nam się to udaje. Często pytają – „Jak Panie to zrobiły?”

Najważniejsze to zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa i być w zasięgu jego wzroku (dokładnie w tej kolejności). Trzeba zbudować z nim więź. A to trwa.

Dlatego dzieci na początku przygody ze żłobkiem prawie cały czas płaczą. Nie mają jeszcze tego poczucia bezpieczeństwa. Z czasem buduje się zaufanie, a dzieci wiedzą, że zawsze mogą przyjść do Cioci po pocieszenie.

Za tym idzie, również wzrost zaufania rodziców do opiekunek. Ale o tym za chwilę.

Aktywne organizowanie dzieciom czasu wolnego (praktycznie cały czas)

Małe dzieci nie potrafią jeszcze za bardzo bawić się same. Jeśli rodzice w domu nie poświęcają im w tej aktywności wystarczająco dużo czasu, to często w żłobku kompletnie nie wiedzą, co mają robić, np. z lalką. Kończy się to zwykle tym, że lalka jest ciągnięta po podłodze za włosy, lub rzucana przez całą salę (co już może zagrażać innym dzieciom).

Ja jako opiekunka jestem tu od tego, by pokazać dziecku, CZYM oraz JAK może się bawić, co jest OK, a co NIE OK. To ja inicjuję wiele zabaw, gdy dzieci się nudzą. Muszę wtedy wymyślić coś, co zajmie ich choć na parę minut (ćwiczą skupienie uwagi na jednej aktywności – co jest bardzo istotne w późniejszej edukacji) i/lub spożytkuje ich energię (np. zabawy ruchowe).

Ważną rzeczą jest też, by dzieci miały dużo, tzw. „swobodnej zabawy”. Oczywiście pod nadzorem opiekunek. Chodzi o to, by dzieci uczyły się zabawy same, i pobudzały swoją wewnętrzną kreatywność, np. poprzez zabawy tematyczne typu opiekowanie się lalą, czy budowanie z klocków. Moją rolą jest wtedy pokazywanie, co można w danej zabawie robić, lub jak wykorzystać jakieś przedmioty (np. wyobrażanie sobie, że dany klocek to młotek, którym można bawić się w naprawę auta).

Druga kategoria skupia w sobie rzeczy, które są ważne głównie dla rodziców.

Zostawiają oni w żłobku swój największy Skarb, więc mają prawo mieć pewne oczekiwania w stosunku do pracy opiekunek żłobkowych.

Czego wymagają od opiekunek RODZICE?

Współpraca z psychologiem, logopedą,

Jako opiekunka muszę mieć na uwadze, że dziecko może mieć z czymś w żłobku problem. Bardzo ważne jest, bym zwracała na to szczególną uwagę, i wszelkie nieprawidłowości zgłaszała innym specjalistom.

Maluch może bowiem mieć problemy z rozwojem (mniejsze lub większe), a rodzice rzadko kiedy są (delikatnie mówiąc) chętni do przyjęcia mojego punktu widzenia.

Często moje obserwacje są bagatelizowane. W tym momencie potrzebuję wsparcia w postaci opinii konkretnego specjalisty. W przypadku dzieci żłobkowych, najważniejszymi są właśnie: logopeda i psycholog. To zwykle oni są dla rodziców największymi autorytetami, pod których namową zaczynają działać dla dobra dziecka. Często są też za to bardzo wdzięczni. Chociaż zdarzają się wyjątki…

Dyplomatyczne podejście (najlepiej empatyczne), wlicza się w to również umiejętność negocjacji,

Mam wrażenie, że jest to kluczowa umiejętność w moim zawodzie, głównie w odniesieniu do kontaktów z rodzicami. Dlaczego? Bo ja jako opiekunka muszę wiedzieć W JAKI sposób rozmawiać z TYM KONKRETNYM rodzicem, by dotarł do niego mój przekaz. O jaki przekaz chodzi?

Np. o sytuacje trudne czyli np. kwestie bicia lub gryzienia innych dzieci.

Są rodzice, którym wystarczy wspomnieć, że:

„Maciuś zaczął gryźć dzieci, i to raczej nie jest kwestia zębów”,

i oni sobie wezmą to do serca za pierwszym razem. I mam poczucie, że oni zaczną na to zachowanie w domu też zwracać większa uwagę.

Jednak jest też duża rzesza rodziców, z którymi trzeba obchodzić się jak z jajkiem, bo nie są w stanie przyjąć do siebie prawdy, lub wszystko tłumaczą „zębami” lub „fazą rozwojową”. Drażni mnie coś takiego niemiłosiernie.

A to dlatego, bo do takich ludzi trzeba mówić jak do (za przeproszeniem) małego dziecka, które w każdej chwili może wybuchnąć gniewem, lub polecieć na skargę… oczywiście do Kierownika żłobka.

Przy takich rodzicach muszę UWAŻAĆ na to CO i W JAKI sposób mówię o ich maluchu. Bo inaczej, moje słowa zostaną wypaczone, a w skrajnym przypadku, czeka mnie atak z ich strony, no i naturalnie wizyta „na dywaniku” u Kierownika.

Nie mogę im powiedzieć:

„Maciuś zaczął gryźć dzieci”.

Muszę jakoś obejść temat, i powiedzieć coś w stylu:

„Czy zaobserwowała Pani ostatnio jakieś zmiany w zachowaniu synka? Bo się o niego martwimy. Dzisiaj ugryzł dwie koleżanki i kolegę. Zastanawiamy się, czym to może być spowodowane. Ma Pani jakiś pomysł?”

