당신은 주제를 찾고 있습니까 “nie mam celu w życiu – Nie mam celu w życiu“? 다음 카테고리의 웹사이트 https://ppa.charoenmotorcycles.com 에서 귀하의 모든 질문에 답변해 드립니다: https://ppa.charoenmotorcycles.com/blog/. 바로 아래에서 답을 찾을 수 있습니다. 작성자 seminariumliderow11 이(가) 작성한 기사에는 조회수 2,405회 및 좋아요 8개 개의 좋아요가 있습니다.
Brak chęci do życia i brak celu w życiu są jednymi z symptomów choroby. Nie daj sobie wmówić, że człowiek w depresji nigdy nie może podnieść się z łóżka, są wśród nas chorzy, którzy chodzą do pracy i spotykają się ze znajomymi. Brak chęci do życia może zwiastować również dystymię, czyli nerwicę depresyjną.Skupienie się na tym, co jest tu i teraz, może być afirmacją życia. Poprzez ćwiczenia uważności, w tym medytację i inne formy treningu relaksacyjnego, ludzie mogą nauczyć się „sprowadzać” siebie do chwili obecnej i uciec od ciągłego zamartwiania się, które prowadzi do ogólnego poczucia nieszczęścia.Na anhedonię narażone są osoby aktywne zawodowo, zestresowane i przemęczone. Wyróżniamy dwa rodzaje anhedonii – pierwotną, czyli wynikającą z depresji oraz wtórną, która jest wywoływana przez leki przeciwdepresyjne. Choroba ta jest uleczalna, choć jej leczenie jest długofalowe.
nie mam celu w życiu 주제에 대한 동영상 보기
여기에서 이 주제에 대한 비디오를 시청하십시오. 주의 깊게 살펴보고 읽고 있는 내용에 대한 피드백을 제공하세요!
d여기에서 Nie mam celu w życiu – nie mam celu w życiu 주제에 대한 세부정보를 참조하세요
http://akademialiderow.org
nie mam celu w życiu 주제에 대한 자세한 내용은 여기를 참조하세요.
Jak znaleźć cel w życiu? 10 pytań, które pomogą Ci go odkryć!
Wybranie życiowej drogi i ustalenie celów to problem, z którym zmaga się wielu ludzi. A współczesny świat wcale tego nie ułatwia.
Source: mariusztomaszewski.pl
Date Published: 4/1/2022
View: 5819
Dlaczego nie mam celu w życiu i nie zamierzam wieszać się z …
Nie mam celu w życiu, czy to czyni mnie gorszym? W trakcie wspomnianej rozmowy ponad kilkanaście razy usłyszałam, że MUSZĘ ZNALEŹĆ W ŻYCIU CEL.
Source: lilyfly.pl
Date Published: 11/1/2021
View: 8828
Uczucie bycia obojętnym i brak celu w życiu
… i teraz zupełnie się nie ciesze gdy np zarabiam, nie mam celu w życiu, jestem obojętny uczuciowe, czy psychologia/psychiatria mogą mi pomóc? Pozdrawiam!
Source: pytania.abczdrowie.pl
Date Published: 5/15/2022
View: 3598
Anhedonia – Dlaczego odczuwam brak radości z życia?
Anhedonia to termin, który został wprowadzony do psychiatrii już w 1896 roku. Pochodzi z języka greckiego i jest połączeniem słów „an” czyli „bez” oraz …
Source: psychoterapiacotam.pl
Date Published: 7/20/2022
View: 6272
Brak celu w życiu, znużenie – Depresja – Nerwica.com
Właściwie na co dzień samotność nie przeszkadza mi aż tak, bo z natury jestem introwertykiem i po całym dniu rozmów z klientami w pracy mam już …
Source: www.nerwica.com
Date Published: 10/17/2022
View: 2384
Co zrobić, jeśli czujesz, że Twoje życie nie ma sensu ani celu?
Moje życie nie ma sensu ani celu. Czuję się zagubiony, bez kierunku. Nie wiem, czego chcę, nic mnie nie motywuje i nie mogę znaleźć drogi w …
Source: pieknoumyslu.com
Date Published: 12/5/2021
View: 6324
Czy takie zabużenia da się wyleczyć? Brak sensu życia, brak …
Proszę o pomoc. Mam niskie poczucie wlasnej wartości – czuje sie mało inteligentna, powolna, brzydka, mało kreatywna, niesympatyczna. Nie wiem co chce w życiu …
Source: www.znanylekarz.pl
Date Published: 3/30/2022
View: 7732
Najlepszy cel to brak celu – Uczę się ACT
Jeśli chodzi o przeszłość, to nie mam z nią nic wspólnego, nic też z przyszłością. … Życie bez celów nie było nigdy jakiś moim konkretnym celem do …
Source: uczesieact.pl
Date Published: 2/1/2021
View: 9858
Cel w życiu a jego brak – jak go znaleźć? Wyznaczanie celów
Dla innych jest to szczęśliwa rodzina. Jak znaleźć i wyznaczyć cel w życiu? Jednak, co w przypadku gdy ktoś tego życiowego celu nie ma? Jak go odnaleźć? Gdzie …
Source: flstrefa.pl
Date Published: 2/15/2021
View: 5454
주제와 관련된 이미지 nie mam celu w życiu
주제와 관련된 더 많은 사진을 참조하십시오 Nie mam celu w życiu. 댓글에서 더 많은 관련 이미지를 보거나 필요한 경우 더 많은 관련 기사를 볼 수 있습니다.
주제에 대한 기사 평가 nie mam celu w życiu
- Author: seminariumliderow11
- Views: 조회수 2,405회
- Likes: 좋아요 8개
- Date Published: 2011. 9. 9.
- Video Url link: https://www.youtube.com/watch?v=nyIsEN_XSdk
Jak znaleźć chęć do życia?
Skupienie się na tym, co jest tu i teraz, może być afirmacją życia. Poprzez ćwiczenia uważności, w tym medytację i inne formy treningu relaksacyjnego, ludzie mogą nauczyć się „sprowadzać” siebie do chwili obecnej i uciec od ciągłego zamartwiania się, które prowadzi do ogólnego poczucia nieszczęścia.
Czy anhedonia jest uleczalna?
Na anhedonię narażone są osoby aktywne zawodowo, zestresowane i przemęczone. Wyróżniamy dwa rodzaje anhedonii – pierwotną, czyli wynikającą z depresji oraz wtórną, która jest wywoływana przez leki przeciwdepresyjne. Choroba ta jest uleczalna, choć jej leczenie jest długofalowe.
Co może być przyczyną braku siły?
Apatia może być jednym z symptomów wielu chorób neurologicznych czy psychiatrycznych. Towarzyszy schorzeniom związanym z zaburzeniem pracy mózgu takim jak: choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, otępienie czołowo-skroniowe, postępujące porażenie nadjądrowe czy udar mózgu.
Co robi człowiek w depresji?
Osoby z depresją przez cały czas odczuwają smutek, który z dnia na dzień zaczyna ich coraz bardziej zmieniać. Przygnębienie to często nie ma konkretnej przyczyny. Tak po prostu nasze życie zaczyna być szare, pozbawieni zostajemy energii życiowej, występują kłopoty z najprostszymi czynnościami, myśleniem i emocjami.
Co zrobić gdy brak motywacji?
W terapii ważne jest, by dociec przyczyny stanu motywacji i starać się znaleźć jakieś rozwiązanie niwelujące problem u jego źródła. Niezbędne jest mobilizowanie i motywowanie chorego oraz wspieranie go w podejmowanych przez niego działaniach, tak by widział ich pozytywne efekty.
Czy da się żyć bez emocji?
– Życie bez emocji byłoby raczej niemożliwe. Emocje uznawane są za jeden z kluczowych mechanizmów adaptacji: informują nas o ważności zdarzeń. Gdy nam coś zagraża, czujemy strach, gdy coś bezpowrotnie utracimy, odczuwamy smutek.
Czy można nie mieć emocji?
Anhedonia, jest to niezdolność odczuwania przyjemności, także utrata zainteresowań i brak motywacji. To stan, w którym życie jest pozbawione kolorów, smaku, zapachu, a uczucie radości pojawia się bardzo rzadko lub nigdy.
Czy brak emocji to choroba?
To może być anhedonia – niezdolność do odczuwania emocji. Poczucie pustki, utraty, niechęć do życia, apatia, smutek – to niektóre z typowych objawów depresji. To choroba, która dotyka coraz szerzej grupy osób. Mówi się, że jest demokratyczna, bo dopada różne osoby niezależnie od wieku, płci czy statusu materialnego.
Czy brak checi do życia to depresja?
W nieco prostszym ujęciu depresję można zdefiniować jako zwyczajny brak chęci do życia. W przeciwieństwie do typowej “chandry”, czyli naturalnego pogorszenia nastroju, depresja nie mija po kilku dniach.
Jak depresja niszczy człowieka?
Jak depresja niszczy życie? Obniżenie nastroju jest typowym objawem depresji. Oznacza to, że tracimy ochotę do życia, ogarnia nas smutek, przestają nas cieszyć te wszystkie aktywności, które do tej pory sprawiały nam przyjemność. Czujemy się beznadziejnie.
Czy depresja odbiera siły?
U osób dotkniętych depresją można też zaobserwować ogólne spowolnienie, szybkie męczenie się, utratę sił fizycznych i psychicznych. Chorzy czują się rano o wiele gorzej niż wieczorem.
Kiedy minie anhedonia?
Niestety anhedonia jest także objawem, który często ustępuje dopiero na końcu, wiele tygodni po ustąpieniu innych objawów depresji” – powiedział dr T.
Dlaczego ja nic nie czuję?
Często nawet mogą to być problemy nieuświadomione – nadal jednak silnie rzutują one na życie. Dlatego jeśli odczuwasz brak radości z życia, czujesz, że nic nie sprawia Ci przyjemności i tracisz gdzieś radość do przeżywania emocji – być może cierpisz właśnie na anhedonię.
Co zrobić gdy nic mnie nie interesuje?
Przewlekła lub skrajna apatia może wskazywać na problemy ze zdrowiem. Na przykład apatia może występować u osób, które doświadczają następujących zaburzeń: depresja: apatia jest częstym objawem depresji. Osoby cierpiące na depresję mogą poczuć się niezainteresowane czynnościami, które kiedyś im się bardzo podobały.
Czy anhedonia to choroba?
Warto pamiętać, że anhedonia nie jest chorobą, lecz jest objawem. Jest to jeden z trzech głównych objawów depresji, ale może również występować przy depresyjnych nastrojach i innych chorobach psychicznych.
Nie masz siły żyć? Możesz pokonać to uczucie
Brak chęci do życia doskwiera nam – jako społeczeństwu – coraz częściej. Zdarza się nawet, że słowa “nie mam siły żyć” padają z ust 7-letnich dzieci. Niekiedy to wina presji, innym razem – zaburzeń psychicznych. Jeśli czujemy, że brak nam celu w życiu, to brak chęci do życia pojawia się niemal synchronicznie. Jak sobie z tym poradzić?
1) Brak chęci do życia – diagnoza
Na świecie aż 350 milionów ludzi (w tym 1,5 miliona w Polsce) choruje na depresję. Najczęściej diagnozowana jest w przedziale wiekowym 20-40 lat i cierpi na nią dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn. Nie jest to jednak żadna wskazówka, bo na tę chorobę zapaść mogą tak 7-letni chłopcy, jak i 90-letni staruszkowie.