Tak więc – przede wszystkim DYPLOMACJA.

Rozwiązywanie bieżących problemów (umiejętność pracy w stresie),

Często bywa tak, że w mojej pracy wydarzy się coś niespodziewanego, i muszę natychmiast ocenić, jak to wpłynie, lub wpływa na moją pracę. O czym mówię? Ano o sytuacji, gdy np. w ostatniej chwili okazuje się, że zaplanowane zajęcia zostały odwołane, i trzeba NA JUŻ wymyślić zastępcze aktywności dla maluchów.

Albo o adaptacji, który to proces kosztuje mnie mnóstwo energii i wymaga ode mnie ciągłego analizowania faktów, typu: „jak uspokoić płaczące dziecko, na które NIC na razie nie działa”.

Albo o tym, że koleżanka z grupy się rozchoruje, i będzie brakowało rąk do pracy, ale dziećmi trzeba się zająć. Muszę sobie „JAKOŚ PORADZIĆ” (swoją drogą – nienawidzę tego określenia, i kiedyś napiszę osobny wpis, dlaczego). We wszystkich tych sytuacjach ja – opiekunka muszę wykazać się nie małą odpornością na stres, i na szybko wymyślać KONSTRUKTYWNE rozwiązania problemu. A to nie lada wyzwanie…

Budowanie zaufania (chodzi przecież o opiekę nad ich największym Skarbem),

Tak jak buduje się zaufanie u dziecka, by czuło się dobrze i bezpiecznie, tak samo muszę dodatkowo dbać o dobre samopoczucie rodzica. Muszę znaleźć czas na rozmowę z nim. Muszę być cierpliwa i wyrozumiała. A z drugiej strony nie mogę dać sobie wejść na głowę rodzicowi, gdy ten upiera się przy swoich rozwiązaniach problemu, które wiem, że w żłobku się nie sprawdzą (np. ciągłe poświęcanie uwagi TEMU JEDNEMU dziecku).

Tak czy inaczej, jako opiekunka muszę posiadać ogromne umiejętności społeczne oraz interpersonalne, dzięki którym małymi kroczkami będę budować nić porozumienia z rodzicami.

Powiem tak – ja wiem, jakie mam kwalifikacje i umiejętności, i wiem, że potrafię zadbać o dziecko, ale rodzic tego nie wie. I ja muszę robić wszystko, by go o tym przekonać.

Kształtowanie wizerunku placówki (elastyczność w podejściu do Klienta),

Tutaj chodzi o takie drobne rzeczy, jak: pozytywne nastawienie, elastyczność we współpracy z rodzicami, ale też dbanie o estetyczny wygląd żłobka (dekoracje), czy tworzenie miejsca przyjaznego dzieciom (aktywności, zabawy, dbanie o otoczenie). To również wymaga ode mnie pełnego zaangażowania w relację z rodzicami. Owszem zdarzają się sympatie i antypatie do poszczególnych opiekunów, ale to nie może przysłaniać ogólnej misji żłobka, jaką jest – tworzenie bezpiecznego i otwartego miejsca pobytu dla najmłodszych.

Ostatnia kategoria wiąże się z wymaganiami stawianymi opiekunkom żłobkowym przez ich SZEFÓW. I oczywiście chodzi mi tu o kwestię, o których nie wspomina się im na rozmowach kwalifikacyjnych (a szkoda…).

Czego wymaga od opiekunek KIEROWNICTWO?

Odpowiedzialność za życie ludzkie (!),

Najważniejsze w żłobku jest bezpieczeństwo dzieci. To się rozumie samo przez się. Każde uchylenie się od tego obowiązku, lub narażenie dzieci na uszczerbek na zdrowiu, wiąże się z poważnymi konsekwencjami.

Zwykle, jeśli są to jednorazowe przypadki, lub wypadki losowe (typu dziecko pośliznęło się na piasku, a ja np. nie zdążyłam go zaasekurować), kończy się na upomnieniu, ewentualnie wpisie do akt. W najgorszych przypadkach, gdy któraś opiekunka świadomie naraża zdrowie lub bezpieczeństwo dziecka (np. wmusza jedzenie, lub siłą krępuje ruchy), zwykle kończy się to zwolnieniem dyscyplinarnym.

Swoją drogą, nie rozumiem dorosłych kobiet, które wyżywają się na dzieciach i robią im krzywdę… Jak ktoś sobie ze sobą nie radzi, nie powinien pracować w takim miejscu. I tyle.

Sprzątanie

Czyli: mycie podłóg oraz sanitariatów, odkurzanie, zmywanie naczyń, a raz do roku mycie okien oraz mycie i pranie WSZYSTKICH zabawek w żłobku (plus wyparzanie niektórych),

Kierownicy niechętnie mówią o tym obowiązku przyjmując nową osobę do pracy (takie obowiązki zrażają większość kandydatek, więc się im nie dziwię). Faktem jest, że w żłobkach trzeba sprzątać. Jeśli ma się szczęście i kierownik ceni pracę opiekunek, to zwykle zatrudnia osobę stricte do sprzątania. Jeśli jednak trafi się do państwowego żłobka, lub na kierownika-sknerę, to czeka nas ostra harówa w gumowych rękawiczkach i „latanie na mopie”. Taki los opiekunek.

Rozkładanie i składanie leżaków (plus pościele) – codziennie,

Tego nikt za mnie nie zrobi. Leżaki zwykle są schowane w specjalnych pomieszczeniach, lub odpowiednio zabudowanych szafach. I trzeba te łóżeczka codziennie na drzemkę rozkładać (włącznie z pościelą), i składać. Że nie wspomnę już o pamiętaniu numeracji/znaczka przypisanego każdemu dziecku (wymogi sanepidu). Nic nie może się mieszać. I ja to też muszę mieć na uwadze, jeśli akurat danego dnia na mnie spadł ten obowiązek. Bo to, że jest to już typowa fizyczna praca (mocno obciążająca kręgosłup) jest dla mnie czymś oczywistym, i nie będę się na ten temat rozpisywać.

Wymyślanie, przygotowywanie i tworzenie dekoracji do sali (w najgorszym przypadku – dla całego żłobka),

Na to trzeba zawsze wygospodarować sobie czas dużo wcześniej. Jako opiekunka muszę przewidywać co się będzie tworzyć, jakie materiały do tego będą potrzebne, oraz pamiętać, by się w nie odpowiednio wcześniej wyposażyć. Jeśli chodzi o tworzenie dekoracji, to w żłobku nie można robić takich rzeczy na ostatnią chwilę. Z jednego prostego powodu – później może nie być na to czasu.

Może zdarzyć się adaptacja, może dzieci przyjdą po dłuższej nieobecności do żłobka i trzeba będzie im poświęcić więcej uwagi i czasu. Czasu, który mógłby być poświęcony na przygotowanie dekoracji.

Pół biedy, jak trzeba udekorować jedną salę. Przy zespole nawet 3 opiekunek, można to bardzo fajnie, szybko i sprawnie ogarnąć. Gorzej, jak szef każe ozdobić CAŁY ŻŁOBEK.

Pracowałam w przedszkolu, w którym tak się robiło. Ale dla mnie to jakiś poroniony pomysł. Jakby opiekunki miały dekorować CAŁE placówki, to by nie miały czasu na opiekę nad dziećmi.

No i musisz pamiętać, że dekoracja nie jest na stałe, ale np. sezonowa (wiosna, lato, itp.), lub związana z jakimś wydarzeniem (np. Dzień Mamy). Więc tych zmian podczas roku żłobkowego trochę się zbiera. Ja jako opiekunka muszę więc cały czas trzymać w tej kwestii rękę na pulsie. Wielki Kierownik patrzy…

Tworzenie scenariuszów i konspektów zajęć,

Jest to potrzebne do organizacji zajęć. Choć tak naprawdę głównie jest to niezbędne kierownikowi do jego dokumentów.

Przy małych dzieciach praca jest tak nieprzewidywalna i mega elastyczna, że nie da się iść wg jakiegoś scenariusza. Spodziewanie się po brzdącach 1,5-rocznych, że „najpierw zaśpiewają piosenkę, potem zatańczą, a na końcu pobawią się w kółeczku”, jest dla mnie jakimś totalnym nie porozumieniem! Osobiście wykasowałabym to z obowiązków opiekunek, bo to w praktyce więcej w naszej pracy przeszkadza i utrudnia, niż w jakikolwiek sposób pomaga. Nie wspominając już o tym, że trzeba poświęcić na to swój prywatny czas.

Dobrze jest mieć ogólny plan, ogólny zarys zajęć (tak pi razy oko), ale moim zdaniem scenariusze i konspekty mogą się sprawdzić dopiero w pracy z przedszkolakami, bo są starsze i więcej rozumieją. Oraz mają więcej samokontroli.

Tworzenie planów – w zależności od żłobka: tygodniowych, miesięcznych lub kwartalnych,

Plany organizują moją pracę. Ogólnie są one bardzo przydatnym narzędziem pracy. Chociaż czasem pisanie ich bywa uporczywe.

Na przykład wtedy, gdy według kierownika co miesiąc dzieci muszą mieć RÓŻNE aktywności, a nie ciągle te same. To trochę mało wykonalne, z tego względu, że maluchy MUSZĄ powtarzać np. budowanie z klocków, bo dzięki temu uczą się i utrwalają nowe umiejętności. W grupie wiekowej do lat 3, jest to kluczowa sprawa.

Fajnie jest mieć jakiś ogólny plan pracy na tydzień, na miesiąc. Ale nie ma co się go też kurczowo trzymać. Tak jak wspomniałam wcześniej. Ja, jako opiekunka muszę dostosowywać się do zastanych warunków. Wiąże się to z tym, że nie zawsze da się przygotowany plan zrealizować. Wszystko i tak, zależy głównie od dzieci…

Poszukiwanie i wdrażanie innowacyjnych metod pracy (dzieci szybko się nudzą, poza tym pracodawca wymaga nowych pomysłów)

Kierownik wymaga ode mnie, bym ciągle wymyślała nowe rzeczy, pomysły na zajęcia, itp. W związku z tym moja praca nie ogranicza się jedynie do fizycznego przebywania w żłobku, ale również do siedzenia w domu (w moim prywatnym czasie) w Internecie w poszukiwaniu nowych inspiracji, pomysłów, piosenek i materiałów, które mogę wykorzystać w pracy z dziećmi.

Pod tym względem moja praca jest taka sama jak praca nauczyciela przedszkola. Haczyk jest taki, że większość znalezionych pomysłów muszę maksymalnie UPROŚCIĆ. Dzieci do lat 3 mają ograniczone możliwości przyswajania informacji, więc można z nimi zrobić jedynie OKREŚLONE TYPY zajęć i zabaw (zmodyfikowane do ich możliwości poznawczych). Może brzmi to prosto, ale wierz mi, że wymaga to ode mnie niezłej kreatywności.