Depresję można (i trzeba) wyleczyć. Brak chęci do życia i brak celu w życiu są jednymi z symptomów choroby. Nie daj sobie wmówić, że człowiek w depresji nigdy nie może podnieść się z łóżka, są wśród nas chorzy, którzy chodzą do pracy i spotykają się ze znajomymi.
Brak chęci do życia może zwiastować również dystymię, czyli nerwicę depresyjną. Szacuje się, że może na nią cierpieć nawet 5 proc. społeczeństwa. Ma podłoże genetyczne, a szczególnie podatne są na nią osoby, które w dzieciństwie były zmuszane do wypierania i tłamszenia swoich emocji.
Wśród jej symptomów występuje m.in. niska samoocena, stan stale utrzymującego się smutku, zaburzenia apetytu, duże wahania wagi, zaburzenia snu i koncentracji, anhedonia – brak zdolności odczuwania przyjemności, trudności z podejmowaniem decyzji, spadek energii życiowej, ciągłe zmęczenie i rozdrażnienie, myśli samobójcze i brak nadziei na poprawę stanu psychicznego. Żeby lekarz mógł zdiagnozować dystymię, objawy te muszą się utrzymywać przez co najmniej 2 lata.
Powód braku chęci do życia może tkwić w wielu innych chorobach i zaburzeniach psychicznych. Jeśli czujesz, że nie masz siły żyć, wybierz się do lekarza psychiatry. To konieczne.
2) Niechęć do życia – po diagnozie
Jeśli jesteś już po konsultacji z lekarzem psychiatrą, który orzekł, że nie cierpisz na żadne wymagające leczenia schorzenie, możesz skonsultować się z psychoterapeutą. Terapia pozwoli ci odkryć, z czego wynika twoje postrzeganie braku sensu życia, pomoże uporać się z zaszłościami czy schematami, za którymi w życiu podążasz. Ważne, żeby poczytać o nurtach psychoterapii, a później porozmawiać o tym na pierwszym spotkaniu – nie każda forma terapii musi być dla ciebie odpowiednia.
Jeśli nie masz ochoty lub pieniędzy na spotkania w gabinecie psychoterapeutycznym, a bezsens życia i brak do niego chęci wciąż ci doskwiera, wykonaj kilka drobnych kroków:
Okresowo uprość sobie życie (zrezygnuj z niektórych zobowiązań, żeby nabrać sił), skup się na osiąganiu realnych celów (na początku łatwych do spełnienia, wówczas wzrośnie ci motywacja), prowadź dziennik, który pozwoli ci wyrzucić z siebie emocje, planuj dzień i dziel go na etapy. Nie podejmuj żadnych kluczowych decyzji w chwilach obniżonego nastroju.
3) Brak chęci do życia – zdrowie
Jeśli czujesz, że “nie masz siły żyć”, nie unikaj kontaktu z otoczeniem i znajdź grupy wsparcia, chociażby w internecie. Poszukaj również własnego sposobu na redukcję stresu (np. medytację) i zadbaj o suplementację witaminy B12, której niedobór zmniejsza ilość wytwarzanej energii oraz sprawia, że pojawiają się ospałość i wypalenie, z czasem przeradzające się w zespół chronicznego zmęczenia .
Żeby dobrostan psychiczny był utrzymany w ryzach, zaleca się uprawianie sportu, spotykanie się z przyjaciółmi, wysypianie się, pielęgnowanie hobby i sprawianie sobie drobnych przyjemności.
4)Brak celu w życiu – jak sobie poradzić?
Zastanów się również nad tym, co sprawia, że odczuwasz bezsens życia. Być może nie realizujesz swoich marzeń, nie satysfakcjonuje cię praca ani związek? Zdarza się, rzecz jasna, że brak chęci do życia dotyka osoby, które spełniają na co dzień swoje marzenia i ambicje, ale częściej to jednak brak poczucia misji/powołania utrudnia nam motywację.
Brak celu w życiu jest sporym problemem, ale można go rozwiązać, szukając. Inspirując się i próbując nowych rzeczy. To trudne, jeśli ma się stale obniżony nastrój i brak chęci do czegokolwiek, dlatego właśnie zanim zaczniesz na nowo poszukiwać siebie, weź sobie do serca wszystkie poprzednie podpunkty.
Zobacz także: “To jak skakanie na bungee bez pewności, że lina wytrzyma”. Tak wygląda depresja w czasie pandemii
Jak znaleźć cel w życiu? Poznaj 10 pytań, które pomogą Ci go odkryć!
Jak znaleźć cel w życiu? Poznaj 10 pytań, które pomogą Ci go odkryć!
Pewnie nie raz zadawałeś sobie pytania: Jak znaleźć cel w życiu? Jak odnaleźć własną pasję? Jaka jest moja życiowa misja? Bądź po prostu pytałeś o sens życia… Wybranie życiowej drogi i ustalenie celów to problem, z którym zmaga się wielu ludzi. A współczesny świat wcale tego nie ułatwia.
Żyjemy w czasach nadmiaru, przesytu i chaosu informacyjnego. Mnogość wyborów, które stoją przed nami, przytłacza nas i niejednokrotnie miesza nam w głowach. Na rynku dostępnych jest coraz więcej produktów, coraz więcej kierunków studiów, kursów, szkoleń czy nowych zawodów, o których nikt wcześniej nie słyszał. A im więcej możliwości, tym więcej niepewności.
Zaczynamy gubić się w tym, co robimy. Zadajemy sobie pytania: Czy ja na pewno realizuję siebie i swoje talenty? Czy to jest właściwa droga, którą powinienem podążać? Jak najlepiej wykorzystać swój potencjał? Czym się zająć, aby się realizować i odczuwać większą satysfakcję z życia?
Jak znaleźć cel w życiu i wybrać właściwą drogę?
Część ludzi w ogóle nie zastanawia się, jak znaleźć cel w życiu, jaka jest ich życiowa misja? Płyną przez życie popychani przypadkowymi okolicznościami i zdarzeniami, zmierzając w niedookreślonych kierunkach.
Dużo osób czeka na potwierdzenie od Boga albo znak od jakiejś siły wyższej, że to jest to. Wierzą, że pewnego dnia spłynie na nich tajemna wiedza i ktoś im powie, czym powinni się zająć.
Są też tacy, którzy wiedzą, czego chcą od życia i konsekwentnie realizują swoje plany. Czasami odkrywają swoje życiowe powołanie pod wpływem jednego zdarzenia lub jednej sytuacji, która zmienia ich życie o 180 stopni. Innym razem potrzebują wielu lat i wkładają mnóstwo energii, aby znaleźć swój życiowy cel.
Jak zaleźć cel w życiu, kiedy nie jest się pewnym, którą drogą podążać?
Zrób sobie przerwę, rozsiądź się wygodnie, zadaj sobie 10 poniższych pytań i wsłuchaj się w swoje wnętrze. Być może te pytania pomogą Ci lepiej zrozumieć siebie i znaleźć odpowiedzi.
1. Co sprawia Ci przyjemność i wywołuje radość?
Pamiętasz cytat z filmu „Chłopaki nie płaczą”?
To bardzo ważne, abyś odkrył, co w życiu lubisz robić. Praca, która będzie sprawiać Ci przyjemność, stanie się o wiele łatwiejsza. A może wręcz przestaniesz traktować ją, jako pracę a zaczniesz dostrzegać w niej pasję i cel swojego istnienia – znajdziesz głęboki powód, dlaczego warto to robić.
Przypomnij sobie sytuacje i zadania, które lubisz robić i które pochłaniają Cię w całości a czas podczas ich realizacji, przestaje dla Ciebie istnieć. Pomyśl, co Cię w nich szczególnie fascynuje?
Kiedy czujesz się radosny i szczęśliwy? Co wtedy robisz, czym się zajmujesz?
Zapisz swoje przemyślenia i zastanów się chwilę nad nimi, a być może znajdziesz w nich inspirację do tego, jak znaleźć cel w życiu i wskazówkę do dalszej drogi.
2. Jakie są Twoje mocne strony? Co przychodzi Ci z łatwością?
To normalne, że nie we wszystkim będziesz dobry i nie wszystko będzie dla Ciebie.
Są jednak takie dziedziny, w których na pewno się sprawdzisz. Przypomnij sobie, z czego czułeś się dumny? Za co inni Cię podziwiali? Za co otrzymywałeś dyplomy bądź wyróżnienia? A także, jakie zadania realizujesz obecnie bez większego problemu, a które są dla Ciebie prawdziwą udręką?
By odkryć siebie, musisz poznać listę swoich mocnych i słabych stron. Jeżeli trudno Ci samemu ją opracować, zawsze możesz poprosić o pomoc ludzi, którzy dobrze Cię znają i których zdanie sobie cenisz.
Musisz wiedzieć, że prawdopodobieństwo znalezienia życiowego celu będzie większe, gdy odkryjesz swoją prawdziwą pasję i talent. Często talent rodzi się z pasji i odwrotnie – pasja z talentu. Dlatego szukaj, zadawaj pytania i eksperymentuj.
O tym jak odnaleźć swoją pasję piszę w artykule: Jak znaleźć pasję i żyć pełnią życia? Znajdziesz w nim dodatkowe inspiracje i nieco inne spojrzenie na ten temat. Często bowiem jest tak, że ludzie najpierw mają pasję a z czasem przeradza się ona w coś większego i życiowy cel.
3. Co jest dla Ciebie naprawdę ważne?
Któż z nas nie pragnie, aby nasze życie było wartościowe? Chcemy być zdrowi, prowadzić dostatnie i wygodne życie, kochać i być kochanym, rozwijać się i nadawać swojemu życiu prawdziwy sens.
Każdy z nas wybiera wartości, którymi kieruje się w życiu na drodze do samorealizacji.
To bardzo ważne, abyś wiedział, co w życiu cenisz. Podczas życiowych dylematów, kiedy nie będziesz wiedział, co dalej robić, wystarczy, że przypomnisz sobie swoje najważniejsze wartości i zasady moralne. Dzięki temu od razu będziesz wiedział, jakie decyzje podjąć.
Co jest dla Ciebie ważne w życiu? Jakie wartości komunikujesz na zewnątrz? Jako kto chcesz być postrzegany? Jakim zasadom moralnym hołdujesz? To jedne z ważniejszych zagadnień przy szukaniu odpowiedzi na pytanie, jak znaleźć cel w życiu.
Określ 5-7 swoich kluczowych wartości a później zastanów się na ich bazie, co może być Twoją życiową misją? Co możesz robić, aby Twoje wartości odzwierciedliły się w działaniach? Jaki może być Twój cel życiowy? Czemu możesz zadedykować swoje życie i co jest w tym dla Ciebie takiego istotnego?
Twój porządek wartości kształtuje Twój charakter. Jeśli takie wartości jak uczciwość, miłość, odwaga (…), wybrałeś i według nich żyjesz, to wkrótce naprawdę staniesz się lepszym człowiekiem – Brian Tracy.
4. Co podpowiada Ci serce a neguje umysł?
W dzisiejszych czasach wymaga się od nas bycia realistami. „Twardo stąpaj po ziemi” – słyszymy to od rodziców, przełożonych czy partnerów życiowych. I nie byłoby w tym niczego złego, gdyby nie tendencja do całkowitego odrzucania tej romantycznej natury, którą każdy z nas posiada.
Przykład? Uwielbiasz pisać, ale presja otoczenia sprawia, że nie chcesz robić tego zawodowo. Słyszysz zewsząd, że to głupota, a swoimi książkami nie wykarmisz rodziny. Zaczynasz, więc pracę w korporacji i choć szczerze nienawidzisz swoich obowiązków, zarabiasz dużo. Czy jesteś szczęśliwy? Oczywiście, że nie! Dobrze wiesz, że choć pieniądze są ważne, to dużo większe znaczenie ma samorealizacja i satysfakcja.
Dlatego czasami warto odrzucić rozum i posłuchać podpowiedzi, które płyną z serca.
5. Co pasjonowało Cię w dzieciństwie?
Bycie dzieckiem to pochodząca z wewnątrz szczerość i naturalność – pozbawiona masek, jakie nosimy dzisiaj czy chęci przypodobania się komukolwiek. I to właśnie w tej szczerości rodzą się pasje. Dlatego warto cofnąć się w czasie i zastanowić się, co kiedyś było dla Ciebie fajne. Być może rysowanie? A może modelarstwo? Cokolwiek – przypomnij sobie, bo być może to właśnie w czasie bycia dzieckiem, odkryłeś swój talent i pasję, która pod wpływem presji społecznej albo zawodowej została zepchnięta na dalszy plan.
A jeśli nie jesteś pewien, czy to było pasją, przeczytasz o tym w artykule: Co to jest pasja? Nowa definicja.
Jeżeli już wiesz, sprawdź, jak po latach czujesz się w tym, co kochałeś. Być może znowu pojawi się w Twoim oku błysk i znajdziesz odpowiedź na pytanie, jak znaleźć cel w życiu?
6. Jak spędzasz wolny czas?
Każde nasze zachowanie odgrywa jakąś rolę w naszym życiu i ma swój głębszy sens – nawet leniuchowanie i przysłowiowe „nic nierobienie”. Zastanów się, co właściwie lubisz robić, gdy nic nie musisz i masz wolne? Co czytasz? Co oglądasz? Jak spędzasz czas? Co odrywa Cię od innych zajęć?
Pewnie zapytasz, co może mieć wspólnego przeglądanie Facebooka albo oglądanie filmów na Youtube z Twoją życiową misją?
Spójrz na te z pozoru bezsensowne czynności na głębszym poziomie. W jaki sposób je wykonujesz? Co w tych zajęciach jest takiego, że Cię „wciąga”? Dlaczego wybierasz akurat te a nie inne działania? Jak przeglądasz Facebooka i które filmy na Youtube zabierają Ci najwięcej uwagi? Na czym się zatrzymujesz? Jakie treści szczególnie Cię interesują?
7. Co byś robił, gdybyś nie musiał zarabiać pieniędzy?
Wyobraź sobie, że nie musisz się już martwić o finanse… Masz dość pieniędzy i wystarczy Ci ich do końca życia… Co byś nadal robił, a z czego byś zrezygnował? Jakie nowe działania wprowadziłbyś do swojego życia? Czy wciąż zajmowałbyś się pracą, którą wykonujesz na co dzień?
Wiele osób mogłoby powiedzieć: „leżałbym na plaży na Karaibach i popijałbym drinki z palemkami” 😉 Ale czy, aby na pewno? Jak długo jesteś w stanie tak wytrzymać? Po jakim czasie, by Ci się to znudziło?
Możesz również na to pytanie spojrzeć z innej strony. Co takiego mógłbyś robić absolutnie za darmo? Jaka jest ta jedna rzecz, którą jesteś w stanie zrobić dla innych i nawet przez myśl Ci nie przejdzie, żeby wziąć za to pieniądze?
8. Czego chciałbyś dokonać, gdybyś dowiedział się, że został Ci tylko rok życia?
Śmierć dla każdego z nas jest bardzo odległa. Nie myślimy o niej na co dzień (i dobrze!). Jednak czasami warto zastanowić się „co by było, gdyby”. A w pytaniu zadanym powyżej tkwić może esencja tego, co chcesz robić w życiu.
Zadaj je sobie i szczerze odpowiedz. Pomyśl, co dałoby Ci w ciągu tego roku radość i spełnienie. Zastanów się, jak chciałbyś zostać zapamiętany i jakie słowa chciałbyś przeczytać na swoim nekrologu. Nie bój się tych myśli – wbrew pozorom to właśnie one wyzwalają z nas najwięcej kreatywności i szczerości! To właśnie dzięki tym myślom, możesz znaleźć odpowiedź na pytanie, jak znaleźć cel w życiu.
9. Kto Cię inspiruje?
Pomyśl teraz o osobach, które są dla Ciebie autorytetem i które Cię inspirują. Kim są te osoby? Co robią? Czym się cechują? O czym mówią i jakie wartości komunikują?
Nie muszą to być koniecznie znane i uznane autorytety. Może masz w swoim otoczeniu przyjaciół lub znajomych, którzy robią coś wartościowego? Co Ci w nich imponuje? Czym również i Ty mógłbyś się zająć?
Czasem inspiracji do tego, jak znaleźć cel w życiu szukamy bardzo daleko, a być może znajdują się one koło nas. Być może tkwią w pozornie mało istotnych sytuacjach lub w zwykłych ludziach przebywających w naszym otoczeniu?
10. O czym marzysz, a boisz się to zrealizować?
Przestań fantazjować – zacznij działać!
Często zdarza się, że tak naprawdę znamy swoją drogę. Wolimy jednak pozostać w bezpiecznej strefie komfortu. Boimy się, że wyjście poza nią, może być ryzykowne. To duży błąd, bo marzenia – choć piękne – same się nie zrealizują. Potrzebna jest odwaga.
Marzysz o założeniu własnej firmy i masz nawet kilka pomysłów, ale boisz się zaryzykować? Na myśl o własnej kapeli rockowej pojawia się u Ciebie uśmiech na twarzy, ale zniechęciłeś się do gitary, bo nie możesz nauczyć się grać jakiegoś utworu? A może zastanawiasz się, żeby zacząć publikować swoje fotografie, ale w obawie przed negatywną opinią innych osób nie podejmujesz tematu?
Nie zadręczaj się, tylko zrób dobry biznesplan, zaplanuj działania i zrób mały krok w kierunku własnej firmy. Zainwestuj w dobrego nauczyciela gry na gitarze i zacznij grać. Załóż grupę fotograficzną na Facebooku i zaproś do niej tylko najbardziej zaufane osoby, które są dla Ciebie życzliwe.
Nie czekaj, bo im dłużej to robisz, tym zmniejszasz prawdopodobieństwo, że kiedykolwiek zaczniesz! I nie będziesz mieć szansy, by przekonać się, czy to nie jest przypadkiem Twoje życiowe powołanie.
Jaką drogą pójść i jak znaleźć cel w życiu?
Zadawaj sobie powyższe pytania i daj sobie czas na znalezienie odpowiedzi. Nie czekaj jednak na oświecenie i znaki na niebie, które powiedzą Ci, co masz w życiu robić. Próbuj, nie bój się eksperymentować i szukać odpowiedzi w działaniu. Lepiej trzy razy zmienić kierunek i przekonać się, że to nie była Twoja droga, niż latami czekać na odpowiedzi bądź zastanawiać się, w którą stronę pójść.
– Czy nie mógłby mnie pan poinformować, którędy powinnam pójść? – To zależy w dużej mierze od tego, dokąd pragnęłabyś dojść – odparł Kot – Dziwak. – Właściwie wszystko mi jedno. – W takim razie wszystko jedno, którędy pójdziesz. – Chciałabym tylko dostać się dokądś – dodała Alicja w formie wyjaśnienia. – Ach, na pewno się tam dostaniesz, jeśli tylko będziesz szła dość długo. Alicja w Krainie Czarów
Jeśli życie jest podróżą, to Twoja misja jest drogą do realizacji życiowego celu.
Jeżeli jednak nadal nie wiesz, jak znaleźć cel w życiu, zastanawiasz się, w którą stronę pójść, chcesz przyspieszyć proces odnajdywania swojego wewnętrznego głosu lub po prostu chcesz bardziej świadomie planować swoje życie i karierę, sprawdź program mojego szkolenia „Life & Career Management”z planowania życia i kariery. Być może to jest szkolenie dla Ciebie?
A jeśli znasz już swój cel, chcesz rozwijać swoją karierę i osiągnąć sukces zawodowy, zapisz się na mój newsletter i cykl bezpłatnych webinarów. Wśród tematów pojawią się m.in.: jak znaleźć pracę marzeń, jak napisać CV i przygotować się do rozmowy rekrutacyjnej, jak awansować lub wynegocjować podwyżkę i wiele innych. Po zapisaniu się otrzymasz bezpłatnego ebooka “5 Kroków do Skutecznej Zmiany”. Zapisz się już teraz!
Jeśli masz jakieś pytania związane z rozwojem ścieżki zawodowej lub chcesz abym poruszył je w trakcie webinarów, zostaw swój komentarz poniżej lub napisz do mnie. Uwzględnię je swoich planach.
Jak znaleźć cel w życiu – co dalej?
Jeśli podobał Ci się artykuł i chcesz więcej inspiracji w tej dziedzinie, to koniecznie:
Daj też znać w komentarzu, czy masz swój cel w życiu i jak go odkryłeś. Może Twoja historia będzie inspiracją dla innych? 😉
Dzięki, że mnie czytasz i…
Niech MOC będzie z Tobą. 😉
Mariusz Tomaszewski – Coach Trener Psycholog
P.S. Ciekawy artykuł? Udostępnij proszę i pomóż mi docierać do innych.
Dlaczego nie mam celu w życiu i nie zamierzam wieszać się z tego powodu?
Jestem właśnie po dość trudnej rozmowie. Takiej, podczas której ktoś mówi, ktoś krzyczy, ktoś płacze i ktoś musi wyjść. Takiej, w trakcie której usłyszałam, że nie mam celu w życiu i jak ja sobie wyobrażam dalsze funkcjonowanie.
Pomyśleć, że zaczęło się od tematu zwiększania zasięgu na blogu…
Nie mam celu w życiu, czy to czyni mnie gorszym?
W trakcie wspomnianej rozmowy ponad kilkanaście razy usłyszałam, że MUSZĘ ZNALEŹĆ W ŻYCIU CEL.
Żeby przybliżyć Wam otoczkę sprawy, musiałabym opisać tu rzeczy, których opisywać nie chcę, bo czasy brania innych na litość dawno mi już minęły. Moje dzieciństwo nie było łatwe (ha, a czyje było?) z kilku powodów. Przez to byłam cicha i trochę zahukana. Problemy emocjonalne i to silne były dla mnie codziennością. Instytucja szkoły mogła dla mnie nie istnieć (samą naukę zaś uwielbiałam), było więc kilka wizyt u pedagoga, który powtarzał, że muszę chodzić do szkoły, bo rodzice będą mieli przeze mnie problemy. Byłam też u psychologów, którzy niczego nowego do mojego życia nie wnieśli. I tak przez 20 lat.
Każdej jednej rzeczy, która dotyczyła kwestii mojej psychiki, nauczyłam się sama. To, jak teraz wygląda moje życie, to w większości moja zasługa.
Nauczyłam się, że religia niszczy ludzi.
Nauczyłam się, że toksyczne relacje niszczą ludzi.
Nauczyłam się, że nie można produkować kolejnego człowieka, dopóki nie poukłada się samemu ze sobą.
Nauczyłam się odnajdywać szczęście w drobnych pierwiastkach codzienności.