Organizowanie wycieczek lub wyjść edukacyjno-rozrywkowych (dostosowanych do najmłodszych dzieci),

Coraz częściej od opiekunek żłobkowych wymaga się, by organizowały „wyjścia zorganizowane” do jakichś ciekawych miejsc. Problem polega na tym, że często w żłobkach dzieci nawet nie potrafią chodzić! Nie wspominając już o chodzeniu przy „wężu”, czy za rączkę z kimś…

A co tu dopiero mówić o zorganizowanym wyjściu! Uważam, za głupotę wymaganie ode mnie jako opiekunki, bym zabierała tak małe dzieci na wycieczki. Dzieci do lat 3 tego nie potrzebują. Poza tym, ciężko jest znaleźć dobre miejsce na wycieczkę dla takich maluchów, i żeby było dodatkowo ciekawie i edukacyjnie. Dzieci żłobkowe, to nie przedszkolaki. Dla maluchów lepszą alternatywą są wydarzenia, teatrzyki, które mają miejsce w żłobku. Miejscu dla nich bezpiecznym.

Organizowanie przedstawień, i innych imprez okolicznościowych,

Wymaga się od żłobków, by takie imprezy organizowały. Tak jak w przedszkolach. Nie wiem, czy bardziej tego oczekują kierownicy, czy rodzice, ale dla mnie jest to poroniony pomysł. Małe dzieci powinny się bawić!

Mogą robić wiele innych rzeczy. Mogą robić np. prezenty okazjonalne do wręczenia mamom/dziadkom, można je nagrać, jak śpiewają piosenki dla babci, lub mamy, ale głupotą oraz ignorancją jest dla mnie zmuszanie ich do WYSTĘPOWANIA PRZED PUBLICZNOŚCIĄ. Są na to po prostu za malutkie.

Dzieci do lat 3 jeszcze nie mówią zbyt dobrze, nie kontrolują swoich emocji, nie rozumieją wielu rzeczy (np. „mama przyjdzie na występ, będzie Cię widzieć, ale nie możesz do niej podbiec, bo musisz śpiewać”). Wymaga się od nich by stały w miejscu i na rozkaz śpiewały, tańczyły i recytowały wierszyki. Dla mnie to jakieś chore nieporozumienie. A żeby tego było mało – jako opiekunka muszę w ten lub inny sposób nauczyć dzieci „scenariusza”. A to samo w sobie jest bardzo trudne.

Kształtowanie wizerunku placówki (elastyczność w podejściu do Klienta),

W wielu żłobkach kierownicy wyznają tu główną zasadę konsumpcjonizmu, czyli – „Nasz klient, nasz Pan”. O co rodzić poprosi to jest swego rodzaju świętość. Bo jak nie będzie zadowolony, to może zabrać dziecko ze żłobka, a co za tym idzie – żłobek straci pieniądze. Że nie wspomnę o napisaniu negatywnej opinii.

Dlatego ja jako opiekunka jestem niejako ZMUSZANA do przytakiwania rodzicom i im ustępowania. Nawet w sytuacjach, gdy wiem, że prośba rodzica zaburzy funkcjonowanie dziecka w żłobku (np. rodzic chce je przyprowadzać kiedy chce, bez stałej godziny), ale rzadko kiedy mogę się w tej kwestii odezwać.

Kierownik wymaga ode mnie, że będę załatwiać z rodzicami sprawy polubownie, tak, żeby w ogóle nie było problemów. W innym przypadku, jestem wzywana „na dywanik”. Ma być uśmiech, i ma być miło. Na tym polega kształtowanie wizerunku żłobka – oczami kierowników.

Budowanie zaufania z nowymi Klientami

Rodzic oddaje do żłobka swoje dziecko, czyli swój największy Skarb. Boi się o nie, i martwi. Z racji, że ja stoję „na pierwszej linii frontu” to głównie ja odpowiadam za to jakie nowi rodzice będą mieć nastawienie do żłobka (nie mówię tu już o tych, którzy nie zależnie od wysiłków kadry i tak będą się czepiać, bo na to już nikt nie ma wpływu). Ale najważniejsze by tak nawiązywać kontakt, i tak BUDOWAĆ WIĘŹ z rodzicem, by ten był w miarę zadowolony. I za tego typu kontakt odpowiadam ja i moje koleżanki opiekunki. To my tworzymy atmosferę żłobka.

Tworzenie grafików pracowniczych,

Kierownik zwykle wyznacza jedną opiekunkę (najczęściej tę, z najdłuższym stażem pracy), która ustawia grafiki reszcie osób. Musi ona je dostosować do zapotrzebowania żłobka, uwzględnić bezpieczeństwo dzieci (np. nowe opiekunki nie mogą wydawać dzieci, więc nie mogą zamykać żłobka). Musi też brać pod uwagę też indywidualne potrzeby pozostałych opiekunek – bo ta ma dzieci w przedszkolu, ta ma lekarza, co na niego pół roku czekała, ta ma rehabilitację rano, więc może być tylko na późniejszą godziną, a tamta jedzie na pogrzeb wujka. Tworzenie grafiku to nie lada gimnastyka. Ale również odpowiedzialność. Zwłaszcza w sytuacji, gdy jednej z pracownic zabraknie. Wtedy to dopiero jest kombinowanie!

Praca w nadgodzinach (często niepłatnych),

Bolączka wszystkich opiekunek. Niby kodeks pracy jasno mówi o tym, że wszelkie godziny wypracowane ponad normę, powinny być odpowiednio płatne. Jednak pracodawcy często w różny sposób omijają to prawo. Często mówią, że nadgodziny można sobie „odebrać” w postaci wyjścia wcześniej z pracy, lub przyjścia do niej później. Ale to w praktyce tak niestety nie działa. W żłobkach tak często jest rotacja i braki w personelu, że ciężko jest odebrać sobie te dodatkowe godziny. Nie ma na to idealnego momentu. Mówię z doświadczenia.

Problem też polega na tym, że kierownik często wywiera na mnie swego rodzaju presję, bym tylko została w pracy dłużej, lub pomogła koleżankom z innej grupy. Często kończy się to nadgodzinami. 5 minut tu, czy tam nikogo nie zbawi, ale jeśli ten czas wydłuża się do pół godziny, lub godziny to z tego robi się już cały dzień do odbioru!

Praca w niepełnym składzie opiekunek (bardzo często),

Kierownicy NAGMINNIE łamią przepisy prawa pracy w tej kwestii.

Bo jak inaczej określić stan, w którym na grupę 30 dzieci przypadają 3 opiekunki (czyli 10 dzieci na jedną, gdzie przepisowo może być 8), bo np. jedna poszła na długofalowe L4? Lub ktoś odszedł, a na jego miejsce nikogo jeszcze nie ma? I ja muszę pracować z koleżankami w takim systemie. Bo nie mamy wyjścia (rachunki trzeba płacić), bo jesteśmy zastraszane, bo jesteśmy mamione, że ktoś zaraz przyjdzie do pracy i to tylko chwilowe. gorzej, jak ta CHWILA, trwa np. 3 miesiące, albo i dłużej. Po takim okresie pojawia się problem, z tytułu przemęczenia. Wtedy nie dość, że dochodzi nam obciążenie fizyczne i psychiczne, to morale wszystkich opiekunek mocno się obniża, żeby nie powiedzieć, że LEŻY.

Jak widzisz praca opiekunki to nie tylko przytulanie i bawienie się z dziećmi. To ciężka harówa i mnóstwo wymagań.

OPIEKUNKI POD PRESJĄ

Myślę, że mało jest zawodów, które tak szybko doprowadzają człowieka do wypalenia zawodowego. Ciągła praca w stresie, wygórowane wymagania z różnych stron, odciskają mocne piętno na psychice opiekunek żłobkowych. Niektóre z nich nie wytrzymują presji, i odchodzą.

Piszę o tym wszystkim, żebyś zrozumiała, że opiekunki to też tylko ludzie, i mają prawo do zmęczenia, frustracji i niechęci. Co oczywiście nie daje im prawa do wyładowywania się na Tobie (lub co gorsza), na dzieciach (a zdarzają się takie osoby, niestety). Takie zachowanie jest karygodne i nie powinno mieć miejsca. Ale to są wyjątki.

Większość opiekunek kocha pracę z dziećmi, i uwielbia zajmować się Twoim szkrabem, z tym że czasem mają one najzwyczajniej w świecie dosyć nadmiaru obowiązków. Dlatego też zdarzają się osoby w tym zawodzie, które mogą sprawiać wrażenie nieprzyjemnych. Postaraj się postawić w ich sytuacji, tak jak one to często robią, w stosunku do Ciebie.

My rozumiemy, że mogłaś mieć ciężki dzień w pracy (bo szef na Ciebie nakrzyczał, a terminy Cię gonią), i dlatego możesz być w kontakcie z nami nie miła, lub nieobecna. Ale to działa też w drugą stronę. My też na co dzień musimy mierzyć się z wieloma frustracjami, a mimo to zachowujemy się na tyle profesjonalnie, na ile możemy i nie odreagowujemy ich na Tobie.

Bądźmy wyrozumiali dla siebie nawzajem, i współpracujmy, a nie dokładajmy sobie obowiązków.

I to by było na tyle ode mnie.

Co myślisz o obowiązkach Opiekunki Żłobkowej?

Kaśka RNP

Praca w żłobku: Kwalifikacje i zadania opiekunki dzieci – InfoJob

Choć może się wydawać, że praca opiekunki dziecięcej jest łatwa, nie jest to zajęcie dla każdego. Praca w żłobku jest niezwykle odpowiedzialna, męcząca i wymagająca szczególnych cech osobowości. A co najważniejsze – trzeba lubić dzieci.

Wiele młodych dziewcząt, zastanawiając się nad wyborem swojej ścieżki zawodowej, rozważa pracę w żłobku lub przedszkolu. Przyczyn takich pomysłów należy dopatrywać się w niezwykłym uroku małych dzieci. Możliwość spędzania czasu z niewinnymi istotkami i wpływania na ich prawidłowy rozwój faktycznie może być kusząca. Należy jednak pamiętać, że praca w żłobku to nie tylko zabawa i przytulanie. Opieka nad dziećmi to bardzo odpowiedzialne i trudne zadanie, wymagające specjalnych uprawnień.

Czym zajmuje się opiekunka w żłobku?