Nie mam celu w życiu, czy to źle?
Wiecie (a jeśli nie wiedzieliście, to teraz już wiecie), że jestem copywriterem. Tworząc wpisy zawsze sprawdzam, na które frazy chcę ukierunkować konkretny post. Wpisałam więc „nie mam celu w życiu” i co? 131 000 000 wyników. Słownie: sto trzydzieści jeden MILIONÓW stwierdzeń, że ktoś nie ma celu w życiu.
Zdesperowani ludzie piszą na forach:
mam 25 lat i zero celu w życiu,
mam 30/40 lat i nie mam celu,
mam 18 lat i przegrałam życie.
No bo przecież jak kończysz szkołę i nie wiesz, jakie studia wybrać, to do niczego się nie nadajesz i jesteś życiowym przegrywem, prawda? Jak lubisz pisać wiersze to i tak musisz robić inżyniera, bo humaniści to nieuki pracujący w McDonaldzie, prawda? Mogłabym tak wymieniać w nieskończoność.
Pst! To też jest fajne 🙂
Jak znaleźć cel w życiu (jak ja to widzę)?
Zdarza Ci się płakać z poczucia bezsilności i bycia niewystarczająco dobrym? Masz depresję, bo czujesz silną presję znalezienia życiowego celu? Zdarzają Ci się myśli samobójcze?
Nie martw się, znalezienie celu nie jest takie trudne. Możesz to zrobić w 5 minut! Tak, dobrze widzisz, w 5 minut! Wystarczy, że weźmiesz do ręki kartkę i długopis, a przez następne 5 minut skupisz się tylko na tej jednej, prostej czynności. Wypisz rzeczy, które lubisz lub chciałbyś robić, nie ograniczaj się i pisz wszystko, co przyjdzie Ci na myśl. W momencie, w którym popłaczesz się nad kartką, znalazłeś swój cel! Jeśli Ci się nie udało, zapraszam Cię do mojego e-booka, w którym krok po kroku przeprowadzę Cię przez proces poszukiwania celu. Gwarantuję, ta książka odmieni Twoje życie. Promocja tylko do północy!
Serio, znalazłam coś tego typu na pierwszych stronach Google! Tak tworzy się posty, kiedy „Biblia copywritingu” Pana Puzyrkiewicza wchodzi za mocno.
Wiecie, co mi to przypomina? Cudowny sposób na to, jak poradzić sobie z zaparciami.
Męczą Cię uporczywe zaparcia? Ta prosta metoda pozwoli Ci wysrać się w ciągu następnych 5 minut! Tylko 5 minut i Twoje jelita będą jak nowe. Weź do ręki cegłę i walnij się w czoło. Im mocniej uderzysz, tym szybciej zesrasz się z bólu. Nie pomogło? Tylko dziś do północy możesz skorzystać z 70% rabatu na poradnik, z którego dowiesz się, pod jakim kątem trzymać cegłę, żeby ból sam otworzył Twoje zwieracze. Szybko i bez wysiłku. Spiesz się!
Nie wiem, co bardziej mnie przeraża. Eksperci od wszystkiego tworzący coachingowe poradniki czy to, że niektórzy naprawdę uzależniają swoje szczęście od tego najważniejszego celu! Zamiast żyć szukają informacji i trafiają na takie dziadostwo. Robią testy i kupują książki by dowiedzieć się, co mają robić w życiu. Pytają o rady ludzi, którzy w dupie byli i gówno widzieli. To, co dla Ciebie ma stać się wyznacznikiem szczęścia, dla innych jest warte 15 złotych, które zostaje im ze sprzedaży książki po odprowadzeniu podatków.
Musisz znaleźć swój życiowy cel!
– Czy Ty w ogóle wiesz, co chcesz robić w życiu? Jaki masz cel? To tak, jak z grupą docelową na blogu. Jak nie sprecyzujesz, do kogo piszesz, to będziesz pisać sama dla siebie. Jak nie sprecyzujesz, co chcesz robić w życiu, to po co żyjesz?
– Czy to znaczy, że mam iść się powiesić?
– Oczywiście, że nie. Ale zobacz. Anka chciała dobrze zdać maturę, robiła kilka podejść i zdała. Zrobiła licencjat, teraz robi magisterkę, do tego dostała się na renomowaną uczelnię w stolicy. Ma dwie prace i dobrze zarabia. Stawia sobie cele, osiąga je i podnosi poprzeczkę coraz wyżej.
– Ale ta sama Ania czasem dzwoni i płacze mi w telefon. Nie lubi swoich studiów, nie chce z nimi wiązać przyszłości i nie lubi aktualnej pracy. Miewa stany depresyjne i nie czuje się szczęśliwa…
– Ale stawia sobie cele i je osiąga!
Imiona zmienione, ale taki dialog naprawdę miał miejsce.
Ile razy ktoś Ci mówił, że MUSISZ?
Musisz dobrze zdać maturę, najlepiej jak nawięcej przedmiotów na poziomie rozszerzonym.
Musisz dobrze wybrać studia (masz szczęście, jesli jesteś w tym gronie, które w wieku 19 lat wie, co chce dalej robić, bo jak nie, to trochę gorzej).
Musisz znaleźć drugą połówkę, z którą będziecie się we wszystkim zgadzać.
Musisz studiować techniczny kierunek, a po zajęciach i w weekendy dorabiać, inaczej jesteś leniem.
Musisz wyszumieć się na studiach, bo potem zostanie Ci tylko mąż/żona.
Musisz wziąć ślub po kilku latach związku. I koniecznie mieć wesele!
Musisz mieć dzieci. Byle nie jedno, bo będzie mu smutno. I nie więcej niż troje, bo będziesz chodzącym 500+.
Musisz, kobieto, być kobietą niezależną – mieć dobrą pracę, spełniać się zawodowo, kochać bezgranicznie dzieci, dbać o męża, mieć czysto w domu. Dwudaniowy obiad i domowe ciasta też musisz robić. I pamiętaj, że mądra kobieta musi sobie doskonale radzić zarówno w szczęśliwym małżeństwie, jak i wtedy, gdy zostaje samotną matką.
Musisz, mężczyzno, dobrze zarabiać – pieniądze są Twoją przepustką do życia. Znajdź sobie piękną kobietę, dbaj o nią i rozpieszczaj, ale nie pozwól zapomnieć, kto rządzi w domu. Miej jaja.
Musisz być spokojna i opanowana, krzyki i brak panowania nad sobą to słabość charakteru.
Musisz wstawiać do social mediów zdjęcia z uśmiechniętymi twarzami.
Musisz pracować na etat, żeby zapewnić sobie stabilną sytuację finansową.
Musisz pracować 20 godzin na dobę, jeśli wybrałeś ścieżkę przedsiębiorcy. Pamiętaj, przedsiębiorca nie marnuje czasu na sen!
Musisz być fit. Jeśli nie jesteś fit, to mów, że akceptujesz swoje ciało i szerzysz bodypositive (zwłaszcza, jeśli tak nie jest).
Musisz mówić, że dzieci z wadami wrodzonymi i deformacjami są piękne i inteligentne. Nawet, jeśli nie są.
Musisz być feministką. Albo nienawidzić feministek. To zależy, po której stoisz stronie.
Musisz wierzyć w Boga. Chrześcijańskiego, rzecz jasna. Musisz szanować Biblię, Koran już niekoniecznie. Lub na odwrót.
Jak tak teraz czytam te wszystkie „musisz”, to współczuję wielu ludziom. To są dziesiątki decyzji dziennie, podejmowanych w zgodzie z priorytetami ustalonymi z góry. I nawet nie dziwię się, że mnóstwo osób żyje w taki sposób. Od dziecka wpaja im się to, co „muszą”, zaś lista tych rzeczy i zachowań nie ma końca. Nie ma czasu na pobycie z własnymi myślami i zastanowienie się, czego tak naprawdę oczekujemy od życia. Albo czego absolutnie nie chcemy.
Te wszystkie decyzje nie są złe same w sobie. Pod warunkiem, że CHCESZ tak żyć, bądź przynajmniej tak Ci się wydaje w danym momencie. Z upływem czasu zmienia się nie tylko nasz wygląd, ale i podejście do życia. Poglądy sprzed dziesięciu lat mogą być teraz nieaktualne i nie powinno to nikogo dziwić.
Twoje życiowe cele nigdy nie będą wystarczające…
Tej toksyczności nie widać na pierwszy rzut oka. Wręcz przeciwnie, łatwo ubrać ją w łatkę „martwię się o Ciebie” czy „dbam o Twoją przyszłość”.
Pomyśl. Jeśli jesteś na tej stronie to znaczy, że szukasz informacji o życiowym celu. Może, podobnie jak mi, ktoś Ci powiedział, że musisz go znaleźć jak najszybciej, bo inaczej życie przecieknie Ci przez palce.
Tylko jak zdefiniować ten cel? Widzisz, wbrew pozorom ludzie, którzy mówią o wyznaczaniu celów rzadko kiedy mają na myśli to, co naprawdę chcesz robić.
Chcesz się wysypiać – codziennie bite osiem godzin. Co za marnotrawstwo czasu!
Chcesz zarabiać na bieżąco i wydawać pieniądze na podróże. Co za nieodpowiedzialność!
Chcesz być dobrym człowiekiem i żyć w zgodzie ze sobą. Okej, ale gdzie ten cel?
Gdzie cel, który można przełożyć na pieniądze? Bycie dobrym człowiekiem jest niemierzalne, ich zdaniem nie może więc być celem samym w sobie!
– Jaki jest Twój życiowy cel? – pytają.
– Chcę być szczęśliwa – odpowiadam.
– Ale jak to osiągniesz? Gdzie będziesz szukać dobrze płatnej pracy? Jakie studia wybierzesz? – bo tylko pieniądze i prestiż oparty na wykształceniu mogą dać szczęście, prawda?
„Życiowy cel” – słyszysz, jak to brzmi? To taka wartość na zawsze, najwyższa i najważniejsza, do której dążysz mimo przeciwnościom. Jeśli coś jest dla nas ważne, to nie zmieniamy co chwilę zdania w tej kwestii. Jak więc pogodzić to, że dziś jesteś fotografem amatorem i może założysz kiedyś firmę, ale w sumie to lubisz też pisać i myślisz o blogu? No, jeszcze poradnik fotograficzny, najlepiej w trzech częściach, każda sprzedawana po stówce na czysto to ujdzie, możemy to uznać za cel. Ale tak bajadurzyć, raz o tym, raz o tamtym?
Moja koleżanka, która – w przeciwieństwie do mnie – skończyła mechanikę, jakiś czas temu dzwoniła i opowiadała o swojej aktualnej pracy. Jest zadowolona, pieniądze są dobre, jej sytuacja jest stabilna. Ale żebyście słyszeli ją parę lat temu, jak była zajarana swoją kilkutygodniową podróżą maluchem po Europie! Wzięła oszczędności i wydała je na podróż. Przez całe studia wydawała wszystkie pieniądze na to, co kocha robić. Straszna nieodpowiedzialność, prawda? A ile szczęścia!
To nic złego, że ciągle zmieniasz zdanie
Kiedyś myślałam, że studia, które wybrałam, zagwarantują mi stabilną przyszłość. Nawet, jeśli nie nadawałam się do liczenia całek, to musiałam zaliczać przedmioty, żeby przechodzić dalej, i tak prawie 3 lata. Potem dostałam w ogóle nie ambitną, ale za to dobrze płatną pracę. Niezbyt ją lubiłam, ale kasa była dobra i zapewniała stabilizację. Po roku zaczęłam przebąkiwać o zmianie. Ale gdyby punkt w moim mieście nie był nierentowny, pewnie w dalszym ciągu bym tam siedziała.
Robimy to samo ze studiami, pracą, związkami. Trzymamy się kurczowo rzeczy, do których jesteśmy przyzwyczajeni. Do takich, które dają nam pozorną stabilność. Pamiętam, jak na rozmowie o pracę wyszczerzona pani z działu HR zapytała, dlaczego na zdjęciu mam rude włosy, a na rozmowie już blond. Hm, pomyślmy, bo to zdjęcie sprzed 3 lat? Bo lubię zmiany? Oj, stwierdzenie „lubię zmiany” nie jest mile widziane w środowisku biznesowym. To może oznaczać, że zmienisz pracę, jeśli tylko przestanie Ci się ona podobać. No i prawda!
Pamiętam, że przełomowym czynnikiem w moim podejściu do zmian były słowa Michała Szafrańskiego (którego przykład przytaczałam też we wpisie o tym, jak przestać porównywać się z innymi). Michał w ogóle jest postacią, która przyczyniła się do wielu zmian w moim życiu. Czytałam jego wpis o obawach, które się w nim piętrzyły, kiedy miał porzucić etat i skupić całkowicie na blogu. Wspominał też o tym, że kilka razy się przebranżawiał i nie wyklucza tego ponownie w przyszłości. Milioner, inwestor, kojarzący się z pieniędzmi i stabilnością, pozwala sobie co kilka lat zmieniać zdanie na temat tego, co chce robić? A właściwie dlaczego nie?
Wtedy właśnie pomyślałam, że nie ma nic złego w tym, że sama nie do końca wiem, jak chcę prowadzić ten blog. Najpierw myślałam o utrzymywaniu się w przyszłości ze współprac. Potem zaczęłam przygodę z copywritingiem i tak się wkręciłam, że zaczęłam traktować blog jak swoje portfolio. A teraz nie widzę problemu z tym, by połączyć jedno z drugim, a w przyszłości skupić też swoje działania na czymś innym.
Jeśli nie masz celu w życiu, to… nic!
Wiem, że włożyłam kij w mrowisko. Przedstawiciele wyższej rasy, zwani też coachami, mogą mnie uważać za beznadziejny przypadek. Lenia, który nic nie robi ze swoim życiem. A ja, solidarnie, mam prawo mieć to gdzieś. Dla mnie liczy się życie zgodne ze swoimi wartościami i uznanie przed samą sobą.
Zawsze, kiedy ktoś usilnie próbuje wpłynąć na moje działania czy poczucie wartości powtarzam sobie pewne słowa.
Kiedyś umrzesz. Może za 50 lat, może za 70, a może za 10. Masz za sobą już 25, z czego przez ostatnie 5 podejmujesz decyzje bardziej świadomie. Żyj więc tak, jak lubisz. Dopóki nikt nie musi przyjmować Twojego ciężaru na swoje barki oraz nikogo nie krzywdzisz, nie dzieje się nic złego. Rób to, co w danym momencie uważasz za słuszne.
To może się wydawać śmieszne. Ale to samo powtarzam sobie, kiedy mam tak beznadziejne dni, że nic mi się nie chce i nie mogę się na niczym skupić. Mówię sobie wtedy: kiedyś umrzesz.
Dlatego, jeśli czujesz, że ktoś usilnie wpiera Ci swoje wartości, przypomnij sobie te słowa. Kiedyś umrzesz. Czy chcesz przez następne kilkadziesiąt lat przed śmiercią spełniać czyjeś oczekiwania? Czy nie lepiej przeżyć te lata w zgodzie ze sobą i próbować wszystkiego, czego tylko zapragniesz?
Mam do Ciebie prośbę. Tak, to będą tak zwane „żebry o zasięgi”. Jeśli ten tekst Ci się podobał (albo masz inne zdanie, które chcesz kulturalnie wyrazić), zostaw po sobie komentarz. Jeżeli znasz kogoś, komu ten tekst mógłby pomóc, udostępnij artykuł.
I pamiętaj – kiedyś umrzesz, więc nie marnuj życia na spełnianie celów, które wyznaczają Ci inni.
Brak chęci do życia
Brak chęci do życia
Utrata woli życia nie musi oznaczać stania na krawędzi. Czasem brak chęci do życia, to ból i uczucie pustki długotrwale towarzyszące wszystkim codziennym czynnościom.
Co taki stan oznacza? Jak odzyskać chęć do życia?
Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną
Co oznacza brak chęci do życia?
Pragnienie życia to jeden z podstawowych ludzkich impulsów. Jest tak głęboko zakorzeniony, że ma niemal zwierzęcy charakter. Widać to między innymi po naszym wrodzonym instynkcie samozachowawczym i unikaniu bólu i cierpienia.
Zdarza się jednak, że chęć do życia zanika. Zazwyczaj pojawiają się przy tym również inne objawy, na przykład smutek, czy obniżenie energii.
Taki stan rzeczy może świadczyć o początkach depresji klinicznej, a nawet o jej w pełni rozwiniętej formie. Inne zaburzenia, które mogą się w ten sposób objawiać, to na przykład nerwica depresyjna czy dystymia.
Brak chęci do życia może też prowadzić do myśli i zachowań samobójczych.
To bardzo poważny problem, dlatego nie należy zwlekać ze znalezieniem profesjonalnej pomocy.
Jak wyjść z depresji
Poszukiwanie pomocy
Jeżeli u człowieka zanika tak podstawowa siła, jak chęć do życia, to jest to sygnał potrzeby pilnej pomocy.
Dobrym pomysłem jest zgłoszenie się do lekarza psychiatry lub profesjonalnego psychoterapeuty.
Ci specjaliści zdiagnozują czy objaw jest oznaką jakiegoś szerszego zaburzenia. Oni także przygotują program leczenia – zadecydują, czy warto włączyć leki, przeprowadzić dodatkowe badania oraz zalecą konkretne działania.
Psychoterapeuta dodatkowo opracuje plan psychoterapii, który pomoże zmierzyć się z negatywnymi myślami i wzorcami zachowań.
Jeżeli zauważyłeś brak chęci do życia u kogoś bliskiego, nie ignoruj takich oznak. Najlepszą pomocą będzie zachęcenie i ułatwienie udania się do specjalisty. O tym, co jeszcze warto zrobić, możesz przeczytać tutaj.
Jak odzyskać chęć do życia?
Praca nad jakością własnego życia nie jest łatwa. Jako alternatywę dla szybkich rozwiązań proponowanych przez media, zapoznaj się radami długoterminowymi, pomagającymi podnieść jakość swojego życia.
Angażuj się w czynności związane ze szczęściem
Ludziom często nie udaje się osiągnąć szczęścia, ponieważ są zbyt zajęci tym, co według społeczeństwa powinni robić, ignorując działania, które przynoszą prawdziwą przyjemność.
Szczęście i dobre samopoczucie zależą również od osiągnięcia dwóch rodzajów celów: celów hedonicznych (skupienie się na zwiększaniu przyjemności i zmniejszaniu bólu) i celów eudajmonicznych (zwiększanie rozwoju osobistego, znajdowanie sensu i rozwijanie większej samoświadomości).
Nie miej wyrzutów sumienia, jeżeli podejmujesz się działania wyłącznie dla własnej przyjemności. To właśnie tego typu aktywności pozwalają cieszyć się życiem.
Wszystko o samorealizacji
Upraszczaj
Im więcej masz, tym trudniej jest delektować się poszczególnymi doświadczeniami. Dobrym pomysłem jest przeprowadzenie „życiowych porządków” i pozbycie się elementów, które przynoszą negatywne emocje i stres – na przykład toksyczne relacje, nielubiane przedmioty w domu, czy działania, do których się zmuszamy (a wcale ich nie lubimy).
Upraszczanie życia i najbliższego otoczenia zapobiega także nadmiernemu stresowi i chroni przed uczuciem przytłoczenia.
Działaj też dla innych
Chociaż poszukiwanie szczęścia wydaje się drogą skupioną na samym sobie, wielką satysfakcję możemy czerpać także z działań podejmowanych dla innych ludzi.
Wynikające z tego poczucie satysfakcji, często sprzyjają dobremu samopoczuciu bardziej niż kupowanie i robienie rzeczy tylko dla siebie.
Bądź pasjonatem
Chociaż często jesteśmy zachęcani do znalezienia naszej „pasji” w życiu, dla wielu ludzi może to być trudne.
Spośród wszystkich działań, w które możemy się zaangażować, tylko kilka naprawdę rezonuje z nami do tego stopnia, że stanie się ważną częścią naszego życia.
Warto więc próbować i szukać działań, na które z własnej woli będziemy chcieli poświęcać nasz czas, energię i zaangażowanie.
Odrobina humoru
Chociaż śmiech jest nadal najlepszym lekarstwem, można wymienić różne style humoru, z których niektóre są pozytywne, a inne mogą być szkodliwe.
Humor afiliacyjny jest pozytywny i polega na używaniu żartów w celu rozładowania napięć i zacieśniania relacji międzyludzkich. Podobnie pozytywny jest humor wzmacniający samego siebie, polega na używaniu humoru do łagodzenia stresu i utrzymywania radosnego spojrzenia na życie.
Jest też humor negatywny – agresywny, mający na celu poniżenie innych (sarkazm, kpiny, drażnienie).
Inną negatywną dla samopoczucia odmianą humoru jest dyskredytacja samego siebie.
Znajdź dowody na swoje myśli
Chociaż pozytywne myślenie jest ważne, równie ważne jest, aby pozostać myślami w realnej rzeczywistości.
Nierealistyczny optymizm i iluzje kontroli często przynoszą skutki odwrotne do zamierzonych, ponieważ nieuniknione rozczarowanie może wywołać u ludzi obniżony nastrój i poczucie bezradności.
Zdolność do monitorowania własnych wzorców myślenia i zmiany ich, gdy odkryjemy, że nie są prawdziwe, pomaga uniknąć sztywności myśli, która wzmacnia obniżenie nastroju.
Oznacza to unikanie popularnych zniekształceń poznawczych, które nie znajdują poparcia w dostępnych dowodach.
Współczucie dla siebie
Ponieważ często jesteśmy naszymi najgorszymi krytykami, mamy tendencję do mentalnego „biczowania się” za błędy, które prawdopodobnie wybaczylibyśmy innym ludziom.
Ten „podwójny standard” może podważyć naszą samoocenę i sprawić, że będziemy wydawać się sobie bardziej wadliwi, niż jesteśmy w rzeczywistości.
Bycie uważnym „tu i teraz”
Często tracimy czas na rozmyślania o błędach popełnionych w przeszłości lub martwiąc się o błędy, które możemy popełnić w przyszłości. Skupienie się na tym, co jest tu i teraz, może być afirmacją życia.
Poprzez ćwiczenia uważności, w tym medytację i inne formy treningu relaksacyjnego, ludzie mogą nauczyć się „sprowadzać” siebie do chwili obecnej i uciec od ciągłego zamartwiania się, które prowadzi do ogólnego poczucia nieszczęścia.
Pozwala też na docenienie pozytywnych szczegółów, których w sytuacji zaabsorbowania zmartwieniami, byśmy nawet nie zauważyli.