Głównym obowiązkiem wychowawcy w żłobku jest sprawowanie opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 i dbanie o ich bezpieczeństwo. Zadaniem kadry jest też zapewnienie dzieciom warunków zbliżonych do warunków domowych. I nie chodzi tu jedynie o odpowiednie przygotowanie przestrzeni, lecz o ciepłą i przyjazną atmosferę, uwzględniającą potrzeby emocjonalne i społecznie dzieci. Do obowiązków opiekuna należy prowadzenie zabaw, a także zajęć edukacyjnych i opiekuńczo-wychowawczych dopasowanych do wieku podopiecznych i indywidualnych potrzeb każdego z nich. Co istotne, mają one być nie tylko przyjemne, ale i rozwijające. Opiekun w żłobku powinien też rozpoznawać potrzeby fizyczne dzieci oraz zajmować się ich pielęgnacją i higieną. Zadaniem osoby pracującej na tym stanowisku jest też często wydawanie posiłków.

Zadania żłobków i klubów dziecięcych są jasno określone w ustawie, jednak można zauważyć duże różnice pomiędzy publicznymi zespołami żłobków a żłobkami prywatnymi. Placówki, w których rodzice opłacają czesne maluchów, mogą pochwalić się lepszym wystrojem, cateringiem i możliwościami finansowymi. Najważniejsze jest jednak to, że w niepublicznym żłobku na ogół przypada mniej dzieci na jednego opiekuna, co jest korzystne nie tylko dla dzieci, ale także dla pracowników.

Godziny pracy

Zgodnie z ustawą żłobek powinien zapewnić dziecku opiekę w wymiarze do 10 godzin dziennie. Żłobki otwarte są zwykle w godzinach 6-18, w zależności od wewnętrznych ustaleń danej placówki. W związku z tym praca odbywa się w systemie zmianowym, by nie przekraczać standardowego, 8-godzinnego wymiaru czasu pracy.

Praca w żłobku – niezbędne kwalifikacje

Zgodnie z ustawą o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, opiekunem w żłobku może zostać tylko i wyłącznie osoba pełnoletnia i niekarana. Wśród wymaganych uprawnień do pracy z małymi dziećmi ustawodawca wymienia również obowiązkowe badania sanitarno-epidemiologiczne. Choć dla wielu rodziców może to być zaskoczeniem, by pracować w żłobku nie trzeba jednak posiadać wykształcenia wyższego.

Mile widziane jest oczywiście wykształcenie kierunkowe. Najłatwiej pracę znajdą zawodowe pielęgniarki, położne, opiekunki, pedagogowie i nauczyciele wychowania przedszkolnego i wczesnoszkolnego oraz terapeutki, a także osoby, które ukończyły studia wyższe lub podyplomowe na kierunkach:

wczesne wspomaganie rozwoju,

wspomaganie rozwoju dzieci w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej,

edukacja prorozwojowa,

pedagogika małego dziecka,

psychologia dziecięca,

psychologia wspierania rozwoju i kształcenia,

psychologia wychowawcza.

O pracę w żłobku z powodzeniem mogą jednak ubiegać się także osoby z wykształceniem średnim, które w ciągu dwóch lat przed podjęciem pracy ukończyły kurs z zakresu udzielania pierwszej pomocy dziecku oraz posiadają minimum roczne doświadczenie w pracy z dziećmi w wieku do lat 3. By zdobyć kwalifikacje do pracy, nie mając kierunkowego wykształcenia, potrzebne jest także odbycie 280-godzinnego szkolenia, w ramach którego 80 godzin to zajęcia praktyczne z dziećmi.

Ile zarabia opiekunka w żłobku?

W tym miejscu pojawia się pytanie – czy to się w ogóle opłaca? Uśmiech bąbelka to oczywiście wspaniała nagroda za trud włożony w pracę, ale niestety nie opłacimy nim rachunków. Jak wynika ze statystyk opublikowanych w 2021 roku, wynagrodzenie opiekunki dziecięcej wynosi od 1900 do 2400 złotych netto za pracę na cały etat.

Praca w żłobku – wady i zalety

Jak wspomniano już na początku, z pozoru łatwa praca w żłobku, jest tak naprawdę bardzo wymagająca i ma sporo wad. Największą jest z pewnością stosunek odpowiedzialności do wynagrodzenia. Wychowawcy mają w swoich rękach zdrowie i życie maluchów, są odpowiedzialni za ich rozwój emocjonalny i społeczny, a także za to, czego dzieci nauczą się w pierwszych latach życia. To, jakich nabiorą nawyków, w jakim tempie będą się rozwijać i jak ukształtuje się ich osobowość, w dużej mierze zależy właśnie od osób, z którymi spędzają po kilka godzin każdego dnia. Tak dużą odpowiedzialność można uznać za wadę pracy opiekuna. Można jednak dostrzegać w niej także szansę kształtowania przyszłych pokoleń, które będą budować lepszy świat. Na pracę w żłobku z całą pewnością powinny decydować się osoby, którym bliższe jest to drugie podejście.

Nauczycielki żłobkowe, kim są, na czym polega ich praca?

Z pozoru taka praca wydaje się prosta. Opieka nad dziećmi, zmiana pieluch, karmienie. Nic skomplikowanego, każdy to umie. Czyżby?

“Kameralna placówka zatrudni ciocię”. “Jeśli lubisz pracę z dziećmi, jesteśmy miejscem dla ciebie”. “Szukamy ciepłej osoby, doświadczenie nie jest wymagane”, “Kochasz dzieci? Ta praca jest dla Ciebie!”. Tak wyglądają ogłoszenia o pracy na stanowisku opiekunki w żłobku. Przyjęło się, że w “żłobkach” pracują “ciocie”, nie nauczycielki, nie opiekunki, a właśnie “ciocie”. To słowo dość dobrze opisuje oczekiwania i realia pracy w placówkach. Ciocia to ktoś, kto nie musi dużo umieć, aby zająć się dziećmi, musi być natomiast osobą miłą, pomocną, niezbyt asertywną, można od niej dużo oczekiwać i spodziewać się, że w zamian o wiele nie poprosi.