Najlepsze techniki i ćwiczenia relaksacyjne
Bądź w kontakcie
Kluczem do pełnego życia jest połączenie z ludźmi wokół ciebie. Jakość naszych relacji z innymi odgrywa bardzo ważną rolę w zadowoleniu z życia.
Chociaż nie zawsze jest łatwo nawiązać kontakt z innymi ludźmi, nie każda interakcja społeczna musi być głęboka i znacząca.
Nawet przelotne relacje społeczne, takie jak przyjemna rozmowa z kimś, kogo spotkasz w drodze, mogą rozjaśnić Twój (i ich) dzień.
Podsumowanie
Pełniejsze życie często oznacza znalezienie właściwej równowagi w codzienności.
Chociaż często szukamy skrótów, próbując poprawić swoje życie, tak naprawdę ich nie ma. Różne porady przedstawione w tym artykule wymagają czasu i wysiłku, aby wprowadzić je w życie.
Ze wszystkich składników woli życia, najważniejsza jest nadzieja.
Nadzieja to stan emocjonalny i psychiczny, który motywuje Cię do dalszego życia, osiągania celów i odnoszenia sukcesów. Osoba pozbawiona nadziei może stracić chęć do życia. Mając nadzieję, można zachować pozytywne nastawienie, wzmocnić determinację, wyostrzyć umiejętności radzenia sobie, a także bardziej swobodnie dawać i otrzymywać wsparcie.
Pamiętaj jednak, że czasem nie warto ograniczać się tylko do własnych działań. Gdy zabraknie chęci do życia, ważne jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy.
Jak możesz sobie pomóc
Źródła
Anhedonia – przyczyny, objawy, leczenie
Część odnośników w artykule to linki afiliacyjne. Po kliknięciu w nie możesz zapoznać się z ofertą na konkretny produkt – nie ponosisz żadnych kosztów, a jednocześnie wspierasz pracę naszej redakcji i jej niezależność.
Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online
SPIS TREŚCI
Osoby zmagające się z anhedonią mogą mieć trudności w empatyzowaniu oraz odczuwaniu zarówno pozytywnych, jak i negatywnych emocji. Na anhedonię narażone są osoby aktywne zawodowo, zestresowane i przemęczone.
Wyróżniamy dwa rodzaje anhedonii – pierwotną, czyli wynikającą z depresji oraz wtórną, która jest wywoływana przez leki przeciwdepresyjne. Choroba ta jest uleczalna, choć jej leczenie jest długofalowe.
Anhedonia – diagnozowanie
Anhedonia, zwłaszcza w stanach mniej nasilonej depresji, może być bardziej odczuwalnym objawem, ale paradoksalnie jest bardzo często trudna do zauważenia i zdiagnozowania. Wykorzystywanym w gabinecie psychiatrycznym lub psychoterapeutycznym narzędziem służącym do oceny nasilenia anhedonii jest Skala Odczuwania Przyjemności SHAPS (Snaith-Hamilton Pleasure Scale). Dzięki niej można ocenić deklarowane odczuwanie przyjemności przez pacjenta w ciągu ostatnich kilku dni.
Badany ma powiedzieć, jak bardzo zgadza się ze stwierdzeniem, że jedna z 14 wymienionych czynności lub sytuacji sprawiłyby mu przyjemność:
Oglądanie ulubionego programu w telewizji lub słuchanie ulubionej audycji radiowej. Przebywanie z rodziną lub przyjaciółmi. Hobby i rozrywki. Spożywanie ulubionej potrawy. Ciepła kąpiel lub orzeźwiający prysznic. Przyjemny zapach kwiatów, lasu, morza lub świeżo pieczonego chleba. Widok uśmiechniętych twarzy innych ludzi. Zmiana wyglądu na korzystniejszy. Czytanie książki lub czasopisma. Filiżanka herbaty, kawy lub innego ulubionego napoju. Drobiazgi, takie jak słoneczny dzień, telefon od przyjaciela. Piękny widok lub krajobraz. Pomaganie innym. Otrzymanie pochwały.
Anhedonia – przyczyny
Anhedonia należy do bardzo częstych objawów depresji, ale może być również rezultatem destrukcyjnego działania niektórych leków przeciwdepresyjnych (między innymi inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub serotoniny i noradrenaliny) ujawniającym się w fazie remisji, po ustąpieniu ostrych objawów depresji.
Wśród przyczyn pojawiania się anhedonii wyróżnia się: zaburzenia psychiczne (takie jak między innymi schizofrenia i uzależnienia – często anhedonia pojawia się u osób, które przechodzą etap odstawienny). Ogólnie za przyczynę uznaje się uszkodzenia w mózgu, przez które zablokowane jest wytwarzanie dopaminy.
Anhedonia – objawy
Anhedonia jest trudna do zdiagnozowania. Niemniej, pojawiają się specyficzne objawy, które powinny zaniepokoić i wywołać reakcję. Podstawowy objaw anhedoni to brak emocji, radość przestaje się pojawiać lub jej wyraz jest bardzo nikły. Chory nie odczuwa przyjemności z rzeczy, które dotychczas taką reakcję wywoływały. Traci też zainteresowanie dotychczasowym hobby i ma obniżony nastrój.
Innym ważnym objawem anhedonii jest izolacja społeczna, która nie polega na chwilowym odmawianiu spotkań przyjacielskich czy koleżeńskich, ale powoduje, że osoba zaczyna mieć problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie, unika ludzi.
Anhedonia – leczenie
Ze względu na to, że anhedonia jest związana z psychiką, bywa trudna do wyleczenia. Nie ma na to konkretnych metod. Jeśli anhedonia zostanie już stwierdzona, zazwyczaj podaje się środki farmakologiczne. Ważne jest też wyeliminowanie czynnika, który wpłynął na wystąpienie anhedonii. W takich przypadkach wsparciem może okazać się również psychoterapia, która zazwyczaj trwa wiele lat. W leczeniu anhedonii istotne jest też wsparcie i pomoc bliskich, dzięki któremu choremu łatwiej będzie sobie poradzić z problemem i szybciej wróci do “formy”.
Anhedonia – ryzyko nawrotu choroby
To, czy anhedonia powróci, w dużym stopniu zależy samego chorego. Leki mogą być wsparciem, ale potrzebna jest też zmiana stylu życia. Dzięki terapii można spróbować przewartościować dotychczasowe działania, zmieniając ustawienie priorytetów. Nie znaczy to, że należy zrezygnować ze swoich ambicji. Trzeba jednak nauczyć się tak zarządzać czasem, aby móc wyeliminować pośpiech. Powinno się codziennie wygospodarować chociaż pół godziny tylko dla siebie i nie obarczać się zbyt wieloma obowiązkami.
Nazwa choroby / dolegliwości Anhedonia Wstęp (np. opis co to za choroba) Jest niezdolnością do odczuwania przyjemności (zarówno zmysłowej, cielesnej jak i emocjonalnej, intelektualnej czy duchowej) oraz radości. Nazwa choroby – objawy utrata zainteresowania elementarnymi przejawami życia, Nazwa choroby – przyczyny Depresja, leki antydepresyjne, zaburzenia psychiczne, zablokowanie wytwarzania dopaminy. Nazwa choroby – leczenie Farmakologiczne, psychoterapia Nazwa choroby – rokowania Może zagrażać życiu Nazwa choroby – profilaktyka Zmiana trybu życia Inne ważne (jeżeli są) x
Brak energii, apatia – objawy, przyczyny i leczenie ciągłego zmęczenia i senności – Pacjent – Diagnostyka Laboratoria Medyczne
08 grudnia 2020 – Przeczytasz w 4 min
„Gorszy dzień” może przydarzyć się każdemu. Niemniej jednak, jeśli ktoś z Twoich bliskich zupełnie traci zainteresowanie światem, ludźmi i sobą samym, popada w stan zobojętnienia i braku celów życiowych – warto przyjrzeć się temu problemowi. Może być to bowiem, jeden z objawów różnych chorób i zaburzeń. Konsultacja u lekarza pozwoli znaleźć podłoże nieprawidłowości i rozpocząć adekwatne leczenie.
Apatia – co to takiego?
Apatią nazywamy zazwyczaj stan obojętności i utraty zainteresowania codziennym życiem. Towarzyszą jej brak energii i motywacji, brak celów życiowych, spadek wrażliwości na jakiekolwiek bodźce emocjonalne i mniej interakcji z innymi ludźmi. Apatia ma ogromy wpływ na funkcjonowanie i jakość życia, ale osoby, które jej doświadczają mogą nie wykazywać żadnego zaniepokojenia i zainteresowania swoim stanem, ani nie poszukiwać pomocy (co wpisane jest niejako w definicję apatii.)
Apatia – przyczyny
Stan apatii i zobojętnienia , brak energii życiowe j czy ciągłe zmęczenie i senność mogą przytrafić się każdemu z nas. O ile takie objawy związane są z aktualnymi wydarzeniami życiowymi, trwają niedługo i przemijają z czasem – nie wydają się być niczym dziwnym i niepokojącym. Jeśli jednak apatia, spadek motywacji do działania i utrata zainteresowania czynnościami dnia codziennego występują przewlekle i wpływają na funkcjonowanie, mogą być objawem choroby. Apatia może być jednym z symptomów wielu chorób neurologicznych czy psychiatrycznych. Towarzyszy schorzeniom związanym z zaburzeniem pracy mózgu takim jak: choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, otępienie czołowo-skroniowe, postępujące porażenie nadjądrowe czy udar mózgu. Pojawienie się apatii u osób z otępieniem i zaburzeniem funkcji poznawczych, wiąże się zwykle z cięższym przebiegiem choroby i wyższą śmiertelnością.
Apatia jest także jednym z negatywnych objawów schizofrenii, gdzie całkowite zobojętnienie, bierność i bezczynność, brak planów życiowych, brak wyrażania emocji oraz spowolnienie psychoruchowe mogą prowadzić do całkowitego wycofania społecznego. Apatia i ograniczenie życiowych aktywności, brak energii , zanik odczuwania przyjemności, negatywne myśli, poczucie beznadziejności, utraty sensu życia oraz lęk i obniżenie nastroju mogą natomiast świadczyć o depresji.
Pamiętaj, że brak energii i zmęczenie mogą być również objawami chorób ogólnych np. niedoczynności tarczycy, cukrzycy, choroby nowotworowej i wielu innych. Więcej na ten temat przeczytasz w tym artykule.
Warto wiedzieć, że apatia, senność, spadek energii i wzmożona męczliwość, rozdrażnienie czy labilność emocjonalna mogą pojawić się w okresie ciąży. Ciąża to wyjątkowy okres, a zmiany neurohormonalne, które mu towarzyszą mogą znacząco wpływać na samopoczucie i stan psychofizyczny. Zazwyczaj nie jest to niczym niepokojącym i przemija z czasem, jeśli jednak takie objawy są dla Ciebie wyjątkowo dokuczliwe lub niepokojące, koniecznie poszukaj wsparcia u bliskich oraz pomocy lekarskiej lub psychologicznej.
Apatia – objawy
W jaki sposób manifestuje się apatia, jak ją rozpoznać? Osoby doświadczające apatii wykazują brak motywacji do działania, brak chęci, inicjatywy i celów życiowych. Polegają na innych w kwestii organizacji codziennych czynności i aktywności. Nie interesują się otaczającym ich światem i nie reagują na żadne emocjonalne bodźce (zarówno te pozytywne jak i negatywne). Nie mają potrzeby nawiązywania relacji z innymi ludźmi. Dodatkowo, stan apatii często wywiera negatywny wpływ na funkcje poznawcze i możliwości intelektualne oraz może zaburzać sen, powodując nadmierną senność lub bezsenność. Co ciekawe, tacy pacjenci często nie zauważają problemu lub nie uważają go za istotny.