Kim są opiekunki i co robią?

Aby stać się opiekunką w żłobku, należy ukończyć studia kierunkowe w zakresie edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej lub odbyć kurs przygotowujący do zawodu.

Pierwsza ścieżka – praca w żłobku po studiach – należy raczej do wyjątków niż reguły. Zdecydowanie częściej “ciociami” zostają osoby, które ukończyły 280-godzinny kurs. Tu także jest pewna elastyczność, ponieważ zakres i długość kursu zależą od doświadczenia w pracy z dziećmi, jakie ma kandydatka na “ciocię”. Dla osób z doświadczeniem to 80 lub 40 godzin przygotowania.

Tyle o warunkach brzegowych. Realia pracy opiekunki w żłobku są jednak bardziej złożone i wymagają od “cioć” dużych umiejętności i kompetencji. Należy, poza miłym i serdecznym usposobieniem, umieć zaplanować i zorganizować zajęcia edukacyjne, umieć rozmawiać z rodzicami, być gotową na pracę w ruchu, w hałasie, nieporządku, liczyć się z tym, że dzieci się brudzą i brudzą innych. Podobnie jak w przedszkolu trzeba mieć żelazną odporność na grypę, przeziębienia i covid. Przypomnijmy, że w zasadzie przez cały czas trwania pandemii żłobki działały.

Z pozoru taka praca wydaje się prosta. Opieka nad dziećmi, zmiana pieluch, karmienie. Nic skomplikowanego, każdy to umie. Czyżby? Zobaczmy, jak wyglądają scenki z pracy “żłobianek”.

Refleksje opiekunki dziecięcej

Monika Warpechowska

Katarzyna Kulesza

Żłobek Miejski Nr 1 – Żłobek Integracyjny w Białymstoku

Praca opiekunki dziecięcej w Żłobku wymaga dużego zaangażowania ze strony osób, które zdecydują się na jej podjęcie. Każda z nas zaczynając pracę w Żłobku miała podobne obawy i lęki. Nasze poprzednie miejsca pracy nie miały nic wspólnego z tak małymi dziećmi, w dodatku studia pedagogiczne, które wszystkie ukończyłyśmy, nie dały nam ani wiedzy, ani tym bardziej praktyki, jak pracować i co robić z takimi maluszkami. Miałyśmy więc nikłe pojęcie, oparte o doświadczenie nas jako matek, czy obserwacje dzieci znajomych i przyjaciół. Myślałyśmy, że nasza praca będzie polegała na karmieniu, przewijaniu i usypianiu. Ku naszemu zaskoczeniu okazało się, że akurat czynności higieniczne zajmują najmniej czasu. Mimo, że każda z nas zaczęła pracę z różną grupą wiekową, miałyśmy takie same spostrzeżenia – z dziećmi coś trzeba było robić, ponieważ między posiłkami i spaniem były chętne i gotowe do zabawy. Domagały się uwagi i zainteresowania. Zaskoczone byłyśmy tym, że tak jak ze starszymi dziećmi – trzeba pracować całą sobą – ciałem, duchem, głową. Każda nasza niedyspozycja jest przez nie od razu zauważona, każdy uśmiech jest oddany, a każde dobre słowo nagrodzone chęcią współpracy. Kolejnym „krokiem milowym” było odkrycie, że dzieci niekoniecznie robią z zabawkami to, co byśmy chciały, żeby robiły. Np. zamiast grzecznie układać puzzle – rozrzucają je i jedzą. Patrzyłyśmy z zazdrością, jak starsze koleżanki radzą sobie z całą grupą rozkrzyczanej dzieciarni, jak potrafią sprawić, że dzieci wykonują ich polecenia. Szczerze powiedziawszy straciłyśmy nadzieję, że kiedykolwiek będziemy potrafiły coś takiego. Początek pracy był więc dosyć trudny i zaskakujący dla wszystkich. Ale z czasem okazało się, że wszystkiego można się nauczyć.

W naszym Żłobku prowadzimy z dziećmi wiele zajęć. Są to m. in. „Żywioły”, „Zabawy fundamentalne”, „zajęcia rytmiczno – umuzykalniające” i „zajęcia plastyczne”. Każda opiekunka potrafi prowadzić każde zajęcia. Oczywiste jest jednak także to, że każda wykorzystuje swoje talenty i upodobania w pracy, a więc ma jedną ulubioną dziedzinę. Nasza praca opiera się w dużej mierze na współpracy. Dzięki niej mamy możliwość prowadzić zajęcia, w których się realizujemy. To cudowne uczucie móc przekazywać tak małej istocie swoje pasje, zaangażowanie, mieć wpływ na kształtowanie się jej zdolności, na pokazywanie jej świata, na przygotowywanie jej do następnego etapu życia – przedszkola. Obserwowanie „naszych” dzieci – ich rozwoju, postępów i zaangażowania motywuje nas do dalszej pracy, dodaje sił i pobudza wyobraźnię.