Apatii często towarzyszą inne objawy, związane z konkretnym schorzeniem. Koniecznie zwróć na nie uwagę, bo mogą pomóc zdiagnozować przyczynę zaburzeń.
Brak energii i apatia – jak ją leczyć?
Apatia nie jest jednostką chorobową samą w sobie, a symptomem. Jej leczenie zależy więc od przyczyny. Krótkotrwałe objawy związane ze zmęczeniem, pogorszeniem nastroju, przygnębiającą pogodą i brakiem sił do działania, mogą wynikać z nadmiernego obciążenia stresem czy pracą. Warto wówczas wygospodarować nieco czasu dla siebie, zadbać o higienę snu, zdrową dietę i relaks.
Jeśli jednak zauważysz u kogoś bliskiego narastające zobojętnienie, utratę zainteresowań i spadek wyrażania emocji lub martwi Cię ciągły brak energii, nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, lekarz może zdecydować o wykonaniu podstawowych badań laboratoryjnych lub skierowaniu do konkretnego specjalisty. W leczeniu przydatne mogą okazać się leki przeciwdepresyjne, agoniści dopaminy, leki przeciwpsychotyczne, środki stymulujące ośrodkowy układ nerwowy, leki stosowane w leczeniu objawów otępienia (np. inhibitory acetylocholinoesterazy) i inne. Warto zwrócić uwagę na potencjalnie odwracalne czynniki, które mogą sprzyjać zobojętnieniu i niechęci do podejmowania aktywności, np. niedowidzenie, niedosłyszenie czy inne ograniczenia.
Jeśli coś pozostaje dla Ciebie niejasne, możesz skorzystać z konsultacji online w DIAGNOSTYCE. To tutaj możesz wykonać także wszystkie potrzebne badania laboratoryjne.
Bibliografia:
Uczucie bycia obojętnym i brak celu w życiu – Na pytanie odpowiada mgr Adam Horak
Witam, Jakiś czas temu czytałem rozwój osobisty i znalazłem tam sposób na to ze niby można kierować swoimi uczuciami i potrzeby mieć spełnione ludzkie wtedy kiedy się chce (np wmówić sobie kiedy czujemy się bezpieczni kochani itp bo niby i tak sami to robimy poprzez percepcje i odpowiednie pytania) ale problem w tym ze mnie to przytoczył i teraz zupełnie się nie ciesze gdy np zarabiam, nie mam celu w życiu, jestem obojętny uczuciowe, czy psychologia/psychiatria mogą mi pomóc? Pozdrawiam!
MĘŻCZYZNA, 22 LAT
Dlaczego odczuwam brak radości z życia?
Anhedonia to stan, który może zwiastować poważne problemy i dolegliwości dręczące człowieka. Jakie są jej przyczyny? Jak się objawia? Jak możesz odzyskać radość życia, jeśli cierpisz na anhedonię? Czytaj dalej!
Anhedonia to termin, który został wprowadzony do psychiatrii już w 1896 roku. Pochodzi z języka greckiego i jest połączeniem słów „an” czyli „bez” oraz „hedone” czyli „przyjemność”. Oznacza więc stan bez przyjemności – osoba dotknięta anhedonią nie odczuwa przyjemności ani radości z życia. Traci zainteresowanie wszystkim, czym do tej pory się zajmował – nic nie przynosi mu radości, szczęścia czy uczucia spełnienia, dlatego nie ma motywacji do działania.
Czym jest Anhedonia?
Anhedonia to termin, za powstanie którego odpowiada Théodore-Armand Ribot. Słowo to pochodzi z języka greckiego i oznacza „bez przyjemności”. W ten sposób Théodore-Armand Ribot określił objaw, który występuje w wielu zaburzeniach psychicznych – łącznie z depresją, z którą najczęściej jest kojarzona właśnie anhedonia. Co to jest w swojej istocie? To brak umiejętności odczuwania radości z życia, czy przyjemności – i to na wszystkich płaszczyznach, zarówno tej duchowej, jak i cielesnej, zmysłowej, intelektualnej, czy emocjonalnej.
Anhedonia jest trudna do wykrycia, bo ludzie sami niechętnie o niej mówią. Nadal jeszcze smutek, czy – w szerszym znaczeniu – brak odczuwania radości z życia, rzadko jest odbierany przez osoby dotknięte tym problemem za objaw choroby. Wiele osób uważa, że „tak po prostu musi być”, dlatego nic nie robi, by spróbować się jej pozbyć. Anhedonia sama w sobie poważnie obniża komfort życia, rzadko też występuje samodzielnie – z reguły bywa objawem poważniejszych problemów, z którymi zmaga się człowiek. Często nawet mogą to być problemy nieuświadomione – nadal jednak silnie rzutują one na życie.
Dlatego jeśli odczuwasz brak radości z życia, czujesz, że nic nie sprawia Ci przyjemności i tracisz gdzieś radość do przeżywania emocji – być może cierpisz właśnie na anhedonię. Dowiedz się jakie są jej objawy i przyczyny – to pozwoli Ci zacząć działać w imię odzyskania zdrowia.
Anhedonia przyczyny
Depresja to choroba cywilizacyjna. Jej obraz w oczach społeczeństwa zmienia się coraz bardziej. Jeszcze nie tak dawno temu kojarzona była z ludźmi w wieku około pięćdziesięciu lat – to właśnie wtedy dochodziło do przemian w życiu człowieka, do różnych kryzysów i spadków aktywności – mogło to być związane z syndromem opuszczonego gniazda lub przekonaniem, że życie tak naprawdę już się kończy.
Teraz jednak depresja najczęściej kojarzona jest z ludźmi pomiędzy dwudziestym a czterdziestym rokiem życia. Anhedonia kojarzona jest najczęściej właśnie z depresją i jest jednym z jej objawów. Do wystąpienia anhedonii często doprowadza styl życia człowieka – który w rezultacie może doprowadzić również do pojawienia się depresji.
Anhedonia bowiem bardzo często dotyka osoby przepracowane – takie, których życie kręci się wyłącznie wokół pracy – to właśnie jej poświęcają po kilkanaście godzin dziennie, nie biorą dni wolnych i zaniedbują inne aspekty życia. Wtedy, choć odnosi się sukcesy zawodowe – cierpi życie osobiste czy rodzinne, nie ma też miejsca na rozrywki. Kolejne sukcesy przestają cieszyć, a ich osiągnięcie przestaje być bodźcem, dzięki któremu odczuwa się przyjemność. Stają się one celem samym w sobie.
Wypalenie zawodowe może dotknąć każdego, najbardziej jednak narażeni na nie są wszyscy ludzie, którzy rzucają wszystkie swoje siły, cały swój czas i energię do swoistego wyścigu szczurów. Wtedy łatwo zatracić się w pracy i zapomnieć, że człowiek nie żyje tylko po to, by pracować. A stąd już o krok od anhedonii. Dlatego anhedonia bardzo często objawia się u pracoholików, czy osób, które mają zaburzony rytm życia – zbyt mało sypiają, zbyt dużo pracują i ciągle narażone są na stres.
Każdy człowiek jest w stanie pracować pod presją, jednak nikt nie jest w stanie robić tego ciągle – każdy ma swoją granicę, po której przekroczeniu umysł mówi „STOP”.
Pamiętaj, że nawet myślenie o pracy jest pracą – dlatego mówi się, że pracoholicy nigdy nie wychodzą z pracy – bo nawet jeśli wyjdą z biura to myślami nadal są przy obowiązkach. Anhedonia łatwo atakuje przepracowany, przeciążony umysł.
Anhedonia może rozwinąć się także jako niepożądany efekt uboczny działania części leków przeciwdepresyjnych. Odpowiedzialne za jej pojawienie się mogą być też inne choroby i zaburzenia psychiczne, na przykład schizofrenia. Może pojawić się także u osób dotkniętych uzależnieniem, także w fazie leczenia – na etapie odstawienia.
Anhedonia objawy
Anhedonia to coś innego niż chwilowe obniżenie nastroju czy typowa kilkudniowa chandra. To długotrwały okres czasu, w którym dana osoba nie jest w stanie odczuwać radości z życia i nie jest w stanie znaleźć nic, co by ją cieszyło. Zaniepokoić Cię powinno, jeśli taki stan utrzymuje się powyżej dwóch tygodni.
Nadal jednak trudno jest poprawnie zdiagnozować anhedonię. Dzieje się tak także dlatego, że pacjenci – nawet jeśli zdecydują się udać do lekarza, bo podejrzewają, że w ich życiu dzieje się coś niewłaściwego, często pomijają uczucie smutku. Zrzucają wszystko na własne lenistwo, brak motywacji do działania czy po prostu zmęczenie, dlatego nie mówią o tym głośno. A to błąd! O przedłużającym się uczuciu smutku czy zobojętnienia na przyjemność warto i nawet trzeba mówić. To pierwszy krok ku wyleczeniu.
Brak emocji, czy odczuwania radości z tego, co tę radość do tej pory przynosiło – to podstawowy objaw anhedonii. Osoba nią dotknięta traci zainteresowanie swoim hobby, nie ma motywacji do działania i ma długotrwale obniżony nastrój.
Objawem anhedonii jest też izolacja społeczna. To coś więcej niż chwilowy brak chęci do spotkań z innymi ludźmi. To coraz większe problemy z funkcjonowaniem w społeczeństwie, nawiązywaniem czy podtrzymywaniem więzi międzyludzkich i świadome, celowe unikanie ludzi.
Jak odzyskać radość życia?
Odzyskanie radości życia jest bardzo ważne – ciągłe życie z anhedonią jest bardzo wyniszczające. Jej leczenie jest możliwe, choć bywa trudne i długotrwałe. Nie istnieją magiczne pastylki na odzyskanie radości z życia, choć – faktycznie – w leczeniu anhedonii bywa stosowane leczenie farmakologiczne.
Dużo większą rolę w leczeniu anhedonii odgrywa jednak psychoterapia. To właśnie podczas terapii można dojść do źródła problemu i go rozwiązać u samych podstaw. Psychoterapia pomoże Ci uporać się z przyczyną anhedonii – stresem, przepracowaniem, pracoholizmem, uzależnieniem, czy depresją lub innymi zaburzeniami psychicznymi.
Pamiętaj jednak, że wszystko w dużej mierze zależy od Ciebie – psychoterapeuta może Ci pomóc, ale nie wykona tej pracy za Ciebie. Psychoterapia da Ci szansę na zrozumienie, że w Twoim życiu coś było bardzo nie tak – a dzięki temu będziesz mógł dokonać koniecznego przewartościowania swoich priorytetów i ustalić sobie nowe, zdrowsze wzorce postępowania. Podczas psychoterapii nauczysz się także radzić sobie ze stresem – często wykorzystywane w psychoterapii są też techniki relaksacyjne, które pomogą w sposób zdrowy i bezpieczny rozładowywać napięcie psychiczne.
Psychoterapia indywidualna pomoże Ci uporać się nie tylko z anhedonią – pomoże Ci dojść do sedna problemu i uporać się z problemem, który powoduje występowanie tej dolegliwości. Nie lekceważ obniżonego nastroju, jeśli utrzymuje się przez dłużej niż dwa tygodnie – to może być objaw bardzo poważnej choroby.