Jedną z metod pracy w naszym Żłobku są zajęcia rytmiczno – umuzykalniające. Istotą tych zajęć jest wyzwolenie w dziecku aktywności, dzięki której ma ono możliwość poznania siebie, otoczenia oraz wyzwolenia przeżywanych emocji. Zajęcia te składają się z dwóch form – rytmiki i tańca. Głównym wątkiem tematycznym rytmiki jest zawsze aktualna pora roku, z czego wynika, że nieodłącznym elementem jest osłuchanie się z muzyką poważną („Cztery pory roku” Vivaldiego). Opiekunkom, które dobrze czują się w konwencji muzycznej, rytmika pozwala na dowolność w posługiwaniu się ruchem i instrumentami. Na każdych zajęciach dzieci mają możliwość poznania jednego instrumentu, który może być przez nie dotknięty, obserwowany, „oswojony”, a nawet „spróbowany”. Rytmika dotyczy tempa i rytmu, i tego właśnie próbujemy nauczyć nasze dzieci. Początkowo dzieci wystukują paluszkami rytm i tempo o podłogę, a z czasem uczą się wykorzystywać do tego różne przedmioty, instrumenty i zabawki. Drugą formą zajęć rytmiczno – umuzykalniających jest taniec. Ograniczony jest on do prostych dziecięcych pląsów pozwalających na uwolnienie swoich emocji i uczuć, zarówno pozytywnych jak i negatywnych. Zajęcia te dostarczają wiele satysfakcji prowadzącym, ponieważ dzieci bardzo szybko naśladują pokazywane układy, domagają się tańczenia z nimi podczas „luźniejszych” chwil, a także szybko uczą się słów piosenek.

Kolejną metodą, która sprawia nam wiele przyjemności są „Zabawy fundamentalne” (T. Walaszek). Wykorzystują one zabawę, która uczy, pokazuje, rozwija i pobudza dziecko do posługiwania się wszystkimi zmysłami – wzrokiem, słuchem, dotykiem, węchem i smakiem, a także ruchem. W metodzie tej używane są przedmioty codziennego użytku oraz wykonane w oparciu o tzw. „pedagogikę śmietnikową” zabawki. Wykorzystuje się pojemniki po kremach, kartonowe pudełka, plastikowe butelki wypełnione wodą z drobnymi przedmiotami, itp. Jest to więc tania i dostępna dla każdego forma zajęć. „Zabawy fundamentalne” są przeznaczone dla dzieci od pierwszych chwil życia, co jest bardzo ważne, bo pozwala na odkrywanie i uaktywnianie zdolności, jakie drzemią w małym człowieku. Są one też świetną zabawą dla dorosłego oraz pogłębiają kontakt z dzieckiem. Większości dorosłych nie spodziewa się, że tak małe dziecko potrafi tak szybko i pracowicie dążyć do celu – nawet jeśli nie potrafi wykonać jakiejś czynności, to doskonale ją zapamiętuje i odtwarza w przyszłości. Sukces dziecka staje się wtedy naszym sukcesem. Świadomość tego, że wszystko czego dziecko nauczy się i pozna teraz, będzie miało wpływ na jego działanie i funkcjonowanie w przyszłości, dostarcza nam wiele satysfakcji, czyni odpowiedzialnymi za wszelkie zabawy edukacyjne i mobilizuje do ciągłego doskonalenia się. Podczas tych zabaw opiekunka uczy się razem z dzieckiem widzieć świat jego oczyma, znajdować radość w zabawie i w słowach pełnych akceptacji, zobaczyć jak to jest być małym, zdanym na kogoś i uzależnionym od osoby dorosłej, która może pomóc, albo nie.

Z dziećmi o specjalnych potrzebach rozwojowych prowadzone są zajęcia indywidualne. Dla każdego dziecka opracowujemy oddzielny program wspomagania rozwoju przy udziale specjalistów: logopedy, psychologia i rehabilitanta.Bardzo ważną rolę odgrywa tu nasz stosunek do tych zajęć, ponieważ nasz optymizm, zaangażowanie, odpowiedzialność i cierpliwość mobilizują dzieci i zachęcają do pracy. Nasze wzmacnianie i wspieranie dziecka „pracuje” na jego sukces. Każda z nas lubi pracować w przyjaznej i miłej atmosferze. Takie odczucia mają też nasze dzieci. Zajęcia indywidualne są więc ważną i bardzo trudną formą pracy. Rodzą w nas poczucie ogromnej odpowiedzialności za losy naszych dzieci. To właśnie w dużej mierze od nas zależy ich wiara w siebie, stosunek do otaczającego świata, a także sukcesy na ich dalszej ścieżce edukacyjnej.

Praca opiekunki dziecięcej to nie tylko zawód, to powołanie. Aby zapewnić dziecku prawidłowy rozwój i stworzyć sprzyjające mu środowisko wychowawcze potrzebna jest bezinteresowna miłość, szacunek i akceptacja. Socjalizacja i nauczanie naszych dzieci zaczyna się na etapie Żłobka. Placówka, w której pracujemy przygotowuje je do uczestniczenia w kolejnych szczeblach edukacji.

키워드에 대한 정보 na czym polega praca w żłobku

다음은 Bing에서 na czym polega praca w żłobku 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.

이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!

사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 JAK WYGLĄDA PRACA W ŻŁOBKU? | DO ROBOTY

• Praca
• zawód
• zajęcie
• wykształcenie
• wymagania
• zarobki
• wojtek kaczmarczyk
• dla pieniędzy
• onkaczmarczyk
• Wojciech Kaczmarczyk

JAK #WYGLĄDA #PRACA #W #ŻŁOBKU? #| #DO #ROBOTY

---

YouTube에서 na czym polega praca w żłobku 주제의 다른 동영상 보기

주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 JAK WYGLĄDA PRACA W ŻŁOBKU? | DO ROBOTY | na czym polega praca w żłobku, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.