Oceń wpis
Odczuwasz długotrwałe objawy anhedonii? Skontaktuj się z nami ! Poradnię Co tam? Psychoterapia bliska Tobie tworzy zespół doświadczonych psychoterapeutów. Nasze poradnie to miejsca z domową atmosferą. Oferujemy pełny zakres wsparcia dla Ciebie i twoich bliskich. Pomożemy w doborze najlepszego specjalisty. +48 698 115 005 Wiesz kogo wybrać? Umów samodzielnie wizytę w gabinecie lub sesję online. W gabinecie Online
Co zrobić, jeśli czujesz, że Twoje życie nie ma sensu ani celu?
Co zrobić, jeśli czujesz, że Twoje życie nie ma sensu ani celu?
4 minuty
Sens życia odnosi się do znaczenia, jakie każda osoba nadaje swojemu sposobowi życia, intencjom i celom. To różni się w zależności od danej osoby, ponieważ każdy z nas musi wyruszyć w swoją wewnętrzną podróż, aby znaleźć własne znaczenie swojej egzystencji.
Ostatnia aktualizacja: 23 lipca, 2020
„Moje życie nie ma sensu ani celu. Czuję się zagubiony, bez kierunku. Nie wiem, czego chcę, nic mnie wystarczająco nie motywuje i nie mogę znaleźć swojej drogi w życiu ”. Jest całkiem możliwe, że identyfikowałeś się już z tymi słowami w tym, czy w innym momencie. Każdy z nas miał z tym kiedyś do czynienia.
Kryzysy egzystencjalne są nieuniknione na pewnych etapach życia, podczas których odnalezienie sensu codziennej egzystencji może wydawać się niemożliwe. Ogólnie rzecz biorąc tego typu kryzysy egzystencjalne generalnie wynikają z pewnych bolesnych sytuacji, takich jak zerwanie, utrata bliskiej osoby, rozczarowanie lub utrata pracy.
Wszystkie te sytuacje, które powodują ból i rozpacz, mogą zdecydowanie przyspieszyć egzystencjalny kryzys. Podczas gdy niektórzy ludzie cierpią tylko chwilowo, inni mogą wpaść w pustkę nieskończonego bólu.
W środku takiego egzystencjalnego kryzysu możesz czuć się niesamowicie zagubiony. Możesz nie wiedzieć, kim jesteś i patrzeć w przyszłość z niepewnością. „Czuję się tak zagubiony, że moje życie nie ma sensu, ani celu i nie mogę też znaleźć wyjścia z tej matni”.
Jaki jest cel egzystencji? Dlaczego czujesz, że Twoje życie nie ma sensu?
Sens życia odnosi się do znaczenia, jakie każda osoba nadaje swojemu sposobowi życia, intencjom i celom. To różni się w zależności od danej osoby, ponieważ każdy z nas musi wyruszyć w swoją wewnętrzną podróż, aby znaleźć własne znaczenie swojej egzystencji.
Wielu pisarzy, naukowców i filozofów spierało się o sens życia. Ale żaden z nich nie był w stanie przekonać reszty ludzkości, aby przyjęła ona ich własną prawdę jako tę jedyną i uniwersalną.
Sens życia odnosi się do znaczenia, jakie nadaje mu każda osoba, do intencji i celów, które ma ona na myśli. Różni się to w zależności od danej osoby, ponieważ każdy z nas musi znaleźć własne znaczenie, wyruszając w tę fascynującą wewnętrzną podróż.
Psychiatra Viktor Frankl w swojej pracy „Człowiek w poszukiwaniu sensu życia” (oryg. Man’s Search for Meaning) stwierdził, że życie ma sens w każdych okolicznościach. Oczywiście jeśli tylko dana osoba jest w stanie znaleźć sens w sytuacjach cierpienia i przeciwności, może je pokonać, zamieniając swoje tragedie w sukcesy.
Dla Frankla sens życia każdej osoby już istnieje i tylko czeka, aż zostanie odnaleziony. Każda osoba pisze swoją własną historię. To ona decyduje, jak się czuć w określonych sytuacjach.
Moje życie nie ma sensu, a smutek bierze w nim górę
W tych chwilach, gdy czujesz, że Twoje życie nie ma sensu, możesz doświadczyć pewnych emocji związanych z tym stanem. Ważne jest, aby zwracać uwagę na uruchamiane w głowie alarmy, ponieważ są to objawy wskazujące, że coś jest nie tak.
Możesz również potrzebować profesjonalnej pomocy, ponieważ taki stan może doprowadzić do różnych skutków ubocznych. Należą do nich przede wszystkim:
Uczucie smutku. Możesz czuć apatię lub ogarnia Cię smutek, choć nie wiesz dokładnie, dlaczego. Niektórzy ludzie myślą, że nie mają powodu, by się tak czuć, ponieważ mają dobrą pracę, rodzinę i przyjaciół. Mimo to czują jakiś głęboki smutek, którego przyczyny nie potrafią wyjaśnić.
Nie wiesz, kim jesteś. Wynika to z braku świadomości samego siebie . Możesz pomyśleć na przykład: „Moje życie jest bez sensu i czuję się zagubiony. Nie wiem, kim jestem ani czego chcę w przyszłości ”.
. Możesz pomyśleć na przykład: „Moje życie jest bez sensu i czuję się zagubiony. Nie wiem, kim jestem ani czego chcę w przyszłości ”. Anhedonia. Tracisz zainteresowanie czynnościami, które lubiłeś. Nic Ci się nie podoba i nic nie wydaje się satysfakcjonujące. To sprawia, że ciągle się nudzisz.
Izolacja społeczna. Smutek, brak zainteresowania i frustracja w obliczu braku satysfakcji w życiu prowadzą do większej izolacji społecznej. Nie masz nawet ochoty spędzać czasu z innymi ludźmi.
W obliczu kryzysu egzystencjalnego wyrusz w podróż do wnętrza samego siebie
Poświęć trochę czasu, aby zajrzeć do siebie samego, wyruszając w wewnętrzną podróż. Oto kilka pytań, które możesz zadać sobie podczas tej podróży: „Czy muszę dokonać zmian w swoim życiu?” „Co czuję, co myślę i czego chcę?” „Czy nadaję sobie priorytet?” „Czy jestem tym, kim naprawdę chcę być?”
Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania może poprowadzić Cię na drodze do samowiedzy. Za utratą poczucia celu w życiu prawdopodobnie stoi niski poziom samoświadomości, tego kim jesteś i czego chcesz. Dlatego prawdopodobnie musisz znaleźć swój cel i połączyć się ze sobą, dając sobie odwagę i czas, których potrzebujesz.
Czy naprawdę potrafisz znaleźć cel i sens w swoim życiu, jeśli nie wiesz, kim jesteś? Egzystencjalna pustka jest równoznaczna z utratą kontaktu ze sobą, tak jakbyś odłączał się od własnej istoty, decydując się na bycie widzem w swoim życiu.
Mogło się zdarzyć, że byłeś tak skupiony na innym przedmiocie lub osobie, że nie zwracałeś uwagi na to, co działo się w Tobie. Dlatego też, gdy zmierzysz się z myślą „Moje życie nie ma sensu”, zajrzyj do środka siebie samego i połącz się ze sobą.
„Człowiekowi można odebrać wszystko, z wyjątkiem jednej rzeczy: ostatniej z ludzkich wolności – wyboru własnej postawy w danych okolicznościach, wybrania własnej drogi”.
-Viktor Frankl-
To może Cię zainteresować …
Czy takie zabużenia da się wyleczyć? Brak sensu życia, brak energii.
Na sposób w jaki przeżywamy siebie i rzeczywistość składa się wiele czynników. Niekiedy splot wydarzeń zewnętrznych z bliższej i dalszej przeszłości, naszego temperamentu i okoliczności, w których żyjemy obecnie sprawia, że wpadamy w błędne koło, z którego trudno się samemu wydobyć. W takich sytuacjach z pomocą przychodzi psychoterapia gdzie psychoterapeuta umiejętnie wspiera poszukiwaniach sposobu przeżywania satysfakcjonującego życia. Konsultacja psychiatryczna może pomóc w rozważeniu czy stan psychiczny wymaga wsparcia farmakologicznego oraz we wspólnym zaplanowaniu dalszego postępowania.
Sugeruję wizytę:
Na wizytę można umówić się przez serwis ZnanyLekarz.pl, klikając w przycisk Umów wizytę.
Najlepszy cel to brak celu
Jeśli chodzi o przeszłość, to nie mam z nią nic wspólnego, nic też z przyszłością. Żyję teraz. ~Ralph Waldo Emerson
Idea konkretnych, osiągalnych celów wydaje się być głęboko zakorzeniona w naszej kulturze. Z całą pewnością żyłem wedle celów przez wiele lat i w istocie dużą część moich tekstów na Zen Habits poświęciłem temu, jak je sobie stawiać i osiągać.
Obecnie jednak żyję bez celów, przynajmniej na ogół. To totalnie wyzwalające i, wbrew temu, co wpojono wielu wam do głowy, absolutnie nie oznacza, że przestaje się cokolwiek osiągać.
Oznacza to zaprzestanie bycia ograniczonym przez cele.
Weź pod uwagę to powszechne powiedzenie: „Nigdy nie dojdziesz dokądkolwiek, chyba że wiesz, dokąd zmierzasz.” Wydaje się to być tak zdroworozsądkowe, jednak w tak oczywisty sposób nieprawdziwe, jeśli tylko pomyśli się nad tym dłużej. Przeprowadź prosty eksperyment: wyjdź na zewnątrz i idź w losowym kierunku i daj sobie wolność zmieniania kierunków wedle chęci. Po dwudziestu minutach, po godzinie… będziesz gdzieś! Po prostu nie wiedziałeś lub nie wiedziałaś, że droga wiodła cię właśnie tam.
W tym właśnie sęk: musisz otworzyć swój umysł, aby wybrać się w rejony, których nigdy nie oczekiwałeś lub nie oczekiwałaś. Bo jeśli żyjesz bez celów, będziesz wchodzić na nowe terytoria. Dotrzesz do zaskakujących miejsc. Oto piękno tej filozofii, ale także trudna przemiana.
Dziś żyję głównie bez celów. Od czasu do czasu przychodzą mi jakieś do głowy, ale pozwalam im przejść przez głowę i przeminąć. Życie bez celów nie było nigdy jakiś moim konkretnym celem do osiągnięcia… to tylko coś, o czym uczę się, że daje mi więcej przyjemności, że jest uwalniające i że działa dobrze ze stylem życia podążania za własnymi pasjami.
키워드에 대한 정보 nie mam celu w życiu
다음은 Bing에서 nie mam celu w życiu 주제에 대한 검색 결과입니다. 필요한 경우 더 읽을 수 있습니다.
이 기사는 인터넷의 다양한 출처에서 편집되었습니다. 이 기사가 유용했기를 바랍니다. 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오. 매우 감사합니다!
사람들이 주제에 대해 자주 검색하는 키워드 Nie mam celu w życiu
- Nie
- mam
- celu
- życiu
Nie #mam #celu #w #życiu
YouTube에서 nie mam celu w życiu 주제의 다른 동영상 보기
주제에 대한 기사를 시청해 주셔서 감사합니다 Nie mam celu w życiu | nie mam celu w życiu, 이 기사가 유용하다고 생각되면 공유하십시오, 매우 감사합니다.
